7 minute read

Les Clefs d’Or van Hotel Amigo

Woord: Andrew Volstead Beeld: Jean Van Cleemput

Voor de doorsnee toerist betekent het wellicht weinig, maar voor de gefortuneerde zakenreiziger of de gemiddelde celebrity met kapsones zijn ze van goudwaarde: de hotelconciërges die de gouden speldjes in de vorm van gekruiste sleutels van Les Clefs d’Or op hun revers dragen. Tot dit selecte clubje behoren ook zo’n 25 Belgische conciërges, waarvan de meesten tewerkgesteld zijn in de chicste Brusselse hotels. Vijf van hen werken zelfs in één en hetzelfde hotel: het iconische vijfsterren Amigo, gelegen vlak achter het stadhuis en op plasafstand van Manneken Pis. Wij spraken op een drukke afterTomorrowland maandagochtend met drie van Amigo’s Clefs d’Or.

Advertisement
Marc Neuville, Ahlem Mosaddak en Jean Nkungi

Marc Neuville, Ahlem Mosaddak en Jean Nkungi

Jean Nkungi (43)

Jean Nkungi werkt reeds 10 jaar als conciërge in Hotel Amigo. Nochtans was dat niet echt het plan en werkte hij er aanvankelijk eerst als garagist, dan chasseur (loopjongen), vervolgens voiturier en bagagist om tenslotte te worden opgenomen in het clubje van conciërges. Elk van hen heeft een bepaalde specialiteit en bij Jean is dat ‘families en kinderen’. “Elke conciërge beschikt uiteraard over voldoende kennis om de gasten te helpen bij de meest uiteenlopende vragen, maar we verdelen ook specifieke competenties onder elkaar. Elkeen is echt meester in zijn of haar eigen ‘vakgebied’ en aangezien ik zelf drie kinderen heb, ben ik vanzelf al goed onderlegd in het mijne. Ik zie de kinderen die hier te gast zijn ook als toekomstige klanten: een goede ervaring zullen zij graag onthouden.”

Nachtelijke kleermaker gezocht Conciërges - en dan zeker zij die lid zijn van de exclusieve Clefs d’Or - worden wel eens geconfronteerd met gekke, dan wel schier onmogelijke opdrachten. Twee dagen geleden nog overkwam het Jean dat een man wiens bagage in Londen was achtergebleven en des anderendaags zijn vlucht naar Kigali vanuit Amsterdam moest halen, ei zo na in het hotel leek te stranden doordat ook zijn medicatie in Londen was achtergebleven. De oplossing? Een apotheker vinden op de route van Brussel naar Amsterdam waar ze even halt konden houden om met een gefaxt doktersvoorschrift de noodzakelijke medicijnen op te pikken. “Een van de gekste dingen echter die ooit meemaakte, was een Zuid-Amerikaanse man wiens bagage was gestrand door het gesloten luchtruim naar aanleiding van de beruchte uitbarsting van de Eyjafjallajökull. Die man stond hier om halftien ’s avonds in een t-shirt, bermuda en sneakers en had de volgende dag om acht uur ’s ochtends een heel belangrijke vergadering die hij ook moest voorzitten. Ik belde onze vaste Brusselse kleermaker. Die bleek evenwel op dat moment in Luik te vertoeven, maar beloofde na zijn afspraak meteen naar zijn winkel in Brussel te zullen rijden. Om middernacht stond ik dus op de Avenue Louise met die man kleren te passen en schoenen te kopen. Rond vijf uur werd de naaister opgetrommeld om nog wat kleine retouches te doen en de broek om te zomen en om halfacht lag alles netjes gestreken op die man zijn kamer.”

Ahlem Mosaddak (33)

De charmante Ahlem is sinds een goede twee jaar lid van het clubje Amigo conciërges. Ze is architecte van opleiding, maar kwam toevallig in de hotellerie terecht. Vijf jaar geleden begon ze in hotel Amigo als receptioniste, waar ze enkele jaren later werd opgemerkt door de conciërges door haar doorgedreven kennis van de stad. Ahlems specialisme is “kunst en mode”, wat gezien haar esthetische achtergrond geen verrassing mag zijn. “Er was echt wel nood aan iemand die zich specialiseerde in kunst. Er is namelijk veel vraag naar vanuit onze klanten. Zeker ook naar Belgische kunst. Daarnaast zijn veel van onze gasten ook geïnteresseerd in de aankoop van kunst en hebben ze daarbij gepersonaliseerd advies nodig. Ik ben er dan om hen met de juiste art advisor in contact te brengen. Dat brengt ons meteen tot de sleutel van onze functie: ons adresboekje.”

Een villa met zwembad en heliplatform “We krijgen soms de gekste vragen. Een voorbeeldje? Op een dag komt een van onze gasten bij mij en zegt me dat hij binnen twee dagen in Italië moet zijn; in de buurt van

Napels. Hij vraagt me voor hem een villa te regelen met zwembad, maar ook met een heliplatform aangezien hij met de helikopter op en neer naar het eiland Capri wilde om vrienden te bezoeken… Het is daar dat de ware kracht van het Clefs d’Or netwerk boven komt drijven: ik ken niet al te veel mensen in Napels, maar ik ken wel enkele lokale conciërges die ik hiervoor kan contacteren. Het resultaat is dat we effectief in 48 uur tijd hebben gevonden én geboekt wat hij had gevraagd.

Het is op die manier dat we dankzij het globale netwerk van conciërges werkelijk zowat alles gedaan kunnen krijgen voor onze gasten, vaak binnen een krappe tijdspanne en waar dan ook ter wereld. Het spreekt voor zich dat dit soort stunts vaak erg duur uitvallen, maar onze diensten worden daarbij niet extra aangerekend hoor. De conciërge zit gewoon mee inbegrepen in de kamerprijs (lacht).”

Marc Neuville (56)

Marc is Chef Concierge in het hotel. Dat uit zich in mindere mate in bazig gedrag dan wel in enkele extra taken en meer vergaderingen. Wanneer hij Comme Chez Soi als een van zijn favoriete plekken in Brussel bestempeld, vraag ik hem of hij daar dan ook vaak zelf gaat eten. “Niet vaak, maar als conciërge in een vijfsterrenhotel moet je wel weten waarover je praat natuurlijk. Dus soms gebeurt het dat we daar gaan eten. Meestal voor de lunch, want dan is het wat voordeliger. En om te drinken nemen we dan een glas water,” lacht hij.

Marc is aan zijn 33e jaar bij Amigo bezig. Na de hotelschool kreeg hij er een stage aangeboden en het jaar erop werd hij vast aangenomen als receptionist. Na enkele jaren kreeg hij de functie als conciërge voorgesteld, welke hij dacht slechts enkele jaren te zullen uitoefenen. Dertig jaar later is Marc dus Chef Concierge. “De job bleek mij op het lijf geschreven. Het vertegenwoordigde zonder dat ik het echt besefte alles wat ik altijd al had willen zijn en worden. Noem het een ‘heureux accident’.”

“Er is geen competitie tussen ons. Misschien wel tussen de verschillende hotelketens, maar niet tussen conciërges. Wij houden nauw contact met elkaar en hebben zelfs een Whatsappgroepje.” Marc

“Natuurlijk worden er vaak bizarre dingen gevraagd,” antwoordt Marc wanneer ik pols naar sappige anekdotes, “maar uit respect voor de privacy van onze gasten kunnen we daar niet àl te diep op ingaan. Al herinner ik me wel het geval van een belangrijke Chinese gast die we ooit hadden. Hij had een afspraak in een fabriek in de Loirevallei die hij wilde overnemen. Wij hebben hem toen eerst zelf naar Parijs gebracht, maar van daaruit wilde hij persé met een helikopter naar de fabriek worden gebracht. De eigenaar van de fabriek zou hem vervoegen en om die man wat gunstig te stemmen was het zijn eis dat de helikopter over alle kastelen van de Loirevallei zou vliegen. Uiteindelijk bleek dat relatief eenvoudig te organiseren, al leek dat op het eerste zicht niet zo. Het zijn het soort dingen die eigenlijk makkelijker te regelen zijn dan pakweg het bestellen van een taxi tijdens de ochtendspits. Het komt er altijd op neer de juiste tussenpersonen te vinden en die vinden we doorgaans dankzij het netwerk van de Clefs d’Or. Er is geen enkele competitie tussen ons. Misschien wel tussen de verschillende hotelketens, maar niet tussen conciërges. Wij houden nauw contact met elkaar en hebben zelfs Whatsapp groepjes voor de meest urgente dingen.”

Toerist in eigen land

Zelf is Marc gespecialiseerd in “toerisme” en probeert regelmatig zelf op pad te gaan naar de belangrijkste toeristische steden en regio’s in en nabij België om een vinger aan de pols te houden. Dat doet hij steevast alleen omdat hij op die manier veel gerichter kan werken. “Ik bereid me eerst en vooral goed voor en ga dan ter plaatse op onderzoek uit. Ik zoek hierbij ook naar verborgen pareltjes die interessant zouden kunnen zijn voor onze gasten. En dat zijn heus niet enkel sterrenrestaurants. Vervolgens worden van mijn verslagen fiches gemaakt die we dan kunnen delen met onze gasten. We hebben ook van alle belangrijke steden grondplannetjes die we met onze gasten kunnen meegeven. De stedelijke toeristische diensten sturen ons die graag toe. Behalve die van Antwerpen. Hun plannetjes moet ik altijd zelf gaan halen. Wat op zich geen ramp is, want ik hou heel erg van die stad (lacht).”

De Gouden Sleutels

Les Clefs d’Or ofte Union Internationale des Concierges d’Hôtel verenigen zo’n 4000 leden over 80 landen. De meesten van hen zijn actief in vijfsterrenhotels. Al is dat geen absolute must: een nieuw lid wordt eerst gescreend door het nationale comité en voorgedragen door een peter of meter – een bestaande Clefs d’Or – en wordt vervolgens door een jury beoordeeld op kennis en competenties. Jaarlijks worden congressen georganiseerd waarbij ze face to face informatie uitwisselen en de huidige markt en trends bespreken. De échte meerwaarde evenwel is het globale netwerk waarin een Clef d’Or terechtkomt en waaruit hij of zij kan putten. Een zakenman die vandaag in Istanbul verblijft en om halfelf ’s avonds beslist om ’s anderendaags met een privéjet naar Parijs te willen vliegen om daar te genieten van een nog te boeken appartement met een zwembad op het dak? Als er iemand is die dat nog geregeld krijgt, dan is het een Clef d’Or!

This article is from: