Feijenoord zet met moeite Vorwärts Berlin opzij
DE NIEUWSPEPER IS EEN UITGAVE VAN METRO
Jandino Asporaat: “eindelijk komt mijn grote wens uit”
Schuilen voor de atoombom
Pagina 13
Pagina 4
Pagina 8
Pittig en inspirerend nieuws over Rotterdam
DE JAARGANG 6, NR. 6
18 maart - 31 maart 2020
KIJK VOOR HET LAATSTE NIEUWS OP WWW.DENIEUWSPEPER.NL
Schoufour & Karakus:
bouwers van Rotterdam Pagina 6 - 7
@DeNieuwspeper
GET FIT STAY FIT
WAAR GA JIJ VOOR? SPAAR 4% MET DE
DAKA VIP-APP NIEUWE MEMBERS
€5 STARTTEGOED DAKA.NL/VIP-APP
Nieuws
DE NIEUWSPEPER 18 maart 2020
CTY@PIX
Snorren Is snorren het geluid van Rotterdam? Echt niet.
Boodschap Noorderhavenkade, maandag 17 maart, 2020.
Schrijven Maar kunnen die instanties dan niet eens een keer besluiten om geen moeilijke brieven te schrijven?
Colofon De Nieuwspeper verschijnt samen met dagblad Metro en wordt in geselecteerde gebieden huis-aan-huis verspreid. Tevens is De Nieuwspeper verkrijgbaar bij afhaalpunten in Rotterdam en de regio.
Carin Broere 06 - 5758 0037 c.broere@mediahuis.nl Online www.denieuwspeper.nl www.facebook.com/denieuwspeper
Hoofdredactie Jaap van Rijn Redactie nieuwsredactie@metronieuws.nl Vormgeving Eefje Savelkoul, Lilian Dapaah Advertentieverkoop Tonia van Nieuwenhuijzen 06 - 4905 4783 t.van.nieuwenhuijzen@mediahuis.nl
Alle rechten ten aanzien van de inhoud van deze uitgave worden nadrukkelijk voorbehouden en berusten bij De Nieuwspeper. Op het gebruik van deze uitgave zijn de Algemene Toepassingsvoorwaarden van De Nieuwspeper van toepassing.
Boeken
De Nieuwspeper is een uitgave van Mediahuis Nederland B.V.
Groot gelijk om nu boeken van de buitenbibliotheek te hamsteren. Wel straks volledig ontsmet weer terugzetten!
3
Erfgoed 4
DE NIEUWSPEPER 18 maart 2020
Ondergronds
UITWIJKEN
Onderduiken in een atoombunker? Het kan nog steeds: virtueel of in levende lijve. Verscholen in de Westzeedijk, vlak naast de Kunsthal, zit een stukje geschiedenis verborgen onder de grond. Dankzij Stichting Cultureel Erfgoed Koude Oorlog en de augmented reality-app* van Must See is deze parel uit de vergetelheid gehaald. Een videocrew van RET Uitwijkers neemt polshoogte en wordt teruggeworpen in het tijdperk van de Koude Oorlog.
TEKST: CINDY MIRANDE BEELD: GIJS DE ROIJ Drie mannen in een uniform van de Bescherming Bevolking (BB) onderwerpen de crew aan een beveiligingsprotocol waar je u tegen zegt. Zelfs de geigerteller komt eraan te pas. Schuilen voor een atoomaanval doe je niet even. Je zit twee dagen opgesloten in een kleine ruimte. Het proviand: droge biscuits. Je doet je behoefte op een emmer. Ook moet je voortdurend aan een ventilatiewiel draaien voor zuurstoftoevoer. Russische dreiging Veel mensen denken dat de atoombunker een fenomeen is uit een ver verleden. Niet dus, want in Zweden en Zwitserland worden momenteel nieuwe bunkers gebouwd, vanwege de nucleaire dreiging die van Rusland uitgaat. En dan te bedenken dat dit soort maatregelen waarschijnlijk weinig zoden aan de dijk gaat zetten. Want een atoombom, daar is maar weinig tegen te doen. Daar dachten ze 50 jaar geleden anders over. De bevolking ontving een gele envelop met
Schuilen in een metrostation Naast de atoombunker op de Westzeedijk telde Rotterdam 17 vergelijkbare schuilkelders. Ook bijna alle metrostations van de RET waren ingericht als schuilkelder. In de wanden zaten holtes met toiletten, voedselvoorraden en kisten met bouwpakketten waarvan bedden konden worden gemaakt. De rijtuigen deden dienst als zitplaatsen. De meeste bunkers werden na de val van het IJzeren Gordijn gesloten, afgebroken of kregen in 1989 na het uiteenvallen van de Sovjet-Unie een andere bestemming.
Burgerbescherming
RET Uitwijkers
De desastreuze gevolgen van de oorlogsbrand voor Rotterdam leidde in de jaren 50 tot de oprichting van de Bescherming Bevolking, in de volksmond de BB. Ook de watersnoodramp in 1953 stimuleerde de inzet van burgers bij rampen. De BB werd opgezet naar Engels voorbeeld. De Engelsen deden met civiele bescherming tijdens de Tweede Wereldoorlog veel ervaring op met zo’n vrijwilligersleger. De leden ruimden puin na bombardementen en bestreden brandjes. Had Rotterdam zo’n organisatie gekend, dan was de stadsbrand na het bombardement wellicht meer beheersbaar geweest. Tijdens de werving van vrijwilligers bleek de animo teleurstellend laag. De overheid voerde dan ook de noodwachtplicht in voor mannen die buitengewoon dienstplichtig waren. Het imago van de BB was matig, want veel Nederlanders namen de geadviseerde te nemen maatregelen bij een atoomaanval niet serieus. Na zware bezuinigingsronden werd de BB in 1986 opgeheven.
De videoserie RET Uitwijkers laat bijzondere plekken in de regio Rotterdam zien: www.youtube.com/retopenbaarvervoer, www.facebook.com/retreizen. Ken jij ook een interessante plek in de regio? Tag een foto met #uitwijkers en wellicht wordt daar dan een video van gemaakt. SCAN DEZE CODE VOOR DE ATOOMBUNKERVIDEO VAN RET UITWIJKERS.
https://youtu.be/XYaZDppJ5Mg
het document ‘Wenken aan de bevolking’. Hierin werd geadviseerd om na het zien van de felle lichtflits, de explosie van de atoombom, onder een trap of tafel te schuilen en de huid zoveel mogelijk te bedekken. Een ander advies: het inslaan van een “ijzeren noodvoorraad met droge biscuits”. Rémon de Man, gastheer, voorzitter en vrijwilliger van Stichting Cultureel Erfgoed Koude Oorlog, meldt droog: “Die twee dagen zijn zo voorbij als je zo’n biscuitje probeert weg te knagen.” Medewerkers van de Kunsthal ontdekten de bunker, groeven deze op en maakten hem schoon om er een expositie in te kunnen houden. Later komt de bunker onder beheer van de stichting. Deze brengt met vrijwilligers de bunker in originele staat terug. Regelmatig speurt Rémon naar typische artefacten uit de tijd van de Koude Oorlog, om de sfeer compleet te maken. Wie een kijkje wil nemen, bezoekt de atoombunker aan de Westzeedijk tijdens de Open Monumentendag in september. Daarnaast wordt de bunker vier keer per jaar opengesteld voor publiek. Wie niet zo lang wil wachten, bekijkt de YouTube-video van RET Uitwijkers of downloadt de app van Must See Rotterdam om met augmented reality te ervaren hoe het in de bunker toegaat.
Adres Atoombunker: Westzeedijk 333, Rotterdam Meer informatie: www.erfgoedkoudeoorlog.nl en www.mustsee.today/tour/atoombunker-westzeedijk/ * Augmented reality: beelden van de werkelijkheid, aangevuld met een zichtbare digitale laag.
EEN VOORJAAR OM
TE ONTDEKKEN
Een wereld aan mogelijkheden. Ontdekken kan overal... Ver weg, maar zeker ook dichtbij. Als je het wil, kan je zelfs om de hoek een hele nieuwe wereld ontdekken. Ga op zoek en trek er dit voorjaar op uit. Wij helpen je graag.
Welkom bij dĂŠ one-stop vakantieshop. De tenten- outdoor- en skispecialist van Nederland
8000m2 Tenten & outdoor, 7 dagen per week open Aalborg 1 Barendrecht (naast IKEA) outdoorxl.nl
Stad 6
DE NIEUWSPEPER 18 maart 2020
Ook het werk van Jacques Schoufour: de tot op vandaag durende schaalvergroting van de Rotterdamse haven.
Bouwers van
ROTTERDAM De laatste havenbaron
De afgelopen maanden verschenen er aardig wat biografieën van Rotterdammers die mede de stad en haven vormgaven. De Nieuwspeper pikt er twee uit die wat minder aandacht kregen, maar meer verdienen: die van havenman Jacques Schoufour en die van ex-wethouder Hamit Karakus. Schoufour bepaalde vanaf de oorlog mede het gezicht van de haven, en Hamit Karakus dat van de stad. Zonder hen zou Rotterdam er waarschijnlijk anders hebben uitgezien. Jacques Schoufour en Hamit Karakus werkten beiden mee aan hun biografie. BEELD: JAAP VAN RIJN
Ooit was de titel ‘havenbaron’ een scheldwoord. Want waren die haventycoons, zonen van Rotterdamse ondernemersfamilies die destijds de dienst uitmaakten, niet vooral keiharde kapitalisten die vooral goed voor zichzelf zorgden? Jacques Schoufour, bij leven onder meer directeur en mede-eigenaar van de roemruchte Frans Swarttouw Havenbedrijven, was een moderne havenondernemer met oog voor de werkers in de haven. Hem deed je geen plezier met dat predicaat ‘havenbaron’. Dat belette auteur Matthijs Dicke niet om de biografie de titel ‘De laatste havenbaron’ mee te geven. Schoufour was namelijk de laatste telg van de Rotterdamse havendynastieën.
Het duurt even voordat Jacques Schoufour (1927-2014) op stoom komt. Zijn schoolcarrière is mede door de Tweede Wereldoorlog geen doorslaand succes. Daarom stuurt zijn vader hem direct na de oorlog naar Londen. Daar mag hij in de haven, naar eigen zeggen onder erbarmelijke omstandigheden, sjouwen, kolen scheppen en stinkende beenderen lossen. Na deze harde leerschool keert hij terug naar Rotterdam, waar hij de spectaculaire schaalvergroting van de haven mede gaat vormgeven. Deze inspanningen maken Rotterdam in 1962 tot de grootste haven ter wereld. All you can eat Historicus Matthijs Dicke kreeg inzage in de aantekeningen die Jacques Schoufour vanaf het begin van zijn carrière bijhield. Dankzij deze informatie komt de havenman tot leven en leert de lezer hem kennen als een Rotterdammer van het type ‘niet lullen maar poetsen’. Ook maakt de lezer kennis met de kameraadschappelijke sfeer tussen haven-
ondernemers in de wederopbouwjaren. Zij blijken fan van het all-you-caneat-concept: “Vaak gingen we een borrel drinken of uit eten. Bijvoorbeeld naar een restaurant waar je voor 10 gulden zoveel mocht eten als je maar kon en waar we na 10 keer gerookte paling halen weer buiten werden gezet.” Het bleven oorlogskinderen. Fusiegeweld In de haven toont Jacques Schoufour dat hij visie heeft. Waar anderen nog weifelen, ziet hij dat vanwege de naoorlogse groei van de economie de almaar groter wordende schepen met meer efficiëntie in grotere havens gelost moeten worden. Deze schaalvergroting brengt heftig fusiegeweld teweeg, dat uiteindelijk alle Rotterdamse familiebedrijven zal verzwelgen. Hierdoor verzakelijkt de havensfeer. Schoufour ergert zich regelmatig aan aandeelhouders die louter geïnteresseerd zijn in resultaten en rendementen en niet in de mensen achter de cijfers. Hij weet zich
overigens goed staande te houden in die veranderende havencultuur. Zo maakt hij na een fusie van Frans Swarttouw Havenbedrijven het grootste massagoedoverslagbedrijf ter wereld. Koppelbazen Jacques Schoufour ziet ook een opvoedkundige taak voor de onderneming weggelegd: “Het besef bijbrengen dat productie komt voor consumptie en dat men daadwerkelijk mee moet denken, en aan het geheel, dus aan zijn medemens.” Deze zienswijze wordt mede ingegeven door de onrust die de haven vanaf eind jaren 60 treft. Mensen willen meer loon en zijn onzeker over hun werk door de razendsnelle opmars van de container. Een kleine recessie rond 1967 maakt de havenarbeiders werkloos, die in een arbeidspool zitten waar havenbedrijven een beroep op doen bij veel werk. In 1970 is er juist meer werk dan dat er arbeiders zijn en slaan koppelbazen hun slag. Het Centraal Station groeit uit “tot de grootste officieuze ar-
Het Centraal Station groeit uit “tot de grootste officieuze arbeidersbeurs uit de geschiedenis”
beidersbeurs uit de geschiedenis”. Met zijn reputatie als goed onderhandelaar kan de hoffelijke verbinder Schoufour vol aan de bak tijdens de wilde want ongeorganiseerde havenstakingen. Hij weet namens de Scheepvaartvereniging Zuid (SVZ, de vereniging van havenondernemers, tegenwoordig Deltalinqs) een akkoord te bereiken. Na zijn carrière als havenman wordt Schoufour voorzitter van die vereniging. Hij onderhandelt onder meer met stakingsleider Paul Rosenmöller, een man die hij hoog heeft zitten. Aartsbedelaar Alsof hij al niet genoeg te doen heeft, staat Jacques Schoufour als bestuurder ook aan de basis van de professionalisering van het CHIO. En De laatste havenbaron: als bestuurder zorgt Jacques Schoufour, hij mede dat de in ver- maatschappelijk val geraakte Diergaar- betrokken ondernemer de Blijdorp opleeft en in Rotterdam, Matthijs de doorbraak naar Dicke, Boom, 2019, ISBN het Roel Langerak- 978 90 2443 148 9, 318 park kan maken. Als pag. kers op de taart weet Schoufour genoeg geld bij elkaar te sprokkelen – “Ik ben aartsbedelaar geworden en dat is niet altijd leuk” – voor het uit oranjekleurige, stalen balken opgetrokken monument de Nieuwe Delftse Poort van Kunst & Vaarwerk. Jacques Schoufour was een bijzondere man en was belangrijk voor Rotterdam, zoveel is zeker. Deze doorwrochte biografie zal vooral mensen aanspreken die veel op hebben met de haven. (Jaap van Rijn)
Stad
DE NIEUWSPEPER 18 maart 2020
7
Jezelf blijven ontwikkelen Dat Hamit Karakus ooit veel invloed in Rotterdam zou krijgen, was nauwelijks voorstelbaar toen hij in 1965 het levenslicht zag op het platteland van Centraal-Anatolië in Turkije. Hij heeft dan ook een lange weg te gaan voordat hij geïnstalleerd wordt als Rotterdamse wethouder en locoburgemeester in woelige tijden. Het hobbelige levenspad van Hamit Karakus levert een interessante biografie op. Achter de sobere boekcover gaat een door hem verteld opvallend inspirerend verhaal schuil. Hamit Karakus leert als peuter wat leven is in een diverse samenleving. De inwoners van de van oorsprong nomadendorpen hebben allemaal zo hun eigen kenmerken, denk aan een dorp met lichtgekleurde mensen, blond haar en blauwe ogen, een dorp met voornamelijk lange mensen en een dorp met inwoners die uiterlijk sterke Aziatische trekjes hebben. Gehuwd wordt er vooral in familieverband. In de gemeenschappen speelt geld nauwelijks een rol, ze functioneren als ruileconomietjes. Dat verandert als veel mannen naar Europa trekken voor werk. Ook Hamits vader volgt dit spoor en komt via Duitsland in Steenwijk terecht. De gezinshereniging vindt plaats als Karakus 8 jaar oud is. Deze hereniging is geen succes, zijn ouders zijn uit elkaar gegroeid. Na een paar jaar keert Hamit met zijn moeder terug naar Turkije, om vervolgens in 1978 zonder zijn moeder terug te keren in Steenwijk. Bier gooien Zijn vader woont inmiddels samen met Joke, die Hamit helpt met de taal en kennis van de samenleving. Deze inspanning werpt zijn vruchten af: de basisschool geeft een havo-advies. Hamits vader ziet meer mogelijkheden in een technisch beroep en stuurt hem naar de opleiding lts-C. Hamit Karakus leeft ondertussen in Steenwijk als een Nederlander: hij gooit met bier tijdens Normaal-concerten en zingt mee met De Dijk. Hij leert verschillende culturen kennen: de Steenwijkers, de boeren op het platteland, de kampbewoners met
hun eigen normen en waarden, de stijle Staphorsters en de Ambonezen. Karakus werkt na de lts als plaatwerker en spuiter in een garage, in een tapijtfabriek en schnabbelt bij met een handeltje in tapijtrestanten. Kansen pakken, dat wordt de rode draad in Hamits leven. Hij valt blijkbaar op, want een agent van de Vreemdelingenpolitie zet hem op het spoor van een politiebaan. Hij verkrijgt de Nederlandse nationaliteit en kan de opleiding volgen. Niet mislukken Zijn standplaats wordt Rotterdam. Hij en een Surinamer mogen zien te overleven in een witte politieklas en op straat. Kortom, hindernissen en uitdagingen genoeg voor Karakus. Turken bekijken zijn ambities met gemengde gevoelens en Nederlanders zijn sceptisch. Dit versterkt bij hem het gevoel om te slagen. Als Turkse agent met een Steenwijks accent valt hij uiteraard op in Rotterdam. Het Turks-zijn werpt hindernissen op – “Jij mij? Wou jij mij bekeuren?” – maar heeft ook voordelen. Bij culturele conflicten nemen mensen hem sneller in vertrouwen. In de Rotterdamse wijken krijgt Hamit Karakus te maken met veel sociale ellende: alcoholisme, drugsverslaving, criminaliteit, hoe kinderen daaronder lijden, corruptie. Ook ervaart hij wantrouwen van collega’s, wat Hamit er niet van weerhoudt om tolk-vertaler van het corps te worden. Want hij weet inmiddels dat hij harder moeten werken om respect te verdienen. Hij maakt carrière: agent, hoofdagent, brigadier en vindt ook tijd voor de functie van vakbondsbestuurder voor de politiebond.
No-go area De in Rotterdam woonachtige Karakus ziet in de jaren 90 flinke delen van de stad verloederen. Hij ervaart dat door een gebrek aan samenhang in het renovatiebeleid sociale verbanden verdwijnen. De zwakke wijken knappen daar niet van op. Ook nu is het lot Karakus gunstig gezind. Hij krijgt het aanbod om door te groeien tot hoofdinspecteur. Dan moet hij wel stage lopen bij een bedrijf. Dat wordt in 1998 Atta Makelaars, waar ze behoefte hebben aan iemand met kennis van de oude wijken. Hamit Karakus ervaart een zodanige klik met directeur Atta van Westreenen dat hij niet terugkeert naar de politie. Wederom kan Hamit zwaar aan de bak, want het vastgoed blijkt een bolwerk te zijn van witte, oude mannen. Zijn eerste project is de no-go area Millinxbuurt, in bankentaal: een rood gebied want weinig kopers en nauwelijks kans op waardestijging van huizen. Dankzij het toepassen van de constructie Maatschappelijk Gebonden Eigendom (MGE) kan een koper woningeigenaar worden, maar blijft een woningcorporatie verantwoordelijk voor het onderhoud. Karakus leert ook hoe je gedeelde belangen tot een gezamenlijk belang kunt smeden. Hij pleit voor maatwerk: eerst voorzieningen als scholen, speeltuinen en veiligheid realiseren en dan de woningen. Het concept slaat aan en Atta kan ook aan de slag in andere steden. Hamit Karakus haalt inmiddels de media en vindt mede dankzij Atta aansluiting bij de top van de vastgoedwereld. Ook bestuurders en de politici raken geïnteresseerd in deze vorm van wijkontwikkeling. Maatpak en fraaie auto De polarisering in de oude wijken van Rotterdam ontgaat Karakus niet. Hij meldt zich in 2002 aan als lid van de PvdA, dus na de verkiezingswinst van Leefbaar Rotterdam. Een vastgoedman die kiest voor de PvdA, wordt in die tijd met argwaan bekeken. De vastgoedmensen beschouwen deze club als de partij van de uitkeringstrekkers en meevreters, de PvdA-leden wantrouwen Hamit van-
“Jij mij? Wou jij mij bekeuren?”
wege zijn maatpak en fraaie auto. Maar inmiddels is het de lezer wel duidelijk dat Karakus ook deze kloven gaat slechten. Hij schopt het in 2006 tot wethouder Stadsontwikkeling en locoburgemeester. Hij heeft het economische tij niet mee, want twee jaar later barst de kredietcrisis los. Karakus wil doorbouwen, wat hem tot zijn ergernis maar ten dele lukt. Als je Jezelf blijven stopt met bouwen ontwikkelen: het dan ben je de archi- verhaal van Hamit tecten, vaklieden en Karakus, Dick Gebuys, bouwers kwijt, zo Uitgeverij Leon van weet hij. Had hij des- Dorp, 2019, ISBN 978 90 tijds wel kunnen 79226 64 1, 284 pag. doorbouwen, dan Hamit Karakus is was het huidige hui- tegenwoordig zentekort veel min- directeur van der schrijnend ge- Platform 31. weest. Hij weet wel een project als de Markthal op het droge te slepen. Daarmee is niet alles goed gegaan. Ook Hamit kent gemengde gevoelens: “Als deze Markthal uiteindelijk een object wordt waar Rotterdammers niets mee hebben, dan zou ik daar persoonlijk erg verdrietig van worden.” Wat hij ook constateert: dat mede dankzij de Markthal de stad veel meer bezoekers trekt en daarvan profiteert. Eigenheimer Hamit Karakus is ook betrokken bij de ontwikkeling van onder meer Katendrecht en het Nationaal Programma Rotterdam Zuid (NPRZ). Ook hier leert de lezer hem wederom kennen als verfrissend opererende eigenheimer. Velen fronsen hun wenkbrauwen als hij akkoord gaat met de benoeming van Leefbaar Rotterdam-kopstuk Marco Pastors als directeur van NPRZ. Karakus: “Met zijn benoeming was Pastors een ambtenaar geworden. Dat maakte hem politiek veel minder uitgesproken dan voorheen en dit werkte heel erg goed.” (Jaap van Rijn)
Hamit Karakus had mede invloed op het succes van Katendrecht
Sport 8
DE NIEUWSPEPER 18 maart 2020
50 JAAR NA HET WINNEN VAN DE EUROPA CUP I
Door het OOG van de NAALD ‘Daar kan ik toch niet op voetballen?’, denkt Coen Moulijn als hij in maart 1970 het veld van tegenstander Vorwärts Berlin ziet. De ‘grasmat’ is een ijsbaan waarop Oost-Berlijnse soldaten met man en macht zand hebben gegooid, dit om de stijf bevroren ondergrond nog enigszins bespeelbaar te maken. Scheidsrechter Jones keurt het veld als bespeelbaar. Feijenoord speelt vervolgens misschien wel de lelijkste wedstrijd op weg naar de Europa Cup.
Europa Cup 1, ronde 3 4 maart 1970 Vorwärts Berlin – Feijenoord 1-0 18 maart 1970 Feijenoord – Vorwärts Berlin 2-0
TEKST: ELLEN MANNENS BEELD: ARCHIEF FSV DE FEIJENOORDER/PIET BOUTS
Drie maanden eerder gooide het elftal met Willem van Hanegem en Wim Jansen nog hoge ogen door als onbekende Nederlandse club regerend Europees en wereldkampioen AC Milan uit te schakelen. Maar tijdens de ontmoeting met de relatief onbekende club Vorwärts Berlin hangt de Europa Cup-winst ineens aan een zijden draadje. Vorwärts is in niets een standaardclub, waardoor de wedstrijd in geen enkel opzicht een gewone klus zou worden. De inwoners van Oost-Berlijn blijken weinig op te hebben met Vorwärts, want dat is een legerclub die van Leipzig naar Oost-Berlijn was verplaatst en dus geen enkele binding met de stad heeft. De tribune is gevuld met soldaten die hun maatjes komen aanmoedigen. Troep In één hoek van het stadion doorbreekt een vrolijk en luidruchtig volk het grauwe legergroen van de soldaten. Hier staan zo’n 10.000 Feijenoorders, de grootste vertegenwoordiging in het buitenland tot dan toe. Na de heroïsche winst op AC Milan wil iedereen Feijenoord wel zien spelen in
de Europa Cup. Sinds november hebben supporters kunnen sparen voor een vliegtuig-, bus- of treinticket, waardoor Oost- en West-Berlijn worden overspoeld door Feij-enoorders én andere Nederlandse voetballiefhebbers. “Ik wilde die troep daar in Oost-Berlijn, met die Muur en zo, wel eens bekijken”, laat een meegereisde ADO-supporter de pers weten. Spannend is het wel, een wedstrijd achter het IJzeren Gordijn. De wildste verhalen doen de ronde. Zo zijn er toeristen opgepakt voor het fotograferen van een vuilnisbak. En misschien kunnen de busreizen niet doorgaan, omdat de overheid eist dat supporters een nacht in Oost-Berlijn verblijven.
een eraan”? In de bus van Cor van Veldhuizen, de huidige archivaris van Sportclub Feyenoord, levert de vertaalpoging van de supporters zowaar een glimlach op het gezicht van een douanier op. Of de meegereisde supporters een wedstrijd zullen zien, is nog allerminst zeker. Het veld van het Walter-UlbrichtStadion is compleet bevroren. Met warmtekanonnen was al drie dagen lang geprobeerd om de grasmat te ontdooien. Tevergeefs. “Er werd zelfs mest van circussen aangevoerd om over het veld te verspreiden”, zegt Vorwärts-speler Horst Wruck als we hem 50 jaar later spreken. “Als je viel, stonk je een uur in de wind naar kamelen, olifanten of welke dieren het ook waren.”
Kamelenstront Supporters krijgen het advies vooral geen grappen te maken bij de grensovergang terwijl de Oost-Duitse douaniers nors alle paspoorten checken en controleren. En op de spandoeken mogen geen politieke leuzen staan. En dat blijkt nog lastig. Want hoe vertaal je de tekst “Geen geouwehoer, Vorwärts op de vloer. Na AC Milan, ieder-
Wankel Maar ijsbaan of niet: scheidsrechter Jones laat de wedstrijd doorgaan. Gewoon een extra laagje zand erover en gaan. Mooi spelen is geen optie. Bovendien heeft trainer Ernst Happel, altijd tot in de punt-
De reservebank van Feijenoord in Oost-Berlijn, derde van links Coen Moulijn. Na het zien van het onbespeelbare veld meldde hij zich vrijwillig aan als reserve.
jes voorbereid, geen kans gehad de tegenstander te bespioneren vanwege de winterstop van de Oost-Duitse competitie. Tot overmaat van ramp zit Feijenoord in de Nederlandse competitie in een vormdip. Doelpuntenmachine Kindvall is tot stilstand gekomen. En hoewel de spelers zich voor iedere Europese wedstrijd weer goed weten op te laden, staan ze ietwat wankel op het veld in deze kwartfinale. Bobslee Laseroms Lang houden de Rotterdammers stand. Volgens de OostDuitsers mede door smerige overtredingen. Verdediger Theo Laseroms laat zich inderdaad niet afschrikken door het slechte veld en zet indrukwekkende en pijnlijke slidings in. Laseroms wordt op de tribune bestempeld als een ‘bobslee met straalaandrijving’. Supporters zoeken hoopvol naar de voordelen van het ijsveld: “We hebben al twee titels met schaatsen. Vandaag halen we er op deze ijsbaan nog eentje.” Die wens komt helaas niet uit. Jürgen
“Ze hadden met 10 man de wedstrijd, de ronde en de Cup kunnen verliezen.”
Het is dit seizoen 50 jaar geleden dat Feijenoord (toen nog met ij) als eerste Nederlandse club de Europa Cup I won. Journalisten en Feyenoordsupporters Ellen Mannens en Robert van Brandwijk vinden het daarom tijd om eens en voor altijd de relikwieën en ooggetuigenversla-gen van dat glorieseizoen te bundelen in een boek dat dit jaar verschijnt. Op weg naar het boek vertellen zij de trivia rond de Europese wedstrijden. Deze keer: Feijenoord – Vorwärts Berlin. Of hoe Feijenoord bijna de kans op de Europa Cup misliep.
Piepenburg brengt Vorwärts na rust op een 1-0-voorsprong. Tot grote frustratie van Feijenoordverdediger Piet Romeijn, die hem in het voorbijgaan een stomp in z’n maag verkoopt. De grensrechter ziet dit gebeuren, waarop scheidsrechter Jones Romeijn direct het veld uit stuurt. Piet Romeijn beseft al snel dat hij een van de domste dingen uit zijn carrière heeft uitgehaald: “Ze hadden met 10 man de wedstrijd, de ronde en de Cup kunnen verliezen.” Dat is een reële conclusie, want oudgediende Cor Veldhoen moet er op het laatste moment aan te pas komen om de 2-0 van de Oost-Berlijners te voorkomen.
“Geen geouwehoer, Vorwärts op de vloer. Na AC Milan, iedereen eraan.”
Geels als verdediger Het blijft 1-0 achter het IJzeren Gordijn en de Rotterdammers kunnen zich opmaken voor de return op een normaal veld, thuis in Rotterdam. Zonder Piet Romeijn, want die is voor drie wedstrijden geschorst. En die absentie zadelt Ernst Happel op met een groot probleem. Wie moet zijn positie opvullen? De trainer komt met de meest verrassende oplossing, die zelfs de redding van het Cup-seizoen zou blijken te zijn. Happel kiest ervoor om aanvaller Ruud Geels op de verdedigingspositie van Romeijn te zetten. De jonge speler is net hersteld van een blessure en kwam het hele seizoen niet veel aan spelen toe, hij moet sterspeler Ove Kindvall voor zich dulden. Maar nu komen de kwaliteiten van Ruud Geels van pas. Er moeten immers nog de nodige doelpunten wor-
den gemaakt. Dus spreekt Happel met Geels af dat hij in de tweede helft mag opkomen om die nodige doelpunten te maken. Die tactiek is niet nodig, Ove Kindvall en Henk Wery zorgen voor een eindstand van 2-0. Zonder te scoren maakt Geels zich deze wedstrijd toch onsterfelijk. Vorwärts-speler Begerad ziet vlak voor het einde van de wedstrijd zijn kans schoon. De Oost-Duitsers hebben maar één goal nodig om ten koste van Feijenoord een ronde verder te komen. Begerads schot lijkt keeper Eddy Treijtel te passeren en in het doel te verdwijnen, tot de punt van de schoen van Ruud Geels in de weg zit. Met een tot het uiterste gestrekt been tikt hij de bal van de lijn. De plek in de halve finale is veilig gesteld, de Cup met de grote oren komt steeds dichterbij.
Eten & Drinken 9
DE NIEUWSPEPER 18 maart 2020
Feijenoordverdediger Piet Romeijn verkocht een tegenstander een stomp in de maag en mag het veld verlaten.
Een grote ergernis van veel restaurateurs: steeds meer mensen die foto’s maken van het eten en die deze met name op Instagram gooien. Deze fotomanie trekt nieuwe klanten, maar evengoed kan het de kosten opjagen. Want je eten moet elke keer wel mooi op het bordje liggen. Ook moet je als ondernemer goed nadenken over kleurencombinaties. Wie echt wil meedoen, dumpt regelmatig het interieur in de bouwcontainer. Want ook de inrichting is een onderdeel van de totaalbeleving die de influencers meewegen. Over lekker duurzaam ondernemen gesproken. Onderaan de streep is niet de ondernemer de grote winnaar, maar Facebook, de eigenaar van Instagram. De gigantische advertentieopbrengsten stromen immers vooral richting Californië. Facebook beschikt op die
manier ook over waardevolle informatie over eettrends en kan zo sturend opereren. Een groeiend aantal horecaondernemers krijgt een afkeer van het opgedrongen mediageweld. Steeds vaker kiezen zij vooral voor smaak en kwaliteit en laten ze de gekunstelde culiporno op het bord voor wat het is. Want je kunt je ook onderscheiden zonder de lastig te sturen druk van buitenaf. Je zaak is ten slotte een eetgelegenheid en geen goed uitgelichte
fotostudio. De Nieuwspeper zocht en vond een paar eetwinkels. Zoals de tot vaste waarde in de stad uitgegroeide De Machinist, waar ze rustig een fratsenvrij bord vol bruin geroosterde bokkenribs op tafel zetten. Of La Buvette, dat zich wil onderscheiden met onder meer een echt goed klaargemaakte steak tartare. De Nieuwspeper schuift aan bij La Buvette, over De Machinist een volgende keer meer.
Aanschuiven: La Buvette
Een grotestadsbrasserie die klassiek Frans eten serveert, gelegen aan een brede, drukke boulevard, dat ontbrak er nog aan in Rotterdam. Daarom pakte de uitbater van La Buvette vier jaar geleden de handschoen op.
VOLGENDE WEDSTRIJD IN DE NIEUWSPEPER:
Het relatiegeschenk van Jürgen Nöldner
De schoen van Theo Laseroms
“Wacht”, zegt voormalig Vorwärts Berlin-verdediger Jürgen Nöldner als we hem over de wedstrijd van Feijenoord spreken. “Ik heb hier nog een bord dat we cadeau kregen van jullie club. Er komt een hand uit het water en die houdt ‘Stadion Feijenoord’ vast en ik zie de haven en een tekst: ‘Oit eiken krakt foorzgebrakt’*, aldus de oud-speler. “Was dat jullie lijfspreuk?” Jürgen Nöldner kan zich het veld van het Walter-Ulbricht-Stadion op 4 maart 1970 nog goed herinneren. Hij had nog nooit in zijn leven zo’n slecht veld gezien. Dat zegt wat, want de toen 28-jarige speler had tegen die tijd al ruim 400 wedstrijden voor Vorwärts op zijn naam staan en 30 voor het nationale elftal, waar hij topscorer was. “Als ik eerlijk ben, dan was het helemaal niet bespeelbaar. Maar de scheidsrechter keurde het goed. Ook omdat het voor ons een blamage zou zijn als we niet speelden. Stom eigenlijk, want we weten allemaal dat Nederlanders heel goeie schaatsers zijn.”
“Je bent er toch maar lekker mee, elke keer iets anders geks”, moppert Theo Laseroms bij de aanblik van het veld van de tegenstander Legia Warschau. Een ijsbaan zoals in Oost-Berlijn is het niet, want de dooi is net ingevallen in Polen. Feijenoord staat nu een onbespeelbare modderpoel te wachten. Theo ‘De Tank’ Laseroms klaagt niet zomaar: hij zou de wedstrijd even op één schoen spelen. De andere was achtergebleven, vastgezogen in de Poolse modder. Mede door de modderige en druilerige omstandigheden is de wedstrijd tegen Legia een weinig spannende formaliteit die ‘even’ afgehandeld moet worden voordat Feijenoord kan aantreden in finale van de Europa Cup.
* Uit eigen kracht voortgebracht
Sindsdien bereed hij een naar eigen zeggen hobbelige weg. Onder meer omdat de Coolsingel maar niet die gedroomde boulevard wilde worden. Daarnaast dachten veel passanten dat het hier om een hotel-restaurant ging en was er ook wat ongemak in de conceptsfeer. Maar de kansen keren. La Buvette mag inmiddels op de nieuwe Kandla Grès natuurstenen bestrating een terras uitbaten. En ook de La Buvettekiosk zal gaan bijdragen aan een gezellig hoekje Coolsingel. Gallisch Tijdens de lunch op een vrijdagmiddag zit de zaak bijna vol. Een groep doet zich te goed aan een fruits de mer. Andere gasten houden het bij Gallische broodjes als de pan bagnat met onder meer tonijn en olijven. Wij gaan voor een meer uitgebreide lunch van vissoep, zes oestertjes, steak tartare en oeufs royale, de zuidelijke versie van de uitsmijter. Traditione-
ler Frans kun je het niet krijgen. De diep maar elegant smakende rulle vissoep met een beetgare garnaal én Hollandse garnaaltjes getuigt van vakmanschap, de oesters zijn krakend vers en zonder gruis. Dit
maakt nieuwsgierig naar de hoofdhappen. De steak tartare is gemaakt volgens het Handboek Brasserie, dus gesneden met het mes en opgediend met een rauwe eidooier in de dop. Het vlees smaakt opvallend zuiver. Op de andere zijde van de tafel zet de serveerster een bord neer met een twee centimeter dikke, krokant gegrilde roomboterham, ook bekend als brioche, waarop perfect gepocheerde eieren, gerookte zalm en spinazie liggen. Het geheel is afgetopt met rinse sauce hollandaise. Oef. Dit lijkt op de Gallische versie van de kapsalon. Maar waar onze lokale baksteendelicatesse de maag een half etmaal werk verschaft, pakt de boterham heel wat lichtvoetiger uit. Deze versie biedt de echte Franse smaken die menige Parijse brasserie-uitbater alleen van horen zeggen kent. Geen wonder dat Belgische en Franse toeristen hier regelmatig een vorkje komen prikken.
De schade: 72 euro, inclusief water, 2 x 0% bier en 3 x puike pinot noir rosé. Het gevoel: deze zaak biedt totale bevrediging voor iedereen met een jeukende, francofiele eetzucht.
HUIS VERKOPEN? DOE HET ZELF. Jij kent het thuisgevoel als geen ander.
Verkoop met JAAP.nl
De eerlijke huizensite.
Stadsbeeld 11
DE NIEUWSPEPER 18 maart 2020
EEN PAAR ZWALUWEN MAKEN EEN BEETJE
ZOMER Staat het Coolhaveneiland Blijdorpse toestanden te wachten? Wellicht. Het antwoord is afhankelijk van de bril die wordt opgezet. TEKST & BEELD: JAAP VAN RIJN
Eerst de bril met de negatief kleurende glazen. Een aantal jaar geleden werd er stevig geïnvesteerd in vooral de randen van het Coolhaveneiland. Daar verrezen appartementengebouwen langs de Westzeedijk. Ook kreeg de machinistenschool met De Machinist een nieuwe bestemming. Daarnaast zouden andere delen van het eiland op de schop gaan. Toen sloeg de crisis toe en werden plannen door geldgebrek in de ijskast gezet. Delen van het eiland kachelden achteruit, overlast veroorzaakt door onder meer drugsdealers en verslaafden nam toe. Op het eiland wonen veel van wat de gemeente kansarme huishoudens noemt. De sociale samenhang is laag. Het eiland telt ook zo’n 400 geregistreerde opvang- en woonvoorzieningen voor specifieke doelgroepen en mensen met een rugzakje, zo valt in het Wijkprofiel 2019-2020 te lezen. Dit aantal blijkt meer dan 5% van de bewoners uit te maken en dat is uniek in Rotterdam. De wederopstanding van de Willem Buytewechstraat Is het dan niet een beetje voorbarig om over Blijdorpse toestanden te spreken? De bril met de positief kleurende glazen opgezet, naar Funda gesurfd en daar wat woningen aan de Willem Buytewechstraat bekeken. Een loftwoning, in gewoon Nederlands een benedenwoning met bovenburen, van 172 m2 doet op Funda 695.000 euro. Een dubbele benedenwoning verwisselde voor 259.000 euro van eigenaar en een andere benedenwoning van 136 m2 ging voor 299.000 euro over de toonbank. Je kunt in deze straat ook voor 199.00 euro een bovenwoning van 75 m2 kopen. Dat zijn
stevige prijzen. De gemeente Rotterdam is op zoek naar een ontwikkelaar die een bijzonder woongebouw mag ontwerpen. Deze moet verrijzen naast De Machinist. De gemeente produceerde ook een denkrichting. Zo wordt de mogelijkheid verkend van eenrichtingsverkeer in de Willem Buytewechstraat en de Pieter de Hoochweg. Wijn, spoken word en Coolmezen Ook belangrijk zijn de kansen die ondernemers in een buurt zien. Op het kruispunt van de Willem Buytewechstraat en de 1e IJzerstraat ervaart de passant wat er met een straat kan gebeuren als mensen lef tonen. Op een van de hoeken opende Folkert van de Zande wijnbar FOK, toch niet de eerste levensbehoefte van vele Coolhaveneilanders. Folkert blijkt zijn huiswerk goed te hebben gedaan. Hij woonde in de Willem Buytewechstraat en wist dat de buurt weinig vertier biedt. Zijn als woonkamer laagdrempelig ingerichte wijnbar blijkt een schot in de roos. Onder meer tweeverdieners die de appartementen in de straat kopen, weten de zaak en bij mooi weer het terras van FOK te vinden. Dit terras geniet in de zomer maar liefst 12 uur zonlicht per dag. Als de zon schijnt. Tegenover FOK zetelt de geheimzinnige Coolmezenopvang, -vishandel dan wel -zuurbestrijdingsdienst. De raambelettering is scherp gekozen want wekt direct
nieuwsgierigheid op. Het blijkt om een initiatief te gaan van de Willem de Kooning Academie en Woonbron. Om leegstand te voorkomen krijgen studenten hier les en dienen de ruimten ook als ateliers en voor exposities Op de hoek aan de overkant biedt SQ:CultureHub een plek waar mensen kunnen eten & drinken, werken, elkaar ontmoeten en verder helpen in het leven. Ook kun je er kunst tentoonstellen en spullen verkopen. De hub is tevens een muziekhuiskamer die jam- en spoken-word-sessies organiseert. Kortom, op deze plek broeit het Coolhaveneiland. Schat van Schoonderloo De site van de bewonersorganisatie Coolhaven geeft ook een gematigd positief gevoel. Het eiland mag dan zelf weinig groen bieden, het ligt wel vlak bij Het Park en de sportterreinen langs de Westzeedijk. De wijk kan ook gaan profiteren van het nieuwe Coolhavenpark, dat zich straks uitstrekt van de Heemraadsingel tot aan de Euromast. Een van de fraaiste binnentuinen van Rotterdam, de Schat van Schoonderloo, is sinds kort bij wijze van proef iedere dag opengesteld. En dan al dat water dat rond de wijk stroomt, dat is iets waar ze in Blijdorp alleen maar van kunnen dromen.
Kortom, op deze plek broeit het Coolhaveneiland
Theater Rotterdam 12
DE NIEUWSPEPER 18 maart 2020
Initiatief Theater Rotterdam maakt Schouwburgplein klimaatneutraal Vijf jaar wordt er nu gewerkt aan 7 Square Endeavour, het initiatief van Theater Rotterdam om het Schouwburgplein klimaatneutraal te maken. Procesmanager Jeroen de Leeuw: “Hier kunnen we een verschil maken.” TEKST: HELMUT DE HOOGH
“Het begon met de droom om de groenste Schouwburg van Nederland te worden”, zo vertelt procesmanager Jeroen de Leeuw. “Je kunt veel klimaatvriendelijks doen aan het gebouw, maar al snel kom je erachter dat veel maatregelen van daarbuiten moeten komen. Zo is 7 Square Endeavour ontstaan.” Al snel sluiten de Doelen en de Vereniging Verenigd Schouwburgplein zich aan bij het initiatief van Theater Rotterdam. Op 28 april 2015 worden de eerste handtekeningen gezet van de publiek-private alliantie. Het doel is om het Schouwburgplein in 2030 met tal van maatregelen volledig klimaatneutraal te maken. De kans van slagen is groot, “want”, zo vertelt De Leeuw, “we zijn een interessant testgebied. Het werkt omdat we samenwerken en allemaal hetzelfde willen.” 7 internationale cultuurpleinen Het verduurzaamde Schouwburgplein moet een voorbeeld voor de hele wereld worden. De zoektocht is in volle gang naar zes zustersteden elders in de wereld, die ook hun cultuurplein in het centrum klimaatneutraal willen maken. Maar het realiseren van concrete resultaten in Rotterdam gaat nu nog even voor. Eerst moet het Schouwburgplein maar eens laten zien wat er mogelijk is. Dat gaat lukken met partners als Amvest, Arcadis, Codarts, Gemeente Rotterdam, Manhave, TNO, het Ministerie van Infrastructuur en Milieu en het Hoogheemraadschap van Schieland en de Krimpener-
waard. De Leeuw: “We gaan samen bewijzen dat het kan.” Polderdaken met waterbuffers “Na vijf jaar zijn we nu in de uitvoeringsfase gekomen”, vertelt De Leeuw enthousiast. Deze lente al worden de eerste polderdaken met waterbuffers aangelegd. “Het plan begint nu vergaand vorm te krijgen. Het gaat om de daken van Calypso en van Woonstad naast Theater Rotterdam. En op 18 mei start de Doelen met het inrichten van het dak. Dat is nodig ook. Het Schouwburgplein is het diepste punt in deze omgeving. Al het water van de Coolsingel en het Centraal Station komt hier naartoe. Bij een verschrikkelijke hoosbui kwamen putdeksels omhoog en stroomden toiletten over. Nu komen er, mede dankzij het Hoogheemraadschap, waterbuffers op de daken. Later kunnen we een waterbuffer maken in een zandlaag op twintig meter diepte van waaruit in warme zomers wa-
“We beginnen met groene, buferende daken.”
ter naar de polderdaken kan worden gepompt. Zo ontstaat een circulair systeem. Planten en dieren zullen zo meer ruimte krijgen, gebouwen zullen beter worden gekoeld en er zal een berg uitstoot van koolstofdioxide worden bespaard. De samenwerking maakt het mogelijk. Zo mag Codarts een deel van hun waterbuffer realiseren op het dak van de Doelen.” Autoluw centrum Ideeën zijn er te over. Zo zou De Leeuw graag voor iedereen de circulaire waterstroom zichtbaar maken met een stadsbeekje op het Schouwburgplein. Goed watermanagement is maar een van de maatregelen die 7 Square Endeavour de komende tien jaar wil laten uitvoeren. Speerpunten van het project zijn om slim, vernieuwend en vooral duurzaam om te gaan met energie, leefbaarheid en aanpassingen aan de klimaatverandering. “De tijd is er rijp voor”, constateert De Leeuw. “Tegenwoordig kun je gewoon praten over het autoluw maken van de stad. Dat lag een aantal jaar geleden nog een stuk gevoeliger.
Zowat iedereen begrijpt wat er nodig is om een duurzaam stukje stad te creëren.” Valet fietsparking Warmtewisselaars, zonnepanelen, centrale koelcellen voor leveranciers en gezamenlijke inkoop van groene energie, alles wat helpt komt voorbij. “Er is zoveel te doen. Alleen al doordat we bestaan als organisatie komen mensen naar ons toe met goede ideeën. Zo willen we graag dat iedereen op de fiets naar het plein komt. Maar dan moeten er wel voldoende stallingen zijn. Als er minder auto’s naar het centrum komen, is daarvoor ruimte in de parkeergarage. De auto moet nog wel voor de Schouwburg kunnen komen. Voor mensen die slecht ter been zijn, is het openbaar vervoer immers nog net iets te ver weg. Fietsers willen we belonen. Dat kan doordat iemand netjes je rijwiel voor je stalt: valet parking van je fiets. Het is een voorbeeld van hoe we de komende tien jaar op een betaalbare manier veel voor elkaar kunnen krijgen.” Meer informatie: www.tr.nl/7square
Cultuur 13
DE NIEUWSPEPER 18 maart 2020
“EINDELIJK KOMT MIJN GROTE WENS UIT” Jandino Asporaat weet het zeker: het I Love Urban outdoor music festival op 18 juli in het Rotterdamse Oeverpark wordt een droomplek waar iedereen weer eens lekker los mag gaan. TEKST: HELMUT DE HOOGH
Jandino Asporaat ziet dat iedereen nu een lastige tijd doormaakt. Daarom wil hij een knalfeest geven waarop we samen alle zorgen kunnen vergeten. Een enorm reuzenrad moet er komen in het grote, groene park aan de zuidkant van de Zevenhuizerplas. “Met een adembenemend uitzicht op heel Rotterdam”, voegt Jandino toe. De veelzijdige Rotterdamse comedian wil niets aan het toeval overlaten en zal tot het uiterste gaan om het publiek te verwennen. “We hebben ook een mega vuurwerkshow en een internationale food court waar iedereen van kan genieten.” Exclusieve sfeer Sinds 2017 organiseert Jandino het nachtfestival I Love Urban in een steevast uitverkocht Ahoy. Vijftienduizend mensen trok de laatste indooreditie. Nu organiseert de goedlachse Rotterdammer midden in de zomer overdag een outdoorfeest. Jandino: “Eindelijk komt mijn grote wens uit. Al jaren wil ik op mijn eigen outdoor festival dansen met mijn publiek.” Een groot deel van het publiek komt uit Rotterdam, de omliggende gemeenten en de rest van de Randstad. Jandino’s gasten krijgen veel ruimte om te swingen. Op deze eerste outdoor editie zal Jandino een exclusieve sfeer met veel bewegingsruimte creëren. Hij wil daarom dat er slechts tienduizend mensen op het terrein worden toegelaten. Ronnie Flex en Rolf Sanchez “In het Oeverpark komen er meerdere podia die verschillende muziekgenres bieden”, zo vertelt medeorganisator Bryan Sewradj van TI-Group die samen met zijn broer Winay I Love Urban in Rotterdam introduceerde. Na een reeks succesvolle edities barstte het feest in de Maassilo uit zijn voegen. Drie jaar geleden werd het daarom naar Ahoy verplaatst. “Maar vanaf het begin was het onze bedoeling om overdag een I Love Urban buitenfestival in onze eigen stad te organiseren”, aldus Bryan. De line-up wil hij in april bekendmaken. De kans is groot dat artiesten die vaak optreden op I Love Ur-
ban in Ahoy ook nu weer zijn geboekt. Zo stond in november Ronnie Flex op het hoofdpodium van Ahoy en zette Rolf Sanchez het publiek bij de Caribbean stage in beweging. Wellicht komen ook de Rotterdamse helden van Broederliefde naar het Oeverpark. Bryan: “Ik mag nog niets zeggen. Ons vaste publiek weet wat ze van ons mogen verwachten. Toch proberen we iedereen opnieuw te verrassen. We leggen de lat bij elke nieuwe editie van I Love Urban een stukje hoger. Nu we voor het eerst een outdoor festival organiseren, willen we dat iedereen een onvergetelijke ervaring heeft. Je kunt er zeker van zijn dat we de grootste Nederlandse urban-artiesten laten optreden, dat zijn we aan onze stand verplicht. Daarbij mag je een van de allerbeste Rotterdamse dj’s verwachten.” Droomplek Het terrein wordt verder voorzien van onder meer een barbershop, een game area en een art corner. Bryan: “We gaan voor dat fijne zomerse gevoel waar iedereen behoefte aan heeft. Geen zorgen meer en lekker feesten met leuke mensen.” Jandino vult aan: “Het moet een droomplek worden, een festival waarop iedereen voortdurend wordt verrast, plezier heeft met vrienden en waar we mooie, nieuwe herinneringen opdoen. De sfeer op I Love Urban is altijd goed met zoveel mooie, blije mensen uit vele culturen bij elkaar.” I Love Urban, Oeverpark Rotterdam, Zaterdag 18 juli, www.iloveurban,com
Cultuur 14
DE NIEUWSPEPER 18 maart 2020
Om naar uit te kijken Het culturele leven ligt voor een groot deel plat tot eind maart. Grote evenementen zijn gecanceld of uitgesteld, theaters en musea zijn gesloten vanwege het coronavirus. Daarom in deze krant geen bijlage van de Uit-agenda Rotterdam. De agenda is deze keer samengesteld door de redactie van De Nieuwspeper. Het gaat om een toneelstuk in een klein zaaltje en een aantal vrolijk stemmende evenementen die ergens in april gaan plaatsvinden. Hebben we alvast wat om naar uit kijken.
we Be Happier? dat het tijd is voor verandering. In plaats van succes en groei, zouden we moeten streven naar zoveel mogelijk geluk en in het bijzonder zo min mogelijk ellende. Gebruikmakend van decennia aan sociaalwetenschappelijk onderzoek, biedt hij handreikingen om tot een gelukkigere samenleving te komen. Dit vraagt niet alleen een omslag in het denken en doen van politici en bestuurders, maar van ons allemaal.
Op weg naar een meer gelukkige samenleving
Betere mentale gezondheid Richard Layard is arbeidseconoom aan de London School of Economics (LSE) en is een van de eerste en bekendste economen die onderzoek doet naar ‘geluk’. Hij onderzoekt hoe je met een betere mentale gezondheid sociaal en economisch leven kan bevorderen. Layard is onder meer auteur van Happiness, Lessons from a new Science (2006) en het alom geprezen Can we be Happier, Evidence and Ethics (2020). Tijdens deze avond geeft Richard Layard een lezing, aansluitend gaat hij in gesprek met Marieke Blom (hoofdeconoom van de ING), ethicus Katharina Bauer (Erasmus School of Philosophy) en het publiek. Gespreksleider is Robert Dur, hoogleraar Economie, Erasmus Universiteit Rotterdam.
Het was vast zo niet gepland, maar het onderwerp Time for a Change – Towards a Happier Society van het Economendebat zal vele Rotterdammers juist nu aanspreken. In onze huidige maatschappij staan persoonlijk succes en groei vaak voorop. Een baan bij de gaafste start-up, de mooiste reis door ZuidoostAzië en de knapste tijd bij de marathon van New York, om vervolgens de meeste likes op Instagram te scoren. Leidt deze competitieve cultuur tot een gelukkige maatschappij? Of leidt het tot onnodig veel stress en teleurstelling?
Zo min mogelijk ellende De beroemde econoom Richard Layard beargumenteert in zijn nieuwe boek Can
FOTO: MYRIAM ZILLES, PIXABAY
Onbezonnen eruit breken
Arminius, 16 april, arminius.nu
Uitkijken naar de lente
Ben je in een onbezonnen bui en heb je zin om er even uit te breken? Mooi Weer & Zo is dan het gedroomde Rotterdams cafeetje waar je voor twee tientjes dineert inclusief theater. Je kan kijken naar Speed-the-plow, een stuk dat de bezoeker helpt nadenken of me too en de klimaatcrisis nu commercie of idealisme is. De Theaterkrant looft de Rotterdamse sfeer van de voorstelling: “Er is ruimte voor improvisatie: Heemskerk stormt even de kroeg uit om klierende jongetjes voor het raam in vet Rotterdams op te laten tiefen”. Mooi Weer & Zo treft de nodige hygiënemaatregelen, het aantal bezoekers wordt beperkt tot 40.
Mooi Weer & Zo, 13-28 maart, mooiweerenzo.com
FOTO: MAARTEN LAUPMAN
Zelden hebben we zo uitgekeken naar de lente als dit jaar. Als het leven weer op gang komt, dan is het wellicht een goed idee om het voorjaar uitbundig te vieren tussen de Luchtsingel en de Hofbogen. Daar zal deze lente en zomer de Garden of BIRD haar ‘deuren’ openen. Hier kun je bij mooi weer binnenwandelen en alle onbeantwoorde e-mails, to-do-lijsten en appjes van je af laten glijden. Nestel je in een van
de loungestoelen met een glas wijn of een cocktail die je op smaak kunt brengen met zelf geplukte kruiden uit de kruidentuin. Of neem een picknickkleed mee, ga languit in het gras liggen en geniet van de bites, pizza’s en speciaalbiertjes. Zonder muziek geen Garden of BIRD, daarom verzorgen dj’s een optimale tuinbeleving.
BIRD, bird-rotterdam.nl
Cultuur 15
DE NIEUWSPEPER 18 maart 2020
Lekker een sateetje pakken
The Darker The Shadow, The Brighter The Light
Als we weer lekker massaal kunnen gaan eten, dan is het een aardig idee om dat in Ahoy te doen. Half april slaat daar de Pasar Malam de tenten weer op. Je kunt op deze markt lekker eten bij Indonesische restaurants, een Oosterse specialiteitenmarkt met met dan 130 stands afstruinen en kijken en luisteren naar livemuziek en culturele dansdemonstraties. Verwacht optredens van onder meer Bad Habit, The StreetRollers, DonĂŁ en de Gado's, Diana Monoarfa & Ester Latama en Ray Smith.
Laten we duimen dat we over een paar weken de mogelijkheid krijgen om lekker nostalgisch los te gaan met The Streets, die gasten van Fit but You Know It en Dry Your Eyes . Frontman Mike Skinner presenteert in de industriĂŤle Maassilo in ieder geval zijn nieuwste project The Darker The Shadow, The Brighter The Light . En zo is het maar net. Rotown, Motel Mozaique Concerts, BIRD en Maassilo organiseren dit concert.
Maassilo, www.maassilo.com
Pasar Malam Istimewa, Ahoy, 11-13 april, www.ahoy.nl
Luieren op het Zandstrand van West
Setup punch! FOTO: JAAP VAN RIJN
Begin april start het zomerseizoen bij Weelde in Rotterdam-West. Dat betekent: heerlijk zonnen, lekker eten, koude drankjes, genieten van de tuin en dansen in het zand. Weelde biedt dit voorjaar het nieuwe en verbeterde Weelde-terrein waar je losgaat op de vetste mu-
ziek en verrast wordt door performance en kunst. Als kers op de taart opent Weelde de Zandbar: een stadsstrand, compleet met bar en podium.
Lach op een aprilavond alle zorgen weg en ga lekker aan de slag tijdens de Club Haug Comedy Workshops. De introductiecursus stand-up comedy bestaat uit twee delen: het schrijven van een grap en het spelen ervan. Tijdens het schrijven onderzoek je hoe je een goede grap ontwikkelt. Je leert termen kennen als set-up, punch en de bekende one liner. Tijdens het eerste deel schrijf je een tekst die in het tweede deel geoefend en gespeeld gaat worden. Hoe sta je op een podium? Hoe ga je met de microfoon om? Hoe vertel je je grappen zodat het publiek erom moet lachen? Uiteindelijk mag je op het podium van Comedy Club Haug versterkt en in de spotlights je materiaal laten zien.
Weelde Rotterdam, www.weelderotterdam.nl
Comedy Club Haug, 11 april, clubhaug.com
Lazarus: verlangen naar een ontsnapping Ook om naar uit te kijken is de voorstelling Lazarus. In de film The Man Who Fell To Earth uit 1973 speelde David Bowie de rol van Thomas Newton. Lazarus begint waar de film eindigt: in het appartement van Thomas Newton. Hij is een man die zich onbegrepen voelt op aarde, wordt achtervolgd door een liefde uit zijn verleden en verlangt naar ontsnapping. Alle grote hits van David Bowie komen in een adembenemend mooie voorstelling langs, denk aan Heroes, Changes, Life on Mars?, Absolute Beginners en vele andere Bowie-hits. Deze songs vormen de rode draad in Lazarus. De tijdloze songs worden in het Engels gezongen door onder meer Dragan Bakema en Noortje Herlaar in de rol van zijn assistente Elly. Een zevenkoppige band laat de muziek van Bowie laat schitteren.
Luxor Theater, 22 april tot en met 10 mei, www.luxortheater.nl
foto: Jan Versweyveld
FOTO DEBBIE VAN POLANEN
TAXI
OV-FIETS
DEELAUTO
PARKEREN
TREIN
METRO
Mijn collega’s reizen nu makkelijker. En mijn werkgever heeft geen gedoe met bonnetjes.
Z A K E L I J K E V E R V O E R S O P L O S S I N G E N VA N D E R E T
De eenvoudige alles-in-één vervoersoplossing voor werkgevers en werknemers: > Eenvoudig 9% btw aftrekken > Geen declaraties voor reiskosten > Keuze in reismogelijkheden per medewerker > Overzichtelijke online portal > Van taxi, trein, OV-iets, deelauto, P+R, tanken, ferry, bus, tram tot metro
ret.nl/deMobiliteitsManager
TRAM
BUS
FERRY
TANKEN