genomen door o.a. de oude zolders er uit te halen en nieuwe aan te brengen alsmede uit te breiden met een moderne aanbouw en het geheel voor bewoning in te richten. Wat eens de maalzolder was doet nu dienst als slaapkamer en de steenzolder laat nu geen steenkuip maar een badkuip gesitueerd in een moderne badkamer zien. De eindbestemming van de “Zelden Goed” is dus een woning geworden en zoals hij er nu uitziet mag gerust gesteld worden dat er iets goeds uit is voortgekomen. Hoewel ik me ervan bewust ben dat een groot aantal Molenvrienden daar anders over zal denken. Maar het is niet anders. M.i. beter zó dan een molen met een nep kap en nep wiekenkruis of op den duur een ruïne die op een gegeven moment met de grond gelijk gemaakt wordt zoals een paar jaar geleden in Langenboom. Nu is er tenminste nog een blijvende herinnering. Met dank aan de heer en mevrouw Franken, hierbij een paar opnamen die een impressie geven van de huidige toestand, zodat U kunt zien wat er van de “Zelden Goed” is geworden.
Tekst en foto’s: Frits Harteman De molen zoals hij er nu bijstaat.
restaureren, zo hier al sprake van mocht zijn. De heer Simons sloot in 1991 voorgoed de deur en verkocht de romp aan de heer en mevrouw Franken. Zij hebben de romp rigoureus onder handen
De oude inrijpoort, nu in gebruik als keuken en hal.
pagina 6
De Molenvriend 34, april 1997