De grote onbekende Hoogstratenaar
Theo Vermeiren, uitvinder en zakenman ntwerpen-Borgerhout, dinsdag 15 april 1952 - Rond zes uur vanavond zal het vliegtuig opstijgen in Melsbroek. Nog snel maakt Theophile Vermeiren, bedrijfsleider van EPURO s.a. Anvers, een rondje door zijn bedrijf. In de burelen aan de Frankrijklei, waar je meer marmer ziet dan behang, controleert Theo nog snel de laatste orders. Hij vraagt bij Marijke Van Hal de doorslagjes van de exportpapieren van de drie grote CEPI’s voor de suikerraffinaderij van Bais op de Filipijnen. Met een mengeling van vaderlijke bekommernis en afstandelijke autoriteit geeft hij zijn twaalf administratieve medewerkers een hoofdknikje als afscheid. Buiten staat Eduard -Wardje- De Voet klaar met de bolronde Cadillac Fleetwood die hem statig naar het ruime Constructiehuis, een voormalige Minerva-herstelplaats, in Borgerhout brengt. Een twintigtal arbeiders snijden en plooien er ijzeren platen en lassen ze tot filterketels. In de tekenafdeling met labo buigt Theo zich even, samen met projectleider Karel Geerts, over een kleine productieverbetering. Draaibanken krullen metaal en achter een ijzeren hek brommen en trillen de magnetiseurs. Straks vliegt Theophile, Isidore, Sophie Vermeiren, de uitvinder van de CEPI, naar Manilla om bij een grote klant zijn geesteskind op punt te stellen. De CEPI?
A
De Tinnenpot, een Welvaartwinkel met café en parochiezaal.
Hoogstraten - Zondag 25 april 1909 was een natte maar zachte lentedag. Op die dag werd Theo Vermeiren geboren als vierde in wat het kroostrijke gezin met acht kinderen zal worden van Leopold Vermeiren en Césarinne Braems. Leopold maakte met ervaren hand klompen terwijl Césarine een Welvaartwinkel annex caféparochiezaal uitbaatte aan de Vrijheid. Theo groeide aanvankelijk op zonder problemen. In 1918 brak echter in gans Europa de Spaanse griep uit waarbij 20 miljoen slachtoffers vielen. Uitgerekend op dat ogenblik kreeg Theo de gevreesde poliomyelitis of kinderverlamming. Een geluk bij een ongeluk was dat hij vermoedelijk de niet-paralytische vorm had, waardoor hij goed herstelde en enkel een lichte chronische stijfheid aan de linkerarm overhield. Dat zou hem later nog van pas komen om afgekeurd te worden voor militaire dienst. Theo doorliep het lager onderwijs in de gemeenteschool aan de Gelmelstraat. Het viel hoofdonderwijzer Armand Mollekens op hoe pienter en talentvol de jonge knaap was. Hoewel Theo voorbestemd was om samen met zijn oudere broer Frans de kost mee te gaan verdienen, wist meester Mollekens diens ouders te overtuigen van de absolute noodzaak om hem verder te laten studeren. Studeren kostte echter handenvol geld en daarom schreef meester Mollekens Theo in voor de toelatingsproef van het ‘Fonds der Meestbegaafden’, net opgericht (1920) door de socialistische minister Jules Destrée. Theo slaagde in de proef en zijn ouders ontvingen
(vlnr): Leen, Frans, vader Leopold, Marian, moeder Césarinne met Mathilde op de schoot, Angeline, Germaine en Theo. Later nog werd Irma geboren. Oudste broer Frans werd later voorman in het atelier van Epuro als compensatie voor de studies die Theo had mogen doen. Hij trouwde met Mit Verschueren. Mathilde huwde bakker Van Riem uit Turnhout. Angeline trouwde met Karel Versmissen, de stichter van het Kempisch Meubelhuis en vader van Mathilde-Tie-Versmissen (echtg. Aloïs Ruts). Tie’s en Aloïs’ huwelijkslimousine was overigens de gevleugelde Cadillac van Theo Vermeiren. Germaine werd kloosterzuster in Berlaar en later missiezuster in Congo. Irma huwde met rijkswachter Louis Krols. 13