Zorgen voor Zorg, uitgave gemeente De Ronde Venen inzake WMO

Page 1

ZORGEN ZORGEN VOOR ZORG

emplaar Uitneemex

HUIS-AAN-HUIS IN: MIJDRECHT • WILNIS • VINKEVEEN • WAVERVEEN • DE HOEF • AMSTELHOEK • ABCOUDE • BAAMBRUGGE

VOOR ZORG

0plage 19.500 exemplaren • Lezersbereik 45.000 inwoners • Uitgegeven door A-side Publishing B.V. • De Groene Venen • Industrieweg 15, 3641 RK Mijdrecht • Telefoon: 0297-38 52 57 • E-mail: info@degroenevenen.nl • www.degroenevenen.nl

Deze bijlage is een uitgave van Gemeente De Ronde Venen

In deze krant proberen wij u zo goed mogelijk op de hoogte te brengen van de veranderingen in de komende tijd. Actuele informatie vindt u op www.derondevenen.nl. Voor vragen of opmerkingen kunt u terecht bij gemeente De Ronde Venen, telefonisch via 0297 29 16 16 of via de mail meedoen@derondevenen.nl.

1


2

ZORGEN VOOR ZORG

• Onafhankelijk en zelfstandig audicien (StAr Gecertificeerd) • gehoorbescherming en zwemdopjes • Gratis hoortest

deciBel zorgt dat u er weer bij hoort! Wat zegt u? Bij deciBel Hoortoestellen kunt u altijd vrijblijvend terecht voor een gratis hoortest. Als blijkt dat uw gehoor niet optimaal is, zal u afhankelijk van het testresultaat een advies worden gegeven voor een eventueel vervolg. Ook voor een second opinion kunt u altijd bij ons binnen lopen. Wij zullen u dan graag van dienst zijn.

deciBel Hoortoestellen Mijdrecht BV Raadhuislaan 7 3641 EG Mijdrecht

T

0297 214 686

E W

mijdrecht@decibelhoortoestellen.nl www.decibelhoortoestellen.nl

: deciBel Hoortoestellen

Kerkvaart 2, 3641 EP Mijdrecht | 0297-230280 www.tympaan-debaat.nl | info@stdb.nl

: @HoorbijdeciBel

Dienstverlening Jeugd- en jongerenwerk Ouderenadvisering Sociaal cultureel werk Steunpunt Mantelzorg Steunpunt Vrijwilligerswerk Opbouwwerk

mobiliteit en vitaliteit

Vitaal, de thuiszorgwinkel voor u! Uitleen Sinds begin dit jaar wordt de uitleen van hulpmiddelen vergoed door uw zorgverzekering. Bij Vitaal kunt u via de uitleenservice uit een breed assortiment deze hulpmiddelen kosteloos in bruikleen krijgen. Vergeet bij het ophalen niet uw legitimatiebewijs en verzekeringspasje mee te nemen. • bed- of toiletverhoger • douchestoel • drempelhulp • anti-decubitus matras • elektrisch hoog/laag bed • tillift

Verhuur of verkoop Eenvoudige loophulpmiddelen, zoals de rollator, het looprek, het eiffeltje en krukken, worden niet meer vergoed, maar kunt u huren of kopen. U kunt voor deze en vele andere hulpmiddelen nog altijd bij Vitaal terecht. Kom naar een van onze winkels. Onze gespecialiseerde medewerkers staan voor u klaar. • rolstoel • rollator • krukken • bloeddrukmeter • braces • borstkolf • sta-op stoel • aangepast bestek

Winkel en uitleenpunt Vitaal Woerden U vindt ons in het Zuwe Hofpoort Ziekenhuis Polanerbaan 2, 3447 GN in Woerden Kijk op www.vitaal.nl voor de openingstijden en de adressen van de overige Vitaal winkels. U vindt hier ook meer informatie en onze webshop.

Welkom dus. . bi j Vi taal

Samen voor welzijn

Lid van Careyn? Met de Careyn Kaart leent u gratis (eenvoudige) loophulpmiddelen!

Wij helpen u graag! 088 - 0 300 500 info@vitaal.nl www.vitaal.nl


ZORGEN VOOR ZORG

3

Inhoudsopgave • Inleiding door wethouder Erika Spil • Colofon • Wat gaat er veranderen?

3

4-5

• Fractievoorzitters reageren op stelling ‘De zorg voor kwetsbare inwoners komt in goede handen bij de gemeente’.

7-13 14-15 14-15

• Zorgen voor zorg

• Samen naar een zorgzame samenleving

• Servicepunt De Ronde Venen

‘Samen naar een zorgzame samenleving’, dat is de gedachte waarmee wij als gemeente De Ronde Venen de veranderingen in de regelgeving rond maatschappelijke ondersteuning tegemoet treden. De rijksoverheid hevelt een aantal taken over naar de gemeenten, zoals persoonlijke verzorging, Jeugdzorg en participatie. Dit vereist de nodige voorbereidingen en aanpassingen. Daar zijn wij al langere tijd volop mee bezig. Het kabinet heeft nog niet alle details ingevuld en de plannen zijn op onderdelen aan verandering onderhevig. Maar het is duidelijk dat wij – daarmee bedoel ik zowel de overheid als de inwoners – er aan moeten wennen dat maatschappelijke ondersteuning meer zal gaan over het versterken van de eigen kracht en minder over het beschikbaar stellen van voorzieningen. De veranderingen gaan gepaard met bezuinigingen. Er is simpelweg minder budget beschikbaar. Dit maakt het noodzakelijk om na te denken over een nieuwe invulling van in het verleden opgebouwde voorzieningen en heeft geleid tot het inzicht dat

zaken beter kunnen uitpakken als ze anders worden georganiseerd. Passend bij de huidige tijd. Passend bij de wens om langer zelfstandig te functioneren en deel uit te blijven maken van de maatschappij. Omdat de nieuwe regelgeving omvangrijk en complex is, hebben wij als gemeente besloten de veranderingen en onze visie daarop in deze krant op een rijtje te zetten. Zodat u weet wat er gaat gebeuren – en hoe wij daar als gemeente mee omgaan. Deze informatie hebben wij aangevuld met artikelen die eerder zijn verschenen in De Groene Venen en op onze gemeentepagina. Daarin worden verschillende kanten van de nieuwe situatie belicht, zodat u kunt beoordelen wat een en ander voor u en voor de mensen om u heen betekent. Als je de media mag geloven, lijken somberheid en soberheid troef te zijn tegenwoordig. Maar er zijn ook mooie dingen zichtbaar, zoals solidariteit en saamhorigheid. Misschien wel mede door

de economisch mindere tijden. Voor elkaar zorgen als dat nodig is, of het nu gaat om praktische zaken, verzorging of begeleiding. Of het nu gaat om een verminderde gezondheid, zorgen als gevolg van de economische crisis, of welke situatie dan ook waar iemand in zijn eentje niet uitkomt. Op alle terreinen zetten vrijwilligers zich in voor anderen. Er voor elkaar zijn is voor veel van onze inwoners een vanzelfsprekendheid. En dat is als gemeente iets om trots op te zijn. In De Ronde Venen zijn heel veel vrijwilligers actief, op allerlei terreinen. Zonder hen zou het dagelijks leven er heel anders uitzien. En zou het leven voor een behoorlijk aantal kwetsbare inwoners een stuk minder aangenaam zijn. Door de veranderingen lijken we steeds vaker een beroep op vrijwilligers te moeten doen. Natuurlijk moeten we er op letten dat zij niet overbelast raken. Dat heeft beslist onze aandacht. Zoals alle aspecten van de veranderende maatschappelijke ondersteuning onze aandacht hebben. Zodat wij samen op weg gaan naar een zorgzame samenleving.

Wat gaat er veranderen? De overheid vindt het belangrijk dat alle inwoners kunnen meedraaien in de maatschappij. Dat is niet altijd vanzelfsprekend. Er zijn allerlei omstandigheden denkbaar waardoor dat niet lukt. Tijdelijk of voor altijd, van jongs af aan of vanaf latere leeftijd. Denk bijvoorbeeld aan ziekte, een handicap, werkloosheid, psychische problemen of moeilijkheden thuis. Er zijn verschillende wetten die mensen in een dergelijke situatie ondersteuning bieden. Het kabinet vindt dat er teveel regelingen zijn, vaak ook ingewikkeld, en heeft afspraken gemaakt om dit te verminderen. Doel is om te komen tot een samenleving die mensen meer mogelijkheden biedt om verantwoordelijkheid te nemen voor hun eigen leven. Sleutelwoorden zijn daarbij zelfredzaamheid en versterken van de eigen kracht. Hier zetten wij de belangrijkste wettelijke veranderingen voor u op een rijtje. De Participatiewet Op dit moment zijn er verschillende wetten die tot doel hebben mensen aan het werk te helpen: - de Wet werk en bijstand (WWB) – waarin bijstandsuitkeringen zijn geregeld voor wie onvoldoende inkomen of vermogen heeft om in het eigen levensonderhoud te voorzien; - de Wet arbeidsondersteuning jonggehandicapten (Wajong) – met regels op het gebied van werk en opleiding voor mensen die sinds jonge leeftijd een ziekte of handicap hebben; - de Wet sociale werkvoorziening (Wsw) – deze wet gaat over arbeidsondersteuning voor mensen met een lichamelijke, psychische of verstandelijke beperking. Per 1 januari 2015 wordt de Participatiewet ingevoerd, die de WWB, Wajong en Wsw vervangt. In deze nieuwe wet ligt de nadruk op werk. Uitgangspunt is: wie kan werken hoort niet afhankelijk te zijn van een uitkering. De naam van de wet beschrijft de doelstelling: zoveel mogelijk mensen laten participeren, deelnemen aan het arbeidsproces. De Participatiewet moet leiden tot meer kansen voor mensen die nu aan de kant staan. Er wordt nadruk gelegd op wat mensen kunnen en niet op wat hun beperkingen zijn. Het kabinet wil samen met werk-

nemers en werkgevers de grote onderwerpen op de arbeidsmarkt aanpakken. Denk aan het bestrijden van werkloosheid, manieren om mensen met een arbeidsbeperking in dienst te nemen. In goed overleg wordt de komende tijd verder gewerkt aan oplossingen, als onderdeel van het regeerakkoord en het sociaal akkoord. Inkomensondersteuning voor wie dat nodig heeft, blijft bestaan. In dat opzicht verandert er niet veel. De Participatiewet legt meer dan nu de nadruk op wat mensen kunnen en wil geen onderscheid meer maken tussen mensen met een arbeidsbeperking en mensen zonder arbeidsbeperking. Voor iedereen geldt hetzelfde uitgangspunt: belemmeringen voor deelname aan de arbeidsmarkt wegnemen. Hiervoor is het belangrijk dat overheid, werkgevers en werknemers samenwerken om zoveel mogelijk mensen aan een baan te helpen. De Jeugdzorg De overheid vindt het belangrijk dat ieder kind gezond en veilig kan opgroeien en uiteindelijk zelfstandig kan deelnemen aan de maatschappij. Als eerste zijn ouders hiervoor verantwoordelijk. Maar als het niet vanzelf gaat, komt de overheid in beeld. Jeugdhulp moet snel kunnen worden ingezet, goed functioneren en op maat zijn gemaakt, zodat

geen kind buitenspel komt te staan. Het huidige stelsel van Jeugdzorg is op verschillende niveaus en in verschillende wetten geregeld. Er is jeugd-GGZ, provinciale jeugdzorg, gesloten jeugdzorg, jeugdreclassering, jeugdbescherming en zorg voor licht verstandelijk gehandicapten. Per 1 januari 2015 treedt de nieuwe Wet zorg voor jeugd in werking. Hierin worden alle vormen van jeugdzorg geregeld en onder verantwoordelijkheid van de gemeenten geplaatst. Het doel is om de jeugdzorg beter en goedkoper te organiseren. Aandachtspunten zijn daarbij: • meer preventie en eerdere ondersteuning; • uitgaan van de eigen kracht van jeugdigen en hun ouders; • minder snel medicaliseren; • integrale aanpak met betere samenwerking rond gezinnen en (jeugd)hulp op maat. De veranderingen zullen voor de meeste mensen niet onmiddellijk zichtbaar zijn. Maar door een andere aanpak en efficiëntere organisatie moet de nieuwe Jeugdwet op termijn leiden tot minder of minder grote problemen bij jeugd. Waar dit niet te voorkomen is, is door de nieuwe regels betere samenwerking rond gezinnen mogelijk en hulp op maat waar deze nodig is.

De AWBZ en de Wmo In de afgelopen decennia is in Nederland een uitgebreid stelsel aan voorzieningen met uitkeringen, toeslagen en hulpmiddelen opgebouwd. In de toekomst wordt de verzorgingsstaat omgevormd naar een maatschappij waarin mensen de regie meer in eigen hand houden. Voor wie niet zelfstandig kan deelnemen aan de samenleving, maar ondersteuning en zorg nodig heeft, wordt dit zoveel mogelijk in de eigen leefomgeving georganiseerd. Dit gebeurt door gemeenten en zorgverzekeraars. Zij bieden ondersteuning en zorg die is gericht op zelfredzaamheid. Voor kwetsbare mensen die vanwege hun beperkingen niet in een thuisomgeving kunnen wonen, blijft zorg beschikbaar via de kern-Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ). Om de omslag naar meer eigen verantwoordelijkheid, zelfredzaamheid en participatie te kunnen maken, brengt het kabinet onderdelen van de AWBZ onder de verantwoordelijkheid van gemeenten, via de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo). Gemeenten krijgen vervolgens de middelen en ruimte om te zorgen voor goede voorzieningen, die passen bij de individuele behoeften en mogelijkheden van burgers. Per 1 januari 2015 lopen de volgende regelingen via de gemeente: - persoonlijke verzorging (hulp bij wassen, kleden, steunkousen e.d.); - kortdurend verblijf (logeeropvang); - begeleiding individueel (regie ondersteuning thuis); - begeleiding groep (dagbesteding). Dit betekent een uitbreiding van de Wmo met nieuwe doelen, de zoge-

Erika Spil Wethouder Sociale Zaken en Samenleving FOTO MARLIES WESSELS

Colofon De Groene Venen is een uitgave van A-side Publishing B.V. Mijdrecht Telefoon: 0297-38 52 57 E-mail: info@degroenevenen.nl www.degroenevenen.nl In opdracht van Gemeente De Ronde Venen. Hoofdredacteur: Rob Isaacs Redactie en medewerkers: Gemeente De Ronde Venen, Peter Bakker, Piet van Buul, Patrick Hesse, Servicepunt De Ronde Venen Fotografie: Arthur vd Kooij, Peter Bakker, Patrick Hesse, Marlies Wessels en anderen. Vormgeving en opmaak: Rachel Gerards, Rob Isaacs Advertentieverkoop: Peter Bakker Druk: Dijkman Offset, Diemen Bel voor bezorgklachten: 0297-38 52 57 © 2013 A-side Publishing B.V. Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen zonder uitdrukkelijke toestemming van de uitgever.

naamde compensatiedoelen: dagelijkse levensverrichtingen uitvoeren, het persoonlijk leven structureren en daarover zelf de baas zijn. Deze doelen gaan niet uit van wat een zorgaanbieder voor iemand kan doen, maar ze richten zich op het compenseren van een beperking. Door de ondersteuning anders te organiseren, gaat het kabinet er van uit dat het minder geld kost. Daarom wordt op de functie persoonlijke verzorging 15% bezuinigd. Op begeleiding, kortdurend verblijf en bijbehorend vervoer wordt 25% gekort. In het verlengde van de AWBZ en de Wmo is er nog een wet die van belang is, namelijk de Zorgverzekeringswet (Zvw). Deze wet gaat over zorg die is gericht op genezing of behoud van lichamelijke en verstandelijke functies, zoals verpleging. Om de bestaande zorg vanuit de Zvw te versterken, worden onderdelen van de huidige AWBZ die gericht zijn op behandeling en verpleging onder de Zvw gebracht. Vanwege de samenhang met de Jeugdwet wordt daar behandeling van kinderen tot 18 jaar met een verstandelijke beperking of psychiatrische aandoening bijgevoegd. Dit is vooral een technische verandering, gericht op het beter organiseren van de zorg.


4

ZORGEN VOOR ZORG

Fractievoorzitters reageren op stelling:

‘De zorg voor kwetsbare inwoners komt in goede handen bij de gemeente’ De veranderingen in de regelgeving rond zorg zijn niet van de ene op de andere dag gerealiseerd. Deels moeten de plannen nog verder worden uitgewerkt en uitgevoerd. De komende jaren is er dus nog heel wat werk aan de winkel voor de beleidsmakers, zowel in Den Haag als in de gemeenten. Daar is de politiek nauw bij betrokken. Daarom hebben wij de fractievoorzitters van de politieke partijen in De Ronde Venen gevraagd om te reageren op de stelling: ‘De zorg voor kwetsbare inwoners komt in goede handen bij de gemeente’.

Het is op dit moment nog te vroeg om antwoord te geven op deze stelling. De raad heeft wel allemaal informatie gekregen hoe het college de zorg wil gaan organiseren. Hoe je het ook wendt of keert: het blijft een ordinaire bezuinigingsregel van deze regering. De gemeenten krijgen minder geld en moeten maar zien hoe ze de zorg leveren aan de mensen, die het meest kwetsbaar zijn. Ik ben daar niet al te positief over. Alles moet maar

Dat is wel ons uitgangspunt. In ons verkiezingsprogramma hebben we geschreven “Het is voor alle mensen belangrijk dat ze kunnen meedoen in de samenleving... Een samenleving waarin iedereen meedoet, kan alleen bestaan als er aandacht is voor de noden van mensen die dat niet op eigen kracht kunnen. De overheid zorgt ervoor dat minima, ouderen en gehandicapten de mogelijkheden krijgen om mee te doen.” Nu komt er de komende jaren het nodige op de gemeente af (m.b.t. jeugdzorg, begeleiding hulpbehoevenden en de werkvoorziening). Maar het rijk draagt die taken over met fors minder geld en de wetgeving is ook nog lang niet rond, waardoor over de gevolgen van dit beleid nog veel onduidelijk is. Wel zal het betekenen, dat er meer op de eigen kracht van de samenleving gebouwd zal worden. De

door familie, buren en mantelzorgers worden opgelost. Maar wat als deze er niet zijn? Kan de gemeente dan voldoende inslaan voor deze mensen? Naast ‘stille armoede’ lopen we het risico te maken te krijgen met een nieuw containerbegrip in Nederland: ‘Stille zorgbehoefte’. DICK KOK, FRACTIEVOORZITTER SVAB

rijksoverheid vindt dat er een groter beroep op familie, buren en vrienden gedaan kan worden en dat terwijl diezelfde (rijks)overheid wel vindt dat alle mensen zoveel mogelijk aan het werk moeten. Waar halen we dan de mantelzorgers en vrijwilligers vandaan? Daarom zijn we ook bijzonder blij met het recente initiatief vanuit de kerken om een diaconaal platform op te richten. Maar ook hun mogelijkheden zijn beperkt (al was het maar om dat door de ontkerkelijking er vanuit de kerken minder mensen beschikbaar zijn). De stelling waarmaken, zal dus niet meevallen. Uiteraard zal de ChristenUnie-SGP de ontwikkelingen nauwlettend blijven volgen om ons uitgangspunt zo goed mogelijk waar te maken. WIM STAM, FRACTIEVOORZITTER CHRISTENUNIE-SGP

Bovenstaande stelling gaat uit van de verkeerde uitgangspunten. In de nieuwe situatie wordt terecht een beroep gedaan op de mensen zelf. Zelfredzaamheid, eigen regie en verantwoordelijkheid moeten de uitgangspunten zijn. Zoveel mogelijk zelf regelen en daar waar dat niet mogelijk is, een beroep kunnen doen op anderen. Voor veel mensen speelt dit nu niet, maar iedereen kan in een situatie terecht komen waar een hulpvraag gaat spelen. Niemand mag zijn ogen daarvoor sluiten. Samenwerking is de sleutel tot succes Systemen en procedures leiden niet tot succes. Samenwerking wel. Bestaande netwerken van vrijwilligers en hulpinstanties moeten veel meer samenwerken. Iemand die tegen een probleem aanloopt moet niet automatisch een toegelaten verstrekking krijgen, maar samen met de omgeving uitwerken hoe hij zolang mogelijk volwaardig kan blijven meedoen in de maatschappij. Een heel ander uitgangspunt, want dan kan op maat een juiste oplossing worden gevonden. Onze omgeving bestaat uit familie, vrienden, buren, kennissen, maar ook professionals zoals huisarts en hulpverleners. Samen kom je daar uit; met of zonder verstrekkingen. Speciale aandacht moet er zijn

D66 vermoedt dat de gemeente zijn handen overvol zal hebben aan de zorg voor kwetsbare inwoners. De gemeente krijgt immers van het rijk niet het geld dat nodig is om alle zorg te continueren. Een beroep doen op de overheid wordt minder vanzelfsprekend. Daarom is er meer zorg nodig van mensen onderling. Bovendien wordt er te gemakkelijk van uitgegaan dat iedereen die zorg krijgt ook kwetsbaar is. D66 wil uitgaan van wat mensen wel kunnen, van de eigen kracht van mensen in hun omgeving. Dus meer zelfredzaamheid, maar ook meer ondersteuning door sociale netwerken. Maar niet alleen zij staan voor een forse uitdaging. Nieuwe situaties vragen om nieuwe

voor zogeheten zorgmijders. Zij moeten actief worden benaderd. De huisarts speelt hierin een centrale rol. Beperkte middelen Natuurlijk gaat het om bezuinigingen, maar daar hoeft de burger niet de dupe van te worden. We moeten afspreken dat 90 % van het beschikbare geld inderdaad beschikbaar is voor de burger. Rol van de gemeente De rol van de gemeente kan heel beperkt blijven. De gemeente moet de verantwoordelijkheid durven afgeven aan het werkveld. De gemeente moet faciliteren en de regisserende rol overdragen. Haar taak is randvoorwaarden invullen en de kwaliteit borgen. Daarnaast zorgen voor een goede voorlichting. Kortom: de zorg voor de kwetsbare inwoners komt bij de gemeente in goede handen, als de gemeente zich niet direct met de uitvoering bemoeit maar wel goede randvoorwaarden vaststelt. Zo komen we samen tot een inclusieve samenleving. ANCO GOLDHOORN, FRACTIEVOORZITTER RONDE VENEN BELANG

initiatieven en impulsen en de gemeente moet daarvoor open staan. De gemeente moet zich vooral richten op de groep die niet zelfredzaam is en geen ondersteuning krijgt vanuit de naaste omgeving. Juist deze zwakke groepen hebben behoefte aan extra hulp en begeleiding. Het is de taak en verantwoordelijkheid van de gemeente om duidelijk te maken op welk moment professionele ondersteuning wel mag worden verwacht en op welke wijze men daartoe toegang kan krijgen. CEES HOUMES, FRACTIEVOORZITTER D66 DE RONDE VENEN


ZORGEN VOOR ZORG

5

We leven in een van de rijkste landen van de wereld, we scoren hoog op geluk en gezondheid, niemand komt hier van honger om en de laatste oorlog is al bijna zeventig jaar geleden. We nemen zelf de verantwoordelijkheid voor ons leven. En de meeste mensen zijn goed in staat om in de eigen levensbehoeften te voorzien. Toch kan niet iedereen mee. Als je gehandicapt geboren bent, als je chronisch ziek bent, als je op oudere leeftijd dement wordt, is dat vaak niet meer mogelijk. Gelukkig leven we in een land waarin we het belangrijk vinden dat iedereen meedoet. Ook wanneer je dat niet zelfstandig meer kunt. Daarvoor hebben we met elkaar voorzieningen in het leven geroepen, om ook te voorzien in de kwaliteit van leven van kwetsbare mensen. Zo zijn er beschermde werkplekken voor mensen met een handicap of die niet zelfstandig een baan kunnen vinden. Zo zijn er plekken waar mensen beschermd kunnen wonen, die dat niet zelfstandig kunnen en zo is er 24-uurszorg voor mensen waarover permanent gewaakt moet worden. Dat is de solidariteit die wij willen behouden. Veel van die voorzieningen

worden geregeld vanuit landelijke wetten. Dat gaat nu veranderen. De verantwoordelijkheid voor heel veel van deze voorzieningen komt nu bij de gemeente te liggen. Onze fractie, PvdA/ GroenLinks/LokaalSociaal, is het daarmee eens, want de gemeente heeft het beste zicht op haar eigen inwoners. Een netwerk van voorzieningen op wijk- en dorpsniveau zorgt ervoor dat iedereen mee kan blijven doen. Veel is al aanwezig, servicepunten in iedere kern, de wijkzuster die terugkomt, en het wijkteam dat signalen registreert van kwetsbare inwoners. En niet te vergeten de vrijwilligers en mantelzorgers. Door de versnippering van de huidige wetgeving, komt het wel eens voor dat instanties langs elkaar heen werken. Het is de verantwoordelijkheid van de gemeente om hierin de regie te nemen en dit te voorkomen.

De Wmo moet het mogelijk maken dat ook mensen met een beperking mee blijven doen in de samenleving. Gemeentelijk beleid moet de eigen kracht en zelfredzaamheid van elke inwoner versterken. De gemeente moet dat vooral niet allemaal zelf willen regelen. Daarvoor zijn juist maatschappelijke organisaties, die in opdracht van de gemeente bepaalde Wmo-taken uitvoeren. Voor het CDA is het vanzelfsprekend dat ook een gedegen verantwoording wordt afgelegd over de uitvoering van werkzaamheden en het bereiken van vooraf vastgestelde resultaten. Het budget dat voor de Wmo beschikbaar is, mag niet grotendeels opgaan aan allerlei organisatiekosten. Een belangrijke voorwaarde voor een succesvolle aanpak is een verandering in de manier van denken over het invullen van zorgtaken. De omslag houdt in dat inwoners uitgedaagd moeten worden om zelf met ideeën te komen over hoe ze hun eigen problemen denken op te lossen. Directe hulp van familie, vrienden en betrokken

vrijwilligers is daarbij belangrijk. Waar nodig, moet een beroep kunnen worden gedaan op de steun van en samenwerking met professionele hulpverleners. Mantelzorgers spelen een belangrijke rol in de uitvoering van de Wmo. Voor hen is een goede, laagdrempelige en vroegtijdige ondersteuning een ‘must’ om zo het gevaar van overbelasting en isolement te voorkomen. Het CDA vraagt zich af of kwetsbare inwoners wel in staat zullen zijn om hun hulpvragen op de goede plek neer te leggen. Hierbij moet de ondersteunende regierol van de gemeente goed uit de verf komen, zodat er maatwerk geleverd wordt en de inwoners weten waar ze aan toe zijn. Het CDA hecht een groot belang aan het functioneren en faciliteren van de lokale Wmo-raad. Die vorm van participatie dient veel aandacht te krijgen, zowel bij het adviseren tijdens de voorbereiding van beleid, maar ook bij de evaluatie van de uitvoering van maatregelen.

ERNST SCHREURS, FRACTIEVOORZITTER PVDA/GROENLINKS/ LOKAALSOCIAAL

PIET KOOIJMAN, FRACTIEVOORZITTER CDA

De VVD begrijpt dat veel inwoners in De Ronde Venen zich bezig houden met deze vraag. Om deze vraag te beantwoorden is het van belang wie we als ‘kwetsbare inwoners’ zullen definiëren. Daarnaast is het van belang hoe we de zorg voor kwetsbare inwoners gaan organiseren. Voor de organisatie is zowel de kennis en kunde van de zorgverlenende ambtenaren van belang alsmede het beschikbare budget om deze zorg te leveren. Voor de VVD staat de eigen verantwoordelijkheid van elk mens centraal. Ieder mens heeft de eigen verantwoordelijkheid om zijn eigen zelfredzaamheid op zijn eigen wijze in te vullen. De VVD is zich bewust dat niet iedereen deze verantwoordelijkheid altijd weet of kan invullen. Voor de VVD geldt dat een kwetsbare inwoner een persoon is die niet zelfredzaam is en daardoor niet in staat tot maatschappelijke participatie. Niet zelfredzaam is iemand die niet zelfstandig of niet met behulp van zijn omgeving actief kan meedoen in de samenleving of onvoldoende draagkracht heeft om

Vanuit de Eerste en Tweede Kamer liggen er nog geen definitieve beleids- en financiële kaders met betrekking tot de veranderingen binnen het sociale domein. Verwacht wordt namelijk dat de nieuwe Wet Maatschappelijke Ondersteuning pas medio 2014 wordt vastgesteld. Gemeenten kunnen niets meer dan een inschatting maken en voorbereidingen treffen van wat er op de gemeente afkomt. Op de gemeente wordt een beroep gedaan om de huidige structuur van zorg verlenen te wijzigen. Het overschakelen naar een nieuwe structuur kan efficiëntie en doelmatigheid in de hand werken en dus biedt deze verandering ook kansen voor de gemeente en haar inwoners. De mogelijkheid ligt er voor de gemeente om persoonsgericht en vraaggestuurd te gaan werken. Dit betekent dat de inwoner centraal staat en alleen die diensten geleverd worden waar om gevraagd wordt. Belangrijk is hierbij natuurlijk dat er duidelijk gecommuniceerd

de daarvoor benodigde voorziening(en) aan te schaffen. De VVD vindt dat de gemeenschap voor onze niet zelfredzame inwoners mede de verantwoordelijkheid heeft om ondersteuning te bieden aan het lichamelijke, verstandelijke, geestelijke of financiële vermogen om voorzieningen te treffen dan wel te laten treffen die deelname aan het normale maatschappelijke verkeer mogelijk maken. De gemeente als organisatie zal nauwgezet met andere zorgpartijen in het veld moeten gaan samenwerken om aan zorg voor onze kwetsbare inwoners invulling te geven. De VVD is overtuigd dat daarvoor voldoende samenwerkingspartners zijn. Het past de gemeente om hierin de rol van logistieke regisseur aan te nemen en tevens zorgvuldig de financiële kantlijnen van het zorgprogramma aan te geven. RUDOLF VAN OLDEN, FRACTIEVOORZITTER VVD

wordt vanuit de gemeente, zodat inwoners weten waar zij terecht kunnen voor hulp. Daarnaast hoopt Lijst 8 dat de gemeente gebruik maakt van meer samenwerking, zodat ingezet wordt op de collectieve kennis en zorgverlening van omringende gemeenten en zorgaanbieders. Lijst 8 weet op dit moment dus nog niet wat er exact op de gemeente afkomt en kan de stelling: ‘De zorg voor kwetsbare inwoners komt in goede handen bij de gemeente’ daarom niet beantwoorden. De gemeente moet keuzes maken, die niet eerder gemaakt kunnen worden dan dat de definitieve beleids- en financiële kaders voor deze wetswijziging vaststaan. Graag ziet Lijst 8 dat de landelijke overheid voortvarend te werk gaat, zodat de gemeente ruim de tijd heeft om zorgvuldig deze wijzigingen door te voeren. KIKI HAGEN, FRACTIEVOORZITTER LIJST

8


6

ZORGEN VOOR ZORG

sterk in de geestelijke gezondheidszorg en maatschappelijke opvang

• beschermd en begeleid wonen • bemoeizorg • activering en hulp naar werk

0800 kwintes (594 68 37) www.kwintes.nl

Zideris is jouw eigenzinnige steuntje in de rug ... ook in Mijdrecht!

Zideris kan jou de hulp geven die je verdient. Ook in de verandering van AWBZ naar Wmo. Onze warme benadering, deskundigheid en ondersteuning door middel van de Gentle Teachingmethode, kan jouw steuntje in de rug zijn. Je kunt bij Zideris Mijdrecht terecht voor:

• Ambulante Ambulante begeleiding professionele begeleiding aan mensen die zelfstandig (willen) wonen en ondersteuning aan gezinnen met kinderen met een verstandelijke beperking. Ook ondersteunen we jou bij bijkomende psychiatrische-, somatische- en verslavingsproblematiek, en bij schuldhulpverlening.

• Wonen er zijn drie Zideris-locaties in Mijdrecht: sfeervolle en veilige woonadressen. Een goed uitgeruste omgeving voor mensen die behoefte hebben aan de nabijheid van de begeleiders bij hun ontwikkeling tot grotere zelfstandigheid.

• Begeleiding van deskundige begeleiders die uiteenlopende vragen van cliënten kunnen beantwoorden. Onze kernwaarden zijn daarbij: respect voor degene die hulp vraagt, persoonlijke ontwikkeling en keuzevrijheid, ruimte voor eigen invulling van vrije tijd, sociale contacten en het omgaan met de privacy.

Meer informatie? Bel 088 513 2513 e-mail info@zideris.nl of kijk op www.zideris.nl

Zideris is een kleinschalige organisatie met een eigen gezicht. Wij bieden professionele begeleiding en ondersteuning aan kinderen en volwassenen met een verstandelijke beperking. Ons motto is: ‘eigenzinnige zorg’. U vindt Zideris op meerdere locaties in Utrecht en Gelderland, zoals in Mijdrecht.


ZORGEN VOOR ZORG

Ouderen

De komende jaren gaat de relatie tussen burger en gemeenten sterk veranderen. De veranderingen kunnen iedereen raken en liggen op het terrein van werk en dagbesteding, inkomen, wonen, passend onderwijs, gezondheid, opvoeding, welzijn, sociale contacten, vrije tijd. De Groene Venen heeft in een reeks van drieluiken aandacht besteed aan de gevolgen van deze veranderingen. Deze artikelen vindt u op deze en volgende pagina’s.

ZORGEN VOOR ZORG

7

Annie van Gelder, projectcoördinator Buurtkamers

Elkaar ontmoeten in een huiskamersfeer Vier jaar geleden begon Annie van Gelder als projectcoördinator bij Stichting Tympaan-De Baat. Zij houdt zich bezig met het buurtkamerproject. De Buurtkamers zijn ontmoetingsplaatsen voor vijfenvijftig-plussers. Zowel ‘jongere’ als ‘oudere’ ouderen zijn er van harte welkom. De buurtkamer is een voorziening waar mensen elkaar kunnen ontmoeten, koffie of thee met elkaar drinken en gezellig met elkaar wat praten. Sociaal contact in al zijn eenvoud. Inmiddels groeien de buurtkamers uit tot een onmisbare voorziening voor tal van vaste bezoekers. “Het gaat er om dat we ouderen de kans bieden om anderen te ontmoeten om zo nieuwe contacten in hun eigen omgeving te stimuleren,” zegt Annie. “Vroeger gingen de ouderen, die enige zorg nodig hadden naar een bejaardenhuis of een verzorgingstehuis. Tegenwoordig is het beleid er op gericht dat we mensen in staat stellen zolang mogelijk thuis te blijven. Om dat mogelijk te maken wordt de hulp ingeroepen van familie en vrienden en van thuiszorgorganisaties. Maar dat beperkt zich veelal tot de zorg in huis en komen ze nog nauwelijks de deur uit. Wij streven er naar om mensen daarnaast ook in contact te brengen met anderen door ze een voorziening te bieden waar ze leeftijdgenoten kunnen ontmoeten en waar ze de noodzakelijke sociale contacten kunnen opbouwen en onderhouden. Daardoor ontstond het idee van de buurtkamers. Dat gaat beter wanneer je ze een plek biedt

met een huiselijke uitstraling. Dus geen bijeenkomsten in vergaderzaaltjes maar een huiselijke ambiance, samen aan de koffie rond de tafel of zitten in de bank of een gemakkelijke stoel. Gewoon gezellig bij elkaar. Er is een vrijwilligersteam van gastvrouwen en gastheren die de mensen ontvangen en ook activiteiten organiseren. De drempel is erg laag. Het is gratis en vrijblijvend met een open inloop. Je hoeft geen lid te worden en je hoeft ook niet elke keer te komen als je niet wilt of kunt. En wil men een potje kaarten of een partijtje sjoelen dan kan dat ook. Voor mensen die zich wat moeilijk kunnen verplaatsen hebben we via het Servicepunt vrijwilligers beschikbaar die ze thuis ophalen en na afloop weer terugbrengen.”

Trek er zelf op uit Annie benadrukt dat mensen er zelf op uit moeten trekken. Haar advies is om daar niet mee te wachten tot ze moederziel alleen op een kamertje zitten. “Ik merk wel dat sommige mensen het moeilijk vinden om de eerste stap te zetten,”zegt Annie. “Je moet dus even die drempel over. Eenmaal binnen zullen ze merken dat ze hartelijk ontvangen worden en dat ze zich al snel thuis zullen voelen. Ik ben ook blij met een flink aantal trouwe vrijwilligers die de buurtkamerochtenden begeleiden. Zij treden op als gastheer of gastvrouw. Mijn taak als coördinator is het begeleiden van de vrijwilligers. Ik ga, samen met hen ook na of het goed gaat, waar behoefte aan is en of de bezoekers specifieke wensen hebben.”

Nel Verhoek, coördinator Ouderen Stichting Tympaan-De Baat

Om die ochtenden ook zo gevarieerd mogelijk te houden worden er met enige regelmaat bijzondere activiteiten georganiseerd. In Mijdrecht kan twee keer per week vanaf 12.00 uur gezellig meegegeten worden. In Vinkeveen is er maandelijks een Buurtkamer Eettafel in De Boei. En regelmatig worden interessante mensen uitgenodigd. Onder de noemer ‘Op de koffie met…’ ontstaan er dan meestal heel boeiende gesprekken, die amusant en vaak ook leerzaam zijn. En soms wordt er een uitstapje georganiseerd. Ook het rollator spreekuur komt regelmatig in alle buurtkamers. Vier buurtkamers Annie en haar teams hebben inmiddels vier buurtkamers opgezet. De

eerste was in Mijdrecht aan de G. van Aemstelstraat 5. Daarna kwam de buurtkamer in de bibliotheek in Vinkeveen. Inmiddels is er ook een buurtkamer in de pastorie in De Hoef van start gegaan en als vierde in de rij is er een buurtkamer in De Willisstee in Wilnis (ingang achterzijde). De Hoef is op dinsdag van 10.00-12.00 uur open. De andere drie op dinsdag en donderdagmorgen, telkens van 10.00-12.00 uur. In Abcoude is er een vergelijkbare ontmoetingsplek in de Angstelborgh. Voor meer informatie: zie www.tympaan-debaat.nl.

Wil Gieling bezoekt buurtkamer Vinkeveen

Inspelen op maatschappelijke veranderingen “Ik vond hier een warm nest” Samen met nog twee andere collega’s coördineert Nel de activiteiten van de ouderenadviseurs en de vrijwilligers in de sector ouderen van de welzijnsstichting Tympaan-De Baat. (Per 1 januari 2013 is De Baat gefuseerd met Tympaan die o.m. in Abcoude actief is.) Het is al enige tijd bekend dat de overheid van plan is om de sociale zorg ingrijpend te wijzigen. Hoe dat precies zal gaan is nog steeds niet helemaal duidelijk, omdat door de politieke verwikkelingen van het afgelopen jaar de totstandkoming van de wetgeving is vertraagd. Zeker is al wel dat er een fundamentele wijziging in de aanpak van de zorg tot stand moet komen. ‘Er is in het verleden een voorzieningenpakket opgebouwd dat aan de hulpvragers werd aangeboden,” zegt Nel Verhoek. “Het nieuwe beleid is er op gericht dat mensen zoveel mogelijk voor zichzelf moeten zorgen en pas wanneer ze er niet uitkomen kunnen ze hulp vragen. Van aanbodgericht naar vraaggericht werken heet dat in het jargon. goed een oudere helpen met zijn of steeds minder worden. We moeten “Inherent aan het ouder worden is haar financiële administratie dus heel zorgvuldig nagaan welke het feit dat de lichamelijke ongemakwanneer die daar zelf niet goed hulp mensen nodig hebben en hoe ken toenemen,”stelt Nel vast. uitkomt. Ons maatjesproject is er we die zo efficiënt mogelijk kunnen “Desondanks is het streven er op inzetten. We prijzen ons bij Tympaan- specifiek op gericht dat er door een gericht dat men zo lang mogelijk van onze vrijliggers één op één steun De Baat gelukkig met het grote zelfstandig thuis blijft wonen. Maar aantal vrijwilligers dat bereid is zich wordt geboden.” je ontkomt er niet aan dat men daar in te zetten. In de nieuwe organisatie Stichting Tympaan-De Baat zoekt veelal wat hulp bij nodig heeft. zoveel mogelijk samenwerking met Gelukkig zijn mensen vaak heel crea- van De Baat en Tympaan samen zijn dat er ruim vierhonderd. We merken allerlei partijen en maatschappelijke tief in het bedenken van oplossingen. organisaties. “We hebben contacten dat mensen in toenemende mate Vaak schakelen ze daar hun eigen met de gemeente, met de politie, met omgeving bij in. Ze proberen de regie de thuiszorg en andere organisaties in eigen hand te houden. Maar dat op het vlak van welzijn, teneinde lukt lang niet iedereen. Men kan dan zoveel mogelijk af te stemmen. Het een beroep op ons doen. Het initiatief is opmerkelijk dat veel voorzieningen moet wel van de mensen zelf uit in het verleden zijn wegbezuinigd. En gaan en zich bij ons melden wanneer nu zoeken we naar mogelijkheden om men behoefte heeft aan steun. We die service weer te bieden.” gaan dan met de betrokkene kijken Tympaan-De Baat biedt een groot en wat het probleem is en wat men divers aantal diensten aan waar oudeprecies nodig heeft. Daarbij moeten ren een beroep op kunnen doen. Nel: we in de praktijk vaak op zoek naar “Dat varieert van belastingservice en ‘de vraag achter de vraag’. Dat wil hulp bij de thuisadministratie, persozeggen dat mensen niet altijd even nenalarmering, tuin- en klussendienst, duidelijk aan kunnen of willen geven maaltijdbezorging, samen eten aan de wat nou het echte probleem is. Men Open Tafel, tot rollator spreekuren en komt met een ogenschijnlijk simpele het schrijven van een levensboek. En vraag, maar in een gesprek blijkt dan dan zijn er natuurlijk de buurtkamers. vaak dat er meer aan de hand is. We Maar nogmaals: mensen moeten trainen onze mensen dan ook in het zelf in actie komen wanneer ze een goed luisteren en doorvragen.” beroep op ons willen doen,” zegt Nel. bereid zijn hun vaak specifieke kennis Gerichte hulp en ook hun tijd ten dienste te stellen Meer informatie over de activiteiten Veel overheidstaken op het gebied van het vrijwilligerswerk. Mensen die voor ouderen van Tympaan-De Baat van de zorg worden overgeheveld is te vinden op verstand van financiën en boekhounaar de gemeenten. Het lijkt er op dat de bijbehorende budgetten echter ding hebben kunnen bijvoorbeeld heel www.tympaan-debaat.nl.

Ruim zes jaar geleden verhuisde Wil met haar man vanuit Utrecht naar Vinkeveen. Toen haar man enkele jaren later overleed, moest ze in haar eentje haar weg zoeken. “Ik heb zelf jarenlang vrijwilligerswerk gedaan en zoek graag contact met andere mensen. Mijn huisarts adviseerde mij toen om eens naar de buurtkamer te gaan. Dat heb ik gedaan en ik moet zeggen dat ik daar een warm nest heb gevonden. Ik ben daar opgevangen alsof ik al jaren in Vinkeveen woonde. Er ontstond meteen een vertrouwd gevoel. Je krijgt hier niet alleen kennissen, maar er hebben zich ook echte vriendschappen ontwikkeld. Mensen die ik hier voor het eerst ontmoet heb, komen nu ook bij me thuis koffie drinken.” Voor Wil Gieling is het wekelijkse bezoek aan de buurtkamer een vast deel van haar wekelijkse programma geworden. “Soms krijg ik op donderdagmorgen onverwacht bezoek en dan zit ik op hete kolen of ik nog naar de buurtkamer kan. Het is er altijd heel gezellig. Vaak drinken we alleen maar koffie en kletsen wat met elkaar. Dan komen er verhalen van vroeger naar voren. Als nieuwkomer in Vinkeveen weet ik daar niks van en dat vind ik juist heel erg boeiend. Ik heb in de afgelopen periode al heel veel over dit dorp gehoord en heb ik de plaatselijke situatie leren kennen. Daardoor ben ik hier ook veel sneller thuis geraakt. Ik ben een tijd geleden even uit de roulatie geweest vanwege met wie de buurtkamerbezoekers in een operatie. Het is hartverwarmend gesprek gaan. Over de ochtend met verhalen vertelster Elsa Vis of over te merken dat de mensen dan ook het uitstapje met oude antieke auto’s. met je meeleven. Toen ik na mijn “Ik mag wel stellen dat de buurtherstel weer terug kwam voelde dat als een thuiskomen. Door de warmte kamer er aan heeft bijgedragen dat die ik hier ervaar voel ik me ook geen ik, na het overlijden van mijn man, niet in een zwart gat terecht ben buitenstaander meer.” gekomen. Ik raad iedereen, die alleen is of zich alleen voelt, en behoefte Activiteiten heeft aan contact met andere Er wordt in de buurtkamer niet alleen koffie gedronken en met elkaar mensen, om op dinsdag of donderdagmorgen eens naar de buurtkamer gepraat. Wil is erg enthousiast over de extra activiteiten die er regelmatig te komen. Het is vrijblijvend, het kost niks en je wordt nergens toe georganiseerd worden. Opgetogen verplicht. Maar je leven wordt er wel vertelt ze over de maandelijkse door verrijkt,” stelt Wil resoluut vast. eettafel, over de speciale gasten die af en toe worden uitgenodigd en


8

ZORGEN VOOR ZORG

Zorgzwaarte

Stel uw vraag in de MEEbus

Mark Koetsier, beleidsmedewerk

Op 21 juni staat de MEEbus weer bij het Burgemeester Haitsmaplein in Mijdrecht. U ervaart problemen door een beperking of heeft een vraag. U zoekt een oplossing bij vragen over opvoeding, ontwikkeling, samenleven, wonen, leren, werken, regelgeving of geldzaken. MEE stelt u in staat grip op uw leven te houden of te krijgen. U kunt bij ons terecht zonder verwijzing en onze dienstverlening is voor u kosteloos. -

-

-

-

-

-

Wie: Datum: Tijd: Locatie:

Ouderen of mensen met een langdurige z zelfstandig kunnen blijven wonen, konden de AWBZ. De omvang van de zorg die zij in een zorgzwaartepakket (ZZP). Op basis ZZP toegekend die kan oplopen van ZZP zowel het wonen als de zorg vergoed. Met en zorg gescheiden en worden de zorgzwa Voor komende jaren staat ook de afbouw ning. Dat betekent dat voor deze mensen vergoed en zij dus de kosten zelf moeten blijven wonen. Voor de mensen die nu ged ven wonen zal thuiszorg geregeld moeten singen moeten bedenken,”zegt Mark Koe Welzijn en Zorg bij de gemeente De Rond

Mijn zus zorgt voor haar man die na een hersenbloeding erg veel zorg nodig heeft. Ik zie dat de zorg haar boven het hoofd stijgt. Wat kan ik doen om haar te helpen? Ik heb een lichamelijke beperking en ben mijn baan kwijt. Ik kom niet meer rond met mijn inkomen. Wat zou ik kunnen doen? Mijn broer met een verstandelijk beperking woont alleen in een huis en ik zie hem vereenzamen. Wat is er mogelijk voor hem? Ik ben een alleenstaande moeder met vier kinderen; een van hen is autistisch, de ander heeft ADHD. Hoe kan ik de aandacht over hen blijven verdelen? Nu loopt het uit de hand en ben ik bang dat het me straks niet meer lukt. Mijn moeder van 78 woont nog steeds samen met mijn broer met Down syndroom van 40. Hun gezondheid gaat achteruit en ik maak me zorgen over hun toekomst. Ik sta binnenkort op straat omdat mijn zoon met beperking overlast bezorgd. Hoe krijg ik grip op mijn leven?

Voor iedereen met een beperking, handicap of chronische ziekte. vrijdag 21 juni 10.00 – 12.00 uur Burgemeester Haitsmaplein

“We zullen s

Door de overheveling van de AWBZ naar de gemeente, heeft die er een belangrijke taak bij gekregen. “Probleem is wel dat er gelijktijdig ongeveer 25% op het budget wordt gekort,” zegt Mark. “Dat betekent dus dat we veel meer moeten doen met minder geld. Onlangs

MEE Ondersteuning bij leven met een beperking T 0900 633 63 63 www.mee-ugv.nl

Bert van Eijk, Regiodirecteur Kwi

Het kan ons

Kwintes is een zorginstelling die zich voor achtergrond. Daarvoor heeft men in het w Kwintes heeft verder speciale opvangcent zen. Aan mensen met een grote achterstan terug te voeren naar regelmatig leven en e ten, vanwege hun psychische achtergrond

handjehelpen

“Kwintes zet zich in voor een breed samengestelde cliëntengroep,” vertelt Bert. “Ze hebben één ding met elkaar gemeen: het zijn allemaal mensen met psychische problemen. Dat maakt hen vaak bijzonder kwetsbaar. De overheveling van de AWBZ naar de Wmo heeft voor onze cliënten grote gevolgen. Maar wij zien die overgang ook als een kans. De visie waar wij voor staan is het begeleiden van mensen die psychisch of sociaal kwetsbaar zijn naar maximale zelfstandigheid en deelname aan de maatschappij. We gaan in de begeleiding van onze cliënten uit van hun eigen kracht.

schenkt aandacht

“Psychische problemen kunnen ons allemaal overkomen.”

Maatje gezocht!

vrijwilligers en stagiaires helpen kinderen en volwassenen

Daarnaast willen we ons richten op het versterken van de sociale netwerken om hen heen, zodat ze in voorkomende gevallen ook door hun eigen omgeving kunnen worden opgevangen en begeleid. De informele zorg krijgt een steeds grotere rol.”

SAMEN spelen-kopje koffie drinken-kletsen-fietsen-zwemmenwandelen- sporten-winkelen-taart bakken-spelletjes doen: SAMEN IS VEEL LEUKER Doelgroep: Kinderen en volwassenen met een (sociale) handicap, chronische ziekte of die vanwege hun gedrag om extra zorg en aandacht vragen én hun mantelzorgers. Werkwijze: Vrijwilliger en hulpvrager worden zorgvuldig gekoppeld, het is belangrijk dat het klikt tussen hen. Voor meer informatie Yvonne Sieben, tel. 06 - 47 29 81 95 of 0346 - 251 421

handjehelpen.nl

maatje jong

dementie

Een grote diversiteit Psychische problemen komen bij alle bevolkingsgroepen en bij alle leeftijden voor. “Het kan ons allemaal overkomen,” stelt Bert vast. “Vaak gaat het om mensen die zelfstandig wonen maar problemen hebben met het op orde houden van hun huishouden of het maken van sociale contacten. Soms heeft men een baan of studeert men nog. Ook hier kunnen psychische problemen er de oorzaak van zijn dat zaken op het werk niet goed lopen. Centrale punt is de vraag hoe men om gaat


ZORGEN VOOR ZORG

epakketten

ZORGEN VOOR ZORG

9

ker gemeente De Ronde Venen

slimme oplossingen moeten bedenken”

ziekte of handicap die niet langer n tot voor kort een beroep doen op nodig hebben wordt vastgelegd s van de indicatie kreeg men een P 1 tot ZZP 10 en daarbij werden t ingang van dit jaar worden wonen aartepakketten 1 en 2 afgebouwd. w van ZZP 3 en 4 (deels) in de plande verblijfsfunctie niet meer wordt betalen of langer thuis moeten dwongen langer thuis moeten blijn worden. “We zullen slimme oplosetsier, beleidsmedewerker Wonen, de Venen.

toe leiden dat mensen langer thuis moeten blijven wonen. Mark: “Het gaat hier om mensen die voorheen in aanmerking kwamen voor opname in een verzorgingstehuis. Dat betekent dus dat ze wel zorg nodig hebben. Die zorg zullen we dus op een andere manier moeten regelen. Dan denk je

in eerste instantie aan hulp door de naast betrokkenen, zoals huisgenoten, familie en buren. Maar ook de zorgorganisaties zullen zich meer moeten gaan instellen op een verschuiving van woonzorg naar thuiszorg.” Regiefunctie De overheveling van taken naar de gemeente betekent dat de gemeente er voor moet zorgen dat haar inwoners moeten kunnen blijven rekenen op de zorg en ondersteuning die ze nodig hebben. Daarvoor is het van belang dat de verschillende

heeft de raad het uitvoeringsprogramma Wonen, Welzijn en Zorg vastgesteld, waarin we de lijnen naar de toekomst uitzetten.” Doordat de wooncomponent in het pakket van wonen en zorg niet langer vergoed wordt, zal dat er

intes Utrecht West:

organisaties die op dit terrein actief zijn met elkaar een efficiënt systeem van zorgvoorzieningen opzetten. De gemeente heeft in dit geheel een duidelijke regiefunctie. Mark: “Het is overigens wel zo dat we op dit terrein al langer bezig zijn. We proberen zoveel mogelijk voorzieningen te realiseren in de wijken, dus dicht bij de mensen. Een goed voorbeeld is de inrichting van de Servicepunten. Daar kunnen mensen terecht met tal van vragen over wonen, zorg en welzijn. Ook de buurtkamers bieden een mogelijkheid om mensen bij elkaar te brengen, de sociale samenhang in een wijk te versterken en mensen uit een isolement te halen.” Cultuuromslag nodig Mark stelt vast dat veel mensen zich

pas zorgen maken over hun oude dag, wanneer het zover is. “Er moet een cultuuromslag komen. Men moet rond zijn vijftigste al nadenken over wat men later wil. Houd bij het kopen van een huis al rekening met mogelijkheden tot aanpassing als dat later nodig zal zijn. We zullen meer voor elkaar moeten gaan zorgen. Binnen de categorieën ZZP 3 en 4 hebben we te maken met mensen met chronische ziektebeelden, die niet meer zullen verbeteren. Om voor hen de nodige zorg en ondersteuning te organiseren wil de gemeente, samen met partners als de woningbouwcorporaties, zorgorganisaties en het welzijnswerk inzetten op woonservicegebieden met levensloopbestendige woningen dicht bij zorg- en welzijnsvoorzieningen.”

Herman Schuurman, Zonnehuisgroep Amstelland:

allemaal overkomen Nieuwe woonvormen nodig voor ouderenzorg

ral richt op de opvang en begeleiding van mensen met een psychiatrische westelijk deel van de provincie Utrecht een aantal woonvoorzieningen. tra voor vrouwen en er is maatschappelijke opvang voor dak- en thuislond op de arbeidsmarkt wordt activering geboden om hen geleidelijk weer een baan. “Binnen het totaal van de gezondheidszorg vormen onze cliënd een bijzonder kwetsbare groep,” zegt regiodirecteur Bert van Eijk.

de omgeving van de cliënt en leren vrienden en familie hoe ze daar mee om kunnen gaan.”

met het eigen ziektebeeld. Sommigen worden depressief en blijven de hele dag in bed. Soms heeft men een behandeling in een kliniek achter de rug. We hebben mensen met autisme of mensen die getraumatiseerd zijn. Iedereen verdient een heel eigen persoonsgerichte aanpak. Kwintes heeft speciaal opgeleide begeleiders met een agogische achtergrond die de mensen kunnen begeleiden. We leren ze dingen als het huis op orde te houden, hun budget goed te beheren en de administratie bij te houden, maar ook hoe je aansluiting bij je omgeving vind. Mensen moeten zelf aangeven welke hulp men wil hebben. Wij dringen ze niets op. We geven ook aandacht aan

Ingrijpende veranderingen “De overheveling van de AWBZ naar de gemeente brengt voor onze cliënten veel onzekerheid met zich mee,” stelt Bert vast. “Vroeger hadden ze recht op voorzieningen van de AWBZ. Wanneer er nu problemen zijn komen ze straks bij de gemeente terecht. Wij moeten nu met elke gemeente afspraken maken en regelingen treffen. En we hebben in onze regio te maken met twintig gemeenten. We zoeken samen met hen en andere zorgorganisaties naar oplossingen. Vooruitlopend op de veranderingen hebben we een beleidsplan ontwikkeld voor de periode 2013-2016. Daarmee willen wij onze cliënten en onze samenwerkingspartners inzicht geven hoe wij met de veranderingen willen omgaan. Centraal daarbij is het inzetten op de eigen kracht van mensen en uitbreiding van de informele zorg. We willen ook de samenwerking tussen gemeenten onderling en tussen gemeenten en de zorgaanbieders versterken. Alleen wanneer we er in slagen om samen een netwerk op te bouwen van zorg en opvang, zo dicht mogelijk bij de burgers, kunnen we ook voor de toekomst de mensen de zorg bieden die ze nodig hebben.”

“We geven ook aandacht aan de omgeving van de cliënt en leren vrienden en familie hoe ze daar mee om kunnen gaan.”

De op handen zijnde scheiding van wonen en zorg gaat stevig ingrijpen in de bestaande structuur van de ouderenzorg. In de toekomst zullen de verzorgingshuizen goeddeels verdwijnen. Mensen die voorheen voor een plek in een verzorgingstehuis in aanmerking kwamen zullen, als het aan dit kabinet ligt, langer thuis moeten blijven. Aan hen zal thuiszorg geboden moeten worden. Pas wanneer dat niet meer toereikend is, komt opname in een verpleeghuis in beeld. De bestaande zorgcentra in onze regio bereiden een ingrijpende herstructurering voor, vertelt Herman Schuurman van Zonnehuisgroep Amstelland.

“De staatssecretaris is nog steeds in overleg en de voorstellen moeten dan ook nog naar het parlement,” zegt Herman. “Dat maakt het wel een beetje lastig. Maar de contouren van de toekomstplannen zijn wel duidelijk. Op basis daarvan wordt er hard gewerkt aan het uitzetten van een koers voor de toekomst. Dat doen we samen met de gemeente, de welzijnsinstellingen, thuiszorgorganisaties, woningcorporaties en de zorgverzekeraars. Omdat in de toekomst opname in een verzorgingshuis voor veel mensen niet langer mogelijk zal zijn, verschuift de zorgvoorziening voor een groot deel naar de Wmo en de thuiszorg. Vanuit onze tehuizen boden wij al thuiszorg via Amstelland Thuiszorg. Dat zullen we flink uit gaan breiden. We staan immers allemaal voor een enorme opgave, maar dat is tegelijkertijd ook een heel boeiende uitdaging.” Zorgcentra gaan op de schop De zorgcentra Nieuw Avondlicht en Gerardus Majella in Mijdrecht en Zuiderhof in Vinkeveen maken deel uit van Zonnehuisgroep Amstelland. Zij zullen zich moeten gaan instellen op verpleeghuiszorg. Herman: “De huidige locaties in Mijdrecht kunnen daaraan niet voldoen. Dat betekent dat we van plan zijn om op termijn Gerardus Majella op te heffen en Nieuw Avondlicht te slopen en daar een nieuw verpleeghuis te bouwen. In Gerardus Majella hebben we nu 40 plaatsen en in Nieuw Avondlicht zijn dat er 49. In de nieuwe situatie zullen er van deze 89 plaatsen nog 48 overblijven. De gemeente heeft

berekend dat we per saldo in De Ronde Venen verpleeghuisplaatsen tekort zullen komen. De situatie van Zuiderhof is zonder al te grote ingrepen geschikt te maken voor verpleeghuiszorg. Wij mikken er op dat bij elk van onze locaties een zorggebied ontstaat met zorgwoningen zodat we mensen in hun eigen woonomgeving toch 24-uurs zorg kunnen bieden. In de toekomst zullen er in Mijdrecht tussen de 120 en de 150 zorgwoningen gerealiseerd moeten worden.” Toekomst ligt bij de thuiszorg De AWBZ gaat van het rijk naar de gemeenten. De thuiszorg wordt voor een belangrijk deel uit de AWBZ gehaald en via de Wmo bij de gemeente ondergebracht. Dat betekent dat thuiszorg niet langer een recht is maar een voorziening. In de AWBZ wordt gewerkt met Zorg Zwaarte Pakketten (ZZP). De behoefte aan zorg wordt per individu vertaald naar

een indeling in deze zorgzwaartepakketten. De indicaties voor ZZP 1 en 2 worden nu al niet meer afgegeven. In de toekomst verdwijnen ook ZZP3 en 4 (deels). Hierin vallen de mensen die voorheen voor opname in een zorgcentrum in aanmerking kwamen. Die moeten dan dus langer thuis blijven wonen en voor hen zal afhankelijk van de behoefte thuiszorg geregeld moeten worden. “Hierin ligt de uitdaging,” zegt Herman. De gemeente krijgt een regiefunctie op het sociale domein van wonen, zorg en welzijn. Complicerende factor is dat er minder geld beschikbaar komt. Daarom is het belangrijk dat de gemeente ook de zorgaanbieders betrekt bij het zorgbeleid en dat er een structurele samenwerking tot stand komt. Alleen zo kunnen we samen de uitdaging aan. De gemeente zal duidelijk moeten maken wat de inwoners en de zorgaanbieders van haar mogen verwachten. Dat vraagt dan ook om meerjarige afspraken met elkaar.”


10

ZORGEN VOOR ZORG

Mantelzorg

ZORGEN VOOR ZORG

Esther Smit, coördinator Steunpunt Mantelzorg

“Veel mensen wachten te lang met hun hulpvraag” Een van de hervormingen in de gezondheidszorg is de scheiding van wonen en zorg. Dat heeft ondermeer tot gevolg dat mensen die voorheen in een woonvoorziening werden opgenomen, langer thuis moeten blijven wonen. De zorg voor deze mensen zal anders georganiseerd moeten worden en de druk op de mantelzorgers zal toenemen. Bij het Steunpunt Mantelzorg van Tympaan-De Baat spant men zich in om de mantelzorgers zoveel mogelijk steun te bieden.“Vaak roept men pas hulp van derden in wanneer het echt niet meer gaat en overbelast dreigt te raken,” zegt Esther Smit, coördinator van het Steunpunt. “We moeten zorgen dat het zover niet komt.” Er zijn in de gemeente De Ronde Venen honderden mantelzorgers. Meestal partners of directe familie van ernstig zieken of anderszins hulpbehoevenden. Esther: “Een groot deel van hen maakt gebruik van ondersteuning, onder andere door vrijwilligers. Maar er zijn ook mantelzorgers die we niet in beeld krijgen omdat zij vaak alleen de noodzakelijke zorg verlenen. Totdat op enig moment de rek er uit is. Het blijkt dat het voor veel mensen moeilijk is om hulp aan anderen te vragen. Daar proberen we vanuit het steunpunt verandering in te brengen. Onze ondersteuning bestaat uit zowel individuele hulp als hulp in groepsverband.” Individuele hulp op maat Bij de ondersteuning door hulp-

verleners wordt maatwerk geleverd. “Elke situatie is anders,”zegt Esther. “Daar zijn geen standaardpakketten voor. Wanneer we een hulpvraag binnen krijgen bieden we om te Esther Smit: “In de praktijk blijkt vaak dat buren , beginnen een luiswaarvan je het niet verwacht, opeens bereid zijn om bij terend oor, want dit te springen wanneer daarom gevraagd wordt. Zo bouw is al heel belangrijk. je een netwerk in je naaste omgeving.” Dan kijken we wat coaches zijn vrijwilligers die helpen iemand nodig heeft en stemmen daar bij het vergroten en versterken van het advies op af. Soms verwijzen we het netwerk.” mensen door voor heel specifieke hulp, of we zoeken vrijwilligers die Groepsactiviteiten hulp kunnen bieden om daarmee de Het steunpunt organiseert ook mantelzorger te ontlasten. Uiteraard kijken we ook naar de mogelijkheden groepsactiviteiten voor mantelzorgers. Esther: “De maandelijkse in de familie, in de buurt of in de Alzheimercafé’s in Vinkeveen kennissenkring. Het valt mij op dat en Abcoude zijn heel succesvol. er vaak in eerste instantie aan de Maandelijks wordt een deskundige kinderen gedacht wordt. Maar die wonen vaak ver weg, hebben zelf een uitgenodigd die wat vertelt over een specifiek thema rondom dementie. druk gezin of een drukke baan. Daarnaast hebben we de MantelIk denk dan ook dat we kleiner zorgsalons. Die zijn vooral gericht moeten gaan denken. Daarmee op ontspanning, ontmoeting en het bedoel ik dat je in eerste instantie uitwisselen van ervaringen. Er workijkt naar de directe woonomgeden workshops aangeboden en soms ving. In de praktijk blijkt vaak dat wordt er een deskundige uitgenodigd. buren, waarvan je het helemaal niet verwacht, opeens bereid zijn om bij te Gebleken is dat activiteiten waar men elkaar ontmoet heel inspirerend springen wanneer daarom gevraagd kunnen zijn. Men ontmoet mensen wordt. Zo moet je eigenlijk een die dezelfde taal spreken en herkennetwerk opbouwen van mensen in je nen wat je bezig houdt. Je voelt je naaste omgeving die voor de onderdan minder alleen en hebt steun aan steuning beschikbaar zijn. Omdat dit elkaar.” Meer informatie over de soms vanwege allerlei redenen lastig kan zijn, zijn we vanuit het Steunpunt activiteiten van Stichting Tympaan-De Baat en over het steunpunt mantelMantelzorg aan het bekijken of het zorg is te vinden op mogelijk is om een project van netwww.tympaan-debaat.nl. werkcoaches op te zetten. Netwerk-

Els te Velde, mantelzorger

"Om het vol te houden heb je wel hulp nodig" Toen Jan te Velde een aantal jaren geleden getroffen werd door enkele ernstige herseninfarcten veranderde zijn leven en dat van zijn vrouw Els ingrijpend. Geleidelijk zijn ze in een fase terecht gekomen waarin Jan dag en nacht zorg nodig heeft. Het is een zware opgave waarvoor Els zich gesteld ziet. “Om dat vol te kunnen houden heb je wel hulp nodig,” zegt Els. In de loop der jaren is de toestand van Jan geleidelijk verslechterd. “Dat heeft tot gevolg dat ik me genoodzaakt zie om ook steeds meer hulp in te roepen,” zegt Els. “Aanvankelijk probeer je de zaken zo goed mogelijk zelf op te vangen. Maar geleidelijk aan kom je er achter dat de druk ook steeds zwaarder wordt. Jan volgt inmiddels al niet meer het normale dag en nacht ritme. Ook gedurende de nacht is hij regelmatig wakker. Met als gevolg dat ik ook onvoldoende slaap krijg. Inmiddels heb ik al aardig de weg weten te vinden in het land van de zorgvoorzieningen. Iedere dag komt er ’s ochtends en ’s avonds iemand van de thuiszorg. Ik heb al verschillende aanvragen voor Wmo-voorzieningen gedaan. Ik heb ook veel steun aan Esther Smit van het steunpunt mantelzorg van Stichting Tympaan-De Baat, die mij met goede raad terzijde staat.”

Veel lof voor vrijwilligers Els heeft veel waardering voor de inzet van de vrijwilligers. “We wonen nu bijna tien jaar in Mijdrecht en het is mij opgevallen dat er hier een grote bereidheid bestaat om als vrijwilliger actief te zijn. Toen we nog in Amsterdam woonden was dat een stuk minder makkelijk. En terugvallen op de familie heeft ook zijn beperkingen. Ik heb twee kinderen. Mijn ene dochter woont in Zuid Afrika, die valt dus al af. En mijn andere dochter heeft haar gezin en een drukke baan. Die kan dus ook niet elke dag hier naar toe komen. Gelukkig is mijn man niet opstandig of lastig. Hij accepteert de situatie min of meer gelaten. Maar er doen zich toch steeds meer situaties voor die ik alleen niet aankan. We hebben nu ook een alarmknop waarmee we contact met de thuiszorg kunnen zoeken.” Soms doen zich onverwachte

Els te Velde: “Het is mij opgevallen dat er hier in Mijdrecht een grote bereidheid bestaat om als vrijwilliger actief te zijn.” problemen voor. Els: “Zo heeft Jan nog een aantal jaren de financiële administratie verzorgd. Ik heb dat aan hem overgelaten. Vroeger regelde hij ook altijd alles. Tot dat op een zeker moment bleek dat er van alles mis was met de financiën. Nu heb ik een administrateur die me helpt en die ervoor gezorgd heeft dat de zaak weer op orde kwam. Ik ben blij met elke hulp, het kan me niet

Dagopvang De Nostalgie, Amstelhoek

Dagopvang van dementerende en eenzame ouderen Eind april ging dagopvang De Nostalgie in Amstelhoek van start. Initiatiefnemers zijn Irma Meijer, Debby van Boksel en Irene Borsboom. De opvang is bedoeld voor mensen met dementie en voor eenzame ouderen. “Maar ook de mantelzorgers van de cliënten zijn van harte welkom,” zegt Irene Borsboom. “Zij spelen een belangrijke rol in de verzorging van onze cliënten en hebben het zelf ook loeizwaar.”

Irene Borsboom werkt als verzorgende in woonzorgcentrum Het Hoge Heem in Uithoorn. Zij weet uit ervaring wat het betekent om mensen de zorg te bieden die ze nodig hebben. Irene Borsboom: “De clienten mogen doen wat ze “Door de huidige prettig vinden: schilderen, tuinieren, een spelletje doen, ontwikkelingen in kaarten maken of vissen. Het is de bedoeling dat men de zorgsector en de zich prettig voelt.” daarmee gepaard weegt. Dat doen we door middel van gaande bezuinigingen komt daar fietsen, door gymnastiek of bewegen steeds meer druk op te staan,” zegt op muziek. Het is de bedoeling dat Irene. “Het beleid is er op gericht men zich prettig voelt. En de prakom mensen zo lang mogelijk thuis tijk heeft bewezen dat men dan ook te laten wonen door de toegangsminder gedragsproblemen heeft.” drempel naar de verzorgings- en verpleeghuizen te verhogen. Wij Mantelzorgers zijn juist heel laagdrempelig. Voor Wanneer mensen gebruik maken mensen die verzorging nodig hebben van de dagopvang betekent dat ook wordt in toenemende mate een vaak dat de thuisblijvende mantelberoep gedaan op familie, buren en zorger even wat ruimte heeft, op vrijwilligers. Dat is wel leuk bedacht maar dat werkt lang niet altijd goed. adem kan komen en kan ontspannen. “Mantelzorgers hebben het heel erg Ik liep al een tijd rond met het idee zwaar,” zegt Irene. “Er is een heel om extra zorg te bieden. Dat leidde goede film ‘Alzheimer Experience’ tot het plan om een dagopvang in te waarin dat heel goed wordt weergerichten, speciaal bedoeld voor mengeven. Maar wij vinden het ook wel sen met dementie die nog thuis wonen en voor eenzame alleenwonende prettig wanneer de mantelzorgers mee komen. We willen de partner ouderen. Na enig zoeken vonden we helpen om mee te gaan in de beleeen locatie in Amstelhoek. Voor de vingswereld van de dementerende.” inrichting hebben we gekozen voor een nostalgische sfeer. Daarmee bereiken we dat onze cliënten zich hier Uitbreiding thuis voelen. Men waant zich soms in De Nostalgie is gestart met drie de woning van hun ouders. Nostalgie deelnemers. “Daarbij hebben we gemerkt dat onze formule werkt,” betekent thuiskomen.” zegt Irene. “We willen de opvang nu uitbouwen en hopen dat er meer Er moet hier helemaal niks mensen gaan komen. Vooralsnog De Nostalgie kiest voor een lage zijn we drie dagen open, maar we toegangsdrempel en voor een cliënwillen dat in de toekomst uitbreiden tgerichte aanpak. Daarbij wordt aan naar vijf dagen. Mensen zijn hier per de kleinste details gedacht. Irene: dagdeel van drie à vier uur en we “Omdat ‘het busje’ een beladen klank heeft halen we de mensen met eten tussen de middag warm met ze. We zijn nog wel op zoek naar meer personenauto’s op. Gedurende hun vrijwilligers. Mensen die ons hier verblijf hier richten we ons op de willen komen helpen zijn dan ook behoefte van onze cliënten. Ze moevan harte welkom.” ten helemaal niks maar mogen doen Dagopvang De Nostalgie is gevestigd wat ze prettig vinden. De een wil aan de Mijdrechtse Zuwe 57B in schilderen en de ander wil tuinieren of een spelletje doen, kaarten maken Amstelhoek. Telefoon 0647696908. Meer informatie kan men vinden op of vissen. We proberen er voor te www.dagopvangdenostalgie.nl. zorgen dat men zoveel mogelijk be-

schelen van wie, als ze maar goed zijn en vriendelijk. En gelukkig zijn die er ook.” Nachthulp Om wat extra steun te krijgen is Els op zoek naar een professionele hulp als extra boven op de thuiszorg. “Het is mijn bedoeling dat zo iemand mij wat ontlast en aflost. Ik wil dan gedurende die tijd gewoon

even weg en totaal iets anders gaan doen. Het zou mooi zijn als er ook wat geregeld zou kunnen worden voor enkele nachten. Ik realiseer me overigens wel dat ik in de gelukkige omstandigheid verkeer dat ik me dat financieel voorlopig en tijdelijk kan veroorloven. De meeste mensen hebben die mogelijkheid niet.”


ZORGEN VOOR ZORG

11

Vrijwilligerswerk

ZORGEN VOOR ZORG

Dyanne van Tessel, coördinator Steunpunt Vrijwilligerswerk

Vraag naar vrijwilligers neemt toe Door de veranderingen in de samenleving en in de regelgeving zal het beroep op vrijwilligers de komende jaren steeds meer toenemen. Het aantal betaalde banen neemt af waardoor de rol van vrijwilligers belangrijker wordt. “Vanuit het Steunpunt Vrijwilligers helpen wij bij het zoeken naar vrijwilligers en steunen we organisaties in het bevorderen van de kwaliteit van het vrijwilligerswerk,” zegt Dyanne. Het Steunpunt Vrijwilligerswerk van Stichting Tympaan-De Baat is er om mensen die vrijwilligerswerk willen doen en de organisaties die naar hen op zoek zijn, bij elkaar te brengen. Dyanne: “Een van onze doelstellingen is het waarborgen van continuïteit en kwaliteit van het vrijwilligerswerk. Dat doen we door middel van bemiddeling via de Vacaturebank. Maar daar blijft het niet bij. We blijven desgevraagd de organisaties en de vrijwilligers ondersteunen zodat ze ook de kwaliteit kunnen leveren die gewenst is.

We coachen mensen door middel van speciale projecten en we geven trainingen en workshops. We coördineren de organisatie van de jaarlijkse vrijwilligersdag. Om het grote belang van het vrijwilligerswerk onder de aandacht te brengen worden er ook jaarlijks vrijwilligersprijzen toegekend.”

de juiste plek. Dyanne: “Er zijn in onze gemeente duizenden vrijwilligers actief. En we slagen er telkens opnieuw in om mensen enthousiast te maken. Daarbij spreken we ze ook aan op hun eigen kennis en ervaring die ze in het vrijwilligerswerk kunnen inzetten. Afgelopen februari heeft de training ‘vrijwilligers vinden en binden’ plaatsgevonden. Deze

De juiste vrijwilliger op de juiste plek De vraag is hoe je mensen kunt vinden die zich als vrijwilliger willen inzetten en hoe krijg je die op

training bood vrijwilligersorganisaties meer inzicht in het werven en behouden van vrijwilligers voor hun organisatie. Men zou het werk dat gedaan moet worden bijvoorbeeld veel meer in kleine partjes kunnen opknippen. Je krijgt mensen makkelijker voor een overzichtelijke taak dan voor bijvoorbeeld langjarige bestuursfuncties. Het gaat de meeste vrijwilligers ook niet om geld maar om de voldoening dat men iets voor een ander kan betekenen. Zo heeft niet alleen de hulpvrager wat aan de vrijwilliger, maar omgekeerd vinden veel vrijwilligers hun werk ook als een verrijking voor zichzelf.” Projecten Het Steunpunt Vrijwilligerswerk participeert ook in diverse projecten. Dyanne: “Voor mensen die al

langer in een uitkeringssituatie verkeren, liep er onlangs een project samen met het ROC. In het project ‘op stap naar vrijwilligerswerk’ werd gezocht naar de eigen kracht van de deelnemers. In de lessen en samen met de coach werd gekeken naar waar men goed in is en wat men leuk vindt om te doen. Door hun eigen kracht in te zetten is een groot deel van de groep actiever geworden en zijn ze zich gaan inzetten voor de maatschappij door vrijwilligerswerk te doen.” De website van het Steunpunt Vrijwilligerswerk is www.steunpuntvrijwilligerswerk. info. Meer informatie over de activiteiten van Tympaan-De Baat is te vinden op www.tympaandebaat.nl. Telefoon 0297 230280.

Janneke Herngreen, budgetbegeleidingsmaatje

Anja Prins, deelnemer Tympaan-De Baat

Deskundigheid inzetten voor vrijwilligerswerk

"Ik ben af en toe wat onzeker"

De combinatie van een gezin met kleine kinderen en de drukke baan van haar man was een reden voor Janneke om haar baan in te ruilen voor de huiselijke zorgtaak. Toen de kinderen naar school gingen kwam er voor haar ruimte om vrijwilligerswerk te gaan doen. Ze meldde zich bij de vacaturebank van Tympaan-De Baat. Janneke komt uit de wereld van de accountancy. Haar kennis en ervaring op het vlak van financiën en financiële administratie was zeer welkom. "Wij begeleiden mensen die het zelf wat lastig vinden om hun eigen financiën goed op orde te krijgen en te houden," zegt Janneke.

Thuis op de bank zitten en afwachten wanneer er eens iemand langs komt vindt Anja Prins maar niks. Wanneer het maar even kan trekt ze er met haar scootmobiel op uit. Regelmatig is ze te vinden in de Buurtkamer in Mijdrecht. Ze vindt daar gezelligheid en gaat er ook af en toe eten. Ze neemt deel aan het Maatje voor Twee project, waar Riet haar maatje is, en het project budgetbegeleidingsmaatje, waar Janneke Herngreen haar budgetbegeleidingsmaatje is. Janneke helpt haar met haar financiële administratie. “Misschien zou ik het zelf wel kunnen, maar ik ben nogal onzeker,” zegt Anja.

Door de slechte economische situatie hebben sommige mensen moeite om hun maandelijkse betalingen te voldoen. Dat kan er toe leiden dat men in de schuldhulpverlening terecht komt. Als aanvulling daarop is Stichting Tympaan-De Baat in samenwerking met diverse organisaties in de gemeente gestart met het project Budgetbegeleidingsmaatje. Budgetbegeleidingsmaatjes zijn er voor mensen van alle leeftijden die zelfstandig wonen en die te maken hebben met schuldenproblematiek of de kans lopen in een dergelijke situatie terecht te komen. Janneke is zo’n maatje. Zij richt zich op de ondersteuning van mensen bij hun financiële administratie. “Het beheren van de eigen huishoudportemonnee is voor sommige mensen een lastige klus. Rekeningen blijven liggen en er dreigen betalingsachterstanden te ontstaan. Mijn rol als vrijwilliger bestaat er uit dat ik de cliënten help bij hun financiële zaken.

Zo ben ik ook bij Anja terecht gekomen. Anja spaart haar rekeningen en dergelijke keurig op en in principe kom ik dan één keer per maand langs om de administratie te doen. We doen dat dan samen, want het is wel belangrijk dat Anja ook weet wat er speelt en hoe het met haar geld zit. Soms help ik ook wel met het invullen van formulieren.”

Het mes snijdt aan twee kanten Janneke benadrukt dat het vrijwilligerswerk haar veel voldoening schenkt. “Het is heel leuk om wat voor een ander te kunnen doen. Het werk als budgetbegeleidingsmaatje past natuurlijk heel goed bij mijn achtergrond. Je krijgt er als vrijwilliger ook zelf heel veel voor terug. Zo snijdt het mes aan twee kanten. Ik vind het ook plezierig dat ik als vrijwilliger mijn tijd zo kan indelen dat ik dat tijdens de schooltijden kan doen. Je bent dus heel flexibel waardoor ik mijn vrijwilligerstaken optimaal kan uitvoeren en daarnaast voldoende tijd heb voor mijn kinderen en mijn gezin. Ik hoop dat meer mensen bereid zijn om wat vrije tijd in te zetten voor hulp aan anderen. Het is heel leuk en dankbaar werk en er is nog veel te doen.”

Anja woont zelfstandig, samen met haar twee katten Ruby en Pluis, en haar twee duiven, Bram en Maartje. Ze kwam niet in aanmerking voor begeleid wonen. “Ondanks mijn beperkingen vond men mij daar te goed voor. Maar ik vind het toch wel prettig om wat mensen om me heen te hebben op wie ik af en toe een beroep kan doen. Die heb ik gevonden in het project Maatje voor Twee en in het project Budgetbegeleidingsmaatje. Ik heb daar nu twee maatjes. Riet komt één keer in de veertien dagen op woensdagmiddag. We drinken dan koffie en praten wat bij. En dan is er Janneke voor de geldzaken. Zij helpt mij met het betalen van de rekeningen en zij zorgt er voor dat de spulletjes netjes opgeborgen worden

in mappen zodat alles ook weer terug te vinden is. Soms moet ik ook wel eens ingewikkelde formulieren invullen. Daar kom ik dan niet zo goed uit en dan helpt Janneke me daar ook bij.” Vrijwilligers Anja is blij met de steun die ze van de vrijwilligers ondervindt. “Er wordt vaak gezegd dat je maar een beroep moet doen op je familie als je hulp nodig hebt. Maar dat is toch anders en ook lang niet eenvoudig. Ik heb veel steun aan Janneke en

aan Riet. En ik ga ook graag naar de Buurtkamer. Eén keer per week kan ik daar

eten. Het lukt niet altijd om er iedere week heen te gaan want mijn gezondheid laat dat niet altijd toe. Maar ik ga er vooral heen voor de gezelligheid. Je ontmoet daar andere mensen en de vrijwilligers zijn er heel aardig. Er worden spelletjes georganiseerd, je kunt er kaarten of sjoelen. Ik ga soms ook wel naar de Kringkoopwinkel ook al hoef ik niks te hebben. Gewoon wat rondkijken en een praatje maken met mensen. Hetzelfde geldt ook voor de Kweektuin van Wim Koolhaas. Daar kom ik ook graag voor de gezelligheid en wat contact. Het is nergens voor nodig om in je eentje thuis te blijven zitten. En als je hulp nodig hebt moet je er om vragen. Bij Tympaan-De Baat zoeken ze altijd naar een oplossing,” stelt Anja vast.


12

ZORGEN VOOR ZORG

Vervoersvoorziening Bertien Tweehuijsen en Rianne Feddema, Servicepunt Vinkeveen

ZORGEN VOOR ZORG Matthijs Kloek, Locatiemanager Maria-Oord

De regiotaxi is er voor iedereen Problemen met vervoer dagbehandeling Voor mensen die geen gebruik kunnen maken van het reguliere openbaar vervoer zijn er in veel gevallen alternatieve vervoersmogelijkheden beschikbaar. Bij de verschillende Servicepunten in De Ronde Venen weet men daar alles van. Een van de aanspreekpunten is Rianne Feddema van het Servicepunt in Vinkeveen. De Servicepunten bieden een unieke service aan de inwoners van De Ronde Venen. Men kan er terecht met vragen over wonen, welzijn en zorg. “Daarmee bestrijken wij een breed terrein van maatschappelijke zorg,” zegt directeur Bertien Tweehuijsen. “Men kan bij ons terecht voor bijna alles wat te maken heeft met het leven van alledag. Wij verstrekken informatie, helpen bij het invullen van formulieren, het aanvragen van een uitkering, huurtoeslag of het zoeken naar woonruimte. Ook vragen over de woonomgeving, de leefbaarheid of veiligheid in de wijk kunnen bij ons gesteld worden. Onze kerntaak is het geven van informatie en advies. Wij onderhouden contacten met de uitvoeringsinstanties, de welzijnsorganisaties zoals Tympaan-De Baat en met tal van vrijwilligersorganisaties. En met nadruk wil ik stellen dat wij er zijn voor iedereen, voor jong en oud. Er zijn nu Servicepunten in Abcoude, Mijdrecht, Vinkeveen en Wilnis. In De Hoef en Amstelhoek komen we wekelijks met een bus. Vorig jaar hebben we in totaal dertienduizend vragen behandeld. Dat geeft al aan dat we in een behoefte voorzien.”

“Zolang men zichzelf nog kan verplaatsen is er niks aan de hand,” zegt Rianne Feddema. “De problemen ontstaan wanneer men afhankelijk wordt van derden. Wij gaan er van Bertien Tweehuiisen (links) en Rianne Feddema: “Men kan bij uit dat men ons terecht voor bijna alles wat te maken heeft met het leven in eerste van alle dag.” instantie zelf soms dat er meerdere passagiers een oplossing zoekt door gebruik te meegenomen worden en dat dan maken van het reguliere openbaar niet altijd de kortste route wordt vervoer of dat men een beroep kan gereden. De regiotaxi bestrijkt hier doen op familie, buren of vrienden. Lukt dat allemaal niet dan kan men een gebied dat loopt van Abcoude tot Montfoort. Wil men buiten het zich bij een Servicepunt melden en dan zoeken we samen naar een pas- regiogebied reizen dan kan dat ook. Dan heeft men een Valyspas nodig, sende die ook via ons is aan te vragen.” oplossing. Hulp van vrijwilligers DaarVia het Servicepunt kan ook de bij hulp worden ingeroepen van hebvrijwilligers. Rianne: “Er zijn ben ook een aantal organisaties, die we vrijwilligers kunnen inzetten voor een het speciale vervoer. Ook hiervoor aantal leggen wij de contacten. opties. Om te beginnen is er de We werken samen met organisaties regiotaxi. Dat is in feite ook een als het Nederlandse Rode Kruis, vorm van openbaar vervoer waar de Nederlandse Patiëntenvereniiedereen gebruik van kan maken. ging (NPV) en ook met de kerken. Het maakt dus niet uit of men Meestal kunnen we een beroep jong is of oud is, goed ter been of doen op vrijwilligers, voor dokters niet en of men gebruik maakt van of ziekenhuisbezoek, maar ook voor een rollator of rolstoel. Mensen familiebezoek en dergelijke. In met een beperking kunnen bij ons Abcoude is er de vrijwilligersorgaterecht voor het aanvragen van een nisatie ‘Graag Gedaan’ die zich ovespeciaal pasje. Het voordeel van rigens beperkt tot vervoer van en de regiotaxi is dat men van deur naar de dokter of het ziekenhuis.” tot deur wordt gebracht. Nadeel is

“Met nadruk wil ik stellen dat wij er zijn voor iedereen, voor jong en oud.”

Vragen over vervoer Het is belangrijk dat iedereen moet kunnen deelnemen aan het sociale leven en aan activiteiten.

morgen ben ik 12 dagen gestopt met roken

Roken is een belangrijke oorzaak van kanker. Als niemand meer zou roken, zou er 30% minder sterfte door kanker zijn. KWF Kankerbestrijding doet er alles aan om kanker verder terug te dringen en onder controle te krijgen. Daarom helpen we rokers succesvol te stoppen met roken en geven we advies over hoe u gezonder kunt leven om de kans op kanker te verkleinen. Samen met uw hulp komen we steeds een stapje dichterbij. Kijk vandaag nog op kwfkankerbestrijding.nl om te zien wat ú kunt doen.

iedereen verdient een morgen

Verpleeghuis Maria-Oord in Vinkeveen beschikt over vijftig plaatsen voor dagopvang. Hier komen mensen met psycho-geriatische problemen zoals dementie en mensen met lichamelijke gebreken voor dagverzorging en dagbehandeling. Het gaat om mensen die nog thuis wonen en elke dag thuis worden opgehaald en ’s avonds weer worden teruggebracht. Het vervoer van deze patiënten is sinds 1 januari van dit jaar sterk onder druk gekomen vanwege het feit dat de overheidsbijdrage drastisch is verminderd. “We zijn op zoek naar oplossingen om te voorkomen dat deze vorm van zorgverlening moet worden beëindigd,” zegt Matthijs Kloek.

Matthijs Kloek: “De bezuiniging die per 1 januari is doorgevoerd hakt er stevig in.” De behandeling van de mensen in de dagopvang is gericht op herstel, dan wel op het voorkomen of vertragen van verdere achteruitgang. Dat is afhankelijk van de aard van klachten die men heeft. Een bijkomend punt is ook dat met het opvangen van deze mensen gedurende de dag, de mantelzorgers ontlast worden. Maria-Oord vervult met de dagbesteding een regionale functie. “Wij behandelen hier mensen uit een gebied dat groter is dan de gemeente De Ronde Venen en dat loopt van De Kwakel tot Nigtevecht,” zegt Matthijs. “Dat betekent dat de mensen over flinke afstanden vervoerd moeten worden. Daarbij gaat het zowel om mensen die zich, al dan niet met krukken of een rollator kunnen verplaatsen als wel om mensen die rolstoelgebonden zijn. Voor het vervoer maken wij afspraken met een vervoersonderneming. In ons geval is dat Connexxion. Daarbij speelt de tegemoetkoming in de kosten een belangrijke rol. Die komt uit de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten (AWBZ). De bezuiniging die per 1 januari is doorgevoerd hakt er stevig in. Tot voor kort was er een bijdrage van rond de twintig euro. Nu is dat in ons geval nog maar € 6,48. Het moge duidelijk zijn dat dit bedrag voor de vervoerder een forse aderlating betekent. Zakelijk gezien

kan hij daar natuurlijk niet mee uit de voeten.” Om het probleem aan te pakken wordt er nu naarstig gezocht naar oplossingen. Matthijs: “Op de eerste plaats zoeken we samen met Connexxion naar mogelijkheden om het aantal vervoersbewegingen te beperken en het vervoer te optimaliseren om daarmee de kosten te drukken. Onze tweede optie was het vragen van een eigen bijdrage van de mensen. Maar dat blijkt wettelijk niet te kunnen, vanwege het feit dat die dagopvang een recht is dat voortvloeit uit de AWBZ. Een derde traject dat we hebben ingezet is het zoeken naar vervoersmogelijkheden, verzorgd door vrijwilligers. We zijn hierover in gesprek met Tympaan-De Baat. Ik mag zeggen dat Mieke Telder van TympaanDe Baat hierin een voortreffelijke rol speelt. Ze trekt er hard aan.” Matthijs onderkent dat de kosten van de AWBZ veel te hoog zijn opgelopen. “Natuurlijk moet er wat gebeuren, maar zo’n maatregel pakt dan wel heel vervelend uit. Ik hoop oprecht dat we er uit gaan komen. Wanneer we geen oplossing weten te vinden dan dreigt er een situatie dat we deze vorm van zorg met een dagopvang niet langer in stand kunnen houden. En dat moeten we met z’n allen toch niet willen.”

“We zijn naarstig opzoek naar oplossingen, het zoeken naar vervoersmogelijkheden verzorgd door vrijwilligers is daar één van.”


ZORGEN VOOR ZORG

13

Tineke de Keijzer van MEE Utrecht, Gooi & Vecht

'Er moet een omslag in denken komen' In mei 2010 is het project ‘MEE op Weg’ van start gegaan. Dit project is er op gericht om mensen met een beperking zo optimaal mogelijk te laten deelnemen aan het sociale leven. Om dat te bereiken is het nodig dat deze mensen zich zelfstandig kunnen verplaatsen. Sinds jaar en dag zijn daar speciale voorzieningen voor zoals ‘het busje’ of de ‘taxi’. Deze manier van vervoer houdt ook een soort apartheid in stand. Daarom zet MEE op Weg zich in om mensen met een beperking te leren zelfstandig te reizen. ‘Maar daarvoor is wel een omslag in denken nodig,” zegt Tineke de Keijzer, beleidsmedewerker van MEE.

lOVE IT...

MET AL JE VRIENDEN IN ACTIE KOMEN KOM OOK IN ACTIE ChECK fIghTCANCEr.Nl

Tineke de Keijzer: “Voor ouders van kinderen met een beperking is het heel moeilijk om hun kind alleen op pad te laten gaan. Daarom hebben we een speciaal programma opgezet waarbij niet allen het kind, maar ook de ouders begeleid worden.” “Wanneer mensen met een beperking mee kunnen doen en zelfstandig kunnen reizen betekent dat voor hen ook een enorme vrijheid,” zegt Tineke. “Ze zijn dan niet langer geïsoleerd en kunnen zelf de regie van hun leven houden. De mensen in hun omgeving spelen daarbij een belangrijke rol. Zij moeten bereid zijn hen daarin te begeleiden en niet te snel denken dat het toch niet zal lukken. Voor ouders van kinderen met een beperking is het heel moeilijk om hun kind alleen op pad te laten gaan. Daarom hebben we een speciaal programma opgezet waarbij niet alleen het kind, maar ook de ouders begeleid worden.” Samen op avontuur Het reizen is voor mensen met een handicap een avontuurlijke belevenis. Ze komen onderweg allerlei obstakels tegen die ze moeten overwinnen. Tineke: “Om hen daarbij te helpen worden Openbaar Vervoer-/fiets-maatjes gezocht. Mensen die de deelnemer begeleiden in het avontuur om alleen op de fiets of met het openbaar vervoer ergens naar toe te gaan. Samen gaan ze het avontuur aan en leren om de obstakel te overwinnen. Wanneer je met de bus van A naar B wilt, moet je weten welke bus je moet hebben, waar de halte is, hoe laat hij vertrekt en waar je weer uit moet stappen. Wat moet je doen als de bus te laat is. Wij vinden het heel belangrijk dat de deelnemer de regie in handen houdt. Maar voor een goede begeleiding heb je wel de omgeving nodig. De ouders moeten vertrouwen in hun kind opbouwen dat het zo’n avontuur aan kan. Dat vereist bij hen vaak een omslag in denken. Ze moeten

leren hun kind los te laten. Ik noem dat liever ‘een andere manier van vasthouden van je kind’. Wanneer we met een deelnemer een traject in gaan wordt er een maatje gezocht, bij voorkeur uit het netwerk rond de deelnemer. Zo’n training wordt helemaal op maat ingevuld. Gedurende acht weken gaat het maatje een keer per week met de deelnemer mee op pad. Het is een proces van vallen en opstaan. Daarbij is het belangrijk dat het project niet te hoog gegrepen is. Het moet wel realistisch en verantwoord zijn. Maar wanneer het slaagt geeft het ook een enorme voldoening.” Grip op je leven Mensen met een lichamelijke of verstandelijke beperking kunnen grip op het leven houden of krijgen door onder andere deel te nemen aan het openbare leven. MEE richt zich dan ook op allerlei groepen in hun directe omgeving. We geven voorlichting, organiseren trainingen en cursussen om te leren met deze mensen om te gaan. Tineke: “Dat zijn in de eerste plaats de ouders die een één op één ondersteuning kunnen krijgen in praktijksituaties. We richten ons ook op de scholen en de instellingen. En niet te vergeten de chauffeurs van bus en taxi. Het is belangrijk dat ook zij op de juiste manier met deze reizigers omgaan.” MEE is gevestigd in Utrecht, Hilversum en Amersfoort en is dagelijks te bezoeken of telefonisch te bereiken van 08.30-17.00 uur op tel. 0900 633 63 63. De MEEbus staat in veel gemeenten in de provincie en ’t Gooi. Meer informatie op

www.mee-ugv.nl.

Nooit te oud voor vakantie! Op zoek naar kleinschalige vakanties met begeleiding voor ouderen? Bel voor onze gratis vakantiebrochure: (0318) 48 51 83

Dankzij uw bijdrage krijgen kinderen in ontwikkelingslanden de oogzorg die ze zo hard nodig hebben.

Allegoeds Vakanties is onderdeel van Stichting Allegoeds

www.allegoedsvakanties.nl

Word nu donateur Bel gratis 0800 - 8003 www.eyecarefoundation.nl

Waarmee poetst u uw tanden?

Met dit gevoel hebben Alzheimerpatiënten dagelijks te kampen.

Help Alzheimer overwinnen. Dan hoeft niemand zichzelf te verliezen. 1 op de 5 mensen krijgt dementie, waarvan Alzheimer de meest voorkomende vorm is. www.alzheimer-nederland.nl


14

ZORGEN VOOR ZORG

Samen naar een zorgzame samenleving De samenleving heeft te maken met grote veranderingen in de zorg. Veel taken op het gebied van maatschappelijke ondersteuning gaan van de AWBZ over naar de Wmo, ofwel van de centrale overheid naar de gemeenten. Daarbij is het streven om mensen zo lang mogelijk zelfstandig te laten deelnemen aan het maatschappelijk leven, uitgaande van eigen kracht, eigen verantwoordelijkheid en zelfredzaamheid. Als een inwoner ondersteuning nodig heeft, kan hij of zij bij een van de Servicepunten terecht om te kijken hoe deze kan worden ingevuld. Daarbij wordt in eerste instantie gekeken naar het eigen netwerk en pas in tweede instantie naar professionele hulpverlening en voorzienin-

Mevrouw Van der Wiel is 72 jaar. Zij woont alleen, in een keurig tweekamerappartementje in het centrum van het dorp. Heerlijk, op loopafstand van de winkels en andere voorzieningen. Ze mag graag samen met haar vriendin even een kopje koffie drinken bij de Hema. Verder komt mevrouw graag in de Buurtkamer. Ze maakt daar een praatje, leest er een tijdschrift of doet een spelletje met de andere bezoekers en vrijwilligers. Mevrouw is weduwe en heeft een zoon en een dochter. Haar zoon woont in de buurt, maar haar dochter woont helemaal in Emmen. Allebei hebben ze een gezin en een drukke baan. Mevrouw ziet hen geregeld, maar niet zo vaak als zij zou willen. Gelukkig is er de telefoon en internet. Vorige week heeft ze zelfs via Skype op haar computer gepraat met haar kleindochter! Maar nu is mevrouw gevallen. Gewoon in huis, gestruikeld en ongelukkig terechtgekomen. Haar rechterschouder is flink gekneusd en de dokter heeft zes weken absolute rust voorgeschreven. Mevrouw Van der Wiel zit letterlijk onthand! Gelukkig komt er van de thuiszorg tijdelijk elke dag iemand helpen bij het wassen en aankleden. Mevrouw leest graag en ze kan nog wel te voet naar buiten. Dus ze vermaakt zich wel. Nu heeft ze van een kennis gehoord dat je bij het Servicepunt huishoudelijke hulp kunt aanvragen. Dat lijkt haar wel wat. Ze belt het Servicepunt voor een aanvraagformulier. De medewerkster nodigt haar uit voor een gesprek, om in kaart te brengen welke problemen en belemmeringen mevrouw ondervindt. Gelukkig kan mevrouw dezelfde week nog komen. Op het Servicepunt legt de medewerkster uit dat in het gesprek allerlei onderwerpen aan de orde zullen komen. Waar loopt mevrouw in het dagelijks leven tegenaan? Wat lukt niet (meer)? Wat heeft mevrouw zelf al gedaan om dit op te lossen? En wat is nu verder nog nodig?

Mevrouw Van der Wiel vertelt dat ze het eigenlijk helemaal naar de zin heeft. Ze vermaakt zich prima met haar vriendinnen en kennissen en ze woont met veel plezier in haar appartementje. Ze mist haar man nog elke dag, ook al is hij al elf jaar geleden overleden. Als mevrouw een beetje oplet komt ze gelukkig goed uit met haar AOW en haar kleine pensioentje. En met het openbaar vervoer komt ze nog overal waar ze zijn wil. Met het eten redt ze zich wel, ook nu met de gekneusde schouder. Soms komt de buurvrouw haar eten brengen. En ze eet nu wat vaker een kant-en-klare maaltijd, gewoon uit de supermarkt. Niet met mes en vork natuurlijk, maar niemand die het ziet! Alleen dat huishouden… dat lukt nu dus echt niet. Zelf afstoffen met links lukt nog wel, maar stofzuigen of het sanitair bijhouden of de ramen lappen… In het gesprek op het Servicepunt komt mevrouw Van der Wiel zelf tot de conclusie dat haar ramen eigenlijk wel vaker wat langer dan zes weken niet gelapt worden. Misschien kan ze ook de glazenwasser wel een keertje inschakelen voor de buitenboel? En als haar zoon dit weekend komt, en haar dochter de week erop, kunnen zij tussen de koffie en de boterham best even het appartementje stofzuigen en het beddengoed verschonen. Voor het sanitair zou ze de dochter van een kennis kunnen vragen, dat meisje zit nog op school en zij had laatst nog gezegd dat ze wel een extra zakcentje kon gebruiken… Mevrouw Van der Wiel stapt opgelucht weer naar buiten. Fijn dat de medewerkster van het Servicepunt met haar meedacht. Mevrouw is tot de conclusie gekomen dat ze zichzelf, ook nu met hulp van anderen, nog heel best redt. Ze gaat er van uit dat haar schouder voorspoedig zal genezen. En mevrouw weet waar ze terecht kan als zich in de toekomst problemen zouden voordoen!

gen. Om een idee te geven hoe dat in zijn werk gaat, vindt u hier een aantal voorbeelden uit onze dagelijkse praktijk. Hierin schetsen wij uiteenlopende situaties en beschrijven we de aanpak. Dit is niet alleen informatief voor als u zelf een hulpvraag heeft of krijgt, maar ook als dit geldt voor iemand in uw omgeving. Immers, iedereen maakt deel uit van een sociaal netwerk en kan in die positie de helpende hand bieden. Zo zorgen wij samen voor een zorgzame samenleving.

Marcel en Ida wonen in een mooi dorp in onze gemeente. Ze zijn allebei halverwege de veertig en hebben een heerlijk huis met een tuin. Marcel heeft een drukke en verantwoordelijke baan. Ida heeft tot twee jaar geleden altijd in een modezaak gewerkt. Er kwamen geen kinderen en de winkel was haar lust en haar leven. Totdat haar gezondheid afnam. Door een chronische ziekte ging de conditie van Ida steeds verder achteruit. Het staan in de winkel werd haar te veel. Gelukkig kon ze gedeeltelijk administratieve taken gaan doen, maar na verloop van tijd werd ook dat te zwaar. Er kwam een particuliere hulp in het huishouden, zodat Ida de energie die ze nog had kon gebruiken voor andere dingen. Voor hobby’s had ze eigenlijk nooit tijd gehad, maar nu ze meer thuis was kreeg ze steeds meer oog voor de schoonheid van de natuur. Op goede dagen maakte ze graag een fietstochtje of een wandeling. Korte stukjes, dat wel, want het lopen gaat steeds moeilijker… Ida merkt dat ze steeds verder geïsoleerd raakt. Het kost haar veel moeite en energie om er nog op uit te gaan. Aan de buitenkant zie je niets aan Ida, waardoor de omgeving niet altijd begrip heeft voor haar situatie. Ida vindt het moeilijk invulling te geven aan haar dagen. Doordat ze altijd veel gewerkt heeft, heeft ze niet zoveel sociale contacten. Er komen spanningen tussen Marcel en Ida: Marcel is druk met zijn werk en intussen duren de dagen eindeloos voor Ida. Als Marcel dan ’s avonds vraagt hoe haar dag was, heeft ze eigenlijk niets te vertellen. Gelukkig doen ze in de weekenden nog wel eens leuke dingen samen. Wanneer Ida weer eens bij haar huisarts komt, brengt ze haar zorgen ter sprake. De huisarts wijst haar op het Servicepunt Wonen, Welzijn en Zorg. Misschien dat ze daar iets aan heeft? Op het Servicepunt gaat Ida in gesprek met een medewerker. Marcel gaat met haar

mee. Allebei krijgen ze gelegenheid om hun verhaal te doen. Voor Marcel is het ook niet gemakkelijk, dat snapt Ida wel! Gelukkig gaat er nog veel wél goed: de financiële situatie is prima en ze wonen naar hun zin. De problemen die Ida ervaart hebben vooral te maken met haar daginvulling en haar mobiliteit. De medewerker van het Servicepunt vertelt Ida en Marcel over de mogelijkheden van aangepast sporten in de gemeente. Wat kan er veel! Ook vertelt ze over Handje Helpen, een organisatie van vrijwilligers, studenten en stagiairs gericht op het ondersteunen van mensen (tot 65 jaar) met een handicap of chronische ziekte. Samen met een vrijwilliger kan Ida een spelletje doen, praten of er op uit gaan, om te winkelen, naar de film te gaan of een tandemtochtje te maken. In verband met de relatieproblemen wordt ook MEE genoemd. MEE ondersteunt mensen met een beperking, ziekte of handicap, maar ook de mensen in de omgeving van degene met de beperking. Met een consulente van MEE kunnen Ida en Marcel praten over hun veranderde relatie als gevolg van de chronische ziekte van Ida. Tijdens het gesprek komt ook een rolstoel ter sprake. Marcel dringt er al een poosje op aan, maar Ida vindt het nog een hele stap. De Servicepuntmedewerker vertelt dat Ida eerst 180 dagen een rolstoel kan lenen, waarbij de kosten uit de AWBZ worden vergoed. Als Ida profijt heeft van de rolstoel en deze permanent zou gaan gebruiken, kan ze dan alsnog een aanvraag bij de gemeente doen. Dat kan dan eenvoudig via het Servicepunt. Na het gesprek vertrekken Ida en Marcel met een paar folders in de tas. Ze hadden geen idee van de mogelijkheden en instanties die er zijn om hen te ondersteunen. Ze hoeven het niet alleen te doen! Met vertrouwen gaan ze hun toekomst tegemoet.

Het Servicepunt biedt veel diensten van verschillende instanties in De Ronde Venen, zoals de gemeente De Ronde Venen, woningcorporatie GroenWest, en Rabobank Rijn en Veenstromen. Bij het Servicepunt kan bijna alles worden geregeld wat te maken heeft met het leven van alledag. Jong en oud kunnen er terecht voor informatie en advies. Wij ondersteunen u bijvoorbeeld om zolang mogelijk zelfstandig thuis te blijven wonen. U regelt onder andere eenvoudig het gebruik van maaltijdvoorziening of thuiszorg. Of u vraagt het Servicepunt om u te helpen met de aanvraag voor huurtoeslag. Wanneer u woonruimte zoekt, dan kunnen wij u hierover informeren. Ook voor vragen over de woonomgeving, de leefbaarheid of de veiligheid in uw wijk is het Servicepunt hét juiste adres. Waar vindt u de servicepunten? Meer informatie over de servicepunten vindt u op www.servicepuntderondevenen.nl. Telefoon: 0297 58 76 00 Hoofdweg 1, 3641 PN Mijdrecht Openingstijden: maandag t/m donderdag van 9.00 - 16.00 uur, vrijdag van 9.00 - 13.00 uur.

Dorpsstraat 28, 3648 AH Wilnis Openingstijden: maandag t/m donderdag van 9.00 - 16.00 uur, vrijdag van 9.00 - 13.00 uur.

Kerklaan 12, 3645 EV Vinkeveen Openingstijden: maandag t/m vrijdag van 9.00 - 17.00 uur.

Kerkgaarde 5, 1391 MB Abcoude Openingstijden: maandag t/m vrijdag van 9.00 - 13.00 uur.

Mobiel Servicepunt Amstelhoek / De Hoef U kunt de bus van het Servicepunt bezoeken in: De Hoef aan de Oostzijde, ter hoogte van de kerk, elke dinsdag van 13.00 – 15.00 uur, of in Amstelhoek, bij de Piet Heinlaan 1, elke dinsdag van 15.15 – 17.00 uur.


ZORGEN VOOR ZORG

Willem is een jongeman van 28. Sindskort heeft hij geen baan meer. Het bedrijf waar hij werkte moet krimpen, door de economische crisis. Heel jammer, want Willem had het er erg naar zijn zin. En nu zit Willem thuis. De eerste week voelde als vakantie, maar de lol was er natuurlijk gauw af. De dagen duren veel te lang en er is ook geen inkomen… Willem wil het liefst zo snel mogelijk aan het werk. Dan heeft hij weer een dagbesteding, structuur en een inkomen. Willem weet dat hij zich via www.werk.nl als werkzoekende moet inschrijven. Dat is de eerste stap. Daarna kan hij via werk.nl een uitkering aanvragen. Willem heeft wel een computer en surft ook graag op internet, maar er worden zulke lastige vragen gesteld, dat Willem er alleen echt niet uit komt. Willem gaat naar het Servicepunt, om samen met een medewerker van het Servicepunt het digitale formulier in te vullen. Hij neemt een grote plastic zak mee, met daarin al zijn administratie. Op het Servicepunt helpt de medewerker hem op de computer in de spreekkamer. Het is nog wel even zoeken tussen alle papieren om de gevraagde gegevens te vinden! Er zitten nogal wat enveloppen in zijn tas die Willem niet geopend heeft. Willem raakt een paar keer behoorlijk gefrustreerd en wordt dan boos. Toen zijn moeder nog leefde, deed zij zijn post en administratie, dat ging heel goed. Eigenlijk ging alles toen beter. Hij mist haar, en hij mist haar zorg. Willem vindt het moeilijk om voor zichzelf te zorgen. Hij heeft veel structuur nodig en hij heeft moeite met veranderingen en autoriteit. Daarom was hij ook zo blij met zijn laatste baan, daar lieten ze hem tenminste met rust. Nu hij geen werk heeft, mist hij structuur. Hij heeft veel te veel tijd om te piekeren en eigenlijk komt er niks uit zijn handen. Dat huishouden kan morgen ook wel, hij hoeft toch niets. Het douchen slaat hij ook wel eens een dagje over. Of twee dagen… De medewerker van het Servicepunt merkt dat Willem het lastig vindt om voor zichzelf te zorgen. Helaas heeft Willem geen familie in de buurt die een oogje in het zeil houdt. Willem

15

is graag op zichzelf, ook sociale contacten vindt hij moeilijk. Willem heeft geen professionele begeleiding. De Servicepuntmedewerker vertelt hem over Kwintes, een organisatie die mensen begeleidt en ondersteunt bij het leiden van een zo gewoon mogelijk leven, om weer sterk in de samenleving te staan. Kwintes stemt deze begeleiding af op de wensen en mogelijkheden van de hulpvrager. Willem kan samen met een persoonlijk begeleider kijken wat hij zelf kan en waar hij begeleiding bij nodig heeft, bijvoorbeeld op het gebied van wonen, dagbesteding, werk, sociale contacten, persoonlijke verzorging, financiën en administratie. Er is, naast praktische hulp, ook aandacht voor lichamelijk en geestelijk welzijn. Er zijn verschillende zorgarrangementen, zoals begeleiding thuis, maar ook beschermd wonen is een mogelijkheid. De medewerker van het Servicepunt kan samen met Willem het eerste contact leggen met Kwintes om te kijken of dit iets voor hem is. Hij spreekt af dat hij later in de week terugkomt op het Servicepunt. Voor vandaag is het genoeg!

Anna is begin veertig. Ze woont samen met haar man en hun kinderen in een leuke huurwoning. De woning staat een eindje uit het centrum, maar de basisschool van de kinderen is op loopafstand en er zijn verschillende leuke pleintjes waar de kinderen met buurtgenootjes kunnen spelen. Anna werkt parttime op kantoor. Nu de kinderen weer wat groter zijn had ze graag meer willen werken, maar helaas is daar geen ruimte voor bij haar werkgever. Eigenlijk geeft dat niet, de zorgen om haar moeder kosten Anna best veel energie. Haar moeder woont ook in het dorp, en Anna ziet haar meestal een of twee keer in de week. Ze bellen ook regelmatig en tot voor kort kwam haar moeder ook wel eens onverwachts aanwaaien, ‘om even de kleinkinderen te zien’. Gezellig! Maar de laatste tijd zijn er eigen-

Ouderdom komt met gebreken… Dat ervaren meneer en mevrouw De Bruin ook. Gelukkig zijn ze nog redelijk gezond, maar het is behoorlijk frustrerend dat het lichaam niet meer altijd zo gemakkelijk doet wat het hoofd wil! Gelukkig zijn ze een aantal jaren geleden kleiner gaan wonen, dat scheelt een stuk. Ze doen veel samen en ondersteunen elkaar waar het kan. Helaas kan meneer geen auto meer rijden, daardoor is de wereld een stuk kleiner geworden. Ze gingen altijd graag samen op pad. Dat missen ze wel! Soms gaan ze nog wel eens, met de bus. Maar de gewone dagelijkse dingen kosten eigenlijk al alle energie die meneer en mevrouw hebben. Het zou fijn zijn als iemand zou kunnen helpen met het zwaardere werk. Maar ja, zo lang het nog gaat… ze zijn er eigenlijk wel trots op dat ze het samen redden. Maar dan wordt mevrouw plotseling opgenomen in het ziekenhuis. Al gauw blijkt hoe meneer en mevrouw elkaar aanvulden en ondersteunden. Gelukkig koken de buren om de beurt een portie extra, zodat meneer De Bruin daar geen omkijken naar heeft. Maar de was en de rest van het huishouden blijft liggen. En als meneer zijn vrouw in het ziekenhuis bezocht heeft, wat hij het liefst elke dag doet,

dan is hij daarna helemaal op. In het ziekenhuis hoort hij dat er eventueel vrijwilligers zijn die hem naar het ziekenhuis heen en weer kunnen rijden. Dat is mooi! Meneer De Bruin gaat naar het Servicepunt voor informatie over dit vrijwilligersvervoer. De medewerker vertelt hem over de vrijwilligers van het Rode Kruis, de Zonnebloem en de Nederlandse PatiëntenVereniging (NPV), die tegen een kilometervergoeding mensen naar het ziekenhuis rijden. Ook de Regiotaxi kan uitkomst bieden. De Regiotaxi biedt vervoer van deur tot deur: de chauffeur haalt meneer thuis op en zet hem af bij het ziekenhuis, of waar hij ook maar naartoe wil binnen de regio. Meneer zal het eens uitproberen. Misschien kunnen ze zo ook weer eens samen op pad als mevrouw voldoende hersteld is. Of met de Plusbus van Tympaan-De Baat, dat zijn ook leuke uitjes. Het zou zo leuk zijn om nog eens samen naar Amsterdam te gaan! Bij een kop koffie vertelt meneer aan de medewerker van het Servicepunt hoe blij hij is dat zijn vrouw binnenkort weer thuis komt! Natuurlijk zal ze dan hulp nodig hebben bij het wassen en aankleden en bij het verzorgen van de operatiewond. Op het Servicepunt belt meneer De

Bruin samen met de medewerker de zorgbemiddelaar. Zij kan alle vragen beantwoorden over de benodigde Centrum Indicatiestelling Zorg (CIZ)-indicatie, de eigen bijdrage en de benodigde hulp. Op advies van de zorgbemiddelaar doet hij een aanvraag voor persoonlijke verzorging en verpleging, gefinancierd uit de AWBZ bij het CIZ. Ook wordt gekeken naar mogelijkheden voor hulp in het huishouden, gefinancierd vanuit de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) bij de gemeente. Het inkomen laat een particuliere hulp niet toe, al weet meneer wel dat er een eigen bijdrage wordt gevraagd als de gemeente een indicatie voor huishoudelijke hulp afgeeft. Voorlopig zouden ze erg geholpen zijn met eens in de twee weken hulp bij het zwaardere werk, zoals het sanitair en het dweilen van de vloer. Over de badkamer gesproken… beugels voor bij het toilet zijn ook nodig. Deze kan meneer zelf aanschaffen en het Servicepunt schakelt de tuin- en klussendienst van Tympaan-De Baat in voor het bevestigen van de beugels. Meneer De Bruin vult de benodigde papieren in en met een aantal folders vertrekt hij weer. Hij heeft zijn vrouw straks veel te vertellen!

in de gemeente. Ze vertelt Anna over mantelzorg, maar ook dat er vrijwilligers zijn die een stukje zorg zouden kunnen overnemen, zoals de tuin- en klussendienst en hulp bij de administratie. Ook wijst ze Anna op de mogelijkheid om eventueel personenalarmering aan te vragen voor haar moeder. Als ze in huis ten val zou komen, kan ze door middel van een zendertje aan haar hals of pols alarm slaan. De alarmcentrale zoekt dan contact met Anna, of haar zus of de buurvrouw, net wat afgesproken wordt. Via welzijnsorganisatie Tympaan-De Baat zou een abonnement aangevraagd kunnen worden. Ook organiseert Tympaan-De Baat uitstapjes. Met de Plusbus kunnen mensen bijvoorbeeld naar een tuincentrum, een museum, een markt of een leuk stadje. Elke maand wordt er een programma samengesteld, en belangstellenden

kunnen zich telefonisch aanmelden bij het Servicepunt. Zo zou de moeder van Anna wat nieuwe contacten kunnen opdoen. Doordat er ook begeleiding is, voelt moeder zich misschien zekerder en minder onveilig. Ook zijn er meerdere keren in de maand eetgroepen. Tegen een redelijke vergoeding kunnen oudere inwoners van de gemeente lekker en gezellig samen eten, in De Morgenster of Het Lokaal. Moeder kan dan thuis worden opgehaald en na afloop ook weer thuisgebracht worden. Anna neemt een aantal folders mee. Ze gaat nadenken over wat ze besproken heeft. Misschien zou ze een deel van de zorg kunnen delen, wanneer het haar te zwaar wordt. In elk geval zal ze de mogelijkheden eens met haar moeder bespreken. Wie weet heeft ze wel belangstelling?

lijk geen onverwachte bezoekjes meer. Ook aan de telefoon heeft haar moeder weinig te vertellen. Ze was altijd erg actief en ze zag veel mensen, maar haar kringetje wordt duidelijk kleiner. Er vallen mensen weg en moeder ziet er steeds vaker tegenop om er op uit te gaan. Doordat ze door haar leeftijd lichamelijk wat minder wordt en de laatste tijd een paar keer is gevallen, is ze ook onzekerder geworden. Anna is haar moeder zachtjesaan steeds meer gaan helpen, bij het huishouden, in de tuin, bij de administratie… Als Anna langs het Servicepunt loopt, besluit ze eens naar binnen te gaan. Ze raakt in gesprek met de medewerkster en uit haar zorgen. Het is nog maar een vaag gevoel, en haar moeder wil absoluut niet van hulp horen, maar… De Servicepuntmedewerkster is goed op de hoogte van de diensten van allerlei instanties

Het Servicepunt is een loket van:


16

ZORGEN VOOR ZORG

Careyn Ronde Venen

Persoonlijke zorg voor u!

Careyn Ronde Venen www.careyn.nl contact@careyn.nl

Johannes Hospitium De Ronde Venen

Careyn biedt wonen, welzijn en zorg. Van (thuis)wonen met specialistische zorg tot aan maatschappelijke begeleiding. Van persoonlijke verzorging tot dagopvang, wij staan voor u klaar. Wilt u meer informatie over wat wij voor u kunnen betekenen? Neemt u dan graag contact op met Careyn Klantenservice: 0900 - 2 111 222

Een gastvrij huis voor palliatieve zorg Het Johannes Hospitium De Ronde Venen is een kleinschalig high care hospice. We bieden onze bewoners warme, persoonlijke en liefdevolle aandacht. De professionele zorgverlening wordt volledig afgestemd op de behoefte van de bewoner en zijn of haar naasten. Ons eigen team verpleegkundigen beschikt over specifieke palliatieve kennis, ervaring en vaardigheden. En verleent 24 uur per dag gespecialiseerde zorg, ondersteund door vrijwilligers.

Meer informatie? Wilt u meer weten over onze zorgverlening of heeft u interesse om ons team vrijwilligers te komen versterken, kijk dan op www.johanneshospitium.nl of bel 0297 230 290.

Johannes Hospitium De Ronde Venen Kamgras 2 | 3648 HM Wilnis T 0297 230 290 | F 0297 230 298 E info@johanneshospitium.nl

High Care Hospice

www.johanneshospitium.nl


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.