H. Tjaden vroeg er 7.500 gulden voor, de firma Schwitters & Terpstra 8.649, J. Holschergen 6.720 en P.H. Korst 6.499, 94 gulden. Allen waren afkomstig uit Groningen. De steenhouwer Pieter Hendrik Korst werd dientengevolge de opdracht verleend. Een tweede bestek in 1891 werd gegenereerd door de firma Schwitters en Terpstra voor 4.747 gulden. Ook werd er drie gulden per week uitgekeerd aan K. Reitsema vanwege de hinder en schade die hij aan zijn woning ondervond door de bouw van een steiger rond de Martinitoren in 1885. De voerman Yme Kuipers ontving vergoedingen voor het vervoer van bouwafval naar het Noorderplantsoen, zoals in juni 1893 toen hij zestig keer ‘ballast’ van de Martinitoren afvoerde 20. In de gemeenteraad werd in 1890 voor het eerst verslag uitgebracht van de restauratie. Nadat in Nota uit 1890 van architect P.J.H. Cuypers in verband met advisering over de restauratie van de Martinitoren.
het voorjaar van 1889 de werkplaatsen en loodsen voor het bewerken en bewaren van steen op het
de toren te kunnen afvoeren. Deze firma Koppel was in zijn tijd geen kleine jongen. Het in 1876 opgerichte bedrijf heette aanvankelijk ‘Orenstein & Koppel OHG’ en bouwde zogenaamde ‘Feldbahnen’. Dat waren doorgaans smalspoorlijnen waarvoor het spoor en de wagons werden geleverd. Sinds 1885 ging Arthur Koppel (1851-1908) alleen verder met de exportkant van het bedrijf. Dit leidde onder andere tot aanleg van spoorwegen in Mexico en ZuidAfrika. Daar had Groningen dus een goede keus mee gemaakt. Architect P.J.H. Cuypers ontving op 5 mei 1890 een bedrag van vijftig gulden voor reis- en verblijfkosten en voor werkzaamheden verricht in de commissie die een onderzoek instelde naar de toestand van de Martinitoren. De levering van 50.000 stuks miskleurige hardgrauwe waalsteen werd aanbesteed. Er werd een eerste bestek opgesteld door de gemeente Groningen in 1890 voor het leveren van Bentheimer steen voor de herstelling van de Martinitoren onder bijlevering van alle daartoe benodigde bouwstoffen, arbeidsloon, transporten etcetera. Het ging hierbij om ongeveer 140 m2 natuursteen in gespecificeerde stukken van verschillende afmetingen. Er waren vier inschrijvers op dit bestek.
98
Martinitoren
1893. De gerestaureerde eerste trans van de Martinitoren.