se está a xogar. Consellos: Foxe deles. Exemplos: ≡>Necesitamos mercar ese mel pero non temos cartos nin nada que intercambiar. Recollemos unhas plantas na fraga sen saber para que nos han de servir, só porque se poden coller. Ese feito sen ningunha relación provoca que a tendeira abandone o posto de venda para ir ao servizo, entón podemos robar un tarro. ≡>Para gañarse a confianza dun personaxe, o xogador ten que responder axeitadamente un cuestionario. Existe unha relación entre as posíbels respostas que se amosan en pantalla e esas preguntas, o que permite que se poida resolver. Por iso non deixa de ser arbitrario. Poñamos que se ten que elixir o número de resposta en función dos nexos que leve a pregunta. Esta, na súa redacción, utiliza tres, así que a terceira opción é a correcta. Aínda que siga un padrón, que o xogador pode acabar descifrando, é un crebacabezas arbitrario porque non utiliza as leis do universo introducido.
Despois desta fase de definición e clasificación dos tipos máis comúns... “Esquecícheste dos quebracabezas de conversa!”. Non, non o fixen, non son unha categoría en si. Pensa nos quebracabezas de conversa que tiveses resolto e xa verás como entrarían nalgunha das categorías descritas. Ou, de seren algo máis complexos, trataríanse dunha combinación de varias: aprendizaxe/memorización, secuenciais e combinatorios, sucesións... Ben, como ía dicindo, unha vez identificados os tipos máis comúns de crebacabezas, imos facer unha serie de recomendacións xerais para mellorar os nosos deseños e presentar certas complicacións coas que nos poderemos atopar —ademais dalgunhas formas de atallalas—.
Universo: definición e coherencia Por universo da nosa aventura referímonos ao conxunto de leis que a gobernan, tanto as da natureza como as convencións. No teu veñen determinadas polo instinto e a experiencia —o vivido e o aprendido—, 21