Ĉapitro Dudek Unu “Agu, Klik,” ordonis la Reĝo de la Knomoj, kaj Klik forkuris tre rapide, ĉar li preskaŭ tiom timis kiom lia mastro. Estis kortuŝa sceno kiam la misfortunaj Reĝo kaj Reĝino de Pingario eniris la ĉambron kaj plorante kaj larmante pro ĝojo ĉirkaŭbrakis sian bravan kaj aventureman filon. Ĉiuj aliaj staris silente ĝis la salutoj kaj kisoj estis interŝanĝitaj kaj Ingo rakontis al siaj gepatroj kelkvorte pri siaj vanaj klopodoj savi ilin kaj kiel Princino Doroteo fine venis helpi lin. Post tio Reĝo Kitikuto premis la manojn de sia amiko Reĝo Rinkitinko kaj dankis lin pro lia lojala subteno al lia filo Ingo, kaj Reĝino Gario kisis la frunton de malgranda Doroteo kaj benis ŝin pro reliberigi ŝian edzon kaj ŝin. La Sorĉisto staradis apud Bilbilo la kapro kaj nun surprizis lin aŭdi la beston diri: “Ĝojoplena rekuniĝo, ĉu ne? Sed enuigas min vidi plenkreskintojn plori kvazaŭ infanoj.” “Oho!” kriis la Sorĉisto. “Kiel estas, S-ro Kapro, ke vi, kiu neniam estis en la Lando Oz, kapablas paroli?” “Jen mia afero,” respondis Bilbilo malafablatone. La Sorĉisto klinis sin kaj rigardis fikse en la okulojn de la besto. Post tio li diris, ĝemante 287
Rinkitinko en Oz - L. Frank Baum
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.