Taller con Sandra Cinto

Page 1

TALLER DE ARTE CONTEMPORÁNEO CON SANDRA CINTO 29/30.06 2012 1


29.06 PRIMERA JORNADA

2


Durante los días 29 y 30 de junio y como actividad paralela a la exposición This is Brazil! 1990-2012! que tuvo lugar en los espacios de Palexco y Kiosco Alfonso en A Coruña, se desarrolló un taller artístico dirigido por la artista brasileña Sandra Cinto. Esta actividad reunió a un grupo de artistas, escritores, fotógrafos, bailarines, gente del ámbito audiovisual, comisarios de exposiciones, críticos de arte, etc. y en general, personas interesadas en compartir con Sandra Cinto la experiencia de desarrollar un trabajo artístico común, a gran escala, convirtiendo la experiencia de la pintura en algo más allá de lo matérico y dando lugar a un ámbito de reflexión sobre la capacidad liberadora del arte. El taller generó un espacio común para la construcción de nuevos proyectos a partir del discurso inicial propiciado por las obras de la propia exposición y el trabajo de Sandra Cinto.

3


4


Imágenes de Sandra Cinto y Begoña Bah

5


30.06 SEGUNDA JORNADA El planteamiento del Taller dirigido por Sandra Cinto sobre la concepción de un proyecto artístico, nos ha llevado a reflexionar durante estos dos días sobre los pasos a seguir en la creación de una obra site specific para la Sala Municipal de Exposiciones de Palexco (A Coruña). En la actualidad se exhibe parte de la muestra This is Brazil ! 19902012 y aprovechando la amplitud de la sala, nos propuso elegir entre tres posibles lugares.

6

Texto de Mónica Trastoy, Imagen de Ovideo Aldegunde Álvarez


7


8


Imรกgenes de Sandra Cinto

9


BEGOÑA BAH

10


11


DIÁLOGO MÓVIL EN TRES FASES CRISTINA BALBOA & IAGO SEOANE Instalación —Diálogo móvil en tres fases 1. Acerca tu smart negro a esta muestra. 2. Pinta con las manos y rotulador permanente plata. 3. Usa este objeto para entablar relaciones espontáneas. Experiencias —Acaba borrándose. Encontrar un rotulador permanente permanente. 12


13


3+1 EXERCICIOS DAVID CREUS Logo de sair do taller, da experiencia de construir o mural con Sandra e os compañeiros, xorden o que eu chamo 3+1, exercicios que dialogan co “acontecido” co mural e cos “ecos” presentes da tarde: os diálogos, os silencios, os abrazos, o ruido, o mar dentro e fóra dun mesmo e a continuidade que nos levamos dentro, sensitiva e epidérmica. Xenerosidade e comunión. Cor azul. Achegueime a Sandra e lle contei que nalgunhas das súas obras as patas das mesas ou balaustres torneados me conectaban a imaxes de Magritte. Magritte é un dos meus artistas fundamentais, e ela tamén me comentou a súa devoción e referencia. 14

Da historia do taller (1) “historia do taller” ou “garbancito” como acertadamente me suxeriu meu irmán Estevo á hora da cea cando falabamos destas e doutras cousas no salón da casa. Un listón de madeira “raptado” do meu lugar de traballo para construir unha segunda liña como a do exercicio arterior “camiño” e “tempo” (decorrer) e garbanzos simulando as nosas persoas concretándonos no taller pero indicando posibles situacións futuras. “Colectivo”, asociándose, atopándose para construir derredor da liña, adoptando diversas posicións no epacio partindo dunha disposición azarosa, inicio e término da acción cando abro a man e deixo caer sobre o listón un presa de garbanzos dende o aire.


E eu e Estevo e Sandra e os soños e todos patas Por outro lado meu irmán Estevo tamén participa desta querencia por Magritte. Cando traballamos xuntos sempre aparece, como en forma de fume ou de brétema, o redor do que hai “detrás” das cousas e da posibilidade do “aparecer” ou “facer”, e na “palabra”, a través dos títulos que se retroalimenta. É “patas” porque son, “somos” as patas que sostemos o mar do mural, no sentido de construcción e no conceptual e epidérmico. É “tamaño”, porque “peóns e alfiles” se presentan coa mesma dimensión na imaxe. Alude a “comunión”, o traballo en conxunto e entre todos ó longo do taller, xeneroso, igualitario, “amoroso”.

Entro no portal da casa e sucede o mar (despois do mar) "máis mar". Mar mor (é) Este exercicio aparece pouco despois, cando regreso a miña vivenda e reparo, deteño a mirada, nunha das paredes do portal de entrada que é de mármore no que aparece reflectida unha pequena luz. As vetas do mármore fan o resto e ven a miña cabeza a presenza do mar, un mar acontecido na tarde, pero tamén ese mar ou outro mar que nos acompaña, tamén ven a miña cabeza as palabras “travesía difícil” e mesmo na noite unha outra idea de Fiedrich coma un mar que se perde na noite cando mingua a luz. O título “mar mor(é)”, constitue un xogo de palabras do “todo” ás “partes”, por unha banda a evidencia da pedra física “mármore” e por outro lado o encontro do “mar” coa palabra “more”(en inglés “máis”) e coa “é” que acentúa o “ser” do exercicio, “máis mar” ou “máis que un mar” en referencia a que o mural construido na tarde o é, e a que este redunda no mesmo cualitativa e cuantitativamente.

Tanxente Un canto rodado sobre unha reixa de ventilación no chan e unha frecha que non “conclúe” ou “indica”. E un falso título visual “tanxente” dunha liña que aparece debuxada e que escapa fóra da composición. Podo relacionala como “a actitude”(vital e artística) ou traxectoria vital, camiño elexido ou posibilidade no tempo. As veces é necesario sairse para ver doutra forma ou o camiño solitario de ver de redor, ou a mirada periférica que me axuda a comprender o mundo. Tamén aparece na miña mente como eco as palabras outra vez aquí “travesía dificil”. Este exercicio conclúe nun cuarto exercicio-acción (1), resumo do “sentimento” e “pregnancia” vivido no taller.

* Nos tres últimos rexistros aparece á hora de cando “afloraron” á miña presenza. 15


1. Notas Formulación do obxeto(mural) experiencia (pegada de proceso) ao traveso de proposicións linguísticas. Da busca de traducción á imposibilidade da traducción á posibilidade de indagación.

ESTEVO CREUS 2. Proceso 1. Sintese/xeneración de liñas forza linguísticas (proposicións base) // 2. Traducción/xeneración/ indagación en continuidade natural coa palabra ou proposición lingüística. // 3. // 4. // 5. Liñas forza Principais: 1. “aparecer” “desaparecer” (a aparición sobre o muro é? ou o é é o é? Omítera: Figura literaria (inventada) para dar conta da palabra mediante a desaparición da palabra, pero en comunión natural co significado da palabra 2. “Facer algo é simplemente permitir que apareza” 3. Matar as liñas con liñas o trazo con trazos a palabra con “paleubras” 4. O traballo comunal: Nós é nos (Trad. español: Nosotros somos nudos) 5. Pracer repetición mecánica meditación pregaria rezo 16


1. OmĂ­tera

a rece a rece a rece a rece a rece

2.

*Trad.espaĂąol:

3.

a parece a perece

4. O nĂşmero inxerto

a par rece a pa rece

5. Naturalidade por ubicaciĂłn

aparece! desaparede! aparece desaparede! aparece! desaparede!

aparece! desapared! aparece desapared! aparece desapared!

6. Instalacion sonora (Pregaria/rezo inxerto da palabra para ser palabra)

a rece a rece a rece a rece a rece a rece ap rece ap rece ap rece ap rece ap rece ap rece aparece! aparece!

apar ece a par ece 17


ROMPER UNHA PAREDE QUE NON PERMITE O MAR? ROMPER O MÓVIL QUE NON PERMITE O MAR?

BEGOÑA CUQUEJO 18


Parede do Palexco A CoruĂąa Xornada con Sandra Cinto. FotografĂ­a editada en android.

19


AGORAFOBIA YOLANDA DORDA El título elegido viene dado por la relación entre el miedo a lo desconocido, a esos mundos por descubrir y a la incertidumbre provocada por las nuevas sensaciones a las que nos enfrentamos en cuanto rompemos con nuestros hábitos cotidianos. Tras la pregunta formulada por Sandra Cinto en su taller sobre cuanto espacio nos damos en el mundo y relacionándolo con el espacio expositivo de Palexco , en el que se realiza el taller ( lugar desde el que partían emigrantes en busca de unas mejores condiciones de vida) planteo la posibilidad de crear un proyecto expositivo en el. 20

Desarrollo a continuación los conceptos básicos del trabajo : • Partiendo del mural realizado en conjunto en el taller y eligiendo las columnas como soporte a mi trabajo, decido pintar directamente sobre ellas prescindiendo de mi habitual soporte que es el lienzo. • Elijo las columnas por su triple simbolismo como columna vertebral, soporte fundamental de un edificio y su semejanza con un árbol y el enraizamiento a la tierra. • La ausencia del color en las figuras transmite ese miedo a lo

desconocido citado anteriormente y el color rojo de la venda, ocultando sus ojos enfatiza la incertidumbre. • Utilizaría en la instalación otro valor fundamental como son las cuerdas. Representando conjuntamente con la columna la inmovilidad y el pánico al que está sometida por sus propios miedos. • Considero interesante poder hacer uso de cada una de las columnas con diferentes personajes , causando un mayor impacto visual.



BASILISA FIESTRAS yolanda sandra paulina david paz begoña blanca basilisa damián juan mónica enrique cristina iago estevo begoña david mónica

22


23


“Musculus” é un proxecto que xurde do caderno de meditación lineal da artista Paulina Funes. O obxectivo do caderno foi no seu comezo unha maneira de facer meditación a través de composicións lineais sen ningún tipo de pretensión artística. Os debuxos suxeriron a idea de “tecido

MUSCULUS PAULINA FUNES muscular”, de proxección, de movemento e de forma intuitiva a práctica do caderno cobrou o seu interese artístico relacionando identidade, familiaridade e emigración no momento en que se incorporan fotografías en formato carnet de identidade da artista e dos integrantes da súa familia que están en proceso de retornar ao seu país de orixe (Arxentina). Os debuxos remiten á metáfora do tecido muscular como xerador de movemento pero tamén a seu destecido no intre en que existen separacións na súa composición provocando unha desestabilidade articular, sensación emocional presente nas persoas que experimentan a emigración. 24


25


COLOCACIÓN EXTRA OFICIAL DE UNA POSTAL CON LA IMAGEN DE LA ANTIGUA ESTACIÓN MARÍTIMA DE A CORUÑA EN LA SALA DE EXPOSICIONES DE PALEXCO

ENRIQUE LISTA 26


27


4'49'' (PARA SU ESCUCHA EN LA SALA DONDE SE ENCUENTRA EL DIBUJO MURAL)

JUAN LÓPEZ Esta pieza surge con la intención de poner de manifiesto los engranajes que posibilitaron el trabajo colectivo-colaborativo que se desarrolló bajo las directrices de Sandra en el taller. Reivindica esos espacios fronterizos y compartidos donde realmente suceden las cosas que nos cambian. Traer el sonido del mar que dibujamos y captar (y reproducir) el ritmo del proceso llevado a cabo, de un modo casi documental, fueron las ideas que me movieron a realizarla. 28


29 29


"APARECE DESAPAREDE" IAGO SEOANE & CRISTINA BALBOA

30


VER Vテ好EO

31


PROYECTO PARA ESPACIO Nº1 MÓNICA TRASTOY El espacio tiene siempre una estructura, una trama, que conviene descubrir para establecer un diálogo de continuidad entre la pieza y su entorno. Los materiales que lo construyen, las dimensiones, la relación con la altura del mismo hace que en mi propuesta sea imprescindible trabajar con todos los componentes. Mi elección del lugar corresponde al primer espacio, el situado en una de las esquinas de la sala, teniendo en cuenta la circunstancia especial que le confiere la columna, y el material de la superficie del suelo, construída con losetas cuadradas de pizarra de grandes dimensiones (80 cm de lado) que lo revisten en su totalidad. La intersección que se produce entre la columna y cuatro de las losetas del suelo me ha llevado a entender la columna como un diálogo en32


tre lo vertical y lo horizontal, siendo el círculo la figura geométrica que quedaría como huella si esa columna fuese retirada. [ver fig. 1] La simplificación del espacio en estas dos formas geométricas recoge el antagonismo entre lo racionalrectilíneo representado por el cuadrado, presente siem-

pre en mis ejercicios espaciales y el círculo, forma que representa lo divino y que asume la infinitud. Puesto que he ideado una obra que pudiese convivir con la exposición en curso, he decidido proponer el suelo como soporte de intervención. La modificación del espacio consistirá

en colocar círculos de vinilo blanco, que dibujen una circunferencia que señale el perímetro de cada una de las seis columnas más próximas a la pared [ver fig. 2]. Cada uno de los dibujos se situará entre las dos filas de columnas, y el centro de cada uno estará alineado con el correspondiente a las columnas.

PROYECTO PARA ESPACIO Nº 1. Sala de exposiciones del edificio Palexco. Titulo: Desocupación

Fig. 1 Esquema de la relación geométrica entre la columna y el suelo, que en planta se simplifica en dos formas básicas círculos y cuadrados.

Dibujo esquemático de la situación de la columna en el lugar descrito en el proyecto. El círculo negro representa la columna y la circunferencia blanca simula la linea de intervención.

Fig. 2 Ejemplo de dibujo realizado con círculos de vinilo. 33


PAZ VICENTE

34


35


29/30.06 2012 AGRADECIMIENTOS Ayuntamiento de A Coruña Teniente Alcalde de Cultura del Ayuntamiento de A Coruña Ana María Fernández Gómez Director de Exposiciones y Colecciones Jaime Oíza Juan Martínez de la Colina David Barro Mónica Maneiro Begoña Bah. Cristina Balboa. David Creus Estevo Creus. Begoña Cuquejo Yolanda Dorda. Basilisa Fiestras Paulina Funes. Enrique Lista. Juan López Víctor Mejuto María Peña Lombao Blanca Prol. Iago Seoane Rodríguez Mónica Trastoy. Damián Ucieda. Paz Vicente Conchi Mayo


Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.