Living
binnenkijken: opknapper
binnenkijken: opknapper
Living
originele details
Tegenvallers en oplossingen
De architect ging bij de herbouw uit van het oude balkenpatroon. Wilbert: “We kozen er wel voor om het dak wat omhoog te brengen en de achtermuur verder naar achter te plaatsen zodat het huis dieper werd. Eigenlijk staat er nu hetzelfde huis, maar dan beter.” Dat klinkt simpeler dan het was, want tijdens de bouw doken er de nodige problemen op. Wilbert: “Toen we met de fundamenten wilden beginnen, bleek de grond te slap. Een flinke tegenvaller. Uiteindelijk werd het opgelost met een grote betonplaat met kruipruimte, waardoor het huis nu als het ware drijft. Een dure en tijdrovende oplossing.” Hannie: “We besloten ook om de ramen
Hetzelfde huis
groter te maken voor meer licht. Dat had als gevolg dat we ook met de binnenmuren moesten schuiven.”
maar dan beter
Onvermoede kwaliteiten
Hannie en Wilbert lieten de ruwbouw zetten. De afwerking deden ze zelf. Wilbert: “Dan blijkt dat je over onvermoede kwaliteiten beschikt. Leuk om dat te ontdekken.” De herbouw van het vakwerkhuis trok de aandacht. Veel mensen kwamen kijken, ook de oude
Alles wat je in de tv-programma’s ziet klopt. Er komen tegenvallers. Het
eigenaren en mensen uit de buurt. Hannie: “Ze vinden het heel leuk dat we het huis met zoveel respect voor de omgeving en de
kost meer dan begroot en de bouw slokt al je vrije tijd op. Toch zouden
historie herbouwen. Die positieve reacties zijn fijn. Ze gaven ons
Wilbert en Hannie het zo wéér doen. Na twee jaar bouwen, wonen ze
weer nieuwe energie als we even in een dip zaten.”
nu in een fantastisch vakwerkhuis op een prachtig plekje in het Heuvelland. Het Zuid-Limburgse landschap werkt als een magneet op Hannie en Wilbert. Ze bleven er terugkomen om te wandelen. “Stiekem droomden we erover hoe het zou zijn om hier te wonen”, vertelt Hannie. En toen we op Funda een romantisch vakwerkhuis zagen, maakten we toch maar
Binnenkijken
bij de opknapper van Wilbert en Hannie
een afspraak voor een bezichtiging. We waren meteen verkocht. Wat een mooie plek.” Wilbert: “We hadden wel vragen over de bouwtechnische staat. Een vakwerkhuis uit 1780, dat is wat anders dan een rijtjeshuis. Leon, de makelaar van Damen, vond het geen enkel probleem dat we twee keer met een deskundige erbij kwamen kijken. Zo kregen we een compleet beeld van de staat van het huis. En die was niet goed. Slopen en herbouwen, dat was het advies dat we
“De mensen uit de buurt vinden het leuk dat we voor de omgehet huis met zoveel ving en de historie herbouwen.”
respect
Handgeraapte vuursteen uit een groeve in Haccourt
Natuurlijke materialen
Het vakwerkhuis van Wilbert en Hannie is echt hun huis geworden. Maar het is ook een huis van de streek. Wilbert: “We hebben met vuursteen uit een groeve in Haccourt gebouwd. Uren hebben we samen met de buren vuursteen geraapt. Ik ben oorspronkelijk geoloog, dus dat vind ik erg interessant. De fossielen die ik door de jaren heen verzamelde, zijn nu in de vuurstenen muren verwerkt. We hebben vlas gebruikt als isolatie in het vakwerk en alles is afgestreken met kalkmortel. Al het houtwerk is geolied met een mengsel van lijn- en tungolie dat we bij Kwarts & Co in Gulpen
kregen.” Gelukkig werkte het plekje in Beutenaken ook als een magneet op familie en vrienden.
haalden. We hebben zoveel mogelijk met natuurlijke materialen
“Iedereen kwam graag helpen”, vertelt Hannie. “We kampeerden in de tuin en het huis werd
gewerkt.” Hannie: “En met materiaal uit het oude huis. Met de on-
eigenhandig afgebroken. Alle materialen sloegen we zorgvuldig op voor hergebruik. Ik heb on-
bruikbare balken stoken we nu de moederhaard van onze verwar-
telbare veldbrandstenen schoon zitten kappen.”
ming. Alles wordt hergebruikt!” Fotografie Suzanne vrolijk Tekst MARIE-JOSE VAN DER WIELEN
30 Living
02 I 2016
Living
02 I 2016
31