15 minute read

Genkeration.be

Een bende gedreven vrijwilligers met een gezamenlijke passie voor muziek, verenigd onder de naam vzw De Draaischijf, is van mening dat de rijke muzikale geschiedenis van Genk kan beschouwd worden als cultureel erfgoed. Muziek is ook altijd een sterk sociaal bindmiddel geweest in onze mijngemeente. De samenwerking tussen muzikanten, muziekcafés en festivalorganisatoren werkt daarenboven stimulerend voor nieuw talent. De Draaischijf bouwde haar facebookpagina uit tot een encyclopedische website. De site biedt je een historisch overzicht van het merendeel van de bands en artiesten met Genkse roots. Tekst Marc Vos – Foto’s Genkeration is juist dat ‘iedereen’ die muzikaal actief geweest is, en/of dat nog steeds actief is in Genk, een plaatsje verdient op Genkeration.

Genkeration is een Genkse muziekwebsite gemaakt voor iedereen met een interesse in de zeer uitgebreide en rijke Genkse muziekscène van vroeger én nu. Niet enkel de bekende namen komen hier aan bod. Genkeration is met andere woorden een waardevolle muzikale databank die zowel voor muziekliefhebbers en muzikanten, als voor concertorganisatoren een schat aan informatie bevat. En uiteraard ook voor mensen met interesse in de muziekgeschiedenis van Genk. Je kan via een tijdslijn muziek zoeken uit een specifiek decennium of zoeken op een bepaald genre zoals bijvoorbeeld beat, dansorkest, jazz, koor, punk, metal of amusementsorkest. Je vindt er zelfs naar concertlocaties en wie er allemaal heeft opgetreden.

Advertisement

Nogal wat grote namen zijn van Genk afkomstig en hebben hier hun muzikale carrière opgebouwd. Denken we maar aan Clown, Climax (zie foto), Rocco Granata, Freddy Bierset, Michel Bisceglia, Carlo Nardozza, Tim Finoulst, Siglo XX, Lions Pride enz. Daarenboven hebben nogal wat Genkse muzikanten ooit een grote rol gespeeld – en/of doen dat nog steeds – bij bekende (Belgische) artiesten, soms achter de schermen, soms in de spotlights. Maar het bijzondere Wat ook leuk is, is dat de foto’s een goed beeld schetsen van het uitgaansleven in Genk doorheen de jaren.

Hoe de bal aan het rollen ging

Albert Claessen, mede-uitbater van muziekcafé George and The Bear, is de bezieler van het project. Via de Facebook-pagina Muzikant Rijk Genk lanceerde hij een aantal jaar geleden een oproep om informatie en fotomateriaal te verzamelen over alle mogelijke Genkse bands en muzikanten, al dan niet met

bijbehorende verhalen. De respons was enorm en velen vonden het leuk om al die oude foto’s terug te zien en herinneringen op te halen. Zo ontstond al snel het idee om met al deze informatie een website te bouwen om de boeiende muziekgeschiedenis van de stad in kaart te brengen. “We lanceerden een oproep en de reacties waren enorm. Al gauw bleek dat – bij wijze van spreken – nergens zoveel bands per vierkante meter bestaan dan in de regio Genk,” vertelt Claessen.

Bedoeling was om deze website zodanig samen te stellen dat ze een duidelijk overzicht geeft over het rijke muzikale leven van de afgelopen decennia in Genk. Webmaster Filip Thillmann heeft hiervoor prachtig werk geleverd. In eerste instantie werd inhoudelijk gefocust op de jaren zestig tot en met eind jaren negentig van vorige eeuw. Uiteraard is een dergelijk overzicht nooit helemaal compleet. Maar door het online plaatsen van de website in juni 2017 werd er alvast een grote stap gezet, dit is een stimulans om vooralsnog ontbrekend materiaal toe te voegen.

Hulp en bijdragen

“Een aantal mensen hebben een grote bijdrage geleverd met het aanbrengen van informatie,” aldus Albert Claesen. “Denken we maar aan mensen als Paul Hendrikx, Jo Vandebroek, Clarence Akkermans, Patrick Broekmans, Pino Guarraci, Lou Muzillo, Freddy Birset en Marc Vandebosch. Allemaal mensen die het reilen en zeilen in

de Genkse muziekwereld van zeer dichtbij hebben meegemaakt, als muzikant, muziekliefhebber of organisator. En dan zijn er nog al degenen die met plezier hun fotoalbums voor langere tijd hebben uitgeleend. Bovendien heeft de stad Genk eveneens een aardig steentje bijgedragen om de vzw De Draaischijf te voorzien van de broodnodige ondersteuning bij het maken van de website.”

De toekomst

In de toekomst zal vzw De Draaischijf de website op regelmatige basis onderhouden en aanvullen. Een werk van liefde voor muziek dat nooit helemaal af zal zijn.

Dada: www.genkeration.be

Joe Berluck

Genkenaar Josef Stultjens, beter bekend onder het pseudoniem Joe Berluck, begon zijn muziekcarrière als presentator bij Radio Luxemburg. Hij baatte ook de Texasbar in Waterschei uit, die in de jaren zeventig afbrandde. In die taverne, (gelegen tegenover het huidig voetbalstadion) plaatste Stultjens in 1962 de eerste Belgische discobar.

Peter Koelewijn, die toen ook diskjockey was bij Radio Luxemburg, bevestigt dat hij bij zijn collega Berluck de inspiratie vond voor de Radio Luxemburg Record Beatshow die in onze contreien zowat de eerste moet zijn geweest om de baan op te gaan. Zelfs de ‘gogo girls’ die hen vergezelden, waren afgekeken van de meisjes die in de Texas Bar katoen gaven.

In 2010 bracht Joe Berluck samen met Mauro Pawlowski een dj-set op Dranouter. Daarnaast brachten ze een single uit: Try A Little Love.

Verras je kind met The Birthday Thief

In The Birthday Thief (De Verjaardagsdief), van uitgeverij Wonderbly, gaat jouw kind op avontuur om zijn of haar gestolen verjaardag terug te vinden. Heldere en vrolijke illustraties spreken de kinderen aan en leiden hen op een verbazingwekkend avontuur in een persoonlijk verjaardagsverhaal.

Door Joël Neelen

Verjaardagen zijn vaak heel belangrijk. Kinderen vinden het heerlijk om deze dag te vieren. Ze voelen zich speciaal en staan in het middelpunt van de belangstelling (tenminste iets meer dan op andere dagen). Het zou dus een ramp zijn als hun verjaardag niet zou plaatsvinden ... Of plots verdwijnen ... zoals in The Birthday Thief, een leuk gepersonaliseerd boek in navolging van Wat Een Pech, Mijn Naam Is Weg.

In het verhaal staat het hoofdpersonage – jouw kind – klaar om zijn (of haar) feest te vieren. Terwijl het op zijn vrienden wacht, verdwijnt plots alles! Een spoor van inpakpapier leidt jouw kind naar de klok, waar de jarige een prachtige, nieuwe wereld ontdekt! Hier ontmoeten ze de 31 Moon Makers, die hen verderhelpen door het spoor van het cadeaupapier aan te wijzen ... naar het Royal Park, waar de verjaardagsmaand van het kind naar een volgende aanwijzing helpt. Ten slotte brandt een tovenaar verjaardagskaarsen voor het geboortejaar van jouw kind die de weg naar de verjaardagsdief verlichten.

Onderweg vertellen diverse perso

Dadamagazine # 04 .2018 nages dat verjaardagen belangrijk zijn, maar dat ook de andere dagen voornaam zijn. Ze zijn wat ons ouder maakt ... maar dat weet je allemaal, is het niet?

Zoals bij alle andere Wonderblyboeken, beleef je plezier aan het personaliseren van dit boek voor je kinderen. Je kan hun avatars aanpassen zodat ze er allemaal een beetje anders uitzien in hun boek. Omdat hun verjaardagen op verschillende dagen, in verschillende maanden vallen, ontmoeten ze elk verschillende karakters in hun boeken. Sommigen kinderen worden geholpen door Professor May, andere krijgen aanwijzingen van Prince November.

Dit boek is een geweldig verjaardagsgeschenk voor elk kind van 3 tot 10 jaar. Ze vieren ook de dagen tussen hun verjaardagen en worden er gedurende het verhaal aan herinnerd dat alle dagen van ons leven belangrijk zijn. Het is gemakkelijk om je te concentreren op gedenkwaardige dagen, zoals verjaardagen of kerst- en zomervakanties, en om ongeduldig te zijn op de dagelijkse, normale dagen. Maar die dagen hebben ook hun eigen speciale herinneringen ... zo leren de kinderen in The Birthday Thief.

Dit gepersonaliseerd boekje kan je aanmaken en bestellen op de website van Wonderbly.

Dada: www.wonderbly.com

Een bijbel

Een bijbel is een schatkist om op tijd en stond eens open te slaan. Zoals het lidwoord in de titel meteen duidelijk maakt: dit is niet dé bijbel. Al evenmin een kinderbijbel – mocht je dat denken wanneer je naar de illustraties kijkt. Dit is een interpretatie van het Franse duo Lechermeier-Dautremer.

Door Barbara Rottiers

Een religieuze boodschap hebben ze niet, wel een voorliefde voor de eeuwenoude teksten die de basis vormen van onze cultuur. Zowel in tekst als beeld is gefocust op het menselijke aspect. Alle personages zijn mensen van vlees en bloed. Ze hebben last van de hitte in de woestijn. Ze zijn bang voor Herodes. En als Jezus over het water loopt, brengt dat een fysieke jubelsensatie met zich mee die we wellicht allemaal zouden voelen als het ons op een dag zou lukken – prachtig verbeeld door Dautremer. En als Jezus, net nadat Maria haar eerste grijze haar heeft ontdekt, de deur uitgaat om aan zijn publieke leven te beginnen, scheurt Maria’s hart, net zoals ieder moederhart dat op dat moment zou doen. Waar het Nieuwe Testament wat tekst betreft een mooi coherent geheel vormt, heeft schrijver Philippe Lechermeier er in het Oude Testament voor gekozen om de veelheid van herkomsten van de verhalen (van hellenistische tot Egyptische, Babylonische en Mesopotamische invloeden) weer te geven door verschillende vertelvormen te hanteren. Het verhaal van Mozes in zijn mandje wordt dan weer verteld vanuit het standpunt van een vlieg. De vlieg die de baby Mozes irriteert met zijn gezoem om hem aan het huilen te maken zodat hij wordt opgemerkt door de badende dochter van de farao.

Hier en daar neemt Lechermeier afstand van het originele verhaal en geeft hij zijn eigen invulling. Zo is het niet de engel Gabriël die Maria komt melden dat ze moeder zal worden van de zoon van God maar de vogelman. De vogelman gaat het goeie nieuws ook zelf melden bij de drie koningen die ieder vanuit een ander werelddeel tot Betlehem zullen reizen. Maar ondanks die persoonlijke touch: een parodie wordt het nergens.

Cultureel gemeengoed als de bijbel heruitgeven is natuurlijk geen sinecure. Zoals illustratrice Rébecca Dautremer het zelf zegt: “Het eigenaardige van de Bijbel is dat je je verplicht voelt je keuzes, je positie en, uiteindelijk, je geloof te rechtvaardigen. Maar dat mag niet het onderwerp zijn. Dus, ja, aanvankelijk was ik geïntimideerd. De blik van anderen kan zeer verlammend zijn. Je hebt de neiging je in te houden, te geloven dat je niets nieuws brengt. In het begin heb ik mezelf verplicht om zeker en vast geen scènes te illustreren die bij deze of gene al bestaan. En daarna, beetje bij beetje, stond ik mezelf toe om te denken 'En waarom niet?’” En zo krijgen we haar eigen interpretatie van de kruisiging: herkenbaar, maar toch ook origineel door de keuze voor het detail van de vlieg op een nagel.

In deze bijbel laat Dautremer het sprookjesachtige en kleurrijke uit haar eerdere werk steeds vaker achterwege om alleen nog maar met zwart en grijstinten over te blijven. Dautremer kiest voor gedurfde beelden die je regelrecht naar de strot grijpen, zoals het ingetogen portret van de melaatse. Ze ontroert. Ze is grimmig. Ze laat je glimlachen.

De variatie in beeld is minstens zo groot als de invalshoeken die Lechermeier kiest om de verhalen met tekst te vertellen. En toch klopt alles als geheel. Door het lezen ervan zal je niet over water lopen en water zal evenmin in wijn veranderen. Maar je mond zal regelmatig openvallen van verbazing om zoveel schoonheid, dat wel.

Dada: www.rebeccadautremer.com

Belgian Grooves From The 70's

De dubbel-lp Funky Chicken brengt een reeks van de beste Belgische groovy dansnummers, uit de vroege jaren zeventig, aan het licht. Ontpopt in een land waar vrijwel elke muzikale golf doorheen raast, werden de meeste van deze jazzy melodieën gemaakt én opgenomen door een paar begaafde Belgische sessiemuzikanten en componisten.

Sommige van hun releases waren échte hitparadekanonnen, maar af en toe, leidde wat vrije studiotijd of de dringende behoefte aan een B-kant tot memorabele muzikale experimenten. Funky Chicken is een post-fact documentatie, het resultaat van een zoektocht naar een periode waar maar weinig informatie over bestaat; het ‘zwarte gat’ in de Belgische geschiedenis van populaire muziek of de dorre woestenij tussen de verschillende orkesten van de jaren zestig en de elektronische revolutie van de late jaren zeventig en vroege jaren tachtig.

Funky Chicken is een verrassend geslaagde selectie met flarden (Afro)funk, soul, latin en disco, die definitief tussen de plooien van de tijd dreigden te verdwijnen en soms op smaak worden gebracht met jazzinvloeden. Eigenlijk is deze verzamelaar de ontbrekende link tussen de variété-orkesten uit de fifties en sixties en de elektronicapioniers van de eighties. Toch zijn de meeste nummers nooit hits geweest.

Dat nogal wat smeltkroesmuziek uit Funky Chicken zo onopgemerkt bleef, is zeker te wijten aan het feit dat de hier verzamelde combo’s zo goed als uitsluitend uit studiomuzikanten bestonden en daardoor een gezichtsloze indruk maakten. Het gros van de tracks is te danken aan de muzikale dynastieën, in het leven geroepen door Belgische entrepreneurs zoals de broers Jean & Roland Kluger (die zich behalve met Will Tura ook bezighielden met The Cousins, Two Man Sound en Plastic Bertrand) en Marcel De Keukeleire (verantwoordelijk voor De vogeltjedans en het succes van Patrick Hernandez).

Het waren onafhankelijke maar gladde zakenlui met een neus voor commercie. Van alles wat in het buitenland succes had, wilden ook zij een plaatselijk equivalent. Maar doordat ze gebruikmaakten van getalenteerde studioratten, ontstonden er soms best experimentele nummers, die dan terechtkwamen op B-kantjes of als vullers op de lp’s die slechts in kleine oplagen werden verspreid en intussen al lang collectors’ items zijn geworden.

Tot de bekendere namen op Funky Chicken behoort de kleurrijke latin soul- en mamboband Chakachas, die in 1971 een Amerikaanse toptienhit scoorde met Jungle Fever. Diezelfde muzikanten bleken overigens ook schuil te gaan achter El Chicles en Super Funk Special. Hammondorganist André Brasseur manifesteerde zich in de late jaren zestig al als een discopionier, terwijl Marc Moulin zich met Placebo aan een jazzrockfusion begaf. Orkestleider en bassist Nico Gomez was gespecialiseerd in naar Cuba lonkende swing met veel Afrikaanse percussie. Opvallend detail: op zijn track Ritual is zijn zoon te horen, die later naam zal maken als Raymond van het Groenewoud. En achter het pseudoniem Leo Cavallo verschuilt zich zowaar Leo Caerts, die 40 miljoen plaatjes verkocht van het door hem bedachte Eviva España en later de eerste lp van The Kids zou producen.

De meeste van de tracks op Funky Chicken mogen dan al bijna vijftig jaar oud zijn, ook vandaag kun je er tijdens huisfeestjes je genodigden nog altijd mee in beweging krijgen. Tijdloos spul dus. En funky as hell.

Stefaan Vandenberghe, vooral bekend als baas van N.E.W.S. Records of als de man achter het masker van Dr. Lektroluv, bracht deze 29 onbekende vondsten van eigen bodem samen. De deluxe-editie komt met een fraai boekje met nota’s door journalist en Belpopspecialist Jan Delvaux.

Dada: sdbanrecords.bigcartel.com dikkedelvaux.radio1.be

Belgische spruiten

Get Sprouts is een compilatiealbum met muziek van Belgische bands dat in 1980 werd samengesteld door Marcel Vanthilt en Gust De Coster, toen beiden actief in de wereld van de vrije radio. Zij stelden een compilatie samen met werk van vijftien jonge Belgische punk-, postpunk- en newwavegroepen. De plaat was een geschenk voor jongeren die een spaarrekening openden bij de bank ASLK .

Toen ASLK nog niet volledig in handen was van de Fortis-groep en alles nog meezat in het bankwezen, werd Marcel Vanthilt gevraagd om voor de jonge spaarders een langspeler te compileren met rock van onze eigen, Belgische bodem.

Vanthilt was nog piepjong, maar kende een aantal bands aangezien hij een radioprogramma had op een Brusselse vrije zender. Hij was ook lichtman bij het gloednieuwe T.C. Matic. De groep rond Arno Hintjens had pas vijf nummers opgenomen in Londen en vier daarvan uitgebracht op een allereerste epeetje. Bazooka Joe was het vijfde nummer ... en belandde zo op Get Sprouts. Ook De Kreuners, een product van de allereerste Humo’s Rock Rally in 1978 – toen nog Rallye, waren in de studio gesignaleerd met hun eerste single: Nummer Een. Doe de Kreun is dus ook een van hun allereerste opnames.

Belpop

Het zeer goed onthaalde album werd snel een groot succes en betekende voor heel wat bands de doorbraak bij het grote publiek. Drie nummers op de elpee waren in 1979 al op plaat verschenen, de rest was nieuw werk. Naast De Kreuners en T.C. Matic zouden groepen als The Kids, Telex (Marc Moulin), The Machines en Jo Lemaire + Flouze de daaropvolgende jaren nog vele hits scoren. Samen met Humo’s Rock Rally wordt deze elpee dan ook weleens gezien als het begin van de Belpop, een term die overigens door samensteller Gust De Coster gelanceerd werd. Tegenwoordig geldt het als een verzamelobject.

Get Sprouts zorgde mee voor de doorbraak van de Belpop, een beweging waartoe ook groepen als Scooter, Machiavel, The Bet en 2 Belgen gerekend worden. De verzamelplaat kwam in veel Vlaamse huiskamers terecht, wat de populariteit van de deelnemende groepen ten goede kwam. Exclusieve nummers van grote Belpop-namen in spe stonden allemaal zij aan zij op deze legendarische verzamelaar. Een betere Belpop-belegging had ASLK zich niet kunnen dromen.

Storingen

Mijn favoriete nummer op Get Sprouts is Storingen van Specimen & The Rizikoos, een kortlevende muziekband samengesteld door Walter Verdin in 1979. Het nummer werd geschreven door Verdin en Josse De Pauw. Jean-Marie Aerts was een van de muzikanten. Walter Verdin (ook Pas de Deux), en Luckas Vander Taelen (Lavvi Ebbel), waren generatie- en studiegenoten in de kustacademie. Beide heren hebben na hun muzikale carrière nog furore gemaakt in de filmwereld. Verdin in de video- en reclamekunst en Vander Taelen in het draaien van reportages voor televisie.

Maar niet alle bands kenden een succesverhaal na Get Sprouts. Toy scoorde na dit album nog één hit, Suspicion, maar bleef relatief onbekend. Van Klang bestaan twee langspeelplaten, maar ook zij slaagden er niet in breed door te breken. Ook Ivy & the Teachers en The Plant (eigenlijk een deel van de punkgroep De Kommeniste) hielden op met bestaan na één elpee.

Witloof vs. Wit-Lof

Na de spruiten volgden in 1990 nog een reeks verzamel-cd’s met Belgische muziek onder de naam Wit-Lof From Belgium.

Dada: dikkedelvaux.radio1.be

This article is from: