Hoe CNQ mij weer op de been hielp

En dan nog een keer……

Terwijl de arbeidsdeskundige en de verzekering ongeduldiger werden en begonnen te dreigen met nog minder uitkering, en ik me intussen gedwongen in de armen van een arbeidspsycholoog had laten drijven, gingen we op vakantie.

Ik had vlak ervoor geprobeerd ietsje meer te werken en dat viel vies tegen, omdat ik nog extremer moe werd, maar gaf me ook (valse) hoop dat ik na de vakantie weer meer zou kunnen. Dan was ik immers weer een aantal weken verder en sterker?!

Vol goede moed ging ik dus de vakantie in. Lekker in een huisje in de Eiffel.

Fietsen mee. Uitrusten en daarna opnieuw beginnen.

Nadat we ’s avonds van de ondergaande zon hadden genoten, besloten we de volgende dag een klein stukje te gaan fietsen. Met een brace om de pols kon ik fietsen. Het was wel erg gevoelig, maar te doen.

Door de MSMpoeder en de Chi Neng® Qigong was de pijn wel hanteerbaar, maar zeker niet weg. Ook had ik sterk de neiging de pijn zoveel mogelijk te negeren, omdat ik wist dat het ergens niet klopte. Zo was het me verteld.

Anderzijds was de pijn ook een signaal en teveel negeren leidde weer tot verergering. Het was dus steeds weer zoeken naar de juiste balans.

Vanaf het huisje naar de receptie was zo’n honderd meter, en na een meter of dertig was er een bochtje vrij snel naar beneden. Ik wist dat nog van de aankomst.

De anderen waren me al voorgegaan. Terwijl ik op het bochtje af ging, met steeds meer vaart zonder te trappen, realiseerde ik me in een fractie van een seconde dat ik niet wist wat ik moest doen. Wonderlijke ervaring….

Even later doe ik mijn ogen open, heb veel pijn en bekijk mezelf: bloedrode vlekken over mijn T-shirt, bloed wat over mijn gezicht gutst van boven het linker oog, overal schaafwonden en heel veel pijn in de linker schouder en het hoofd. Ik kon mijn linker bovenkant nauwelijks bewegen van de pijn.

Vervolgens wordt ik per ambulance naar het ziekenhuis vervoerd en daar behandeld. De wond boven het oog wordt gehecht met verdoving, de vele 16