Cactus#4 by Cultuurcentrum Strombeek

Prikkelend cultuurmagazine van Cultuurcentrum Strombeek

#04

+ AGENDA

V.U. WIM MEERT, GEMEENTEPLEIN Z.N., 1853 STROMBEEK | AFGIFTEKANTOOR: BRUSSEL X |ERKENNING: P303395 - WEGWIJS APRIL-JUNI 2016

maart-juni 2016

Expo voorjaar 2016: Daniel Buren Muziek

Roosbeef

& Sun*Sun*Sun

Theater

Het nieuwstedelijk

Humor

Henk Rijckaert

#04

| #4 ONZE PARTNERS IN CULTUUR!

Björn Schmelzer

i n h o u d

20 32

Henk Rijckaert

Walschaerts en Sonck

24 36

PRIKKELS

ZO GA JE TE WERK:

DOWNLOAD DE LAYAR-APP VOOR IOS OF ANDROID

SCAN DE PAGINA'S MET DIT LOGO

Meg Stuart

Robrecht Heyvaert

In dit magazine vind je verschillende verwijzingen naar Layar, een app waarmee de inhoud van CactuS gedurende een maand na de verschijnings datum tot leven komt.

S P E E L H A L

GENIET VAN AL HET EXTRA ONLINE (BEELD)MATERIAAL!

04 Prikbord 05 Voorwoord 06 In beeld 15 Column - Nele Van den Broeck 38 Terugblik

INTERVIEW

08 Stijn Devillé en Bram Vanderkelen 12 Roosbeef 16 Daniel Buren 20 Raf Walschaerts en Ariane Sonck 24 Robrecht Heyvaert 28 Björn Schmelzer 32 Henk Rijckaert 36 Meg Stuart

FOCUS

cultuurcentrum strombeek grimbergen Gemeenteplein z/n, 1853 Strombeek-Bever 02 263 03 43

Stafredactie door programmatoren Cc Strombeek

Dirk Cauwelier, Paul De Blay, Patrick De Groef, Jean Dewit, Linda D’Haes, Christian Donneux, Jannik Grooten, Geert Habils, Patrick Raes, Thierry Timmermans, Ria Turcksin, Karlijne Van Bree, Marc Van Godtsenhoven (schepen van Cultuur), Erik Van Hemelrijck, Bart Van Humbeeck, Elke Van Neyghem en Hubert Swalens (voorzitter)

Druk: EVMprint Deze brochure werd gedrukt op 100% gerecycleerd en FSC-gelabeld papier.

CaCtuS is een editie van Wegwijs, het tijdschrift van Cultuurcentrum Strombeek Grimbergen en verschijnt 2 x per cultuurseizoen. (oktober en maart) Algemeen directeur Cultuurcentrum Strombeek Grimbergen vzw & verantwoordelijke uitgever Wim Meert Gemeenteplein, 1853 Strombeek-Bever Directeur Cultuurcentrum Strombeek Hendrik Dehandschutter

UITSTEKEND

16 Expo Daniel Buren:

A Tiger Cannot Change Its Stripes: een triptiek

27 De keuze van Bruno

Van den Broecke en Gwendolyn Lootens

in Westrand

35 Expo academie en 40 Agenda ateliers beeldende 47 Ondertussen kunst Cc Strombeek

Over de werking en activiteiten van Cc Strombeek: www.ccstrombeek.be, Facebook en Twitter Raad van Bestuur

Roosbeef

Beeld: Sophie Nuytten - [ Daniel Buren/ p16]

#4 |

Redactie door: Eva Decaesstecker, Iris Kuntkes, Philip Meersman, Sofie Roelandt, Wim Meert, Sophie Van Weert, Hendrik Dehandschutter, Sanne Stassijns Bijdrage door Nele Van den Broeck Foto’s en fotoredactie Sophie Nuytten, Vira Buchkovska, Sanne Stassijns, Alina Cristea en Jean-Paul Van den Abeele Coördinator S-team: Sanne Stassijns

colofon Grafische vormgeving Eddie Timmermans Eindredactie Sanne Stassijns en Peter D'Herde, www.totaalburo.be

Cultuurcentrum Strombeek Grimbergen tracht alle wettelijke bepalingen na te leven. Waar mogelijk werden bronnen of houders van auteursrecht vermeld.

4 | #4 #1

#4 |

Het pop-up terras komt terug!

Het Frans collectief boijeot.renauld. turon werd in mei 2015 uitgenodigd om het plein voor het cultuurcentrum wat ‘huiselijker’ te maken. Na vier dagen bouwen lieten ze een zomerterras vol vrolijk meubilair achter. Dat terras was vervolgens een hele zomer lang een gezellige ontmoetingsplek waar gebarbecued werd en zelfs minivoorstellingen werden gegeven. Dat krijgt deze lente een vervolg.

Woord: Wim Meert Beeld: Sanne Stassijns en Clement Martin Het meubilair wordt via workshops en kunstenaars gepimpt en er worden opnieuw verschillende activiteiten georganiseerd. Volg het allemaal via www.facebook.com/popupccstrombeek

prik #3

Vernieuwing lokalen

Stap voor stap vernieuwen we onze lokalen. Zo werd er geïnvesteerd in nieuwe tafels voor het Karel Hemmerechts lokaal, werd het bovenlokaal van het Fenikshof voorzien van beamer, scherm, nieuwe verduistering en beter meubilair en werden de kasten van onze leerkeuken vervangen. Wil je deze lokalen graag huren? Neem contact op met zaalverhuur@ccstrombeek.be.

Over zuurstof en stikstof

Tiens? Wat heeft cultuur nu met scheikunde te maken, hoor ik je denken. Wel, onder de noemer ‘zuurstof voor Grimbergen’ zijn we gestart met een reeks aperitiefgesprekken over de uitdagingen voor onze gemeente in die bijzondere periferie van onze hoofdstad Brussel.

bord

Wim Meert

Conciërgewoning huisvest gezin

De actuele vluchtelingencrisis is een mondiaal probleem waarvoor we ook in ons land mee naar oplossingen zoeken. Ook de gemeente Grimbergen werd aangesproken om tijdelijk extra opvang te voorzien voor asielzoekers. De conciërgewoning van het cultuur centrum kwam net tijdelijk leeg te staan en in samenwerking met het OCMW hebben we hier onderdak kunnen bieden aan een gezin op de vlucht.

Want het zal je wel al opgevallen zijn hoe snel alles rondom ons evolueert: oude structuren en verhalen lopen op hun einde, nieuwe ontwikkelingen vragen om een antwoord. Denk maar aan de manier waarop we momenteel omgaan met thema’s als mobiliteit, wonen, voeding en ontmoeten. We merken al heel snel dat er op dat vlak werk aan de winkel is. Omdat het belangrijk is dat deze evoluties niet verstikkend werken, zorgen we als cultuurcentrum voor de nodige zuurstof. Die zuurstof bestaat onder meer uit de aperitiefgesprekken waar we boeiende sprekers hun kijk op de zaak laten geven om er aansluitend mee in debat te gaan.

In een eerste gesprek gaf professor Eric Corijn, socioloog en hoogleraar aan de VUB, een verhelderende maar confronterende uiteenzetting over de verjonging, diversiteit en dualisering van onze regio. Hij bood een frisse kijk, met een aantal suggesties die we als cultuurcentrum graag ter harte nemen. Want wie kan meer verbeelding geven dan de kunstensector? En wie kan de cement tussen de bouwstenen van onze samenleving beter prepareren dan de cultuursector? We zetten dus maar al te graag in op nieuwe vormen van jongerencultuur in de randstad, we werken graag samen met initiatieven als Periferia, een festival dat de ruimtelijke ordening in de periferie op de korrel neemt. We zoeken ook contact met de nieuwe gemeenschappen in onze buurt via de Wijde Wereld Weken en smeden structurele samenwerkingen met andere grooten rand stedelijke culturele spelers als Westrand, het Theater festival en Bozar.

Kunstenaars als Bart Lodewijks geven we de kans om in onze openbare ruimte te werken en met Vormingpluscentrum Archeduc bieden we educatie op maat van de Noordrand. Met onze werking die 7 dagen op 7 kunst en cultuur aanbiedt en een plek is voor socio-culturele verenigingen en scholen, werken we continu aan een samenleving die letterlijk moet blijven samen leven. En dus moeten we ook blijven dromen over de toekomst!

Algemeen directeur Cc Strombeek Grimbergen vzw

6 | #4

_in

#4 |

beeld

In de steigers O

p de foto is het torengebouw van het cultuurcentrum nog met stellingen ingepakt. Nog dit voorjaar krijgt het echter een nieuw en eigentijds uitzicht. Fraai uitgerust met rood en grijs getinte gevelpanelen en met het logo als centraal herkenningspunt. Sinds eind 2015 wordt werk gemaakt van de isolatie en renovatie van deze toren, waarin onder meer de kantoren van het cultuurcentrum zijn gehuisvest. Ook de Soenszaal wordt aangepakt. Deze krijgt een nieuwe parketvloer en een aangepaste kleedruimte. Hierdoor wordt haar bestemming als dans- en balletzaal opnieuw verzekerd. Alles past in het grote masterplan van de gemeente Grimbergen. In een latere fase zullen ook andere delen van het cultuurcentrum worden aangepakt. Woord: Hendrik Dehandschutter | Beeld: Sanne Stassijns

8 | #4

_interview

interview_

#4 |

"Wie ‘er is geen alternatief ’zegt, ontkent de verbeeldingskracht van de mens" De crisis voorbij: gesprek met theatermaker Stijn Devillé en acteur en Grimbergenaar Bram Vanderkelen (Het nieuwstedelijk) over het theaterstuk 'Hoop' Woord: Iris Kuntkes Beeld: Vira Buchkovska

oen in 2008 de financiële crisis de kop op stak, zocht iedereen naar een manier om hier mee om te gaan. Zo ook theatermaker Stijn Devillé die in 2012 'Hebzucht' op de planken bracht. De voorstelling die in eerste instantie op zichzelf moest staan, kreeg in 2014 een vervolg met 'Angst'. “Met alle research die ik deed om de financiële crisis te begrijpen, had ik al gauw veel te veel materiaal en bleek het onderwerp veel te breed voor één voorstelling”, vertelt Stijn. “Het interessantste inzicht dat ik kreeg was dat de uitspraak 'het is crisis voor iedereen' een fabeltje is. Het is inderdaad voor veel mensen crisis, maar voor een bepaald aantal mensen is het één groot feest.”

Na het succes van 'Angst' deed Stijn weer een jaar research naar de crisis. Zo onderzocht hij onder andere hoe de politiek er mee om ging. “Ik vond het zo deprimerend, ik kon het niet zo laten aflopen,” zegt Stijn, “we moesten op zoek naar perspectief. Er moest een derde luik komen dat 'Hoop' moest heten. Ik wist alleen niet waar ik die hoop kon vinden.” Het vinden van die hoop heeft dan ook erg lang geduurd. Na het lezen van meerdere boeken, stuitte de theater maker op het boek 'Zelf Denken' van Harald Welzer en dat strookte met waar hij zelf naar op zoek was. “Veel dingen die ik las in 'Zelf Denken' zaten al min of meer in mijn hoofd. Het boek gaat over de crisis en transitiedenken, over hoe we uit de situatie komen waar we inzitten. Ons steeds grotere verlangen naar consumptie is geïmplodeerd met de crisis. En wat is de oplossing? Weer hetzelfde verhaal. Een beroemde uitspraak van Einstein is: 'Je kunt geen problemen oplossen met de middelen die diezelfde problemen hebben veroorzaakt.' En toch zijn we dat met zijn allen aan het doen.

Er is een uitspraak die de laatste jaren in de crisis ook terug aan populariteit heeft gewonnen en dat is: 'Er is geen alternatief'. Daar ben ik allergisch voor, dat maakt mij intellectueel opstandig. Als je zegt 'er is geen alternatief' dan ontken je eigenlijk de verbeeldingskracht van de mens. Dan zeg je: stop maar met nadenken, iets anders is niet mogelijk. Ik geloof daar niet in.” Ons gedrag veranderen Naast de financiële crisis, is er ook een grote ecologische crisis gaande, maar het lijkt wel alsof we die aan de kant schuiven. Alsof we éérst die financiële crisis moeten oplossen. Volgens Stijn is er voor het eerst een kleine kentering aan de gang en beginnen mensen na te denken over het feit dat die twee crisissen met elkaar te maken hebben en we een oplossing moeten verzinnen die beide aanpakt. “Dat zal alleen kunnen door ons fundamenteel anders te gaan organiseren”, zegt Stijn resoluut. “Misschien hoeven we geen dingen te kopen om te bezitten, maar kunnen we bijvoorbeeld dingen huren. Of zoals de Duitse architect Thomas Rau het omschrijft: 'Ik heb geen lampen nodig, ik heb licht nodig'. Nu geven we toe aan lampenproducenten die ons lampen verkopen die na duizend branduren kapot gaan, maar die duizend branduren zijn een afspraak. Als een lamp niet kapot gaat, worden er op den duur geen lampen meer verkocht. In 1924 sloten de lampenproducenten een akkoord dat een lamp maar duizend uur kan branden en sindsdien denken we

10 | #3

_interview

interview_

#4 |

DE HOOP “ IKDAT KOESTER WE MET DIT THEATERSTUK

EEN AANTAL VOORSTELLEN DOEN DIE DE MENSEN STIMULEREN TOT GEDRAGSVERANDERING

dat het normaal is dat die dingen kapot gaan. Als we nu eens aan een producent zouden vragen: 'Geef mij licht en hoe je dat doet is jouw zaak, ik koop of huur alleen licht'. Dan is het in het belang van de producent dat het apparaat zo lang mogelijk meegaat. Het is een complete omkering van zowel het denken over economie als van ons verbruik en onze consumptie. Zo heb je een oplossing voor beide crisissen. Dat is waar we de hoop gevonden hebben.”

wel dat de crisis niet juist in elkaar zit, maar ook ik had het idee van 'het is crisis voor iedereen'. Het is dan ook leuk om het personage te mogen zijn die mag roepen hoe het écht in elkaar zit.”

Stijn wil de wereld proberen te begrijpen en probeert dat te doen via research en door er dan over te schrijven, om zo zijn publiek tot inzicht te brengen. Stijn: “In 'Hoop' zeggen we dat inzicht niet tot gedragsverandering leidt, maar toch koester ik de Grimbergenaar Bram Vanderkelen, hoop dat het dat wel doet. Dat die de rol van de kritische politiek we een aantal voorstellen doen analist David Ackermans speelt, die de mensen stimuleren. heeft een heel andere kijk gekregen Inzicht leidt niet noodzakelijk tot op de crisis sinds dit project. “Stijn gedragsverandering. Een huisdokter had zich veel ingelezen in het die rookt weet dat het slecht is voor onderwerp en was er al erg veel mee hem, maar toch blijft hij roken. bezig. Toen ik samen met Tom Van Het is een typisch fenomeen in de Bauwel aan 'Angst' begon kwamen gedragspsychologie. Er zijn gewoon wij uit een ander gezelschap en andere dingen nodig voor je gaat voelden wij ons twee dommeriken veranderen. Je moet aangemoedigd die met een intelligent gezelschap worden, fiscaal of financieel. Het mochten meespelen,” grapt Bram. helpt ook als je dingen in groep doet. “Je merkt dat je van veel dingen niet Verbondenheid en engagement op de hoogte bent als je niet bent zijn belangrijk. Bij mij zijn er in ingelezen en al die documentaires de afgelopen jaren wel dingen niet hebt bekeken. Je weet ergens verschoven, maar ik heb wel een

aantal stappen nodig gehad. Ik ben nu bijvoorbeeld les aan het geven in het conservatorium van Antwerpen en dan moet ik aan de rand van de stad zijn. Twee jaar geleden zou ik daar sowieso met de auto naar toe zijn gegaan, maar vorige maand heb ik een plooifiets gekocht en nu fiets ik naar het station, werk ik op de trein en fiets ik vervolgens naar de les. Die frisse wind doet me dan goed. Ik vind het fantastisch en kan het iedereen aanraden.” De politiek volgt Na de première van 'Hoop' werden er ook stappen gezet bij de stad Leuven. Een week nadat Mohammed Ridouani, van de Leuvense sp.a, de voorstelling had gezien, stelde hij een idee voor dat rechtstreeks uit de voorstelling geplukt lijkt. Stijn: “In de voorstelling lanceren we het idee dat de stad samen met de inwoners een windmolencoöperatie opzet die de mensen van groene energie voorziet.'' Voor dat gegeven heeft Stijn zich laten inspireren door een echte situatie in de Duitse stad Stuttgart. ''Ik vind dat een fan

tastisch gegeven. 95 procent van de gezinnen daar heeft groene stroom die ze zelf in bezit hebben. Ze zijn niet afhankelijk van een multinational die de prijs naar zijn hand zet. Het zijn gewoon de burgers zelf in samenwerking met de stad en de winst is niet van belang. Ze nemen een klein beetje marge voor het geval dat er iets tegenvalt en er kosten zijn, maar op het moment dat ze die marge niet nodig hebben herinvesteren ze die opbrengst in zorg en onderwijs.

”

Met deze marathon van drie voorstellingen zie je wel dat de groep en ik veranderd zijn en dat ook de wereld veranderd is. Ik vind het heel confronterend om nu 'Angst' terug te zien, omdat het zo zwartgallig is. Je merkt dat we het gemaakt hebben in volle crisis en dat we nu al een beetje verder zijn.”

De academie van Grimbergen, afdeling woord, gaat ook aan de slag met de tekst van 'Hoop'. Zij brengen een korte performance net voor de voorstelling van het nieuwstedelijk. Voor meer info: www.academiegrimbergen.be

Dat is toch fantastisch? Dat is een haalbaar economisch model dat toegepast wordt in een grote stad. Dan denk ik: dat moeten wij toch ook kunnen? In Antwerpen, Gent, Brussel en Leuven?'' Net als het publiek is ook Stijn erg tevreden met zijn voorstelling. “Het is nooit wat ik er van verwacht, het is eigenlijk altijd beter,” zegt hij. “Wat je in je eentje kunt verzinnen achter de schrijftafel ... het zou erg zijn als je met twaalf getalenteerde mensen op de scène niets beter zou krijgen. Dan had ik evengoed twaalf ongetalenteerde mensen kunnen nemen.

Hoop

HET NIEUWSTEDELIJK do 17/03/2016 - 20.30u

12 | #4

_interview

interview_

#4 |

"Ik heb een oude ziel in mij"

Roos Rebergen van Roosbeef geeft zich bloot

Woord: Wim Meert Roos, je werkt aan een boek, klopt dat? Rebergen: “Ja, het wordt uitgebracht als een poëzieboek met korte verhalen en gedichten en het zal 'Ik ben al 11 jaar geen 16 meer' heten. Over mijn jeugd en ouder worden. Over vroeger en nu, over mijn familie … Geen grote verhalen. In mijn liedjes is het globaler, in het boek is het persoonlijker.”

Scan deze pagina met de Layar-app en luister naar een fragment.

Roos Rebergen is een echt muziek- en schrijftalent. Ze speelt al sinds haar 15de muziek bij Roosbeef, de band die ze zelf oprichtte in 2003. Oorspronkelijk afkomstig uit de Nederlandse gemeente Duiven woont de ondertussen 28-jarige muzikante al enige tijd in Antwerpen. Met het klassieke Sun*Sun*Sun Orkestra treedt ze op 4 mei op in het kerkje van Beigem. Hoog tijd dus om nader kennis te maken met deze bijzondere muzikante.

Wie zijn jouw muzikale helden?

Rebergen: “Ik heb veel helden … Ik hou vooral van doorzetters, die iets anders willen doen en zich niet van de wijs laten brengen. Andre Manuel bijvoorbeeld, waarmee ik een cd ga maken. En vroeger Lucinda Williams, die vond ik heel stoer. Ik wil mijn zin kunnen doen zoals hen. En dat lukt me, net zoals het mijn ouders is gelukt. Ook al was het bij momenten Hoe belangrijk is jouw jeugd geweest voor niet makkelijk en moest mijn vader soms ergens tijdelijk gaan bijklussen. wie je nu bent? Mijn partner en ik maken ons daar ook Rebergen: “Dankzij de vrijheid die mijn geen zorgen over. We zijn beide slecht ouders me hebben gegeven ben ik de in financiën, maar het komt altijd wel in muzikante geworden die ik nu ben. Ik orde.” werd enorm gesteund door hen. Mijn vader was een straattheatermaker en Heb je ambities buiten Nederland en we hadden elk jaar een festival op de Vlaanderen? boerderij in Duiven waar we woonden. Het was een hele creatieve omgeving en Rebergen: “Ik heb het wel in me om het liep als vanzelf.” ook buiten het Nederlands taalgebied bekendheid te verwerven. Mijn taal heb ik echter nodig, dus het zal dan van mijn De gemeente Duiven is heel landelijk. muziek en live reputatie moeten komen. Heeft die omgeving jou geïnspireerd? En Ik hou van het Nederlands, maar soms waarom woon je nu in Antwerpen? wordt het hier wel wat benauwd en wil Rebergen: “Ik heb beide uitersten nodig: ik verder. Er zijn nog geen Nederlandse de rust van de natuur maar ook de stad, muzikanten die het me hebben voorgewaar ik veel mensen kan ontmoeten. daan, ik zal de eerste zijn. (lacht) Ik zoek Uiteindelijk wil ik de stilte opzoeken maar iemand die dat in mij ziet en me daarmee daar ben ik nu nog niet aan toe. Ik ben verder kan helpen. Maar die persoon heb heel extreem in die dingen: soms wil ik op ik momenteel niet en bijgevolg doe ik mijn mezelf zijn, op andere momenten zoek management zelf. Ondertussen ben ik ik gezelschap op. Momenteel ben ik nog al heel tevreden hoe het in België gaat. heel onrustig.” Onlangs hadden we nog een succesvolle clubtour naar aanleiding van 'Kalf', onze laatste plaat.”

14 | #4 _interview

column_

“

Heb je last van podiumvrees? Rebergen: “Neen, ik voel me juist heel sterk en goed op het podium. Veel beter dan wanneer ik er naast sta. Daarom is het ook zo verslavend. Ik werk niet met een vast stramien, ik experimenteer graag. Ik heb graag dat er iets gebeurt. Het kan niet elke dag hetzelfde zijn. Zo blijft iedereen in de band ook alert.”

Op 3 mei geeft Roos Rebergen een workshop songwriting om 19.45u in de studio van de academie Grimbergen, Ruwaal 14. Toegang gratis!

Rebergen: “Dat heb ik van thuis uit, ik heb een oude ziel in mij. Ik kon vroeger ook al diepzinnige gedachten hebben. Ik heb ook snel emotionele dingen door. Daar ben ik slim in en dat gebruik ik ook in mijn teksten. Ik heb niets gestudeerd, op mijn 17de ben ik gestopt met school en trad ik al op met Roosbeef. Toen ik 18 was kwam mijn eerste cd uit. Muzikaal zijn we met de band ook heel hard geëvolueerd en de juiste mensen tegen gekomen zodat we staan waar we nu staan.”

et een opgeluchte zucht doet mijn mama de deur open. Ze is zo blij dat ik niet in dat accident zat. Accident?? Ik weet van niets. Of ik die sirene dan niet gehoord heb, vraagt ze. Euh... Nee.

Beeld: Alina Cristea

De zin in het liedje 'Laat ons bidden voor de mensen met een auto met een open dak' betekent dat ze zogezegd alles hebben, maar in praktijk regent het te veel. Ik probeer altijd een relativerende toets in mijn songs te steken om het wat draaglijker te maken.”

—WEDSTRIJD: Wil je het concert van Roosbeef graag bijwonen met een meet & greet? Stuur voor 20/03 een mailtje naar communicatie@ccstrombeek.be met als onderwerp Roosbeef. We geven één duoticket/meet & greet weg.

Wat betekent de tatoeage ‘J&T bouwbedrijf’ op jouw bovenarm? Rebergen: “Dat zijn de namen van de twee mannen in mijn leven: mijn broer Job en vriend Tim. Twee mannen ‘van beton’. Op het festival op de boerderij stonden zij vroeger in voor de inrichting van het terrein. Ze noemden zichzelf J&T bouwbedrijf.” Waarover gaat het nummer 'We hebben alles'? Rebergen: “Dat gaat over het feit dat we in een relatie alles hebben om het te laten werken, maar ook om het te laten mislukken. Dat hebben we zelf in de hand.

Ik ben een paar dagen in Merchtem. De stoof brandt, de koelkast puilt uit, mijn broers zitten achter de computer, mijn mama leest een boek in de zetel. Ik ben thuis. Tenminste, ik ben zo dicht als ik maar bij thuis kan komen. Mijn mama vertelt me wie er de afgelopen tijd allemaal gestorven is. Een haast bijbelse litanie van namen. Ik ken de meesten van hen niet, wat haar verbaast. Ze probeert mijn geheugen wat te helpen. Een grootvader van iemand die bij mij in de klas gezeten heeft. Een nicht van de tante van een nonkel. De vrouw van de slager van de bakker van het zevende knoopsgat. Op de kast staan een paar doodsbrieven. In Merchtem kent men zijn doden. Ik woon intussen al anderhalf jaar in Londen. Daar hoor ik elke dag sirenes passeren. Ik kijk er niet meer van op. Toen ik naar Londen verhuisde, was dat om wereldburger te zijn. Een kosmopolitische nomade, de koffer en het leven op wieltjes. En inderdaad, sinds anderhalf jaar leef ik uit mijn koffer. Ik ben constant aan het pendelen tussen België en Engeland, en speel zoveel mogelijk concerten in beide landen en daarbuiten. Ik woon halftijds in Merchtem, en halftijds in mijn kamer ter grootte van een schoendoos in een stad die groter is dan Berlijn en Parijs samen. Een stad die meer inwoners telt dan België. Het gekke is, door naar Londen te verhuizen ben ik gaan beseffen dat ik daar helemaal niet goed in ben, dit leven. Misschien wil ik het zelf niet. Ik heb gemerkt dat ik dat toch nodig heb, een thuis. Een plek om mijn moede hoofd te ruste te leggen. Een plek waar mijn spullen staan, waar het warm is.

Rebergen: “Ik kreeg de vraag van Tim Vandenbergh van het Sun*Sun*Sun Orkestra om met hen op het November Music festival te spelen. Hij had al een aantal klassieke arrangementen voor mij gemaakt, onder meer voor het nummer 'Raak me aan'. Het was een geweldige intense ervaring voor ons én voor het publiek. Dus komt er een vervolg! Er zal tijdens het kerkconcert in Beigem niet alleen muziek van Roosbeef gespeeld worden, maar ook van Jonny Greenwood (gitarist Radiohead), Arvo Part, Moondog … Het wordt een grote muzikale trip met piano, een strijkkwartet en mijn stem. Iets helemaal anders dus dan de normale concerten van Roosbeef. En de teksten zijn extra verstaanbaar want er is geen drummer bij. Er worden slechts drie shows gespeeld, enkel in Vlaanderen en dus niet in Nederland.”

”

Van waar haal je die levenswijsheid in jouw teksten waarmee je verschillende generaties aanspreekt?

Op De Rand

IK VOEL ME HEEL STERK EN GOED OP HET PODIUM, DAAROM IS OPTREDEN OOK ZO VERSLAVEND Wat mogen we verwachten van het concert in de kerk in Beigem?

#4 |

ROOSBEEF en SUN*SUN*SUN wo 4/5/2016 - 20.30u - Kerk Beigem

Ik ben niet zo kosmopolitisch als ik zelf had gedacht. Het vreet aan me, het leven onderweg en de eenzaamheid van de grootstad. Al die uren op de Eurostar, met een opgerolde sjaal het hoofd tegen de koude ruit. Hoe ouder ik word, hoe zwaarder het me valt. Ik vraag mij af, als ik morgen in mijn appartement in Londen doodval, wie zal er dan mijn doodsbrief versturen, en naar wie? Zullen mijn Londense buren zelfs maar merken dat ik dood ben?

Waarom kan ik niet terug in Merchtem komen wonen? Eigenlijk, waarom niet? Hier, gezellig aan de stoof zitten, bij mijn mama. Een fractie van een seconde lijkt het een goed idee. Maar dan begint het. Dat er hier anders nog wel een jeansbroek ligt hoor, die toch misschien beter geschikt is bij mijn leeftijd dan die zwart-wit gestreepte legging die ik op dat moment aanheb. Of ik misschien niet eens een job in de toeristische sector moet gaan zoeken, met mijn talenknobbel. En dat ik misschien eens met de auto zou moeten leren rijden. Merchtem biedt mij geborgenheid, maar ook heel veel sociale controle. Hoe ik het ook draai of keer, en hoe graag mijn familie mij ook ziet, ik zal hier altijd een beetje de rare zijn. Ons Nele, dat is nen artiest. In Londen kan ik naakt op mijn handen over straat lopen, niemand kijkt daarvan op. Niemand kent mij, dus ik doe gewoon wat ik wil. Dat is eenzaamheid, ja, maar het is ook vrijheid. En toch, zelfs in Londen heb ik Merchtem in het achterhoofd. Je krijgt Nele wel uit het dorp, maar het dorp niet uit Nele. Ik lees ze soms, interviews met artiesten die zeggen zich van niets of niemand iets aan te trekken. Ik wou dat ik dat ook kon. Want na dertig jaar in dit leven, vecht ik nog steeds tegen de zelfcensuur. Zelfs terwijl ik dit schrijf. Wat zal mijn familie nu wel niet van mij denken? Ik weet niet waar ik hoor. Ik blijf balanceren tussen geborgenheid en beklemming, tussen eenzaamheid en vrijheid. Misschien zal ik op een dag weten waar mijn thuis ligt. Tot die dag verblijf ik hier, op de rand.

Nele

Nele Van den Broeck Dit Merchtemse multitalent acteert, regisseert, schrijft en is ook bekend onder haar muzikale alter ego Nele Needs a Holiday. Voor CactuS schrijft ze een bitterzoete column over de kleine en grote dingen des levens.

PHOTO-SOUVENIR: LA SALLE AUX PILIERS COLORÉS, travail in situ, Strombeek-Bever, janvier-mai 2016. © DB-ADAGP / Photo: Sophie Nuytten

16 | #4 _expo expo_

#4 |

EEN KUNSTENAAR DIE ZIJN STREPEN VERDIENT DANIEL BUREN OVER DE EXPO A TIGER CANNOT CHANGE ITS STRIPES

18 | #4

_interview

interview_

Het is druk aan tafel op de vooravond van de opening van 'A Tiger Cannot Change Its Stripes'. Na twee uur lang de ene na de andere journalist te woord te staan, ploft Daniel Buren moe op zijn stoel neer. Naast mij, want nu is het mijn beurt. Tussen de salade de chèvre en de linguine con pesce door vertelt Daniel Buren over zijn visie op de invloed van een kunstenaar. “Het doel van mijn kunst is vragen oproepen.” Woord: Eva Decaesstecker - Beeld: Sophie Nuytten Daniel Buren, één van Frankrijks belangrijkste kunstenaars, opende op 9 januari het eerste luik van zijn tentoonstelling 'A Tiger Cannot Change Its Stripes' in Cultuurcentrum Strombeek. Dit eerste deel gaat over invloeden. Zijn eigen invloed op jongere makers vinden we bij Krijn de Koning (in Studio S) en bij Athina Ioannou (in de abdijkerk van Grimbergen). Maar Buren kon zelf ook niet aan invloed ontsnappen: in het kabinet hangt er werk van Simon Hantaï, Michel Parmentier en Jacques Villeglé. Toch springt Daniel Buren voorzichtig om met dit thema: “Ik heb altijd geprobeerd om zo weinig mogelijk invloed te hebben op de jongere kunstenaars met wie ik werk. Dat betekent niet dat ik ze niet wil helpen: ik heb tijdens mijn lessen vaak uitgebreid verteld over de werking van de galerieën en musea. Ik heb hen gewaarschuwd voor de valkuilen in de kunstwereld. Maar ik wou geen inhoudelijke invloed op hen. Ik heb dan ook nooit over mijn eigen werk gepraat tijdens mijn lessen.”

Meer info over de expo via onze website www.ccstrombeek.be/ museumcultuur-strombeek-gent

Zelf nam hij ook ooit afstand van zijn eigen voorbeelden: “Er zijn natuurlijk ook veel mensen geweest die een grote invloed op mij hebben gehad. Maar op een gegeven moment moet je beslissen wat je met die invloed wilt bereiken. Ikzelf heb me er later bruusk van afgekeerd. Ik had nood aan die afstand om mezelf te kunnen ontplooien als kunstenaar. Zelfs al zijn degenen die mij beïnvloedden de grootste genieën, dan nog moet je je op een gegeven moment van hen ontdoen.”

LEERLING EN MEESTER Tegenover mij aan tafel zit Krijn de Koning, één van Burens oud-studenten aan het Institut des hautes études en arts plastiques (Iheap). Dat is de school die Pontus Hulten (de latere directeur van het belangrijke Hedendaagse Kunstmuseum Centre Pompidou de Paris) oprichtte in 1985 in Parijs. Hier hebben naast Daniel Buren, ook andere grote namen zoals Claes Oldenburg en Edward Ruscha les gegeven. Krijn, die in het Amsterdam van eind de jaren 80 als jonge artiest het kunstveld ontdekte, volgde enkele jaren les aan de Iheap. “Het feit dat Daniel aan dit instituut verbonden was, was ook een van de redenen waarom ik daarheen wou,” geeft Krijn toe, en hij blikt snel naar Buren. “Zijn werk intrigeert me enorm. Ik heb mijn klassieke opleiding gedaan eind jaren 80. Maar ik vond de kunst van die periode heel ambivalent. Ik had daar eigenlijk helemaal niets mee. Toen ontdekte ik tijdens mijn studies de kunst van de jaren 60 en 70 met namen als Robert Smithson, Daniel Buren en Lawrence Weiner. En daar vond ik wat ik zocht. Het was kunst waar ik beter naar wou kijken om het te begrijpen.”

DE TENTOONSTELLINGSZAAL IS EEN GANG Voor 'A Tiger Cannot Change Its Stripes' heeft Daniel Buren een werk bedacht dat focust op die specifieke expositiezaal, met name op de stalen poutrellen die de expozaal schragen. Krijn de Koning gebruikt een gelijkaardige techniek: ook hij brengt een nieuwe ruimte in een bestaande. Bij Krijn gaat het echter over de functie van de tentoonstellingsruimte.

#4 |

VAN DE INVLOED VAN DE GROOTSTE GENIEËN “ ZELFS MOET JE JE OP EEN GEGEVEN MOMENT ONTDOEN ” In de Studio S heeft hij een nieuwe knalgele expositiezaal gemaakt in de bestaande witte neutrale ruimte. “Een tentoonstellingsplek is iets tussen een gang en een kamer,” legt hij uit, “mensen lopen er doorheen en kunstwerken passeren langs hen heen zoals in een gang. Maar daar waar je in een gang vooral bezig bent met waar je heen wilt, is hier de aandacht tegelijk superbelangrijk, dat is weer het gekke!”

ONOPVALLEND DE AANDACHT TREKKEN Nu het hoofdgerecht geserveerd wordt, wend ik me terug tot Daniel. We hebben het over de volgende delen van de tentoonstelling: performance en kunst in de publieke ruimte. Maar het thema ‘invloed’ blijft de rode draad in ons gesprek, omdat het de twee andere thema’s verbindt. Ditmaal is het echter een andere soort invloed: in plaats van de wisselwerking van invloeden binnen de kunstwereld, gaat Buren ook regelmatig de confrontatie met de alledaagse wereld aan.

Het idee van performance bestond amper, hedendaagse kunst moest nog uitgevonden worden, dus het idee dat dit kunst zou zijn was absurd.” Toch was het niet zijn bedoeling om met veel lawaai de aandacht te trekken. Nee, de invloed van zijn werk op het publiek moest discreet en vrijblijvend zijn. Zij die iets vreemds zagen in het straatbeeld hadden de vrijheid zich af te vragen wat er aan de hand was. Wie niet keek, liep gewoon verder en dat is voor Buren even goed: “Ik heb duizenden affiches op straat opgehangen gedurende de periode ’68 ’70, maar nooit enige bron van informatie toegevoegd. Er zijn mensen die vroegen of ik niet wou onderzoeken welk effect mijn werk had op voorbijgangers, maar daar ben ik tegen, want dan verplicht je

plots mensen om naar het werk te kijken, en te zien als kunst. Naar mijn mening heeft dat resultaat geen enkele meerwaarde, want statistieken zeggen sowieso weinig. Maar het allerergste is dat mijn werk plots wordt aangewezen met de vinger, en daardoor haar kracht verliest.” Dat Buren de les niet wil spellen, is duidelijk. Hij brengt zijn werk naar buiten, maar legt verder niets op. De toeschouwer merkt het werk op en doet ermee wat hij wilt. Aanwezig, maar vrijblijvend. Dat deed hij in ’68 met straatacties als 'Hommes Sandwich'. En dat doet hij nu weer met de beschilderde zuilen in de expohal van Cc Strombeek.

Ook in zijn jonge jaren, nog lang voordat hij naam begon te maken, trok hij de straten op. “Het is moeilijk om erover te spreken voor mij, maar in ’68 was ik de eerste die zoiets deed, ook al zullen velen me tegenspreken. Mijn performances als 'Hommes Sandwich' en de affiches in de straten van Parijs hadden toen zelfs geen enkele connotatie met kunst.

A Tiger Cannot Change Its Stripes: een triptiek + KRIJN DE KONING (STUDIO S) + ATHINA IOANNOU - ONZE KERK, DAGELIJKS 7U-19U, ABDIJKERK GRIMBERGEN

DANIEL BUREN

Met de steun van

Nog tot en met 13/05/2016

20 | #4

_interview

interview_

#4 |

Als de liefde zo groot wordt dat het onmogelijke gebeurt

Raf Walschaerts en Ariane Sonck schrijven samen eerste theaterstuk voor kinderen Woord: Sofie Roelandt Beeld: Alina Cristea

de door

Hoe de twee elkaar hebben leren kennen? “Dat moet in het Gentse uitgaansleven in de jaren 80 geweest zijn, hé?”, gevolgd door een knipoog en verraderlijke lach. Helaas mag ik niet uitweiden over de talloze caféavonden die aan de basis liggen van de vriendschap tussen theatermaker Raf Walschaerts en schrijfster Ariane Sonck. Toch schreven ze met 'Uilskuiken en Takkeling' hun eerste professioneel avontuur. Wanneer productiehuis De Maan Walschaerts vroeg een toneelstuk voor kinderen te maken, dacht hij meteen aan Sonck.

Scan deze pagina met de layar-app en ontdek het volledige programma van Door De Bomen of ga naar www.ccstrombeek.be/doordebomen

bomen

De voorstelling kadert in het groen geurend familiefestival DOOR DE BOMEN (3-10j.) zo 20/03/2016 - 13 >17u Tickets en info over de verschillende activiteiten/workshops/voorstellingen: www.ccstrombeek.be/doordebomen.

Welke thema’s komen in de kinder voorstelling aan bod?

gezin te zorgen. Er is geen goede of slechte in dit verhaal.

Sonck: “Goh … verlies, de dood, loslaten, zorgen voor elkaar en het aftasten van grenzen.”

Daar hebben we lang over gepraat en we wilden het echt zo in het stuk steken.”

Slik. Dat zijn serieuze thema’s voor zo’n jong publiek. Is het dan een triestig stuk? Walschaerts: “Neen, zeker niet! Het is heel luchtig en er wordt eens gelachen. Weesuilskuikens worden geadopteerd door een appelboom. Appelaar ontfermt zich zo goed als mogelijk over de twee kuikens. Tegen het einde kan een sperwer er eentje te pakken krijgen. En dan wordt het spannend.” Sonck: “Er zitten grappige conversaties in het stuk en toch gaat het ook om afscheid nemen.” Walschaerts: “Een lach en een traan. Dat sprak mij enorm aan in dit verhaal. Dat liefde zo groot kan zijn dat het onmogelijke gebeurt.” De voorstelling kadert in het familiefestival 'Door de Bomen', een speels festival waar natuur en cultuur centraal staan. Hoe wordt de rol van de natuur belicht?

Walschaerts: “Daar tegenover staat een wil. De appelboom doet iets wat onmogelijk lijkt en tegen zijn natuur ingaat. De liefde van de boom is zó groot dat hij doet wat een boom niet kan doen: zijn wortels lostrekken, beginnen lopen en … 'zelfmoord' plegen.” Welke karakteristieken hebben Uilskuiken en Takkeling? Sonck: “Uilskuiken, het meisje, is een deugniet. Ze durft alles en wil het liefst van al snel uitvliegen. Dat ze daardoor plat op haar bek kan gaan, kan haar niet schelen. Haar broertje Takkeling is uit ander hout gesneden. Hij is een bang, voorzichtig kuiken en wacht liever af. Hij wil zijn zus graag beschermen, wat niet altijd lukt.” In welk personage kunnen jullie jezelf het meeste vinden? Sonck: “Goh … (wijst naar Walschaerts) Raf is zeker een Uilskuiken! Ik ben eerder een Takkeling.”

Walschaerts: “De natuur heeft haar eigen wil. Ze is niet ethisch geordend hé, integendeel. De sperwer moet plots iets doen, iets wat in zijn natuur zit en waarmee hij ook zijn eigen gezin kan onderhouden. Hij heeft honger.”

Walschaerts: “Om het zo te stellen: jij zal voorzichtig zijn en ik zou in onze studententijd voluit tegen de muur knallen en bewusteloos op de grond blijven liggen.”

Sonck: “We wilden absoluut niet dat de sperwer de grote boze wolf werd. Hij is gemaakt om kuikens op te eten en voor zijn

Sonck: “Ja hoor!”

Zou je hem oprapen? Walschaerts: “Sympathiek is ze wel.” (lacht)

22 | #4

_interview

interview_

“IN THEATERWATMOETGEZEGDJE ENKEL ZEGGEN MOET WORDEN,

”

Hoe beviel het schrijven voor toneel jou? Sonck: “Het is mijn eerste verhaal dat voor theater gebruikt wordt. Het was totaal anders om mee aan dit verhaal te schrijven. Alles moet in beeld gebracht kunnen worden. Hoe meer je kan zien zonder woorden, hoe beter.”

Walschaerts: “Er wordt beeldend theater gebracht op een originele, ambachtelijke manier. Het is geen traditionele setting met een podium en wat lampen. Alles klopt tot in de puntjes. Het is erg suggestief maar je voelt meteen alles aan zoals het hoort. Daarom Welke beelden blijven op het netvlies moet niet alles uitgesproken worden, hé.” plakken? Zijn woorden ballast? Walschaerts: “Nee! Woorden zijn prachtige instrumenten, maar je hebt ze niet altijd nodig om een gevoel over te brengen. Je komt het in toneel heel vaak tegen dat een stuk te verbaal wordt. Dingen die je kan uitstralen zijn sterker dan wat je uitspreekt. Met Kommil Foo hebben we bij wijze van spreken 50 voorstellingen nodig om die zaken er allemaal uit te filteren. De juiste balans is noodzakelijk. Enkel zeggen wat gezegd moet worden, al de rest moet je kunnen zien.”

Sonck: “Ik vind de appelboom een prachtig beeld op zich. Appelaar is een oude actrice, met een diep gerimpeld gezicht en een ‘appeljas’ die haar lichaam omhult in doek en appeltjes. De handen van takken rond haar lijf maken het helemaal af. De eindscène vind ik het allermooist.”

“RIKAFBENIS EERDER ZEKER EEN UILSKUIKEN, EEN TAKKELING ”

AL DE REST MOET JE KUNNEN ZIEN

Terug naar het theaterstuk. De Maan noemt zich een beeldsmederij. Waaraan kunnen we ons verwachten?

#4 |

Walschaerts: “Beeld en woord moeten perfect samengaan. De vormgeving van het stuk is erg creatief. Nooit realistisch en heel suggestief. Zoals het hoort.”

Ariane schrijft voor kinderen, Raf heeft veel ervaring met Kommil Foo voor een volwassen publiek. Steek je iets extra in de voorstelling om alle toeschouwers te plezieren?

Is er naast het opvallend beeldend aspect ook ruimte voor muziek?

Walschaerts: “Neen. Ik geloof dat als een stuk goed is voor kinderen, het ook leuk is om als volwassene naar te kijken. Ik steek er bewust geen grappige of dubbelzinnige zaken in die de ouders aan het lachen moeten brengen. Het is ver gezocht om er voor hen ergens een seksuele connotatie in te steken. Het is makkelijk scoren en dat vind ik persoonlijk flauw. Het moet verder gaan dan dat. Als de wereld op het toneel klopt, zit je als volwassene even hard mee in die wereld.”

Sonck: “Natuurlijk! In het begin wordt er zelfs rappend theater gebracht. Later in de voorstelling wordt de elektrische gitaar bovengehaald en wordt het verhaal op melodie verteld. Er zitten zelfs een paar liedjes tussen, wat het geheel luchtig maakt.”

Walschaerts: “Voor Ariane was het erg wennen dat haar schrijfsels zo onder handen werden genomen. Het verhaal is muzikaal Walschaerts: “Het feit dat Appelaar een oude geworden. De beelden hebben de juiste soundtrack gekregen. Alles tezamen kan vrouw is, is een heel ontroerend beeld. Al vind ik de beeltenis van de vliegende familie je zeggen dat dit zeker geen traditionele aanpak is voor een toneelstuk.” sperwer dan weer fantastisch om naar te kijken. Hoe dat wordt verbeeld … Stunning!” Sonck: “De sperwerfamilie is ook grappig. Het is een bende Limburgers en hoe je het draait of keert, dat dialect maakt het gewoon leuk.” (lacht)

Uilskuiken en Takkeling (5+)

DE MAAN

zo 20/03/2016 - 14u

24 | #3

_interview

Interview_

#4 |

FOCUS OP NIEUW FILMTALENT

CINEMATOGRAAF ROBRECHT HEYVAERT VEROVERT HET WITTE DOEK Woord: Sophie Van Weert Beeld: Sophie Nuytten

De naam Robrecht Heyvaert zegt jou wellicht niets. Maar als je enkele jaren geleden een film kwam kijken in Cultuurcentrum Strombeek, kan je hem kennen als diegene die ervoor zorgde dat de film vlekkeloos vertoond werd. Voor Robrecht was het een bijverdienste tijdens en na zijn filmstudies aan het RITCS. Sindsdien tekende hij voor de cinematografie van 'D’Ardennen', 'Black' en 'Image', maar ook voor zowat elke bekroonde Vlaamse kortfilm van de laatste jaren en een aflevering van de TV-serie 'Vermist'. Je bent dus vertrouwd met Cultuurcentrum Strombeek? Heyvaert: “Ja, inderdaad. Tijdens en na mijn studies aan het RITCS zocht ik wat bezigheid in de film, wat niet zo evident is. Ik heb toen het cultuurcentrum gecontacteerd om te vragen of ik als projectionist aan de slag kon. Van dan af heb ik een jaar of vier projecties verzorgd. Vooral de combinatie van het technische aspect en het feit dat ik de film kon zien, was heel fijn.” Het ging op dat moment ook nog over 35 mm projecties. Heyvaert: “Ja, dat maakte het echt interessant, omdat daar toch wel heel wat technische vaardigheden bij kwamen kijken. Maar waarom ik ook nu nog graag in Strombeek kom, is omdat het een mooie zaal is. Ze is bovendien ook technisch dik in orde, wat voor een cultuurcentrum toch niet zo evident is. De zaal kan wedijveren met verschillende kleinere bioscopen. Ook het feit dat men blijft investeren, waardoor je die concurrentie aan kan, vind ik super.”

Je bent betrokken als cinematograaf bij heel wat Vlaamse films. Maar wat is dat juist, cinematografie? Heyvaert: “Ik krijg die vraag ook vaak. ‘Cinematograaf’ of ‘Director of Photography’ is de persoon die verantwoordelijk is voor het in beeld brengen van de film, in samenspraak met de regisseur uiteraard. Het heeft betrekking op de cameravoering, de camerabeweging, het licht, de lenskeuze, de kleuren van de film. Datgene dus wat samen met de montage en het geluid de algemene indruk van de film geeft. Het visuele van de film eigenlijk. Het is dus meer dan een cameraman, maar ik zeg tegen mijn grootmoeder ook altijd gewoon cameraman, dan is dat voor iedereen duidelijk.” Hoe omschrijf je jouw cinematografie? Heyvaert: “Ik probeer elke keer iets anders te doen. Nu recent bijvoorbeeld in 'Black' en 'D’Ardennen'. Die zijn zowel qua scenario als visueel erg verschillend. In 'D’Ardennen' maakten we gebruikt van lange, ruime shots, die ook even mogen duren. Daarbij brachten we zoveel mogelijk van het acteerwerk in beeld in een koud licht. Bij 'Black' is gekozen voor heel warme kleuren, snelle bewegingen, een hoog aantal shots. Dat ligt behoorlijk ver uit elkaar.”

26 | #4

_interview

Devkaenuze

“IK BEN ONTZETTEND DANKBAAR

DAT IK ZOWEL AAN 'BLACK' ALS AAN 'D’ARDENNEN' HEB MOGEN MEEWERKEN

”

Je werkt al langer samen met Adil El Arbi en Bilal Fallah.

Wie zijn jouw grote voorbeelden qua cinematografie?

Heyvaert: “Als je afstudeert is er redelijk veel werk in televisie, bij reportages of voor documentaires, maar dat is niet wat ik wilde doen. Ik wou graag het beeld verzorgen van langspeelfilms. Maar zoals je weet, worden die hier in Vlaanderen niet zo heel veel gemaakt. Dus één van de dingen die ik deed toen ik projectionist was, was het maken van kortfilms. Zo heb ik er wel een stuk of twintig gemaakt, waaronder het eindwerk van Adil en Bilal, 'Broeders', maar ook de kortfilm van Robin Pront, de regisseur van 'D’Ardennen'. Beiden wonnen heel wat prijzen. Kortfilms maken is de ideale manier om jezelf kenbaar te maken. Het feit dat zowel Adil en Bilal als Robin hun langspeelfilms hebben kunnen maken, is een rechtstreeks gevolg hiervan eigenlijk. En ik ben hen natuurlijk heel dankbaar dat ik mee heb mogen werken aan beide films, want ze hadden die ook zonder mij kunnen maken natuurlijk.”

Heyvaert: “De namen zullen de meeste mensen niet zoveel zeggen, maar zeker Roger Deakins, die vaak samenwerkte met de Coen Brothers, met Dennis Villeneuve en vele anderen. Hij maakte ook 'Skyfall', wat voor mij de mooist gefotografeerde Bondfilm ooit was. Vorige week zag ik ook de nieuwe van Tarrantino, 'The Hatefull Eight', in beeld gebracht door Robert Richardson. Die won verschillende Oscars, onder meer voor 'JFK' wat ik technisch één van de knapst gemaakte films vond die ik ooit heb gezien.” Waar ben je nu mee bezig? Heyvaert: “Met de beeldafwerking van de nieuwe film van Nic Balthazar, die 'Say something funny' heet en die eind 2016 in de zalen komt. Daarna begin ik met de opnames van de nieuwe film van Nabil Ben Yadir, de regisseur van 'Les Barons' en 'La Marche'. 'Les Barons' heb ik destijds nog

Woord: Sanne Stassijns

verschillende keren in Strombeek gedraaid, ook voor scholen. Ik heb hem daardoor minstens vijf keer gezien, wat Nabil heel leuk vond (lacht). De film zal 'Dode Hoek' heten en is deels in het Nederlands, deels in het Frans. Daarna is er een project dat zo onzeker is dat ik er niet over ga uitweiden. In de zomer doe ik dan het vervolg op 'De Zaak Alzheimer' en 'Dossier K' met Jan Verheyen als regisseur. In het najaar staat er een Belgisch WOII-drama op stapel. Het wordt een heel groot project, dat deels in het buitenland gedraaid wordt. Daar verheug ik me echt op, want een oorlogsfilm draaien is een kinderdroom. Een kwart van de film speelt zich ook af in een duikboot en daar kijk ik heel erg naar uit!” Elke dinsdag & éénmaal per maand op maandag is er film in Cc Strombeek, check de website voor meer details: www.ccstrombeek.be/film

Bruno Van den Broecke Sinds 1999 speelt Bruno bij SKaGeN en werkt hij freelance voor andere theatergezelschappen. Ken je hem niet van theater, dan zeker van tv. Denk maar aan de memorabele Sammy Tanghe in 'Het Eiland' of Dirk Porrez in 'Safety First'. In Cc Strombeek staat hij op 26 mei op de planken met de theatervoorstelling 'Hechten'.

#1 DE KOE The Beckett Boulevard (24/03/2016 in Westrand Dilbeek) Bruno: “Peter Van den Eede en Natali Broods ken ik al heel lang. Mijn roots liggen bij De Koe. Toen ik besloot om te stoppen met mijn theateropleiding, zei Dora van der Groen zaliger mij: "Gij moet bij 'het koetje' gaan spelen.” En dat heb ik gedaan, acht jaar lang. Voorstellingen van De Koe zijn nooit risicoloos en spelen nooit op veilig. Ze hangen nooit in een rustig vastig gebied. Neen, ze zinderen, ze zoeken, en ze dragen bovenal een typische signatuur: die van een open lichtheid die de artificiële grens tussen een podium en een publiek probeert op te heffen. De ideale cocktail voor een geslaagde theateravond, wat zeg ik, een geslaagde levensavond.”

#2 MARTHA!TENTATIEF,

TONEELHUIS, ZUIDPOOL De Fietsendief (11/05/2016) Scan deze pagina met de Layar-app, bekijk onze volledige filmprogrammatie en boek je tickets!

#4 |

Bruno: “Het doet mij deugd te zien dat MartHa!tentatief in Strombeek staat met de hulp van Sofie (Decleir) en Marc (Van Eeghem), twee juwelen van spelers, en een verhaal dat mijn nieuwsgierigheid wekt. Het kleine, in dit geval een fiets, is bij MartHa!tentatief steeds weer een vehikel om het over iets groots te hebben. God zit in de details, zegt men!”

Gwendolyn Lootens Gwendolyn Lootens stelde eerder in Cc Strombeek tentoon tijdens de expo ‘A line is a line…’. Ze kreeg ook de titel ‘CactuS van het jaar 2015’ als geëngageerd en inspirerend persoon die zowel op cultureel als maatschappelijk vlak het verschil maakt. Toen de vluchtelingencrisis een goed halfjaar geleden uitbrak, startte Gwendolyn het project Cinemaximiliaan, waarbij ze dagelijks een film vertoont voor de vele vluchtelingen die toekwamen in Brussel. Het project wordt nu ook doorgetrokken naar verschillende asielcentra in België. Naast filmvertoningen doen ze ondertussen nog zoveel meer. Meer info vind je op www.growfunding.be/cinemaximiliaan.

#1 DANIEL BUREN A Tiger Cannot Change Its Stripes: een triptiek: rondleiding met Sofie Crabbé (01/04/2016) Gwendolyn: "Op 1 april start het laatste luik van het drieluik van de inspirerende kunstenaar Daniel Buren. Aan de hand van films, foto’s en maquettes wordt een reconstructie gemaakt van zijn belangrijkste realisaties in ons land. Ik heb al veel over hem gelezen en gezien, maar ben hier heel benieuwd naar.

#2 MEG STUART/DAMAGED GOODS An evening of solo works (14/04/2016) Gwendolyn: “Ik heb nog nooit iets van Meg Stuart gezien, maar ben heel benieuwd naar haar werk. Het feit dat ze dagdagelijkse bewegingen of gestes onderzoekt door middel van improvisatie spreekt mij heel erg aan.” (zie ook het interview met Meg Stuart op p.36)

28 | #4

#3 |

_interview

Vocaal ensemble Graindelavoix bezingt devoties en emoties Interview met artistiek directeur Björn Schmelzer Woord: Philip Meersman Beeld: Koen Broos

et interview begint met een ‘goeiemorgen ver van België’. Björn hoopt na een zware nacht fris genoeg te zijn om alle vragen te beantwoorden. Voor mij meteen de perfecte aanleiding om met mijn eerste vraag van wal te steken: "Wat is een cantus firmus? De meeste mensen associëren cantus met het liederlijke studentenleven, veel bier, zingen …” Björn onderbreekt meteen, want het is niet het uitgaan dat de oorzaak is van het 'minder fris’- zijn, maar het afwerken van de nieuwste cd van zijn vocaal ensemble Graindelavoix, namelijk 'Messe de Nostre Dame' van Guillaume de Machaut. En ja, die zal uitkomen in april, net als ze naar Grimbergen komen. Al snel blijkt dat het minder een vraag en antwoord interview zal worden, maar een boeiend gesprek in de vroegte van de ochtend, nog badend in de creatieve adrenaline.

Scan deze pagina met de Layar-app en luister naar een fragment

30 | #4

_interview

“HET WORDT EEN HEEL FYSIEKE BELEVENIS ”

Schmelzer: “Guillaume de Machaut werkte in Reims en de 'Messe' op de cd is de eerste mis zo gecomponeerd met alle nu gekende onderdelen erop en eraan. De Graindelavoix-versie is een nieuwe, eigentijdse versie. Er werd voor de eerste keer samengewerkt met Alex Fostier, de klankman van Ictus Ensemble met wie we vroeger al samenwerkten voor de Rosas-productie 'Cesena'. Hij realiseerde de opname met meer micro’s om op die manier de Graindelavoix-klankkleuren veel prominenter naar voren te brengen.” Universeel

Schmelzer: “Er bestaat een grote misconceptie over onze muziek. Graindelavoix brengt op een heel andere wijze polyfone muziek. Tijdens de concerten van Graindelavoix wordt een energie overgebracht die eigenlijk los staat van het tijdskader van de gebrachte muziek. Graindelavoix werkt niet per se met klassiek geschoolde zangers. Daarnaast is deze Vlaamse polyfone muziek heel universeel. Die universaliteit blijkt ook uit de samenstelling van het ensemble. Voor het concert in Grimbergen komen de zangers uit België, Syrië, Spanje en Estland. Ons repertoire wordt gelinkt aan de stemmen die dat repertoire gaan zingen. Momenteel zit Graindelavoix in residentie in het Franse oud klooster Royaumont, dat tot hedendaagse kunstenaarsresidentie werd omgebouwd. De komende drie jaren kunnen de zangers van Graindelavoix zo op regelmatigere basis samenkomen, wat het samenwerken intensifieert.”

“Al onze zangers hebben ook nog nevenprojecten. De Estse zanger is in Estland acteur. De Syrische zanger, geboren in Aleppo, heeft een klassieke opleiding maar kent ook de Byzantijnse en Maronitische zangtradities en dat is in zijn stem te horen. Hij kan ook de ornamenten toevoegen aan de gezangen die tot de traditie van het Midden-Oosten behoren. Voor deze muziek is dat heel interessant. Want ondanks het label ‘klassieke muziek’ blijkt het publiek van Graindelavoix steeds diverser te worden. Niet echt een traditioneel wereldmuziek-publiek, maar mensen die zoeken naar klank met een hoek af.” De synthesizers van de jaren 70 en 80 Schmelzer: “De zangers van Graindelavoix willen met hun klankkleuren geen representatie geven van de muziek van toen, maar eerder die muziek met hun klankkleuren incarneren tot een hedendaagse belevenis. Iemand zei ooit dat Graindelavoix klinkt als de synthesizers van de jaren 70 en 80 en daar draait het eigenlijk om, de muziek laten aanvoelen door het publiek. Het is niet per se wat het publiek verwacht, maar een hernieuwde historische en geografische perceptie van stemklanken en klankclusters die voor een soort van 'gesamtklang' zorgen die bij het publiek andere gevoelens, gedachten en emoties kan oproepen. Elk concert is eigenlijk een culturele encounter van verschillende geografische klankkleuren die het energiepotentieel van het repertoire volledig wil laten openbloeien.”

“De partituren lijken eenvoudig, maar zijn wel ingenieus gecomponeerd. De zangers, zowel toen als nu, konden en mochten improviseren en zullen zo de partituren larderen met ornamenten. Dat wordt ‘musica ficta’ of ‘musica colorata’ genoemd. Het is een soort van blue notes. Het staat niet in de partituur, maar zangers worden hiertoe gedwongen vanuit de praktijk. Weinig zangers doen dat en het heeft jaren geduurd eer Graindelavoix de zangers vond die dit aandurven en aankunnen.” Maatwerk

Schmelzer: “Door die improvisaties is elke voorstelling anders en uniek en dat maakt het ook boeiend. Alles wordt aangepast en gearrangeerd specifiek naar de locatie waar de voorstelling zal plaats vinden. Zo ook in Grimbergen. Bijna alle stoelen worden uit de kerk genomen. Het publiek komt op die manier in een totaal andere ruimte terecht. Vanuit een antropologisch standpunt (Björn is antropoloog nvdr) constateer je dat het lichaam in beweging veel actiever is dan een lichaam dat stil zit in een luie sofa. Daarnaast blijkt uit schilderijen, tekeningen en geschriften dat er zich in de 16e eeuw nauwelijks of geen stoelen bevonden in kerken. Mij fascineerde het om te werken in een ruimte die gemaakt werd om in rond te lopen. Ook in orthodoxe en Byzantijnse culturen luistert men niet per se enkel naar de pastoor, maar men doet ook andere handelingen. Mensen kunnen zelf kiezen hoe ver of dicht ze bij de zangers gaan staan. Daardoor wordt het een heel fysieke belevenis.

#4 |

Belichting wordt eerder minimalistisch ingevuld, maar kaarslicht wordt geweerd. De sfeer van broeder schappen, bijna een soort van samen zwering, wordt uitvergroot via de scenografie en dat door de zangers onder een lichtpeer te plaatsen. Er wordt ook gebruik gemaakt van het clair-obscur. Het is niet de bedoeling om het publiek te overdonderen met kennis en kunde van het repertoire, maar eerder met het gevoel van het repertoire.” Zowel zangers als publiek bewegen door de ruimte en aan de hand van wat het publiek doet, verandert de (perceptie van de) voorstelling. Het publiek kan zich de voorstelling eigen maken. Ook de zangers gaan zich anders gedragen binnen de fysieke ruimte en leveren een zware fysieke bijna atletische - prestatie in een cirkel die als artistieke samenzwering kan worden gezien. Het concert is volledig gedeconstrueerd en is helemaal anders in elkaar gestoken waardoor het publiek een eigen manier van luisteren moet zoeken en keuzes zal moeten maken. De voorstelling zou zelfs als happening kunnen worden omschreven, eerder dan een polyfone zangstonde.

De naam Graindelavoix Björn: “Graindelavoix komt uit een tekst van Roland Barthes (1915-1980; Frans literatuurcriticus, -theoreticus en filosoof die een grote invloed had op het poststructuralisme). De vier woorden werden samen geplakt als embleem, vlag en motto voor de groep. De betekenis luidt: de korrel of het grein van de stem, net zoals de korreligheid van het papier. De schrijver schrijft nooit op een echt wit blad, maar integreert het fysieke aspect van het blad in de tekst. Op die manier werkt Graindelavoix met de stem van de zanger om de muziek van toen tot leven te wekken. Muziek van stemmen van vroeger, maar geïncarneerd door stemmen van nu, waarbij het lijkt alsof de mensen van vroeger uit het graf worden gehaald.

De gebruikte partituren zijn op deze manier energiecontainers die door hedendaagse stemmen tot leven worden gebracht. Het verleden werkt door in het heden en kunstenaars zijn de verplegers of verzorgers van de kunst. Ze houden de kunst levend en laten het verleden doorlopen in het heden.”

Een prachtig einde aan een toffe, lange babbel die goesting geeft om naar elke voorstelling van Graindelavoix te gaan. We nemen afscheid met de traditionele vraag of Björn een cactus heeft. Björn heeft geen planten. Op het terras staat wel een plantje, maar dat groeit spontaan. Ik glimlach en voel me ingewijd in het broederschap.

DEVOTIES EN EMOTIES VAN BROEDERSCHAPPEN IN DE NEDERLANDEN Lees meer over Graindelavoix via hun website www.graindelavoix.be en facebookpagina ‘graindelavoix’

VOCAAL ENSEMBLE GRAINDELAVOIX do 07/04/2015 - 20.30u (Abdijkerk Grimbergen)

32 | #4

#4 |

_interview

Veel Fun en Hits in nieuwe comedyshow van Henk Rijckaert Op donderdag 19 mei staat Henk Rijckaert op de Strombeekse planken met zijn stand-upcomedyshow De Fun, De Hits. We gingen hem opzoeken voor een gesprekje net vóór zijn voorstelling in CC Evergem.

Woord: Hendrik Dehandschutter Beeld: Vira Buchkovska

Wat mag ons publiek van deze voorstelling verwachten? Rijckaert: “Mijn vorige voorstellingen hebben ook al in Strombeek gestaan. Wie die gezien heeft, weet dat er bij mij af en toe een lied tussen zit. Zingen vind ik in de eerste plaats plezant. Mijn liedjes staan mooier in de context van mijn voorstelling. Het is een toffe manier om variatie in mijn humor te brengen. Anderhalf uur naar een pratende comedian luisteren, kan vermoeiend zijn. Af en toe een liedje tussendoor brengt afwisseling. Beschouw het als een experiment. De titel ‘De Fun, De Hits’ dekt perfect de lading: er zitten meer liedjes in, maar het blijft comedy. Op het eerste zicht allemaal losstaande blokjes met muziek als bindmiddel. Zonder een dominante rode draad. Maar wie aandachtig luistert, zal de lijn erin ontdekken.” De pers gaf jou een 5-sterren waardering. Is het jouw meest complete voorstelling? Rijckaert: “Het is inderdaad een mooi compliment. Dit is een lijn die ik wil doortrekken. Ik voel mij zeer comfortabel in deze vorm. Het geeft een toffe mix en een bepaalde dynamiek aan mijn voorstelling. Maar ik probeer mezelf voorstelling na voorstelling opnieuw uit te vinden. Mezelf blijven uitdagen om bepaalde resultaten te bekomen.

En nu was de uitdaging: maak wat meer liedjes. Er is behoorlijk wat oefening aan te pas gekomen, vooral wat mijn gitaarspel betreft. In deze voorstelling zitten ook een aantal knutselelementen vervat. Zo heb ik het decor in elkaar gestoken en bouwde ik ook zelf enkele muziekinstrumenten, zoals een unieke tennisracketgitaar (te bestellen via www.henkrijckaert.be).” Jouw ingenieursopleiding komt naar boven? Rijckaert: “Het is een belangrijke poot in mijn oeuvre, om het met een duur woord te zeggen, en het wordt ook belangrijker in wat ik doe. In 'De Schuur van Scheire' was dit ook al te zien. De drang om dingen te bouwen, niet alleen met muziek en taal, maar ook fysiek. Het is bijna letterlijk een eigen wereld creëren, en dat komt in deze voorstelling nog meer naar buiten. Ik probeer een totaalbeeld op te zetten, ook in de affiche en mijn website. En dat is nu steeds meer aan het lukken.” Volgend seizoen komt er alweer een nieuwe voorstelling? Rijckaert: “Inderdaad, de ideeën beginnen al te rijpen. Idealiter zou ik nu al aan het schrijven zijn. Maar op dit ogenblik ben ik nog met tv-werk bezig. Ik ben eindredacteur voor Umesh pop-up teevee, een humorprogramma met ‘Haldis’ uit 'Biker Boys' als centrale figuur.

34 | #3

_interview

Dat programma is vanaf april op Eén te zien. Ik was vereerd toen Bart De Pauw mij vroeg om voor zijn productiehuis aan dit programma mee te werken. Als zo iemand je belt is dat alsof Sergio Herman aan een frituuruitbater zou vragen om zes maanden in zijn restaurant frieten te komen bakken. Daar zeg je geen nee tegen. In de keuken van tv-icoon Bart De Pauw kunnen meewerken is zonder meer fantastisch. Scenario’s schrijven en herschrijven, inhoudelijke knopen doorhakken: tv-werk is heel plezant, maar wel bijzonder. Ik hou van zo’n uitdaging. Met veel vallen en opstaan. Maar dat is hetzelfde als aan een nieuwe voorstelling schrijven: je springt in een zeer onzeker bad. Maar de ervaring leert dat, als je maar hard genoeg blijft peddelen en zwemmen, als je maar aandachtig en kritisch genoeg bent op wat je doet,

interview_

Expo als start van Grimbergse kunstacademie je komt waar je wil zijn. Het komt altijd op hetzelfde neer: er hard aan werken en blijven sleutelen. En dat is nu aan dit tv-programma. Maar vanaf mei wordt het rustiger en dan begin ik te schrijven aan mijn volgende voorstelling. Er ligt een schriftje met toffe ideeën klaar, en af en toe dwarrelen die eens door mijn kop. Het kriebelt nu al, en dat is goed. Podiumcomedy blijft nog steeds mijn ‘drive’ en ‘core business’.”

—WEDSTRIJD: We geven een duoticket weg aan diegene die ons het snelst kan vertellen hoeveel de tennisracketgitaar van Henk Rijckaert kost. Stuur voor 20/03 een mailtje naar communicatie@ccstrombeek.be.

Wat geef je intussen twijfelaars mee om naar jouw huidige voorstelling in mei te komen? Rijckaert: “Ik ben een heel slechte verkoper voor mijn eigen winkel. Simpel: voor de fun en voor de hits. Het wordt een plezante avond met veel humor en toffe liedjes. En met deze stomme kop erbij moeten ze zeker afkomen. In Strombeek wordt het echt wel de laatste kans.”

#4 |

Van eind mei tot midden juni wordt de tweejaarlijkse tentoonstelling van de ateliers beeldende kunst van Cc Strombeek in een speciaal jasje gestoken. Voor het eerst wordt er samengewerkt met de Gemeentelijke Academie voor Muziek, Woord en Dans van Grimbergen. Hoe is die wisselwerking ontstaan en wat mogen we verwachten? We vroegen het aan Bart Stevens, directeur van de Gemeentelijke Academie en Wannes Lecompte, docent schilderkunst. Woord en Beeld: Sanne Stassijns Vanwaar het idee voor een samenwerking? Bart: “Ik wil al een tijdje van de Academie van Grimbergen een echte kunstacademie maken, waarin ook beeldende kunst verwerkt zit. Deze expo is eigenlijk een eerste toenadering om te kijken of zo’n samenwerking tussen podiumkunsten en beeldende kunsten werkt.” Hoe zijn jullie er aan begonnen? Wannes: “Toen Bart voorstelde om samen te werken hadden we meteen het idee om iets te doen rond onze tweejaarlijkse expo.” Tijdens deze expo krijgen traditiegetrouw alle ateliers voor volwassenen (keramiek, tekenen schilderkunst, houtsculptuur) maar ook Art Nivo, het jeugd- en kleuter atelier een uniek plekje om hun werk tentoon te stellen.

“IK WAS VEREERD TOEN BART DE PAUW

Bart: “In september trok ik samen met Fred Donche, één van onze leerkrachten, naar de verschillende ateliers om hen wat meer toelichting te geven over de verschillende dimensies van ‘woord’, ‘muziek’ en ‘dans’. Nadien dachten we na hoe we deze konden integreren in een schilderij, beeldhouwwerk of keramiek.”

MIJ OPBELDE, ALSOF SERGIO HERMAN AAN EEN FRITUURUITBATER ZOU VRAGEN OM ZES MAANDEN IN ZIJN RESTAURANT FRIETEN TE KOMEN BAKKEN

”

Lijkt me niet eenvoudig. Hoe verloopt het in jouw schilderatelier, Wannes?

De Fun, De Hits

HENK RIJCKAERT do 19/05/2016 - 20.30u

Wannes: “In mijn ateliers zitten ze nog wat op hun honger omdat ze niet goed weten wat er nu eigenlijk aan het gebeuren is. Maar ik hou daar wel van. Je zou hen kunnen zeggen van ‘komaan, die muzikaliteit moet er echt van komen’ maar zo werkt het niet. Ik vind het belangrijk dat de cursisten de expo in hun achterhoofd bewaren en niet in hun voorhoofd, want dan ontstaat het gevaar dat het té artificieel, té mathematisch overkomt. Dan komen ze tot dingen die niet van hen zijn.”

Kunnen jullie al wat voorbeelden geven van wat er te zien zal zijn?

Klinkt interessant, wanneer is het resultaat te zien?

Bart: “Met schilderkunst gaan we iets doen met boomwhackers (plastieken buizen met verschillende lengten en kleuren die elk één toon weergeven), het keramiekatelier gaat de skyline van New York omzetten in 3D, waarna wij er een compositie met elektronische muziek zullen op maken. Andere cursisten van keramiek gaan dan weer iets maken waarop wij met de academie een choreografie gaan uitwerken. Maar ook de jeugd schiet in actie: zij gaan muziekinstrumenten maken van natuurlijke materialen waarop de academie dan een passende compositie zal maken.”

Wannes: “De tentoonstelling start op vrijdag 27 mei met een vernissage en loopt tot 16 juni. Iedereen welkom!”

Wannes: “In mijn ateliers zijn we vooral bezig met monochromen (verschillende tinten van één kleur), die dan door de academie zullen omgezet worden naar verschillende composities. Daarnaast zijn we ook bezig met ritme. Wat is ritme in een beeld? En hoe kan je dat 'ver-beelden', tot uiting brengen?

Bart: “Op woensdag 29 juni geeft de academie ook een slotconcert waarbij we enkele samenwerkingen live op het podium zullen brengen. Ook daar is iedereen welkom!” We kijken er alvast naar uit!

tentoonstelling ABK vr 27/05 - do 16/06/2016

slotconcert Academie wo 29/06/2016

36 | #4

_interview

Het verlangen om naar iets te reiken dat ongrijpbaar is

interview_

“VAN DE SOLO’S ZIJN VOLLEDIG ONTDAAN GROTE DECORS EN KOSTUUMS.

Woord: Eva Decaesstecker Beeld: Eva Würdinger

ZE TONEN HET LICHAAM TOT OP HET BOT Meg Stuart over 'An evening of solo works'

ls Meg Stuart een nieuwe voorstelling maakt, begint ze eerst met een solo. In An evening of solo works gaat ze omgekeerd te werk en keert ze terug naar de essentie. Dans in de pure vorm, zonder veel decor en kostuums. Voor CactuS-magazine neemt ze haar solowerk onder de loep: “Ik vraag me wel eens af wat voor choreograaf ik geworden zou zijn, moest ik mijn hele carrière enkel solo’s gemaakt hebben.”

#4 |

Op de vraag wat we ons precies moeten voorstellen bij 'An evening of solo works' aarzelt Meg Stuart even. Het is een combinatie van uiteenlopende fragmenten en korte stukken uit verschillende momenten in haar leven. “Er is een fragment uit 'Maybe Forever' en er is een solo die 'Signs of Affection' heet, die ik tijdens een residentie in Brazilië maakte. Dat werd uiteindelijk een studie voor 'Violet'”, vertelt Stuart. “Er is het stuk 'All Songs Are Been Exhausted', dat ik in Tel Aviv maakte voor een speciaal programma en dat werd later in 'Hunter' toegevoegd. Uiteindelijk werd 'An evening of solo works' een soort van samenvatting van mijn oeuvre. De solo’s zijn volledig ontdaan van grote decors en kostuums. Ze tonen gewoon het lichaam tot op het bot. Ook de solo’s uit grotere voorstellingen zoals 'Violet' of 'Hunter' die normaal gezien een uitgebreidere setting hebben, zijn hier uitgepuurd.” Ze denkt even na en merkt dan glim lachend op “Ik hou van mijn werk. Ik heb altijd wel een soort van interesse in solo gehad, hoewel ik veel met anderen heb samengewerkt. Het is een wezenlijk onderdeel van mijn werk, zelfs al toen ik pas begon als tiener. Het werk op mijn eigen lichaam zetten, en zo mijn lichaam ontdekken.” Suggestieve miniatuurtjes “Ik maak meestal mijn solo’s wanneer ik over een nieuw stuk nadenk,” legt Stuart uit. “Ik werk altijd eerst op mijn eigen lichaam, alleen, om tot grotere projecten te komen. Mijn solowerk vertrekt meestal vanuit de handen, het is vaak een heel minimalistische dans. Ik focus op kleine bewegingen. In 'Disfigure Study', mijn eerste avondvullende voorstelling, vertrok ik bijvoorbeeld vanuit bewegingen met mijn armen en handen waarmee ik tafereeltjes uitbeeldde.

Er zit iets miniatuurachtig in. Ivo Dimchev zei ooit ‘Je kan al mijn solo’s doen in mijn woonkamer’. Ik heb bij mijn werk net hetzelfde gevoel: ze lijken niet veel ruimte in te nemen.” Toch zou ze haar werk niet narratief noemen. “Mijn choreografieën zijn verhalend, zoals poëzie narratief kan zijn. Het is eerder een suggestie van betekenissen, en bij mij zijn ze nogal obscuur. Het is niet echt een verhaal, maar eerder een situatie die getoond wordt. Soms is er tekst bij. In 'XXX for Arlene' dans ik met een deel van mijn lichaam dat niet werkt, dat leeg is, terwijl het andere deel levendig is.” Persoonlijke rituelen De solo’s in An evening of solo works zijn niet zozeer thematisch gekozen, noch chronologisch. En toch passen ze bij elkaar, al is de rode draad net iets minder voor de hand liggend. “Wat leuk is,” vertelt Stuart, “is dat er telkens maar één iets gebeurt per keer. Mijn werk heeft normaal gezien veel lagen en er gebeurt meestal veel tegelijkertijd op het podium. In de solo’s krijg je echter maar één beeld en één situatie. Daardoor wordt het ook zo uitgepuurd.”

”

Meer vanop afstand bekeken, heeft haar werk veel te maken met verlangen: “Het is bijna een soort van intiem exorcisme of ritueel. Ik werk een beweging helemaal uit, voeg telkens kleine bewegingen toe en neem er ook weer weg. Ik speel met de spanning tussen mijn fysieke realiteit op het podium en fictieve personen die ik met mijn bewegingen suggereer. Mijn stukken zijn een soort rituelen, waarbij ik dingen loslaat of me voorbereid op iets nieuws. Alles heeft met verlies en met verandering te maken. En met het verlangen om naar iets te reiken dat ongrijpbaar is.”

—WEDSTRIJD: Van welke stad is Meg Stuart afkomstig? Stuur je antwoord voor 20/03 naar communicatie@ccstrombeek.be en maak kans op een duoticket!.

An evening of solo works

MEG STUART/DAMAGED GOODS

do 14/04/2016 - 20.30u - 20u: inleiding John Zwaenepoel

38 | #4

_terugblik

#4 |

terugblik_

1.1 |

ACADEMIE

Woord: Lieze Eneman - Beeld: Marc Keppens

Op donderdag 28 januari, op Gedichtendag, pakte Cc Strombeek uit met een gezellige poëziewandeling. 'Op Pad met Poëzie' bracht de bezoekers naar verrassende plekjes in Strombeek waar telkens iemand anders het publiek verraste met een vers of gedicht.

Woord: Lieze Eneman - Beeld: Sophie Nuytten

09/01/2016

A TIGER CANNOT CHANGE ITS STRIPES: EEN TRIPTIEK

Op vrijdag 6 november werd de bühne van Cc Strombeek tijdelijk omgevormd tot tekenacademie. Met uiteenlopende mise-en-scènes, opgeluisterd met muziek, voordracht en dans, werd de creativiteit van een 40-tal amateurtekenaars een avond lang geprikkeld.

Woord: Sanne Stassijns - Beeld: Jean-Paul Van den Abeele

28/01/2016

2 OPENING EXPO DANIEL BUREN: | 2.1

3 OP PAD MET POËZIE

06/11/2015

Dit jaar is het trouwens precies 40 jaar geleden dat dichter en beeldend kunstenaar Marcel Broodthaers overleed. Die verjaardag wordt herdacht met een heuse retrospectieve in MoMA, New York. Ook dichter bij huis wordt de kunstenaar herdacht, onder meer met een meerdelige tentoonstellingsreeks in het Gentse S.M.A.K.

ok bo ce fa ’s! ze to on fo k er ec me Ch or vo

1 MARCEL BROODTHAERS

(foto 4.1) We kwamen samen in Ter Borre waar Rosemie Mels ontroerende gedichten voorlas met als thema ‘ouder worden’. (foto 4.2) Cursisten Frans, Italiaans en Nederlands voor anderstaligen van het CVO brachten een leuk gedicht in ‘hun’ taal.

(foto 4.4) Het gezelschap Het Venijnig Gebroed pakte uit met een hypnotiserende performance op de bloemenweide aan Cc Strombeek. (foto 4.5) Eindigen deden we met een drankje in de warme bib waar schepen voor Cultuur Marc Van Godtsenhoven enkele gedichten voorlas van Stefan Hertmans. Een geslaagde avond!

| 4.2

(foto 4.3) Nadien ging de wandeling naar de academie van Grimbergen waar een 20-tal studenten Woord klaarstonden om hun zelfgekozen gedichten over ‘herinneringen’ naar voor te brengen.

| 4.1 | 4.3

Bij het begin van het nieuwe jaar opende de tentoonstelling 'Daniel Buren: A Tiger Cannot Change Its Stripes: een triptiek' haar deuren in aanwezigheid van Daniel Buren zelf. Vijf maanden lang, van januari tot mei, staat het cultuurcentrum in het teken van deze Franse wereldkunstenaar! (foto 2.1) Componist-pianist Walter Hus, bekend van verschillende dans-, theater- en filmproducties van o.m. Anne Teresa De Keersmaeker, Needcompany en Peter Greenaway componeerde voor de gelegenheid een nieuw pianowerk: 'L’amour oeuvre pure, légère, radicale et rigoureuse créé en hommage à Daniel Buren'.

| 2.2

(foto 2.2) Paul Dujardin, algemeen directeur van Bozar, gaf het startschot voor de paralleltentoonstelling in Cc Strombeek en Bozar. Dag op dag 42 jaar geleden, op 8 januari 1974, opende in het Paleis voor Schone Kunsten een groepstentoonstelling met jonge kunstenaars uit Europa en de Verenigde Staten, onder wie de toen 35-jarige Daniel Buren, Gerhard Richter, Carl Andre ...

| 4.5

(foto 2.3) Kunstenaar Daniel Buren ondertekent het Guldenboek van de gemeente Grimbergen. (foto 2.4) Nadien was er natuurlijk tijd voor een glas, geserveerd tussen het werk van Daniel Buren!

| 2.3

| 2.4

| 4.4

#04

a g e n d a

Christophe De Visscher Quartet - © Rachel Dight

Jeron Dewulf

Graindelavoix - © koenbroos

a g e n d a

Bach Plus

Hooverphonic

De Mens

Tenzij anders vermeld, vinden alle activiteiten plaats in Cc Strombeek

Dans DO 10/03, 20.30u | Westrand Dilbeek ULA SICKLE e.a. Kinshasa Electric Inleiding om 20u

DO 14/04, 20.30u MEG STUART/DAMAGED GOODS An evening of solo works Inleiding om 20u

Humor & Spektakel ZA 05/03, 20.30u BURENCIRQUE

unieke circusvoorstelling van Daniel Buren

VR 11/03, 20.30u | Eldorado Humbeek JERON DE WULF, JAN LINSSEN, ROEL STEENO EN JENS DENDONCKER Stand-up Comedy Café Hendrik Dehandschutter: Jan Linssen, Roel Steeno, Jens Dendoncker en ‘foute vriend’ Jeron Dewulf stonden reeds onder de spotlights van menig comedy festival of wedstrijd. Eldorado Humbeek biedt nu het ideale cafékader om voluit te genieten van een stand-up avond ‘pur sang’.

DO 24/03, 20.30u HANS LIBERG (NL) Jazz & Comedy

VR 25/03, 20.30u QUATTROCELLI (D)

The Quattrocelli Scenes

ZA 02/04, 19u LEANDRE (ES)

Rien à dire (4+)

VR 29/04, 20.30u ELASTIC Momento (7+)

DO 19/05, 20.30u HENK RIJCKAERT De Fun, De Hits!

ZA 28/05, 20.30u ALEX AGNEW

Unfinished Business (try-out) UITVERKOCHT

Jaz z WO 16/03, 20.30u CHRISTOPHE DEVISSCHER QUARTET

Jo Sollie: Contrabassist Christophe Devisscher is al lang geen onbekende meer in de Belgische jazzscene. Hij staat er nu met zijn eigen kwartet met aan zijn zijde drie schitterende jazzmusici: Frank Deruytter (sax), Christian Mendoza (piano) en Dré Pallemaerts (drum). Voor dit kwartet, dat in het voorjaar boven de doopvont wordt gehouden, schreef hij nieuw werk bij elkaar. Het wordt een hoogst persoonlijk project dat alvast veelbelovend klinkt!

Klassie k ZO 13/03, 15u BLAZERSENSEMBLE I SOLISTI DEL VENTO & CHRIS LOMME La Princesse de Polignac

DO 07/04, 20.30u | Abdijkerk Grimbergen VOCAAL ENSEMBLE GRAINDELAVOIX

Devoties en emoties van broederschappen in de Nederlanden Luk Lambrecht: Het ensemble Grandelavoix is top en bewees dat ook tijdens het stuk ‘Cesena’ van Rosas in 2012, opgevoerd bij het krieken van de dag in en tussen de ruïnes van de abdij van VillersLa-Ville. Een mens wordt er stil van omdat het besef van de tijd verdampt. Stress op nul zetten en de polyfone gezangen laten binnen sijpelen als langzaam vallende druppels water tijdens een frisse wandeling in een bos.

VR 22/04, 20.30u | Abdijkerk

Grimbergen - Sacristie

GEORGINA SÁNCHEZ TORRES (ES) Cello Solo Inleiding om 20u UITVERKOCHT

DO 12/05, 20.30u MOSA TRIO

Shostakovich - Beethoven Inleiding om 20u

VR 13/05, 20.30u | Kerk Mollem ENSOR STRIJKKWARTET & JAN CAEYERS

M ixxiT

Muz ie k

EVENTS (16+) ZA 12/03, 20u | Eldorado Humbeek RADIO MODERN

ZO 06/03, 15u GÜNTHER NEEFS EN VRT BIGBAND

ZO 29/05, 15u |

VR 25/03, 20.30u | Fenikshof TOURIST LEMC

Lezing concert #3 | Beethoven! Een componistenportret Abdijkerk Grimbergen

VOCAAL ENSEMBLE BACH PLUS & BART JACOBS (orgel)

J.S. Bach/Motetten Jo Sollie: De zes motetten van J.S.Bach behoren tot de bekendste van zijn werken en zijn ook werkelijk muzikale parels. Zij waren al zeer populair in de tijd van Bach en zijn dit altijd gebleven. In de Abdijkerk staat deze uitvoering ook op de juiste plaats. Dit wordt een zeer intense ervaring.

ZO 12/06, 15u | ABDIJKERk Grimbergen KAMIEL D’HOOGHE (orgelconcert)

Frans-Duitse orgelconfrontatie of Europese harmonie?

‘En route’

WO 06/04 tot za 09/04 FENIKSHOF TAKE-OVER WORKSHOPS (12-18j)

WO 06, Do 07, vr 08/04 | Cc Strombeek, Soenszaal

‘THEATER OP DE PLANKEN’

the sequel (12-15j) Evi Van Humbeeck: Een korte theaterreeks waarbij tekst en video centraal staan en waarbij je zal toe werken naar een toonmoment aanvullend op de dramareeks ‘Verdwaald in een boek’. Jij mag het echt laten griezelen voor de jongere kinderen die verdiept zijn in een boek of film. Aan de hand van theater, accessoires en filmbeelden zal je dat ongetwijfeld lukken.

DO 07/04, 14u-17u | Fenikshof Grimbergen RETRO GAMING (12-18J) (i.h.k.v. Fenikshof Take-over)

VR 08/04, 18u-21u | Fenikshof

Grimbergen

ZEPPELIN (12-18J) (i.h.k.v. Fenikshof Take-over)

Back to Swing (matineeconcert)

DO 10/03, 20.30u | Eldorado Humbeek

ISOLDE ET LES BENS UITVERKOCHT

ZA 12/03, 20u | Eldorado Humbeek RADIO MODERN VR 18/03, 20.30u DE MENS

Nooit genoeg, met stoelen! Luk Lambrecht: De Mens vind ik een lichtpunt in het Vlaamse muzieklandschap. Frank Vander Linden weet als geen ander tekst en muziek te bezielen en geeft aan het Nederlands een bijzondere lyrische draai. Op zijn laatste cd ‘Nooit Genoeg’ (een mooi en krachtig uitgangspunt voor het korte leven) is het heerlijk luisteren naar zijn swingende verhalen. Vergeet even de rode pluche onder je schouwburgzetel en beweeg leden en gedachten!

ZA 19/03, 20.30u HOOVERPHONIC

'In Wonderland' (try-out)

VR 25/03, 20.30u | Fenikshof TOURIST LEMC

‘En route’ + support: Sikkim & Cage + DJ KLBR

#04

a g e n d a

Roosbeef

The Good Dinosaur

DO 28/04, 20.30u RAYMOND VAN HET GROENEWOUD

KRETEN en gefluister

WO 04/05, 20.30u | Kerk Beigem ROOSBEEF

Roosbeef & Sun*Sun*Sun Wim Meert: Roosbeef is de muziekgroep van Roos Rebergen. Haar bekendste nummers zijn ‘Iets te veel wij(n)’ en ‘Raak me aan’. Roos haar songs zijn eigenzinnig en raak maar telkens met een snuifje humor & relativering. Voor dit concert komt ze niet met haar vaste groep maar met een klassiek ensemble naar het intieme kerkje te Beigem.

VR 13/05, 20.30u CLARA CLEYMANS, PETER THYSSEN, INGE PAULUSSEN, JAAK VAN ASSCHE EN JELLE CLEYMANS Ooit gewist UITVERKOCHT

WO 25/05, 20.30u WIM OPBROUCK, ROELAND VANDEMOORTELE, AXL PELEMAN & RON REUMAN

We Shall Overcome. Friede, Vrede, Paix, Peace, Pax.

VR 27/05, 14u CONNIE NEEFS & HUGO SYMONS 60 jaar TV

Film - Ontbijtfilm Op dinsdagavond kan je bij ons terecht voor de betere film. We selecteren een aanbod van markante, zo recent mogelijke films: van komedie tot drama, van kostuumfilm tot thriller, van wereldfilm tot documentaire. Om zo snel mogelijk te kunnen inspelen op wat er in de bioscoop gebeurt, wordt het aanbod tweemaandelijks samengesteld. We verwijzen je graag naar onze website, de filmflyer of het programma dat bij de vertoningen uitgedeeld wordt.

The Revenant

DI 05/04, 20u30 Achter de wolken WO 06/04, 15u

Achter de wolken

ZO 10/04, 10u30

The Good Dinosaur (6+) Ontbijt vanaf 9u

DI 12/04, 20u30

The Revenant

VR 15/04, 20u30

The Revenant (EXTRA VERTONING)

DI 01/03, 20u30

DI 19/04, 20u30

DI 08/03, 20u30

MA 25/04, 20u30

DI 15/03, 20u30

DI 26/04, 20u30

The Hateful Eight 45 years

Belgica

The land of the Enlightened

Elser

Hail, Caesar!

MA 21/03, 20u30

DI 03/05, 20u30 Spotlight

Demain

DI 22/03, 20u30 The Danish Girl

a g e n d a

DeMaanInHetZand

Th eate r DO 17/03, 20.30u HET NIEUWSTEDELIJK (BRAAKLAND/ZHEBILDING & DE QUEESTE) Hoop Inleiding om 20u

DO 24/03, 20.30u | Westrand Dilbeek DE KOE The Beckett Boulevard Inleiding om 20u

DO 31/03, 20.30u NIEUWE MAATJES EIGEN KWEEK

met

Lieden op zee/ Uitvaart voorbij Inleiding om 20u Sophie Van Weert: Nieuwe Maatjes is uw afspraak met nieuw talent. Met onder meer Lieden op zee, of hoe jonge makers gefascineerd worden door een radioprogramma uit lang vervlogen tijden en er hun hoogsteigen theater/film/concert van maken.

WO 13/04, 20.30u |

DI 29/03, 20u30

Westrand Dilbeek

WO 30/03, 15u

To Break - The Window of Opportunity met nagesprek

Les Chevaliers Blancs

Dummie de mummie en de sfinx van Shakaba (6+)

DI 05/04, 15u

Reis naar het Noorden (7+)

ROBBERT & FRANK

MA 02/05, 20.30u + ZA 30/04, 20.30u UITVERKOCHT T,ARSENAAL MECHELEN Dood van een handelsreiziger Inleiding om 20u

WO 11/05, 20.30u MARTHA!TENTATIEF, TONEELHUIS, ZUIDPOOL De Fietsendief Inleiding om 20u

VR 20/05, 20.30u | Westrand Dilbeek LAZARUS Karamazow Inleiding om 20u

DO 26/05, 20.30u DE SPEELMAN Hechten Inleiding om 20u

Fam ilie ZO 20/03, 13u tot 17u DOOR DE BOMEN (3-10 j.) Een groen geurend familiefestival

ZA 02/04, 19u LEANDRE (ES)

Rien à dire (4+)

ZO 10/04, 10.30u THE GOOD DINOSAUR ontbijtfilm (6+)

VR 29/04, 20.30u ELASTIC Momento (7+)

ZO 22/05, 14u en 16u PANTALONE Karusell (2-7j)

Exp o / Museumcultuur Str om be e k- G e nt

DI 29/03, 11u en 16u SPROOKJES ENZO

De Maan in het zand (1-3 j.) Evi Van Humbeeck: Wie één van hun vorige producties zag - De Tuin, Aquarium, In de Wolken, Sneeuw weet dat Sprookjes enzo garant staat voor magische voorstellingen waar kinderen niet alleen met open mond naar kijken maar ook zelf actief aan mogen participeren. Verwacht je aan een maanlandschap vol zwevende bedden, kleine vulkanen, bomen van zilver en bloemen met blaadjes van licht.

09/01-10/02 26/02-20/03 01/04-13/05 DANIEL BUREN: A TIGER CANNOT CHANGE ITS STRIPES: EEN TRIPTIEK

ZA 05/03, 20.30u BURENCIRQUE

Unieke circusvoorstelling van Daniel Buren

#04

a g e n d a

Jonas Raps

Jheronimus Bosch

Repair Café

a g e n d a

Creatief met fietsbanden

Voorleesuurtjes

Kaft je kaftje

Meer info & tickets: www.ccstrombeek.be Foto-jaarproject

26/02-20/03; 01/04-13/05 Korneel Boeve: Evolution of a Landscape (3) De Wand Driemaal per seizoen een nieuwe muurschildering

09/01 - 25/03 Jorden Boulet 01/04 - 30/09 Jonas Raps In de wind Een kunstenaarsvlag hoog op de toneeltoren van het Cc

09/01

Athina Ioannou

01/04

Jan Kempenaers Summer of Photography i.s.m. Bozar

17/06 - 21/09

Bart Lodewijks

MA 14/03, 18.30u - 20.30u |

Bibliotheek Strombeek Een bloemlezing uit BURENs ‘Ecrits 1965-2015’ Lezing Frederik Leen & Koen Brams

MA 11/04, 18.30u - 20.30u |

Bibliotheek Strombeek Een bloemlezing uit BURENs ‘Ecrits 1965-2015’ Lezing Frederik Leen & Koen Brams

E ducatie volwasse ne n WO 09/03, 19.30u - 22u |

Hemmerechtszaal Lezing | Kunsten Jheronimus Bosch & De verdwazing van de mens I.s.m. Amarant

MA 14/03, 18.30u - 20.30u | Bibliotheek Strombeek Lezing/gesprek/debat Een bloemlezing uit BURENs ‘Ecrits 1965-2015’ Lezing Frederik Leen & Koen Brams Rondleiding expo | Kunsten Daniel Buren: A Tiger Cannot Change Its Stripes: Een triptiek (09/01/2016 - 13/05/2016)

MA 11/04, 18.30u - 20.30u |

Bibliotheek Strombeek Lezing/gesprek/debat Een bloemlezing uit BURENs ‘Ecrits 1965-2015’ Lezing Frederik Leen & Koen Brams

MA 11/04, 19.30u - 22u | Piereman

Start Module 5: Alternatief stoken Keramiek

WO 13/04, 19u30-22u | Piereman

Start Cursus 7: Portret | Tekenen en schilderen

VR 15/04 (19-22u) & ZA 16/04, (10u-16u)

Workshop Ecodesign | Duurzame buiten meubels maken | duurzaamheid

DO 17/03, 14u | Cc Strombeek

ZA 16/04, 14u - 17u - Ter Borre

Rondleiding: Sofie Crabbé

Repair Café | duurzaamheid

VR 01/04, 19.30u | Cc Strombeek DO 12/05, 14u | Cc Strombeek Rondleiding: Sofie Crabbé

VR 13/05, 20u30 | Kerk Mollem Lezing concert #3 | Kunsten Beethoven! Een componistenportret

ZO 20/03, 9u - 19u

WO 18/05, 19u30-22u | Piereman

Rondleiding: Sofie Crabbé

Daguitstap | Kunsten ’S-Hertogenbosch: 500ste verjaardag Jheronimus Bosch VOLZET

DO 31/03, 13u Kunsten Informele ontmoeting met kunstenaars The Day Before

Start Cursus 8: Houtskool- en literatuurmix | Tekenen en schilderen

ZA 18/06, 14u - 17u

(F)re(E)cycle Grimbergen | Alles geven voor een tweede leven | duurzaamheid Repair Café/Swishing/Slowfood workshop/Toffe Peren/Creatief met fietsbanden

E ducatie kinde re n

Pa asva k a n t i e

Z om e r va k a n t i e

ZA 05/03 en/ of ZA 30/04, telkens van 10u - 10.45u | Cc Strombeek, Exporuimte 2de & 3de kleuterklas Gratis voorleesuurtjes i.s.m. met jeugdbibliotheek Strombeek

tweedaagse: WO 30 en DO 31/03, 10u

VR 01/07, 9.30u - 16.30u | Cc

ZA 12/03, 9.30u - 12u | Cc Strombeek, exporuimte / box 6-12 jaar Zapstaartje 4 n.a.v. Daniel Buren: A Tiger Cannot Change Its Stripes: Een triptiek vanaf ZA 16/04, 9.30u - 12u |

Piereman | 6-12 jaar Zap Art Module 5: Eindeloos lijnen

ZA 23/04, 9.30u - 12u | Cc Strombeek, exporuimte / box 6-12 jaar Zapstaartje 5 n.a.v. Daniel Buren: A Tiger Cannot Change Its Stripes: Een triptiek ZA 16, 23 en 30/04, 10.30u - 12u | Cc Strombeek, box | 2,5-4j Kom ga mee op verre reizen!

ZA 28/05, 4 en 11/06, 10u - 12u |

Cc Strombeek, pop-up terras | 7-12j Zageman en Timmerman

ZA 18/06, 14u - 17u | Cc Strombeek, exporuimte n.a.v. (F)re(e)cycle (kidseditie) vanaf 5 jaar, maar ook voor volwassenen Creatief met fietsbanden

- 12.30u (2,5-5j.) of 13.30u- 16u (4-6j.) Hemmerechtszaal Berenjacht Evi Van Humbeeck: Deze tweedaagse vakantiecursus boordevol beweging, crea(tie) en vertelling vertrekt vanuit het pop-up-boek ‘Wij gaan op berenjacht’ waarbij een vader met z’n vier kinderen zich een weg baant door de weerbarstige natuur op zoek naar een beer. Ook de jonge deelnemers zullen een spannende zoektocht beleven vol verrassende ontdekkingen en avonturen in hun zoektocht naar een beer.

driedaagse: WO 30/03, DO 31/03 en VR 01/04, 9.30u - 16u | Cc Strombeek, Soenszaal | 6-12j Over kleuren en humeuren DO 31/03, 9.30u - 12u | Cc Strombeek, Box | 6-9j Stappende robots driedaagse: WO 06/04, DO 07/04 en VR 08/04, 9.30u - 12u | Piereman 6-12j Creatief met hout driedaagse: WO 06/04, DO 07/04 en VR 08/04, 13.30u - 16u | Piereman 6-12j Halfhalf vierdaagse DI 5 t.e.m. VR 8/04, 10u 16.30u | 6-12 j. Drama- en bewegingsstage: Verdwaald in een boek

Strombeek, pop-up terras | 7-11j Stripverhaal in 3D vs. Pop-up terras tweedaagse: DI 05/07 en WO 06/07, 10u - 12u | Cc Strombeek, Box 3,5-5j Zandkantelen driedaagse: WO 6, DO 7 en VR 8/07, 9.30u - 12u | Piereman | 6-12j Regenboog (kleurenparcours) driedaagse: WO 24, DO 25 en VR 26/08, 9.30u - 12u | Piereman 6-12j KrisKras driedaagse: WO 24, DO 25, VR 26/08, 13.30u - 16u | Piereman | 6-12j Kaft je kaftje tweedaagse: DI 30 en WO 31/08, 10u - 12u | Cc Strombeek, Box | 3,5-5j Liksticker boek-en-tas

46 | #4

#04

47 | #4 _ondertussen in Westrand

TE GAST

TO BREAK - THE WINDOW OF OPPORTUNITY

ROBBERT&FRANK/ FRANK&ROBBERT

wo 13/04 - 20.30u | Westrand Inleiding om 20u Tickets: € 13 - € 8 (-21/dagstudent) - € 12 (+65) € 11 (abo 6) - € 10 (abo 10) - € 8 (FRIS-pas) FREEZE

Hand in hand 22/04 (20u), 23/04 (20u), 24/04 (15u) | Cc Strombeek Jeugdproductie Hand in Hand Een organisatie van KT Hand in Hand vzw Kaarten via denis.audenaert@skynet.be, geert.habils@skynet.be of 02 27 34 74.

HATHA YOGA

met Cecile De Groote Op maandagen van 18.45u-20u | Cc Strombeek, K. Hemmerechtszaal Wil je de effecten van yoga (diepe ontspanning, ademhalingsoefeningen, yogahoudingen, meditatie) ervaren? Kom dan op maandagavond naar de Hatha yogasessies die opnieuw gestart zijn sinds begin september. Instappen is nog mogelijk. Proefles = €6, €130 op jaarbasis. Inschrijven: mail naar ceciledegroote@telenet. be met naam, adres en telefoonnummer. Kan ook ter plaatse bij de eerste les. Tel. Cecile De Groote: 0485 85 21 22 of 09 366 32 12 buiten de kantooruren of Joske Poot: 02 269 29 37.

GEVEN DOET GROEIEN

Vormingswerker KVLV Marijke Kuijer Di 8 maart 2016 om 20u | Charleroyhoeve, Lierbaan, 1850 Grimbergen 'Geven' doen we spontaan allemaal: onze tijd, onze inzet of materiële dingen. Doet dit je nu ‘groeien’ of zuigt het je eerder leeg? Met de steun van CM en Zorg-Saam. Iedereen welkom: geen inschrijving vereist. KVLV-leden en partners: gratis; niet-leden: €2

Lichtvoetige, woordeloze voorstelling als ode aan de verbeel ding. Tiktak voor volwassenen. Knotsgek, heerlijk! Treed binnen in het aparte universum van Robbert&Frank/ Frank&Robbert. Alles begint met een landschap. Met her en der verspreid levenloze elementen. Tot de dingen kleur krijgen en op vernuftige wijze tot leven komen. In TO BREAK - The Window Of Opportunity gaat het jonge kunstenaarsduo op ambachtelijke wijze aan de slag met robuuste materialen als hout en gips, om zo een nieuwe spannende wereld te creëren. We zien een voortdurend transformerend landschap waar de ongebreidelde fantasie regeert, maar de absurditeiten niet aan geloofwaardigheid moeten inboeten. Hun speelse naïviteit werkt zowel op de lach als de verbazing. “Een kar vol attributen die vervolgens de scène opgereden wordt, is een mooi beeld voor de boodschap van de voorstelling. Het zijn bouwstenen van hun verbeelding. Ze toveren een scène naar boven die de intro van een nieuwe aflevering van David Lynch' Twin Peaks had kunnen zijn. Wat daarna volgt is een spel met vormen en kleuren, situaties ontstaan uit composities en connotaties. De speelse naïviteit waarmee Robbert en Frank hun voorstelling aanpakken werkt zowel op de lach als de verbazing.” Evelyne Coussens in De Morgen

GBS 'T VILLEGASTJE

Schoolhappening 2016 Za 21 mei 2016 | de Villegas de Clercampstraat 85 Kom de Villegastjes bewonderen tijdens hun optredens of doe zelf even mee tijdens een van de activiteiten rond verkeer. Proef ook van de zelfgemaakte versnaperingen. Er zal een rommelmarkt plaatsvinden in de straat. Inschrijven op voorhand is enkel nodig voor de rommelmarkt. Briefjes voor inschrijvingen zullen door de kinderen in de brievenbussen worden gestopt. Meer info te verkrijgen via de school: 02 267 19 91. Gratis.

FIDELIS FORTIBUS (+12)

CIRCUS RONALDO

wo 25, do 26, vr 27, za 28/05 - 20.30u | Westrand Tickets: €16 - €13,5 (-21, dagstudent)

HET NAAISALON

Femma Ma 14 maart, ma 25 april 2016 | Cc Strombeek In het naaisalon kan je in groep naaien aan je eigen project of leren naaien. Inschrijven kan bij: Rita Maes: ritamaes97@gmailcom, 0472 53 72 14 of Gerda Le Maire: gerda.le.maire@telenet.be, 0473 66 24 78 femmalid: 5 euro / geen femmalid: 8 euro

Grappige en poëtische voorstelling met warme, menselijke humor en licht lugubere melancholie. Danny Ronaldo toont zijn diepste gevoelens over het circus en de circustradities.

Wil je als vereniging jouw publieke activiteit aankondigen in CactuS en op onze website? Dat kan! Stuur een mailtje naar kristel.cuyckens@ccstrombeek.be en dan sturen we jou het invulformulier.

Het thema van deze eigenzinnige solo is de oude trouw en de bijna absurde verbondenheid die de oude circusfamilies zo’n mystieke melancholie geven. Danny Ronaldo staat alleen in de piste, omringd door een cirkel van begraven circusartiesten. Door zijn krachtige illusies komen de overleden zielen tot leven. De voorstelling gaat niet enkel over alleen zijn en maar een heel klein beetje over eenzaamheid. De voorstelling gaat vooral over 'trouw'. Eeuwige trouw. Trouw aan familie, aan een geliefde. Trouw aan het werk van je voorouders. Trouw aan je meerdere, aan je vaderland. Trouw aan je onuitgesproken beloften. En over waar trouw grenst aan waanzin.

Danny is alleen, maar alle andere personages spelen, want hij houdt ze in leven. Als er publiek komt, dan speelt hij trouw en plichtbewust. De trompet, tuba en bombardon klinken nog steeds alsof er werkelijk iemand op speelt. Het publiek is getuige van zijn verbeelding die een werkelijkheid is. De oude circusfamilies hebben een sterke code van 'nooit opgeven', 'altijd doorgaan, wat er ook gebeurt'. The show must go on! I.s.m. Cc Asse en Cc De Zandloper, Wemmel

CactuS wordt op de volgende plaatsen verdeeld: Cc Strombeek, Gemeenteplein z/n, 1853 Strombeek Westrand, Kamerijklaan 46, 1700 Dilbeek Dienstencentrum Ter Borre, Sint-Amandsplein 7, 1853 Strombeek Bibliotheek Grimbergen, Gemeenteplein z/n, 1853 Strombeek CVO Strombeek Grimbergen, Sint-Amandsplein 31, 1853 Strombeek Streekproductenwinkel , Pastoor Woutersstraat, 1850 Grimbergen De Brabantse Kouters, Pastoor Woutersstraat 1, 1850 Grimbergen Belfius Grimbergen, Wolvertemsesteenweg 10, 1850 Grimbergen Bakkerij Peter Bergen, Wolvertemsesteenweg 101, 1850 Grimbergen De Smoster, Brusselsesteenweg 62B, 1850 Grimbergen OCMW Grimbergen, Verbeytstraat 30, 1853 Strombeek KBC Grimbergen, O.-l.-vrouwstraat 4, 1850 Grimbergen Delhaize, Kerkstraat 132, 1851 Humbeek â&#x20AC;&#x2DC;t Fritstation, Wolvertemsesteenweg 118, 1850 Grimbergen Gemeentelijke Academie Muziek, Woord en Dans, Ruwaal 18, 1850 Grimbergen Bodycomplex, Kerkstraat 11, 1851 Humbeek Het Parochiaal Ontmoetingscentrum van Humbeek, Meiskensbeekstraat z/n, 1851 Humbeek Ter Biest, Chrysantenlaan 50, 1850 Grimbergen Jeugdhuis Bloem, Kerkstraat 77, 1851 Humbeek De Piereman, Nijverheidstraat , 1853 Strombeek KBC Strombeek, Wemmelsestraat 2, 1853 Strombeek-bever Gemeentehuis Grimbergen, Prinsenstraat 3, 1850 Grimbergen Gemeentewinkel Grimbergen, Pastoor Wouterstraat, 1850 Grimbergen Jeugdhuis Bloem, Kerkstraat 77, 1851 Humbeek Jeugdhuis â&#x20AC;&#x2122;t Stoveke, Zevensterre 13, 1852 Beigem Colora, Wolvertemsesteenweg 46, 1850 Grimbergen Hofbakkerij Biasetto, Gemeenteplein 6, 1853 Strombeek Den Diepen Boomgaard, Rijkenhoekstraat 80, 1850 Grimbergen Het MOT, Guldendal 20, 1850 Grimbergen ING Grimbergen, Brusselsesteenweg 1, 1850 Grimbergen KBC Grimbergen, O.L-Vrouwstraat 4, 1853 Strombeek Academie Grimbergen, Verbeytstraat 40, 1850 Grimbergen Take 5 4 lunch, Beigemsesteenweg 2, 1850 Grimbergen Het Pierebad, Ringlaan 25, 1853 Grimbergen Standaard Boekhandel, Vilvoordesteenweg 1, 1850 Grimbergen Het Fenikshof, Abdijstraat 20, 1850 Grimbergen