Γράφει η Γιώτα Ζαχαροπούλου
Βαλεντίνος για…ένα μήνα!
Ν
έα χρονιά, νέα αρχή, νέα σχέση, έρωτας στο φουλ και η λαμαρίνα δαγκωμένη. Κεριά, χαμηλός φωτισμός, σας μαγειρεύει το Ιταλικό, σας σερβίρει το κρασάκι, σας γεμίζει το σπίτι τριαντάφυλλα. Κάνει καφέ το πρωί και χαλαρωτικό μασάζ το βράδυ. Τονίζει πόσο όμορφη είστε κάθε μέρα, εκφράζει τον θαυμασμό του για το πόσο δυναμική γυναίκα είστε και πως τα συνδυάζετε όλα τόσο επιτυχημένα. Έρωτας μιλάμε, όχι αστεία! …..Απολαύστε το όσο διαρκέσει! Ένα μήνα δηλαδή! Τριάντα μερούλες! 720 ώρες! Α, τώρα που το σκέφτομαι αν το μετρήσει κανείς με τις ώρες κρατάει πολύ!! Πφφφ! Παρηγοριά στον άρρωστο! Μετά λοιπόν τις 30 μέρες ή τις 720 ώρες, όπως θέλετε μετρήστε το, και αφού γνωρίσατε το… «θεριό» ε…ξέρετε τώρα…τον «μεγάλο», το «πολυβόλο» καλέ… το τροπάριο αλλάζει! Το καρδιογράφημα γίνεται flat. Μια ίσια γραμμή με κάτι μικρά ανεπαίσθητα σημαδάκια πάνω – κάτω. Καφές το πρωί; …τι είναι αυτό; Ο Βαλεντίνος σας: Ε, αγάπη μου αφού δεν έχω χρόνο αυτές τις μέρες. Πρέπει να πηγαίνω νωρίς στο γραφείο. Αυτός ο π..... καλαμαράς που ήρθε και θρονιάστηκε τόσες μέρες για το νέο project, μας έχει βγάλει την πίστη! Εσείς: Άχου μωρέ το αρκουδάκι μου, μου το κουράζει αυτός ο ….άντε να μην τον πω! Κρασάκι το βράδι; … μίλησε κανείς; Ο Βαλεντίνος σας: Μωρό μου απόψε έχει αγώνα και θα τον δούμε στη νέα plasma του Πάμπου (Aμάν αυτός ο Πάμπος! Nα μη χάσει ευκαιρία να κάνει show off). Μάλλον θα αργήσω. Κοιμήσου εσύ, κρίμα είσαι! Εσείς: Μα τι ευαίσθητο παιδί έχω εγώ! Εντάξει αφού κουράζεται και με τον ….ακατανόμαστο καλαμαρά άστον να πάει! Ιταλικό το Σαββατόβραδο; Αχαχα! Ωραία ανέκδοτα λέτε! Ο Βαλεντίνος σας: Κοριτσάκι μου ξέρω ότι σου έταξα ότι θα σου φτιάξω Ιταλικό αλλά αυτός ο…εξ Ελλάδος…ξέρετε τώρα… να μην τα λέμε πάλι…μας θέλει για έκτακτο διήμερο
σεμινάριο στη Λεμεσό. Εσείς: Στη Λεμεσόοοο; Ε, καλά αφού είναι για την επαγγελματική σου ανέλιξη και την προαγωγή, και την αύξηση, και … αυτή τη νέα Luis Vuitton που με ξετρέλανε …να πας αγαπούλα μου! Η πλάτη μου με πεθαίνει! Τι λες για λίγο μασαζάκι; Ο Βαλεντίνος σας: Ναι, ναι, μισό λεπτό…… και το μισό περνάει, και το ένα περνάει, και ξάφνου ακούγεται ένα ροχαλητό ωσάν ξυλοκόπος που κόβει ξύλα με σκουριασμένο αλυσοπρίονο. Εσείς: Δεν το πιστεύω! Τον πήρε ο ύπνος!!! Τώρα ποιόν να βρίσω; Τον γνωστό και μη εξαιρετέο Ελλαδίτη manager, τον Βαλεντίνο μου που κοιμάται και βγάζει θορύβους σαν το τρένο του μεσονυχτίου ή τον εαυτό μου που έμεινα με την πλάτη πιασμένη και την καρδούλα …ραγισμένη; Και εκεί που τον πρώτο μήνα, 30ήμερο, 720ώρο βοηθούσε και στις δουλειές, τώρα τα ρούχα στοιβάζονται στην πολυθρόνα και στο πάτωμα, τα πιάτα στενάζουν το ένα κάτω από το βάρος του άλλου, το δε supermarket εντελώς mission impossible! Βέβαια δε λέω, πήγε τις προάλλες αλλά ήταν κουρασμένο μωρέ το ζουζουνάκι μου. Για αυτό έφερε το γάλα ληγμένο, τις ντομάτες που «σπουρτίζουν» μόλις τις αγγίξεις και φυσικά το λάθος μαλακτικό για τα ρούχα με άρωμα γιασεμί. Αφού του έχω πει ότι μόλις μυρίσω γιασεμί με πιάνει αναγούλα, πως μπόρεσε να το ξεχάσει! Και τι σας είπε το κουρασμένο ζουζουνάκι μόλις πολύ ναζιάρικα του είπατε «βρε μωράκι μου ξέχασες ότι με το γιασεμί ανατριχιάζω;» «Ε, άμα δε σου αρέσει ο τρόπος που ψωνίζω να πηγαίνεις εσύ». Και τόοσες ανταύγειες που έκανα στην πλούσια χαίτη μου πως και δεν τις πρόσεξε; Ο καταρράκτης σε ποια ηλικία πρωτοεμφανίζεται; Συγνώμη αλλά εκτός από Ιταλικό τρώτε και βλήτα…κοινώς κουτόχορτα! Το θέμα είναι πολύ απλό. Το «παιδί» σας ακολουθεί την πολιτική του «Επανέρχομαι στη θέση που μου αρμόζει», «Είμαι άντρας και το κέφι μου θα κάνω», «Θέλω να μ’έχεις όπως με είχε η
μάνα μου» και τα παρόμοια. Σκληρά ακούγονται όλα αυτά αλλά η αλήθεια είναι πικρή!
Επιλογές: 1ον Μη δίνετε
σημασία στις στοίβες των ρούχων που βγάλανε κάτι πράσινο απροσδιόριστο. Ούτε στο καλό πορσελάνινο σερβίτσιο-προίκα των 96 κομματιών με επίχρυση μπορντούρα που βρίσκεται όοοολο στο νεροχύτη. Σπάτε το σερβίτσιο σε σταδιακούς καυγάδες και αγοράζετε πλαστικά για τη συνέχεια.
2ον
Μη σας ανησυχούν οι στοίβες των πλαστικών κουτιών καρμπονάρας take away. Στείλτε τα για ανακύκλωση πλαστικού. Θα βοηθήσετε τον πλανήτη και θα νοιώσετε λίγο καλύτερα!
3ον
Το παίρνετε απόφαση και επανέρχεστε και εσείς στη θέση που σας αρμόζει «Είμαι δούλα και κυρά», «Είμαι μια παιχνιδιάρα παρεξηγημένη φεμινίστρια», «Θέλω τη σκούπα, το φαράσι και τον φλόκκο σετάκι σε φούξια λεοπαρδαλέ»
4ον
Μετακομίζετε σε ένα μονάρι (λιγότερα έξοδα, λιγότερο καθάρισμα), και τραγουδάτε κάθε πρωί το «ναι, περνώ και μόνη μου καλάαα, τα καταφέρνω μια χαράαα» ώσπου να βρείτε το νέο Βαλεντίνο που εύχεστε να «κρατήσει» κάτι τι παραπάνω! Happy Valentine’s Day! PRESTIGE Pafos
145