Muslu Nalbantoglu

Amersfoorts Voetbalkampioenschap ‘We mogen trots zijn dat we in Amersfoort zo’n mooi toernooi hebben’

Als prof speelde Muslu Nalbantoglu regelmatig voor volle stadions. Toch ging de speler/trainer van APWC als het maar even kan een kijkje nemen bij het AVK. ,,Toen mijn vader nog leefde, gingen we vaak samen kijken bij wedstrijden van mijn broers Burak en Mustafa.”

Peter Pos

Muslu Nalbantoglu is altijd een voetballiefhebber gebleven. Ook al is de verdediger ondertussen 38 jaar oud, hij voetbalt nog steeds bij APWC, de club waar hij ooit als kind begon. ,,Komend seizoen word ik speler/trainer bij APWC’’, vertelt de oud-prof van N.E.C., De Graafschap en FC Oss. ,,Dat ga ik samen doen met Mustafa Aksit.” ,,Door mijn werk bij N.E.C. kan ik niet altijd bij de wedstrijden van APWC aanwezig zijn. Mijn plan is om zoveel mogelijk als trainer langs de zijlijn te staan, maar als het nodig is zal ik ook komend seizoen weer mijn wedstrijdjes meepakken.”

Vijf jaar geleden werd Nalbantoglu bij N.E.C. aangesteld als teammanager. ,,Dat is een fulltime baan waar veel bij komt kijken. Er zijn vaak veel dingen die geregeld moeten worden. Als er nieuwe spelers komen, dan zorg je dat alles in orde komt voor ze. We werken met week- en maandschema’s die ik op moet stellen en in juli hadden we een trainingskamp in Hoenderloo. Daarvoor moet je dan ook weer van alles organiseren.” ,,Ik heb het erg naar mijn zin als teammanager, maar dit ga ik niet mijn hele leven doen’’, klinkt het resoluut. ,,Niet voor niets heb ik mijn UEFA B-diploma behaald en over een paar jaar wil ik ook UEFA A halen. Uiteindelijk wil ik de kant van het trainerschap op gaan.” ,,Daarom vind ik het wel mooi om ervaring op te doen bij APWC. Dit is ook altijd mijn cluppie gebleven. Het wordt alweer mijn vijfde seizoen. Het afgelopen seizoen heb ik nog best veel gespeeld, maar nu ben ik op een leeftijd dat ik me meer als trainer moet gaan opstellen. Ik zie mezelf nog niet echt als hoofdtrainer, dat komt vooral door mijn werk bij N.E.C.”

APWC zag de nodige spelers vertrekken, maar slaagde er toch in om weer een prima selectie neer te zetten. ,,We hebben een groep van 20 man. Ik denk dat we gelijkwaardig zijn gebleven. Ons doel is vooral plezier maken met elkaar. Dat klinkt als een cliché, maar het is wel zo.” ,,Tijdens het AVK zal het nog passen en meten worden voor ons, want dan zijn er nog wat jongens op vakantie, of net terug. We moeten even goed kijken hoe we het allemaal in gaan vullen. Hoe mooi ik het AVK ook vind, eigenlijk vind ik dat we te-

Foto: Rodney Kersten

veel wedstrijden in korte tijd spelen. Dat is voor een kleine club als APWC eigenlijk niet te doen.” ,,Je zou het misschien beter uit kunnen smeren over twee weken, al kan dat logistiek gezien ook weer niet. We gaan er gewoon wat moois van maken en zien wel hoe ver we komen.”

Nalbantoglu heeft de nodige ervaring op het AVK. ,,Drie keer heb ik de finale gehaald, alleen door mijn werk bij N.E.C. kon ik twee keer niet meedoen. Dat was een keer bij Quick en een keer bij APWC. Eén keer speelde ik de finale wel en verloren we met penalty’s van Hoogland.” ,,Ook deze keer kan het zijn dat ik misschien een wedstrijd moet missen vanwege mijn werk. Maar als het maar even kan, dan probeer ik het zo te regelen dat ik erbij ben. Want wat dat betreft ben ik een echte keientrekker. Als het AVK er is, dan probeer ik erbij te zijn.”

Tegen wie wil je in de finale spelen?

,,Als we in de finale komen maakt het me eigenlijk niet uit wie de tegenstander is. Of het nu Hoogland, je moeder of je vader is, je wil dan maar één ding en dat is winnen. Als ik dan toch een tegenstander moet kiezen, dan wordt het Quick. Vooral omdat ik daar ook gespeeld heb en ik het een fijne club vond. Maar laten we in de eerste ronde eerst maar eens zien te winnen van De Posthoorn. Zij hebben zich flink versterkt.”