INTERVIEW JESSICA DOBBELAERE EN JOOST DEVRIESERE SCHRIJVEN BOEK OVER VLUCHTELINGENCRISIS
Vluchten hoeft niet meer…. Of toch? Geen actueler – én moeilijker – onderwerp dan de vluchtelingencrisis. Maar vorige zomer al besloten Jessica Dobbelaere en Joost Devriesere om er een boek over te schrijven. Half april verschijnt het bij uitgeverij Houtekiet, met de titel 'Vluchten hoeft niet meer'. “Het gaat over vluchtelingen en alle mensen die hen op de een of andere manier hebben geholpen op hun tocht”, zegt Jessica. Jessica Dobbelaere (43) is geboren in het Oost-Vlaamse Assenede. Ze is licentiaat (master) vertaler en richtte in 2000 haar eigen vertaalbureau No Problem! op, met kantoor in het President Kennedypark in Kortrijk, waar tien mensen werken. Jessica heeft een adoptiezoontje Jack (8) en woont sinds 2009 in de Emiel Hullebroecklaan. In de vrije tijd quizt ze graag (ze haalde een paar jaar geleden de finale van de tv-quiz Het Spiegelpaleis) en legt ook graag een kaartje, onder meer in Heule in Dudu bij de kaartclub Manilli Vanilli. Medeauteur is Jessica's vriend Joost Devriesere (43), afkomstig van Aalbeke. Hij is copywriter en werkt ook als freelance journalist voor Knack Focus en eindredacteur bij Knack. Hij was ook de man achter de destijds veelgelezen en besproken satirische blog Kortrijk Scheef Bekeken. Ook Jessica werkte daaraan mee en zo hebben ze
8
elkaar leren kennen. Professioneel hebben ze ook raakpunten. Hoe is het idee ontstaan voor jullie boek? De vluchtelingencrisis is ook nog volop bezig, de situatie verandert nog elke dag? Jessica: “Het idee is eigenlijk vorige zomer al ontstaan. Nog voor we aan een boek dachten, hield die problematiek ons al enorm bezig. We waren onder de indruk van de schrijnende beelden op televisie en we vonden het vooral erg hoe de mensen hier op de komst van de vluchtelingen reageerden. Eerst zou Joost het boek met journalist Dirk Vandenberghe schrijven, maar die moest onderweg afhaken. Dan zijn we er samen aan begonnen. We moesten meer te
weten komen over het onderwerp, maar in Kortrijk waren er nog niet zo veel vluchtelingen. Daarom hebben we ons opgegeven als kandidaat-buddy. Een buddy is niet iemand die mensen in zijn huis opneemt maar hen wel begeleidt en wegwijs maakt in onze maatschappij. In november 2015 kreeg Joost een Irakese vluchteling toegewezen. Die was in zijn land journalist geweest, sprak Engels en het klikte goed. Hij is zelfs samen met Joost een paar keer meegeweest naar thuiswedstrijden van KV Kortrijk. Hij had maar liefst 35.000 euro moeten neertellen om in Europa te geraken. Dat bevestigt dat er bij de vluchtelingen veel hoogopgeleiden en gegoeden zijn, terwijl de sukkelaars achterblijven. Joost heeft een dagboek bijgehouden van zijn contact met de Irakese vluchteling en dat zal ook deel uitmaken van het boek.” Welke aspecten behandelen jullie verder nog? “We focussen voor een groot stuk op mensen die vluchtelingen helpen langs de Balkanroute tot hier. We spreken met mensen van organisaties zoals IOM (International Office for Migration) of met een Syrische traumatoloog die al 15 jaar in Rotterdam werkt. We laten ook de woordvoerder van Kortrijkse moskee aan het woord. Interessant is ook het getuigenis van een streekgenoot die gewoon
De Heulenaar | is een uitgave van het Heuls DenkPlatform | MAART 2016