De kine achter de Mol, Philippe Minguet

“Geef je grenzen aan, want je hebt maar 1 lijf!” – de kine achter de Mol, Philippe Minguet

Helena D.Milonas In een ongezien onfortuinlijk seizoen van De Mol op Play4 eerder dit jaar leerden we de goedlachse Philippe kennen. Halverwege de reis begon het spel mentaal door te wegen en besliste hij om zijn rol als mol op te geven. We spraken met de kinesitherapeut die mentale gezondheid in de kijker bracht en de harten van Vlaanderen heeft gestolen.

We hebben je avonturen op televisie enkele weken mogen volgen, waarvoor nogmaals proficiat. Ongetwijfeld gaat er nog veel meer schuil achter jou dan die topsaboteur die we hebben leren kennen. Hoe lang ben je al kinesitherapeut? Ik werk ondertussen al 12 jaar voor het Universitair Psychiatrisch Centrum KULeuven. Ik heb eerst 10 jaar de centrale kine gedaan. Dat kan gaan van een verstuikte voet tot nekpijn, hyperventilatie, maar ook wel mensen die na een suïcidepoging moeten revalideren. Echt de hele range. Dat combineer ik nu binnen het UPC als diensthoofd en coördinator van kine en psychomotorische therapie. Ik geef ook aan de KULeuven aan de 2e bachelor kine het vak ‘Relaxatie’, en in het postgraduaat ‘Relaxatie’ geef ik een vak rond stress en spanning in het lichaam.

Daarnaast heb ik zelfstandig mijn eigen bedrijfje EquiTraining, waar ik me focus op de revalidatie van ruiters, maar ook op de core stability, lenigheid, en balans van ruiters. Alles om hun houding te verbeteren en blessures te vermijden. Ik ben zelf een ruiter sinds mijn 6 jaar. Tijdens mijn training moest ik dingen doen te paard die ik op de grond nog niet kon. Ik besefte door mijn opleiding kine dat er fysieke eigenschappen zijn waar iemand aan moet kunnen voldoen, die je niet altijd te paard kan trainen. Zo heb ik dan een concept uitgewerkt om ruiters te kunnen helpen. Welke spiergroepen heb je nodig, welke techniek, spanning-ontspanning, range of motion, welke oefeningen het meest efficiënt zijn voor ruiters. De ruitersport is een pak intensiever en uitdagender geworden. Enkele kameraden van mij die ook paardrijden met nek- of rugpijn kwamen aan mij vragen, heel clichématig, ‘Philippe, kan je mij eens helpen?’, en toen merkte ik dat er toch wel heel veel nood aan was. Samen met de universiteit van Hartpury in Engeland hebben we er eerst onderzoek naar gedaan en dan samen met de UAntwerpen gekeken hoe het op nationaal niveau was gesteld. Het is gebleken na een screening dat 75% van de ruiters nek- of rugpijn hadden. Wij vonden dat wat veel. Het is dus begonnen vanuit passie, maar ook vanuit klinische vragen. Ik geef ook zelf opleidingen aan kine’s rond revalidatie van ruiters, dus ik denk dat het nog meer en meer zal uitbreiden.

Waaruit haal je tijdens je werk de meeste voldoening? Altijd het feit dat je mensen kan verder helpen. Wanneer er iemand binnen komt met klachten of iets dat (nog) niet lukt, en na een paar sessies hebben die minder last, betere levenskwaliteit en kunnen ze weer de dingen doen die ze graag doen, dat vind ik altijd fantastisch. Bij het lesgeven ook, die thema’s als relaxatie zijn niet altijd even… sexy, of hoe moet ik het benoemen. Maar als de studenten daar dan toch wat inzicht rond krijgen en beseffen dat ze er veel met kunnen doen – zelfs op zichzelf de technieken gaan toepassen tijdens de examens – is dat echt tof.

Het is een uitdagende job natuurlijk. Maar het is ook net fijn dat je door te werken met het lichaam van mensen die het moeilijk hebben op verschillende vlakken een stukje kan bijdragen in hun proces. We weten nu dat mind – body geen twee aparte identiteiten meer zijn, en dat je die twee mooi kan blenden. Door aan het fysieke te werken kan je mentaal iets bijdragen. Iemand die beter kan bewegen zonder pijn, gaat zich beter in zijn vel voelen en meer sociale dingen durven doen en meer buitenkomen. Dat helpt allemaal. Je kan op iets diepere dingen werken en dat geeft extreem veel voldoening omdat je iets kan betekenen voor mensen die op iets essentieels in hun leven botsen. Tot een opname komen is al niet gemakkelijk, dus hen verder kunnen helpen geeft dat tikkeltje meer. Ondervind je als diensthoofd problemen op vlak van het beleid tegenover kinesitherapie? Het enige wat bij ons nog moeilijk ligt is de term ‘psychomotorische therapie’, dat is nog niet alom gekend of breed gebruikt. “Ze gaan wat sporten met de patiënt”, terwijl er eigenlijk veel meer achter zit. Het luik ‘bewegen’ is op zich natuurlijk belangrijk, maar lichaamsgericht werken en lichaamsbewustzijn creëren, het aanvoelen van symptomen, … hoort er ook bij. Maar dat is vooral naar andere collega’s en andere disciplines toe die het nog niet echt kennen, want ons beleid staat er wel volledig achter. Binnen het UPC worden wij als kine echt als cruciaal gezien en even belangrijk als de rest ingeschat. Binnen psychiatrie weten ze dat het lichaam mee moet in het proces. We zitten in een maatschappij waarin we minder naar het medicamenteuze willen en waarin een algemene gezonde levensstijl belangrijker wordt.

We konden op tv tijdens de Mol zien dat je al meteen aan de slag kon tijdens de reis, bijvoorbeeld na de val van Nele. Was dit op vraag van de productie, van haar of van jezelf? Ik denk dat het bij mij iets instinctmatig was. Ik was ook vertrokken met mijn hele kit mee: tape, gel, alles. Dat was ook mijn eerste reflex toen ik mee mocht doen aan het programma: ik neem dat gewoon mee! Er kan altijd iets gebeuren. Ik wist als mol natuurlijk dat er een loopproef en fietsproef bij was, dus ik wou zeker voorkomen dat ik zelf met iets zat. Dus ik kon snel helpen. Een beetje beroepsmisvorming misschien. Je zorgde voor ongeziene momenten in het programma, die mee het belang van (mentale) gezondheid naar voor brachten, wat we enkel kunnen aanmoedigen. Heeft jouw achtergrond in de welzijnssector een rol gespeeld in de beslissing om het programma vroegtijdig te verlaten? Grotendeels zelfs. Mocht een jongere Philippe in dezelfde situatie terecht gekomen zijn, dan had die los doorgegaan. Maar als je 12 jaar in een psychiatrisch ziekenhuis werkt met mensen die over hun lijn zijn gegaan - heel hard erover - en je ziet hoe dat herstel niet vlot verloopt en je vertelt hen elke week ‘Geef je grenzen aan, je hebt maar 1 lijf’… Ik heb te veel mensen gezien na een crash en dat heeft in mijn hoofd gespeeld. Op het einde van de rit is dit ‘maar’ een spel – uiteraard een grote droom – maar ik wou wel daarna gewoon alles weer oppikken en de Philippe blijven die ik ben. Het zou niet eerlijk zijn als ik dit elke dag tegen studenten, patiënten en collega’s verkondig, om dan zelf de kop in de grond te steken. Mijn gezondheid was belangrijker dan mijn ego. Wat ligt er voor jou nog in het verschiet? We gaan sowieso nog verder met de uitwerking rond de ruitersport, nog meer cursussen organiseren zodat mensen inzicht krijgen. Binnen UPC zijn we vooral bezig om ambulante PMT meer op de kaart te zetten. We zien revalidatie in de geestelijke gezondheidszorg een pak minder in de periferie. Schrijfmotoriek bij kinderen leeft wel wat, maar qua mentaal welzijn en het lichamelijk aspect errond merken we dat we nog weinig kunnen doorsturen. Ambulante PMT moet dus meer landen in de praktijken en dat willen we vormgeven. Welke boodschap wil je meegeven aan de lezers van dit magazine? Men mag niet onderschatten welk effect het mentale aspect heeft op het lichaam, maar ook omgekeerd. Daar moet zeker aandacht voor zijn, want dat is vaak de drijfveer om de oefeningen te blijven doen. Bij verschillende soorten klachten moet het mentale ook worden meegenomen in de revalidatie. Wat zie jij nog nodig voor de toekomst voor de kinesitherapie? Ik geef wel eens peer reviews over relaxatie en mindfulness binnen kinesitherapie. Vroeger zagen we meer sportletsels, maar door preventie is dat nu minder. Tegenwoordig zie je vaker spanning- en stressgebonden klachten. Die thema’s mogen zeker meer in de spotlight gezet worden.

En verloning uiteraard. Als ik hoor wat sommige andere disciplines verdienen, terwijl wij toch ook echt noeste arbeid verzetten, denk ik ‘Aargh, verdekke, we verdienen toch meer’. Zeker als je ziet hoeveel iedereen zo mooi bijstudeert en daar eigenlijk niets extra voor krijgt. Meer waardering voor het beroep zal preventie ten goede komen en veel andere problemen vermijden. Kinesitherapeuten zijn een spilfiguur in de maatschappij.

Sluit u aan bij de 6000 leden van

En profiteer van onze vele voordelen!

Vertegenwoordiging AXXON vertegenwoordigt 20.000 collega’s in Vlaanderen en Wallonië. Meer leden geven ons meer slagkracht. Kies voor meer inspraak en sluit u aan. Ondersteuning AXXON ondersteunt en adviseert zijn leden. We zijn als eerste op de hoogte van nieuwe regelgeving en veranderingen in de sector en zijn steeds bereikbaar voor u. Aarzel niet om ons rechtstreeks te contacteren. AXXON Exclusief Blijf op de hoogte van de meest recente ontwikkelingen op kinesitherapeutisch vlak en ontvang ons ledenmagazine Exclusief. Het staat boordevol wetenschappelijke artikels en nieuwigheden over ons beroep. Gratis diensten en voordelen Ontvang gratis toegang tot CDLH, de online wetenschappelijke bibliotheek (t.w.v. € 100). Profiteer daarnaast nog van verschillende andere voordelen.

Indien gewenst kunt u eveneens lid worden van een een ABCIG of een ABSG:

• ABSG manuele therapie/Mathera • ABSG pediatrische kinesitherapie/Kinepedia • ABSG perinatale en pelvische reëducatie/BICAP • ABSG Cardiovasculaire en Pulmonaire Revalidatie/CAPURE • ABSG neurologische kinesitherapie

• ABCIG geestelijke gezondheid en psychomotorische kinesitherapie • ABCIG kinesitherapie bij ouderen • ABCIG fasciale kinesitherapie • ABCIG sportkinesitherapie • ABCIG kinesitherapie in de orthopedie-reumatologie-traumatologie/KORT • ABCIG oncologische kinesitherapie

ALS U VANAF 1 OKTOBER AANSLUIT, BENT U LID VAN AXXON TOT 31 DECEMBER 2023: U KRIJGT DUS 3 MAANDEN CADEAU!

TARIEVEN LIDMAATSCHAP 2023

ENKEL AXXON-LID

LID AXXON EN ABCIG/ABSG

Zelfstandige in hoofdberoep € 215 € 265

Gemengd statuut (loontrekkend + zelfstandig) € 215 € 265

Zuiver loontrekkende € 100 € 150

Startende kinesitherapeut (afgestudeerd zomer 2022)

Verwante zelfde praktijk (bv. man, vrouw, broer, zus)

Gepensioneerde

Student € 95 € 145

€ 80 € 130

€ 80 € 130

Gratis -

Word in één muisklik lid van AXXON!

Ga naar www.axxon.be en klik op Word lid

Meer info: www.axxon.be • 02 709 70 80 • info.nl@axxon.be

CareConnect Physiotherapist, de volgende generatie software voor kinesitherapeuten

Betrouwbare software in de cloud

eHealth-proof en gehomologeerd Allesomvattend digitaal praktijkbeheer

Als kinesitherapeut ken je het belang van bewegen. Want stilstaan is achteruitgaan. Hoe zorg je ervoor dat ook je kinepraktijk voldoende ‘meebeweegt’? Met CareConnect Physiotherapist heb je een digitale voet voor.

Voordeeltarief voor startende kinesitherapeuten

Ben je net afgestudeerd als kinesitherapeut of heb je je RIZIV-nummer geactiveerd in de voorbije 12 maanden? Profiteer van ons speciaal startersaanbod t.w.v. €804,56 (incl. btw).

Ontdek de troeven van CareConnect Physiotherapist

• Snel en overzichtelijk beheer van je patiëntdossiers in de cloud • Actuele en beveiligde patiëntgegevens dankzij automatische back-ups, updates en antivirussoftware

• Overal en altijd toegang tot data via de mobiele versie CareConnect Physiotherapist Go • Rechtstreekse communicatie met huisarts, specialist en patiënt vanuit je software en Helena • Efficiënte integratie van digitale akkoorden en elektronische facturatie

CareConnect Physiotherapist is een product van Corilus, specialist in soft- en harwareoplossingen voor medische en paramedische professionals. Met ruim 48.000 klanten, 500 medewerkers en decennialange ervaring is Corilus marktleider in zijn domein.

De opleiding MANUELE THERAPIE

een holistisch concept

Mono- of polyarticulaire dysfuncties liggen veelal aan de basis van diverse zowel acute als chronische klachten waarbij enkel een specifieke manuele aanpak de oplossing zal bieden. Door specifiek herstel van de fysiologische mobiliteit bekomt men een globaal functioneel herstel van het musculo-skeletaal complex. De theoretisch en praktische cursusonderbouw wordt van een degelijke digitale begeleiding voorzien.

De opleiding omvat:

Module 1: Manuele mobilisaties van de wervelkolom Module 2: Manuele mobilisaties van de perifere gewrichten

Elke cursus omvat 96 lesuren en een evaluatieweekend gedurende 6 + 1 lesweekends gespreid over één academiejaar. Het collegegeld per academiejaar bedraagt €2300 en wordt door de Vlaamse overheid voor 30% gesubsidieerd (KMO-portefeuille).

Ontdek alle data op www.icvk.be.

De locatie:

Het I.V.C.K.-vormingscentrum in het Hotel Van Der Valk, Nazareth - E17 richting Kortrijk

Info- opendeurdag

Zaterdag 17 september 2022 van 10-12u. Autosnelweg E-17 Gent, 9810 Nazareth.

INFO: Secretariaat I.C.V.K.

Rysheuvelsstraat 29 - 2600 Berchem-Antwerpen Tel: 03/230 04 19 | info@icvk.be | www.icvk.be

OPLEIDING

Cervicobrachialgie:

Veilig manipuleren bij nekklachten

Zaterdag 8 en zondag 9 oktober 2022

Dorsalgie:

Veilig manipuleren bij klachten van de thoracale wervelzuil en ribben + de rol van het diafragma

Zaterdag 3 en zondag 4 december 2022

Extra opleidingsdagen:

De symbiose tussen kinesitherapie en podologie bij sportletsels (12/01/2023) Ergonomisch werken binnen de kinesitherapiepraktijk (16/02/2023) De invloed van het manipuleren van het kaakgewricht op het musculo-skeletale (23/03/2023) Posturologie binnen de kinesitherapie : een praktische toepassing (11/05/2023) Schrijf je in via www.back-opleidingen.be

Back is door Pro-Q-Kine erkend als specialist in opleidingen voor kinesitherapeuten. Surf naar www.pqk.be om te kijken op hoeveel accreditatiepunten je recht hebt.

WAT LEER JE TIJDENS DE OPLEIDING?

Onze cursussen zijn sterk praktijkgericht, gebaseerd op de jongste theoretische inzichten. Je gaat onmiddellijk met de theorie aan de slag om alle manipulaties en behandeltechnieken onder de knie te krijgen.

BICAP in’t kort

Tina Van den Meutter, Secretaris ABSG BICAP

De Belgische vereniging BICAP - Birth Core and Pelvic Therapy werd eind 2017 een klinische belangengroep binnen AXXON. Eind 2021 werd het de gespecialiseerde groep van AXXON: ABSG BICAP.

De leden van Bicap zijn kinesitherapeuten die zich gespecialiseerd hebben in het begeleiden van zwangere vrouwen en personen – zowel mannen, vrouwen als kinderen – met bekkenbodemproblemen.

Sinds mei 2019 is België, vertegenwoordigd door ABSG BICAP, officieel lid van de IOPTPWH (International Organization of Physical Therapists in Pelvic and Women’s Health), subgroep van de WCPT (World Confederation of Physical Therapists).

We versterken hiermee nog steeds onze nationale en internationale contacten.

Op 27-28-29 april ging, na 2 jaar online bijscholingen, het internationaal congres “From Birth to Happy mom, the childbearing year” door te Brugge. We zijn nog steeds enorm trots op dit geslaagd evenement. Tijdens dit driedaags congres verenigden wij sprekers uit Canada, Verenigde Staten van Amerika, Brazilië, Ierland, Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Nederland en België. Ondertussen is ons ledenaantal gestegen tot meer dan 400 leden. Waarom zou je lid worden? Alleen maar voordelen!

Je krijgt korting op alle BICAP-activiteiten, up-to-date info binnen het vakgebied, nieuwsbrieven, zichtbaarheid via de website voor patiënten, artsen en collega’s.

Daarbovenop krijg je met je ledenlogin toegang tot allerlei bruikbare meetinstrumenten, vragenlijsten, infographics, …

Je maakt deel uit van een vereniging die de belangen van onze Bijzondere Bekwaamheid verdedigt op federaal en nationaal niveau. Wees dus van harte welkom.

Op onze vernieuwde website zetten we via de verwijslijst de therapeuten in de kijker die regelmatig bijscholing volgen en de Bijzondere Bekwaamheid Bekkenbodemreëducatie en Perinatale kinesitherapie bezitten. In het najaar zijn er nog verschillende bijscholingen gepland:

30/9 - 01/10/2022: Maura Seleme: Les 5 F - Kinésithérapie du plancher pelvien féminin basée sur des preuves scientifiques (FR)

13/10/2022: Christine Van De Putte: Dynamic Ultrasound in Women’s Health (NL)

22/10/2022: Gene Vanbellinghen: Nutrition & Santé Féminine (FR)

17/11/2022: Christien Bird (Menopause Movement) & Jackie Lynch (Well Well Well -The Happy Menopause): Menopausitivity Course (ENG)

Najaar: peer review

Voor begin 2023 kunnen wij al aankondigen dat wij superblij zijn om Jilly Bond te mogen verwelkomen.

19 - 20/01/2023: Jilly Bond: The Happy Bladder course – 2 dagen live cursus (ENG)

Info en inschrijven via onze website – www.bicap.be

Dossier Kinesitherapie Buitengewoon Onderwijs

Jean Van Hoornweder Op 9 juni 2022 werd een delegatie van de werkgroep buitengewoon onderwijs binnen AXXON Kwaliteit in Kinesitherapie ontvangen op het kabinet van minister Ben Weyts.

Op basis van de gegevens uit een Vlaamse enquête, waarbij 300 collega’s input hebben gegeven omtrent hun huidige werkomstandigheden, en rekening houdend met de steeds groter wordende hulpbehoevendheid van het kwetsbare kind (ouders) werden de problemen van de toegankelijkheid van de kinesitherapie in het buitengewoon onderwijs in kaart gebracht. Kinesitherapie is immers een onmisbare schakel in het stimuleren van de ontwikkeling van het kind.

Na consultatie met het werkveld, de onderwijskoepels en de vakbonden werden volgende voorstellen gelanceerd:

1. Het uitbreiden van de (para)medische omkadering in zijn geheel en meer specifiek de uren kinesitherapie, met aandacht voor een billijke verdeling van het aantal uren van de (para) medische beroepen en/of zorgberoepen.

2. Regelgeving aanpassen zodat tijdens het schooljaar flexibeler kan omgegaan worden met de afwijkingsuren kinesitherapie in samenspraak met de schooldirectie en het vakbondscomité.

3. Binnen het ambt van de kinesitherapie wordt enkel het vereiste diploma erkent.

4. Het kunnen inschakelen van een zelfstandige kinesitherapeut op tijdelijke basis voor uitzonderlijke situaties, bovenop het (para)medisch pakket van de school in samenspraak met de behandelende collega van de school. Om goede kwalitatieve kinesitherapie te waarborgen en de aantrekkelijkheid van het beroep te stimuleren zijn volgende zaken onontbeerlijk:

1. Kinesitherapeuten tewerkgesteld in het buitengewoon onderwijs laten vallen binnen het barema 542. Er een schril contrast tussen de geldende verloning op bachelor niveau en het besluit van 26 januari 2018 waarin opgenomen is dat het beroep van kinesitherapeut op niveau 7 van de Vlaamse Kwalificatiestructuur (VKS) ingeschaald wordt.

2. Verspreiden van een “inspiratiedocument” als bijlage bij de functieomschrijvingen naar alle directies en kinesitherapeuten in Vlaanderen.

3. Om de ingang tot het buitengewoon onderwijs te stimuleren wordt alle anciënniteit overgenomen vanuit de privé of openbare sector, ook van zelfstandige kinesitherapeuten.

4. Het verhogen van de beschikbare budgetten voor vorming, waardoor de criteria van toekenning van vorming parallel lopen met de criteria voor het behoud van een bijzondere bekwaamheid.

Het dossier en het bezoek heeft de volle aandacht gekregen wat resulteerde in het aanbod van een vervolgvergadering om verdere gegevens uit te wisselen en samen te zoeken naar oplossingen voor onze bezorgdheden. De woorden van beide raadgevers waren: We zijn onder de indruk van een zo verzorgd en uitgewerkt dossier bij een eerste ontmoeting.

Wordt vervolgd.

Lees het volledige dossier na op de AXXON-website.

Dirk Verleyen, Jean Van Hoornweder, Barbara Vanneste Barbara De Sadeleer, Annelies Schrijnemakers, Anne Cloet

Kinesitherapie en beweging bij reuma: “onmisbaar”!

Helena D.Milonas Op 8 september, de dag van de kinesitherapie, zetten we elk jaar het mooie beroep in de kijker. Dit jaar slaan AXXON en ReumaNet de handen in elkaar en leggen we de focus op de band tussen de kinesitherapeut en hun patiënten met reumatische aandoeningen. Want voor veel chronische patiënten is deze wekelijkse afspraak broodnodig om hun levenskwaliteit op punt te houden. Patiëntexperte An Van Camp vond meer dan 20 jaar geleden de weg naar de oefensessies van AXXON-leden Eddy Gorris en Christine Van Hoecke uit Heist-op-den-Berg.

An heeft spondyloartritis, vroeger ook wel de ziekte van Bechterew genoemd. Het is een chronische autoimmuun ontstekingsreuma, die zich vooral manifesteert op de ruggenwervel. Door de ontstekingen kunnen de gewrichten vast komen te zitten. Dat is de reden waarom An naar de oefengroep is gegaan.

An vertelt: “Ik had al een kleine 5 jaar symptomen, maar het heeft tot 1998 geduurd voor de diagnose werd gemaakt. Ik kreeg toen direct van mijn toenmalige reumatoloog een boekje met een verwijzing naar de VVSA (Vlaamse vereniging voor spondyloartritis) en zo ben ik in contact gekomen met de oefengroep van Eddy en Christine. Een paar weken na de diagnose ben ik al meteen begonnen.”

An kreeg vanaf de diagnose gesteld was ook medicatie, waardoor ze in staat was om te beginnen oefenen. “Ik was toen nog heel mobiel, en net omdat ik er zo snel mee begonnen ben, heb ik veel van mijn mobiliteit kunnen behouden. Daar ben ik heilig van overtuigd. Soms zit alles zo vast voor de sessie, vooral mijn schouders en heupen. Na het oefenen brengt dat zo’n gevoel van verlichting!”

De groep doet vooral oefeningen om de gewrichten die zouden kunnen vastgroeien soepel te houden, maar ook spierversterking, mobilisatie, stretchen, en ademhalingsoefeningen. Ondertussen zijn er zo’n achttal mensen wekelijks op post om samen een dik uur te bewegen. Eddy en zijn vrouw Christine zijn met de oefengroep begonnen in 1990. Ze begeleiden om beurt de groep, met elk hun eigen aanpak. Die afwisseling maakt het net heel leuk, vertelt An.

Christine: “Wanneer ik de therapie geef, zal ik ook al eens voor de vrouwen bekkenbodemtraining geven. We focussen verder op dezelfde dingen, maar het is gewoon op een andere manier ingevuld. Zeker omdat Eddy een achtergrond in LO heeft.”

Eddy en Christine zijn al jaren nauw betrokken bij de ziekte en alles errond. Eddy: “We zijn al lang zelf lid van de VVSA en hebben specifieke bijscholingen gevolgd. Zelf ben ik betrokken geweest als kine bij enkele LOKK’s voor de medecollega’s. Als voorzitter van de kinekring nodigen we ook wel eens reumaspecialisten uit om te komen praten op een kringactiviteit.”

En niet alleen de kinesitherapeuten zijn gemotiveerd, maar ook alle leden van de groep dragen bij aan het succes. An zegt dat het heel typisch is voor mensen die naar een oefengroep gaan, dat ze hun ziekte in handen willen nemen en er iets aan willen doen. Sommigen zijn er dagdagelijks mee bezig. “En dat is natuurlijk de bedoeling”, beaamt Eddy. “In die zin vind ik dat het nut van de oefengroep wel degelijk bewezen is. In sommige wetenschappelijke onderzoeken werd die vraag zowat in het midden gelaten, maar bij ons merken we toch dat het zeker werkt.”

An pikt erop in: “Er is ook een verschil in waar je in de ziekte staat, denk ik. Door meteen na mijn diagnose gestart te zijn, heb ik veel van mijn beweeglijkheid kunnen behouden.”

Eddy vat het mooi samen: “Bewegen als medicijn geldt voor iedereen, niet enkel voor u, maar ook voor mij. Als kine zullen we ook meer naar preventie moeten gaan, en niet enkel voor reumapatiënten. Hoe dat in de nomenclatuur zal worden geïntegreerd, is natuurlijk de vraag.”

In de groep zijn veel geëngageerde mensen aanwezig: twee patiëntexperten en twee patient partners (mensen die uit hun eigen ervaring komen spreken). Eddy en An leggen de nadruk erop dat het bij hen een hele toffe sfeer is met gemotiveerde mensen. De klik onderling met de harde kern is ook enorm aangenaam. “We gaan jaarlijks samen uit eten. Iemand van onze groep heeft zelfs de naam van het tijdschrift van de VVSA bedacht: ‘Recht Op’. Omdat ze recht hebben op informatie, maar natuurlijk ook omdat de patiënten wel eens een voorovergebogen houding gaan aannemen.” An is de contactpersoon van de groep, de spreekbuis. Ze is de verbindingspersoon tussen VVSA, andere patiënten en de oefengroep, zodat anderen attent worden gemaakt op het bestaan en het nut ervan. “We hebben echt veel aan elkaar, omdat we ook lotgenoten zijn”, voegt An toe. “Er worden tips uitgewisseld, klachten besproken, … De focus ligt daar niet op, maar het gebeurt wel spontaan.”

Eddy geeft aan dat er geen individualistische instelling heerst, ondanks ze natuurlijk wel proberen om tijdens de sessies ook naar het individu te kijken. Ze houden rekening met de stappen die de leden van de groep doormaken daarbuiten: “De oefengroep is een onafhankelijk gegeven. We respecteren uiteraard dat iemand daarnaast nog een individuele behandeling bij een andere kinesitherapeut krijgt. We zouden het wel fijn vinden dat collega’s zouden doorverwijzen naar een oefengroep, als aanvulling op de kinebehandeling, zonder dat die daardoor hun patiënt ‘kwijt raken’.” Ook An combineert de oefensessies met regelmatige kine-behandelingen door iemand anders.

Ondanks dat er enkele dingen natuurlijk beter zouden kunnen, zoals de rompslomp met E-pathologie vernieuwingen die voor sommige patiënten een drempel vormt, en het nadeel in terugbetaling dat An ondervindt wanneer ze bij een gedeconventioneerde kine zou gaan, is het een absolute must in haar leven geweest. An: “Wat betekent de kinesitherapeut voor mij? Simpel: onmisbaar en heel zinvol. Bij alle kinesitherapeuten waar ik al geweest ben, vind ik de deskundigheid heel belangrijk en de aanmoediging om het te blijven doen. Die vertrouwensband is mooi om te hebben.”

Eddy: “Ooh An, ik krijg de tranen in mijn ogen!”

Zoals de band tussen An en Eddy en Christine zijn er nog velen. Voor veel chronische aandoeningen is kinesitherapie een onmisbare schakel om de levenskwaliteit zo hoog mogelijk te houden en beweeglijkheid te bewaren.

Voor nog meer informatie over Dag van de kinesitherapie, neem zeker eens een kijkje op onze website www.axxon.be. Wil je meer weten over ReumaNet en/of VVSA, breng dan een bezoek aan de websites www.reumanet.be en www.spondylitis.be.

De oefengroep van An (uiterst links) onder begeleiding van Eddy (uiterst rechts)

Pr Nele Adriaenssens Pr Raf Meesen

De Europese werkgroepen – een insider view

Interview met Prof. Nele Adriaenssens en Prof. Raf Meesen.

Roland Craps, Tim Németh In de vorige artikels kon u kennismaken met de verschillende aspecten van World Physiotherapy en de Europese Vereniging. In dit artikel willen we twee AXXON-leden aan het woord laten die de voorbije twee jaar door AXXON gemandateerd waren in de werkgroepen op Europees niveau. We stellen ze graag even voor.

Nele Adriaenssens is hoofddocent en principal investigator van de onderzoeksgroep Rehabilitation Research aan de VUB met een bijzondere expertise binnen de oncologie en de lymfologie. Nele is de oprichter en voorzitter van het postgraduaat in lymfatische en oncologische kinesitherapie aan de VUB, ze is de coördinator van de kankerrevalidatieprogramma’s in het UZ Brussel en de mede oprichter en huidig voorzitter (2021-2023) van de Belgische Vereniging voor Lymfologie. Raf Meesen is hoogleraar Neuroplasticiteit en Bewegingscontrole, hoofd van de onderzoeksgroep Neurologische Revalidatie, voorzitter masteropleiding Revalidatiewetenschappen en Kinesitherapie en ViceDirecteur van de Doctoral School of Health & Life Sciences aan de UHasselt. Raf is effectief lid van de Technische Raad Kinesitherapie in het RIZIV en lid van de Raad van Bestuur van Pro-Q-Kine. Daarnaast engageert Raf zich in OVUNOKI, een overkoepelende commissie voor de universitaire opleidingen Revalidatiewetenschappen en Kinesitherapie in de Vlaamse Gemeenschap.

Welkom Nele en Raf in dit dubbelinterview. We vallen onmiddellijk met de deur in huis. Nele, was je bekend met de Europese Organisatie voor je mandaat en op welke manier ben je in contact gekomen met de Europese Regio (ER)?

Nele:

De Working Groups (WG) waren zeker nieuw voor mij, maar de congressen van (ER-)WP heb ik wel eens bijgewoond in het verleden. Toen het congres georganiseerd werd in Leuven in 2020, ben ik in contact gekomen met Caroline Speksnijder uit Nederland, gespecialiseerd in hoofd-en halskanker. We zouden een Belgisch-Nederlandse workshop organiseren rond kankerrevalidatie, maar helaas heeft COVID-19 hier een stokje voor gestoken. Dankzij deze contacten vertegenwoordig ik ondertussen ook België in de IPT-HOPE group (International Physical Therapists for HIV/AIDS, Oncology, Hospice and Palliative carE) en die workshop hebben jullie zeker nog tegoed van ons. Via de VUB was ik (en ben ik nog steeds) ook in contact met ENPHE (European Network of Physiotherapy in Higher Education), waar één van mijn masterproefstudenten een prijs heeft gewonnen in 2018, toch een eervolle vermelding waard. Waarom hebben jullie je kandidaat gesteld voor een mandaat in een Europese WG?

Raf:

We waren al jaren lid van ENPHE aan de UHasselt, hieruit bleek dat kennis over het onderwijs in de verschillende lidstaten van de ER nuttige informatie en inzichten opleverden voor het eigen curricullum. Waar ENPHE zich uitsluitend focust op het onderwijs, leek de bredere scoop van ERWP met een bredere expertise in werkgroepen zoals Professional Practice WG en vooral de Advocacy en EU matters werkgroep naast de Education matters WG, de ideale context voor mij om bij te dragen aan de connectie tussen het werkveld en het onderwijs.

Een van de doelstellingen van de Verklaring van Bologna (1999) was de totstandbrenging van een gemeenschappelijk en open Europees hoger onderwijs, met onderling vergelijkbare graden en erkende diploma’s. De verbetering van de procedures voor de wederzijdse erkenning van kwalificaties in de EU-lidstaten is een hoeksteen van de Europese onderwijsruimte. Er is bijvoorbeeld geen gemeenschappelijk Europees beleid inzake toegangsniveaus of voortdurende persoonlijke ontwikkeling voor kinesitherapeuten. Leermobiliteit bevordert de ontwikkeling van sleutelcompetenties en -ervaringen die van cruciaal belang zijn voor kinesitherapeuten en hun actieve deelname aan de samenleving. De tussentijdse evaluatie van het Erasmus+programma meldde een positief effect van mobiliteit op het zelfvertrouwen, de onafhankelijkheid en de sociale integratie van de studenten. Een nauwe band met het werkveld en beleidsinstanties op nationaal en Europees niveau is de beste garantie om “future proof” kinesitherapeuten af te leveren en ons een vooraanstaande positie te geven in de gezondheidszorg.

Nele:

Na de vraag van AXXON en de bevestiging dat het topic ‘kanker’ weerhouden werd, heb ik niet getwijfeld. Naast mijn professionele interesse voor het onderwerp, ben ik een globetrotter en heb ik interesse in internationalisatie op zich. Aan de VUB ben ik momenteel ook betrokken als sidekick van de Vice-Rector Internationalisatie, Romain Meeusen. Het geeft me energie om met andere culturen in contact te komen en het zijn in elk opzicht waardevolle ontmoetingen en samenwerkingen. Aan de VUB, in de Europese hoofdstad, zijn we allemaal wel een beetje wereldburgers, maar ik heb dat al van bij de start van mijn studies heel letterlijk genomen.

Daarnaast zat de timing professioneel gezien perfect: de European Mission on Cancer en het EU’s Beating Cancer Plan waren (en zijn) actueler dan ooit en daar wou ik graag aan meewerken. Ik vertegenwoordig de kinesitherapeuten ook binnen één van de stakeholdersgroepen van het EU’s Beating Cancer Plan in de Europese Commissie. Daar kunnen we echt het verschil maken. Ik hoop dan ook dat het topic rond kanker weerhouden wordt voor een volgende termijn, maar dat wordt binnenkort op de Algemene Vergadering beslist. Fingers crossed, want er is nog veel werk aan de winkel…

Nele, jij bent in de periode 2020-2022 betrokken geweest bij het werk van één van de permanente werkgroepen. Kan je ons iets meer vertellen over die groep?

Nele:

Initieel was het een engagement voor de Professional Practice Working Group binnen de thema’s ‘musculoskeletal disorders’ en ‘cancer’. We kwamen regelmatig samen binnen deze groep met de collega’s om te bespreken wat er leefde op de werkvloer in Europa, wat de rol van de kinesitherapeut was, wie onze partners waren, waarop we moesten inzetten, … Ik was vooral betrokken bij het luik oncologie. Hiervoor hebben we statements geformuleerd die voor ons belangrijk waren aangaande de rol van de kinesitherapie binnen het traject van patiënten met en na kanker. Er waren ook meetings met de andere werkgroepen om ons werk op elkaar af te stemmen, heel complementair en verrijkend.

Raf, kan jij ons vertellen in welke werkgroep jij actief was in de periode 2020-2022?

Raf:

Ik was actief in de Education matters WG en heb in het bijzonder meegewerkt aan de volgende documenten : Policy Statement on Physiotherapy Education en European Vision for Continuous Professional Development (Briefing paper). Omwille van de pandemie, is het tijdens de periode 20202022 niet mogelijk geweest om als WG fysiek samen te komen. Op welke manier hebben jullie deze quasi volledige online samenwerking ervaren?

Raf:

Dat was niet evident, als nieuweling kwam ik in een werkgroep terecht waar er verschillende leden al jaren actief waren en goed op elkaar ingespeeld. Het heeft heel wat tijd en energie gekost alvorens het duidelijk was wat er precies verwacht werd en hoe we gezamenlijk konden bijdragen aan de werkdocumenten. We hebben 1 fysieke meeting gehad dit jaar en die heeft het werk echt wel in een stroomversnelling gebracht. Spaans Engels, Turks Engels, Vlaams Engels, Iers Engels,… zijn echt wel verschillende talen als het over documenten gaat waar de preciese formulering erg belangrijk is.

Nele:

Zoals iedereen ondertussen vermoed ik, zie ik er de voor- en nadelen van in, maar ik geef toch de voorkeur aan een fysieke samenkomst. Zeker in de opstartfase had dit voor mij comfortabeler en efficiënter geweest. Op naar betere tijden! Raf, kan jij ons even duiden met welke projecten de Education Matters WG bezig was en welke in de volgende periode een vervolg zullen krijgen?

Raf:

We hebben nu een goede briefing paper m.b.t. continue professionalisering (CPD), een European Vision for Continuous Professional Development briefing paper die we gaan bespreken. Er zijn heel wat verschillende visies rond CPD, maar er is ook draagvlak voor gemeenschappelijke belangen. Binnen de werkgroep is het bijvoorbeeld duidelijk dat CPD best niet vrijblijvend is. Rond de Policy Statement on Physiotherapy Education zijn er volgens mij een tweetal belangrijke punten waar we verder aan moeten werken en dat zijn het entry level en de verwachtingen binnen de verschillende niveaus Bachelor, Master en PhD’s. Nele, naast je engagement in de Professional Practice WG, was je ook betrokken bij de thematische WG rond kanker. Kan je ons even wegwijs maken in het reilen en zeilen van deze specifieke WG?

Nele:

Ja, dat was een verrassing, een ‘uitprobeersel’ van de ER-WP, want I did not sign up for this, dus daarmee hadden ze mij goed liggen. Gelukkig was dit voor mij qua content een geschenk en zelfs ‘interessanter’ dan de PPWG. Alle Europese experten die werken rond kanker uit de 3 verschillende groepen verenigd, ik kon het niet beter treffen. We werkten heel efficiënt en gepassioneerd en aan deze groep heb ik echt wel mijn hart verloren op relatief korte termijn. We hebben een position paper geschreven, die we nu gaan proberen te publiceren en waarover we een webinar georganiseerd hebben. Iedereen van de werkgroep heeft hieraan bijgedragen en de sfeer zat goed van bij de start! Ik heb al 5 uitnodigingen voor mijn toekomstige tripjes in Europa om op de koffie te gaan, dus dat is ook mooi meegenomen. Wat waren voor jullie de leukste en moeilijkste aspecten?

Raf:

Het enorme engagement binnen de werkgroep en de fysieke meeting die we hadden in Sevilla waar een heleboel misverstanden gelijk uit de wereld geholpen werden.

Nele:

Geen verrassend antwoord, maar COVID-19 was zeker een pain in the ass (zacht uitgedrukt)! Hoewel het online vergaderen ook voordelen heeft (ecologisch en time management), is er toch een deel van de gevoeligheden en diepgang van de werkgroep teloor gegaan. Daarnaast komt dit bovenop een reeds drukke agenda, waardoor het niet altijd makkelijk was om alles georganiseerd te krijgen, maar het was zeker de extra efforts waard.

Het leukste was de webinar die we georganiseerd hebben met de crosscancer group. Een dynamische, gemotiveerde groep collega’s om mee samen te werken, een leuk concept/programma. We hadden meer dan 250 deelnemers dus het was heel dankbaar om ons werk van de afgelopen jaren te mogen voorstellen – zeker aangezien het met veel enthousiasme onthaald werd.

Professioneel heb ik ook twee heel fijne contacten overgehouden aan de werking binnen de groep, waarmee we samen aan onderzoeksvoorstellen werken, dus dat wordt zeker nog vervolgd.

Zou je een nieuw mandaat voorgedragen vanuit AXXON zien zitten voor nog een periode en waarom?

Nele:

Zoals aangegeven, hoop ik dat we ons werk binnen de groep rond het topic kanker kunnen verderzetten. We hebben al heel mooi werk geleverd, maar dit zouden we nu nog verder moeten implementeren. We hebben nu ook de juiste mensen op de juiste plaats, dus het zou jammer zijn dat het geen duurzaam verhaal zou worden.

Daarnaast had ik de pech om net in een termijn aan zet te zijn waarin er amper of niet gereisd mocht worden, spijtig genoeg. De online meetings waren een dankbaar alternatief, maar ik kijk ernaar uit om mijn Europese collega’s ook eens in real-life te ontmoeten en nog een aantal landen te kunnen aandoen voor mijn persoonlijke travelmap.

Raf:

Ik zou die verantwoordelijkheid graag terug opnemen. Enerzijds ben ik nu goed ingewerkt in de materie en anderzijds ben ik ervan overtuigd dat nu we terug in een normaal regime zitten waar we fysiek met elkaar in overleg kunnen gaan, de efficientie in de werkgroepen ten goede zal komen. Op welke manier is een dergelijk engagement binnen de Europese Regio zoals dat van jullie een meerwaarde voor de beroepsgroep in België?

Raf:

Als je beleid wil maken, kan je niet anders dan rekening houden met wat er zich afspeelt binnen Europa. De documenten die ontwikkeld worden kunnen beleidsondersteunend ingezet worden door AXXON. Eigenlijk kan je deze vraag terugbrengen tot waarom “Europa”? De recente geschiedenis heeft ons geleerd dat elke crisis Europa sterker gemaakt heeft; dat is nu met de recente ontwikkelingen niet anders.

Nele:

Van elkaar leren (best practices) en de krachten bundelen (lobbywerk) is altijd een goed idee. Ik ben graag op de hoogte van het reilen en zeilen binnen mijn domein en met zo’n groep wordt dat alleen maar gestimuleerd. Het geeft ook zuurstof en vertrouwen om te horen van andere collega’s dat we ‘goed bezig zijn’. We hadden vaak ook andere interessante discussies, naast de agenda van de vergadering, zoals directe toegankelijkheid tot de kinesitherapie in de verschillende landen met de voor- en nadelen, de COVID-19 situaties in de verschillende landen, … We zijn vakidioten, maar met een hart voor alles wat er leeft binnen de kinesitherapie, niet alleen onze eigen winkel. Dankjewel Nele en Raf voor dit interview.

Maak kennis met Dorsoo en zet uw patiënten op weg naar een optimale nachtrust. een optimale nachtrust. Het Dorsoo ACTIVE+ slaapsysteem Het Dorsoo ACTIVE+ slaapsysteem bestaat uit een hydraulische lattenbodem en een speciaal bestaat uit een hydraulische lattenbodem en een speciaal gecontourde matras. Dorsoo is het enige bed dat zorgt voor gecontourde matras. Dorsoo is het enige bed dat zorgt voor een opwaartse ondersteuning aan de lage rug. Het beweegt een opwaartse ondersteuning aan de lage rug. Het beweegt ’s nachts automatisch en ongemerkt mee. Zo wordt uw patiënt ’s nachts automatisch en ongemerkt mee. Zo wordt uw patiënt in elke slaaphouding perfect ondersteund. in elke slaaphouding perfect ondersteund.

Resultaat: een optimaal ontspannen nachtrust en een Resultaat: een optimaal ontspannen nachtrust en een nachtelijk vervolg op de goede zorgen die u overdag biedt. nachtelijk vervolg op de goede zorgen die u overdag biedt.

Wat u overdag doet voor uw patiënten, doet Dorsoo ’s nachts.

Informeer uw patiënten over ergonomisch slapen. Wenst u vrijblijvend advies over slapen en rugpijn? Wilt u onze folders met slaaptips ontvangen voor in uw wachtzaal? Mail ons via pro@dorsoo.be of bel 0472 09 33 38.

Bedankt voor alles, Roland!

Sébastien Koszulap Na vele jaren in de kinesitherapie gaat Roland Craps met welverdiend pensioen.

Een bladzijde wordt omgeslagen: Roland Craps, een van de oprichters van AXXON, sluit een belangrijk hoofdstuk in zijn carrière af. Enkele jaren was hij penningmeester van de beroepsvereniging, en daarnaast vertegenwoordigde Roland AXXON ook in de Technische Raad voor Kinesitherapie en de Conventiecommissie, waar zijn expertise op het gebied van ouderenzorg van onschatbare waarde was.

Hij werd al snel verantwoordelijk voor de internationale betrekkingen van de vereniging en werd in 2008 verkozen tot 2de vicevoorzitter van ER-WCPT, de Europese vereniging voor kinesitherapie waarvan AXXON lid is (nu Europe Region World Physiotherapy genoemd). Hij werd in 2010 eerste vicevoorzitter en bekleedde deze functie tot 2020, terwijl hij ook voorzitter was van de “Advocacy and EU Matters Working Group”.

Altijd aanspreekbaar en klaar om mensen bij te staan met raad en daad, had Roland altijd een vriendelijk woord voor elk lid van de beroepsvereniging. Het was een genoegen om met hem te praten over een breed scala aan onderwerpen. Nu dit hoofdstuk voorbij is, zal Roland meer tijd kunnen wijden aan het volgende project, waarover hij al veel heeft geschreven: hondentraining, een van zijn andere grote passies.

Alle directieleden en medewerkers van AXXON wensen hem het allerbeste toe en danken hem voor deze lange en vruchtbare samenwerking.

Roland en Ellie, zijn Golden Retriever

SEPTEMBER 2022

Beroepsvereniging voor kinesitherapeuten

Exclusief

SPECIAL

Perinatale en pelvische reëducatie

Het ledenmagazine voor en door kinesitherapeuten

EXXPERT

Deze maand in AXXON Exclusief Perinatale en pelvische reëducatie

Onze leden ontvangen ook AXXON Exclusief, een editie boordevol professionele informatie.

Projecten Transversale gezondheidszorgdoelstellingen: In zes verschillende werkgroepen wordt aan de toekomst van de kinesitherapie gesleuteld. Je leest de stand van zaken over de projecten rond Post-COVID, patiënten met diabetes, kinderen met obesitas, perinataal traject voor kwetsbare vrouwen, abdominale orgaantransplantaties en een betere pulmonaire revalidatie.

De ABSG BICAP geeft een samenvatting van twee interessante studies rond hardlopen postpartum. Op dit moment ontbreken officiële richtlijnen voor de kinesitherapeutische begeleiding en de klinische evaluatie of een vrouw postpartum klaar is om (weer) te starten met lopen. Het doel van de auteurs was om systematisch meer inzicht te verschaffen in de verschillende factoren die dat beïnvloeden. Cochrane Corner: bekkenbodemspiertraining ter preventie van pre- en postnatale incontinentie.

SBB Accountants & Adviseurs gaat na of jouw bedrijf al GDPR-proof is.

AXXON Exclusief is de speciale editie voor leden om hen te informeren over: • Tal van wetenschappelijke thema’s • De ontwikkelingen in Sociale Zaken en

Gezondheidszorg • De acties van AXXON op het werkterrein ter verdediging van het beroep • En nog veel meer! Ga naar onze website www.axxon.be en word vandaag nog lid! U vindt er ook de overzichtsagenda van cursussen, congressen, symposia en kringactiviteiten.