41
5.
‘Moderne kunst? Dat kan mijn neefje van drie ook.’ Katja Weitering, artistiek directeur Cobra Museum Amstelveen: ‘Dit is een grappig vooroordeel dat je veel hoort. Wat mensen vaak niet weten, is dat kunstenaars als Karel Appel of Corneille dit juist als een compliment zouden beschouwen. Met hun kleurige, kinderlijk aandoende schilderijen probéérden ze juist de ongedwongen kant van kinderen te vangen. Kinderen zijn nog niet aangetast door de maatschappij met al zijn regels en wetten, er wordt ze nog niet voorgeschreven hoe ze bepaalde dingen moeten doen. Een kind kan zich helemaal ‘puur’ uiten. Daardoor is wat zij tekenen en schilderen heel ongedwongen. Dat wilden de Cobra-kunstenaars ook: elk idee loslaten van hoe kunst er volgens de volwassen wereld uit moest zien en het spontane kind in zichzelf weer oproepen. Dat is veel en veel moeilijker dan je denkt, omdat je als volwassene door heel veel dingen beïnvloed bent.
De Cobra-kunstenaars werden maar door weinigen begrepen. Dat geldt ook voor moderne kunstenaars van nu. Het gaat om creativiteit: iets scheppen dat eenvoudig of abstract is, is net zo goed kunst als een realistisch geschilderd landschap. Een goede kunstenaar is in staat zijn visie op de wereld en kennis over kunstgeschiedenis en materiaal over te brengen in zijn werk. Mensen zeggen weleens als ze een doek in één kleur zien: ‘Ja, dat kan ik ook.’ Het verschil met hen en die kunstenaar is dat de kunstenaar het daadwerkelijk dóet. Bovendien moet je maar eens echt goed naar zo’n simpel ogend schilderij kijken. Het krijgt dan vanzelf diepte, komt tot leven. Er is niet voor niets enorm veel aandacht en jaren van experimenteren aan vooraf gegaan. Moderne kunst nodigt je uit om beter te kijken, om langer stil te staan bij dingen. Het laat je zien dat de dingen vaak heel anders zijn dan je denkt.’