226
Γιάννης Τσαφογιάννης
Η αντίφαση είναι όμως πως αυτού του είδους τα προγράμματα «λιτότητας» ρίχνουν «λάδι στη φωτιά» του αποπληθωριστικού φαύλου κύκλου: Δε φτάνει που τα «πακέτα σωτηρίας» μεταφέρουν τεράστια ποσά στις χρεoκοπημένες τράπεζες, που προφανώς έχουν σταματήσει να δανείζουν, με αποτέλεσμα να «μην κινείται φύλλο» στην αγορά, τώρα η «λιτότητα» μειώνει ακόμα περισσότερο τα εισοδήματα του λαού, κα αυξάνει ακόμα περισσότερο την ανεργία, με αποτέλεσμα να γιγαντώνεται ο κύκλος της μειωμένης κατανάλωσης, των λουκέτων, των απολύσεων, κτλ.. Αλλά μπροστά στο να δημιουργηθεί μια νέα «φουρνιά» εργατών, πολύ πιο εκμεταλλεύσιμων από τους σημερινούς, ας ξεκληριστούν και μερικοί εργάτες, και ας μπουν και μερικά λουκέτα. Μη νομίζετε δηλαδή ότι τάχα οι κυβερνώντες «τρελάθηκαν» ή «δεν ξέρουν τι κάνουν». Απλά έχουν επιλέξει να φέρουν τους εργάτες όσο πιο κοντά γίνεται στο «κινεζικό πρότυπο» - έστω και αν αυτό οδηγεί σε καταστάσεις όπως αυτή που γλαφυρά περιγράφει σε άρθρο του ακόμα και το Spiegel, όργανο της γερμανικής άρχουσας τάξης: «Τα δρακόντεια κυβερνητικά μέρα λιτότητας κατόρθωσαν να μειώσουν το έλλειμμα της χώρας κατά το -σχεδόν απίστευτο- 39.7%, μετά από πολυετείς σπατάλες και παραχαραγμένες στατιστικές. Τα μέτρα κατάφεραν να μειώσουν τις κρατικές δαπάνες κατά 10% -4.5% παραπάνω από ότι απαιτούν η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) και το «διεθνές νομισματικό ταμείο» (ΔΝΤ). Το πρόβλημα είναι πως τα μέτρα λιτότητας εντωμεταξύ έπληξαν πολύπλευρα την ελλη-