De Chiro is niet hip Dat vind ik er zo go SUPERHIRO met Joris Hessel van Radio Gaga
Hij mag de Chiro dan wel verlaten hebben voor de scouts, toch draagt de oppersympathieke Joris Hessels, die je misschien kent van het tv-programma Radio Gaga, de jeugdbewegingen in het algemeen een warm hart toe. Dubbelpunt ontmoette hem voor koffie en een babbel over engagement, zijn jeugdbewegingsjaren en het cynisme. Door Lotte en Ilse
DUBBELPUNT: Hoe zag je parcours in de jeugdbeweging eruit? Joris: Ik heb net als mijn broers en zussen als kleine jongen in de Chiro gezeten. Ik ben er na drie jaar vertrokken, al kan ik niet goed zeggen waarom. Ik kende er wel weinig volk, en bovendien heette de scoutsgroep Sint-Joris, dus ik dacht dat ik daar misschien meer aansluiting zou vinden (lacht). Ik heb me er, voor zover ik me herinner, wel zeer goed geamuseerd, maar alleen de scouts heb ik echt bewust meegemaakt. Daar ben ik zo’n zes jaar gebleven, tot ik moest kiezen tussen al mijn hobby’s, en ik heb gekozen voor sport en spel in plaats van de jeugdbeweging.
Een veilig nest DUBBELPUNT: Waar heb je de beste herinneringen aan?
Joris: Aan de groepskampen, waar de groten zorgen voor de kleintjes en de kleintjes superveel dingen oppikken van die groten. Mijn zoontje gaat nu naar een Freinetschool, waar alle kleuterklassen samen zitten, en daar merk ik dat ook. Ze leren voor elkaar te zorgen. Zo’n kamp was een soort veilig nest, net als de zondagnamiddagen. En daarnaast vond ik ook de omgeving van zo’n kamp, de vrijheid die je kon zoeken in die natuur, zalig.
DUBBELPUNT: En wat voor activiteiten deed je graag?
Joris: Ik was een grote fan van ruiltochten, dat vond ik echt geniaal (lacht). En ik denk dat in de jeugdbeweging ook wel de kiem is gelegd voor het soort toneel dat ik samen met Dominique Van Malder maak (n.v.d.r. zijn co-presentator in ‘Radio Gaga). Om de paar jaar maken wij een voorstelling in openlucht met jonge mensen, en dat doet wel terugdenken aan weggaan met de scouts. Je bezet samen een plek, maakt die voor een dag of tien van jezelf en maakt samen een kampvuur.
DUBBELPUNT: Dat is eigenlijk ook wat jullie deden met Radio Gaga.
Joris: Inderdaad. Ook daar probeerden we op die acht verschillende plekken een soort veilig nest van feest te creëren, en mensen met elkaar te verbinden die daarvóór niet noodzakelijk van elkaars bestaan afwisten. Dat had ook wel iets van een kamp bouwen, ja. En ook even
32
]JANUARI 2016[
weinig slapen als op kamp, en wanneer de camera’s eindelijk stoppen met draaien dan toch die bak bier bovenhalen.
‘Er heerst een soort taboe rond zachtheid tegenwoordig’ DUBBELPUNT: Nog levendige herinneringen?
Joris: Bosspelen vond ik ook wel leuk ... en droppings! Dat was superspannend, zo zelf de weg vinden – ik was acht, negen jaar – en op zo’n moment maakte het ook niet uit waar je vandaan kwam of hoe je verschilde van elkaar, maar moest je gewoon samen ergens geraken. Supertof. En samen zingen, ‘s avonds rond het kampvuur. Dat soort samenhorigheid is toch wel iets dat mij echt gevormd heeft, en dat zit ook in alles wat ik samen met Dominique doe, die ook in de Chiro heeft gezeten.
DUBBELPUNT: Jullie kennen elkaar van op school. Heeft jullie Chiro- en scoutsachtergrond ervoor gezorgd dat jullie vrienden werden? Joris: Ik denk dat dat daar onrechtstreeks wel mee te maken heeft. We hebben dezelfde voelsprieten, hetzelfde soort verlangen om een vorm van samenhorigheid te creëren. Als we samen een voorstelling maken, denken we ook altijd na over hoe we