เต่าจิ๋วออกมากลางเวที
เต่าจิ๋ว
ปู่ย่าตายาย บรรพบุรุษของเราวิ่งแข่งชนะกระต่ายมาแล้ว (กระต่ายมีสีหน้าไม่พอใจ) พอมาถึงรุ่นของเราจะให้เสียชื่อไม่ ได้ เ ป็ น อั น ขาด เรื่ อ งวิ่ ง แข่ ง น่ ะ ธรรมดาไปเสี ย แล้ ว เต่ารุ่นเรามันต้องบิน ฉันจะบิน...ฉันจะบิน...ฉันจะบินบินไป ไกลแสนไกลไม่หวัน่ … I believe I can ffl lfl y… ฉันไปหากบผูเ้ ฒ่า เพื่อปรึกษาดีกว่า
เต่าคลานไปที่เด็กชาย เด็กชายแสดงเป็นกบผู้เฒ่า กบผู้เฒ่า เฮ่อๆๆ อยากจะบินเรอะ ก็ไปยืมปีกของแมลงปอสิ เด็กชายส่งปีกแมลงปอให้กระต่ายเล่นแทน (แมลงปอออกโบยบิน เต่าคลานไปหา) เต่าจิ๋ว แมลงปอจ๋า ฉันน่ะเนื้อยเหนื่อยกับการคลานอย่างเชื่องช้า
มาแสนนาน คราวนี้ฉันอยากจะบินกับเขาบ้าง ฉันจึงอยากจะ ขอยืมปีกใสๆ ของเธอหน่อยนะ ฉันจะได้บินไปบนท้องฟ้า เสียใจจ้ะเต่าจิ๋ว ปีกอันบางใสของฉันไม่ได้มีไว้ให้ใครยืม
แมลงปอ แมลงปอบินถลาออกไป ครูโบยบินออกมาเป็นผีเสื้อ กระต่ายขอเป็นผู้เล่าต่อ
Readers Theatre
145