Een semester in Zweden

Liefste Chemicanen,

21 augustus – een datum waarop ik normaal gezien flink aan het studeren ben – vertrok ik vol stress naar het Zweedse Stockholm om mijn Erasmus ervaring in te zetten.

De eerste dagen waren heftig. Laat me de situatie even schetsen: in Zweden is het in de winter enorm koud (het was eens een hele week –17 °C).

Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het in de zomer ook zo is. In tegendeel, bij aankomst was het daar een mooie 30 °C in de pakkende zon die niet onder leek te gaan. Ik hoor het jullie al zeggen, wat is daar nu mis mee?! Wel, aangezien ik een half jaar in Stockholm ging blijven, was ik goed ingepakt: twee volle valiezen, twee volle rugzakken en twee keer zo veel kleren aan. Je komt daar dan alleen toe in de luchthaven, pakt het openbaar vervoer tot aan de universiteit om je sleutels op te halen, en komt tot het besef dat jouw kot op een berg ligt…

Liters heb ik daar gezweed (dt-fout intended, jullie grammarnazi’s) om alles tot boven te krijgen!

Anyhow, eenmaal aangekomen ging alles wat vlotter. Natuurlijk ga je niet naar Zweden zonder eens naar de Ikea te gaan.

Dat was dan ook een van de eerste ‘uitstapjes’ die ik gedaan had, voornamelijk met de bedoeling om me een donsdeken en een hoofdkussen aan te schaffen, maar toch ook wel voor die typische Zweedse ballekes. En voor de geïnteresseerden met belangrijke levensvragen: ja, die smaken zo goed als hetzelfde als in België!

Een maandje ging voorbij en tegen dan ben je alles wel wat gewoon. Je hebt nieuwe vrienden, je begint de stad wat te

kennen, je plant hier en daar eens een tripje. Ik kan hier natuurlijk nu nog duizend-en-een verhalen vertellen over van alles en nog wat, maar uiteraard wil ik het neusje van de zalm wel met jullie delen: Lapland tijdens nieuwjaar!

Twintig (!!) uur op de bus zitten, een hele opgave dus, maar oh zo worth it! We vertrokken richting het noorden rond de middag waardoor we ’s ochtends zouden toekomen in het Zweedse Lapland. Dat werd dus wakker worden in winter wonderland, letterlijk. Voorbereid als ik ben, had ik de lokale temperatuur al eens opgezocht zodat ik wist hoe ik me zou moeten kleden, not… Mocht je denken het ooit al eens koud gehad te hebben, dan denk je fout, het was daar –27 °C. De eerste dag werd dus toch wel wat afzien.

Het eerste dat op het programma stond, was een bezoek aan een rendier boerderij en aan het fameuze Ice Hotel. Daarnaast werd er veel gewandeld door het prachtige landschap, gecruised op een snowscooter, achterop een huskyslee gezeten, stuk voor stuk heel spectaculair. Maar natuurlijk was één van de hoofdredenen voor het bezoek aan Lapland toch wel de Noorderlichten te bezichtigen!

Jammer genoeg waren de eerste dagen zo goed als altijd bewolkt, en ook na eens vlug naar het weerbericht te kijken, zag het er niet al te denderend uit.

Op 31 december, toch wel wat teleurgesteld door het weer, brak de avond dan uiteindelijk aan en kwam het nieuwe jaar dichterbij. Traditiegewijs stond de cava al koud en werd er goed gegeten. De fles poppen wouden we doen onder de hemel die op dat moment nog vol wolken zat, dus trokken we naar buiten.

Een uurtje na nieuwjaar begonnen we het toch wat koud te krijgen en werd onze keel stilaan wat droger, er werd dus besloten om maar eens terug te keren naar onze chalet. Maar plots, op die terugweg, hoorden we in de verte veel en luid geroep. Na nog geen vijf minuten wachten, klaarde heel de hemel op! En ja hoor, daar waren ze dan, de Noorderlichten!

Wat een manier om het nieuwe jaar in te zetten! De reis kon natuurlijk niet meer stuk en tot op de dag vandaag denk ik er nog aan terug.

Ziezo, dit was dan een kort verhaaltje van wat me het meeste bijgebleven is op Erasmus. Echt een gekke ervaring!

xxx Kejom