Canis canem non est | Babis Karalis | CHEAPART

CANIS CANEM NON EST Ο ΣΚΥΛΟΣ ΣΚΥΛΟ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ BABIS KARALIS | ΜΠΑΜΠΗΣ ΚΑΡΑΛΗΣ

CANIS CANEM NON EST Ο ΣΚΥΛΟΣ ΣΚΥΛΟ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ BABIS KARALIS | ΜΠΑΜΠΗΣ ΚΑΡΑΛΗΣ

3.2 – 12.3.2016

25 A. Metaxa Str., +30 210 3817517 10681 Athens office@cheapart.gr W W W . C H E A P A R T . G R

facebook.com/cheapartofficial twitter.com/cheapartathens

Ενδεχομένως ο λόγος ύπαρξης των καταστροφών στον κόσμο να είναι η παραγωγή τέχνης. Αντίστοιχα τα εκ προοιμίου ναυάγια μπορεί να μην εξαλείφονται, ευχόμαστε όμως να μην καταλήγουν στην ακρότητα της ανθρωποφαγίας, έχοντας την ηθική διάσταση της μνήμης, βακτηρία στη θυέστεια φρίκη.

A likely cause for global disaster is the production of art. Subsequently, an upcoming shipwreck may not be prevented, yet we anticipate that it will not develop into a condition of extreme cannibalism, having preserved the moral perspective of memory - the bacteria of vulgarity and brutality.

Ο Μπάμπης Καραλής με την εγκατάστασή του αποτίει φόρο τιμής στον Théodore Géricault και αναφέρεται στον διάσημο πίνακά του "Le Radeau de la Méduse" (1818-1819),που είναι μια οριοθετημένη έκταση αποβλήτων του Θεού και ένα πεδίο θριάμβου της δύναμης επί της ηθικής. Ο Καραλής δεν προσπαθεί να εικονογραφήσει τον ιστορικό, αλλά αναπαριστά τον βιωμένο χρόνο, στις ρωγμές του οποίου η σχεδία του καταβυθίζεται. Κατασκευασμένη από τραβέρσες σιδηροδρομικών γραμμών, ανεστραμμένη πάνω σε μια θάλασσα από ξερά ψωμιά είναι προορισμένη να ναυαγήσει, όχι από το βάρος των τρεισήμισι τόνων της, αλλά από το ειδικό βάρος ενός ξύλου που δεν μπορεί να επιπλεύσει. Θέτει έτσι τα όρια του προσωπικού ναυαγίου όταν στον συμπαρομαρτούντα χώρο περιπλέουν η μνήμη του κατακλυσμού, η ελκτική γοητεία του κανιβαλισμού, η διαχείριση της τροφής, ο χειρισμός του άλλου.

Babis Karali's installation is a tribute to Théodore Géricault; a direct reference to the renowned painting "Le Radeau de la Méduse" (1818-1819) in which a confined space and waste field of divinity and a domain of triumph of power over morality.

Karalis does not attempt to become a historian yet to reflect on time endured, upon the very cracks from which the raft defects.

Made of railway crossbars, his installation inverts onto a sea of stale bread, destined to sink not from its three and a half ton weight, but from the African timber that cannot float on water.

As so, Karalis sets the boundaries for a personal wreck within the supplementary space that accommodates memories of the crash, of the seductive charm of cannibalism, of the administration of food, of the handling of one other.

CANIS CANEM NON EST, Ο ΣΚΥΛΟΣ ΣΚΥΛΟ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ / ΜΠΑΜΠΗΣ ΚΑΡΑΛΗΣ / CHEAPART 2016

ΣΧΕΔΙΕΣ ΚΑΙ ΚΑΝΙΒΑΛΟΙ

ΣΧΟΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ "CANIS CANEM NON EST" / "Ο ΣΚΥΛΟΣ ΣΚΥΛΟ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ"

“Η συνάντηση με τους ανθρωποφάγους του Νέου Κόσμου, που έγινε ευρέως γνωστή στην Ευρώπη από τις αρχές του 16ου αιώνα μέσω των αφηγήσεων του Αμέρικο Βεσπούτσι, διαδραμάτισε καταλυτικό ρόλο, αποκρυσταλλώνοντας ενδημικούς φόβους και διάσπαρτους θρύλους. Η σημασιολογική εξέλιξη δεν απατά: από το 1515, η λέξη “κανίβαλος” που προέρχεται από τη λέξη κανίβα στη γλώσσα αραουάκ και δηλώνει τις Αντίλες της Καραϊβικής, εμφανίζεται ως δηλωτική των νησιωτικών πληθυσμών που τρέφονται με ανθρώπινες σάρκες. Το 1532, στο έργο του Πανταγκρουέλ ο Ραμπελέ τη χρησιμοποιεί ως συνώνυμο του ανθρωποφάγου. [...] Επιπλέον, η άμεση παρατήρηση των Αμερικανών ανθρωποφάγων οδηγεί σε αναθεώρηση των στερεοτύπων: ο κανιβαλισμός παραμένει, ασφαλώς, απαράδεκτος για τους Ευρωπαίους, επιβεβαιώνει γι' αυτούς την 'απάνθρωπη' φύση όσων τον διαπράττουν, αλλά παραδόξως χάνει τον εξαιρετικό χαρακτήρα του και σχεδόν δικαιολογείται ως πολιτιστική πρακτική.” Κατερίνα Στενού, Εικόνες του άλλου, η ετερότητα: από το μύθο στην προκατάληψη, σ. 52-3. Αναμφίβολα πολλοί θα σκεφτούν ότι αυτή, η τελευταία έκθεση του Μπάμπη Καραλή αναφέρεται, εμμέσως, στην τρέχουσα τραγωδία των μεταναστών που σκυλοπνίγονται στο φουρτουνιασμένο Αιγαίο. Μια σχεδία στη θάλασσα, σ' αυτό το μεντιατικό πλαίσιο, δεν μπορεί παρά να μας θυμίσει τα γεγονότα αυτά. Θα ήταν άδικο. Ειδικά αφού το έργο του καλλιτέχνη είναι υπό επεξεργασία εδώ και χρόνια. Μια τέτοια μετάθεση θα ήταν επίσης ενδεικτική της αδυσώπητης ανάγκης μας να επικαιροποιούμε τα πάντα, κάτι που ασφαλώς διογκώθηκε μπιεναλικά τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια. Μήπως ήρθε η ώρα να χαλαρώσουμε;

Ο Μπάμπης Καραλής με την εγκατάστασή του αυτή αποτίει φόρο τιμής στον Théodore Géricault και ειδικότερα στον πίνακά του Le Radeau de la Méduse (1818-1819). Όπως και η, λίγο μεταγενέστερη, Σφαγή της Χίου του Delacroix, η Σχεδία της Μέδουσας είναι ένα είδος πρώιμου “φωτορεπορτάζ”, μια από τις πρώτες, δηλαδή, προσπάθειες της ζωγραφικής να καταγράψει την επικαιρότητα της εποχής της, αλλά και να τη χρησιμοποιήσει προς όφελος των ρομαντικών ιδεωδών της. Δεν μας είναι δύσκολο λοιπόν να φανταστούμε τις αντιδράσεις των Παριζιάνων φιλότεχνων οι οποίοι, καθηλωμένοι, αποσβολωμένοι, παρατηρούν αυτή τη φαντασμαγορία τραγικότητας. Κι όμως, είναι ένα πραγματικό γεγονός. Μια πραγματική τραγωδία. Αφού εξαντλούν τις προμήθειές τους από γαλέτες, οι απελπισμένοι ναυαγοί προβαίνουν σε πράξεις κανιβαλισμού. Το ένα δέκατο περίπου των αρχικών επιζώντων θα φτάσουν ζωντανοί στην ξηρά, πιθανόν οι πιο δυνατοί εξ αυτών. Το μοτίβο δεν μας είναι άγνωστο: άνθρωποι σε συνθήκες εκτάκτου ανάγκης, εκεί όπου η επιβίωση γίνεται επιτακτική και οριακή θα κάνουν κάθε είδους πράξη που αντίκειται στις έως τότε αποδεκτές αξίες ηθικής, θρησκείας, κάθε λογής ταμπού. Ειδικά για την εξ ανάγκης ανθρωποφαγία ο εικοστός αιώνας μας υπενθύμισε περισσότερες από μια φορά το άσχημο πρόσωπό της, από την πολύμηνη πολιορκία του (τότε) Λένινγκραντ από τα χιτλερικά στρατεύματα έως την πολυπροβλημένη στα media, στην εποχή της, αεροπορική τραγωδία στις Άνδεις. Δεν υπάρχει αμφιβολία: και μεις θα το κάναμε. Αν οι συνθήκες το επέβαλλαν... Η αναφορά του Μπάμπη Καραλή πάνω στη ζωγραφισμένη (και δυσδιάκριτη ως κατασκευή) σχεδία του Géricault καταλήγει σε μια λεπτομερή και πολύπλοκη κατασκευή που περιέχει κατασκευαστικά σχέδια, μακέτες και, τέλος, μια

τεράστια σχεδία αναρτημένη στον τοίχο. Η “σχεδία” του Έλληνα καλλιτέχνη απέχει έντονα από αυτή του Γάλλου ζωγράφου. Οι ναυαγοί και, ακόμα, η θάλασσα απουσιάζουν. Τη θέση της τελευταίας έχει πάρει μια “θάλασσα” από παξιμάδια που καλύπτουν το δάπεδο της γκαλερί (και τις οποίες, κατά βούληση, πατάει ο επισκέπτης) και τη θέση των ναυαγών εμείς, οι θεατές της έκθεσης, λιγότερο απελπισμένοι ή κανιβαλικοί από κείνους ασφαλώς, αρκετά όμως για να καταλάβουμε απόλυτα το θέμα. Όπως και με παλαιότερες κατασκευές του Καραλή έτσι και δω, εντυπωσιάζει η κλίμακα και η ακρίβεια της κατασκευής. Από μια άποψη ο Καραλής δεν κατασκευάζει τόσο μια σχεδία, όσο μια Κιβωτό του Νώε, τεράστια στην πολυπλοκότητα της, με τη μυρωδιά της πίσσας να γεμίζει την αίθουσα, και με διάθεση για μια μεγάλη αφήγηση. Δεν περιέχει επιβάτες, ούτε δείγματα της πανίδας της Αθήνας. Όμως οι πιο παράδοξες εκδοχές αυτής της τελευταίας βρίσκονται πέρα από τη μεσοτοιχία, στο διπλανό Pet Shop. Όσο για τους επιβάτες της Κιβωτού, οι φιλότεχνοι της Αθήνα αποτελούν αρκετά σπάνια και μοναδικά δείγματα, άξια να διασωθούν... Θανάσης Μουτσόπουλος

CANIS CANEM NON EST, Ο ΣΚΥΛΟΣ ΣΚΥΛΟ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ / ΜΠΑΜΠΗΣ ΚΑΡΑΛΗΣ / CHEAPART 2016

ΜΠΑΜΠΗΣ ΚΑΡΑΛΗΣ | BABIS KARALIS Γεννήθηκε το 1963 στην Ήπειρο. Σπούδασε στη Νομική και την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Born in 1963 in Epirus. He studied in Law at the University of Athens, painting and sculpture at the Athens School of Fine Arts. He has participated in many exhibitions in Greece and abroad. [Επιλογή / Selection] 2007

Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας / Short Film Festival of Drama "Sokakta Senlik 3", 3rd Street Art Festival, Κωνσταντινούπολη / Istanbul

2010

ARTmART 3, CHEAPART in Wien, Vienna Künstlerhaus "Reflections", The Art Foundation "Η ανθρώπινη μορφή στην τέχνη", Τεχνόπολις Γκάζι / "The human figure in art", Technopolis, Gazi

2011

The 5th Beijing International Art Biennale, Κίνα / China "Lost in Athens", CAMP! Contemporary Art Meeting Point

2013

"Art-Athina 2013", CHEAPART Booth "Boiling point", επιμέλεια Γιώργος & Δημήτρης Γεωργακόπουλος / curated by Georg & Dimitris Georgakopoulos, Vienna Künstlerhaus CHEAPART Amsterdam, Loods 6 "#neceCITIES", ARTWALL Project Space 4η Μπιενάλε Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης / 4th Thessaloniki Biennale of Contemporary Art 4η Μπιενάλε της Αθήνας 2013 "Agora" / 4th Athens Biennale 2013 "Agora" (Art Bank) "The white house biennial 2013 – exercises on democracy", ένα project του Νίκου Χαραλαμπίδη / a project by Nicos Charalampidis, Open C.A.S.E. 303 "PROKAT", Ελληνοαμερικανική Ένωση / Hellenic American Union The Nunnery Gallery, Shape Open, Λονδίνο / London

2014

Ιmago Mundi, Benetton Collection "Amen", ArtWall Project Space "Evolution 2 | Skins"

2015

ARTmART 4, CHEAPART in Wien, Vienna Künstlerhaus H T T P S : / / B A B I S K A R A L I S . W O R D P R E S S . C O M