Grammatikk: Preteritum av haben og sein

GRAMMATIKK

Preteritum av haben og sein

På norsk bøyer vi verba i tid, men ikkje etter person. Derfor heiter det:

På tysk er det ganske lett å bøye sein (å vere) og haben (å ha) i preteritum, men hugs at verbet må bøyast etter den personen det står til.

Preteritum av verba sein og haben blir ofte brukt både i munnleg og skriftleg tysk. Preteritum av andre verb blir først og fremst brukt i skriftleg tysk, til dømes i eventyr. I munnleg tysk bruker ein stort sett presens perfektum til å seie noko om fortida.

Preteritum av å vere

eg var du var han, ho, det var vi var de, De var dei var

Preteritum av å ha

eg hadde du hadde han, ho, det hadde vi hadde de, De hadde dei hadde

Preteritum av sein Preteritum av haben

ich war du warst

er, sie, es war wir waren ihr wart

sie, Sie waren ich hatte du hattest er, sie, es hatte wir hatten ihr hattet sie, Sie hatten

Es war einmal ein König

KAPITEL KAPITEL 2 2