België - Belgique P.B. 9000 Gent 1 BC 0400
Afgiftekantoor Gent 1
Casa Prosa is de 3-maandelijkse nieuwsbrief van Casa Rosa v.z.w. editie: apr/mei/jun 2006 erkenningsnr.: P309737 abonnementsprijs: 5 euro
Casa Rosa wordt gesteund door de provincie OostVlaanderen en door de stad Gent v.u.: Toon Schoutteet, Kammerstraat 22, 9000 Gent
bezoek ook onze website:
Crisissen zijn positief
www.casarosa.be
Zoals alle verenigingen kent ook Casa Rosa zijn groeipijnen. Maar crisissen zijn uitdagingen en eens overwonnen geven ze sterkte.
Inhoud Crisissen zijn positief
1
Te koop in de Infowinkel
2
Interview
3
Uit het nieuws
4
Bi3daagse
5
AV, Rvb, DB en satellieten
6
Kalender
8
Bisnieuws
8
Casa Rosa vind zijn oorsprong in het enthousiasme van enkele mensen, die eerder in de Gentse Homo- en Lesbiennebeweging actief waren. Peter De Groote (1999-2001) en zijn team stichtten de vzw, onderhandelden met de Stad en konden het gebouw aan de Kammerstraat bemachtigen en betrekken vanaf 2000. Na hem werd Bruno Terryn voorzitter (20012005). De vereniging kreeg haar eerste subsidie en haar eerste personeelslid en er werd een stevig fundament gelegd voor verdere uitbouw. Toen Bruno naar Brussel verhuisde, was het duidelijk dat hij niet langer voorzitter zou blijven. Karin Buys (2005-2006), voorheen secretaris volgde hem op en professionaliseerde de vereniging. Er kwam concrete opvolging van de projecten en financiële planning. Een tweede personeelslid werd aangenomen. En nu is Casa Rosa aan de vierde voorzitter toe. Wanneer het enthousiasme bij de eerste vrijwilligers weg ebt, heeft men nieuwe dynamiek nodig. En de nieuwe voorzitter heeft ruime ervaring.
Deze Casa Proza staat bijna geheel in teken van de beweging en hoezeer ik ook verafschuw dat een blad alleen een verenigingsblad is, dat me doet denken aan de Volksgazet van weleer of aan Kerk en Leven van nu, zondig ik er zelf tegen. Voor één maal. Je vindt derhalve op volgende bladzijden meer over de algemene vergadering van de vzw, de verkiezingen en verneem je iets over strubbelingen binnen de vzw. Maar de crisis is overwonnen, de vereniging staat voorop en Casa Rosa is er goed in geslaagd een nieuwe ploeg mensen te vinden die vooruit willen of zoals Danny Puype, de nieuwe voorzitter het verwoordde: we willen een krachtdadig maar democratisch beleid. Doen!
1
TE KOOP in de infowinkel Te koop in de infowinkel aan voordelige prijzen. Vrienden van Casa Rosa krijgen -10% korting . dvd “Summerstorm” boek “Levenslang” van Judith Schuyf dvd “A home at the end of the world” boek “Huis aan het einde van de wereld” boek “Als jij kon kruipen in mijn huid” Stipo Jelec boek “beter biseks”Marty PN van Kerkhof dvd “beautiful boxer”
14,95 euro 17,50 euro 14,95 euro 12,50 euro 19,95 euro 13,50 euro 19,95 euro
Summerstorm, een film over jongeren op kamp in Beieren ter voorbereiding van het kampioenschap roeien. Hoofdfiguren zijn Tobi en Achim, sinds lang dikke vrienden en leiders van hun roeivereniging. Overmoedig als ze zijn besluiten ze om altijd vrienden te blijven, ook als ze veertig zijn, want wat zou hun uit elkaar rukken? De meiden van het meisjesteam, natuurlijk, ook op de kampplaats aanwezig en zwaar onder de indruk van de teamleaders. Achim is verliefd op Sandra en haar vriendinnetje Anke is dat tot over de oren op Tobi. De voortdurende aanwezigheid van de beide meisjes is voor Tobi een ontgoocheling. Zo heeft hij Achim nooit voor zich alleen... ...De film over de coming out van een homojongen in de zomer op een sportkamp is een licht verteerbaar jeugddrama dat op geen enkel moment afglijdt naar banaliteit of goedkoop sentiment. Deze film gaat over meer dan het accepteren van een geaardheid: de angst om het mogelijke verlies van een vriendschap, de eerste ontgoocheling in de liefde, de vrees voor afwijzing en de onduidelijkheid tussen kameraadschap, vriendschap en verliefdheid, het zijn gevoelens waar alle jongeren ooit mee te maken krijgen. Ze zijn zeer herkenbaar in deze productie aangebracht en op een vrij directe en weinig verhullende manier uitgewerkt. Het grote geheim van deze film zit in de humor van de regisseur. De hele film door compenseert hij de zware gemoedstoestand van Tobi met speelse fragmenten en hartverwarmende grappen. De zelfspot van de Queerschlägers zorgt voor memorabele scènes en de regisseur werkt zo waar een aantal van hun karakters dieper uit waardoor ze op de sympathie van de toeschouwer kunnen rekenen. Wedden dat (bijna) iedereen hoopt dat de homo’s het van de hetero’s winnen op de grote jaarlijkse roeiwedstrijd? Hieronder zie je diverse beelden uit de film; de film is verkrijgbaar in de infowinkel.
2
Ik hou niet van ‘mooie-praatjes-makers’. Ik heb de indruk dat je heel opgelucht bent, nu je niet langer voorzitster moet spelen van de vzw Casa Rosa. Was het niet te harden tussen al die mannen? Ik heb me 6 jaar ingezet voor Casa Rosa en daarbij was er altijd een meerderheid van “mannen”. Deze mannen weten dat ik met een knipoog heb getracht hen minder exclusief “mannelijk” te laten denken, praten of zagen, kletsen of plagen. Ik heb dit “verbreden van hun denkpatroon” altijd gezien als een tweede uitdaging naast mijn gewone opdracht als vrijwilligster. Ben je feministe? In die zin dat ik ieders gezichtsveld wil verbreden, niet alleen van de mannen maar ook van de vrouwen. Mijn collega’s spreken in onze projecten nooit meer van “mandagen” maar van “mensdagen” ! Maar ik hou ook niet van vrouwengroepen die een afkeer hebben van mannen en zich afsluiten en een briefje aan de deur hangen: mannen niet toegelaten. Het is bekrompenheid. Integendeel ik wil met iedereen werken: man/vrouw, holebi/hetero. Voor mij telt veel meer de betrokkenheid en het nakomen van beloftes. Met vrouwen alleen samenwerken is ook niet alles. Dat heb ik vroeger in de werksfeer wel eens meegemaakt. Allemaal hetzelfde is nooit goed. Daarom sta ik niet achter “exclusiviteit” van eender welke activiteit of groep. Geef mij maar diversiteit, dat is veel rijker. Maar ik zag toch dat je opgelucht was toen de verantwoordelijkheid als voorzitster van je schouders viel. Ik ben opgelucht, maar niet omwille van die meerderheid aan mannen, maar omdat er een nieuwe ploeg is recht gestaan om verantwoordelijkheid op te nemen en het project verder te zetten. Toen ik rechtstond vorig jaar als voorzitster was dit vooral bezorgdheid en omdat we toen geen andere kandidaat hadden. De nieuwe ploeg geeft me vertrouwen dat ons project in goede handen is, vandaar de opluchting. Als vzw moeten we het hebben van mensen die de handen uit de mouwen steken, niet van diegenen die hoog van de daken schreeuwen of die enkel met grootse plannen en ideeën komen. Professioneel werk ik dagelijks samen
Danny Puype, voorzitter en Karin Buys, afscheidnemende voorzitster.
met mannen en vrouwen en ook in die context wil ik mensen die “werken”, geen “mooie-praatjes- verkoopsters-verkopers”. Gaf je inzet voor Casa Rosa wrijvingen in de relatie met je vrouw Mona? Geen wrijvingen, wel druk en bezorgdheid vanwege ons beiden voor de verantwoordelijkheden en de tijd en dàt bovenop een drukke voltijdse job, het huishouden, de vrienden en familie, de andere vrije tijdsbestedingen, … Mona staat en stond altijd achter mijn inzet voor Casa Rosa. Dat ik ontslag nam als voorzitster was voor haar nog de grootste verrassing. Mona weet hoe belangrijk ik de voortgang en het goede verloop bij Casa Rosa vind, hoe nauw het me aan het hart ligt en hoe verantwoordelijk ik me er voor voel. Hoe komt het dat het zo moeilijk is vrouwen aan te trekken in het bestuur, terwijl ik toch zie dat er bij de vrijwilligers van de infowinkel meestal vrouwen actief zijn. En ook onze vaste perso-
In het goede spoor naar Casa Rosa ! Danny Puype werd geboren te Brugge
in 1975 en woonde tot zijn 18 jaar in Wingene. Zette als student in Leuven zijn eerste stappen in ‘Het Goede spoor’, werd later kernlid in ‘Grensgeval’ te Kortrijk, waar hij onthaal deed. Hij kwam vervolgens naar Gent wonen en was onthaalverantwoordelijke in ‘Verkeerd geparkeerd’, stopte tijdelijk zijn holebiactiviteiten na de medecoördinatie van het zomerkamp van ‘Wel Jong Niet Hetero’ in 2000. Maar kon het lonken niet laten en begon einde 2005 een onthaalwerking binnen Casa Rosa. Daar werd zijn enthousiasme en dynamiek opgemerkt en de Raad van bestuur verzocht hem als crisismanager de gespannen verhouding tussen raad van bestuur en ‘het secretariaat’ op te klaren. Danny deed dat zo goed dat hij tot andere functies werd geroepen. Hij scheen dat zelf normaal te vinden. En dus werd hij op de algemene vergadering unaniem tot nieuwe voorzitter gekozen. Zie op de foto hoe gelukkig ze zijn.
3
neelsleden, Stans en Kim, kunnen hun vrouwelijkheid uitspelen. Hierop heb ik echt geen antwoord. Ik betwijfel echt of het iets te maken heeft met die “meerderheid” aan mannen. Of toch wel? Ik sta daar misschien boven, trek het me niet aan. Maar ik hoorde recent het volgende van een man in een verantwoordelijke functie. Mannen nemen die verantwoordelijkheid veel lichter op terwijl vrouwen ze eerder vrezen. Vrouwen nemen het ernstig maar dat schrikt meteen ook af. Daarom ontwijken ze liever verantwoordelijke functies. Dat is wellicht een plausibele verklaring. Je bent ook van bij het begin actief in Casa Rosa; is zes jaar werken als vrijwilligster lang? Ik was voordien nooit vrijwilligster en kan niet vergelijken. Maar ik was inderdaad een flink stuk opgebrand. Ook in mijn job was het ontzettend druk. Misschien was het allemaal een toevallige samenloop: de job, de ondertekening van een addendum op de erfpacht en de échte aanvang van het tweede grote verbouwingsdossier voor Casa Rosa, mijn 40-ste verjaardag, mijn wens voor een beetje herbronning, het opstaan van een nieuwe ploeg bestuurders, hoopvolle berichten vanuit de provincie. Ben je nog bereid iets te doen? Ja natuurlijk. De volgende weken zullen het nieuwe dagelijkse bestuur en ik samen overlopen wat er kan en moet overgedragen worden en waar we elkaar verder kunnen helpen. Is er binnen de raad van bestuur onenigheid geweest over de richting die Casa Rosa uit moet gaan? Stevige discussies moet je nooit uit de weg gaan. Verschillende ideeën en ambities zijn verrijkend en het is een kunst een goede combinatie te vinden in het voordeel van het gemeenschappelijke doel. Maar dat is energievretend en niet gemakkelijk vooral in een vrijwilligers context. In het professionele leven is het gemeenschappelijke doel veel duidelijker gedefinieerd en is er ook een veel duidelijkere “beloning” voor de ploeg aanwezig in de vorm van wedde, promotie en niet vergeten: er zijn ook sancties. Een vrijwilliger kan je niet sanctioneren integendeel hij moet zo veel mogelijk aangemoedigd worden. Ik vind niet dat er binnen de Raad van Bestuur onenigheid bestond of bestaat over de essentie van de zaak.
4
Maar buiten de Raad zijn er allerhande groepen actief met eigen verlangens en prioriteiten. Denk aan de bestemming van het salon, het lokaal naast de infowinkel. Het secretariaat wil er een echt salon van maken voor bezoekers, de infowinkel wil zijn expositieruimte uitbreiden en Verkeerd Geparkeerd wil het echt niet missen als ontmoetingsruimte. Hoe stel je die vele partijen tevreden? Het zijn heus niet allemaal gemakkelijke partijen die het huis bevolken. Ik heb al vroeger eens gezegd: Casa Rosa heeft veeleisende bezoekers, veeleisende huurders, veeleisend personeel. Maar we moeten met compromissen leven. Werken we niet voor hetzelfde doel? Ook voor de Raad van Bestuur is het lastig want het vreet aan het geduld en de energie. Met als gevolg dat er te weinig tijd is om medewerkers aan te moedigen en dat ‘burnout’ volgt. In een vzw is het bestuur samengesteld uit vrijwilligers, terwijl het secretariaat bevolkt wordt met beroepskrachten. Waar ligt de moeilijkheid? De uitdaging ligt in het bewaren van de coherentie. Onenigheid akkoord maar binnen het huis. Naar buiten is er maar één Casa Rosa, dat als dusdanig gezien en erkend moet worden. Dat is krachtig en we zijn er in geslaagd want de buitenwereld heeft een goed beeld van Casa Rosa, denk maar aan de succesvolle activiteiten zoals “hetero’s gezocht”, “wereld-aids-dag”, het bouwdossier … Danny Puype is als jonge dynamische kracht unaniem verkozen als voorzitter. Wat kan je hem wensen. Heel veel energie en vele vrijwilligers die echt willen “werken”, met hoofd en handen en minstens voor 6 jaar zoals ik, ha ha.
Uit het nieuws Recht voor de raap “De interne keuken van de VRT was ook zo minabel. Het was een homofiele bende die door homofiloïde neigingen paden bewandelde die voor een hetero niet evident waren. Ik verkondigde ook dat ze te weinig betaald werden om ongevoelig te zijn voor kleine corruptie. Dat heb ik allemaal gezegd, maar dat was wààr. Ik heb daar geen spijt van. Nee gij!’
Prof. Em. Herwig Van Hove
voormalig tv-kok in Humo 3418
De werkgroep homofilie Ik had destijds een nauw contact met Willy Courteaux. Die heeft voor mij heel wat betekend, vooral toen mijn uitzending over holebi’s door de toenmalige directie van de BRT werd tegengehouden. Dat moest door allerlei filters: een priester van de werkgroep ‘Homofilie’, de directie, zelfs de beheerraad moest toen zijn fiat geven. Over al die problemen heeft Courteaux toen een heel moedig stuk geschreven, en die uitzending is er uiteindelijk gekomen. Paula Semer in Humo 3418
Queer as Folk “Ik heb twee vrienden uit mijn kindertijd die allebei homo zijn. Ik ben opgegroeid in het diepe Zuiden van de VS en daar kon je absoluut niet uit de kast komen. Ik heb dat nieuws dus heel laat vernomen toen ik al lang in La woonde. Dat is toch erg: dat je voor je beste virenden met zulke geheimen moet blijven rondlopen.”
Hal Sparks, zelf hetero, speelt de hoofdrol als Michaël in de derde reeks Queer nu op Ka2.
Brokeback Mountain “Brokeback Mountain is in de eerste plaats een verhaal over liefde, over onuitgesproken verlangens en gebroken illusies. Eigenlijk erkende ik mezelf een beetje in Ennis. Hij beseft dat hij iets gemist heeft in zijn leven, en dat raakte me –misschien omdat ik zelf al wat ouder begin te worden, en begin te beseffen dat sommige kansen nooit meer terugkeren”. Ang Lee, regisseur van de film in Humo 3417
De Bi-3daagse Het moeten niet altijd cowboy’s zijn De vogelgriep heeft een nieuw slachtoffer gemaakt. In Diegem werd een van de ganzen die in de vijver van het plaatselijke kasteel leefden overreden. De gans stak de straat over ‘om voedsel te zoeken’, vertelt een getuige in Het Laatste Nieuws. ‘Door de vogelgriep mogen we hem niet meer voederen’. De overigens homoseksuele gans laat een partner achter waarmee hij al twintig jaar samenleefde. ‘Hij begrijpt niet waar zijn vriendje naar toe is’, gaat de getuige verder. ‘We horen hem schreeuwen en zien hem zoeken. Het was een echte liefde tussen die twee. Triest om hem daar nu eenzaam te zien treuren’.
Wat voorafging klinkt als haantje-de-voorste gedrag, maar de gedachte “als Antwerpen een bi-feest van 1 dag organiseert, dan kunnen wij in Gent een bi-3daagse organiseren” blijkt al gauw de start van een niet voor de hand liggend avontuur. Bij de startvergadering bleek de interesse in het thema namelijk groot, maar helpende handen bleven jammerlijk in de mouwen steken. Met de wil om te slagen en de onvoorwaardelijke steun van de Holebifederatie en de dienst Gelijke Kansen van de Stad Gent besloten we om het thema met een open visie, samen uit te werken. De bi-3daagse trok zich laagdrempelig en in stijl op gang met de filmvoorstelling “Brokeback Mountain”. Een gewaagde keuze, want de film plaatst het thema biseksualiteit niet in een uitgesproken positief daglicht. Toch kozen we voor deze film omdat heel wat mensen niet stil staan bij biseksualiteit. Deze vertoning bood dan ook de ideale gelegenheid over dit thema na te denken. Het miste geenzins zijn doel: meer dan 200 mensen zagen de avant-première van “Brokeback Mountain” waarbij tal van hen de Sphinx bioscoop ontroerd verlieten.
Nigeria Nigeria gaat het holebi-huwelijk verbieden via een nieuwe wet. Wie dat wel zou doen riskeert een gevangenisstraf van vijf jaar, zelfs voor diegenen die dergelijk huwelijk zou promoten. In het noroden van het land waar de Islamitische rechtspraak wordt toegepast staat zelfs de doodstraf op holebiseks. ‘Zo’n neiging is onbijbels, onnatuurlijk en zeker on-Afrikaans’ zegt president O. Obasanjo. Iran Volgens de Nederlandse minister van vreemdelingenzaken is Iran weer veilig voor holebi’s en kunnen de asielzoekers teruggestuurd worden. Er kwam verzet van de wereldwijde holebivereniging Ilga: “Holbi’s in Iran worden bedreigd, uitgespuwd, geslagen en gehaat, veel meer dan in andere moslimlanden. De minister die zegt dat de situatie er weer veilig is, is niet allen onvoorstelbaar slecht geïnformeerd maar brengt het leven van duizenden mensen in gevaar”. Volgens andere bronnen grepen sinds de revolutie van 1979 minstens 4000 executies plaats. En een onderzoek van de Britse mensenrechtenactivist Simon Forbes toonde aan dat de twee jongens die vorig jaar opgehangen werden, wel degelijk om hun geaardheid werden opgehangen. Verdonck (VVD) werd echter door de kamer teruggefloten en zal voorlopig geen holebi’s meer terugsturen.
De tweede dag opteerden we voor een kwalitatief debat. Margriet Hermans, Anke Hintjens en Arvid Claassen poneerden interessante stellingen en visies over biseksualiteit. Onder toeziend oog van moderator Sven Pichal waren een hondertal bezoekers getuige van dit geanimeerde en interessante debat. Tussendoor konden de aanwezigen de kunstwerken van Jiri Buunk aanschouwen. Deze nederlandse kunstenaar geeft biseksualiteit in diverse aquarellen en etsen kunstzinnig weer. Met de vele nieuwe gezichten in een overvol Casa Rosa was ook deze activiteit een succes. Om de bi-3daagse af te sluiten werd gezorgd voor ontspanning: het bi-praatcafé met bi-babbelbox. In de ludieke bi-babbelbox kon men alles kwijt over de bi-3daagse of over biseksualiteit in het algemeen maar, samen genieten zijn was uiteraard het hoofddoel. Een twintigtal mensen beleefden in het Salon van Casa Rosa een meer dan gezellige avond. Conclusie: de allereerste Bi-driedaagse was op alle vlakken een succes. Laten we deze gelegenheid dan ook aangrijpen om verder rond het thema “biseksualiteit” te werken, want... bi zijn is tof, maar de vooroordelen zijn bij zowel hole’s en hetero’s talrijk. Het is jammer dat te moeten zeggen.
5
Een krachtdadig bestuur! de algemene vergadering van de vzw Casa Rosa: het verloop, de verrassingen, het doel. Dinsdagavond 21 februari 2006 hield de vzw Casa Rosa haar jaarlijkse algemene vergadering. Eerder was er wat lobbywerk verricht door Danny Puype, de huidige voorzitter zodat de spanning niet te snijden was. De vergadering verliep rustig, alle punten werden afgehandeld en met bijna communistische score dwz 100 % van de stemmen goedgekeurd. Het was nochtans een zwaar programma: goedkeuring van nieuwe statuten, kwijting aan de vorige raad van bestuur, waarna die prompt ontslag nam, op Fernand van Outryve na. En er toch een nieuwe ploeg klaar stond om het roer over te nemen.
De nieuwe statuten In de nieuwe en goedgekeurde statuten staat het doel van de vzw Casa Rosa als volgt omschreven. Het is een wat droge zakelijke opsomming maar noodzakelijk om de vzw te begrijpen. “Art. 3 - Doelstellingen. – Casa Rosa beheert en baat het OostVlaamse holebihuis uit om zo bij te dragen tot het welzijn van de homo’s, lesbiennes, biseksuelen (holebi’s) en transgenderpersonen in de regio. 3.1. Casa Rosa biedt infrastructuur voor de aangesloten groepen, al of niet georganiseerde holebi’s en derden voor de organisatie van allerhande sociaal-culturele activiteiten. 3.2. Casa Rosa organiseert of ondersteunt allerlei activiteiten of initiatieven die de zichtbaarheid vergroten en de ontvoogding, ontplooiing, ontwikkeling en het welzijn van de holebi’s en transgenderpersonen in de regio bevorderen. 3.3. Casa Rosa biedt onderdak aan de landelijke, provinciale en stedelijke secretariaten van de holebibeweging. 3.4. Casa Rosa organiseert het overleg en de samenwerking van de Oost-Vlaamse holebi’s en hun groepen. In die functie is Casa Rosa de Regionale Antenne Oost-Vlaanderen van de Holebifederatie. 3.5. Casa Rosa stimuleert de provinciale en stedelijke overheden om een inclusief en integraal holebibeleid uit te werken en zal aan de uitvoering ervan volgens haar mogelijkheden meewerken. 3.6. Casa Rosa voert een zakelijk beleid zodat het huis, in erfpacht gekregen van de stad, volgens de overeengekomen afspraken onderhouden wordt en een grote uitstraling krijgt en behoudt. Casa Rosa is pluralistisch. De vereniging staat los van elke politieke, godsdienstige, ideologische of filosofische overtuiging. De vereniging staat open voor iedereen zonder onderscheid die haar doelstellingen onderschrijft en streeft daarom naar een maximale toegankelijkheid. Casa Rosa heeft een open visie op seksuele oriëntatie, genderidentiteit en genderexpressie».
6
De structuur van de vereniging Volgens de nieuwe statuten zijn er drie beleidsniveau’s in de vzw: 1. De Algemene vergadering is het hoogste orgaan: ze komt eenmaal per jaar samen is bevoegd voor het algemene beleid, zij keurt de jaarrekening goed of af en stelt bestuurders aan. De algemene vergadering bestaat zowel uit individuele personen als uit leden van de aangesloten groepen. 2. De Raad van bestuur is het overlegorgaan bij uitstek tussen de aangesloten organisaties, het doet aan standpuntbepaling tov de maatschappij en de overheid, verzorgt de subsidieaanvragen, plant gezamenlijke activiteiten, verzorgt de externe communicatie, en fungeert als beroepscommissie in personeelszaken. 3. Het dagelijks bestuur is verantwoordelijk voor het financieel beleid, het beheer en het onderhoud van het pand, de relaties met de huurders, het personeelsbeleid, het lobbywerk. Het dagelijks bestuur runt de zaak dagelijks en wordt daarin bijgestaan door twee personeelsleden, die elk voor 4/5 werken nl: Stans De Meulder en Kim Aerts.
De nieuwe raad van bestuur broederlijk en zusterlijk naast elkaar.
Het ontslag van de bestuurders en de nieuwe verkiezingen Men kan vele vragen stellen bij het ontslag van de bestaande bestuurders. Er waren recent strubbelingen geweest met het personeel van het secretariaat, er was het vele werk dat in aanloop van de verbouwingen moest worden verzet. Er waren hangende discussies met de huurders in het gebouw. Maar dat zijn normale beslommeringen binnen dergelijke vereniging. Er was zeker geen
Het secretariaat van Casa Rosa wordt bevrouwd door Stans en Kim
Persoonlijke nota: Ik ben zelf jaren in de holebi-beweging actief geweest (vanaf 1968) en werd bij de stichting van Casa Rosa aangesproken door Peter De Groote en Fernand van Outryve, ondermeer om het financiële luik rond te krijgen. In vijf jaar is door veel mensen een goed gestructureerde en financieel gezonde vereniging op poten gezet. Ik ga nu weg als bestuurder maar zal in de vereniging actief blijven (Casa Proza, bouwteam, vrienden van..). Maar de dagelijkse beslommeringen wegen ondermeer door een paar conflicten te zwaar. Op het gevaar af als oudere betweter over te komen, meen ik dat een nieuwe ploeg het huis verder kan runnen als ze zich persoonlijk betrokken voelen bij de zaak, het gevoel hebben aan iets positiefs mee te werken en een grote solidariteit bij de bestuurders onderling bewaren. Een voorzitter die dat kan verwezenlijken is een crack. Maar de individuele bestuurders zelf moeten persoonlijk sterk zijn en hun taak zonder veel schouderklopjes kunnen uitvoeren, wat anderen ook zeggen of denken. Ik wens hen scherp inzicht en vooral moed om beslist uit te voeren wat zich opdringt. Discussies zijn inherent aan een vereniging, en vermeende fictieve of echte belangen spelen een rol. En het delen van de macht is ook al niet gemakkelijk. Maar ten allen tijde moet het belang van de vereniging voorop staan. Nog dertig jaar Toon Schoutteet
discussie of machtstrijd binnen de raad van bestuur. Zij hebben gezamenlijk tot het einde de zaak verdedigd en naar oplossingen gezocht. Feit is dat de meeste bestuurders moe waren. Karin Buys, Tom Vanhoutte en Raf Demunck hadden al eerder gezegd geen nieuw mandaat te willen. Dat ook Toon Schoutteet afhaakte (zie onderaan) was nog de grootste verrassing. Na jaren is bestuursvermoeidheid niet uit te sluiten. Doorgaans slaat zowel bij bestuurders als vrijwilligers de vermoeidheid al na twee jaar toe. Men heeft het gezien, kan niet realiseren wat men wil of vindt te weinig persoonlijke voldoening. Het moet dan niet meer. En terwijl van alle kanten ‘de scheepslui aan wal’ toekijken en kritiek geven, neemt de eenzaamheid van de bestuurder toe. De bestuurders die nu weg gaan hebben er bijna allen vijf jaar op zitten en dat verdient alle lof. Casa Rosa is een prachtig project dat continuïteit verdient. Dat hebben nieuwe kandidaat-bestuurders begrepen. Danny Puype heeft heel wat vrienden en medewerkers uit andere holebi-vereningen aangesproken en een nieuwe ploeg samengesteld. En de uittredende bestuurders lopen niet zo maar weg. Ze willen bij de werking betrokken worden en er mag op hen beroep gedaan worden. De vergadering koos, hoe kan het ook anders, Danny Puype, die de laatste weken de overgang voorbereidde tot voorzitter. Hij liet er geen twijfel over bestaan: er komt een krachtdadig bestuur. De nieuwe raad van bestuur ziet er als volgt uit (DB =dagelijks bestuur): Crabbé Karl, Gent-Ma (DB) Das Chris, Gent Gheysen Tim, Gent Lambillotte Deborah, Gent Puype Danny, Gent-Wo, voorzitter (DB) Van Den Broecke Stefaan, Gent (DB) Van Outryve Fernand, Gent (DB) Verschoote Cédric, St -Amandsberg Willems Björn, Vleteren Andere medewerkers (populaire benaming: satellieten): Pim Bonne Karin Buys Raf De Munck Toon Schoutteet Tom Van Houtte Personeelsleden: Stans De Meulder Kim Aerts
Kalender vaste activiteiten iedere maandag vanaf 20u: café van de Gentse holebi-jongerengroep Verkeerd Geparkeerd (tot 26 jaar) in zaal Salon iedere donderdag vanaf 20u: bijeenkomst van AA de eerste in zaal May Sarton iedere eerste zaterdag van de maand vanaf 20u: Sheshebar in zaal Salon iedere derde zondag van de maand van 15u tot 18u: praatcafé van Vieux Rose in zaal Salon
Bisnieuws Een goed huwelijk ‘Voor een goed huwelijk heb je een blinde vrouw nodig en een dove man’ aldus de humanist en filosoof Michel de Montaigne (1533-1592) Zend ons betere holebi-alternatieven. We publiceren ze in het volgend nummer
Hemd infowinkel maandag 18-22u woensdag 15-21u zaterdag 16-19u Eurosong op groot scherm zaterdag 20 mei 2006 in Kafee Vooruit, meer info volgt! Regenboogweek te Lokeren: van maandag 15 mei tot en met zaterdag 27 mei 2006: Tentoonstelling “HolebiLiteratuur” in samenwerking met de Stedelijke Openbare Bibliotheek, Kerkplein 3, Lokeren dinsdag 16 mei 2006: 20u30: receptie 5-jarig bestaan Go Different, Café Francorchamps, Vredegerechtstraat 2, Lokeren donderdag 1 juni 2006: 20u Filmvoorstelling “Walk on Water”, in samenwerking met CC Lokeren, Kerkplein 5 De Regenboogweek is een organisatie van Go Different en het Holebi-overleg OostVlaanderen in samenwerking met de Holebifederatie en Casa Rosa. Go Different, PB 8, 9160 Lokeren, info@godifferent.be, www.godifferent.be een organisatie van Go Different, in samenweking met Casa Rosa
De twee hemden die Heath Ledger en Jack Gyllenhaal –in Amerika zijn de acteurs tieneridolen- aanhadden tijdens de opnames van Brokeback Mountain en die een belangrijke rol spelen in de finale van de film, gingen op een veilig de deur uit voor 100.000 dollar.
Voiljeanet In Aalst werd tijdens carnaval voiljeant Ruben Temmerman (19) dood uit de Dender gevist. Het is niet duidelijk hoe hij in het water kwam. Het was een levenslustige jongen, die een huisje wou kopen om er met een goede vriend samen te wonen, zeggen de kranten.
Nog over cowboys Hoe kan je weten dat twee cowboy’s gay zijn? Als het paard een zadel heeft van Versace. En hoe kan je weten dat twee mannen gay zijn? Als ze verkleed zijn als cowboy.
Tuinfeest zondag 18 juni 2006 voor vrienden van Casa Rosa Truman Capote ‘Angel, darling, darlingest one, blossom child, magnolia my sweet, preciaous heart, honey, honeybunch, radionant one’. Als Truman Capote een brief begon beperkte hij zich niet tot ‘beste vrienden’ maar mocht het iets uitbundiger. De film over deze relnicht bij uitstek loopt nu in de zalen. Zien.
Folia LinC, de Vlaamse lesbienne-organisatie die de jaarlijkse Lesbiennedag organi- seert, heeft zaterdagavond haar nieuwe naam bekendgemaakt. Voortaan gaat de organisatie als Folía door het leven. Om een vzw te kunnen worden, dienden de vrouwen een andere naam te kiezen, die voor hen dynamiek en jeugd uitstraalt. Later volgt een nieuwe website waarop het programma voor de Lesbiennedag van 4 november zal staan. De twintigste editie vindt plaats in Kunstencentrum Vooruit in Gent.
8