Foxwild carnaval met Prins Wery

Prins en adjudant in startblokken voor ‘foxwild’ carnaval

Met het prinsschap is een lang gekoesterde wens van Wery Hugen in vervulling gegaan. Hij en adjudant Berry Stevens halen dit seizoen alles uit de kast voor een ‘foxwild’ carnaval.

Dat je een keer prins zou worden, was een zekerheidje, of niet?

Wery: “Nou, er zijn heel wat Loose Avonden geweest dat mensen dachten dat ik het zou worden. M’n naam ging wel vaker rond. Ik heb er ook nooit een geheim van gemaakt dat ik dit graag een keer zou doen. Carnaval in Loo is een prachtig feest, en we hebben een fantastische vereniging. De prinskeuzecommissie wist dat ik er positief tegenover stond, dus ja, dan kan de vraag een keer komen.”

Hoe ging dat?

Wery: “Ik wist niet beter dan dat ik namens de jeugdcommissie voor een vergadering bij Rik thuis moest zijn. Dat ging over het bouwen van een carnavalswagentje met de Bernadetteschool. Dat speelde toen, daar was niks geks aan. We hebben het echt maar heel kort over dat project gehad, en toen ging om precies 20.11 uur de voordeurbel; stond Wilfred met een smerige lach in de woonkamer. ‘Ben je er klaar voor?’ Nou, toen wist ik hoe laat het was en brak het zweet bij me uit.”

Wist je meteen dat Berry je adjudant zou worden?

Wery: “Gedurende het jaar komt carnaval wel vaker ter sprake. We hebben het er weleens over gehad. ‘Als ik prins word, loop jij ernaast!’. Meteen toen de vraag kwam om prins te worden, heb ik Berry gebeld. ‘We zitten met iets en komen er niet uit. Kun je even naar Rik komen?’ Het eerste wat-ie zei: ‘Komt die veer er?’ Dat Whatsappte hij ook nog. Een kwartiertje later zat hij mooi aan tafel en was het helemaal rond. ‘Gaan we gewoon doen’, zegt-ie.” Berry: “Ik heb ooit aan twee mensen beloofd dat ik hun adjudant zou willen worden: iemand in Groessen en Wery. We kennen elkaar al 180 jaar. Drinken samen graag een potje bier, kunnen goed met elkaar door één deur.

Met carnaval zijn we veel samen. We zitten allebei in de jeugdcommissie. Wery vindt het mooi om een keer vooraan te staan. Prima, ik loop wel schuin achter hem. Laat Wery maar overal als eerste naar binnen sjouwen en zwaaien, ik volg wel.”

“We willen minimaal één keer Jump van Van Halen per feest”

Eigenlijk had het vorig jaar al moeten gebeuren…

Wery: “Tsja, corona… Ik was er echt wel even kapot van.” Berry: “Nee, dat vonden we niet leuk. En voor Edith en Willy was het ook zo jammer. Werd er nóg zo’n gek jaar aan vastgeplakt.”

Wery: “De situatie was niet anders, het was gewoon een juist besluit. Een late prinswissel, kort voor het echte carnavalsweekend, wat misschien nog had gekund, was ook niet leuk geweest. Carnaval bestaat uit veel meer dan vier dagen feest.” Berry: “De vergaderingen, de bezoeken aan bevriende verenigingen in de weken vóór carnaval, de hele voorpret met elkaar. Kijk naar zoiets als de optochten in Westervoort, Groessen en bij ons in het dorp. Sommigen zullen misschien denken: sta je dan op zo’n wagen, een beetje kou te vatten. Maar echt, ik vind dat mooi. Als we dat allemaal niet hadden gehad, dan was het misschien wel tegengevallen.” Wery: “Dat zijn gewoon de krenten in de pap.” Berry: “Bij jou in het brood, hè!”

Konden jullie de zenuwen zo lang in bedwang houden?

Wery: “Hoe dichter je bij de Loose Avond komt, hoe meer het in het dorp leeft. Ik ben bewust niet naar Loofest gegaan. Want dan had er vast wel iemand de vraag gesteld: ‘Wie wordt er prins?’ Ik wilde niet uit de tent gelokt worden. En de Elfde van de Elfde viel dit keer op een vrijdag. Voor mij is dat met de bakkerij altijd een lastige dag. Binnen de vereniging weten de jongens dat ook, dus het was niet gek dat ik daar ontbrak.” Berry: “Ik had echt nergens last van. Als iemand zei dat ik prins zou worden, zei ik: ‘Ach, ik ga toch niet op de voorgrond. Laat mij maar een beetje op de achtergrond schreeuwen!’” Wery: “Vreemd genoeg ben ik op de dag zelf maar een kwartiertje zenuwachtig geweest, aan het begin van de avond. Toen we eenmaal binnen aan tafel zaten, wist ik dat het goed zou komen. In de Nathalzenfles stond onze foto klaar, we hoefden zelf niets meer te doen.” Berry: “Tegen kwart voor 10 hadden we nog de verkoop van loten met daarop de mogelijke prinsnamen. Ik stond tijdens de verkoop, heel

kort voor de onthulling, met Anita van den Berg te praten. Zegt ze: ‘O, jij komt zo dus niet uit de fles’.” Wery: “De onthulling zelf was echt geweldig. Er waren behoorlijk wat mensen verrast. De kinderen ook, die zaten in de zaal en wisten van niks.” Berry: “Ik stond op het podium en voelde de telefoon haast non-stop trillen. Allemaal felicitaties van bekenden.”

“Ik prins? Laat mij maar een beetje op de achtergrond schreeuwen”

Wat mogen we verwachten met een ‘foxwild’ carnaval?

Wery: “Gewoon een heel groot en mooi feest. We doen er alles aan om het zo top mogelijk te maken, tot de allerlaatste minuut van de bustoer aan toe.” Berry: “Ja, we gaan er echt helemaal voor, met alles erop en eraan.” Wery: “En foxwild, tja, dat is natuurlijk het woord dat Peter Gillis veel gebruikt. We hebben een keer shirts van hem gekocht. En toen dachten we: daar moeten we iets mee doen voor carnaval.” Berry: “Peter Gillis is een mooie kerel. We zijn gek op z’n serie en z’n drankje. De uitspraken die hij doet, had ik ook kunnen doen. Half Nederland moet hem niet, maar ik mag hem wel, al hoeft hij z’n vriendin natuurlijk geen mep te verkopen.” Wery: “Met foxwild willen we één ding duidelijk maken: het kan ons niet gek genoeg. En voor de deejays en bands: graag minimaal één keer Jump van Van Halen per feest.” Berry: “Het is ook mooi dat de vereniging en de mensen er zo achter staan. Leon Peters en Tjerk Segers kwamen meteen na de bekendmaking naar ons toe: ‘Nu jullie prins en adjudant zijn, vullen wij de lege plekken in de Raad van Elf wel op, maak je geen zorgen’. Doorstroming is natuurlijk goed.” Wery: “Wij mogen dan wel prins en adjudant zijn, maar met z’n tweeën beginnen we niks. Het is fijn dat iedereen er zo achter staat. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd.”