Victor hugo sefiller cilt i

«Sabah uyanır uyanmaz, sevgili çocuğumu öperek, uyandı­ rırım, geceleri benim fazla uykum olmadığı için, on un uyuması­ nı seyrederim.»

Doktor onun nabzını saymak istedi: «Bana elinizi uzatın.»

Kadıncağız gülerek ona elini uzattı: «Fakat siz bilmiyorsunuz artık, ben iyileştim. Cosette sa­ bahleyin geliyor.»

Doktor onun ciğerlerini dinledikten sonra şaşırdı. Sahiden hasta daha iyiydi, artık o hırıltı bile yoktu, birden yeni bir ener­ ji, bu yorgun bedeni güçlendirmişti.

Fantine: «Doktor,» diye sordu. «Hemşire, Vali Bey'in kızımı getirme­ ye gittiğini söylemedi mi?»

Doktor ona fazla konuşmamasını, uyumasını önerdi, gece ateşinin çıkmasını önlemek için bir ateş düşürücü verdi ve gi­ derken Hemşireye şöyle dedi: «Sahiden daha iyi. Vali Bey çocukla geri dönerse bilinmez, bir süreliğine tehlikeyi atlatmış sayılabilir. Böylesi mutlulukların en ağır hastalıkları durdurduklarına tanık oldum. Belli mi olur, belki onu kurtarırız...»

7 YOLCU HEMEN DÖNMEK İÇİN HAZIRLIKLAR YAPIYOR Saat sekizde, demin yolda bıraktığımız o kiralık araba Arras’a giriyordu. Şimdiye dek dikkatle izlediğimiz yolcu, handaki adamlara kısa ve kesin komutlar verdi, kiralık atı, seyis yama­ ğıyla geri gönderdi, kendi kıratını ahıra götürdü, daha sonra ye­ mek odasına gidip, bir masaya oturdu. Hesaplan kötü sonuç­ lanmıştı. Altı saatlik yolu on dört saatte gelmişti. Bu yüzden kendisinin suçlu olmadığını biliyordu, fakat bir yandan da sevi­ niyordu.

Ertesi sabah, geri dönerdi, bu yolculuğa yok yere çıkmıştı.

Hancı kadın sordu: 243