YAŞAMAK ve ÖLMEK ÜZERİNE
yor. Antik Mısırlılar ölümsüzlüğü, günlük yaşamın sonsuza dek sürmesi yoluyla mezarlarda buldular. Mısır mezarlannı gördüyseniz ya da onlar hakkında okuduysanız bilirsiniz, Mısırlıların arzusu sonraki binlerce ve milyonlarca yıl sürüp gitmekti. Nil vadisi korunaklıydı— iki yanı da çöldü— bu, Mısırlılara bir kalıcılık duygusu verdi ve onlar bu kalıcılığı sürekli yaşam olarak yorumladılar. Bunlan okuyabilirsiniz, ya da eğer ilgileniyorsanız görebilirsiniz. Eski Hindular da, geçici olmasına karşın ‘kendi’nin, en yüksek, kusursuz ilke yi, Brahmanı bulana kadar sürmesi gerektiğini söylediler. İçinizde Tanrının var olduğunu ve yeniden doğuşlar yoluy la en yüksek ilkeyi bulana kadar benliğinizi kusursuzlaştıracağınızı söylediler. Hıristiyanların da kendilerine özgü bir yolları, diriliş inançları, vb. var. Şimdi bir insan olarak araştırmak istiyorum; süreklilik arzu ma karşın, ölümün kaçınılmaz olduğunu biliyorum. Kaçınıl maz olarak, siz hoşlansanız da hoşlanmasanız da, ölüm orada. Kendi kendime, bir son varsa ne olur diye soruyo rum. S: Ölüm büyük bir şok. K: Sorum bu değil, lütfen. Bunu farklı bir yolla tartışacağız. Sorumu yanıtlamıyorsunuz, çünkü onunla yüzleşmiyorsu nuz; ona bakmıyorsunuz, bulmak için elinizi ona uzatmı yorsunuz. “Süreklilik istiyorum; bu benim umudum, arzum, özlemim. Seksen yıl boyunca ailemle, eşyalarımla, kitaplarımla ve bu seksen yıldır biriktirdiklerimle bugüne geldim, lütfen bana aynı şeylerle geçireceğim bin yıl daha verin.” Ama ölüm ge lir ve “Hayır arkadaşım, öleceksin,” der. Öyleyse ne olur? İnsanlar sürekliliği arzularlar, ama bir son vardır. Süreklilik 83