---------------------------------------- 108 ----------------------------------------
nan, ayrıca kendinde herhangi bir kıısıır da görmeyen Mistigris, oldukça yüksek bir sesle, “Doğrusu ya, böyle çok daha iyi", dedi. Kont kulağından tutup yanına çekti. “Rezil çocuk, ikimiz de dekorasyonla uğraşıyoruz”, dedi. Sonra ressama tavam gösterdi. “Yapıtınızı tanıdınız mı, sayın Schinner?” diye sordu. “Ekselans, eğlence olsun diye, kendime ünlü bir ad verme kusurunu işledim; ama bu günden sonra size güzel şeyler yap mak ve Joseph Bridau adını ünlendirmek zorundayım”, diye ya nıtladı Joseph Bridau. “Siz beni savundunuz", dedi hemen kont. “Umarım, akşam yemeğini birlikte yemek zevkini verirsiniz bana, nükteci Mistigris’miz de öyle.” “Ekselansları nasıl bir tehlikeye atıldığını bilmiyor”, dedi yüzsüz çömez. “A f karta bakan dinlemez.” Kont birden bir anıyla sarsıldı. “Bridau!” diye haykırdı, “imparatorluğun en çalışkan insan larından birinin, kendi gayretinin kurbanı olarak ölen tümen ko mutanının akrabası olmayasınız?" Joseph eğilerek: “Oğluyum, ekselans”, diye yanıtladı. Kont ressamın elini ellerinin arasına aldı. “Burada başımızın üstünde yeriniz var", dedi. “Babanızı ta nıdım, siz de bana bir amca gibi güvenebilirsiniz, bir... bir Ameri kalı amca gibi”, diye ekledi gülümseyerek. “Ama siz öğrencileri olamayacak gençsiniz; Mistigris kimin öğrencisi?" “Dostum Schinner’in, geçici olarak o verdi”, dedi Joseph. “Mistigris’nin adı Leon de Lora’dır. Ekselans, babamı anımsıyor sanız, lütfedip devlete karşı komploya girişmekle suçlanan ve Yüksek Meclis mahkemesine verilen oğlunu da düşünün...” “Ha! anladım, düşüneceğim, bana inanın”, dedi kont, Georges’a doğru ilerledi. “Prens Kara Yorgi’ye, Ali Paşa’nın dostuna, Mina’mn emir subayına gelince...” “O mu?... O benim ikinci yazmanım!” diye atıldı Crottat. “Yanılıyorsunuz, mösyö Crottat”, dedi kont sert bir biçimde. “Günün birinde noter olmak isteyen bir yazman önemli belgeleri