OTUZUNDAKİ
KADIN
136
gömün, ister en ağır tekdirlerle paylayın; sizi sever ve sayarım, Am m a yalvarırım size, son sözleriniz öfkeli ..olmasın! General kızına bakmağa cesaret edemedi. O anda yabancı ilerledi, yüzünde dalgalanan tebessümde hem şeytanî ıbir mâna vardr, hem de semavî: — Siz ki bir katilden ürkmiyorsınız ey şefkat meleği., de di. Madem ki hayatınızı bana tevdi etmekte ısrar ediyorsmız. Gelin.. Baba haykırdı: — O lur şey değil. M arkiz kızına fevkalâde bir bakış ateftti ve ona kollarını açtı. ■' Helen ağlıyarak kucağına atıldı: — Elveda, elveda anne., dedi. Yabancıya cesur bir işaret yaptı, adam titredi. Babasının, elini dpdükten, süratle fakat hoşlanmadan. M oina ile küçük A b eii kucakladıktan sonra katille beraber gözden kayboldu. Kaçanların ayak sesini dinliyen General: — H angi yoldan gidiyorlar? diye haykırdr. Sonra karısına hitabederek:— madam,
kendimi
rüyada
sanıyorum.
B u macerada benim an
lamadığım bir sır var, her halde siz bîliyorsmızdır. M arkiz titredi. — B ir kaç zamandanlberi kızınız fevkalâde hayalperest ve taşkın bir hal almıştı, dedi. Ahlâkındaki bu temayülle mücade le etmeğe çok çalıştım amma. General: — Söyledikleriniz vazih değil., dedi. Fakat bahçede kızının ve yabancının ayak seslerini işitir gibi olduğundan, sözünü tamamlamadı. Hızla pençereyi açarak: — Helene! diye bağırdı. B u feryat,^boş bir kehanet gibi gecenin içinde kayboldu. O zamana kadar şeytanî bir kudretin hükmü altında kalan Ge neral, bu ismi talaffuz eder etmez, sanki tılısım bozulmuştu. Çehresinde bir zekâ ışığı dalgalandı. A z önce geçeni saıhnevi apaçık gördü. B ir türlü anlıyamadğı zaafına lânet okudu. K al binden başına ve ayaklarına sıcak bir ürperti yayıldı. Tekrar kendisine gelmiş, korkunçlaşmış, intikama susamıştı. Müthiş b ir çığlık kopardı: — imdat, imdat!. Zillere koştu, kıracak şekilde çalarak ortalığı velveleye verdi. Bütün uşaklar, zıplayarak uyandı. O boyuna bağırıyor du. Sokağın pençerderini açtı. Jandarmaları çağırdı. Süvarile