BDW - editie 1373

Page 21

BDW 1373 PAGINA 21 - DONDERDAG 11 APRIL 2013

“Het is een ambitieus, kostelijk project, maar het laat Brass toe zijn industrieel en sociaal verleden heruit te vinden”

brouwen,  expo’s  over  productiemethoden en biersmaken wereldwijd. Guy Moerenhout, lid van BrusselFabriek, doet nog een oproep: “We maken ook kans op de publieksprijs. Die  wordt  toegekend  op  basis  van  een  online  enquête  van  Europa  Nostra.  U kunt voor dit project stemmen via   vote.europanostra.org.”

Rolls-Royce   e studie voorziet een oplossing voor  D elke  machine  afzonderlijk.  Enkel  de  buitenkant  restaureren,  gedeeltelijk  terug in werking stellen, tot zelfs een  volledige replica nabouwen. Vanderhulst  stak  onder  meer  zijn  licht  op  bij  een  oud-mecanicien  en  bediener  van  stoommachines  van  de  elektriciteitscentrale  van  Sint-Gillis  en  het

Brugmannziekenhuis  en  bij  musea  die ervaring hebben met het restaureren van stoommotoren. De  machines  kregen  sinds  de  sluiting  van  de  brouwerij  heel  wat  te  verduren.  Het  glazen  dak  van  de  machinezaal  was  zelf  gedurende  lange tijd in slechte staat, waardoor  het regenwater binnensijpelde en de  machines gingen roesten. Onderdelen,  het  ene  al  emblematischer  dan  het  andere,  werden  gestolen  of  gevandaliseerd. Het gaat over een Carels stoommachine uit Gent, die de De La Vergne  en  Sulzer  compressoren  aandreef,  een rolbrug en een elektrisch besturingsbord. Voor  de  De  La  Vergne-compressor  reisden  de  broers  Wielemans  naar  New York om er de Rolls-Royce onder  de  koelsystemen  aan  te  schaffen.  Het  gouden  opschrift  in  reliëf  getuigt dat de machine speciaal voor  de  Wielemans-Ceuppensbrouwerij  werd  gemaakt.  De  Sulzer  (ammoniak)compressor  is  van  Zwitserse  makelij  en  had  smeerbussen  in  de  vorm van glazen vazen, die vandaag  jammer  genoeg  verdwenen  zijn.  Hier zou een replica op schaal interessant zijn om het koelsysteem van  een brouwerij in 1905 in volle industrialisatieperiode uit te leggen. Door  de  rolbrug  terug  operationeel  te maken, kan getoond worden hoe  destijds  zware  machines  of  onderdelen  werden  ge(de)monteerd.  Bij  het  elektrisch  besturingsbord,  dat  vandaag erg beschadigd is, kan je je  nog voorstellen hoe in een oogopslag  alle  nuttige  stroominformatie  op  wijzerplaten  afgelezen  kon  worden,  en  volgens  de  noden  van  de  brouwerij via hendels en schakelaars de  stroomtoevoer  eenvoudig  kon  worden  aangepast.  De  hoogwaardige  uitvoering toont aan dat dit het hart  van  de  brouwerij  was.  Een  didactisch  uitgerust  besturingsbord  zet  misschien  enkele  ingenieurs  in  de  dop aan het dromen. An Devroe

ADVERTENTIE

S OCIALE V ERHUURKANTOREN

Verhuur uw woning zorgeloos Gegarandeerde huur elke maand Verzekerd verhuurbeheer Onderhoud van uw woning Steun voor de renovatie Fiscale voordelen

www.fedsvk.be 02 412 72 44

M�� �� ����� ��� ��� B������� H������������� G�����

© NICK TRACHET

derhulst  is  het  sociale  luik.  De  bedoeling  zou  zijn  de  verantwoordelijkheid  voor  de  restauratie  uit  te  besteden  aan  langdurig  werklozen,  die daardoor kenners worden en dan  als  gids  van  deze  machines  kunnen  optreden.  Hoe  ze  werkten,  en  wat  hun  nut  was  binnen  de  brouwerij.”  Vanderhulst ziet deze ambassadeurs  “wat  menselijkheid  brengen  in  dit  industrieel succesverhaal.” De machinezaal zou terug een soort  zenuwcentrum kunnen worden, wat  ze  ooit  was  voor  de  brouwerij,  met  een  multimediale  scenografi e,  een  meertalige  website  over  de  historische  en  wetenschappelijke  kant  van

Nick Trachet BRUSSEL EN DE WERELD CULINAIR ONTDEKT

Kruidenrekje Hebt u ook zo’n kruidenrekje? Wat zit er zo allemaal in en wanneer gebruikt u die kruiden? Onze  grootouders  hadden  een  eenvoudig  leven.  Zij  kruidden  hun  eten  volgens  een  traditie  en  experimenteerden  zelden.  Elke  familie  had  zo  wel  een  eigen  geheim  kruid,  maar  verder  waren  het  altijd  dezelfde.  Ik  haal  er  de   Raadsman in de Kookkunst  van Gaston Clement bij, hét basiswerk voor de Belgische keuken in grootmoeders tijd: kaneel was heel  populair,  saffraan  al  veel  minder,  dan  waren  er  de  onafscheidelijke kruidnagel en muskaatnoot, peper  en zout. Verder anijs en vanille voor de zoetigheden.  Paprika vermeldt hij ook, maar daar stopt het voor  de  gewone  huisvrouw.  Nu  zijn  dat  allemaal  specerijen  en  geen  kruiden  in  de  moderne  zin  van  het  woord. Specerijen komen van ver. Het waren ‘koloniale’ waren. Een kok bezigde ze om “erbij te horen.”  Een protocollaire kruiding.  Met kruiden bedoelen we nu voornamelijk de groene  delen van planten die van nabij komen en die dienen  om de smaak van ons voedsel te veranderen, zonder  substantieel bij te dragen tot de voedingswaarde ervan. In onze grootouders ogen: laurier, tijm, selder,  peterselie, hier en daar eens bieslook of peterseliewortel. De stinkende bollen zoals ajuin en (knof)look  dienen uiteraard ook ter kruiding, maar ajuin is echt  wel een groente, en look was voor onze grootouders  veel te avontuurlijk. Het gebruik ervan werd – zeker  in Vlaanderen – weinig geapprecieerd. Echte kruiden werden vers gebruikt. Als men geen   lochting  had,  dan  stond  er  wel  een  bloempot  met  laurierboompje of tijm op het koertje van het werkmanshuisje.  Peterselie  kwam,  indien  niet  uit  de  tuin,  van  de  markt.  Kruiden  zijn  in  de  regel  vers,  specerijen jaren oud. Met de consumptiemaatschappij  werd  ons  voorgehouden  dat  we  veel  gedroogde  kruiden  moesten  kopen  en  in  huis  bewaren  voor  uitgesteld  gebruik.  Uiteraard  heeft  dat  het  koken  origineler en avontuurlijker gemaakt, maar het ging  voorbij  aan  een  belangrijke  eigenschap  van  groene  kruiden: ze bewaren niet – anders zouden het specerijen zijn! Damesbladen staken de loftrompet over  lavas en salie, oregano, basilicum en rare dingen als  hysop of pimpernel. Simon & Garfunkel zongen over   Scarborough Fair  (“ parsley, sage, rosemary and thyme”).  Warenhuisketens  verkochten  kruidenrekjes  zoals op de foto. Die moesten goed zichtbaar prijken  boven het aanrecht. Mijn ouders lieten op het einde  van  de  jaren  ‘70  een  nieuwe  keuken  installeren  en  die werd geleverd en geplaatst, compleet met gevuld

kruidenrekje! (het waren Duitse keukens dus leerden  we gelijk wat nelkenkernen en ingwerpulver waren).  We  moesten  en  zouden  een  kast  vol  droge  kruiden  hebben.  Uit  nieuwsgierigheid  kocht  ik  ook  wel  eens  kruiden  die  ik  niet  kende.  En  dan  stonden  die  daar.  Te  wachten.  Groene  plantendelen  gaan,  wanneer  ze  lang  droog  bewaard  worden,  verhooien.  Dat  is  geen  West-Vlaams  voor  verkwisten,  maar  een  fysisch  en  chemisch proces in de plant dat alle groene delen geel  kleurt en naar hooi doet geuren. Ondertussen vervliegen de smaakmakers van het kruid, de zogenaamde  ‘vluchtige oliën’. Het verhooien gebeurt onder invloed  van zonlicht, waar zo’n rekje dat ophangt in de lentezon ideaal voor is. Verder hangt het in de keuken, een  bij defi nitie vochtige plek. Hoe vaak heb ik geen potje  paprika opengemaakt waarin het rode poeder bruin  was geworden en aan elkaar gekit tot een soort kurk  met schimmelgeur. Kruidenrekjes zijn mooi om naar  te  kijken,  dat  is  alles.  Behalve  bij  de  meest  gedisciplineerde der huisvrouwen zit er in het potje al lang  niet meer wat erop staat geschreven. Bijvoorbeeld: de  nigella zit in het potje van mosterdzaad, waarvan de  naam  (slecht)  werd  overplakt  door  een  etiketje  met  “koriander” erop. Zal  ik  uw  leven  eens  aangenamer  maken?  Nu  de  lente er eindelijk aankomt, is het tijd voor een Grote  Schoonmaak. Die moest traditioneel voor Pasen gebeuren,  maar  toen  was  het  te  koud.  Haal  uw  kruidenkast  leeg  en  gooi  alles  weg  dat  ouder  is  dan  zes

“Uit nieuwsgierigheid kocht ik ook wel eens kruiden die ik niet kende. En dan stonden die daar. Te wachten” maanden. Specerijen mogen blijven. Koop alleen nog  kruiden die u plant te gebruiken in de volgende week,  of plant ze in de tuin of op de vensterbank. Eén uitzondering is dragon, die blijft droog nog wel een tijdje  geurig. Maar die groeit ook in potten. Verse kruiden,  zeker laurier en tijm smaken helemaal anders dan die  in potjes. Probeer maar eens. Koop NOOIT mengsels  zoals  ‘spaghettikruiden  of  ‘Cajun  kruiden.’  U  bent  groot  genoeg  om  zelf  te  mengen.  Dat  is  trouwens  juist het plezier van kruiden in de keuken: tovenaartje spelen. Daarenboven gaat zo de omlooptijd van uw  kruidenkast versnellen. Doe de verschillende kruiden altijd in opvallend verschillende  potjes.  U  moet  veel  minder  lang  zoeken  wanneer  u  de  doos  komijn  kunt  onderscheiden  van  het  fl esje  ‘raar-spul-dat-we-ooit-in-Egypte-kochten.’  Die  batterijen  identieke  fl esjes  zijn  om  gek  van  te  worden.  Ten  slotte:  als  u  veel  kleuren  mengt,  krijgt  u  bruin.  Hetzelfde  geldt  voor  smaken.  Gebruik  dus  liever één kruid/specerij, maar dan krachtig, dan vijf  waarvan  niemand  meer  weet  waar  het  thema  lag.  Smakelijk. nick.trachet@bdw.be De hele reeks nalezen? www.brusselnieuws.be/trachet


Turn static files into dynamic content formats.

Create a flipbook
Issuu converts static files into: digital portfolios, online yearbooks, online catalogs, digital photo albums and more. Sign up and create your flipbook.