BDW - editie 1260 by brusselnieuws.be

De berenboot van kapitein winokio meert aan in de AB En ook: partytips voor oudejaarsavond! AFGIFTEKANTOOR BRUSSEL X P303153

23 12 10

Foto’s 6 miljard mensen kruipen onder je vel 16-17

Sloopgoud BRUSSEL – Negentig jongeren hebben zich drie dagen mogen uitleven in een gebouw van AG Real Estate aan de Frère-Orbansquare dat eerstdaags tegen de vlakte gaat. Leden van drie Brusselse jeugdhuizen mochten samen met probleemjongeren honderden vierkante meters binnenmuur onder handen nemen en graffiti en tags spuiten. Het initiatief kwam van Alain Decoster van de vastgoedmaatschappij. “En het was een succes,” zegt het Brusselse gemeenteraadslid Michel Barnstijn, de officieuze promotor van de vzw Tarantino. Tarantino en Délit zijn professionele graffiti- en tagkunstenaars. Het tweetal heeft de negentig jongeren intensief begeleid. DV

Mobiliteit > Taxidienst kent succes na trage start

Collecto op kruissnelheid BRUSSEL – De nachtelijke taxidienst Collecto komt twee jaar na zijn lancering eindelijk onder stoom. Het aantal reizigers steeg van zevenhonderd in maart van dit jaar naar ruim 5.600 in oktober. De nachtbussen van Noctis doen het ook relatief goed, hoewel het nachtnet in april gekortwiekt werd.

n oktober 2010 maakten meer dan achttienduizend Brusselaars gebruik van nachtelijk openbaar vervoer. Dat waren er drieduizend meer dan in dezelfde maand van 2009. Iets meer dan een op de drie reizigers koos in oktober voor de collectieve taxidienst Collecto. De rest zat op de nachtbussen van Noctis, die hun reizigersaantal wel zagen dalen sinds de hervorming van april. Toen de Brusselse regering besliste om te snoeien in Noctis, werd Collecto naar voren geschoven als hét alternatief. Collecto werd al gelanceerd in 2008, maar kende tot halfweg dit jaar maar een matig succes. Gemiddeld maakten zevenhonderd

mensen per maand gebruik van het systeem. Vooral onder horecapersoneel bleek het systeem aanhangers te hebben. Nu trekt Collecto in de week vooral nachtwerkers, terwijl tijdens het weekend vooral feestvierders de dienst uitmaken. Na de herlancering, die gepaard ging met een grote promotiecampagne, lijkt Collecto toch zijn plaats te vinden. “Onze twee doelgroepen zijn studenten en mensen die ’s nachts werken,” zegt Brussels minister van Vervoer Brigitte Grouwels (CD&V). “We hebben voor die laatste groep de intentie om abonnementsformules voor Collecto uit te werken.” Voor de hervorming in april betaalde u vijf euro per persoon voor een

rit van minder dan drie kilometer, en acht euro voor een langere afstand. Sinds april ligt de prijs op zes euro, ongeacht de afstand. MIVBklanten betalen maar vijf euro. Collecto rijdt elke nacht van 23 tot 6 uur, in tegenstelling tot Noctis, dat er alleen in het weekend is. De hervorming van het nachtelijk openbaar vervoer hield ook in dat er

In de week nachtwerkers, ’s weekends feestvierders maar elf Noctis-lijnen meer waren in plaats van zeventien. “Toch bereiken we nog altijd negentig procent van onze oude clientèle, in plaats van de beoogde tachtig. Bovendien is de jaarlijkse kostprijs van al het

nachtvervoer met meer dan tien procent gedaald,” zegt Grouwels. Noctis is het meest in trek tussen twee uur en halfdrie, als de laatste bussen vertrekken. De nachtbussen blijven het meeste succes kennen in het zuiden van het gewest, en dan vooral bij studenten. De meest gebruikte lijnen zijn de N08 en de N09, die de verbinding verzorgen met de campussen van de VUB en de ULB. Een nog uitgebreider nachtnet dan het huidige krijgt u met oudejaar. Naast de Noctis-bussen rijdt dan ook de metro uit, en wel tot halfvier ’s ochtends. Ook de trams 3, 33, 92 en 94 zullen uitzonderlijk ’s nachts rijden. Het openbaar vervoer is bovendien gratis vanaf middernacht: ideaal voor wie een glaasje te veel op heeft. Jelle Couder/ brusselnieuws.be Alles over het nieuwjaarsaanbod van de MIVB op www.mivb.be

RAC MOET KOPJE KLEINER BRUSSEL – Het Gewest aanvaardt de plannen voor het Rijksadministratief Centrum (RAC) niet. De projectontwikkelaars moeten het met minder vierkante meters doen, de geplande torens moeten korter. Dat staat in het advies van het Bestuur Ruimtelijke Ordening en Huisvesting (BROH) van het Gewest over het Bijzonder Bestemmingsplan (BBP) dat de Stad Brussel opstelde. Daarin staan de krijtlijnen voor de ontwikkeling van de site. Concreet vraagt het BROH een vermindering van 150.000 naar 140.000 vierkante meter. Er moet meer rekening worden gehouden met ‘de stedelijke perspectieven’. De ontwikkelaars zullen de plannen dus moeten hertekenen en de torens een kopje SVG kleiner maken.

N° 1260 VAN 23 TOT 30 DECEMBER 2010 ¦ WEEK 51: WEEKBLAD, EEN UITGAVE VAN VZW BRUSSEL DEZE WEEK, FLAGEYPLEIN 18, 1050 ELSENE, REDACTIE: 02-226.45.40, ABONNEMENTEN: 02-226.45.45, FAX: 02-226.45.69, E-MAIL: INFO@BDW.BE

OPMERKELIJK MEER SCHOLEN, MINDER RUSTHUIZEN BRUSSEL – Vlaams minister voor Brussel Pascal Smet (SP.A) zet volop in op onderwijs. Daardoor komen de geplande woonzorgzones van zijn voorganger in de verdringing.

Uitgelicht > Gemeentehuis Vorst wordt gerenoveerd voor recordbedrag

Elf miljoen euro voor strakke lijnen VORST – Het gemeentehuis van de zuidelijke Brusselse gemeente Vorst staat er al sinds 1938 en is nog nooit grondig gerenoveerd. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de Brusselse regering een recordbedrag van 9,5 miljoen euro uittrekt om de gemeente te hulp te schieten. In 2018 ten laatste zijn de werkzaamheden afgerond.

ussen 1934 en 1938 werd in Vorst een gemeentehuis gebouwd naar plannen van de architect Jean-Baptiste Dewin. De art deco liep op zijn laatste benen, maar toch is de stijl van het gemeentehuis duidelijk: strakke lijnen, hoekige verlichtingsarmaturen. En hout, veel hout. De architectuur heeft nog niets van haar grandeur verloren. Behalve dan af en toe een stuk puin, want ofschoon het gebouw in 1992 als monument werd beschermd, is er al die jaren nooit een grootschalige renovatie geweest. Oplapwerk, dat wel. “Veel oplapwerk,” geeft burgemeester Magda De Galan (PS)

toe. “Er zijn wel her en der wat renovaties geweest, maar toch is er waterinsijpeling in de collegezaal, zijn er tijdens trouwpartijen al stukken plafond naar beneden gekomen en is het hele gebouw een energieslokop.” Gelukkig schiet de Brusselse regering te hulp. Maar liefst 9,5 miljoen euro – tachtig procent van het totaalbedrag – wordt er uitgetrokken om de gemeente Vorst bij te springen. “Het is een omvangrijk en complex gebouw,” weet Brussels minister-president Charles Picqué (PS). “Tachtig procent subsidie is gewoon voor een openbaar gebouw, dus is het ook maar normaal dat Vorst op dat percentage recht heeft voor de

renovatie. Bovendien geloven we dat die kosten echt nodig zijn om van deze plaats een moderne, 21steeeuwse plek van openbare dienstverlening te maken.” Vorst krijgt het bedrag in twee schijven: zeven miljoen euro dit jaar nog, de rest in 2011. Negen komma vijf miljoen euro is trouwens het hoogste bedrag ooit uitgetrokken door het Brussels Gewest voor een renovatie. In het verleden trok het Gewest al eens 1,2 miljoen euro uit voor kleinere werkzaamheden aan het gemeentehuis.

Het werk wordt in goede banen geleid door het architectenbureau Cooparch-R.U. In de tweede helft

“Tijdens trouwpartijen zijn er al stukken plafond naar beneden gekomen” © BART DEWAELE

Vlaanderen investeert fors in Brussel: zestig miljoen euro per jaar alleen al in het kader van het Brusselbeleid, waarvan een kleine helft voor de Vlaam se Gemeenschapscommissie of VGC. Minister Pascal Smet legde in de Raad van de VGC, het Vlaams-Brusselse miniparlement, uit waar de aandacht prioritair naartoe gaat. Vooral Muntpunt (de nieuwe bibliotheek), de Brusselse media (de uitbouw van brusselnieuws.be) en de brede school worden belangrijk. Voor dat laatste grote onderwijsproject op campus Nieuwland wordt jaarlijks twee miljoen uitgetrokken. Vlaanderen maakt hiermee een belangrijke koerswijziging. De vorige minister voor Brussel, Bert Anciaux (SP.A), had van de uitbouw van de bejaardenzorg een speerpunt gemaakt. Vlaanderen is op het vlak van ouderenzorg nagenoeg afwezig in Brussel. Er zijn nauwelijks Nederlandstalige rusthuizen, serviceflats of dagverzorgingscentra. Met een ambitieus masterplan Woonzorg zorgde Anciaux voor een bescheiden inhaalbeweging in de hoofdstad. Er is intussen een kenniscentrum opgericht, en enkele projecten zagen al het licht. Er werden verder 33 woonzorgzones uitgetekend. Die moeten zorgen voor een Nederlandstalige bejaardenzorg over heel Brussel. Minister Smet gooit het nu over een andere boeg: hij kiest voor onderwijs (en communicatie). Daar zijn goede redenen voor. De demografie in Brussel verplicht de overheden haast om razendsnel nieuwe crèches en scholen te bouwen. Bovendien is er een degelijk zorgaanbod voor ouderen in Brussel, al is dat tweetalig (en in de praktijk vaak eentalig Frans). Trekt Vlaanderen zich dan terug uit de Brusselse bejaardenzorg? Zeker niet. Smet belooft dat hij de engagementen voor de woonzorgzones zal nakomen. Maar prioritair zijn ze niet meer. SVG

BDW 1260 PAGINA 2 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

Glas in lood.

van 2011 moet het werk beginnen, zes of zeven jaar later zou het erop zitten. “Bij aanvang bleek dat dit gebouw een beetje van dit en een beetje van dat was. Er schortte van alles aan, maar wat het nooit was, was in goede staat,” stelt architect Pascal Simoens. “En dat is spijtig voor zo’n mooi gebouw.” Een van de moeilijkste taken wordt

DE WEEK IN BEELD DOOR IVAN PUT

OP GE LET !

BDW VERSCHIJNT OPNIEUW OP 6 JANUARI.

AGENDA IS ER WEER OP 13 JANUARI.

Maandagmiddag 20 december, Gerechtsplein, Brussel-centrum. Daniel Burens vlaggen ‘Blauwen op geel’ mogen voorlopig ‘Blauwen op geel in wit’ heten.

WEEKOVERZICHT

BDW 1260 PAGINA 3 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

WOENSDAG 15 DECEMBER Groen licht VOOR gevangenis. De federale regering zet het licht op groen voor de bouw van een nieuwe gevangenis in Haren. Tegen 2016 komt er op de terreinen van de vroegere Wansonsite een strafinstelling voor mannen, vrouwen en jeugdgevangenen met alles samen tweeduizend plaatsen. Pen niet meer machtig. De gerenommeerde pennenwinkel La Maison du Porte-Plume op de Adolphe Maxlaan is failliet. De uitbater kan naar eigen zeggen niet op tegen de informatisering van de wereld. Twaalf mensen verliezen hun baan. Niet-benoemd, (niet) weg. Ondanks eerdere berichten van Luk Van Biesen, Open VLD-gemeenteraadslid in Kraainem, stappen de drie niet-benoemde burgemeesters van de faciliteitengemeenten Kraainem, Wezembeek-Oppem en Linkebeek niet op. Volgens Van Biesen zouden de federale Franstalige onderhandelaars de eis tot benoeming hebben laten vallen. Het FDF, de partij van de drie, doet Van Biesens uitlatingen af als nonsens. Later blijkt toch dat Arnold d’Oreye, de burgemeester van Kraainem, om persoonlijke redenen ontslag neemt.

DONDERDAG 16 DECEMBER Moskee in Ukkel. Er bestaan concrete plannen om een nieuwe moskee voor vijftig mensen te bouwen in de zuidelijke Brusselse gemeente Ukkel. Het zou gaan om een project van een Pakistaanse geloofsgemeenschap. De moskee komt op de terreinen van de oude Carrosserie d’Uccle aan de Alsembergsesteenweg. Een bouwaanvraag is er nog niet.

Rechts op de foto de raadzaal. Let op het mooie houtwerk en de bijzonder strakke verlichting.

het vervangen van alle ramen. Nu is dat enkel glas, maar om energieredenen worden alle ramen vervangen door dubbele beglazing. Voor sommige glas-in-loodconstructies is dat precair, omdat er niets mag veranderen aan het uiterlijk van het gebouw. En ook het renoveren van de verschillende tropische houtsoorten die gebruikt werden om de binnenkant van het gebouw te bekleden, is een zorgenkindje. “Er zijn meer dan tien verschillende soorten hout gebruikt in de jaren 1930. Duurzaam

“

hout, dat wel, maar we zijn er nog niet uit welke renovatietechniek we gaan gebruiken,” klinkt het bij Cooparch-R.U. “Hier is heel wat studiewerk in gekropen.” Een zichtbaar trotse De Galan weet nog dat er aan de ingang ook een hellend vlak komt voor rolstoelgebruikers. “Het was geen sinecure om dat mee in de plannen te krijgen, want zoiets verandert het uitzicht van het gebouw, en dat was taboe voor de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen.”

Bij het naar buiten gaan blijkt dat de renovatie geen dag te vroeg komt. Boven op de toren groeit klein, maar gestaag een boompje; heel wat ruiten zijn stuk. Het is dan ook geen wonder dat de waterinsijpeling voornamelijk in de collegezaal – onder de toren – voorkomt. “Weet je, het is ook nog niet zo lang dat Monumenten en Landschappen zich voor gebouwen uit de jaren 1930 interesseert,” zegt De Galan.

Christophe Degreef

De mensen hebben afgehaakt. Twee jaar geleden zag je nog veel Belgische vlaggen hangen in de betere wijken in Brussel. Die zijn bijna allemaal verdwenen.” Stand-upcomedian Bert Kruismans wordt in De Standaard geïnterviewd naar aanleiding van zijn show in Franstalig België.

“ HET GETAL

Wemmel wil politiezone. De faciliteitengemeente Wemmel overweegt een aansluiting bij een Brusselse politiezone of een eigen lokale politiezone. Nu vormt de gemeente samen met Asse, Meise en Opwijk een zone, maar het gemeentebestuur vindt dat de noden van Wemmel grootstedelijker zijn dan die van de overige gemeenten.

VRIJDAG 17 DECEMBER Metroverkeer verstoord. Door een kleine brand in de tunnel tussen de metrostations Merode en Schuman wordt het metroverkeer op de lijnen 1 en 5 grondig verstoord. Naar het einde van de spits is het euvel opgelost.

ZATERDAG 18 DECEMBER Winterweer. Tot drieduizend mensen brengen de nacht door in de transitzone van Brussels Airport. Door het winterweer in heel West-Europa zijn heel wat naburige luchthavens gesloten, waaronder ook Londen Heathrow. Veel passagiers naar Londen stranden in Brussel, waar ze in de transitzone verblijven omdat het Verenigd Koninkrijk geen Schengenland is. Er worden ook noodvluchten ingelegd naar andere Londense luchthavens.

ZONDAG 19 DECEMBER Winterweer-bis. Na aanhoudende sneeuwval ligt de stad bedekt onder een aardig sneeuwtapijt. Het busnet van de MIVB ondervindt grote hinder: bussen geraken moeilijk of helemaal niet de hellingen op. Ook De Lijn heeft last van de sneeuw. In en om Brussel worden de meeste bussen afgeschaft. In de stad zelf zijn slee en langlauflatten aan een opmars bezig.

MAANDAG 20 DECEMBER Dode bij steekpartij. In de Dupontstraat in Schaarbeek wordt ’s ochtends een vrouw op straat doodgestoken. Van de dader ontbreekt elk spoor.

Nederlands? Ik deed het graag. Misschien omdat ik veel complimentjes kreeg voor mijn uitspraak.”

Sint-Joost omhoog. De bevolking van Sint-Joost-ten-Node is in 2009 met een dikke vier procent gestegen. Er zijn 1.135 inwoners bij gekomen. Sint-Joost-ten-Node is de armste en dichtstbevolkte gemeente van het Brussels Gewest én van België.

DINSDAG 21 DECEMBER Federaal minister Laurette Onkelinx (PS) betreurt in Het Nieuwsblad dat ze pas vanaf het derde middelbaar Nederlandse les kreeg.

22.913

De tiende editie van de Nocturnes van de Brusselse Musea, die vorige week werd afgesloten met een dernière in het Museum voor Natuurwetenschappen, heeft een nieuw bezoekersrecord gevestigd. Niet minder dan 22.913 mensen bezochten deze herfst op een donderdagavond een van de in totaal vijftig deelnemende mu-

sea. Vorig jaar werd afgeklokt op 17.700 bezoekers, wat toen ook al een record was. Behalve de klassieke rondleidingen staan er tijdens zo’n nocturne ook workshops, vertelwandelingen of ontmoetingen met de conservator op het programma. De initiatiefnemer van de Nocturnes, de Brusselse Museumraad, maakt zich intussen op voor dat andere grote museumevenement: Museum Night Fever, een grootse happening voor jongeren, vindt volgend jaar plaats op 26 februari.

renovorstie. Het gemeentehuis van Vorst wordt de komende jaren grondig gerenoveerd. Daarvoor krijgt de gemeente een subsidie van 9,5 miljoen euro van het Brussels Gewest. Het gaat om het hoogste gewestelijke bedrag dat ooit werd uitgetrokken voor een renovatie in Brussel. En dat is ook nodig, want het gemeentehuis uit 1938 in art-decostijl is nog nooit gerenoveerd.

Samengesteld door Christophe Degreef

MEER NIEUWS DE HELE WEEK ROND OP

BDW 1260 PAGINA 4 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

Interview > OCMW-voorzitter Yvan Mayeur over asiel, migratie en daklozen

Extreme armoede rukt op Y

van Mayeur cumuleert sinds 1999 het voorzitterschap van het Brusselse OCMW met een zitje in de Kamer van Volksvertegenwoordigers. Mayeur: “Ik ken de kritiek op cumuls, maar zonder parlementair mandaat ben ik als OCMW-voorzitter machteloos. Toen ik gewoon voorzitter was, heb ik de minister één keer in vier jaar gesproken, nu klamp ik de ministers elke week aan.” We hebben met Mayeur afgesproken in het stadhuis, tijdens de tweewekelijkse zitting van de gemeenteraad. Het gesprek gaat in schijfjes. Mayeur wordt verschillende keren weggeroepen, maar hij houdt zijn focus. Het OCMW is een enorme machine waarvan het belang in de Stad Brussel jaar na jaar toeneemt. “In tien jaar tijd is het aantal leefloners verdubbeld. Op jaarbasis staat de teller op achttienduizend, van wie zevenduizend voltijdse. Volgend jaar verwacht ik opnieuw een groei met tweeduizend.” Hét aandachtspunt van de voorbije maand was het gebrek aan opvang voor duizenden asielzoekers. Nu de media-aandacht langzaam wegebt, vonden wij het tijd voor een stand van zaken. Hoe kijkt u aan tegen de asiel-

en opvangcrisis van de voorbije weken? Yvan Mayeur: “Het is de derde winter op rij dat ik uitroep dat de toestand in Brussel onhoudbaar is. De opvang is slecht georganiseerd. Langs Brussel komen er ook

“Ik heb geen weet van filières die het medisch toerisme in de openbare ziekenhuizen aanzwengelen”

te veel migranten en asielzoekers van binnen en buiten de EU het land binnen. Er staan zevenduizend niet-toegewezen asielzoekers ingeschreven bij de Dienst Vreemdelingenzaken en het CommissariaatGeneraal voor de Vluchtelingen. Die komen allemaal bij ons terecht. De asielcrisis die we nu meemaken, is een aangekondigde catastrofe. Gelukkig hebben we ondertussen toch

één iemand – staatssecretaris Philippe Courard (PS) – die een begin van ongerustheid heeft getoond.”

Yvan Mayeur © OCMW BRUSSEL

BRUSSEL – Het gaat goed met onze sociale zekerheid, maar het kan nog beter, vindt Brussels OCMWvoorzitter Yvan Mayeur (PS). “Politiek is keuzes maken. Het is ook dankzij de Belgische staatsinterventie dat BNP Paribas vandaag in Frankrijk bonussen opstrijkt. Waarom zouden de pensioenen dan niet omhoog kunnen?”

De federale regering heeft wel iets gedaan. Mayeur: “De opvang in de legerkazernes in Vlaanderen en Wallonië is te laat op gang gekomen. Landsverdediging speelt het spel niet correct. Minister van Defensie Pieter De Crem (CD&V) weigerde vervoer te organiseren naar de kazernes. Daar heb ik maar een woord voor: schandalig. Het Belgisch leger vervult belangrijke humanitaire opdrachten, maar blijkbaar alleen in het buitenland.” “Een ander groot probleem zijn de daklozen. Hun aantal neemt hier hand over hand toe. Dat is ook zo in andere steden, maar in Brussel stelt het probleem zich scherper. Elke avond vangen we 450 mensen op. Een dakloze die in de buurt van Bergen in zijn auto sliep: dat was begin deze week groot nieuws op de radio. Onbegrijpelijk. In Brussel kan ik hele straten aanwijzen waar daklozen in hun auto of in parken slapen. En het gaat niet alleen over individuen, maar ook over gezinnen met kinderen.“

Yvan Mayeur (1960) is sociaal werker van opleiding. Sinds 1995 is hij gemeenteraadslid en OCMW-voorzitter, sinds 1999 ook volksvertegenwoordiger. Tussen 2005 en 2008 zat hij de raad van bestuur van Iris, de koepel van Brusselse openbare ziekenhuizen, voor. De familie Mayeur is afkomstig uit de Marollen: zijn vader groeide op in de Voorzorgsstraat. Het Nederlands van Yvan Mayeur gaat er de laatste paar jaar goed op vooruit. Onlangs trok hij zich behoorlijk uit de slag in De zevende dag. Hij vertelt graag over zijn eerste vertaling Frans-Nederlands op de lagere school. Wat hij zijn ouders hoorde zeggen indachtig, vertaalde hij: “Quelle heure est-il?” door: “Wad’eur es ’t?” DV

Meer opvang en sociale hulp lokt alleen maar meer asielzoekers... Mayeur: “Dat is een liberale stelling die ik niet onderschrijf. Ze lijkt op de anti-parkeerideologie van Ecolo: ‘Meer parkeerplaatsen lokt meer auto’s.’ Dat is nonsens als de verkoop van auto’s vrij blijft. Het zijn uitspraken die de werkelijkheid ontkennen. Die mensen zijn hier,

PRO MEDICIS TREKT ZICH TERUG UIT HUIS VOOR GEZONDHEID BRUSSEL – Pro Medicis, de organisatie die al meer dan tien jaar het Nederlandstalige karakter van de gezondheidszorg in de hoofdstad op peil tracht te houden, stapt uit het Huis voor Gezondheid. De leden van de raad van bestuur hebben dat in een brief aan de Vlaams-Brusselse parlementsleden laten weten.

Pro Medicis ging een klein jaar geleden op in het Huis voor Gezondheid. Die fusieoperatie lijkt dus mislukt. Niet alleen de leden van de voormalige raad van bestuur trekken zich terug, de voormalige coördinator, Dieter De Court, is ook ontslagen. Aanleiding voor het conflict, dat al sinds de zomer aansleept, is een

De fusie tussen Pro Medicis en het Huis voor Gezondheid is mislukt.

verschil in visie. Pro Medicis wil het Nederlandstalige karakter van de gezondheidszorg in Brussel vrijwaren door verpleegkundigen en artsen uit heel Vlaanderen in de hoofdstad stage te laten lopen. Ze krijgen daar ook een vergoeding voor, tot v ijftig euro per week. Volgens het Huis voor Gezondheid wordt dat niet alleen een erg dure aangelegenheid – het aantal stageplaatsen stijgt elk jaar –, het rendeert ook niet. “De zorgverstrekkers blijven nadien toch niet in Brussel,” zegt directrice Caroline Verlinde.

en ze hebben hulp nodig. Sommige daklozen kampen met zware mentale problemen. Een dak boven het hoofd volstaat niet. Ze hebben eerst sociaal-psychologische begeleiding nodig. Voorts is er crisisopvang nodig, zijn er transitwoningen nodig. Er is ook dringend behoefte aan een revalidatiecentrum voor een vijftigtal daklozen die nu in het ziekenhuis verblijven en daar niet weg kunnen bij gebrek aan huisvesting. Voor dat alles ontbreekt het aan geld en personeel. Mijn conclusie is: de politieke wil ontbreekt om de extreme armoede aan te pakken.” De rechterlijke dwangsommen voor het niet-bieden van onderdak klinken arme drommels als muziek in de oren. Een straatarme Roemeen vindt 65 euro per dag het paradijs. Mayeur: “Die rechters weten niet wat ze aanrichten. Een dwangsom opleggen die hoger ligt dan de kostprijs van reguliere opvang, getuigt van onverantwoordelijkheid. Het OCMW van Brussel is ook veroordeeld. Maar ik weiger te betalen.” Uw Antwerpse collega Monica De Coninck (SP.A) en de Gentse burgemeester Daniël Termont (SP.A) geloven dat de ongebreidelde migratie de sociale zekerheid onder druk zet. De Coninck en Termont zijn geen liberalen. Mayeur: “Niet akkoord. Het gaat goed met onze sociale zekerheid. Wat wél klopt, is dat onze samenleving onder druk staat door de massale immigratie. Maar dat is een

Het Huis voor Gezondheid verkiest stagiairs die in Brussel naar school zijn geweest. De Pro Medicis-medewerkers kunnen er moeilijk mee leven dat de jarenlang opgebouwde expertise te grabbel is gegooid. Ze vinden ook dat er te veel aandacht gaat naar Zorgnet, het stokpaardje van Jan Peers, voorzitter van de raad van bestuur. Verlinde ontkent dat: “Alle onderdelen van het Huis voor Gezondheid krijgen gelijke aandacht en worden op een evenwaardige SVG manier geëvalueerd.”

BDW 1260 PAGINA 5 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

Is het probleem van de huidige immigratie niet dat er te veel mensen komen die de verzorgingsstaat belasten, en te weinig die de verzorgingsstaat overeind helpen te houden? Mayeur: “De discussie over wie het land binnen mag en wie niet, moeten we voeren. Dat is het echte debat. Maar het is heel delicaat omdat de menselijke realiteit de politieke compromissen overstijgt. Alleen maar hooggeschoolden aantrekken? Met een braindrain helpen we de landen van herkomst ook niet vooruit. De Europese grenzen sluiten? Ook Bart De Wever zal dat niet ver-

“Vroeger dacht ik dat ambitie pretentieus was”

beeld: een illegale bouwvakker valt van een stelling en is drie maanden werkonbekwaam. De huiseigenaar dreigt ondertussen zijn vrouw en kinderen op straat te zetten omdat ze de huur niet langer kunnen betalen. Dat zijn de schrijnende verhalen waarmee het OCMW wordt geconfronteerd.” Het maatschappelijk draagvlak voor een gul migratie- en asielbeleid staat onder druk. Een gepensioneerde arbeider die moet leven 1.200 euro per maand, kan niet meer volgen. Mayeur: “En toch moeten we asielzoekers blijven helpen. Maar ik begrijp de gepensioneerde arbeider ook wel. Het is een kwestie van sociale rechtvaardigheid. De pensioenen zijn te laag. Maar als federaal minister van Pensioenen Michel Daerden (PS) zegt dat de minimumpensioenen omhoog moeten tot 1.500 euro, dan roept iedereen schande.” De federale staatskas is leeg. Mayeur: “Natuurlijk zijn hogere pensioenen betaalbaar. Het komt erop aan de juiste prioriteiten te leggen. BNP Paribas Frankrijk maakt vandaag winst dankzij geld van de Belgische belastingbetaler.”

anderen. Wat de Middellandse Zee, twee zones met prikkeldraad en een woestijn niet kunnen tegenhouden, zal ook De Wever niet tegenhouden.” Is een compromis over asiel en migratie met de N-VA mogelijk? Mayeur: “Absoluut. De N-VA moet dan wel bewijzen dat ze meer is dan een oppositiepartij. Dat ze federale verantwoordelijkheid wil nemen. De N-VA moet ook van het simplistische migratiediscours afstappen. Wie plukt ook alweer het fruit in Haspengouw? Zonder migratie redden we het niet.”

OCMW-voorzitter Yvan Mayeur (PS) op de sfeervolle Grote Markt. Een foto op de stoel van de burgemeester wees hij vriendelijk af.

stedelijk probleem en geen probleem van de sociale zekerheid. Integendeel. We zullen in de toekomst migranten nodig hebben om de sociale zekerheid betaalbaar te houden.” “Ik geloof daarnaast ook dat migratie niet te stoppen valt. Een gezonde jongeman die geen toekomst ziet in zijn dorp en weet heeft van onze

rijkdom, is ervan overtuigd dat hij hier wél een leven kan opbouwen. Wie gaat die mensen het recht ontzeggen om op zoek te gaan naar een beter leven? Het probleem is – en ook dat zeg ik al jaren – dat er geen immigratiepolitiek gevoerd wordt. Er wordt te veel uitgegaan van het Angelsaksische easy come, easy go.

Dat gaat voorbij aan de realiteit. Je moet de migratiestromen controleren, zoals in de jaren 1970. Toen hebben we met Marokko en Turkije conventies getekend. Alleen moeten we lessen trekken uit de fouten die we toen gemaakt hebben. Georganiseerde immigratie veronderstelt ook integratie en inpassing.”

Iets anders. De openbare ziekenhuizen in Brussel kreunen onder medisch toerisme door asielzoekers. Die hebben recht op medische verzorging, maar het zorgt voor een nieuw soort georganiseerde migratie. Mayeur: “Ik ben niet op de hoogte van filières. Als die zouden bestaan, dan vallen ze onder de wet op de mensenhandel en moet het gerecht zijn werk doen. De illegalen die we in onze ziekenhuizen verzorgen, zijn van een ander type. Een voor-

De Gezinsbond stelt voor om het leefloon met honderd euro per kind op te trekken. Vindt u dat een goed idee? Mayeur: “Nee, leefloners krijgen al een hogere kinderbijslag. Wel pleit ik voor een overgangsperiode voor leefloners die aan de slag gaan. Zij zouden tijdelijk de hogere kinderbijslag moeten behouden. Het probleem is niet dat de kinderbijslagen te laag zijn, wel dat veel lonen te laag zijn. Als OCMW-voorzitter spreek ik uit ervaring. Het OCMW zal volgend jaar achthonderd Artikel 60’s aan een baan helpen. Een werkzoekende die een baan op zijn niveau aangeboden krijgt, moet die aanvaarden.” Waar staat u over twee jaar? Burgemeester van de Stad Brussel? Minister-president van de Brusselse regering? Of federaal minister? Mayeur: “Mijn toekomst ligt daar waar ik de armen en de Brusselaars kan dienen. Maar om op uw vraag in te gaan: vroeger dacht ik dat ambitie pretentieus was. Maar als ik sommige politieke verantwoordelijken bezig zie, dan durf ik in alle bescheidenheid zeggen: ik kan het beter.”

ADVERTENTIE

ONTWIKKELINGSSAMENWERKING: GEMEENTEN LATEN GELD LIGGEN BRUSSEL – De Vlaamse regering biedt gemeenten, ook Brusselse, de mogelijkheid om een ‘conve nant gemeentelijke ontwikkelings samenwerking’ te sluiten. In Brussel maken alleen de Stad Brussel en de gemeente Etterbeek er gebruik van. Dat leert het antwoord van Vlaams minister-president Kris

Peeters (CD&V) op een schriftelijke vraag van zijn partijgenoot, Vlaams parlementslid Paul Delva. “Het is jammer dat slechts twee gemeenten op het aanbod ingaan,” vindt Delva. Gemeenten die een convenant sluiten, verbinden zich ertoe een actieplan in te dienen en een gemeenteambtenaar aan te stellen die zich

met ontwikkelingssamenwerking bezighoudt. Frank Van Bockstal (CD&V), schepen van Internationale Solidariteit in Etterbeek: “We zijn vragende partij om de samenwerking met de Vlaamse overheid ook de komende jaren verder te zetten.” De Stad Brussel heeft in 2009 veertigduizend euro gekregen, dit jaar zelfs 45.000. De gemeente Etterbeek ontving in 2009 vijfentwintigduizend euro, dit jaar tweeduizend euro DV minder.

Danny Vileyn en Steven Van Garsse

BDW 1260 PAGINA 6 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

De 82-jarige Marie-Josée Vleminckx (r.) in haar appartementje in de Sint-Gorikswijk. Blij dat de meisjes haar dag en nacht bijstaan.

Zorg > ‘Nachtverpleging’ helpt zorgbehoevende oudere de nacht door

‘Content dat ik thuis ben’ BRUSSEL – Senioren langer thuis laten wonen is een belangrijke doelstelling van het Vlaamse ouderenbeleid. De bejaarden willen dat meestal zelf, en het kost ook minder aan de maatschappij. Met een drieledige formule wordt het thuiszorgaanbod verder versterkt. Ook in Brussel, al loopt het hier niet altijd even vlot.

erst een verhaal van ouder worden in Brussel. Een verhaal uit de grote stad zoals er nog talloze te vertellen zijn. MarieJosée Vleminckx wordt over enkele weken 83. Ze was verkoopster in een bekende pralinezaak in Leuven en was getrouwd met een politieagent die in het Brussel van de jaren 1950 de Quick en Flupkes achterna zat. Het was een mooie tijd, herinnert ze zich, maar haar man overleed dertien jaar geleden. Hij was maar zestig. Kinderen waren er niet. “En toen moest ik me helemaal alleen gaan organiseren,” zegt ze. Mevrouw Vleminckx staat er ook vandaag alleen voor. Ze woont in een appartementje in de Sint-Gorikswijk, in hartje Brussel. Een wijk van vertier. Maar dat gaat

allemaal aan haar voorbij. Ze komt haar gezellig warme appartementje niet meer uit. “En dat vind ik goed zo,” zegt ze. “Ik heb mijn televisie, mijn boeken. Dat volstaat. Ik ben trouwens toch te slecht ter been. Een taxi nemen, dat gaat nog net. Maar dan toch alleen om naar het ziekenhuis te gaan.” Met haar oog sukkelde ze al een tijdje. Katarakt. Het ging van kwaad naar erger. Het zicht vertroebelde en ze heeft zich, op aanraden van haar huisarts, laten opereren. De operatie is prima verlopen. Haar zicht moet nu geleidelijk verbeteren. Ze zal weer naar haar favoriete programma’s kunnen kijken en lezen waar ze zin in heeft. Bovendien hoeft mevrouw Vleminckx niet naar het rusthuis. Een en ander heeft te

maken met het nieuwe aanbod van de Vlaamse Gemeenschap dat met steun van het Riziv zorgbehoevenden thuis een handje helpt. Niet alleen overdag, zoals het vroeger al bestond, maar nu ook ’s nachts.

Zorg, oppas of hotel Ha-Na-Lee Gysen, coördinator van Nachtzorg: “We stellen, zoals hier bij mevrouw Vleminckx, een verzorgster ter beschikking die de hele nacht wakker blijft en ook beperkte medische zorgen toedient. Soms moeten we bij de senioren wat overredingskracht gebruiken. Ze schatten niet altijd helemaal goed in of ze nachtzorg nodig hebben. Maar als ze alleen zijn en er loopt iets mis, dan kunnen ze maar beter iemand in de buurt hebben. Niet iedereen

heeft familieleden die ’s nachts de wacht kunnen komen houden.” De nachtzorg is tijdelijk, maximaal drie keer per week. Het is zeker niet de bedoeling om dag en nacht voor een lange tijd een mantelzorger bij de bejaarde te laten wonen – dat zou onbetaalbaar zijn. “De nachtzorg is tijdelijk en ondersteunend,” zegt Gysen. De senioren betalen 25 euro per nacht, maar ze moeten wel aantonen dat ze zorgbehoevend zijn. De meeste thuiszorgorganisaties hebben met Nachtzorg een overeenkomst. Mevrouw Vleminckx is erg tevreden met de ‘meisjes’ die haar nu dag en nacht verzorgen. “Zo hoef ik niet naar het rusthuis,” zegt ze. Klagen doet ze niet, “maar het is niet altijd makkelijk. Ik woon weliswaar in een appartementje van de Stad Brussel (eigenlijk van het OCMW, SVG), maar ik krijg geen enkele financiële steun. Ik betaal alle rekeningen uit eigen portemonnee.”

Naast nachtzorg biedt de dienst nog twee andere formules aan. Nachtoppas is vergelijkbaar met nachtzorg, maar wordt door vrijwilligers uitgevoerd. Zij mogen geen medische zorgen toedienen. En als de tijdelijke zorgnood te hoog is, dan is er nog het nachthotel. Gysen: “We hebben met drie rusthuizen een overeenkomst. Ze vangen tijdelijk zorgbehoevenden op, die als ze beter zijn, terug naar huis kunnen.” Er is nog geen enkel Brussels rusthuis in het project gestapt. De rusthuizen bevinden zich in Heikruis, Melsbroek en Zaventem. Het duidt meteen op pijnpunt nummer één. Nachtzorg is er voor Brussel en voor de Vlaamse Rand, maar de hoofdstad blijft moeilijk terrein. Door de verschillende overheden die actief zijn in bejaardenzorg, door de taal, door de blinde vlekken in het Vlaams-Brusselse bejaardenbeleid. Dat blijkt ook uit de cijfers: slechts twintig Brusselse patiënten hebben tot nog toe van de dienst, die in 2009 is opgezet, gebruikgemaakt. In de Vlaamse Rand zijn dat er 250. Gysen: “Nochtans zijn er zeker bejaarden in Brussel die baat zouden hebben bij onze dienstverlening. Er is dus nog een aanzienlijk groei potentieel.” Steven Van Garsse

www.nachtzorgvlaamsbrabant.be of 02-481.08.92

BDW 1260 PAGINA 7 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

P-PRAAT “Het wordt tijd dat CD&V haar na de verkiezingen gedane beloftes van luisterbereidheid en Vlaamsgezindheid met eigen accenten gaat waarmaken. Daar hoort ook de naleving van de taalwetten in onze hoofdstad Brussel bij. Responsabiliseren betekent ook dat de lat op financieel en begrotingsvlak voor iedere regio gelijk moet liggen vooraleer blanco cheques worden uitgeschreven. Dit is de onomkeerbare confederale revolutie.” Uit Zennestreken, het blad van de Brusselse CD&V. Kerstmis, een periode van inkeer. Dat Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) de Aconcagua beklimt tijdens de begrotingsbesprekingen in ‘zijn’ parlement, inspireert Open VLD-fractieleider Sven Gatz en zijn liberale collega’s tot een parodie op De allerslimste mens: “Kris Peeters vindt zijn Vlaamse begroting niet zo erg, / hij beklimt liever een Argentijnse berg. / Op wie zal de oppositie nu dan moeten schieten? / Ze zit daar al te blinken: viceminister-president Ingrid Lieten. Maar wat weet u over deze Vlaamse regering?” Antwoorden: kaasschaaf (ping), belastingen (ping), stilstand (ping), ermee leren leven (ping) en wachtlijsten (ping). Wij stellen enkele andere bijzonder hoge bergen voor, voor wanneer dames en heren Brusselse politici de lokroep van de natuur niet kunnen weerstaan tijdens de begrotingsbesprekingen van hún parlement. In Zuid-Amerika is de Aconcagua al de hoogste berg, dus laten we voor Brussel elders gaan zoeken: de Nanga Parbat (8.126 meter) in Pakistan, de K2 (8.611 meter, de tweede hoogste ter wereld), ook in Pakistan, de Elbruz (5.642 meter, makkie) in Rusland en de Leninpiek (7.134 meter) in Kirgizië/Tadzjikistan. Iemand?

CHIEN ÉCRASÉ

ADVERTENTIE

BRUSSELS BLAUW

info@vldbrussel.be Tel: 02/549.66.60 Fax 02/549.65.92 Nieuwsbrief Open Vld-Brussel december 2010

Terugblikken én vooruitkijken Hoe kijken onze parlementairen terug op het voorbije jaar en wat zijn hun verwachtingen voor 2011. U kunt hier alvast het eerste deel lezen.

Guy Vanhengel -

Federaal vice-premier 2010 Het afgelopen jaar was een bewogen jaar voor de Belgische politiek. We hebben slaag gekregen tijdens de jongste verkiezingen maar we mogen het hoofd niet laten hangen. Daarnaast is het spijtig dat we, samen met Nederland, de organisatie van het WK hebben misgelopen, ondanks onze goede presentatie.

Sven Gatz -

BRUSSEL – Hoe is het eigenlijk mogelijk dat het algemene wegennet vaak zo glad is? Met de tonnen zout die strooidiensten en gewone burgers dezer dagen richting voetpad/asfalt werpen, kan het een klein wonder heten dat er überhaupt nog sneeuw is. Tip voor de modale zoutwerper annex voetpadveger: een harde sneeuwkorst is minder glad dan gesmolten-enopnieuw-bevroren drab. Zonder dank. SINT-PIETERS-WOLUWE – Genoeg weerpraatjes. Tijd voor ecologie. Het is u misschien niet ontgaan dat er in Sint-Pieters-Woluwe een begrafenisondernemer werkzaam is die ecologische doodskisten verkoopt. Want naast leven zelf is ook doodgaan slecht voor het milieu. “Achter elke doodskist staat een boom,” meent ondernemer Patrick Vanhorenbeke, en dus slaat de man tegenwoordig kisten uit zeewier en waterhyacinten in. UKKEL – En dan is er nog een Ukkels crematorium dat de warmte van de verbranding wil recupereren om de crematiezaal en de kantoren te verwarmen. Voor wanneer de wetenschap dat u ooit de eerste zaadcel was, even niet volstaat.

Technologie > Irisnet 2.0 in 2012 operationeel

2010 Het verder dichtslibben van de Brusselse Ring heeft meer aandacht gekregen. Niet enkel in Brussel zelf, maar ook in het Vlaams parlement wordt gezocht naar een oplossing om economische motor die Brussel voor België is, draaiende te houden. Een goede mobiliteit is de smeerolie van de economie.

van het CIBG: “We hebben in 2000 met de aanleg van het glasvezelnet een risico genomen, maar vandaag levert het ons een mooie besparing op. Het netwerk biedt onze partners telefonie en datatransport tegen een voordelig tarief. Andere overheden benijden ons.” De voornaamste aandeelhouders van de op te richten coöperatieve vennootschap zullen het Brussels Gewest en de nieuwe privépartner zijn. De gemeentebesturen, OCMW’s, pararegionale instellingen enzovoorts kunnen coöperatief aandeelhouder worden. Zij krijgen dan in ruil een voordelig tarief voor telefonie en internet en een mooi surplus als Irisnet 2.0 ook commercieel aanslaat. Het glasvezelnetwerk levert een bijna ongelimiteerde bandbreedte. “Dus hoe meer partners zich aansluiten, hoe voordeliger de tarieven,” zegt Herzeele. Geïnteresseerde partners kunnen nu het lastenboek inkijken. Begin februari wordt dan de Europese aanbesteding gelanceerd. SVG

2011 In 2011 zullen we de stad op de politieke agenda plaatsen. Samen met Eric Coryn (VUB) lanceerde ik het idee voor een G5-werking. De 5 grote steden Brussel, Antwerpen, Gent, Charleroi en Luik vormen samen een netwerk waar typisch grootstedelijke problemen besproken worden en waar er een betere samenwerking is.

Annemie Neyts -

Minister van Staat- Europarlementslid 2010 België was gedurende een half jaar voorzitter van de Europese Unie. Dit is de uitgelezen gelegenheid om Brussel als hoofdstad van Europa te tonen, niet enkel aan de Europeanen, maar ook aan de Brusselaars en niet in het minst aan België zelf.

Gewest koopt glasvezelnet

In 2000 besliste het Brussels Gewest om een eigen glasvezelnetwerk aan te leggen. Het nam daarvoor France Telecom/Telindus in de arm. In april 2012 zal het netwerk (Irisnet) voltooid zijn. Dan loopt ook het contract met de telecomoperator af. Het Centrum voor Informatica voor het Brussels Gewest (CIBG) bereidt momenteel het lastenboek voor om een nieuwe privaatpublieke samenwerking (PPS) op te zetten. Eind volgend jaar zal dan met de gekozen privépartner een coöperatieve worden opgericht, die het Irisnet zal beheren. Het Brussels Gewest neemt intussen het glasvezelnet over. Het heeft hiervoor 9,2 miljoen euro veil. Het netwerk is 220 kilometer lang en bedient 187 sites, van gemeentebesturen en gewestadministraties tot openbare ziekenhuizen. Robert Herzeele

2011 Ik hoop dat de politieke partijen hun verantwoordelijkheid zullen nemen bij het vormen van een nieuwe regering. We hebben ervoor gezorgd dat de regering van lopende zaken alles heeft gedaan om ervoor te zorgen dat het begrotingstekort niet zal oplopen.

Fractieleider Open VLD Vlaams Parlement

BRUSSEL – Wat zijn het toch zielige besneeuwde torren, die automobielen die dezer dagen geen helling op kunnen en dan maar langs de kant van de weg moeten blijven. Hoogstens kunnen ze daar nog dienen als vergaarbak voor sneeuw om volwassenen en andere kinderen ter wille te zijn die een mooi afgebakend stuk sneeuw willen om sneeuwballen van te maken.

BRUSSEL – Het Brussels Gewest betaalt volgend jaar 9,2 miljoen euro voor het glasvezelnet dat het door France Telecom en Telindus heeft laten bouwen.

www.vldbrussel.be

2011 De economische crisis heeft enkele Europese lidstaten heel zwaar getroffen. Gelukkig lijkt het erop dat we stilaan beterschap mogen verwachten en dat de werkgelegenheid terug stijgt. Dit zal wel gepaard gaan met enkele besparingen, maar die zullen nodig zijn om Europa terug op koers te krijgen.

Els Ampe -

Fractieleidster Open VLD Brussels parlement 2010 Het falen van het afvalwaterzuiveringsstation Brussel Noord vond ik een triest hoogtepunt. Het werk van jaren, nl. de Zenne terug ‘leefbaar’ maken, werd in enkele dage tijd teniet gedaan.

2011 Ik hoop dat de Heizelvlakte een plaats krijgt die elke Brusselaar ten goede komt. Het is er ideaal als recreatie- en congreszone, maar de Stad Brussel wil er kantoren en woningen.De Heizelvlakte moet nog meer recreatieve activiteiten voorzien, een congrescentrum en een concerthall zodat ook artiesten als Madonna en U2 er kunnen optreden.

In de editie van 19 januari 2011 kunt u deel 2 lezen. Daarin komen Carla Dejonghe, René Coppens, Ann Brusseel, Herman Mennekens en Jean-Luc Vanraes aan het woord.

NEEM OOK EENS EEN KIJKJE OP ONZE WEBSTEK WWW.VLDBRUSSEL.BE

BDW 1260 PAGINA 8 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

Maatschappij > Afrikaanse ouders hechten veel belang aan schoolresultaten

Matonge blijft kloppend hart

reemd toch dat zelfs de vijftigste verjaardag van de onafhankelijkheid van Congo geen aanleiding was voor een grootschalig sociaal-wetenschappelijk onderzoek naar de Belgen en Brusselaars met Zwart-Afrikaanse roots. Nochtans ontbreekt het (bijvoorbeeld) in de hoofdstad geenszins aan studieopdrachten (www. brusselsstudies.be!) en zijn er voldoende verschillen met de migratie uit de Maghreb om een onderzoek te rechtvaardigen. De twee universitaire studies (K.U.Leuven voor de Rwandezen en Universiteit Antwerpen voor de Congolezen) in opdracht van het Regionaal Integratiecentrum Foyer geven alvast een mooie aanzet voor meer studiewerk. België telt zestienduizend inwoners met de Congolese nationaliteit. Zowat de helft woont in het Brusselse gewest. De groep Congolezen en Belgen van Congolese origine samen telt veertigduizend leden. De Rwandezen en Belgen van Rwandese afkomst daarentegen zijn met nog geen achtduizend. Althans, dat zijn de officiële cijfers. Bij de voorstelling van de twee studies in de lokalen van Foyer werd in de zaal hardop getwijfeld aan de exactheid van de studies: er zouden veel meer ZwartAfrikanen in België verblijven. Maar de wetenschap werkt nu eenmaal met officieel erkende cijfers.

Flinke deuk De jongste jaren heeft het imago van de Zwart-Afrikanen een flinke deuk gekregen. De gemeenschap wordt geassocieerd met geweld, jeugdbendes en armoede. Meer dan een van de 29 Congolese jongeren die aan

het onderzoek deelgenomen hebben – allemaal tussen 17 en 22 jaar –, heeft hier al onder geleden, vertellen ze. Racisme en discriminatie waren hun deel. Zegt Xavier: “Ik zou gewoon willen dat jongeren die naar deze verhalen luisteren, Europese jongeren die geen Congolezen kennen, ons proberen te begrijpen. En dat ze niet alleen naar de faits divers kijken, want we zijn niet allemaal zo. We zijn niet allemaal moordenaars.” De meeste Brusselse Congolezen wonen in Brussel-stad, Molenbeek, Schaarbeek en Elsene. Dat geldt ook voor de Rwandezen. Toch is er een belangrijk verschil. De eerste Congolezen kwamen in Brussel aan in de jaren 1960. Ze kwamen naar België om te studeren. Maar naarmate de toestand in Congo verslechterde, waren ze minder en minder geneigd om terug te keren. De Rwandese immigratie is van latere datum: ze begon pas in de jaren 1990 met de vlucht voor de oorlog. Van de ondervraagde Rwandese jongeren hebben sommigen voor ze in Brussel aanspoelden, vaak nog in een ander Europees of Afrikaans land gewoond. Dat heeft zijn weerslag op de schoolloopbaan: de meesten hebben een leerachterstand van een of meer jaren. Aan hun sociaal-economische status valt het niet af te lezen, maar Congolese en Rwandese ouders zijn vaak hooggeschoold. Ze hechten ook veel belang aan de schoolloopbaan van hun kinderen. Vaak vinden ze ons onderwijs te vrij en te vrijblijvend. Zegt Mama Monique, een Congolese moeder: “Als ik minister van Onderwijs zou zijn, dan zou ik

BRUSSEL – Nog maar vijf procent van de inwoners van Matonge is van Afrikaanse origine. Toch blijft de wijk een belangrijke ontmoetingsplaats voor de Belgische ‘Congolezen’. De uitspraak komt van de Congolese auteur Antoine Tshitungu. Hij wordt geciteerd in De Congolese jongeren aan het woord, een onderzoek van het integratiecentrum Foyer naar de leefwereld van onze stadsgenoten van Congolese origine.

Zo droomt Chéri Samba de wijk Matonge: als ontmoetingsplek bij uitstek.

lessen moraal invoeren, denk ik. Dat de kinderen de waarden leren kennen. Het is heel belangrijk. Ze heb-

Mama Monique:

“Een goede leerling die de echte waarden kent, zal niet op het verkeerde pad belanden” ben lessen godsdienst, maar geen lessen moraal. Een kind, een goede leerling die de echte waarden kent, zal niet op het verkeerde pad belan-

den. En daarnaast moeten kinderen hun afkomst kennen. Als ik bijvoorbeeld zeg dat ik Congolese ben en een kind hoort me vertellen over mijn afkomst, dan zal die misschien zeggen: ‘Ah, ik denk dat ik me een beetje in Congo ga verdiepen.’” Congolese ouders hebben dus verwachtingen die de school niet waarmaakt. Maar ook tussen Congolese ouders en hun kinderen gaapt (soms) een kloof. Laurent: “De ouders, ze komen naar België, maar met de mentaliteit van daar. Ze zien dat hun kinderen Belgische vrienden hebben, maar zij, zij zijn nog in Congo. Het is hard voor ons.” Of behoren zulke uitspraken eenvoudigweg tot het domein van de klassieke intergenerationele communicatieproblemen? Uit de onderzoeken blijkt verder

dat er binnen de Congolese gemeenschap meer eenoudergezinnen zijn dan binnen de Rwandese. En alhoewel de werkloosheid welig tiert binnen de Zwart-Afrikaanse gemeenschap, zijn er meer Congolezen werkloos dan Rwandezen. En ten slotte: meer Congolezen dan Rwandezen zijn ontgoocheld over hun leven in het land van aankomst. Gelukkig zijn er ook succesverhalen. En beseffen de jongeren ook dat zij hun leven (deels) zelf in handen hebben. Danny Vileyn De publicaties Rwandese jongeren op Brusselse scholen en De Congolese jongeren aan het woord zijn voor 10 euro per stuk te bestellen bij Foyer: 02-411.74.95 of rita.devriese@foyer.be

Welzijn > Buitenschoolse opvang zoekt werkkrachten

Veel kindjes, onvoldoende begeleiders BRUSSEL – De buitenschoolse kinderopvang komt negen begeleiders te kort. In de twaalf Brusselse vestigingsplaatsen van de Initiatieven Buitenschoolse Opvang (IBO) werken nu 120 begeleiders met ongeveer twee-

duizend kinderen. Het is een sector in volle groei, maar het verloop van de – veelal jonge – werknemers is vrij groot. Dat komt onder meer door het vele deeltijdse werk. Op dit ogenblik staan negen vacatures voor de betaalde functie open. En dat is niet zonder gevolgen. “De

verantwoordelijken moeten inspringen, er worden meer kinderen opgevangen dan mag, en sommige initia tieven kunnen nog niet opgestart worden,” zegt Ilse Verbeke. Zij volgt kinderopvang op binnen de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC), die een affichecampagne opzet.

De begeleiders in de IBO’s, die al in zeven Brusselse gemeenten voet aan de grond hebben, organiseren activiteiten voor kinderen tussen 2,5 en 12 jaar oud. Een begeleider is creatief en gaat graag met kinderen om. Kennis van het Nederlands is nodig, maar het

hoeft niet de moedertaal te zijn. Verdere vorming op de werkvloer kan. Steven Vandenbergh Meer bij Werkwinkel ZuidAnderlecht: sabine.vantichelt@ tracebrussel.be of 02-526.20.80

ADVERTENTIE

NIET IN DE BLAUWE ZAK OP STRAFFE VAN BOETE

MAAR IN DE WITTE ZAK Het is zonder twijfel een gewoonte geworden om uw huisvuil te sorteren in de blauwe, gele en witte zak. En daarvoor willen wij u bedanken. Maar let op, sommige vergissingen laten al uw inspanningen verloren gaan. Bijvoorbeeld : plastic zakjes, piepschuim, kapot speelgoed, plastic

bakjes, yoghurtpotjes, kapotte schoenen en kleding horen niet thuis in de blauwe zak, maar wel in de witte zak. Vergeet niet dat de blauwe PMDzak enkel geschikt is voor Plastic flessen, flacons en bidons (tot max. 8l), Metalen verpakkingen en Drankkartons. Samen maken we Brussel mooier.

Wie Brussel wil eren, is verplicht zâ&#x20AC;&#x2122;n afval te sorteren. www.netbrussel.be 0800 981 81

BDW REGIO

BDW 1260 PAGINA 10 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

Deze week in de Sint-Guidokerk > Van pelgrimsoord tot vergane glorie

Op bezoek bij de Heilige Guido en verre om onder de grafsteen van Sint-Guido te kruipen om zo de bescherming van de heilige te genieten. Tussen 1350 en 1527 kreeg de kerk een gotisch jasje aangemeten. Onder anderen Jan van Ruysbroeck, de beroemde architect van de toren van het Brusselse stadhuis, werkte aan die verbouwing mee. Ook de daaropvolgende eeuwen verzamelde de kerk heel wat pracht en praal, zoals de prachtige glasramen en de spitstoren in neogotische stijl, die pas aan het eind van de negentiende eeuw werd ingewijd.

Erasmus van Formio

De spitstoren van de Sint-Guidokerk werd in 2002 gerenoveerd.

ANDERLECHT – Historisch is de Sint-Guidokerk een van de belangrijkste kerken van de stad, misschien zelfs van heel Brabant. Maar de tand des tijds heeft het halfromaanse, half-gotische gebouw aangetast. Sinds 1994 wordt de kerk gerenoveerd, maar het is nog maar de vraag of het koor, het pronkstuk van de kerk, af raakt tegen de duizendste verjaardag van patroonheilige Guido, in 2012.

e Sint-Guidokerk is samen met het Erasmushuis zowat het zinnebeeld van de geschiedenis van Anderlecht. Het is dan ook de kerk die aan de basis lag van het ontstaan van het dorp tussen de Broekbeek en de Zenne. Wat begon als een bescheiden gebedshuis in de achtste eeuw (tijdens de Merovingische periode), groeide al snel uit tot een belangrijk gebedsoord. In 950 konden in de parochie al tweeduizend gelovigen ontvangen worden. Daarmee gaat de geschiedenis van de kerk verder terug dan de geschiedenis van Brussel. Door de jaren groeide de kerk – die toen nog gewijd was aan SintPieter – uit tot een belangrijk bedevaartsoord. Aan de basis daarvan lag het kapittel dat de kerk runde en dat tot ver buiten de dorpsgrenzen aanzien genoot. Maar de kerk groeide pas echt uit tot belangrijk pelgrimsoord toen de romaanse kerk, die de basis vormt van het huidige gebouw, aan het begin van de twaalfde eeuw

werd ingewijd en toen in diezelfde periode de mirakels van Sint-Guido werden neergeschreven. De arme boerenzoon Guido leefde aan het eind van de tiende eeuw. Hij wilde zijn leven wijden aan Christus, maar moest van zijn vader op de akker werken. Tot op een dag engeltjes hem te hulp schoten zodat hij tijd kon vrijmaken om te bidden. Guido werd koster in de Onze-LieveVrouwekapel in Laken en nog later koopman. Als handelaar leed hij schipbreuk op de Zenne. Hij zag dit als een teken en besloot zijn leven opnieuw aan God te wijden. Hij ondernam bedevaarten naar Jeruzalem en Rome en kwam zwaar ziek terug naar Anderlecht. Op 12 september 1012 overleed hij daar aan dysenterie. Aanvankelijk raakte de man in de vergetelheid, tot er... een paard over zijn graf struikelde, het hoofd brak en op slag stierf. De eigenaar van het paard liet daarop een haag rond het graf aanplanten om meer onheil

te voorkomen. Terwijl de haag om Guido’s graf werd geplant, dreven de twee mannen die de klus moesten klaren, de spot met de speciale

relieken ging waarschijnlijk gepaard met de afwerking van de romaanse Sint-Pieters- en Sint-Guidokerk, in het begin van de twaalfde eeuw. Dat doet sterk het vermoeden rijzen dat het om een ‘marketingstunt’ ging. De legende gaf de kerk en het kapittel naam en faam. Het religieuze centrum lokte heel wat hoogopgeleiden en groeide uit tot een belangrijk cultureel centrum. Het hoogtepunt

Twee werkmannen dreven de spot met de speciale behandeling die het graf van de nobele onbekende Guido te beurt viel. Dat hadden ze beter niet gedaan...

behandeling die het graf van de nobele onbekende Guido te beurt viel. Dat hadden ze beter niet gedaan: een van hen bekocht dit ter plekke met de dood; de andere liet even later in zijn slaap het leven. Daarop werd Guido opgegraven en werden zijn resten in de crypte van de kerk geborgen. Het overbrengen van de

was ongetwijfeld de zestiende eeuw, toen ook de humanist Desiderius Erasmus in het enige overgebleven kapittelhuis, nu beter bekend als Erasmushuis, verbleef. De Sint-Guidokerk was ook een stopplaats voor pelgrims die vanuit het noorden naar Compostela trokken. Pelgrims kwamen van heinde

Helaas heeft al dat moois de tand des tijds niet ongeschonden doorstaan. In 1994 werd daarom begonnen met een grondige renovatie. Vandaag is die renovatie maar gedeeltelijk zichtbaar. De spitstoren is al sinds 2002 gerenoveerd, en ook de prestigieuze glasramen in het koor zijn opgeknapt. De oudste glasramen stammen nog uit de vijftiende en zestiende eeuw. De andere werden eind negentiende, begin twintigste eeuw gemaakt. Op zes van die recentere glasramen zijn ook de belangrijkste gebeurtenissen uit het leven van Sint-Guido te zien. Ook al zijn de glasramen niet in chronologische volgorde geplaatst, ze beelden wel mooi het leven van de heilige uit. De mooie glasramen kunnen helaas niet verhullen dat de kerk niet helemaal tot haar recht komt. Zo is het 21 meter lange koor, het pronkstuk van de kerk, met een grijze plaat van de rest van de kerk afgesloten voor renovatie. Daardoor gaat het indrukwekkende dieptezicht bij het binnenkomen van de kerk helemaal verloren. En ook de muurschilderingen aan de linkerkant van de kerk, waarop onder anderen de heilige Erasmus van Formio als martelaar wordt opengereten en zijn darmen uit zijn lichaam worden getrokken en rond een haspel gedraaid, zijn nog amper zichtbaar en moeten met een zaklamp worden belicht om bewonderd te kunnen worden. Nog veel werk aan de winkel dus, en naar verluidt ligt het werk zo goed als stil. Vurig wordt gehoopt dat het koor in 2012 weer helemaal open zal zijn, om te vermijden dat SintGuido zich duizend jaar na zijn dood in zijn graf moet omdraaien. Bruno Schols Wij wandelden op zondag 19 december mee met Sint-Guido anders bekeken. Ook geïnteresseerd in zo’n geleid bezoek? Bel of mail de toeristische dienst: 02-526.83.65 of toerisme@anderlecht.irisnet.be

ADVERTENTIE

INFOVOORMIDDAG MET ONTBIJT 22 januari 2011 (9-12 UUR)

VOLWASSENENONDERWIJS: OOK IETS VOOR U? Schrijf in voor

nieuwe start mo januari dules 2011

Op zoek naar een nieuwe uitdaging, een nieuwe job, nieuwe vrienden of wat vrije tijd over? CV O

Dan heeft het Centrum voor Volwassenenonderwijs (CVO) Elishout COOVI zeker wat voor jou. Een ruim aanbod aan praktische opleidingen die je kan volgen op je eigen tempo, binnen je eigen mogelijkheden. Zowel overdag als ‘s avonds en op zaterdag ben je welkom om je bij te scholen naar een nieuwe toekomst.

HOGER BEROEPSONDERWIJS • Openbare Besturen • Gids/ Reisleider • Hotel- en cateringmanagement • Cosmetische Wetenschappen • Speciﬁeke Lerarenopleiding

SECUNDAIR VOLWASSENENONDERWIJS • Farmaceutisch technisch assistent • Biochemie (brouwerij, wijn, likeuren en destillaten) • Fotograﬁe • Bedrijfsbeheer • Bloementeelt en bloemschikken • Tuinbouw (hovenier onderhoud parken en tuinen, boomverzorging, snoeier, aanvullende specialisaties) • Ambachtelijk slager • Ambachtelijk brood- en banketbakker • Keukenverantwoordelijke • Zaalverantwoordelijke • Traiteur-banketaannemer • Wijnkenner • Grootkeukenverantwoordelijke • Voeding: zwevende modules

Openingsmomenten om in te schrijven: www.elishout.be CVO Elishout COOVI Emile Gryzonlaan 1 1070 Anderlecht

Sint-Gillis > Ook Zuidstation heeft nu fietspunt

TELEXREGIO

Trein en fiets sluiten nog beter op elkaar aan

Huur eens een artiest

SINT-AGATHA-BERCHEM – De Nederlandstalige cultuurinstellingen van de gemeente (bibliotheek, muziekacademie, gemeenschapscentrum De Kroon) en schepen van Nederlandstalige Aangelegenheden Peter Decabooter (CD&V) scharen zich achter het kunstproject Rent an artist. In mei 2011 krijgen kunstenaars een vrij podium bij mensen thuis, in garages, opbergplaatsen en tuinen, maar evengoed op straten en pleinen. Iedereen mag meedoen: zowel bekende en ontluikende amateurkunstenaars als professionele artiesten uit alle disciplines (literatuur en poëzie, muziek, zang, dans, theater, beeldhouwwerk, schilder- en digitale kunst, grafiek, strip, fotografie, film en video, installaties en circuskunst,...). Lokaal talent krijgt voorrang, maar ook niet-Berchemnaren mogen voorstellen indienen. Het voorstel moet het kunstproject dat ‘verhuurd’ wordt, omschrijven; er mag ook een realistische kostenraming bij. Er is een kleine onkostenvergoeding voor wie geen subsidieaanvraag indient. Wie zijn diensten in mei wil aanbieden, dient voor 31 januari 2011 een dossier in bij de cultuurbeleidscoördinaJMB tor: mbultereys@1082berchem.irisnet.be of 02-464.04.53.

ANDERLECHTS OCMW is verhuisD ANDERLECHT – Het OCMW heeft zijn intrek genomen in gerenoveerde lokalen in de Vander Bruggenlaan. Daarmee hoopt de dienst de lange wachtrijen beter het hoofd te kunnen bieden. Voor de huidige kantoren in de Van Lintstraat stonden dikwijls al vanaf vijf uur ’s morgens lange wachtrijen. In het nieuwe gebouw zijn driemaal zoveel gesprekslokalen. NN Het vierde fietspunt in Brussel: voor kleine herstellingen en veilig parkeren.

Met de trein in Brussel aankomen en dan verder met de fiets naar het werk. Intermodaliteit, zoals dat in het jargon heet, is de hoofdbedoeling van de talrijke fietspunten die de Belgische spoorwegen aan hun stations inrichten. Vorige week ging het vierde fietspunt open, aan het Zuidstation. Noord-, Luxemburg- en Centraal Station kre-

Senioren kunnen bijbenen

gen eerder al een bewaakte fietsparkeerplaats. Behalve om hun fiets veilig te stallen kunnen fietsers er ook terecht voor kleine herstellingen. Infrabel sloot hiervoor een overeenkomst met Cyclo. Die vzw herstelt niet alleen, ze leidt ook laaggeschoolden op tot fietsmecanicien. SVG

SINT-AGATHA-BERCHEM – De gemeente zet na Nieuwjaar een rist activiteiten op om senioren weerbaarder te maken. Er is een reeks zelfverdediging (start: 13 januari), die inzoomt op reflexen en fysieke conditie, een cursus valpreventie (les van één uur), afgestemd op mobiliteitsverbetering met evenwichtsoefeningen, en er komen ook nieuwe initiatielessen computertechnieken. Meer bij de dienst Senioren, Koning JMB Albertlaan 19, 02-464.04.86.

ADVERTENTIE

nschrijven in een Nederlandstalige school in Brussel?

U vindt de juiste weg op www.inschrijveninbrussel.be

002-05

BDW REGIO

BDW 1260 PAGINA 12 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

V.U.: Dimokritos Kavadias, LOP Brussel BaO en Vic Anciaux, LOP Brussel SO Koning Albert II-laan 15 - 1210 Brussel

LOP Brussel BaO LOP Brussel SO

Voor alle info over de inschrijvingsprocedure in het Brussels Nederlandstalig onderwijs voor het schooljaar 2011-2012: ga naar www.inschrijveninbrussel.be. OPGELET: belangrijk voor àlle kinderen geboren in 2009!

BDW 1260 PAGINA 13 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

Voor Ecolo blijft de schuldenlast van de gemeente te hoog; het OCMW krijgt dan weer te weinig. “Er wordt geen rekening gehouden met de stijgende pensioenuitgaven.” “De schuldenlast van Elsene bedroeg in 2006 nog 6,6 miljoen euro en steeg in 2010 tot bijna elf miljoen. Volgens de vooruitzichten wordt dat in 2011 bijna veertien miljoen,” stellen Ecolo-gemeenteraadsleden Yves Rouyet en Alain Adriaens. “Dat betekent dat, ook al daalt de totale schuld van Elsene, de sneeuwbal die de schuldenlast is, niet verkleint.” Wat is er aan de hand? De totale schuld neemt lichtjes af dankzij financiële meevallers (vorig boekjaar werd een hoog dividend uitgekeerd door de gemeentelijke holding Publigas), maar fundamenteel blijft de Elsense boekhouding financieel ongezond en neemt de jaarlijkse aflossing van de schuld niet af.

Ecolo wijt de verhoogde schuldenlast onder meer aan uitbundige uitgaven voor wegwerkzaamheden. Het budget daarvoor zou maar liefst 33 procent hoger liggen in 2011 dan in 2009. Daarentegen vindt de Ecolo-groep dat het OCMW volgend jaar meer dan anderhalf miljoen euro te weinig krijgt. “Het OCMW houdt bewust geen rekening met de pensioenlasten die het voor zijn rekening neemt. Waarom niet? Omdat dat bedrag de begroting van de welzijnsmaatschappij zo zou verzwaren dat de gemeente haar beheersplan niet zou kunnen handhaven. Dat is cijfermanipulatie.” De ecologisten besluiten dat het in evenwicht brengen van de gemeentefinanciën geen onoverkomelijke opdracht is. “Maar: dat vereist geen valse praatjes, maar maatregelen die misschien electoraal niet heel lonend zijn.” Christophe Degreef

Elsene > Eerste begraafplaats voor dieren

Baasje kan waardig afscheid nemen De begraafplaats van Elsene heeft sinds kort plaats voor meer dan honderd overleden dieren. Elsenaren betalen 100 euro, anderen 300. De eerste Brusselse dierenbegraafplaats is een feit. Op vraag van inwoners heeft de gemeente Elsene een afgescheiden perceel op haar begraafplaats klaargemaakt. De ruimte van 1.400 vierkante meter biedt zestig plaatsen, elk voor maximaal twee urnen. De dieren dienen wel gecremeerd te worden: een dierenlichaam begraven is niet

toegelaten. Voor Elsenaren kost een plaatsje op het urnenveld 100 euro voor vijf jaar; voor 80 euro kan nog eens vijf jaar verlengd worden. Mensen die niet in Elsene wonen, moeten 300 euro betalen; een verlenging bedraagt in hun geval 250 euro. Een asverstrooiing op de strooiweide is gratis voor inwoners van de gemeente, anderen betalen 80 euro. Volgens schepen van Burgerlijke Stand Dominique Dufourny (MR) trok de gemeente 8.000 euro uit voor de aanleg. Alle overleden dieSVdb ren zijn welkom.

Jan Gypers: “Alles wat Net Brussel niet ophaalt, brengen we dan maar zelf naar de oven.”

De Molenbeekse schepen van Openbare Netheid, Jan Gypers (Open VLD), is boos op Net Brussel. “Ze doen hun werk niet naar behoren.” Volgens Gypers laat Net Brussel veel zakken in de straten van Molenbeek liggen omdat er afval in zit dat slecht gesorteerd is. “Elke keer moeten we alles wat niet wordt meegenomen, zelf naar de verbrandingsoven voeren,” zegt Gypers. “Maar we hebben niet de middelen om dat altijd te doen.” Peter Michiels van Net Brussel nuanceert. “Het klopt dat we zakken die niet conform zijn, laten staan. We kleven er een rode sticker op en laten die zak dan een week staan. We vinden het belangrijk om mensen te laten inzien dat ze fout sorteren. Een week later komen we hoe dan ook terug en nemen we die slecht gesorteerde zakken mee. We belasten dus zeker niet de gemeente, al stellen we wel vast dat er gemeenten zijn die zakken niet laten liggen en ze zelf ophalen.” Volgens Gypers zijn er heel wat netheidsproblemen rond sociale woningen. “De containerplaatsen zijn vaak krap. Een contract verbindt Net Brussel ertoe om daar het vuil minimaal vijf keer per week op te halen, maar dat gebeurt met moei-

Brussel, Vrijheidsplein, zonder datum.

te drie maal. Het gevolg is dat de bewoners hun zakken naast de containers plaatsen. De ophaaldienst van Net Brussel weigert die containers dan leeg te halen, zodat wij het moeten doen.” Volgens Net Brussel bestaan er verschillende soorten contracten van ophaling. Volgens Net Brussel is het aantal containers aan de Molenbeekse sociale woningen afgelopen zomer zelfs verhoogd. Gypers wil dat Net Brussel veel meer bewustmakingsacties voert om uit te leggen hoe je moet sorteren, “desnoods van deur tot deur.” Peter Michiels vindt dan weer dat Net Brussel al voldoende acties opzet. “We organiseerden het afgelopen jaar maar liefst 26 preventieacties met de huisvestingsmaatschappij De Molenbeekse Haard en 46 acties in Molenbeekse scholen. We hebben ook achttien scholen bij ons uitgenodigd. Ook in de metro en allerhande media voeren we actie, in verschillende talen. En tot slot wil ik benadrukken dat we in Molenbeek ook repressief optreden. Het afgelopen jaar hebben we 144 pv’s opgesteld en gaven we maar liefst 134 waarschuwingen.”

Matthias Vanheerentals

Correspondentie, honderd gedateerde Brusselse prentbriefkaarten en corresponderende foto’s van Gilbert Fastenaekens, verlengd tot en met 28 februari 2011 in het Archief van de Stad Brussel (Huidevettersstraat 65), op www.arpeditions.org en op www.brusselnieuws.be/fastenaekens.

FASTENAEKENS

‘Informatie over correct sorteren, desnoods van deur tot deur’ © MV

‘Sneeuwbaleffect blijft’

Sint-Jans-Molenbeek > Schepen Netheid laakt Net Brussel

Brussel, Vrijheidsplein, 7 april 2009, 15.31 uur.

BDW REGIO

Elsene > Oppositie reageert op begroting 2011

BDW 1260 PAGINA 14 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

Bleri Lleshi: “Ik besef heel goed dat er in het huidige kapitalistische systeem altijd daklozen zullen zijn. Toch ben ik ervan overtuigd dat we iets kunnen doen.”

Maatschappij > Over dode daklozen en een blinde overheid

Leegstand

Doodgewone rituelen BRUSSEL – Wat gaat er door u heen als u bij de geldautomaat over een dakloze struikelt? “De eerste keer vind je het choquerend, de tweede keer storend, de derde keer ergerlijk en daarna wordt het doodgewoon. Je ziet ze niet, je hoort ze niet, je ruikt ze zelfs niet meer.” Bleri Lleshi wil dat er dringend structurele maatregelen komen om de daklozen van straat te krijgen.

BDWOPINIE Als de avond valt, wordt het aanschuiven voor een slaapplaats in de bankkantoren hier op de hoek. Daklozen, mensen zonder papieren, asielzoekers... Het zijn er zoveel, en ze zijn overal. Als ik aan de praat raak met die mensen, dan vertellen ze me dat ze dankbaar zijn om tijdens deze winterdagen de nacht hier te mogen doorbrengen. Het is ook avond voor de gewone man, die een hele dag heeft gewerkt en nu wat wil gaan doen. Op restaurant, café, theater... maar eerst: geld afhalen. Het is een schrijnend beeld. Het geluid van de geldautomaat, het gerinkel van de consumptiemaatschappij dat steeds harder klinkt, staat

in schril contrast met de stank van deze lichamen die je eerst moet passeren. De eerste keer vind je het choquerend, de tweede keer storend, de derde keer ergerlijk en daarna wordt het doodgewoon. Je ziet ze niet, je hoort ze niet, je ruikt ze zelfs niet meer want je neus heeft ondertussen een beschermingsmechanisme ingebouwd. Probleem opgelost. Althans, voor u en mij. Op 9 december werd de derde dakloze in drie maanden tijd dood aangetroffen onder een roltrap in Brussel. Het wordt een maandelijks ritueel. En toch wordt dit ritueel door de mensen die iets zouden kunnen doen, nog altijd genegeerd. Het probleem van de Brusselse daklozen verergert, terwijl inspanningen of oplossingen uitblijven. Wat men wel heeft ondernomen, is dat de daklozen worden verwijderd uit

“Hou op met het ‘eigen verantwoordelijkheid’discours en pak nu eens eindelijk de structurele problemen aan” Bleri Lleshi.

metrostations en andere publieke plaatsen waar de gewone man (u en ik), en vooral de toerist niet gestoord mag worden door dergelijke beelden. Niet in Brussel, het hart van Europa. De situatie van de daklozen is bekend: sociale uitsluiting, armoede, psychologische en sociale problemen, illegaliteit, drank- en drugsverslaving, toenemende agressie, en over de levensomstandigheden hoef ik niet veel te zeggen – de Brusselaar wordt er dagelijks mee gecon-

ring van de Rechten van de Mens. Welke universele rechten en voor wie, vraag ik me weleens af. Welke mensenrechten geniet de dakloze? In deze samenleving wordt een dakloze elk recht ontkend. Deze mensen behoren niet langer tot ‘onze samenleving’; ze behoren tot de straat. Op straat hebben ze geen rechten en de overheid voelt zich dus niet geroepen om de verantwoordelijkheid op zich te nemen voor mensen zonder rechten. Nogmaals: probleem opgelost, in dit geval voor de overheid. Ik besef heel goed dat er in het huidige kapitalistische systeem – dat ongelijkheid en uitsluiting voortbrengt – altijd daklozen zullen zijn. Toch ben ik er zeker van dat we iets kunnen doen. Om iets te doen heb je middelen nodig, heb je geld nodig. Maar er is ook samenwerking nodig tussen de verschillende overheden en instanties. Hier kan het Brussels Gewest een belangrijke rol spelen omdat het bevoegd is om structurele maatregelen te nemen. De problemen van de daklozen zijn structureel. Structureel betekent: door factoren en/of oorzaken waarover het individu geen of slechts beperkte controle heeft. Hoeveel controle heeft een dakloze om zijn leven te verbeteren, als zelfs zijn elementaire rechten niet erkend worden? Men moet eens ophouden met het ‘eigen verantwoordelijkheid’-discours te hanteren en de structurele problemen – zoals het gebrek aan sociale en betaalbare woningen – aanpakken.

fronteerd. Wie in de treinstations passeert, ziet genoeg. En toch zien we maar het topje van de ijsberg, want veel asielzoekers, mensen zonder papieren, vrouwen en minderjarigen zijn verbannen naar de meest verlaten plekken in de armste wijken van de stad.

De woonmarkt moet beter toegankelijk gemaakt worden voor daklozen en/of mensen met een bescheiden inkomen. Dit kan door het aanbod aan sociale woningen op te krikken. Een van de manieren om dit te doen is de leegstaande gebouwen op te vorderen. Wettelijk is dat mogelijk, maar in zeventien jaar tijd hebben de burgemeesters geen enkele keer de wet toegepast. Want de wet kan alleen toegepast worden als de overheid zelf geen leegstaande woningen heeft. Bovendien is de overheid verplicht een inventaris op te maken van alle leegstaande woningen op haar grondgebied, voordat er een vorderingsprocedure kan worden opgestart. Wil men de meer dan vijftienduizend leegstaande gebouwen opvorderen, dan moet die dubbele vereiste afgeschaft worden. We hebben de afgelopen weken al mogen proeven van de strenge winter, en de volgende dagen zal het nog kouder worden. Het is pas dan dat daklozen weer in het nieuws komen – terwijl er structurele oplossingen en preventieve acties nodig zijn, in plaats van noodinterventies na de feiten. De daklozen zijn een deel van de samenleving en het is in die samenleving dat ze thuishoren, niet op straat. Dit is wat moet worden aangepakt. Anders geraakt het probleem nooit opgelost.

Mensenrechten Elk jaar op 10 december is het Dag van de Mensenrechten. Op 10 december 1948 aanvaardden de Verenigde Naties de Universele Verkla-

Bleri Lleshi

De Brusselaar Bleri Lleshi is filosoof en documentairemaker

BDW 1260 PAGINA 15 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

BRIEVEN VAN LEZERS lezersbrieven@bdw.be

Garé comme une merde In Brussel op de Louizalaan kan het, ook op het trottoir! Parkeren is er volledig gratis en wordt aangemoedigd, want in de aangrenzende straten van Sint-Gillis moet je betalen, per jaar voor de buurtbewoners en per uur of dag voor de bezoekers. Ik woon in de hogergelegen delen van onze gemeente en elke dag erger ik me blauw als ik me samen met andere voetgangers tussen etalages, terreinwagens en limo’s op de gladde trottoirs tussen Louise en Stéphanie moet murwen. Dit is de reinste absurditeit. Enkele jaren geleden werden de parkeeruitsparingen verhoogd tot trottoirhoogte. Ik dacht dat dit was om voetgangers meer plaats te geven, om het winkelen aangenamer te maken. Eindelijk, dacht ik toen ik het werk zag vorderen. Maar nee, hoor! Sinds de werkzaamheden erop zitten, parkeert men los op het trottoir, nog erger dus, zelfs op drukke zaterdagmiddagen. En een goed uit de kluiten gewassen SUV helpt, mocht hier en daar een paaltje het parkeren iets moeilijker maken. Belangrijk: stoepranden zijn niet te hoog, en afgerond, dus ook Mini’s geraken er makkelijk op zonder schade op te lopen. Ik vroeg twee kuierende agenten wat de wet hierover zegt. De twee blauwe heren vertelden me dat hier alleen laden en lossen toegelaten is. Dus al die auto’s staan daar in zware overtreding, reageerde ik verbaasd. De twee goedlachse flikken antwoordden laconiek dat ze

BDWOPINIE

niets kunnen doen: de helft van het trottoir waar de auto’s staan, behoort tot Sint-Gillis; de andere helft, waar zij patrouilleren, behoort tot Elsene. Een ander groot gevaar op de trottoirs in de Louizawijk zijn de hondendrollen, die zonder enige gêne rondgestrooid liggen. Zeker op minder verlichte straathoeken is het risico groot, maar alarmfase 2 gaat pas echt in op de licht beregende glimmende voetpaden van de winkelstraat, want ook daar durven drollen te liggen. Weet je wat mijn kleine broer vroeger deed om mensen met dikke bakken te pesten? Hij nam een beetje drol op een stokje en smeerde het onder de uitgelijnde deurklink aan de bestuurderskant. Hij verstopte zich toen wat verder in de straat, maar werd met zijn kompaan gesnapt door de schooldirecteur, en zwaar bestraft. Kunnen we de ene slordigheid met het andere vuil bestrijden? Misschien zullen beide problemen uit de wijk verdwijnen? Misschien zijn eigenaars van dikke bakken wel dezelfden die hun honden laten kakken... nee, dat kan niet... Beste lezer, ik wil u niet op ideeën brengen, want ik vrees dat dit strafbaar is, net zoals op een trottoir parkeren. Of juist niet? Afhankelijk van welke helft. Misschien kan een jurist me helpen? Maar mocht iemand dit idee in praktijk brengen, dan vertrouw ik erop dat u niet tot het doelpubliek behoort. U hebt geen SUV, u gaat te voet tot de winkels aan Louiza en u ergert zich ook blauw...

Klaas Lagrou, Sint-Gillis

SPELREGELS VOOR LEZERSBRIEVEN: Mail uw bijdrage naar lezersbrieven@bdw.be. Schrijven kan naar BDW-Brieven van Lezers, Flageyplein 18, 1050 Elsene; faxen naar 02-226.45.69. Vergeet niet uw adres te vermelden, ook in e-mails: zonder het adres van de afzender beschouwen we een brief als anoniem, en wordt hij niet gepubliceerd. De maximumlengte van een bijdrage is 2.500 tekens, inclusief spaties. Wilt u graag een langere, meer uitgewerkte opiniebijdrage schrijven (max. 5.000 tekens)? Neem dan eerst contact met ons op voor overleg via lezersbrieven@bdw.be. De redactie mag lezersbrieven redigeren of weigeren. Moties, manifesten of omzendbrieven worden niet (in deze rubriek) opgenomen.

N E T S E E F E G I T T E PR ES T Ê F S E S JOYEU SEASON’S GREETINGS

De redacties van Brussel Deze Week, Agenda en brusselnieuws.be wensen alle lezers een fijn kerstfeest en een gelukkig Nieuwjaar. BDW gaat er een weekje tussenuit en is er weer op 6 januari, Agenda is opnieuw op Kerstwensen2010.indd 1 20-12-10 13:55 post op 13 januari. Brusselnieuws.be blijft de dagelijkse actualiteit uit Brussel en omgeving voor u volgen.

Tivoli door Anne Brumagne Toen na de gewestverkiezingen van juni 2009 de nieuwe Brusselse meerderheid aankondigde dat ze van de hoofdstad ook de ‘eco capital’ van Europa wou maken, werd dat op scepsis onthaald. Brussel eco capital? Dan zou er meer dan een tandje moeten worden bijgestoken. De stad verdrinkt in het autoverkeer, en afval sorteren doen ze in Vlaanderen véél beter. Ook nu de sorteerregels in Brussel zijn verstrengd, zijn ze nog soepeler dan in Vlaanderen. Naar een ecohoofdstad toe werken is alles behalve evident, want de minste maatregel om bijvoorbeeld auto’s uit de stad te weren, stuit wel ergens op weerstand. Dat mocht minister Brigitte Grouwels (CD&V) afgelopen week nog ervaren. Hoewel Touring zelf is betrokken bij de opstelling van het Brusselse parkeerbeleidsplan, maakte de automobilistenvereniging voor de zoveelste keer groot misbaar in de media: in dat plan staat een vermindering van het aantal bovengrondse parkeerplaatsen met zo’n zestien procent, tegen 2018. Volgens Touring zal dat tot een grote verkeerschaos leiden en jaagt het de automobilist op kosten, want die “zal zich blauw betalen aan veel te dure ondergrondse parkings.” Terwijl zestien procent niet eens zoveel is, en er de mensen tot 2018 toch nog enkele jaren resten om een paar ingesleten gewoonten – zoals voor het minste de auto nemen – te wijzigen... Waar Brussel zich wel in de kijker aan het zetten is, is op het vlak van de passiefbouw. In een stad als Brussel moet het massaal isoleren van bestaande woningen misschien de eerste prioriteit zijn, maar toch is het ook belangrijk dat er een aantal heel goede voorbeelden te vinden zijn van doorgedreven duurzaam bouwen. Er was al de campagne van de Voorbeeldgebouwen, die veel weerklank kreeg. Afgelopen week werd ook de eerste stap gezet voor de bouw van een eerste duurzame wijk: de Gewestelijke Investeringsmaatschappij voor Brussel (Gomb) krijgt van het Brussels Gewest een kleine tien miljoen om tussen het kanaal, de Thurn & Taxis-site en de wijk Maria-Christina een eerste fase te realiseren van een duurzame wijk, Tivoli. In het plan zitten vijfhonderd (volgens Ecolo-minister Huytebroeck betaalbare) passiefwoningen, een pak ruimte voor groene economie, openbare ruimte en collectieve voorzieningen. De minister maakt zich sterk dat de Tivoli-wijk wereldwijd tot de top zal behoren inzake ecoconstructie en milieuvriendelijke ontwikkeling, en ze hoopt het project over vijf jaar gerealiseerd te hebben. Laten we hopen dat ze bij het Gewest die grote ambities ook echt kunnen waarmaken.

EVA HILHORST

BDW 1260 PAGINA 16 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

VADROUILLE

Bandoneon NAAR HET MUSEUM

DE CULTUUR- EN VRIJETIJDSBIJLAGE VAN BRUSSEL DEZE WEEK

BRUSSEL – De bandoneon van de eerder dit jaar overleden Argentijnse meester Alfredo Marcucci heeft een rustplaats gekregen in het Muziekinstrumentenmuseum (MIM). De Argentijnse ambassade kocht het instrument van Marcucci’s familie en schonk het aan het museum. Marcucci strandde na een beloftevol carrièrebegin in België. Hij werd ‘ontdekt’ door wijlen zanger-muzikant Dirk Van Esbroeck en belandde op zijn oude dag op de Belgische podia, vaak naast Van Esbroeck met de groep Tango Al Sur. De ‘accordeon van de tango’ is een van oorsprong Duits instrument, in 1852 ontwikkeld uit de concertina. Door zijn warme, wollige klank is het uiterst geschikt voor melancholische muziek, zoals tango. Ástor Piazzolla zorgde in de jaren 1960 voor de internationale doorbraak. Marcucci’s bandoneon is te bewonderen op de eerste verdieping, onder BT ‘Tradities in de wereld’.

PASSA PORTA ON THE MOVE BRUSSEL – De data van het derde internationale Passa Porta Festival zijn bekend: 24 tot en met 27 maart 2011. De biënnale, ingericht door het Brusselse literatuurhuis Passa Porta, Het Beschrijf en Entrez Lire, krijgt als centraal thema On the move: “Zich verplaatsen, vertrekken, verhuizen, reizen, migreren, op zoek gaan, op ontdekking of op de dool zijn, vluchten... het is eigen aan de mens. Hij is voortdurend on the move.” Schrijvers van proza en poëzie uit binnen- en buitenland leveren op het literaire evenement bijdragen in vele talen. Het festival palmt de cultuurtempels van het hele centrum in. Er komt een literaire zondagswandeling langs boekhandels, bibliotheken, cafés, kerken en stations tot De Munt en Bozar, waar de Turk Orhan Pamuk het evenement afsluit. Meer op www.passaporta.be. JMB ADVERTENTIE

Handicap & informatie Deze dienst wil u de nodige informatie bezorgen om u wegwijs te maken in uw zoektocht naar mogelijkheden, voorzieningen voor personen met een handicap

 02/463.58.58 alle werkdagen van 9 tot 12u30 uitgezonderd donderdag van 14 tot 17u.

Bezoeken enkel op afspraak Informatie@handicap-ambulant.be

XXX.

Fotografie > Tentoonstelling 6 miljard mensen kruipt onder je vel

Diepte-interview met de mensheid BRUSSEL – Onze kerstboodschap: ga in Thurn & Taxis naar de tentoonstelling 6 miljard mensen voor een lange, emotionele reeks ontmoetingen met de bewoners van onze aardbol. Ondanks haar eenvoudige, zelfs naïef ogende opzet heeft ze iets magisch.

erlijk gezegd gingen we niet zonder vooroordelen naar de persvoorstelling van deze groots aangekondigde videotentoonstelling. Het uitgangspunt ruikt wat naar goedkoop sentiment en megalomane marketing: de Franse fotograaf Yann ArthusBertrand, die wereldberoemd werd met zijn prachtige films en foto’s van de aardbol De aarde vanuit de hemel, stuurde vijf jaar lang zes verslaggevers van zijn stichting GoodPlanet naar 78 landen overal ter wereld. Daar

vroegen ze 5.600 doodgewone mensen voor de camera naar hun antwoord op een veertigtal fundamentele vragen, zoals: ‘Waarvan droomde je als kind?’, ‘Wat betekent liefde/ natuur/oorlog/het leven voor jou?’, ‘Wat is het ergste wat je ooit is overkomen?’, of: ‘Kun je vergeven?’ De reporters blikten 4.800 uur film in, die ze voor verschillende media hebben gebruikt, waaronder deze tentoonstelling die dus alleen maar filmpjes toont: close-ups van de aange-

zichten van honderden mensen, die in hun eigen taal (er zijn neventitels in het Nederlands, Frans en Engels) hun verhalen en anekdotes vertellen. Twintig uur in totaal! Terwijl wij op tentoonstellingen nu precies de filmpjes vaak links laten liggen omdat ze ons te lang duren. De affiche van de tentoonstelling toont een mozaïek van de veelkleurige, anonieme gezichten: een eigentijds, maar al vaak gebruikt beeld dat de diversiteit van onze steeds kleinere, maar steeds dichter bevolkte wereld moet weergeven. Dan denk je al snel dat de filmpjes ook wel banaliteiten en evidenties zullen bevatten. Zeker als een grote bank – in casu BNP Paribas (Fortis) – zich zo nadrukkelijk manifesteert als sponsor, met de boodschap dat ‘mensen voor hen belangrijk zijn’. De Gentse

ZO WAS 2010

KLAS IN DE MEDIA In de vijfde en de zesde klas van Regina Assumpta in Anderlecht komen de kinderen (of hun mama’s en papa’s) uit alle hoeken van de wereld: allemaal zijn ze een beetje migrant. En in feite is elke mens dat: we stammen allemaal af van de Homo antecessor... LEES MEER OP PAGINA 28-29

Het jaar is bijna om, de balans wordt opgemaakt. De culturele hoogtepunten (p. 18-19), een alternatieve ‘Geert Hosteconference’ in Franstalig België met Sois belge et tais-toi! (p. 19), het jaar in woord en beeld bij de collega’s van tvbrussel (p. 20) en de toppers in de sport (p. 26).

BDW 1260 PAGINA 17 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

Arthus-Bertrand en zijn team fotografeerden en filmden 5.600 mensen in 78 landen. Dat resulteerde in 4.800 uur film.

blootgeven, laten je nooit onberoerd. Je hoort veel leed en gruwel, maar ook veel liefde en lichtvoetigheid. Het heeft weinig zin om voorbeelden te geven, want niets blijft onbesproken. Iemand overleefde de atoombom op Hiroshima, een ander kwam als enige uit een vliegtuigramp, weer iemand anders heeft het over zijn geweldige koeien, de volgende legt uit waarom de liefde is als een ei. Deze is als kind mishandeld, gene vertelt hoe hij de klimaatverandering aan den lijve ondervindt. Sommigen beginnen spontaan te zingen, anderen huilen. Wij hebben het zelf ook niet droog kunnen houden.

cineast Nic Balthazar, die voor een speciaal Belgisch luik binnen de tentoonstelling heeft gezorgd, zegt het zelf: “Dit lijkt een idee dat te simpel is om je zwaar te kunnen verrassen.” Maar het kan dus wel. Volgens de organisatoren bleef de gemiddelde bezoeker bij de première in Parijs vier uur (!) voor de schermen zitten. Na onze ervaring zijn we geneigd dat te geloven. Ook wij gaan nog terug. Voor tweeënhalve euro extra kun je trouwens een kaartje kopen dat je permanent toegang verschaft.

Yann Arthus-Bertrand kwam op het idee voor dit project tijdens de tien jaar dat hij voor De aarde vanuit de hemel in zijn helikopter boven het aardoppervlak vloog. Hij vroeg zich af wat de mensen die hij daar beneden zag, hem te vertellen hadden. Toen een Malinese familie tijdens een noodstop een geit voor hem slachtte, en hem vertelde hoe ze zingeving vond in het bewerken van het land, zag hij dat ‘iedereen mooi en verstandig’ is. Het straffe van deze tentoonstelling is inderdaad dat ze geen idiote evocatie geeft van de vox populi, van de meninkjes van mensen die ook eens een keertje op tv mogen komen. Het gaat ook te ver om te zeggen dat de tentoonstelling kostbare levenslessen of ongehoorde inzichten bevat, maar de ernst en de gedrevenheid waarmee de meeste getuigen zichzelf

De Belgische kwestie Een van de vele thematische blackboxes met groot scherm waaruit de tentoonstelling is samengesteld, is gewijd aan het Belgische vraagstuk. Per toeval ontmoette Nic Balthazar Arthus-Bertrand de dag na onze federale verkiezingen. Samen met collega Pascal Poissonnier ging Balthazar een zeventigtal Belgen

Over koetjes en klimaat

In het Frans heet de tentoonstelling 6 milliards d’autres, maar het vreemde en ook wel geruststellende is dat je als je naar die Tanzaniaanse student of Japanse geisha kijkt, ook jezelf hoort praten.

Vreemd en geruststellend tegelijk: als je al die anderen hoort, hoor je jezelf.

aan beide kanten van de taalgrens interviewen volgens het procédé van Arthus-Bertrand. Over taalkwesties en de Belgische identiteit. Ook uit deze film spreekt de kracht van menselijke getuigenissen, maar zonder het Belgische probleem te willen banaliseren of de urgentie ervan te willen ontkennen: als je al die andere verhalen gehoord hebt, dan plaats je het in perspectief. De vraag is dus of je dit luik nu best als eerste of als laatste bekijkt. Trek voor deze tentoonstelling in elk geval tijd uit. Maak geen plannen voor wat je erna gaat doen, en als je met een groep gaat, spreek dan af dat je alles in je eigen tempo wilt volgen. Wie wil, kan in de opnamestudio’s of op de website zijn eigen getuigenis toevoegen. Volgend jaar in juni moet de tentoonstelling overigens van naam veranderen: dan zal ze 7 miljard mensen heten... Michaël Bellon

6 miljard mensen, nog tot en met 3 april 2011 in Thurn & Taxis, Havenlaan 86c, 1000 Brussel. Maandag tot en met vrijdag van 9 tot 17 uur; zater-, zon- en feestdagen en tijdens schoolvakanties van 10 tot 19 uur. Kaartjes kosten 10/8/6 euro; een permanent ticket kost 12,50 euro. Meer op 02-549.60.49, info@6ma.be en www.6miljardmensen.be

BDW 1260 PAGINA 18 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

Praat

2010: het jaar van de Ramblas achteraf

In dit alternatieve jaaroverzicht praten we wat na over opvallende en minder opvallende persoonlijkheden en verwezenlijkingen in breedcultureel Brussel gedurende 2010. Zit er niet te veel mee in als u niet wordt vernoemd.

ZAP NAAR CANVAS

Het moet gezegd dat er ook dit jaar op Canvas nog regelmatig goede cultuurprogramma’s te zien waren die de nakende besparingsronde te vlug af zijn geweest. Ervoor thuisblijven is veel gevraagd (ik reken nog op enkele heruitzendingen op één), maar Cobra is goed gemaakt, Vormgevers opent nieuwe werelden, en Goudvis eerde onder meer Guy Joosten en Philip Catherine. Ook in het onvolprezen Belpop zijn een pak Brusselaars gepasseerd, maar de aflevering over Zap Mama is ons toch speciaal bijgebleven. Om te beginnen worden zelfs interviewshots al adembenemend als ze Marie Daulne in beeld brengen, die in dit geval opvallend gretig en genereus haar verhaal vertelde. Dat verhaal begon letterlijk in de brousse van Congo, waar Daulne vlak na haar geboorte in 1964 door haar Congolese moeder Bernadette Aningi

bij de pygmeeën van het Ituri-regenwoud werd gedropt, nadat haar Waalse vader Cyrille Daulne op gruwelijke wijze door rebellen was vermoord en voor de krokodillen gegooid. Hoe de documentairemakers na Daulnes getuigenis de klanken van het oerwoud en de polyfone gezangen van de pygmeeën lieten overvloeien in de daarop geïnspireerde muziek van Zap Mama, was pure klasse.

Kuifje in Congo Toen ik hoorde dat David Van Reybrouck aan Een geschiedenis van Congo bezig was, kreeg ik – denkende aan de omvang van het karwei en de ernst waarmee hij er ongetwijfeld aan zou werken – medelijden. Maar zie, de begenadigde Brusselaar uit West-Vlaanderen heeft een boek afgeleverd waarvan iedereen onder de indruk is. Het prijzengeld van de Libris Geschiedenisprijs en de AKO Literatuurprijs is aan Van Reybrouck sowieso goed besteed. Volgend seizoen waagt hij zich bij

de KVS aan het tsjechoviaanse ensemblestuk In de maïs.

Internationaal niveau Getuige zijn hoe een aantal levenslijnen zich kruisen op en onder de sporen van het internationale treinverkeer dat passeert in Brussel Zuid: dat was het uitgangspunt voor de theatervoorstelling Rail Gourmet, genoemd naar het cateringbedrijf dat de hogesnelheidslijnen bedient. De voorstellingen op locatie aan het Zuidstation heb ik gemist, maar uiteindelijk heb ik op het Theaterfestival in Antwerpen nog de reprise kunnen meepikken. Lang geleden nog zo opgetogen de theaterzaal buiten gekomen. Een even eenvoudig als knap decorstuk, punky ketelmuziek en buitenissige humor, de overtuigende acteerprestaties die we van de mannen en vrouwen van Wunderbaum

gewoon zijn, en een ge-wel-di-ge, eigentijdse, geestige, indringende tekst van Annelies Verbeke.

King Kong jive Eén bloemetje voor het eigen huis mag misschien wel. Zo vaak kom ik de man overigens niet tegen, en hij moet mij ook geen geld of zo. Maar op de radiomomenten dat Radio 1 niets belangwekkends te vertellen heeft en ik naar FM Brussel op 98.8 zap, is het altijd fijn om daar Johan De Smet aan te treffen, met zijn aangename stem, zijn opgeruimde humeur, zijn bedaarde toon, zijn oprechte interesse, zijn welgemikte vragen – enfin, dat volstaat.

Oh my god Eind januari was The Low Anthem te gast in de Ancienne Belgique op de ingetogen viering van tien jaar Duyster op StuBru. Passionele multi-instrumentalisten met een overdonderende sound. Spijtig dat hun debuut-cd Oh my god, Charlie Darwin wat braafjes geproducet

ADVERTENTIE

Centra Morele Dienstverlening Het Centrum Morele Dienstverlening (CMD) is het lokale contactpunt van de vrijzinnige gemeenschap. Iedereen kan er terecht voor morele hulp, vrijzinnige plechtigheden, informatie en vormingen rond vrijzinnige waarden. Het CMD wil de draaischijf zijn voor de lokale Brusselse vrijzinnige organisaties en alle andere geïnteresseerden. Onze dienstverlening is kosteloos.

Ook na de feestdagen hebben daklozen honger en kou. Tijdens de maand januari gaan we verder met de inzamelactie die we in december hebben opgezet. We willen de daklozen letterlijk en ﬁguurlijk warmte bieden in de extreme kou en hopen dan ook massaal op jullie steun! Wat kunnen ze gebruiken? Voeding (droge voeding, melkpoeder voor baby’s, blikvoeding,…) warme kleding, dekens, slaapzakken, verzorgingsproducten (tandpasta, zeep, wasmiddel, babydoekjes, shampoo,...)

Wie spullen wil brengen, kan gedurende de hele maand januari terecht in het Centrum Morele Dienstverlening Jette, Jetse laan 362, 1090 Jette of in het Centrum Morele Dienstverlening Brussel, Stalingradlaan 18-20, 1000 Brussel. Wij zijn bereikbaar tijdens de kantooruren. Alle hulp is welkom! Een initiatief van de Unie Vrijzinnige Verenigingen vzw

www.unievrijzinnigeverenigingen.be

Centra Morele Dienstverlening Brussel-Jette

Stalingradlaan 18-20, 1000 Brussel [Premetrostation Anneessens] tel. 02 242 36 02 E-mail: cmd.brussel@uvv.be

Jetse laan 362, 1090 Jette [Bus 14 halte Legrelle] tel. 02 513 16 33 E-mail: cmd.jette@uvv.be

BDW 1260 PAGINA 19 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

is, maar eind februari komt er een nieuwe (Smart flesh), en ik heb al kaartjes voor hun nieuwe passage in de AB op 3 april.

die anders voortdurend worden uitgeleend.

een simpel en laagdrempelig, maar boeiend en gemeenschapsvormend initiatief.

Wekelijks brood

Woluwe op de Heizel

Glijdende uren Dankzij de Nocturnes van de Brusselse Musea heb ik dit jaar kennisgemaakt met Le Grand Serment Royal et de Saint-Georges des Arbalétriers de Bruxelles, die hun schuilplaats hebben in de gewelfde kelders achter de SintJakob op de Koudenberg. Bij dezen hulde aan alle culturele instellingen die formules zoeken om het publiek op alle uren van de dag van dienst te zijn: de Nocturnes, Kaai 7 PM, de goed gestoffeerde websites van Passa Porta en deBuren,...

Door een speling van het lot op vroege leeftijd ben ik al 31 jaar supporter van voetbalclub Sporting Lokeren. Nu ze met een voorlopige vierde plaats een hoogtepunt hebben bereikt dat zich maar om de tien jaar voordoet, is dat weer wat makkelijker om toe te geven. Lokeren verhoudt zich tot het Belgische voetbal zoals België tot het wereldvoetbal. Ervoor supporteren levert je kalmerende frustraties en een sympathiek minderwaardigheidscomplex op. Daarom blijven we ook fan van het boeiende experiment dat ‘Rode Duivels’ heet, en hebben we in het Koning Boudewijnstadion tegen Duitsland en Oostenrijk weer enkele stevige kaakslagen in ontvangst mogen nemen. Voorts toch ook hulde aan White Star Woluwe, dat ver is kunnen doorstoten in de Beker van België, FC Brussels, dat plots over een topspits blijkt te beschikken, en Anderlecht, dat in mei best de Europa League had kunnen winnen.

Hoe zou het nog zijn met het Brusselse Cultuurplan? Een van de aanbevelingen erin was de ontwikkeling van een coherent cultuurprogramma of -festival tijdens de zomer, dat naar het voorbeeld van de Zomer van Antwerpen volk naar de hoofdstad zou kunnen lokken. Misschien duikt een erfgenaam van het voor 2011 afgelaste BRXLBRAVO, of een volwassen versie van het dit jaar georganiseerde FestivalKanal wel in dat gat. Wie in elk geval niet op aanbevelingen of initiatieven heeft gewacht, is Recyclart. De publieke broodoven Pain Publik die Recyclart op het pleintje voor het station Kapellekerk installeerde om mee de Recyclart Holidays te animeren, was een voorbeeld van

De schat van Elsene Ook nog even een aparte vermelding voor het Museum van Elsene, dat ondanks alle expogeweld elders in de stad zeker een jaarlijks bezoekje waard blijft. De tentoonstelling Paul Delvaux – De bronnen van het oeuvre is uitstekend, en Van Dürer tot Fabre verzamelt voor het eerst sinds lang de beste stukken van de imposante vaste collectie,

Rampzalige Ramblas Laten we ten slotte toch ook een beetje nega-

tief doen. Wist u dat 2010 het jaar was waarin Brussel zijn eigen Ramblas kreeg? Bedoeld wordt het heraangelegde stuk Keizerinlaan tussen het Centraal Station en de kathedraal dat in juli plechtig werd voorgesteld. Burgemeester Thielemans vergeleek de strook geel beton temidden van twee rijstroken al voor die datum met de drukke centrale as van het oude Barcelona, waar je over de straatartiesten struikelt. Het goede nieuws is dat er op de Keizerinlaan nog niemand is gestruikeld. Het slechte nieuws is natuurlijk dat dat komt omdat niemand voor zijn plezier in die woestenij flaneert. Over de ufo voor het Centraal Station kan men nog discussiëren; het is onmiskenbaar een voordeel dat de aandacht van reizigers wat wordt afgeleid van de rest van het Europakruispunt. Voor de rest is de nieuwe Keizerinlaan een nieuw voorbeeld van de manier waarop de bovengrondse noord-zuidverbinding in stukken en brokken herverknoeid wordt (zie ook: Albertinaplein, rotonde Berlaimont-Pacheco, RAC). Gelukkig krijgen we er nóg een Rambla bij, dit keer in de Ieperlaan. Dat fascinerende stukje Brussel (zie de documentaire Boulevard d’Ypres/Ieperlaan van Sarah Vanagt) hoeft voor mij niet per se in zijn huidige toestand behouden te worden, maar ik hou toch mijn hart vast voor het alternatief. Michaël Bellon

Podium > Het politieke jaar volgens Franstalig België

Sois belge et tais-toi! is het geesteskind van de journalisten André (vader) en Baudouin (zoon) Remy, die de teksten niet alleen zelf schrijven, maar ze ook mee vertolken op het podium. Wat in de jaren 1980 begon als een amateur revue in het Sint-Pieterscollege, werd in de jaren 1990 een professioneel spektakel met op dit moment zestig voorstellingen per jaar. Je zou de show een kruising kunnen noemen tussen de eindejaarsconference van Geert Hoste en het nieuwe satirische VTM-programma Tegen de sterren op, dat ook imitaties opvoert van politici als Elio Di Rupo en Bart De Wever en het koningshuis. Alleen ligt het tempo dat het zevental acteurs hier tweeënhalf uur aanhoudt, hoger. Tijdens de aanhoudende verkleedpartij krijgt het publiek in een opeenvolging van halflange scènes een spervuur aan woordspelingen voorgeschoteld. De makers grijpen echt elk saillant detail van het communautair geladen afgelopen jaar aan om een grap over te maken, desnoods verschillende keren opnieuw, en dus ook weleens met wisselend succes. Haast in elke scène zit ook een lied, een cover met aangepaste tekst. Zo wordt dit jaar onder meer ‘Alors on dance’ van het

ETTERBEEK – Sois belge et tais-toi! is al enkele jaren een regelrechte hit in Franstalig België. Ook de voorbije weken zorgde de politieke revue weer voor een veelvuldig uitverkocht Théâtre Saint-Michel, waar ook behoorlijk wat Vlamingen en tweetalige Brusselaars een kijkje komen nemen. Er zijn nog wat plaatsen.

Iedereen spreekt potjeslatijn

Vader en zoon? André Remy als Albert II (l.) en Baudouin Remy als Elio Di Rupo.

Brusselse hitwonder Stromae door de Franse president Nicolas Sarkozy verbasterd tot het aan Wallonië gerichte ‘Venez pas en France’.

Keizer Bart Dit jaar draait de hele show om de grote ronde tafel van de regeringsonderhandelingen. Dat is het centrale decorstuk waarop, waarrond en waaronder de actie zich afspeelt. Het hele eerste deel lopen de politici af en aan, en de imi-

taties zijn meestal voortreffelijk. Elio Di Rupo (met overslaande stem, en in een Nederlands dat de zaal onbedaarlijk doet lachen), Laurette Onkelinx (met ratelende huig-r), Joëlle Milquet (misnoegd gesticulerend), Guy Verhofstadt (nu met lang haar), André Flahaut (met legerhelm): de geroutineerde ploeg zet hen allen op een overtuigende manier neer. Didier Reynders mag alleen eens komen voelen aan de tafel waar het allemaal rond gebeurt. Leterme

blijft vermoeid in de ogen wrijvend afgezaagde plaatjes draaien, en Herman Van Rompuy komt uitleggen hoe een Europese Berlusconinorm over de kromming van de bananen voor een betere marktpenetratie zal zorgen. Maar de centrale figuur is uiteraard Bart De Wever. Hij loopt de hele tijd in Romeinse wapenrok rond en drapeert zelfs het rode thea terdoek keizerlijk rond zijn schouders. In tegenstelling tot Di Rupo spreekt hij de hele avond Frans. Al zit zijn mond meestal vol wafels, waarvan hij er af en toe een paar uitdeelt ter compensatie voor de zich opstapelende toegevingen van de Franstaligen. Door de avond klinkt nauwelijks bitterheid door en de show wordt nooit echt zelf politiek, maar dit is wel de teneur: het echec zal duren tot De Wever de goedheid heeft om wat op tafel ligt, goed te keuren. De geestigste scène in dat verband is die waarin de onderhandelaars, om Bart ter wille te zijn, hun Frans met potjeslatijn beginnen te vermengen. Michaël Bellon

Sois belge et tais-toi!, nog op 23 december in Théâtre Saint-Michel (Etterbeek), op 25 januari in Wolubilis (Sint-Lambrechts-Woluwe), op 1, 2 en 3 februari en 1 maart in CC Oudergem, op 5 februari in het Koninklijk Circus en in maart nog in Ukkel en Sint-AgathaBerchem. Meer op 02-370.13.13 en www.compagnievictor.be

BDW 1260 PAGINA 20 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

ZaZou: vijf middagen open, elke dag een andere chef-kok. En La Marée mocht de spits afbijten.

Culinair > Gelegenheidsrestaurant ZaZou, straks op tv, nu al aan de Ieperlaan

Waar de ster bleef stille staan BRUSSEL – Vanaf kerstdag vergast Eén op de driedaagse docuserie Onder de sterren van Julien Vrebos; vanaf 27 december is de reeks in korte blokken te zien op tvbrussel. Vorige week schoot het gelegenheidsrestaurant ZaZou uit de startblokken. Brussel – zo ongeveer de hoofdstad met de meeste armen in Europa – zag nog nooit zoveel sterren in de ogen fonkelen. Vrebos riep arm en rijk op om samen heerlijk te lunchen, en chef-koks gingen met (officieel betaalde) daklozen aan de slag achter het fornuis.

Het project is uniek en krijgt ruime media-aandacht. Nog voor de eerste klant, vorige week, stapten we binnen bij ZaZou, ingericht in een

voormalig rommeldepot aan de Ieperlaan. Spijtig genoeg scheurde de idealist Vrebos zijn broek al op voorhand aan het project, wellicht ook

omdat hij geen eurocent steun wou aannemen. De elektriciteitsgenerator draaide op kosten van Vrebos. Zijn gehuurde verwarming blies volop. Het kamerhoge decoratiegordijn was al gescheurd – bye, bye garantie van tweehonderd euro én de huurprijs. “Dit moet een economisch zelfbedruipend systeem worden, en

deze eerste ZaZou is me meer waard dan wat ik erin gestoken heb,” relativeert de goudzilveren moustachedroeger. “We denken al aan coöperatieve vennootschappen die van La Louvière tot Gent en Antwerpen het concept de volgende jaren zullen overnemen.” Al vanaf het eerste uur was het

Jaaroverzicht > Zo was 2010 volgens tvbrussel

Tussen A1 en Zinneke BRUSSEL – Maken jaaroverzichten u week, laten ze u onverschillig of bent u er verlekkerd op? Om het even. Kijkt u alvast naar tvbrussel, want het jaaroverzicht van de collega’s oogt veelbelovend. Jaaroverzichten maken me vaker zenuwachtig dan dat ze me in slaap wiegen, maar bij de eerste versie van het jaaroverzicht van tvbrussel dat ik heb mogen bekijken, had ik niets van dat alles. De uitstekende teksten, de rustgevende stem van journalist Frank Hoornaert en de juist gedoseerde beelden – gemonteerd door Peter Van den Broeck – konden meer dan een halfuur mijn aandacht vasthouden. Jaaroverzichten van regionale media moeten zich telkens opnieuw hoeden om niet in de val van de navelstaarderij te trappen. Dankzij Ro-

bert Esselinckx in Sjanghai en andere nieuwsflitsen én de band met Vlaanderen (het jaaroverzicht van tvbrussel wordt ook op Eén uitgezonden) slagen de collega’s daar ook wonderwel in. De topics worden niet chronologisch gebracht, maar alfabetisch. De gebeurtenissen van het jaar worden opgehangen aan woorden die het jaar kleurden, en de kijker krijgt er duiding bij. Topics worden samengebracht in een cluster; u hebt de indruk dat u het verhaal van het jaar te horen en te zien krijgt. Het jaar begint met de Audi A1,

waarmee Vorst een tophit binnenhaalt, en het eindigt met de Zinneke Parade. Daarmee is nog niet gezegd dat tvbrussel een goednieuwsshow brengt: de uitzending wisselt onheilsberichten (want ook van moord en doodslag zijn we in 2010 niet gespaard gebleven) af met onversneden goed nieuws, ontroerende momenten en tedere beelden. Het overzicht, dat een halfuur duurt, wordt vijf keer uitgezonden. U hebt dus geen enkel excuus om het te missen. Danny Vileyn Het jaaroverzicht is op tvbrussel te zien op kerstavond en kerstdag, en op 1 en 2 januari. Op kerstdag wordt het ook op Eén uitgezonden

In 2010 werd RSCA voor de dertigste keer landskampioen.

BDW 1260 PAGINA 21 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

Nick Trachet in ZaZou vollenbak. Het geleende meubilair, serviezen incluis, werd constant door elf studenten van hotelschool Elishout netjes geschikt. Het bestek blonken ze aan schort en doek op als museumzilver. Twee euro voor cava, frisdrank, water of bier. Eén euro voor een driegangenmenu voor de dakloze (er zaten er veertig) en 35 euro (de middag dat La Marée kookte) voor 42 andere gasten. Geen wonder dat de vijf middagen, gestuurd door de chefs van La Marée, Bistro Henri, Switch, La Cantina en Le Grain de Sel, ruim volgeboekt waren. Vrebos had gerust ’s avonds ook kunnen opendoen, werd meermaals geopperd. Maar niet de kwantiteit telde, wel de kwaliteit. Het contact tussen straatarm en beter af of ronduit rijk ont-

stond spontaan. “Ça ne vaut pas la peine d’être stressé,” wimpelde een thuisloze hulpkokkin de voor haar relatieve miserie weg, toen de chef met vier handen tegelijk het vuur in de pan deed slaan. En gelijk had ze. De Snorrenclub van Brussel stond met strohoedjes achter de bar in drie landstalen (Brussels voorop) te keuvelen. De Lions Club Brussels Amigo zat in stijl achter de kassa. Het werk van een graffitispuiter op de muren zorgde voor couleur locale. Buiten vroor het stukken van mensen, maar binnen, binnen bij ZaZou, was een nieuw kindeke geboren. Geen zorgen- en bedelkind, maar een ster. Jean-Marie Binst www.tvbrussel.be

Maatschappij > Omer Mommaerts krijgt Pluim

Vrijwilliger voor de lens en in de veren BRUSSEL – Dit jaar gaat de Pluim van tvbrussel naar Omer Mommaerts voor zijn inzet in de Anneessenswijk. Mommaerts is een voormalige vakbondsman en sinds enkele jaren actief in zijn wijk, de Anneessenswijk. De zeventiger zet zich er belangeloos in in het buurthuis, waar hij mensen met diverse achtergronden helpt zich te integreren en hun een zekere waardigheid probeert te geven, een thema waar hij nogal op hamert. Mommaerts kreeg 647 stemmen achter zijn naam, het meeste van de vijf genomineerden. Voor deze editie van de Pluim werd ook een recordaantal stemmers genoteerd. An-

dere genomineerden waren Erland Jacobsen, Hubert Van Oudenhove, Fietsatelier Evere en Johnny De Mot. Mommaerts heeft de Pluim, een beeldje van een veer, op 20 december in ontvangst mogen nemen, tezamen met de ronde som van tweeduizend euro. De Pluim, die ondertussen zijn zevende editie beleefde, is een initiatief van alle zeven Vlaamse regionale zenders gesteund door de Koning Boudewijnstichting, en zet vrijwilligerswerk in de kijker. Vorig jaar ging de Pluim van tvbrussel naar de vrijwilligersploeg van de Sint-Lambrechtsbibliotheek in SintCD Lambrechts-Woluwe. www.depluim.be

BRUSSEL EN DE WERELD CULINAIR ONTDEKT

Foie gras Bijna Kerstmis. Dan komen de exclusievere en vergezochte producten weer op tafel. Foie gras is zo’n bizar ingrediënt. De laatste jaren zijn vervette levers erg controversieel geworden. Of ganzenlevers vervetten nu wreed is of niet, daar ben ik voor mezelf niet uit. De vraag die ik me wel stel, is: waarom doen mensen dat? Wie kwam er op het idee om ganzen op dwangvoeding te zetten? En waarom ganzen? Eigenlijk is het de schuld van de ganzen zelf. Heel wat trekvogels schransen zich ongans vooraleer naar warmere oorden te reizen. Ook de ganzen. Zij slaan een massa energie op onder de vorm van vet en suikers in hun lever. Dat maakt ze zo heel erg lekker. In een opmerkelijke voordacht voor TED (een organisatie die conferenties organiseert rond... goede ideeën) vertelde de Amerikaanse sterrenkok Dan Barber over een bijzondere foie gras. Eduardo Sousa, een Spanjaard uit Extramadura, had in Frankrijk een prijs gewonnen voor de beste foie gras van de wereld. Die prijs werd hem prompt weer afgepakt door de in hun eer gekrenkte Fransen toen bekend raakte dat hij zijn ganzen niet dwangvoederde. Wettelijk móét dat immers, anders is het volgens de Franse wet geen foie gras. De man, en vele generaties van zijn voorouders, pakten het anders aan. Zij hadden hun landerij omgetoverd tot een soort permanente kermis voor ganzen. Alles wat de ganzen maar lekker vonden, hadden zij in hun tuin aangeplant, en de dieren vraten zich een breuk. Olijfbomen, oliehoudende zaden, geurige kruiden, fruit, alles mochten ze hebben van het baasje. Wilde ganzen stopten zelfs op hun trek naar het Zuiden en nestelden zich permanent op de gronden van boer Sousa. Het enige wat hij nog moest doen, was de ganzenlevers ‘oogsten’. Beter resultaat dan met welke vorm van dwangvoeding ook. De Egyptenaren wisten dat al, maar zij wilden niet alleen tijdens de trektijd foie gras eten. Ze begonnen dus als eersten met de gavage, het dwangvoederen, buiten het seizoen. De Grieken en Romeinen volgden in hun spoor, en die laatsten deden het ook met varkens. Hé ja, waarom doen ze dat niet meer? Omdat de

grote verspreiders van de techniek van het kweken van foie gras de Joden waren. Joden mogen geen varkensvlees eten. Reuzel en smout waren hun verboden. Maar ook met boter konden ze niet bakken, omdat ze geen melkproducten in vleesbereidingen mogen gebruiken. Zij waren in de keuken dus aangewezen op smout van kippen en... foie gras. Foie gras was ooit de israëlitische boter. Tournedos Rossini, waarbij een schijfje foie gras wordt gesmolten over een gebakken stukje rundvlees, is geen uitvinding van de Italiaanse componist. Ganzen en eenden zijn watervogels. Die hebben, zo lees ik, geen rem op wat ze kunnen inslikken; ze slikken zonder protest. Wie ooit een pelikaan of aalscholver een grote vis zag zwelgen, kan zich daar iets bij voorstellen. Dat is waarom gavage bij hen mogelijk is. Bij andere vogels wil dat niet lukken. Foie gras mag dan officieel als ‘beschermd cultureel erfgoed van Frankrijk’ geboekstaafd staan, erg Frans is het dus niet. Door de Joodse diaspora werd het procédé om ganzen en eenden zo te kweken, vooral in Centraal-Europa verspreid. In Frankrijk was Straatsburg dé hoofdstad van de vette gans. De explosie van de consumptie van foie gras is pas van recente oorsprong. Met de altijd maar groeiende landbouwimporten vanaf de jaren 1970 werd het voor de Franse boeren moeilijk om competitief te blijven. De regering steunde haar landbouw door aan te raden te investeren in ‘hoge toegevoegde waarde’. Met de uitstekende reputatie van de Franse producten moesten de boertjes dure, exclusieve dingen gaan maken voor de export. La République steunde ook de foie gras, en dat volgden de boeren met enthousiasme. Wat moest gebeuren, gebeurde: in het buitenland vond men foie gras onethisch en de Fransen vonden het te duur. De prijzen zakten. Wat doen boeren dan? Ze gaan nóg meer produceren. Waar tot een generatie geleden foie gras een wat excentrieke cottage industry voor de superrijken was, een beetje zoals bonsai of schoothondjes kweken, werd het een inhumane industrie, vandaag vooral gevestigd in Hongarije en Bulgarije. En daarom ziet u in elke

Foie gras mag dan als ‘beschermd cultureel erfgoed van Frankrijk’ geboekstaafd staan, erg Frans is het niet Franse hypermarkt bootsladingen foie gras liggen tegen dumpingprijzen. Een mens zou gek zijn om nog iets anders te kopen. Want, toegegeven, het is “so freakingly delicious: it’s fatty, sweet, silky, unctuous. It makes everything you put it with taste better” (Dan Barber). Of u voor of tegen foie gras bent, moet u zelf weten. Maar als u er dan toch koopt, koop dan echte. Nepfoie gras kopen is pas potsierlijk. Serveer het eenvoudig. Ik heb nooit begrepen wat al die zoetigheden erbij komen doen in het restaurant, de lever is zelf al zoet. Een toeval heeft in mijn buurt gezorgd voor een horeca-uitbater die gek was op foie gras. Zo heb ik vaak kunnen proeven en vergelijken. Eet het gewoon met smakelijk brood. Drink er een bittere Orval bij, ik vind dat beter passen dan overzoete jurançon en brioche. En proef de boterige zoetheid van de pure foie gras. Zoals een buurman het poëtisch uitdrukte: “De lever van De Wever!” Smakelijk. nick.trachet@bdw.be De hele reeks nalezen? www.brusselnieuws.be/trachet

BDW 1260 PAGINA 22 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

Drie gongslagen: de voorstelling gaat zo beginnen. “Ik wist dat het vanavond raak zou zijn,” zegt Martin Somville.

e liefde voor het theater heeft Martin Somville van huis uit meegekregen. “Ik ben opgegroeid in Ligny, een dorpje bij Fleurus, vooral bekend van de bloederige veldslag tussen de troepen van Napoleon en veldmaarschalk Blücher. Het was Napoleons laatste triomf, twee dagen vóór Waterloo. Maar Ligny is ook bekend van de Passie van Christus: het leven van Jezus uitgebeeld door de dorpelingen in levende tableaus. Thuis is religie nooit aanwezig geweest, maar in de Passie meespelen, dat sprak vanzelf. Als ukje van zes mocht ik voor het eerst figureren in het tafereel waarin Jezus de kinderen toespreekt.” “Theater was wél een constante aanwezigheid thuis. Mijn ouders sleurden mij, en later ook mijn zus, mee naar allerhande opvoeringen. Zelf waren ze fervente amateurs, ze organiseerden cabaretavonden en cafétheater, waarin ik mocht meespelen.” Het deed Somville dromen van een carrière als acteur. “Maar mijn toelatingsexamen aan het Institut des Arts de Diffusion in Louvain-laNeuve werd een flop. Vervolgens een jaar aan de academie in Brussel. Alweer geen succes. Ik besloot het over een andere boeg te gooien en voor een graduaat Communicatie in SintJoost te gaan. Die omweg bracht me voor de

eerste keer in het theater, de Varia dan nog: vijf maanden stage. Dan, na wat uitzendwerk, twee jaar theoretische studie van theater en theatergeschiedenis in Louvain-la-Neuve. Maar nog was ik zoekende, tot ik, terwijl ik mijn eindwerk aan het schrijven was, een telefoontje kreeg. Van de Varia. ‘Ben jij geïnteresseerd om de nieuwe functie van zaalchef in te vullen?’ En of ik dat wou, al wist ik bij god niet wat het inhield. Maar dat hield ik wijselijk voor mezelf.”

Heilige Fatima Vrijdagavond. De statige gevel van Théâtre Varia is een lichtbaken in de duistere Scepterstraat. Theatermagie. Op de affiche: Sainte Fatima de Molem, een kijk op het leven in Molenbeek, van wieg tot volwassenheid. Solo gebracht door de Marokkaanse acteur Ben Hamidou, met aanstekelijke humor. Hamidou is een kind van Molenbeek, en dat merk ik ook: gesluierde Marokkaanse vrouwen die het Kanaal oversteken voor een theatervoorstelling, dat zie je niet vaak. Martin Somville slaat drie keer op de gong, de deuren gaan open. In de zaal een mengeling van habitués en leken. Een mooi cadeau voor Hamidou. En ook voor zaalchef Somville, een

soort van stationschef van het theater, iets wat blijkbaar niet bestaat in het Vlaamse toneelwereldje. “Vandaag wist ik dat het raak zou zijn. Theater is een uitwisseling tussen het podium en de zaal. Op avonden als deze is het pure magie. Je moet erbij zijn om het te beleven, te voelen. De avond van begin tot einde vlot laten verlopen is mede het resultaat van het werk overdag, het werk vooraf. De contacten met de technische ploeg, met de artiesten. De afspraken die vooraf gemaakt zijn. Ik moet erop toezien dat er geen kink in de kabel komt. De link zijn waarop iedereen – van de toeschouwers over de meisjes van de ticketbalie en de technische ploeg tot en met de artiesten – kan vertrouwen. Soms moet ik zelfs een beetje politieman spelen, en bijvoorbeeld de energie van een zaal vol scholieren kanaliseren.” “Ook als er geen voorstellingen zijn, heb ik de handen vol. Alle mogelijke problemen en probleempjes probeer ik op te lossen. Of, als ik het niet zelf kan, de mensen goed door te verwijzen. Onze kleine boekhandel beheren – weinig theaters die dat nog hebben –, de internetsite updaten, de vuilniszakken buiten zetten als er niemand anders is: het hoort er allemaal bij. Zes dagen op de zeven werk ik. Als ik het voor het kiezen had, dan zou ik ermee willen sterven. Zoals met mijn liefde voor strips en basketbal. Want ik krijg ongelooflijk veel terug. Het voorrecht om prachtige mensen te ontmoeten bijvoorbeeld, zoals nu Ben Hamidou en zijn regisseur Gennaro Pitisci. Als het echt klikt, dan doet afscheid nemen elke keer weer pijn – het is als afscheid nemen van familie. Want al ben ik een beetje een eenzaat, tegelij-

REPROGRAFIE: MARC GYSENS

ELSENE/ETTERBEEK – “10 september 2005, de vooravond van mijn dertigste verjaardag, de opening van een nieuw theaterseizoen. En ik mocht erbij zijn, als nieuw lid van het team van Théâtre Varia. Een mooier geschenk had ik niet kunnen dromen. Ik hou echt van deze plek. Een stukje geschiedenis van Brussel, een schitterende equipe, een grote variatie in het aanbod, en contact met artiesten uit de hele wereld.” Martin Somville is zaalchef van het Elsense Théâtre Varia.

Uit het storyboard voor een film van Somville en een uit het oog verloren studiegenoot: “Alles is nep, en toch lééft dit beeld.”

kertijd hou ik van mensen. Mijn familie, mijn vrienden, de mensen van de Varia ook: zonder hen zou ik de man niet zijn die ik nu ben.”

Tokio Het nauwe contact met de artiesten heeft Somville een tweede grote liefde opgeleverd: Tokio. “Twee jaar geleden speelde hier de Compagnie Seinendan van regisseur en dramaturg Oriza Hirata. Japanners. Ik schoot erg goed op met een van de meisjes, en niet lang daarna stond ik in Tokio. Straf: reizen naar het buitenland had ik al vijftien jaar niet meer gedaan, het interesseerde me niet zo.” “Niet alleen de liefde speelde, ook de interesse voor een festival van hedendaags theater. Jonge mensen die zich vragen stellen over de hedendaagse Japanse maatschappij. Met alle

BDW 1260 PAGINA 23 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

FREDDI SMEKENS “Vijftien jaar in Brussel, vijftien jaar op dezelfde plek. Ook in de grote stad blijf ik een dorpsjongen”

Martin Somville, zaalchef Théâtre Varia

‘Thuis in het Etterbeek van de gewone man’ cultuurverschillen van dien naargelang ze uit het noorden, zuiden of centrum komen. Een belevenis, al ken ik niet veel van de taal.” “Aan Tokio heb ik mijn hart verpand. In dat mierennest van miljoenen mensen heb ik zelfs een wijkleven zoals hier gevonden, maar dan netter en beter georganiseerd. In Nakano, een van de 23 speciale wijken van de stad. Toen ik een tweede keer terugkwam, was het van: ‘Hey Martin, tof om je terug te zien.’ Ik heb er zelfs een stamkroeg, The Nakano Café. So ciaal contact dus, maar tegelijkertijd kon ik er mijn behoefte aan alleen zijn beleven, als de vreemdeling die ik daar ben en blijf.”

Geen grenzen Als Somville het over een wijkleven in Brussel heeft, dan heeft hij het over Sint-Antoon in Etterbeek. “Vijftien jaar in Brussel, vijftien jaar op dezelfde plek. Ook in de grote stad blijf ik blijkbaar een dorpsjongen. In het Etterbeek van de gewone man, niet dat van de eurocraat dat ik heb moeten meemaken als barverantwoordelijke aan het Luxemburgplein. Ik heb er, net zoals indertijd in Ligny, een stamcafé: Le Griffon. Daar vind ik puur sociaal contact. Ik heb er zelfs kinderen zien opgroeien, wat niet zo vanzelfsprekend is in een metropool – een metropool, overigens, die ik voor het grootste deel te voet beleef. Een rijbewijs heb ik niet, en ik mis het ook niet.” “Ik weet het, velen noemen Brussel een provincienest. Toch voel ik hier een grote dynamiek. Mede door de twee grote gemeenschappen, met elk hun aanpak. Ook op cultureel vlak, waarin aan de basis een mooie samenwerking begint te groeien. Bijvoorbeeld tussen

KVS en Théâtre National. Ook wij sluiten ons niet op binnen ons grote gelijk. Vorig jaar nog hebben we Jan Fabre mogen verwelkomen. Dirk Roofthooft ook – een schitterende acteur. Tweetalig zijn we niet, maar we beredderen ons; we zijn nu ook begonnen met boventiteling voor bepaalde producties. Als er goede wil is van beide kanten, dan kan er veel. Kunst kent geen grenzen.”

Meimoeke

e hebben allemaal al weleens horen verkondigen: “Ik hem al ’t ien en ’t ander meigemokt.” Maar ook uitlatingen als: “Ge zet wel ne gruute smool op, mo g’het nog niks meigemokt” kunnen voorkomen. In beide gevallen is wát we al dan niet hebben meegemaakt, doorstaan of aan den lijve ondervonden, in feite bijkomstig. In die zin, waarde lezer, dat onze uitdrukking eet meimoeke iets globaals heeft. Ze heeft zowel met herinnering als met ervaring en de toekomst te maken, zou ik zo zeggen. En wanneer ik het over de toekomst heb, dan wil ik het bijvoorbeeld eens hebben over ons klimaat. Meer en meer worden we geconfronteerd met uitspraken als: “We goen nog eet meimoeke.” Dat we als Brusselaars als uitstekende weersvoorspellers door het leven gaan, hoef ik uiteraard niet te onderstrepen. Maar laten we even stilstaan bij de nogal existentiële vraag: “Wa goen we hee allemoe nog moote meimoeke?” Het mooie van die vraag is dat er nooit een antwoord op komt. Want laten we niet uit het oog verliezen, waarde lezer, dat eet goen meimoeke altijd een mysterieus aspect heeft. Zo volgt er na de uitspraak “Ik hem gistere...” (of eventueel “doe fleus...”, “doe sebeet...”, “in den taaid...” of “vanzeleive...”) “... eet meigemokt” altijd een haast vrome stilte die nieuwsgierigheid ademt. Wanneer de persoon in kwestie dan heeft uitgelegd wat hij of zij heeft meigemokt, wordt daarover door het gezelschap altijd eerst even nagedacht. Reacties zullen uiteraard nooit uitblijven. Maar u zult merken, waarde lezer, dat men zich in een situatie bevindt die vergelijkbaar is met als iemand een mop vertelt. Alvorens te luisteren of eventueel te gaan lachen denkt men aan de mop die men zelf gaat opdissen. Meimoeke heeft dus niet alleen met meemaken, maar evenzeer met paaze en leustere te maken. De meest intrigerende figuren die ik ooit heb ontmoet, hadden het over: “Ge goet ma na geluuve of neet, mo ik hem nog nuut eet

meigemokt.” Die uitdrukking komt ongeveer overeen met: “Ik hem nog nuut eet gezeen”, “Ik weit nuut van niks” of: “On maa valt er nuut eet veu.” Uiteraard bestaat het leven uit ogenblikken waarop men eet meimokt. “Behalve as we sloepe,” merkt men daarbij op. Wat kan ik daar nu op antwoorden, waarde lezer? Misschien iets in de aard van: “As we sloepe, kunne we meimoeke wa da we druume.” Helemaal ongemakkelijk voelde ik mij bij deze uitleg niet. Natuurlijk heeft meimoeke ook een en ander met erbaa zaain te maken. In dat geval kan men het uiteraard hebben over: “Ik hem daan concert / dei match / dat evenement...” – vult u zelf maar aan, waarde lezer – “... nog meigemokt.” En uiteraard kunnen we onze spijt en droefheid uiten over wat we allemaal ni hemme meigemokt. Maar het heeft uiteraard geen zin om bij dat laatste veel langer dan een halve seconde stil te staan. Veel beter kijkt men uit naar wa we allemoe nog neki wille meimoeke. Mochten we van dat laatste een lijstje opmaken, dan zouden voor de meesten onder ons een paar vellen schrijfpapier zeker niet volstaan. Meimoeke heeft dus zowel met ervaring als betrachting te maken. Wat ik u nog wou meegeven, waarde lezer, is dat alles wa ge nog goet meimoeke, zoveel mogelijk de plezante kant zal opgoen. In het andere geval doon we gelak we het nuut ni hemme meigemokt. Tenslotte beslissen we zelf wat we al dan niet uit ons geheugen wissen. Om af te ronden wou ik zeggen dat er een subtiel verschil bestaat tussen meimoeke en deumoeke. In die zin dat deumoeke de negatievere vorm van meimoeke is. Wat mij betreft, heeft alles wa we leize of schraaive, iets met meimoeke te maken. Het enige wat ik nooit zal of wil meimoeke, is dat onze Brusselse taal uitsterft. Temeer omdat we op dat ogenblik zowel de zwanze als de ziever zullen moeten missen. Maar zelfs wanneer we met zo’n doemscenario geconfronteerd worden, zulle we er ons e gedacht van moeke.

Bordel belge “Brussel, ik ben er, ik blijf er. Tuurlijk zijn er dingen die beter kunnen. Dat de stad als architecturaal geheel te wensen overlaat, tot daaraan toe, maar over de vuiligheid kan ik me echt opwinden. Ik begrijp niet hoe mensen zo kunnen omgaan met de stad waarin ze leven. Tokio, met zijn dertien miljoen inwoners: proper. Brussel, één miljoen inwoners: vuil. Men legt bijvoorbeeld een nieuw voetpad aan, enkele weken later komt Electrabel alles openbreken, om de boel vervolgens op een schabouwelijke manier weer dicht te gooien. Het openbaar vervoer is duur en slecht georganiseerd; de mobiliteit is een ramp. Le bordel belge, voilà.” “Toch hou ik van Brussel, ook omdat het ondanks de bescheiden oppervlakte zo internationaal is. Ik krijg hier de kans om mensen te ontmoeten van alle mogelijke nationaliteiten. Sta je daarvoor open, dan krijg je een ongelooflijke rijkdom voor de voeten geworpen. In Brussel is werkelijk alles mogelijk.” www.varia.be

Karel Van der Auwera

REDACTIE BRUSSEL DEZE WEEK Flageyplein 18, 1050 Elsene, 02-226.45.40, fax 02-226.45.69, info@bdw.be. ABONNEMENTEN Josiane De Troyer (abo@bdw.be), 02-226.45.45, fax 02-226.45.69. Gratis binnen het Brussels hoofdstedelijk gewest. Rest van België 15 euro per jaar; rekeningnummer 424-5529822-66 van vzw Brussel Deze Week. Buiten België 25 euro per jaar. DISTRIBUTIE EN PROMOTIE Ute Otten (ute.otten@bdw.be), Paul De Weerdt. RECLAME IN BDW Rika Braeckman (rika.braeckman@bdw.be), 02-226.45.41, 0477-97.21.27, fax 02-226.45.69. OPLAGE 66.720 exemplaren. HOOFDREDACTIE Anne Brumagne (anne.brumagne@bdw.be). EINDREDACTIE Katrien Stroobants (katrien.stroobants@bdw.be). REDACTIE Jean-Marie Binst (jeanmarie.binst@bdw.be), Christophe Degreef (christophe.degreef@bdw.be), Bettina Hubo (bettina.hubo@bdw.be), Patrick Jordens (patrick.jordens@bdw.be), Freddi Smekens (freddi.smekens@bdw.be), Steven Vandenbergh (steven.vandenbergh@bdw.be), Steven Van Garsse (steven.vangarsse@bdw.be), Danny Vileyn (danny. vileyn@bdw.be). REDACTIESECRETARIAAT Isabelle De Vestele (isabelle.devestele@bdw.be), Ann Van Dievoort (ann.vandievoort@bdw.be), Gerd Hendrickx (gerd.hendrickx@bdw.be). MEDEWERKERS Michaël Bellon, Lieven Bulckaert, An Devroe, Philip Ebels, Eva Hilhorst, Ilah, Francis Marissens, Niels Ruëll, Bruno Schols, Tim Schoonjans, David Steegen, Benjamin Tollet, Georges Tonla Briquet, Nick Trachet, Karel Van der Auwera, Matthias Vanheerentals. FOTOGRAFEN Bart Dewaele, Anja Galicia, Marc Gysens, Ivan Put, Herman Ricour, Dieter Telemans, Saskia Vanderstichele, Jo Voets. VORMGEVING Peter Dhondt (peter.dhondt@bdw.be). FINANCIËLE ADMINISTRATIE Manu De Hertogh (manu.dehertogh@bdw.be). VERANTWOORDELIJKE UITGEVER Anne Brumagne, BDW, Flageyplein 18, 1050 Elsene. ALGEMENE DIRECTIE Marijke Vandebuerie (marijke.vandebuerie@bdw. be). Brussel Deze Week wordt gedrukt op de persen van de nv Roularta, Meiboomlaan 33, 8800 Roeselare en wordt gesubsidieerd door de Vlaamse Gemeenschap en de Vlaamse Gemeenschapscommissie. ONS MAILEN? Al onze mailadressen zijn volgens dezelfde structuur opgebouwd: voornaam.naam@bdw.be (losse bestanddelen van voornaam of naam aan elkaar, en zonder trema’s, verbindingsstrepen en andere tekens).

ADVERTENTIE

Tijdens nieuwjaarsnacht rijden we gratis voor u.

N16

Berchem Sta

Parc Monnet Monnet-park

Hunderenveld

Nieuwjaarsnet 2011 Westland Shopping

N13

Fruits Fruit

Alle Noctis-bussen rijden van middernacht tot 5 uur ‘s ochtends • 0 - 5 uur: om de 30 minuten

Scherdemaal Park

Opgelet: door het vuurwerk zal er geen verkeer zijn in de Vijfhoek. De bussen rijden niet naar het stadscentrum (Vijfhoek) voor 1u30.

Bizet Neerpede Park

Het Rad La Roue

• 0 - 1.30 uur: om de 10 minuten • 1.30 - 3.30 uur: om de 15 minuten

Erasme Erasmus

H P

CERIA COOVI

L3 (Esplanade-Churchill), L33 (Bordet Station-Stalle P) rijden tot 3u30

Canal de Ch

Eddy Merckx

arleroi

M De 4 metrolijnen rijden tot 3u30

• 0 - 1.30 uur: om de 7.5 minuten • 1.30 - 3.30 uur: om de 10 minuten Na 2 uur blijft enkel lijn 3 rijden tussen het Noordstation en Churchill. Er vertrekt dan een tram om de 15 minuten.

Meer info op mivb.be

ero Ch arl elss Bru al na Ka

• 92: om de 10 minuten tussen Louiza en Dieweg • 94: om de 10 minuten tussen Louiza en Marie-José

Lijnen 92 en 94 blijven rijden tot 1.30 uur

ADVERTENTIE

Hôpital Militaire Militair Hospitaal PARC DES EXPOSITIONS TENTOONSTELLINGSPARK

Koning Boudewijn Roi Baudouin

Esplanade

Pompiers Brandweer

Meise Meysse

ATOMIUM

De Wand

Ca na l d e

Heysel Heizel BRUPARCK

Stade Stadion

ille bro ek

N18

UZ Brussel

HoubaBrugmann

Bois du Laerbeek Laarbeekbos

Hôpital Brugmann

Bois de Dieleghem Dielegemse Bos

Parc Roi Baudouin Koning Boudewijnpark

Buissonnets Braambosjes

Laken Park Château Royal Koninklijk Kasteel

Stuyvenbergh Poelbos Poelbosch

Araucaria

Parc de Laeken

Brugmann Ziekenhuis

Domaine Royal Laeken

Heembeek

Sobieski

Parc de la Jeunesse Jeugdpark

Koninklijk Domein van Laken

Princesse Clémentine Prinses Clementina

Collège Sacré-Coeur Heilig Hart College

Schweitzer

Belgica

Parc

Elisabeth

Parc Elisabeth Elizabethpark

Simonis

Waelhem Pavillon Paviljoen

Destouvelles

(Leopold II)

Park

Masui

Ba ss in

Riethuisen

Simonis

Thomas

Glibert

Parc Albert I Park

Rubens

Diablotins Duiveltjes

(Elisabeth)

2 6

Bordet Station

Foyer Schaerbeekois Schaarbeekse Haard

Verboekhoven

Do k

Basilique Basiliek

N 16

Helmet

Jules De Trooz

Fonson

Paix Vrede

Tilleul Linde

Mabru

Ve rgo te

Valida

Vereman

Parc Bon Pasteur Goede Herder Park

Outre-Ponts Over de Bruggen

Pannenhuis Goffin

Réserve Naturelle Het Moeraske Natuurreservaat

Van Praet

Quai des Usines Werkhuizenkaai

Bockstael

ation

Azur Azuur

LUCHTHAVEN BRUSSEL NATIONAAL AEROPORT DE BRUXELLES NATIONAL

an Av

Gare Bockstael Station Bockstael

BerchemShopping

ort

ave

orh

Caserne Kazerne

Liedts

WTC

Ribaucourt

Van Huffel Autrique

Zwarte Vijvers Etangs Noirs

Ossegem Osseghem

Beekkant

Groeninghe

Eléphant Olifant

Weststation Gare de l’Ouest

Porte de Flandre Vlaamsepoort

Jacques Brel

ero

arl

Delacroix

De Linde

Résistance Verzet

l na

Cureghem Kuregem

N 13

Conseil Raad Fiennes

Bara

Grand Sablon Grote Zavel Chapelle Kapel

Lemonnier

Porte de Hal Hallepoort

Zuidstation Gare du Midi

Hôpital Saint-Pierre Sint-Pieters-ziekenhuis H

Sint-Gillisvoorplein Parvis de St-Gilles

Munthof Hôtel des Monnaies

Barrière Bareel

Parc de Forest Park van Vorst

N11

Timmermans

Parc Duden Park

Molière Longchamp

Monaco

Max Waller N 11

Bens

Bempt Neerstalle

Carrefour Stalle Kruispunt Stalle

Stalle P

Merlo

Delta

Valduc Hertogendal

Vandromme

ULB

Relais Pleisterplaats

Univ. Libre de Bruxelles

Brunard

Auderghem-Shopping Oudergem-Shopping

Beaulieu

Cimetière d’Ixelles Begraafplaats Elsene

Demey

Solbos Solbosch

N 09

Herrmenn-Debroux

N 08

Bois de la Cambre

Wolvendael Wagon Wagen

Rittweger

Trois Arbres Drie Bomen

N11

Thys

Cambre-Etoile Ter Kameren-Ster

Marlow Parc de Wolvendael

Egide Van Ophem

Eglise Saint-Julien Sint-Juliaanskerk

Hankar

Arcades Arcaden

Keym

Houzeau Globe

Uccle Sport Ukkel Sport

Hertoginnedal Park Domaine du Val Duchesse

V.U.B. Vrije Univ. Brussel

U.L.B. Université Libre de Bruxelles

Buyl

Langeveld

Helden Héros

Etangs Mellaerts Vijvers

Stratégie Krijgskunde

Jeanne Johanna

Parc Montjoie Park

Boetendael

Parc de Woluwe Park

N 10

Xavier de Bue

Abbaye de la Cambre Abdij Terkameren

Cavell

Churchill

Parc Brugmann Park

Parc des Sources Bronnen Park

Pétillon

Arsenal Arsenaal

Géo Bernier

Abbaye Abdij

Legrand

Messidor

Roosendael

Chien Vert Groene Hond

Trammuseum

Rodin

Clinique Edith Cavell Edith Cavell-ziekenhuis

Coghen

Jules César Julius Cesar

N06 Musée du Tram

Etangs d’Ixelles Vijvers van Elsene

Van Eyck

Georges Brugmann

Molière

Vanderkindere

Saint-Denis Sint-Denijs

N12

Berkendael Berkendaal

Leopold II

Montgomery

Thieffry

Etterbeek Gare Etterbeek Station

Tenbosch Tenbos

Joséphine-Charlotte

Blyckaerts

N12

Darwin

Merode

Delporte Vleurgat

Observatoire Sterrenwacht

Dieweg

Vander Elst

Terkamerenbos

Wolvendaalpark

Mercure Mercurius

Marie José

Les Trois Tilleuls Drie Linden Ortolans Ortolanen

Observatoire Sterrenwacht

Station Saint-Job Station Sint-Job

Miraval Place Saint-Job Sint-Jobplein N08 Wiener

Ukkel Kalevoet Uccle Calevoet Lycée Français

Alphonse XIII Fond’Roy Vronerode

N10

N05

Tomberg

Gaulois Galliërs

Biarritz

Washington

Prison Gevangenis

Musée Royal de l’Armée Kon. Museum v.h. Leger

Woluwe

Ma Campagne

Kraainem Crainhem

Klakkedelle

Forest Centre Vorst Centrum

Janson

Prison Gevangenis

Albert Châtaignes Kastanjes

Zaman

Berthelot Union

Alma

Roodebeek

Flagey

Bailli Baljuw

Vandervelde

Hymans

Moonens

Germoir Mouterij

Horta

Combaz

Wiels

Speeckaert

N 06

Etangs Vijvers

Museum

Verheyleweghen

Gribaumont

Musées Royaux d’Art et d’Histoire Kon Mus. v. Kunst en Geschiedenis

Nerviens Nerviërs

Jourdan Senghor

Van Volsem

Faider Defacqz

Rochefort

Breydel

Fernand Cocq

Louise Louiza

Stéphanie Stefania

Froissart

Londres Londen

Alma

Heydenberg

Levie

Schuman

Quartier St-Boniface St-Bonifaaswijk

92 94

de Jamblinne de Meux

Fontainas

Maelbeek Maalbeek

Trône Troon

Parnasse Parnassus Matongé

Cliquet

Gueux Geuzen Michel-Ange Michelangelo

Veeweide Veeweyde

Petit Sablon Kleine Zavel

Mai Mei

Diamant N 05

Ambiorix

Ducale Hertog

Palais de Justice Justitiepaleis

VRT R.T.B.F.

Opale Opaal

Marguerite Margareta

Naamsepoort Porte de Namur

Palais du Roi Koninklijk Paleis

Jeu de Balle Vossenplein

Douvres Dover

Saint-Guidon Sint-Guido

Meir

Clemenceau

Albert I

Aumale René Henry

Palais Paleizen

Royale Koning

Arts-Loi Kunst-Wet

Park Parc

Gare Centrale Centraal Station

St-Jean St.-Jan

Gutenberg

Palmerston Treurenberg

Plattesteen

Anneessens

Parc Forestier Bospark

Parc Astrid Astrid Park

Madou

N 11 N 12 N 13 N 16 N18

Meiser

Plasky

Waterloo Wilson

N 05

Presse Drukpers

N 04 N 05 N 06 N 08 N 09 N10

Parc du Peterbos Park

Paduwa

St-Josse St.-Joost

Congrès Congres

De Brouckère

Bourse Beurs

Institut des Arts et Métiers

Guillaume

Léopold III Leopold III

N 04

Station Meiser

Botanique Kruidtuin

St.-Katelijne Ste-Catherine Dansaert

Triangle Driehoek

Patrie Vaderland

Cimetière de Bruxelles Begraafplaats van Brussel

N04

Artemis

Paul Leduc Frans Courtens

Bienfaiteurs Weldoeners

Gillon

Rogier

Martyrs Martelaars

Optimisme

Parc Josaphat Park

Coteaux Wijnheuvelen

Sainte-Marie Sint-Maria

Comte de Flandre Graaf van Vlaanderen

Borne Paal

Robiano

Gare du Nord Noordstation

Nicolay

Yser IJzer

Fort-Jaco

Cimetière d’Uccle Begraafplaats Ukkel

‘s van de

Stockel Stokkel

BDW 1260 PAGINA 26 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

Jaaroverzicht > Brusselaars kleuren sportjaar

BRUSSEL – De Ronde van Frankrijk kwam langs, er was olympisch goud voor Lola Mansour, Europees goud voor Kevin Borlée en wereldgoud voor springruiter Philippe Le Jeune. Brussel en de Brusselaars stonden het afgelopen jaar een paar keer in de spotlights. Overzicht van een vruchtbaar 2010.

n het voorjaar komen de Brusselse sportstadions in het nieuws. Het Drie Lindenstadion, het complex van Royal Racing Club de Bruxelles en het Joseph Mariënstadion van Union worden om hun sportieve, culturele en esthetische waarde gedeeltelijk beschermd. In Anderlecht maakt RSCA ondertussen bekend dat er een akkoord met de gemeente is om het Constant Vanden Stockstadion uit te breiden tot dertigduizend plaatsen. In september gaat de eerste spade in de grond voor het opleidingscentrum van Neerpede. Bij Union stapt voorzitter Willy Michielsen begin januari op, om opgevolgd te worden door Enrico Bové. RSCA scheert intussen hoge toppen. Paars-wit wordt pas in de

achtste finales van de Europa League uitgeschakeld door Hamburg en wordt makkelijk landskampioen, op het veld van rivaal Club Brugge nota bene. De nieuwe ster is Romelu Lukaku. De struise spits is topschutter, wordt het hof gemaakt door alle Europese topclubs en schittert in de tv-serie De school van Lukaku. Brussel grossiert dit jaar werkelijk in voetbalkampioenen: RC Schaarbeek, Rusa Schaarbeek, FC Evere, Sint-Joost, SC Elsene en Leopold Ukkel vieren de titel. In het zaalvoetbal haalt België op het EK, met een paar Brusselaars in de rangen, een zilveren medaille. In het rugby kroont Bosvoorde zich al voor de zestiende keer kampioen na een zege tegen ASUB Waterloo. Mannenhockeyploeg Racing White moet in de finale van het kampioenschap dan weer de duimen leggen tegen de Dragons uit Brasschaat.

Spaanse armada

Philippe Le Jeune: superstunt.

De zomer is traditiegetrouw het uitgelezen moment voor topsport, en Brussel viert mee. Begin juli passeert de Tourkaravaan door de hoofdstad en mag Alessandro Petac-

Volleybal > Sacha Koulberg wil na rijke carrière naar eerste met Barbãr X-Elles

‘Brussel heeft een voorbeeldploeg nodig’ BRUSSEL – Vier titels, twee bekers en één Europese finale staan op het indrukwekkende palmares van Sacha Koulberg (51) – en dan hebben we zijn titels als trainer nog niet meegerekend. De Brusselaar wil nu met vrouwenploeg Barbãr X-Elles naar eerste klasse promoveren.

‘I

n de jaren 1960 en 1970 was Brussel echt het Belgische centrum van het volleybal,” vertelt Koulberg. “De stad telde toen een vijftigtal clubs, waaronder een paar kampioenen. Vandaag zijn dat er nog maar 21, waarvan één Nederlandstalige. Geld is niet meteen het probleem; dat is op lagere niveaus niet het belangrijkste. Brussel heeft gewoon een voorbeeldploeg nodig...” Op vraag van een leraar begon Koulberg te volleyballen. Al vrij snel werd hij opgemerkt door eersteklasser ASUB. De Brusselaar had toen nog nooit topvolleybal gezien. “Ik stond meteen in de basis-zes. Ik was net achttien, het was een goede leerschool. Op dat moment was ik een amateur op hoog niveau. Na mijn derde seizoen zijn we gezakt en ben ik naar Etterbeek getrokken.” In tweede klasse ging het rustiger toe. Opnieuw liep de krachtige speler snel in het oog, waardoor hij verkaste naar tweedeklasser Lennik, op dat moment een topploeg in wording. Die keuze was toen niet evident. “In de jaren 1980 was de sfeer daar echt anti-Franstalig. Toen we er met Etterbeek gingen spelen, werden we bespuwd en uitgescholden. Mijn vrienden verklaarden me zot met de transfer, maar

Sacha Koulberg: “Ik had altijd gezegd dat ik geen trainer werd, en zeker niet van vrouwen...”

BDW 1260 PAGINA 27 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

chi juichen op de Houba de Strooperlaan. Een paar dagen later wordt in het Koning Boudewijnstadion een demonstratiewedstrijd getennist tussen Kim Clijsters en Serena Williams, bijgewoond door 35.861 toeschouwers: een recordaantal voor een tennismatch. En België mag dan niet deelnemen aan het WK voetbal in Zuid-Afrika, de Spaanse armada neemt in juli na de wereldtitel een paar nachten de hoofdstad in. Begin augustus gooien Brusselse lopers hoge ogen in Barcelona op het EK atletiek. Na een ongelooflijke eindspurt verovert Kevin Borlée de gouden medaille op de 400 meter. Een paar dagen later pakt de 4x400 meterploeg brons, met Arnaud Destatte en de broers Borlée. Onze jongeren zijn dan weer top op de eerste Olympische Spelen voor de Jeugd in Singapore. Judoka Lola Mansour behaalt goud, Toma Nikiforov moet zich tevreden stellen met zilver, en bij de hockeyploeg pronken een paar Brusselaars met de bronzen medaille. Tom Boon, speler van de Royal Racing Club de Bruxelles, heeft bij de U21 mannenhockey met zijn neus voor goals een belangrijk aandeel in de behaalde zilveren medaille op het EK in Polen. De Brusselse basketbalspeler Christophe Beghin leidt de Belgian Lions intussen voor het eerst sinds 1993 naar het EK.

Zand gezocht De Ukkelaars zien in september Francisco

ik heb er snel Nederlands geleerd en de supporters hebben mij in de armen gesloten. In vijf jaar tijd heb ik er twee keer kampioen gespeeld, werden we twee keer vicekampioen, hebben we de Beker gewonnen en hebben we een Europese finale gespeeld. Het publiek was er ook een echte zevende man. Als we het parket betraden, wisten we dat we niet konden verliezen.” “Wat een dynamiek was er toen! Er kwamen bussen van over heel Vlaanderen naar ons kijken, VTM was bijna elke match aanwezig. Ik herinner me vooral onze bekerviering, die was gewoon ongelooflijk. Ik vraag me nog altijd af hoe de mensen toen thuis zijn geraakt (lacht).”

Ventoso zegevieren op de Waterloosesteenweg, waar hij de negentigste ParijsBrussel wint. Het Brusselse wielerjaar wordt echter overschaduwd door de dood van wielrenner Zakaria El Darabna, op 27-jarige leeftijd aan een hartstilstand. Bij de sportklimmers verrast Loïc Timmermans op het WK voor de jeugd, waar hij naar een onverhoopte tweede plaats klimt. Topklimster Mathilde Brumagne is op de wereldbekermanche in Puurs mooi tweede. De 20 km door Brussel en de Memorial Van Damme zijn naar jaarlijkse gewoonte een succes. En terwijl Guy De Laen met iets meer dan 33 kilometer het werelduurrecord voor 75-plussers breekt en Sanae Jah opnieuw wereldkampioene wordt in het thaiboksen, verrast voetbalploeg White Star Woluwe in de bekercompetitie. Philippe Le Jeune zorgt waarschijnlijk voor de allergrootste stunt door op het WK jumping in het Amerikaanse Lexington de wereldtitel te behalen. De Brusselaar is een paar dagen niet weg te slaan uit het sportnieuws en wint ook nog de Nationale Trofee voor Sportverdienste. Zijn komst naar de Jumping van Brussel doet de diefstal van duizend ton zand vergeten. 2010 was op sportief vlak een grand cru voor Brussel en zijn Brusselaars. Maar een sportman of -vrouw is nooit tevreden en wil steeds beter. We kijken al reikhalzend uit naar de Brusselse sportprestaties in 2011. Tim Schoonjans

blemen mee moeten stoppen. Als we hadden kunnen voortwerken, dan denk ik dat we ook Europees iets hadden kunnen binnenrijven.” Als Koulberg in het weekend niet in de sportzaal zit, dan vindt u hem waarschijnlijk in het Constant Vanden Stockstadion. Hij noemt zich ‘een echte mauve’ en steekt zijn bewondering voor trainer Ariël Jacobs niet weg. “We spreken af en toe eens af om wat bij te praten, ik beschouw hem als een kennis. Ariël hecht veel aandacht aan de psychologie in de sport en dat interesseert mij ook wel. Ik denk dat ik hem een handje heb geholpen bij bepaalde keuzes en beslissingen. Hij houdt van het volleybal door de discipline die er heerst. Zijn dochter speelt trouwens ook.”

David Steegen Megamind In Brugge is de ontvangst naar gewoonte warm. Sneeuwballen en boegeroep, ingegeven door een diepgewortelde afkeer van Brussel, zijn de spelers van paars-wit en de meegereisde fans hun deel. Het Jan Breydelstadion is, ondanks de zware sneeuwval, helemaal klaar voor de wederopstanding. FC Brugge heeft tweemaal na elkaar gewonnen na een erg moeizame start. Zelfs een blauwzwarte ex-premier is in de bres gesprongen om de Bruggelingen te motiveren. “Brugge zal gewoon winnen,” had hij in een gezaghebbende weekendkrant verklaard. RSCAvoorzitter Roger Vanden Stock liet zich niet onbetuigd en had gezegd dat RSC Anderlecht gewoon weer kampioen zal zijn op het einde van de rit. Niets nieuws onder de zon, dus. En toch. Toppers zijn heerlijk. De sfeer, de verklaringen, de bijna ondraaglijke spanning vooraf. Ik slaap moeilijk voor een topwedstrijd en probeer, naar gewoonte, de dag voor de wedstrijd helemaal te ‘onthechten’. Het is bijna onmogelijk om een dag niet aan Anderlecht te denken. Cultuur brengt soelaas. ’s Namiddags ga ik met mijn jongste dochter naar Megamind, de nieuwste animatiefilm van DreamWorks. Het hoofd wordt helemaal leeg gemaakt door de (fantastische) film en een goed winters gesprek met de elfjarige stadsmus. Na de film kuieren we nog even rond in Jette. Het Koningin Astridplein is in de winter gezellig ingericht. Tegen valavond keren we voldaan terug naar huis. We hebben mooie plannen. De kinderen genieten van een ouderloos huis terwijl mijn echtgenote en ik samen met een bevriend koppel van een concert van Daan zullen genieten. De bazen van de KVS hebben talent. Het concert is onvergetelijk. Door de ongewone weersomstandigheden – en ook omdat we steeds bewuster proberen te leven – nemen mijn vrouw en ik de metro van Simonis naar

IJzer. Dat valt wat tegen. Simonis is niet bepaald uitnodigend op een zaterdagavond en de netheid laat te wensen over. De hoofdstad van Europa is blijkbaar niet proper te krijgen. Soit. De vernieuwde KVS maakt grote indruk op onze vrienden. Het is een cultuurtempel van wereldniveau. De renovatie heeft even veel gekost als een nieuw, modern voetbalstadion. Ook soit; voor Brussel is alleen het beste goed genoeg. In de Koninklijke Vlaamse Schouwburg hoor ik ook Frans en Engels spreken. Mooi. Naar verluidt programmeren ze nu ook operettes, een genre uit langvervlogen tijden, in het Kaaitheater. Zo hoort het. Cultuur voor iedereen en voor alle smaken. Geen exclusieven meer. Na de voorstelling gaan we nog iets eten in een van de weinige nachtrestaurants van de benedenstad. Tegen halftwee keren we samen terug naar huis. Te voet. Mijn vrouw en ik naar de basiliek, de vrienden naar Laken. De ondergesneeuwde stad in de heldere nacht brengt rust. Dat we dit niet vaker doen is bijna een schande. Uitgewaaid en voldaan komen we na een goed halfuur thuis. De afstand tussen het Rogierplein en de basiliek is opmerkelijk kort. Een gezellige nachtwandeling. De dag nadien moet ik naar Brugge. De sneeuwballen en het boegeroep kunnen ons niet raken. Na de gewonnen wedstrijd kom ik van de tribune. Ik feliciteer de coach met de prestatie en zijn gedurfde tactiek. Een experimenteel en onverwacht jong middenveld maakt gehakt van blauw-zwart. Hij knikt minzaam. Ariël Jacobs heeft een megabrein. www.brusselnieuws.be/steegen David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht

ADVERTENTIE

Echte mauve De nummer 7 behaalde na zijn vertrek bij Lennik nog titels met Torhout en Zellik. Bij die laatste ploeg besloot hij – heel abrupt – een punt te zetten achter zijn spelerscarrière en trainer te worden. “De club ging een topspeler op mijn positie kopen en ik verwachtte op de bank te belanden. En dat wou ik niet, in een lagere klasse gaan spelen evenmin. Dus ben ik op mijn top, als Belgisch kampioen, gestopt.” “Ik ben op het voorstel ingegaan om trainer te worden van de vrouwenploeg van Charleroi. Ik had altijd gezegd dat ik geen trainer zou worden en zeker niet van een vrouwenploeg. Dat is even anders uitgedraaid...” Koulberg is als speler en trainer een echte leider en motivator. Een groep samenstellen, de juiste spelers selecteren en een ploeg vormen, dat is zijn sterkte. Hij trainde ploegen over heel het land, maar vooral aan de vrouwenploeg van Charleroi heeft hij mooie herinneringen. “Daar hadden we echt een topploeg. De Belgische competitie overvleugelden we met verschillende titels en bekers. We hadden er goede speelsters – mooie meisjes, ook. Vooral op commercieel vlak speelt dat een rol, dat verkoopt beter. Veel mensen komen ook daarvoor, net als bij het tennis.” “Spijtig genoeg zijn we er door politieke pro-

Publiek Het Belgische vrouwenvolleybal heeft enorm veel potentieel. Het probleem is dat heel wat meisjes afhaken of naar het buitenland trekken door het gebrek aan professionele clubs. Daar wil Koulberg verandering in brengen. De Brusselaar is bij Barbãr X-Elles terechtgekomen, een Brusselse tweedeklasser met ambitie. “We spelen in de kop en willen inderdaad naar eerste klasse. Mijn ambitie is een Brusselse volleybalploeg op hoog niveau. Daarvoor moeten we publiek lokken: kaarten uitdelen en echt een publiek creëren. De media moeten ook aandacht geven. Er moet een dynamiek zijn. Er is een potentieel in Brussel, maar je moet het gaan halen. Behalve Anderlecht draait er op vlak van toeschouwersaantallen niet echt een topploeg in Brussel. Daarin speelt geld natuurlijk ook een rol.” “Het zou mooi zijn als we zouden stijgen en een professionele structuur neerzetten om de beste in België te worden. En waarom geen Brusselse mannenploeg aan de top? Plannen heb ik niet, dat is gevaarlijk in de sportwereld. Maar het zou wel mooi zijn.” Tim Schoonjans

Doe uzelf, uw buurman, familie, vrienDen… een caDeau, neem/geef een abonnement op brussel Deze week en agenDa! gratis binnen het brussels gewest, 15 euro per jaar voor aDressen buiten brussel mail naar abo@bDw.be

BDW 1260 PAGINA 28 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

Aflevering 3

REPORTAGE

ina A ssumpta g e R n a v d a a De derde gr rond migratie t c je o r p n u h en

. . . t n a r g i m l a a Allem

A ssumpta in a in g e R l o o h e sc ngo of Chili. e graad van d o d r C e , d o k e k d o r in a n M in ame n naar school rique zitten s e n g E in n g e e n z a f y o r l B e ve Lina, scheelde niet t e h r a an komen. a a M d n t. a h v c s le r r e e d d u n A no nden waar hu la e d n ij z t a d Want Industries ©2009 Turtle

™

NDER ST ICHE

oversteek or, de eerste ss ce te an o om H ropa. In die december ika naar Eu fr aterdag 18 A n va etje ternationale maal een be le al e w was het de in jn zin zi af. En igrant. Een ammen er van st e w t, Dag van de M n ra mig minstens ania allemaal al nden juffen T t vo ie , n n de e w re e jn ei ? zi go lingen in ons leven met hun leer er verhuisd ke n éé en Joke, om rique staan bij al a, Bryan en En te in L il n st va r rs ge n de De ou eens la n hun enen t zo lang gelede ie n , zelfs miljo n og de n en n iz te ie du verl die wonen. land elgië te komen hun geboor te B in ie d om n d se n la men leven d migratie op s omdat hun n project ron u h r oo D verlaten. Som uurlijk r, oorlog, honge de kinderen nat r n te oo (d ak ra is ge l ar schoo in geva rhaal at naar het reis ve ..), soms omd g g. ri n ie ri sg de w an u ie er n tv erg klimaa betekent eren rs. Want wat rs willen verbet de de ou el n n u ve h le n n u va een ze h te laten en op fort te vinden). r m te h co r ac s ee le m al of het om (door werk ginnen? r woord voor nieuw te be de op an n ek pl ee – re ande Migratie in de de ing van Klas al zo lang als er t ev aa st afl be ze – de ng In verhuizi leden meer over. len ze er wat 0.000 jaar ge el 0 8 rt ve n o’ ia Z ed M s. men ouder, de gen verre voor K JORDENS ei ze on te k aa DOOR PATRIC m

Lina (11):

g jaar toen geveer veer ti on as w e Z . ko zussen. Ik stad in Marok haar broers en uit Fez, een en t , m en ko m a ko am ge te “Mijn m dat het daar ook mijn papa , ik denk om am. Later is ko w k ok ë ar gi M el B it ge r u din n an ze naa zijn weggega lijk sommige ke ze ak m m ro aa zo w t t ie n r vroeger weet niet ech in Marok ko n in Fez, maa pe oeger kon je vr ko el k, w oo ie n d E je warm was. gin hier, dat rden. Nu kan ders in het be kartonnen bo n ou de u ijn m go s or al er niet was vo vinden, zo apen, omdat of het lastig sl t e ie zi n t at ee ra w st t! Ik in hun ranten nu op helemaal nie zou echt niet ik al die mig Ik ls . A en d. el ijd rt el ve ed t m niet w ie ze hebben ze nie n voel ik veel want je weet or hen is, da , vo ee s N at ? la n re gp n e uis laten loge genoeg opva nen... Wat m r ze bij mij th ter leerde ken aa be M . ze jn ik zi s n al is le , ien plaats w il n heel moeilijk uwen. Missch mmige mense el kan vertro so w or ze vo je et of h dat s kan het zijn, en geld, en som dit projec t, is n el va ve st en jv ko li jb et H l bi zee zitten.” te verhuizen. het meest za een boot op r het andere in aa n en d n m la sa e el l ve om van het en s ze met hee jvoorbeeld al bi , jn zi jk li erg gevaar mama uit Chili. Mijn en m ko rs de u omdat haar r mijn grooto is uit Afrika geboren, maa an ë ga gi ge el B eg w in a n niet meer aa dat mijn mam “Mijn papa is mdat ze daar frika. Ik denk O A . in as , w st g u n rk in jo n eel komt uit Ivoo ft in het begi toen zij nog h ch. Mama hee n een ziek te to va ik is k n n de ve de ou or een . Dat papa gest t zorgen voor t te verhuizen h is oc sl m be ze ze , n ft geve , hee snel werk ge wonen. Als ik w ilde denken ie mev rouw d heeft haar d an n m va ie : is u ad h h ge a en papa hen ten w ij in het België geluk brengen mam odging, moch s do m ie So d . ig en st to ie mensen d ik tr mev rouw. En dat als we die raat, dan wor k st oo op d n n vi ve le Ik ten zie en chocolade. nen helpen al die mig ran n beet je kun tels, groenten ee rs bo ch n to de n en h ta e zoals an komen, w wat spullen, waar ze vanda d n la et h r aa terugsturen n

Enrique (10):

e t w a s om ouders hoe h n u h n e g e o te komen. n Enrique vr Lina, Bryan e m naar België o n te a rl ve land te hun geboorte leukste van tkomen. Het ch re te is u h aar zij in een goed roken over w sp ge zodat ze daar eb h rs oude perblij at ik met mijn i ga, zal ik su il h C dit projec t? D r aa n lf it ze wonen!!” en. Als ik oo blijf ik er wel n vandaan kom ie h sc is m s, n ek al wat Spaa zijn... Ik spre

Br yan (11):

uitsland ebben ze in D h st er E . go Con elgië. Ik pa komen uit nd, en nu in B “Mama en pa la er ed N in een paar jaar it Congo, dat gewoond, dan gegaan zijn u eg w rs de ou ar rom mijn verteld dat da weet niet waa e hebben wel Z d. el rt ve it Z noo waren. elf hebben ze me toen zij klein en el sp te ts was om veel meer plaa

R EE N V

ben ik ook al vier keer in Congo geweest, het was leuk. Maar er gaan wonen? Nee, er zijn veel te veel vliegen. Als ik al de dakloze migranten zie op tv, dan moet ik altijd denken aan de mensen in Haïti. Die hebben niks meer door de aardbeving, dat vind ik ook héél erg. Wat me het meest zal bijblijven van dit project? We hebben een spel gespeeld rond vluchtelingen, met een dobbelsteen en zo. Soms moest je een kaart trekken, en daarop stond dat je weer helemaal terug moest naar ‘start’, echt vervelend. Zo kon ik beter begrijpen hoe het moet zijn als je teruggestuurd wordt naar je vroegere land, waar je niet meer wil zijn.” Meer weten over het migratieproject van deze klas? Luister naar Klets, het kinderprogramma van FM Brussel op 98.8 (zaterdag van 12 tot 13 uur), kijk naar Brussel vandaag op tvbrussel (zondag vanaf 18 uur) en surf naar www.klasindemedia.be.

MISSING LINK

nt ‘Zelfs de olifa r...’ te h c a e w n e t e i l veer tig miljoen ten ongeveer oe m ijd dw el Wer en geweld! voor oorlog n te ch u vl mensen hier terecht, hen komen n va en ig en Somm telingen won el meer vluch ve og n r r aa D aa m Zuid-Amerika. of ë zi A a, in Afrik sloppenw ijken onderdak in ak va ze n vinde mensen l wat andere ee h et m ze of moeten het boek je ntenkamp. In te n ee in n ve jf samenle kennis met vi bet maak je Ti t ui t ch et lu Gev it Tib , : Lobsang u n re de n ki n ge vluchtelin it Dar fur, a, Zanoessi u bi om ol C it u en Louisa uit Birma. To ak en Moe-Ji Ir it u a m ti Fa en ze waren, moest ar ja f el er ze ongeve nen voor hun n ouders ren u h r de n zo met of gevaren en de len over de el rt ve e Z . n leve tsnapt, en an ze zijn on ra aa w g in kk onderdru naar school, : waar gaan ze u n n ve le n u over h tjes spelen welke spelle et nieuwe ze, hoe is h ziet hun land en hoe er uit? toekomstdroom nd boek Een ontroere to’s van vol knappe fo kinderen. erg dappere n R ighton en To t van Natalie be Ti t ui t ch . lu Gev niscaat (2008) geven bij Lem Koene is uitge

IDENTIKIT

n de a v ) 6 + 5 ( d a a rlecht e De derde gr d n A in l o o h ptasc Regina Assum Met hoeveel

zijn jullie?

in deze klas? “Met 18.” kan je horen n le ta e d n le chil Hoeveel vers liaans).” Spaans en Ita , la a g in L r e d “Acht (waaron hap? dere eigensc n zo ij b st e e Jullie m chen veel.” grappen en la ie e o g n ke a “We m ooldag? Favoriete sch he vorming!” e uur muzisc ri d e w n e b b he “Vrijdag, dan tbij te zien.” uitstap? eens van dich n e rr e st e d Jullie droom m l die beroe en gaan, om a ss la -k a k ri e “Op Am

ATELIER

9 N A

ZIE

VO O R I E

DER STICHELE

R• JAA BD

TOT 1

BDW 1260 PAGINA 29 - DONDERDAG 23 DECEMBER 2010

wat de hele re landen. Zo de an in ’ ls te en. Kijk maar un wor d familie won ue hebben ‘h el iq er nr w E r en te s an n geboren zijn? erge ina, Bry grootouders pta heeft wel en Niet alleen L um rs ss A de a ou in n r hu van Reg las terug waa derde graad ind je in de at V e. tj ar ka t naar di