50 jaar bij brandweer Sliedrecht

Van heftige branden tot olifanten in de sloot

Nico van Wijgerden maakte in september 2021 de 50 dienstjaren bij de brandweer vol. Na een halve eeuw als vrijwilliger in Sliedrecht (Zuid-Holland Zuid) kan de pieper nu achterwege blijven.

‘Dat is wel een beetje een vreemd idee, maar ik zal nog vaak genoeg mijn gezicht laten zien’, zegt Nico. ‘Toen ik startte was die pieper er nog niet’, begint Nico zijn terugblik. ‘In Sliedrecht vond alarmering plaats via een knop op het politiebureau en een extra draad in het elektriciteitsnet bij de brandweermensen thuis. Dat liet een behoorlijk harde schel afgaan.’

Grote ontploffing

‘Een groot deel van mijn familie is bevangen door het brandweervirus. Eerst mijn vader, later gingen ook mijn oom en broers bij de brandweer. Mijn broer en zoon zijn nog steeds brandweerman. We deden ooit mee aan een brandweerwedstrijd met een team dat uit negen man van de familie Van Wijgerden bestond. Zelf ging ik op elfjarige leeftijd bij de jeugdbrandweer. Mijn militaire dienstplicht vervulde ik als brandweerman op vliegbasis Volkel. Ik maakte daar drie behoorlijke crashes mee, waaronder één met een paillontank onder een vliegtuig. De tank die vol kerosine zat, viel op de baan, werd opengereten en vloog in brand. Het toestel en de tank waren bijna doorgebrand, dat maakte best wel indruk.’

Technisch

‘Daarna heb ik altijd technische functies gehad. Mijn interesse en ervaring in techniek zorgden voor improvisatievermogen dat altijd van pas kwam bij de brandweer. Samen met collega’s hebben we heel wat verbouwd aan de kazerne en gesleuteld aan voertuigen. Vooral in de periode dat de posten nog onder de gemeenten vielen en zelf zorgdroegen voor de organisatie. We pasten materialen aan naar eigen inzicht. Nu heb je wat meer het gevoel dat je moet afwachten wat er komt.’

Saamhorigheid

Naast enkele heftige ongevallen vertelt Nico over een melding met ‘drie olievaten in een sloot’. ‘Ter plekke bleek het te gaan om drie olifanten van een circus. Dat verzin je niet’, glimlacht hij bij de herinnering. ‘In die vijftig jaar is er heel wat veranderd, maar ik heb het altijd met plezier gedaan. Een beetje een vreemd gevoel is het wel om niet meer paraat te staan. Vlak na mijn afscheid was er een grote brand vlakbij mijn huis. Ik ben er naartoe gegaan en kon van dienst zijn door een kapotte zekering in een van de voertuigen te vervangen. Naast het werk maakt het gevoel van saamhorigheid het brandweervak bijzonder.’