Vakantie voor iedereen in De Kleppe

Voor de verzorging van de dieren kan De Kleppe rekenen op enthousiaste vrijwilligers.

Vakantie voor iedereen in De Kleppe

‘Hier gebeuren wonderen’

Vakantie lijkt soms evident, maar dat is het niet voor mensen met een beperking, ouders met een autistisch kind, of mensen met beperkte financiële middelen. Daarom is vakantiecentrum De Kleppe in Everbeek-Beneden zo’n prachtig project.

Op een zonnige ochtend in mei hebben we een afspraak in De Kleppe. De grote tuin toont zich van zijn mooiste kant en een koekoek laat van zich horen. We worden ontvangen door Myriam Cosyns en Annemie Rousseau, twee van de vrijwilligers die mee de motor vormen van De Kleppe, en Sofie Vancoillie, directeur van De Overmolen, de Brusselse organisatie die sociale projecten zoals de Kleppe helpt ontwikkelen.

Zowel binnen als buiten is De Kleppe toegankelijk voor mensen met een beperking.

‘De Kleppe blijft volgens mij te weinig bekend bij de Brakelaars’, steekt titelvoerend burgemeester Alexander De Croo van wal. ‘Veel mensen denken dat hier alleen mensen met een zware zorgbehoefte terechtkunnen, maar het is veel meer dan

dat. De Kleppe is een prachtig vakantiecentrum waar iedereen – gezinnen, maar ook scholen of pakweg sportverenigingen – kan verblijven. Zowel de infrastructuur als de buitenruimte zijn schitterend.’ De twee appartementen en de twee groepsverblijven bieden plaats aan 49 personen in totaal, in kamers van 1 tot 4 personen, met telkens badkamers, een uitgeruste keuken, woonkamer enzovoort. De polyvalente ruimte ‘De Schuur’ kan je huren voor vergaderingen, babyborrels, lentefeesten ...

Geuren en kleuren

Sofie Vancoillie, Annemie Rousseau en Myriam Cosyns in gesprek met Alexander De Croo.

De Kleppe is op veel manieren uniek. Voor wie uit de stad komt, is de plek adembenemend. ‘Ook de activiteiten die we aanbieden, zijn uniek’, zegt Sofie. ‘Twee dagen in de week kunnen groepen samen met onze medewerker Kurt Vangoidsenhoven aan de slag met onze therapiedieren. De geitjes kunnen een parcours afleggen, de konijnen en biggen zijn echte knuffelaars ... Bedoeling is emoties los te maken en aan die mensen, die

vaak een laag zelfbeeld hebben, positieve ervaringen te geven.’ ‘Mensen met een beperking kijken heel vaak aan de zijlijn toe,’ vult Myriam aan. ‘Hier proberen we ze actief te betrekken, bij de dieren en bij de natuur. Heel timide mensen komen dan vaak opeens wel los.’

Voorts zijn alle gebouwen en de buitenruimte toegankelijk voor rolstoelen. Sofie toont bijvoorbeeld hoe de tafels en het aanrecht in de keuken onderrijdbaar zijn met een rolstoel, en onder het gras zit verharding. Annemie: ‘We kunnen zelfs bedden tot in de tuin of de geitenpiste rijden. En dan gebeurt het soms dat mensen die absoluut geen contact meer maken, opeens toch iets zeggen, of zingen. We hebben hier al echt wonderen zien gebeuren.’ Er is een snoezeltuin met geuren en kleuren, voelkasten, buiteninstrumenten, speeltuigen, een moestuin, een serre en een arena voor optredens, met heel bijzondere banken. ‘Als mensen in een rolstoel naar een optreden gaan,

krijgen ze vaak een plekje aan de zijkant’, vertelt Myriam. ‘Dankzij onze opklapbare bankjes kunnen ze om het even waar zitten.’

Vakantie zonder zorgen

Groepen of gezinnen die heel specifieke wensen hebben, kunnen die in De Kleppe altijd voorleggen. Sofie: ‘Er is heel veel mogelijk. Als een gezin tijdens zijn vakantie een aantal uur opvang wil voor een kind met een beperking, dan zoeken we daar een oplossing voor. Dergelijke heel specifieke diensten willen we verder ontwikkelen. Een vakantie plannen mag voor niemand een last zijn.’ Want vakantie in de Kleppe, moet vakantie zijn voor

iedereen. Sofie: ‘Onze slogan is vakantie doet wonderen en dat geloven wij ook echt. Op vakantie neem je afstand van je leven en zo kan vakantie een startpunt zijn voor iets nieuws.’ ‘Toen ik hier voor het eerst kwam, was ik echt onder de indruk,’ vertelt Alexander De Croo. ‘En niet in het minst van de filosofie achter het project.’

De Kleppe in zijn huidige vorm opende in de zomer van 2016, maar het verhaal gaat een stuk verder terug. Wat ooit een klooster was, kwam in de jaren 90 in handen van De Overmolen. ‘Johnny De Mot, een van de stichters, vond het de ideale locatie om op vakantie te komen met de kwetsbare mensen waar De Overmolen in Brussel mee werkt,’ vertelt Annemie. Het ging dan onder meer om slachtoffers van mensenhandel. Het gebouw was echter aan renovatie toe, en zo groeide het plan om er een professioneel centrum voor zorgtoerisme van te maken. Sofie: ‘Het plan was helemaal rond, maar door de financiële crisis in 2008 viel de financiering door de overheid in duigen.’ En toch is De Kleppe er gekomen. ‘Een van onze waarden is durf, en uit ervaring weten we dat er al eens steun uit de lucht komt vallen. Zo is ons paviljoen er gekomen dankzij sponsors, net als de inrichting van de gebouwen. De wil om De Kleppe te verwezenlijken was heel groot, bij iedereen.’

Ingebed in Everbeek

En die iedereen, dat zijn niet in het minst de meer dan 50 vrijwilligers. Want op een handvol betaalde medewerkers na, met Robin Ronsyn als coördinator, draait de Kleppe zo goed als volledig op vrijwilligers. Myriam: ‘Sommigen helpen poetsen of klusjes doen, anderen zijn opgeleid om met de dieren te werken. We hebben een zorgnetwerk van vrijwilligers met een medische achtergrond die op zoek gaan naar thuis verpleging, kine, of andere vormen van zorg. Andere vrijwilligers focussen op promotie en marketing. Ze bellen potentiële vakantiegangers op, geven rondleidingen ...’ Annemie: ‘Ik weet nog dat Johnny in het begin mijn hulp inriep omdat hij het moeilijk vond om hier in Everbeek contact te krijgen met de mensen. Maar vandaag is daar niks meer van te merken. We letten er trouwens ook op om zoveel mogelijk met lokale mensen te werken: thuisverplegers, de traiteur, enzovoort.’ En zo geeft De Kleppe ook iets terug aan Everbeek.

Konijn Florie is een van de therapiedieren van De Kleppe.

Ook deze voormiddag zijn er vrijwilligers aan de slag. Tienerzussen Sari en Tine uit Zegelsem verzorgen de dieren. ‘Ze leerden De Kleppe kennen tijdens een vakantiekampje en toen er een vrijwilliger wegviel, hebben ze ons gebeld,’ vertelt hun mama. Sindsdien zijn ze hier elke zaterdag. ‘Dat is natuurlijk nogal een engagement, maar langs de andere kant beginnen ze het weekend wel altijd buiten, met de dieren, en niet voor een schermpje.’ Een win-winsituatie, we zeiden het al.

Reclame maken

De Kleppe bevindt zich op het kruispunt van toerisme en vrije tijd, welzijn en zorg, sociale tewerkstelling en kwetsbare doelgroepen, maar juist dat maakt de financiering zo moeilijk. ‘We vallen overal tussen twee stoelen’, zegt Sofie. ‘Iedereen vindt het prachtig, maar financieel is het heel moeilijk rond te krijgen. Daarom willen we nu ook meer op niet-doelgroepen mikken, zoals de groep Deense wielrenners die hier deze week was. De bezettingsgraad moet omhoog, om te kunnen blijven werken voor onze doelgroepen.’ En daar kunnen alle Brakelaars bij helpen, vindt Alexander De Croo. ‘We moeten volop reclame maken voor De Kleppe. Iedereen kan terecht op deze prachtlocatie, met beperking of zonder, en dat moeten we uitspelen.’