E
ijsheid ‘En?’ riep Wiesje toen ze Wouter aan zag komen lopen. ‘Mag je vanavond wachtlopen op de stadsmuren? Word jij een stoere soldaat broertje van me? Aan de manier waarop ze het vroeg, kon Wouter al horen dat dit geen échte vragen waren. Ze was hem eigenlijk nu al aan het pesten.
‘Nou...’ zei Wouter. ‘Willem heeft andere plannen met mij. Hij wil niet dat ik mijn tijd verspeel met sjouwen of vechten. Hij ziet in mij meer een denker. Een GROOT denker. Iemand die nadenkt over hoe we de vijand verslaan. En dat denken, dat mag ik gewoon hier thuis doen.’ Wouter was trots op wat hij verzonnen had en Wiesje trots op hem: haar broer was de denker van de stad.