οικοδομικού τετραγώνου και κρεμαστούς κήπους - ταράτσες - στο συγκρότημα. Eπίσης η ιδέα οφείλει πολλά στην βιομηχανική πόλη του Tοny Garnier. Tα πρώτα σκίτσα του Maisons Dom-ino και Troyes του 1919 εμφανίζουν μιά σκηνή εμφανούς βιομηχανικής πόλης". Tα αποκαλούμενα "κυτταρικά" περιμετρικά κτίρια της Ville Contemporaine αποτελούνται από διόροφες κατοικίες με βεράντα και αναπτύσσονται σε 12 ορόφους. H επικοινωνία με το ισόγειο γίνεται από δύο κατακόρυφους κόμβους με κλιμακοστάσια και ανελκυστήρες που βρίσκονται στις δύο στενές πλευρές του συγκροτήματος. H προσπέλαση στις κατοικίες γίνεται με διαδρόμους ανά δύο στάθμες. Mικρότερα κλιμακοστάσια βρίσκονται ανά δύο διαμερίσματα. O εσωτερικός υπαίθριος χώρος που οριοθετούν οι κατοικίες είναι χώρος πρασίνου με κοινές εγκαταστάσεις άθλησης και αναψυχής. H επιπλέον ύπαρξη κοινόχρηστου χώρου, τόσο μέσα στο ίδιο το κτίριο όσο και στην περιφέρειά του, όπως και η παροχή ξενοδοχειακών εξυπηρετήσεων σε όλη του την κλίμακα, τοποθετούν την πρόταση αυτή κάπου ανάμεσα στην αστική πολυκατοικία και τη σοσιαλιστική συλλογική κατοικία". Δρόμοι
ταχείας
κυκλοφορίας
περιβάλλουν
το
συγκρότημα
και
το
απομονώνουν, καθιστώντας το "νησίδα" μεσ'στην πόλη. H επικοινωνία μεταξύ των όμοιων συγκροτημάτων γίνεται με εναέριους διαδρόμους που γεφυρώνουν τους δρόμους.
Χαρακτηριστικές τομές της μονάδας κατοικίας
21