a
CARMIÑA: DEIXA DE DARLLE VOLTAS O CONTO E EMPEZA A VIVIR A VIDA QUE O DIA MENOS PENSADO APARÉCECHE ALGO MALO E AXIÑA ESTAS NO CALDEIRO, E OS QUE VEÑEN ATRÁS GOZAN DO QUE TI DEIXES. ANDREA: CASE QUE TES UN CHISCO DE RAZÓN. VOUCHE FACER CASO. CARMIÑA: ASÍ ME GUSTA QUE VOLVAS Á XUVENTUDE CANDO TES SETENTA ANOS. ANDREA: AI MAMAÍÑA!, PERO AGORA EU NON SEI BAILAR NIN ESCRIBIR E TEÑO MOITAS FALTAS. ESQUECINO TODO. CARMIÑA: NON DIGAS PARVADAS. O QUE EMPECES E COÑEZAS OS PROFESORES, XA VERÁS COMO TE SENTES MOI A GUSTO. SON TAN BUENIÑOS CON NÓS!. COA XENTE NOVA DA GUSTO ESTAR. ANDREA: XA VEXO, XA ME PARECÍA A MIN QUE ALGO DIFERENTE FACÍAS. VÍATE TODA PEITEADA, CHEA DE ANEIS, COAS UÑAS PINTADAS E ATA TES AS MANS FINAS, QUE AS MIÑAS PARECEN CAROLOS. CARMIÑA: NOS ESPERES MAIS E BÓTATE A BRIÓN. DENTRO DE POUCO XA TEREMOS OUTRA CONVERSA DE CÓMO CHE FORON AS COUSAS. [ROSA BARBAZÁN]
53