เข้าใจจิบลิ exam p 1 20

ใช้จ่ายเท่าไร? จะทําความสะอาดไหวไหม? หนูเมย์เดินตามโทโทโรน้อยเข้า ป่าไปเจอโทโทโรตัวใหญ่กย็ งั ซ่า นอกจากสัญชาตญาณตามธรรมชาติแล้ว เด็ก จะไม่ค่อยกลัวอะไรนักจนกว่าจะถูกสอนให้กลัว หรือมีประสบการณ์เจ็บตัว โลกของเด็กจึงสดใสไม่คดิ มาก ต่างจากโลกของผูใ้ หญ่ทม่ี กี รอบแคบกว่า เพราะ เราเรียนรูห้ รือถูกสอนว่าอะไรได้ อะไรไม่ได้ สิง่ ทีค่ ดิ ว่าไม่ได้ ไม่ดี หรืออันตราย บางครั้งก็เป็นแค่ความกังวล ความกลัวบนความว่างเปล่า พยายามปกป้องตัว เองมากเกินไป หากไม่คดิ มากจนรูส้ กึ ต่อต้านมัน แม้แต่งานบ้านอันเหน็ดเหนือ่ ย ก็กลายเป็นเรือ่ งสนุกได้ นึกถึงแนวคิดเซนเรือ่ งจิตเดิมแท้ ปรับใช้ในชีวติ ประจํา วัน หากใจเราใสบริสุทธิ์เหมือนเด็กๆ ความสุขนั้นก็อยู่รอบๆ ตัว เช่นเวลาที่ได้ เห็นผีเสื้อ เจอลูกโอ๊ก หรือเวลาแช่นํ้าป๋อมแป๋ม บ้านที่ครอบครัวคุซาคาเบะย้ายเข้ามาเป็นบ้านไม้แบบญี่ปุ่นดั้งเดิม ที่ต่อเติมด้านหน้าเพิ่มออกมาเป็นแบบตะวันตก แต่สภาพเก่ามาก เสาข้าง หนึ่งผุกร่อน เราเห็นวัฒนธรรมญี่ปุ่นที่พยายามจะรับเอาความเป็นตะวันตก เข้ามา ก้าวสู่ความทันสมัย แต่ความเก่าของบ้านบอกให้รู้ว่า ยุคที่รุ่งเรือง นั้นได้ล่วงเลยมาพักใหญ่ๆ แล้ว บ้านหลังนี้ผ่านช่วงเวลาอันยากลําบากของ สงคราม และมีสภาพทรุดโทรมแต่ยังคงยืนหยัด ครอบครัวคุซาคาเบะเองก็ คงไม่ตา่ งกัน เสาไม้หน้าบ้านต้นหนึง่ ผุกร่อนและต้องได้รบั การซ่อมแซม ทําให้ นึกถึงคุณแม่ของซัทสึกิและเมย์ เสาหลักหนึ่งของบ้านที่กําลังป่วยนอนรักษา ตัวอยู่ที่โรงพยาบาล จุดนี้สะท้อนประวัติส่วนตัวของฮายาโอะ มิยาซากิ ที่มี คุณแม่ปว่ ยต้องรักษาตัวเช่นกัน แต่เสาต้นทีอ่ ยูข่ า้ งเตียงโรงพยาบาลของคุณนาย คุซาคาเบะดูแข็งแรงดี สุขภาพของเธอน่าจะฟื้นฟูและดูมีอนาคต ซัทซึกอิ ายุเพียงแปดขวบเท่านัน้ แต่เพราะแม่ปว่ ยอยูโ่ รงพยาบาลจึง ต้องเร่งโตเกินวัย เธอทําอาหาร ทําความสะอาดบ้าน ดูแลน้อง และต้องไป โรงเรียนด้วย นึกถึงตัวเองตอนอายุเท่ากัน ทําไม่ได้ขนาดนี้ ซัทสึกิเป็นเด็กที่ โทโทโร เพื่อนรัก 13