Ptasie sprawy
Nimfa
– papuga z charakterem! Nimfy stanowią „sztandarową” wręcz pozycję w zatowarowaniu w zwierzęta każdego sklepu zoologicznego. Te piękne i zarazem niedrogie papugi posiadają liczne grono zwolenników i zwykle doskonale się sprzedają. Ptaki te zamieszkują niemal cały kontynent australijski, pominąwszy jedynie wschodnie, północne i południowe wybrzeża oceanu, których wilgotny klimat wyraźnie im nie odpowiada. Preferują otwarte tereny trawiaste w pobliżu strumieni i innych zbiorników wodnych, a zwłaszcza obrzeża lasów pełnych starych, dziuplastych drzew stanowiących idealne tereny lęgowe.
Nimfy wraz z ogonem dorastają do 32 cm długości. Ich skrzydła i grzbiet pokrywają szare pióra. Głowa wraz z karkiem szyją i czubkiem są jasnożółte. Na policzkach widnieją duże, pomarańczowoczerwone plamy. Pierś i brzuch są jaśniejsze, żółtawe. Pióra ogonowe mają barwę szarą. Szare są również łapy, dziób oraz obwódki dookoła oczu. Tęczówki oczu mają kolor ciemnobrązowy. Odróżnienie samca od samicy przy odrobinie wprawy nie przysparza większych trudności, zwłaszcza w grupie dorosłych ptaków. W kolorystyce głowy samicy występuje zazwyczaj wiele szarych akcentów (wygląda jak przybrudzona) podczas gdy u samców jest jednolicie żółta bez szarych dodatków. Poza tym „panowie” mają z reguły grubszy i nieco wyższy czubek oraz dużo wyraźniejsze i bardziej
Wraz z nimfą klientowi polecamy: klatkę w wymiarach min. 60x40x60 cm, żerdki, zabawki, poidełko, literaturę. 62
jaskrawe czerwone plamy na policzkach (u samic są one bledsze i jakby rozmyte). Samice wreszcie posiadają na sterówkach ogona charakterystyczne, ciemnoszare prążki (przypominające kolorystyką ubarwienie piór indyka). Okazy młodociane ubarwione są podobnie jak dorosłe samice, różnią się od nich jednak mniejszymi rozmiarami oraz mniej jaskrawym ubarwieniem. Poza tym ich dzioby są wyraźnie jaśniejsze, o cielistej barwie, która staje się ciemniejsza dopiero w wieku ok. 3 miesięcy. W ciągu wielu lat hodowli nimf uzyskano wiele odmian i form barwnych tych pięknych ptaków. Do najpopularniejszych należą: lutino (bardzo jasna, jednolicie jasnożółta), biała (uzyskana w Kalifornii w 1959 r.), ciemna (niemal czarna), srokata, perłowa, wielobarwna, cynamonowa i wiele innych. W zasadzie nie różnią się wymaganiami od ptaków formy wyjściowej, należy jednak pamiętać, że wiele z tych „wymyślnych” nimf może być od nich dużo delikatniejszych i np. nie nadawać się do całorocznej hodowli w wolierach zewnętrznych.
Nimfy – z racji na swą popularność, łatwość chowu i hodowli oraz, co tu dużo ukrywać, niewygórowaną cenę – należą do papug najczęściej spotykanych w handlu. Z powodzeniem można pielęgnować je zarówno pojedynczo, jak i w parach oraz w większych grupach. Dla pojedynczego ptaka wystarczy nawet niewielka klatka o wymiarach 60x40x60 cm, powinien być jednak z niej regularnie wypuszczany. Para wymaga już nieco większej klatki min. 100x50x70 cm. Większą liczbę nimf najlepiej pielęgnować w wolierze pokojowej lub zewnętrznej wykonanej z siatki o gęstych oczkach. Ptaki te są bardzo odporne i wytrzymałe na chłody dlatego – jeśli woliera jest zadaszona i chroniona przed bezpośrednimi podmuchami wiatru – z powodzeniem można pielęgnować je przez cały rok na zewnątrz (oczywiście, po uprzednim przyzwyczajeniu). Umeblowanie klatki lub woliery powinny stanowić nieokorowane gałęzie i żerdki o grubości mniej więcej kciuka, które należy często wymieniać. Dno pomieszczenia można wysypać piaskiem, żwirkiem