niet ontvangt, koppel ik dat terug. Ik maak dan duidelijk dat ik het jammer vind dat mijn waardering niet binnenkomt en dat hij mijn ‘oprechte geschenk’ niet aanvaardt. Natuurlijk zorgt een positiever zelfbeeld voor een betere ontvangst van waardering. De ontvanger heeft waarschijnlijk iets te doen met het versterken van zijn zelfbeeld.
Na de preek
ralisme worden waarin de liefde van Christus ontbreekt. Laten we het positioneren in het stuk van de dankbaarheid voor de genade die ons ten deel gevallen is door Jezus Christus, onze Heere. De Hebreeënbrief geeft van de ‘ouden’ een ‘goed getuigenis’, maar dat getuigenis is een gevolg van het geloof van deze ‘ouden’ (Hebr.11:1,2). In Hebreeën 12:1 en 2 zitten deze ‘ouden’ op de tribune waar ze de gelovigen aanmoedigen vol te houden op de loopbaan van het geloof. Wel blijft het essentieel dat Jezus op deze loopbaan voorgegaan is en de prijs behaald heeft. Toch zien we mensen hun talenten niet benoemen en inzetten in het Koninkrijk van God, soms vanuit valse bescheidenheid. Ons gereformeerde belijden heeft het over de mens die geneigd is tot het kwade (HC) en onbekwaam is tot enig geestelijk goed (Dordtse Leerregels). Dit belijden kan het benoemen en inzetten van eigen talenten remmen. Laten we echter onderscheid blijven maken tussen de mens als zondaar die genade nodig heeft en de mens als schepsel die zijn geschonken gaven mag benoemen en inzetten uit dankbaarheid voor de genade en niet om deze te verdienen.
In de praktijk
Hoe doen we dat nu, elkaar stimuleren om goed te doen en onze gaven in te zetten? Waar we op moeten let-
ten bij het geven van waardering, is dat we het goed onderscheiden van het geven van kritiek. Gebruik geen complimenten om de kritiek te verzachten en zet geen compliment voor de komma gevolgd door een ‘maar’… en dan nog iets negatiefs. Dan komt de waardering niet binnen. We zijn niet zo gewend aan het geven van waardering. In plaats van ‘dank je’ te zeggen noemen we dan veelal allerlei redenen hoe het is gekomen. Ook reacties zoals: ‘nou, dat valt wel mee hoor’ of ‘hm, dat weet ik nog niet zo’ of ‘het is ook mijn valkuil, hoor’ zijn reacties die het compliment in twijfel trekken. Wanneer we complimenten geven, moeten we er niet mee strooien, maar het goed doen en niet te veel. Beter een gemeend compliment dat binnenkomt dan allerlei complimentjes die argwaan wekken en vertaald worden als <i>pleasen<p>. Laten we ervoor zorgen dat we bij het geven van waardering eerst goed contact maken waarin we het aankondigen. Vervolgens benoemen we wat we de ander zien doen en wat voor positief effect dat op ons heeft. Wanneer we dit op een echte, authentieke manier doen waarin we menen wat we zeggen en waarin de ander merkt wat ons zo positief geraakt heeft, is dit een enorme stimulans dit verder te ontwikkelen. Blijft staan dat het ontvangen van waardering soms lastig is. Wanneer ik merk dat iemand mijn waardering
Het is dus ook mooi wanneer een dominee na afloop van de dienst in de consistorie iets terug hoort van het werk van de Heilige Geest. Laten we hier dan ook woorden aan geven naar elkaar, maar ook naar de predikant. Naast het ‘geraakt zijn’ door de preek, kan er ook waardering zijn over de inhoud, bijvoorbeeld omdat die ons aan het denken zette. Ook kan de opbouw van de preek waardering verdienen als daardoor ineens de essentie van de boodschap op zijn plek viel. Kortom, laten we onze waardering onder woorden brengen, het kan een stimulans zijn naar elkaar om elkaar zo op te bouwen in de liefde. Veel is te vanzelfsprekend en te gewoon en mag best eens in het licht komen te staan. Kritiek geven op de preek kan natuurlijk ook opbouwend zijn. Laten we daarmee wel voorzichtig zijn, want een predikant is vlak na de dienst kwetsbaar. Het is beter dit later te doen, wanneer de landingskansen groter zijn. Dr. J.P. Versteeg tekent bij Efeze 4:16 aan dat ambtsdragers de ‘pezen’ van het lichaam van Christus zijn. Een belangrijke functie van deze ‘pezen’ is volgens hem vooral het stimuleren van de gaven die binnen het lichaam van Christus functioneren. Waardering in de gemeente zou wel eens een belangrijke stimulans voor talentontwikkeling kunnen zijn. Noot van de redactie: A. Pals uit Rhenen is docent en begeleidingskundige aan de Christelijke Hogeschool Ede. Hij schreef dit artikel voor De Waarheidsvriend en is een vervolg op het artikel over kritiek. Het is met toestemming van de redactie van De Waarheidsvriend overgenomen.
5