In gesprek met ..
In gesprek met ... mevrouw Kuipers Het buurthuis “Eben-Haëzer” kent een lange en bewogen geschiedenis, die teruggaat tot het jaar 1916. Bezien we de naoorlogse periode dan stuiten we ogenblikkelijk op de naam van mevrouw Kuipers. Zij is het geweest die een enorm stempel heeft gedrukt op het realiseren van een eigentijds Buurthuis. Hoogste tijd om met haar nog eens op die periode terug te blikken. Gé van Assen gaat mee ter ondersteuning en bovendien hebben we ons danig kunnen voorbereiden, want Jannie Borst heeft gelukkig ooit heel veel van de historie vastgelegd. De Ruiterlaan We zoeken haar op in De Venus. Vanuit haar kamer op de bovenste verdieping aan de achterkant van het gebouw, heeft ze een prachtig uitzicht. Ze kan zelfs nog een glimp zien van het huis, Ruiterlaan 15, waarin ze voeger zoveel jaren gewoond heeft. In juni 1940 werd het huis betrokken, want toen trouwde ze. Een maand eerder was de oorlog uitgebroken. Als gevolg van de opgeblazen IJsselbruggen had het nieuwe huis nog enige glasschade opgelopen.
Mevr. Kuipers
volgende keer. Uiteraard wordt er ook uit de Bijbel gelezen en gezongen. Maar er wordt ook stevig gebreid, want éénmaal per jaar is er een bazaar. Zelf behoort ze niet tot de Hervormde, maar tot de Lutherse kerk. Tot haar grote vreugde is dat nooit een verhindering geweest, in tegendeel al die jaren heeft ze in een plezierige sfeer haar bijdrage kunnen leveren. Wat dat betreft waren er geen problemen.
Vrouwenvereniging Spoolde Na de oorlog komt ook het verenigingsleven weer op gang. In “Schelle” vragen ze mevrouw Kuiper om daar leiding te komen geven aan de vrouwenvereniging. Korte tijd daarna wordt ze benaderd door mevrouw Kuiers uit de Beukenallee om ook in Spoolde als presidente op te treden. De zittende presidente gaat namelijk verhuizen. Ze gaat op het verzoek in en treft een groep aan van ongeveer 25 vrouwen. En die moeten allemaal in een kleine ruimte, want op dat moment is het Buurthuis niet groter dan het kleine kerkgebouwtje, de rechter helft van de huidige voorkant van het gebouw. De bijeenkomsten zijn er niet minder om. Van meet af aan vindt ze dat er op zo’n bijeenkomst wel iets aan de orde moet komen en dat het niet alleen maar vrijblijvend kletsen moet zijn. Zo zorgt ze er voor dat er elke keer een inleiding is over een onderwerp waarover dan weer verder gepraat kan worden. Vaak gaat het over opvoedkundige zaken, maar niet altijd. Al pratende met de mensen komt ze er ook achter wat er onder hen leeft en dat geeft dan weer ideeën en inspiratie voor een Papenacker nr. 8; maart 2001
Ruimtegebrek De te kleine ruimte wordt wel steeds sterker als een probleem ervaren, ook door de andere verenigingen die gebruik maken van het gebouw. De noodzaak van uitbreiding wordt steeds urgenter. Daar is geld voor nodig, veel geld. Zo komen er diverse acties van de grond: verloting, oliebollenactie, oud-papier verzamelen en de actie Bouwsteen. Bij die laatste actie worden er symbolisch stenen verkocht voor de nieuwbouw. De eerste uitbreiding komt in 1953 tot stand, maar die leidt nog niet direct tot extra zaalruimte. De uitbreiding komt namelijk aan de voorkant naast het kerkgebouwtje en levert vooral garderoberuimte 31