Nick & Bart genieten als echte Beach Boys !
vorm van industrie op het eiland. Van oudsher werd er trouwens al zout gewonnen in de zoutpannen. De economie van Bonaire draait bijna volledig op toerisme en dan vooral het duiktoerisme. Deze afhankelijkheid was pijnlijk voelbaar na de aanslagen van 9-11. Het pekelmeer is het gebied waar aan zoutwinning gedaan wordt. Opvallend is de rozige kleur van het water in de pannen. Die komt door een speciaal kreeftje in de zoutpannen die vanuit zee mee wordt opgezogen.
Donderdag 27 maart – fotograaf in de maak (Nick). Het is vroeg opstaan om nog is een goe plonske te gaan doen in het lekkere warme water. We vertrekken naar Jef Davis Memorial met veel goesting. Ik vormde een team met mijn vader (nvdr, Rudi Buelens voor wie dit niet weet ). We zijn op weg (onder water) en komen veel mooie dingen tegen waaronder: egelvis, barracuda, ( Walter zet er nog is wat dingen bij, gij zijt toch de visexpert). Het was een goeie 30°C buiten het water en 26°C in het water. Ik mocht ook gebruik maken van mijn vader zijn fotoapparatuur en je kan een foto bekijken op het Odyssee fotoblog. Tijdens de duik had ik ook veel last van mijn oren en hoofd, maar ik dacht dat het wel zou overgaan en heb gewoon de pijn verbeten. We hebben 70 minuten gedoken en ik ben 30 meter diep geweest.
Ik dacht ehhmmm “Cliff dat wordt klimmen en afdalen” maar neeen hoor het was gemakkelijk om het water in te gaan. We maken ons klaar en maken aanstalten om het water in te gaan. Ik duik weer met mijn vader. Het water is nu 28°C, in belgië is da ni zo he! We duiken naar 30 meter en ik krijg weeral een ongelooflijke zeer aan mijn oren, maar heb het terug verbeten. We zagen tarponen, egelvis, krab, slangaal en barracuda, enz… ! We komen terug na een 60 minuten en kleden ons aan om terug naar het appartement te gaan. We eten een paar lekkere pannenkoeken, afwas doen en dan wat ontspannen. Terwijl moeder wat aan het zwembad leest en vader met de PC van Michel bezig is (onder groot toezicht van Michel, er moest maar iets gebeuren ). Ik ben ondertussen met Tika, de hond van de appartementen bezig. We maken ons klaar om te vertrekken naar Aquarius. Daar aangekomen en na een goeie uitleg van Walter, springen we het water in en gaan naar 30 meter. Tijdens de duik komen we een adelaarsrog, buisaal en gevlekte murene tegen ( en de gewone dingen). We komen het water uit na 50 minuten ( ik met zeer aan de oren ) en praten nog eens goed over wat we gezien hebben. We rijden naar huis en spoelen en hangen onze duikspullen weg. We douchen ons en vertrekken naar het restaurant. Hopen dat Walter deez beter gaat vinden dan die van gisteren .
Na een drink en eetpauze rijden we verder naar Cliff. Pagina 21