Tenslotte moeten zorgaanbieders de opzegging, ontbinding of niet voortzetting van een overeenkomst met een zorgverlener op grond van ernstig tekortschieten in zijn functioneren melden bij de IGZ. Als een ziekenhuis dus afscheid neemt van een medisch specialist vanwege het ernstig tekortschieten in zijn of haar functioneren, moet dat gemeld worden. Ook als een medisch specialist zelf besluit te vertrekken en dat vertrek hangt volgens de Raad van Bestuur samen met zijn slechte functioneren, moet dat gemeld worden. De vraag die natuurlijk rijst is wanneer sprake is van “ernstig tekortschieten in het functioneren”? De wet geeft daar geen omschrijving van. De wetsgeschiedenis geeft ook weinig duidelijkheid. Het moet gaan om een zorgverlener “wiens functioneren niet aan de eisen voldoet”. Om welke eisen het gaat is niet vermeld. De CanMeds? Volgens de wetsgeschiedenis is bewust niet gekozen voor de term “disfunctioneren” omdat dat een multi-interpretabele term is waarover discussie kan ontstaan. Maar dat geldt natuurlijk voor “ernstig tekortschieten in het functioneren” ook. Nota bene: het nalaten te melden is strafbaar. Het is raadzaam om bij dergelijke situaties het protocol inzake vermeend disfunctioneren te volgen dat ieder ziekenhuis inmiddels wel heeft. Het verdient aanbeveling om in dat protocol op te nemen wat in het ziekenhuis verstaan wordt onder “ernstig tekort schieten in het functioneren” en ook de meldplicht daarin te benoemen. De procedure moet in nauw overleg met de Vereniging Medische Staf en – indien van toepassing – het MSB gevolgd worden. De IGZ zal, na de melding, de medisch specialist horen. De IGZ zal zich afvragen hoe het zo ver kon komen dat een medisch specialist ernstig tekort schiet in zijn functioneren. Wat heeft het ziekenhuis gedaan om die situatie te voorkomen? En betreft het een topje van de ijsberg? Kortom: de IGZ gaat meekijken over de schouder van de Raad van Bestuur bij exit-trajecten. Daarom is het natuurlijk altijd beter om voordat een medisch specialist “ernstig tekort schiet in zijn functioneren” in te grijpen. Een goed protocol vermeend disfunctioneren kan daarbij behulpzaam zijn. Met de WKKGZ is beoogd om bestaande problemen op te lossen maar zoals dat gaat met een nieuwe wet, roept deze ook direct nieuwe vragen op.
34
| juni 2016