International Painting Triennial of Carpathian Region SILVER QUADRANGLE 2021 by private

Polska / Poland

Rumunia / Romania

Słowacja / Slovakia

Ukraina / Ukraine

Węgry / Hungary

Międzynarodowe Triennale Malarstwa Regionu Karpat SREBRNY CZWOROKĄT 2021 Dziwny jest ten świat ...

International Painting Triennial of Carpathian Region SILVER QUADRANGLE 2021 This is a strange world ...

Galeria Sztuki Współczesnej w Przemyślu 2021

Patronat Honorowy Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Andrzeja Dudy

nad

11. Międzynarodowym Triennale Malarstwa Regionu Karpat – Srebrny Czworokąt 2021 w Przemyślu w dniu 7 maja 2022 roku W szczególnym czasie Narodowych Obchodów Setnej Rocznicy Odzyskania Niepodległości Rzeczpospolitej Polskiej; z wyrazami uznania dla organizatora – Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu i wszystkich partnerów za realizację wartościowego przedsięwzięcia kulturalnego, które wzbogaca życie artystyczne Euroregionu Karpaty; w przekonaniu, że ten największy międzynarodowy przegląd współczesnego malarstwa naszej części kontynentu stanowi znakomity przykład partnerskiej współpracy w dziedzinie sztuki i służy budowaniu kulturowego porozumienia, lepszemu wzajemnemu poznaniu się, a także promocji twórczości malarzy polskich, słowackich, ukraińskich, rumuńskich i węgierskich, zamieszkujących ten transgraniczny obszar; z najlepszymi gratulacjami dla laureatów jedenastego Triennale oraz z życzeniami kolejnych udanych edycji tego cennego wydarzenia artystycznego.

Warszawa,

Treść dyplomu złożono krojem pisma Brygada 1918

października 2021 roku

Honourable Patronage President Republic of Poland Andrzej Duda

Honorary Patronage of the President of the Republic of Poland Andrzej Duda over

11th International Painting Triennial of the Carpathian Region – Silver Quadrangle 2021 in Przemyśl on 7 May 2022 in the special time marking the National Celebrations of the Centenary of the Regaining of Independence by the Republic of Poland; acknowledging the organizer – the Gallery of Contemporary Art in Przemyśl and all the partners for implementing a valuable cultural project which enriches the artistic life of the Carpathian Euroregion; convinced that this biggest international review of the contemporary painting in our part of the Continent constitutes an excellent example of a partnership-based cooperation in the realm of art and contributes to building cultural understanding, getting to know each other better, as well as promoting the oeuvre of the Polish, Slovak, Ukrainian, Romanian and Hungarian painters living in the cross-border region; extending my warm congratulations to the laureates of the 11th Triennial and wishing you more successful editions of this valuable artistic event. .

/-/

Warsaw,

Treść dyplomu złożono krojem pisma Brygada 1918

October 2021

Generalny Organizator General Organizer

Galeria Sztuki Współczesnej w Przemyślu The Gallery of Contemporary Art in Przemyśl Instytucja Kultury Województwa Podkarpackiego Biuro Organizacyjne Organising Office

Kuratorzy Curators

ul. T. Kościuszki 3 37-700 Przemyśl / Polska / Poland T: (+48) 16 678 38 81 E: galeria_przemysl@pro.onet.pl

Peter Markovič Kurator artystyczny Art Curator

www.bwaprzemysl.pl Dyrektor / Director Janusz J. Cywicki

Andrzej Cieszyński Kurator Triennale Triennial Curator Janusz J. Cywicki Koordynator projektu Project Coordinator

Jury Kwalifikacyjne Triennale - Srebrny Czworokąt 2021 Qualification Jury of the Triennial - Silver Quadrangle 2021

Jury Kwalifikacyjne obradowało 6 lutego 2021 w składzie: The qualification jury held meeting on 6th February 2021 and was made up of the following:

Przewodniczący Chairman

Członkowie jury Members of the jury

Jan Franciszek Ferenc artysta plastyk / Polska artist / Poland

Katarzyna Winiarska krytyk i historyk sztuki art critic, historian of art Jacek Wojciechowski artysta malarz painter

Janusz Jerzy Cywicki artysta plastyk artist Andrzej Piotr Cieszyński artysta plastyk - kurator Triennale artist, Triennial curator sekretarz jury secretary of the jury

Na wystawę główną jury zakwalifikowało 111 prac 61 artystów 111 works by 61 artists were selected for the main exhibition by the jury

Międzynarodowe Jury Nagród Triennale - Srebrny Czworokąt 2021 International Award Jury of the Triennial - Silver Quadrangle 2021

Jury obradowało w dniu 1 października 2021 w składzie: The jury held meeting on 1th October 2021 and was made up of the following:

Przewodniczący Chairman

Czlonkowie jury Members of the jury

Aurel Chiriac Grzegorz Dobiesław Mazurek krytyk i historyk sztuki / Rumunia artysta plastyk / Polska art critic, historian of art / Romania artist / Poland Roman Yatsiv artysta malarz / Ukraina painter / Ukraine

Abel Konya artysta plastyk / Węgry artist / Hungary Peter Markovič krytyk i historyk sztuki / Słowacja Kurator artystyczny Triennale art critic, historian of art / Slovakia Art curator of the Triennial

Andrzej Cieszyński artysta plastyk - kurator Triennale / Polska artist, Triennial curator / Poland sekretarz jury secretary of the jury

Jury Kwalifikacyjne Triennale / Qualification Jury of the Triennial Od lewej / from left: Katarzyna Winiarska, Janusz J. Cywicki, Andrzej Cieszyński, Jacek Wojciechowski, Jan F. Ferenc

SŁABA ROZDZIELCZOŚĆ

Międzynarodowe Jury Nagród Triennale / International Award Jury of the Triennial Od lewej / from left: Andrzej P. Cieszyński, Peter Markovič, Grzegorz D. Mazurek, Roman Yaciv, Aurel Chiriac, Abel Konya

Nominacje do Nagród Triennale - Srebrny Czworokąt 2021 Nominations for the Triennial Awards - Silver Quadrangle 2021

W drodze eliminacji Jury nominowało do nagród następujących artystów: By way of elimination, the Jury nominated the following artists for the awards:

Borgovics Borgo, Węgry / Hungary; Cieszyńska Elżbieta, Polska / Poland; Davydenko Ludmila, Ukraina / Ukraine; Ghinea Laura Teodora, Rumunia / Romania; Gonda Zoltán, Węgry / Hungary; Hubert Barbara, Polska / Poland; Kiraly Gabriela Luciana, Rumunia / Romania; Klymenko Mariya, Ukraina / Ukraine; Piórecka Elżbieta, Polska / Poland; Porczyńska Barbara, Polska / Poland; Sankowski Jarosław, Polska / Poland; Skrynnyk-Myska Daryna, Ukraina / Ukraine; Stabryła Sylwester, Polska / Poland; Stetsula Volodymyr, Ukraina / Ukraine; Suciu Nicolae, Rumunia / Romania; Tătulescu Mihaela, Rumunia / Romania; Turcsányi František, Słowacja / Slovakia; Uchman Magdalena, Polska / Poland

Nagrody Triennale - Srebrny Czworokąt 2021 Awards of the Triennial - Silver Quadrangle 2021

Grand Prix Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Award of the Minister of Culture and National Heritage

Nagroda Marszałka Województwa Podkarpackiego Award of the Marshal of Podkarpackie Voivodship

Liudmila Davydenko Ukraina / Ukraine

Elżbieta Cieszyńska Polska / Poland

Nagroda Prezydenta Miasta Przemyśla Award of the Mayor of the City of Przemyśl

Mihaela Tătulescu Rumunia / Romania

Nagroda Elektromontaż Przemyśl Award of Elektromontaż Przemyśl Magdalena Uchman Polska / Poland

Nagrody Triennale - Srebrny Czworokąt 2021 Awards of the Triennial - Silver Quadrangle 2021

Wyróżnienia Honourable Mention

Nagrody specjalne Special Prizes

Elżbieta Piórecka Polska / Poland

Nagroda Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu Award of the National Museum of Przemyśl District in Przemyśl

Gabriela Luciana Kiraly Rumunia / Romania

Volodymyr Lutsyk Ukraina / Ukraine

Sylwester Stabryła Polska / Poland Laura Teodora Ghinea Rumunia / Romania Barbara Hubert Polska / Poland František Turcsanyá

Słowacja / Slovakia Daryna Skrynnyk-Myska

Ukraina / Ukraine Jarosław Sankowski

Polska / Poland Mariya Klymenko

Ukraina / Ukraine Volodymyr Stetsula

Ukraina / Ukraine

Nagroda Biura Wystaw Artystycznych w Rzeszowie Award of the Office for Art Exhibitions in Rzeszów Magdalena Cywicka Polska / Poland Marek Haba Polska / Poland Nagroda Biura Wystaw Artystycznych w Kielcach Award of the Office for Art Exhibitions in Kielce Zoltán Gonda Węgry / Hungary Nagroda Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu Award of the Gallery of Contemporary Art in Przemyśl Bartosz Nalepa Polska / Poland Helmut Bistika Słowacja / Slovakia

Współorganizatorzy i partnerzy Triennale - Srebrny Czworokąt 2021 Co-organisers and partners of the Triennial - Silver Quadrangle 2021

Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu pl. Berka Joselewicza 1, 37-700 Przemyśl T: +48 16 679 30 00; T/FX +48 16 679 30 10 E: mnzp@autograf.pl www.muzeum.przemysl.pl Zespół Zamkowo-Parkowy w Krasiczynie 37-741 Krasiczyn 179 T: +48 16 671 83 12 FX: +48 16 671 83 16 E: hotel@krasiczyn.com.pl Przemyskie Centrum Kultury i Nauki ZAMEK 37-700 Przemyśl, Aleje XXV Polskiej Drużyny Strzeleckiej 1 T/FX: 16 678 50 61 - 21 E: sekretariat@kultura.przemysl.pl http://www.kultura.przemysl.pl

Biuro Wystaw Artytsycznych w Rzeszowie ul. Jana III Sobieskiego 18 T: +48 17 85 338 11 E: sekretariat@bwa.rzeszow.pl

Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach 25-001 Kielce, ul. Leśna 7 T: +48 41 344 49 42, 41 344 63 19 E: sekretariat@bwakielce.art.pl

Przemyska Biblioteka Publiczna im. Ignacego Krasickiego ul. Grodzka 8, 37-700 Przemyśl T: 16 675 16 75, 16 678 39 60 Fx: 16 675 16 75, w. 555 E: sekretariat@biblioteka.przemysl.pl

Muzeul Ţării Crişurilor - Complex Muzeal B-dul Dacia 1-3, 410464, Oradea, Romania T: 0259/412724; 0259/412725 F: 0259/479918 E: contact@mtariicrisurilor.ro www.mtariicrisurilor.ro

Herman Ottó Múzeum Görgey Artúr u. 28, 3529 Miskolc, Hungary T: +36 46 560 170 E: titkar@hermuz.hu www.hermuz.hu

Miskolci Galéria Rákóczi u. 2, 3530 Miskolc, Hungary T: +36 46 500 680 E: miskolcigaleria@gmail.com www.miskolcigaleria.eu

Šarišská Galléria in Prešov Hlavná 2896, 080 01 Prešov, Slovakia Ústredňa: +421 51 772 54 23 Riaditeľ: +421 908 986 733 Sekretariát: +421 917 165 574 Ekonomické oddelenie: +421 917 165 580

Program Triennale - Srebrny Czworokąt 2021 Progamme of the Triennial - Silver Quadrangle 2021

06.05 - 30.05.2022 Hannes Egger Project Laurina Paperina, Arnold Mario Dall’O, Hannes Egger Galeria Zamek, Przemyskie Centrum Kultury i Nauki ZAMEK w Przemyślu Gallery Zamek, Center of Culture and Sciente ZAMEK in Przemyśl 06.05 - 01.06.2022 Jurorzy Triennale 2021 Jurors of Triennial 2021 Andrzej Cieszyński I Janusz J. Cywicki I Jan F. Ferenc I Abel Konya I Grzegorz D. Mazurek I Jacek Wojciechowski I Roman Yatsiv Galeria Sztuki Współczesznej w Przemyślu The Gallery of Contemporary Art in Przemyśl 07.05 - 17.06.2022 Teofil Ioan Ştiop, Rumunia / Romania Nagroda Specjalna Triennale dla Wybitnej Osobowości Artystycznej Special Triennial Award for Outstanding Artistic Personality malarstwo / painting Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu The National Museum of Przemyśl District Magdalena Cywicka, Polska / Poland Laureatka Grand Prix Triennale 2018 / Grand Prix Winner in Triennial 2018 malarstwo / painting Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej w Przemyślu The National Museum of Przemyśl District Gábor Lucács, Węgry / Hungary malarstwo / painting Muzeum Historii Miasta Przemyśla The Museum of the History of Przemyśl City 02.08 - 02.09.2022 Międzynarodowe Triennale Malarstwa Regionu Karpat - Srebrny Czworokąt 2021 International Painting Triennial of Carpathian Region - Silver Quadrangle 2021 Biuro Wystaw Artystycznych w Kielcach / Gallery BWA in Kielce

15.09 - 16.10.2022 Międzynarodowe Triennale Malarstwa Regionu Karpat - Srebrny Czworokąt 2021 International Painting Triennial of Carpathian Region - Silver Quadrangle 2021 Biuro Wystaw Artystycznych w Rzeszowie / BWA Gallery in Rzeszów 2023 Międzynarodowe Triennale Malarstwa Regionu Karpat - Srebrny Czworokąt 2021 International Painting Triennial of Carpathian Region - Silver Quadrangle 2021 Sariśska Galeria Prešow, Słowacja / Slovakia Międzynarodowe Triennale Malarstwa Regionu Karpat - Srebrny Czworokąt 2021 International Painting Triennial of Carpathian Region - Silver Quadrangle 2021 Herman Ottó Muzeum - Miskolci Galéria, Węgry / Miskolc, Hungary Międzynarodowe Triennale Malarstwa Regionu Karpat - Srebrny Czworokąt 2021 International Painting Triennial of Carpathian Region - Silver Quadrangle 2021 Muzeul Ţării Crişurilor - Complex Muzeal / Cris Country Muzeum, Oradea, Rumunia / Romania

Podziękowania

W roku 1993 zainicjowaliśmy pionierską ideę poznania, a zarazem promocji współczesnej sztuki, tworzonej w niezwykle intrygującej i bogatej kulturowo części Europy, jakim od wieków jest jednoczący Polskę, Rumunię, Słowację, Ukrainę i Węgry region Karpat, ciągle tajemniczy i w zasadzie nie do końca poznany. Ta inicjatywa była i jest dla nas ciekawym i interesującym wyzwaniem. Od początku spotkała się z żywym, pozytywnym zainteresowaniem i odzewem w środowiskach artystycznych regionu. Pomimo ciągle obecnej pandemii i związanych z tym wielu ograniczeń nadal rozwija się, ewoluuje i rozrasta. Dzięki wsparciu i akceptacji wielu instytucji, osób i środowisk można mieć nadzieję na jej kontynuację. W tym kontekście, w roku 2017 pojawiła się kolejna inicjatywa - projekt Visegrad4Art1, mający na celu poznanie, a zarazem analizę współczesnego malarstwa zaproszonych do wystawy dwudziestu artystów, tworzących w czterech państwach Grupy Wyszehradzkiej. Wystawa otwarta w Muzeum Narodowym Ziemi Przemyskiej dała podstawy do dyskusji i prób wypełnienia wieloletniej luki, swoistej „białej plamy” w wiedzy o problemach sztuki tworzonej w tej części Europy. Efekty tej dyskusji zawarte zostały w wydawnictwie Visegrad4Art - teksty krytyczne2. Po ponadrocznej przerwie związanej z pandemią szczęśliwie możemy powrócić do finału Międzynarodowego Triennale Malarstwa Regionu Karpat - Srebrny Czworokąt 2021, a zatem przyznać nagrody i otworzyć wystawę główną Triennale, a także wystawy towarzyszące. To wystarczający powód do satysfakcji - tym bardziej, że tegoroczne Triennale jest kolejną okazją do spotkania ze współczesnymi artystami regionu Karpat oraz ich malarstwem i nurtującymi ich problemami, których analiza jest prawdziwie fascynującą przygodą. Mamy tutaj do zaoferowania nie tylko różnorodny i bardzo ciekawy, swoisty etos pogranicza Karpat czy wspólną, często pogmatwaną, dramatyczną historię. To także współczesna twórczość wielu znakomitych artystów i co w chwili obecnej wydaje się być równie ważne - budowanie wspólnej wartości życia w kulturze. Współczesna sztuka z powodzeniem pełni dzisiaj ważne zadanie, dając szansę na przezwyciężenie historycznych uprzedzeń czy stereotypów; nadzieję na zgodną współpracę, a przede wszystkim sąsiedzką przyjaźń i wzajemny szacunek. Otwarta formuła wystawy jest nie tylko wyzwaniem skłaniającym do poszukiwań formalnych, ale przede wszystkim możliwością formułowania artystycznego przekazu, będącego próbą odpowiedzi na nurtujące nas aktualne problemy. Kolejny raz, dzięki gościnności Pana Marka Zaczka, Prezesa Zarządu Fundacji PRO ARTE ET HISTORIA, możemy zaprezentować wystawę Triennale - Srebrny Czworokąt 2021 w Galerii ARP na zamku w Krasiczynie. Tak duża impreza nie mogłaby się oczywiście odbyć bez wsparcia i pomocy wielu życzliwych nam osób i instytucji. Przede wszystkim chcielibyśmy podziękować Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Panu Andrzejowi Dudzie za objęcie Triennale honorowym patronatem. Dziękujemy fundatorom najważniejszych nagród: Ministrowi Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, Panu prof. Piotrowi Glińskiemu - fundatorowi Nagrody Głównej Triennale - Marszałkowi Województwa Podkarpackiego, Panu Władysławowi Ortylowi, Prezydentowi Miasta Przemyśla, Panu Wojciechowi Bakunowi oraz Dyrektorowi firmy Elektromontaż Przemyśl, Panu inż. Aleksandrowi Pękali, który od lat wspiera naszą Galerię. Dziękujemy wszystkim sponsorom: Ministerstwu Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, Urzędowi Marszałkowskiemu Województwa Podkarpackiego, Urzędowi Miasta Przemyśla, firmie Elektromontaż Przemyśl, a także Zespołowi Zamkowo-Parkowemu w Krasiczynie i Hotelowi Accademia w Przemyślu. Dziękujemy też fundatorom specjalnych nagród Triennale oraz naszym krajowym partnerom: Dyrektorowi Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu, Panu Janowi Jaroszowi; Dyrektorowi Przemyskiego Centrum Kultury i Nauki ZAMEK, Pani Renacie Nowakowskiej; Dyrektorowi Przemyskiej Biblioteki Publicznej, Panu dr. Maciejowi Waltosiowi; Dyrektorowi Biura Wystaw Artystycznych w Rzeszowie, Panu Piotrowi Rędziniakowi; Fundacji PRO ARTE ET HISTORIA i Agencji Rozwoju Przemysłu S.A.

w Warszawie, które zarządzają Zespołem Zamkowo-Parkowym w Krasiczynie, Dyrektorowi Biura Wystaw Artystycznych w Kielcach, Pani Stanisławie Zacharko - Łagowskiej, . Specjalne podziękowania kierujemy do naszych zagranicznych partnerów, z którym współpracujemy od wielu lat dziękujemy: Dyrektorowi Criş Country Museum w Oradei w Rumunii, Panu prof. Aurelowi Chiriakowi; Dyrektorowi Herman Ottó Múzeum w Miszkolcu, Panu dr. László Veresiemu; Dyrektorowi Miskolci Galéria w Miszkolcu, Panu Abelowi Konya; Prorektorowi Lwowskiej Narodowej Akademii Sztuki, Panu prof. Romanowi Jatsivowi oraz Panu Peterowi Markovičowi ze Słowacji. Równie serdecznie dziękujemy przewodniczącym i członkom jury, szczególnie przewodniczącemu Jury Kwalifikacyjnego, Panu profesorowi Janowi Ferencowi i przewodniczącemu Międzynarodowego Jury Nagród, Panu profesorowi Grzegorzowi Dobiesławowi Mazurkowi. Na zakończenie chcemy podziękować wszystkim tym, którzy profesjonalizmem i zaangażowaniem w przygotowanie Triennale 2021 zasłużyli na najwyższe uznanie. Dziękujemy naszym widzom i wypróbowanym przyjaciołom Galerii, których wsparcie było i jest dla nas zawsze niezwykle cenne. Organizatorzy

1 2

VISEGRAD4ART - 1. Międzynarodowa Wystawa Malarstwa Państw Grupy Wyszehradzkiej: W poszukiwaniu malarstwa, Wydawnictwo Sejmowe, 2017 VISEGRAD4ART - teksty krytyczne, Wydawnictwo Sejmowe, 2021.

Acknowledgments

In 1993 we started a pioneering idea of learning about and, simultaneously, promoting modern art created in the extremely intriguing and culturally rich part of Europe, that is the Carpathian Region which, for centuries, has been unifying Poland, Romania, Slovakia, Ukraine and Hungary, while remaining mysterious and, actually, not fully explored. The initiative has been and still is an interesting and intriguing challenge for us. From the start it met with a vivid and positive interest and response among artistic circles of the region. Despite the still-present pandemic and many related restrictions, it has been developing, evolving and growing. There is still hope that, thanks to the support and acceptance of many institutions, persons and circles, it will be continued. The year 2017 marked the arrival of yet another initiative, namely the Visegrad4Art1 project that is focused on becoming acquainted with and, at the same time, reviewing modern painting by twenty invited artists creating their works in the four countries of the Visegrad Group. Opened in the National Museum of the Przemyśl District, the exhibition served as a basis for discussions and attempts at filling in a long-lasting gap by exploring „uncharted territories” of issues related to art created in this part of Europe. The conclusions were published in Visegrad4Art: Critical Studies2. After a pandemic break of more than a year, we are happy to return to the finale of the International PaintingTriennial of Carpathian - Silver Quadrangle 2021, and thus award prizes and open the main Triennial exhibition and the accompanying exhibitions. This is a good reason for satisfaction - all the more so that this year’s Triennial is yet another opportunity to meet modern paintings and talk about the issues that artists of the Carpathian Region are concerned with whose exploration is a truly fascinating venture. What we offer here is not only a diverse and extremely interesting, peculiar ethos of the Carpathian borderlands, with their common, often embroiled and dramatic history. The Triennial also showcases modern works by many outstanding artists and, what currently seems to be of equal importance, building a common value of life in culture. Today, modern art successfully carries out a positive mission, offering an opportunity to overcome historical prejudices or stereotypes and hopes for agreeable co-operation and, primarily, neighbourhood friendship and mutual respect. An open formula of the exhibition is not only a challenge in terms of formal search, but, first and foremost, it offers the possibility to formulate an artistic message that marks an attempt at responding to the current concerns. Yet again, thanks to the hospitality of Mr Marek Zaczek, President of the Management Board of PRO ARTE ET HISTORIA Foundation, we may present the Triennial, the Silver Quadrangle 2021, in the ARP Gallery at the Krasiczyn Castle. Such a large event would not be possible without the support and assistance of many benevolent persons and institutions. First and foremost, we would like to thank Mr Andrzej Duda, President of the Republic of Poland, for assuming the honorary patronage of the Triennial. We would like to thank the founders of the major awards: Prof. Piotr Gliński, Minister of Culture, National Heritage and Sport, who is the founder of the Main Triennial Award; Mr Władysław Ortyl, Marshall of the Podkarpackie Voivodship; Mr Wojciech Bakun, Mayor of the City of Przemyśl, and Mr Aleksander Pękala, Director of Elektromontaż of Przemyśl, who has been supporting our Gallery for years. We would like to thank all our sponsors, the Ministry of Culture, National Heritage and Sport, the Marshall Office of the Podkarpackie Voivodship, the City Hall of Przemyśl, Elektromontaż Przemyśl, the Castle and Park Complex in Krasiczyn, and Hotel Accademia in Przemyśl. We thank the founders of the special Triennial awards and our domestic partners: Mr Jan Jarosz, Director of the National Museum of the Przemyśl District in Przemyśl; Ms Renata Nowakowska, Director of the Zamek Centre of Culture and Science in Przemyśl; Dr Maciej Waltoś, Director of the Przemyśl Public Library; Mr Piotr Rędziniak, Director of the Office of Artistic Exhibitions in Rzeszów; PRO ARTE ET HISTORIA Foundation and Agencja Rozwoju Przemysłu S.A. in Warsaw that manage the Castle and Park Complex in Krasiczyn; and Ms Stanisława Zacharko-Łagowska, Director of the Office of Artistic Exhibitions in Kielce.

Special thanks go to our foreign partners with whom we have been co-operating for many years: Prof. Aurel Chiriac, Director of Criş Country Museum in Oradea, Romania; Dr. László Veresi, Director of the Herman Ottó Múzeum in Miskolc, Hungary; Mr Abel Konya, Director of Miskolc Gallery, Hungary; Prof. Roman Jatsiv, Prorector of the National Academy of Arts in Lviv, Ukraine; and Mr Peter Markovič from Slovakia. We would like to cordially thank the chairmans and members of the qualification jury, especially: Prof. Jan Franciszek Ferenc, Chairman of the Qualification Jury, and Prof. Grzegorz Dobiesław Mazurek, Chairman of the International Jury. Finally, we would like to thank all those whose professionalism and commitment in preparing Triennial 2021 deserves highest recognition. We thank our visitors and proven friends of the Gallery whose support was and still is extremely valuable to us. Organisers

1 2

VISEGRAD4ART International Exhibition of Painting from the Visegrad Group States: In Search of Painting, Wydawnictwo Sejmowe, 2017. VISEGRAD4ART: Critical Studies, Wydawnictwo Sejmowe, 2021.

Mecenasi i Sponsorzy Triennale - Srebrny Czworokąt 2021 Patrons and Sponsors of the Triennial - Silver Quadrangle 2021

Mecenasi Triennale - Srebrny Czworokąt 2021 Patrons of the Triennial - Silver Quadrangle 2021

Dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzących z Funduszu Promocji Kultury Co-financed by the Ministry of Culture, National Heritage and Sport from the Culture Promotion Fund

Urząd Marszałkowski Województwa Podkarpackiego Zrealizowano przy udziale finansowym Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podkarpackiego Project in part funded by Marshal’s Office of The Podkarpackie Region

Urząd Miejski w Przemyślu Zrealizowano przy udziale finansowym Urzędu Miejskiego w Przemyślu Project in part funded by Przemyśl City Hall

Sponsorzy Triennale - Srebrny Czworokąt 2021 Sponsors of the Triennial - Silver Quadrangle 2021

Elektormontaż Rzeszów Spółka z o.o. w Przemyślu 37-700 Przemyśl, ul. 3 Maja 52 T: +48 16 670 75 70; Tx: +48 16 670 56 19 E: przemysl@elektromontaz.com.pl www.przemysl.elmont.eu

Zespół Zamkowo-Parkowy w Krasiczynie 37-741 Krasiczyn 179 T: +48 16 671 83 12; Fx: +48 16 671 83 16 E: hotel@krasiczyn.com.pl

Hotel Accademia Wyb. J. Piłsudskiego 4, 37-700 Przemyśl T: +48 16 676 11 11; Fx: +48 16 676 11 13 E: przemysl@hotelaccademia.pl

Wstęp

W roku 1994 zdecydowaliśmy organizować Międzynarodowe Biennale, a następnie Triennale Malarstwa Regionu Karpat - Srebrny Czworokąt. Nie przypuszczaliśmy, że kiedykolwiek przyjdzie nam zmierzyć się z dramatyczną sytuacją zmuszającą do zweryfikowania naszych planów. W efekcie pandemii, stanęliśmy przed koniecznością przeniesienia organizacji Triennale i wszystkich wystaw towarzyszących na inny termin. Wirus nie pozostawił nam wyboru. Na dodatek musieliśmy w tej nowej sytuacji pokonać wiele nieoczekiwanych biurokratycznych raf i przeszkód. Dzisiaj, po upływie roku, mamy wielką nadzieję, że tym razem jednak uda się przeprowadzić zaplanowane projekty do szczęśliwego zakończenia… Naszym głównym celem nadal pozostaje chęć monitorowania, promowania, a jednocześnie dokumentowania twórczości artystów mieszkających za niedaleką, ale przez wiele dziesięcioleci szczelnie zamkniętą granicą w kilku sąsiednich państwach regionu. Sytuacja początku lat dziewięćdziesiątych, w tej części Europy była wyjątkowo sprzyjająca, postanowiliśmy zatem spróbować to wykorzystać... Jak można się było spodziewać, początki nie były łatwe. Nie brakowało nam jednak entuzjazmu i wiary w sukces. W pierwszym etapie zorganizowaliśmy cztery edycje biennale, których efekt zachęcił nas do dalszej pracy. Od 2003 roku zdecydowaliśmy się na bardziej wymierny organizacyjnie okres 3-letni. Przez ten czas udało się przede wszystkim doprowadzić do stopniowego przełamania wieloletnich uprzedzeń czy stereotypów po wielu stronach. Niestety ciągle częściowo tylko otwarte granice nie sprzyjały naszym poczynaniom. Poprzez cierpliwe rozmowy, działania promocyjne, a nade wszystko prywatne kontakty, udało się jednak stworzyć miejsce, a zarazem na tyle niezależną platformę wymiany doświadczeń i dokonań artystycznych, że pozwoliło to (jak się wydaje) znacznie przybliżyć i w części zweryfikować współczesne problemy i poszukiwania artystów tej części Europy, dla których Karpaty ze swoją wielowątkową historią i kulturą były i są nadal odniesieniem pełnym głębokich wartości i znaczenia. Wspólna historia, a zarazem koegzystencja wielu grup narodowościowych religijnych i kulturowych, kształtowana była tutaj na przestrzeni wieków w wielu wymiarach. Nie brakowało napięć i prawdziwie dramatycznych wydarzeń, ale także współpracy i wzajemnej tolerancji. Przeszłości już nie zmienimy, ale wspólna przyszłość jest wyjątkową okazją, a zarazem wyzwaniem i szansą dla nas wszystkich. Założenie, temat jedenastej edycji Triennale 2021 – Dziwny jest ten świat… został przygotowany jeszcze na początku 2020 roku przez kuratora artystycznego Petera Markoviča, historyka i krytyka sztuki ze Słowacji, z którym współpracujemy od wielu lat. Wtedy jeszcze mało kto słyszał i przejmował się pandemią i tym, co tragicznego przyniosła nam wszystkim, czego doświadczyliśmy przez ten czas… Dziwna, niezamierzona i kasandryczna przepowiednia… Projekt skierowany jest do artystów, zamieszkałych na obszarze wyznaczonym przez Euroregion Karpaty, w skład którego wchodzą: Województwo podkarpackie i obszar samorządów członkowskich Stowarzyszenia Euroregion Karpacki Polska; obwody: lwowski, zakarpacki, iwanofrankowski i czerniowiecki na Ukrainie; Kraj preszowski i koszycki oraz obszar samorządów członkowskich Stowarzyszenia „Region Karpaty” na Słowacji; komitaty: Borsád-Abaúj-Zemplén, Hajdú-Bihar, Heves, Jász-Nagykun-Szolnok, Szabolcs-Szatmár-Bereg, oraz miasta: Nyiregyháza, Miszkolc, Debrecen, Eger na Węgrzech oraz okręgi: Satu Mare, Maramureş, Bihor, Suceava, Salăy, Botosani, Harghita w Rumunii. Tą informację można by z powodzeniem sprowadzić do wymienienia kilku najważniejszych ośrodków, wokół których skupiają się znaczące środowiska artystyczne, są nimi Lwów, Oradea, Koszyce, Debreczyn, Miszkolc, Preszów, Nyiregyhaza, Rzeszów i Przemyśl, dające gwarancję interesujących i różnorodnych realizacji na wysokim poziomie artystycznym. Międzynarodowe Triennale Malarstwa - Srebrny Czworokąt jest dzisiaj bez wątpienia największym międzynarodowym przeglądem współczesnego malarstwa tej części Europy, organizowanym pod patronatem Prezydenta RP, przy wsparciu Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu, Marszałka Województwa Podkarpackiego, Prezydenta Miasta Przemyśla, a także Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej i galerii w Rzeszowie, Przemyślu i Kielcach. Od początku czynnie wspierali nas także partnerzy zagraniczni: Muzeul Şării Crişurilor w Oradea, Východoslovenska Galéria w Koszycach, a Šarišská galéria w Preszowie, Lwowska Narodowa Akademia Sztuki, Déri Múzeum w Debreczynie, MODEM, w Debreczynie, a dzisiaj Herman Ottó Múzeum i Miskolci Galéria w Miszkolcu.

Prezentacja współczesnej twórczości artystów polskich, rumuńskich, słowackich, ukraińskich i węgierskich jest wyjątkową okazją do określenia własnego miejsca i tożsamości w sztuce współczesnej, szczególnie w sytuacji związanej z pandemią i tym wszystkim, co przyniosła ta wyjątkowa dla wszystkich sytuacja. Do udziału zapraszamy artystów, dla których 1m2 papieru lub płótna jest intrygującym wyzwaniem do swobodnej kreacji i poszukiwania własnej wypowiedzi w formie eksperymentu artystycznego lub klasycznego przekazu. Oczekujemy prac, które są świadectwem naszego czasu i aktualnych problemów, niezależnym głosem pokolenia znaczącą artystyczną manifestacją, a zarazem komentarzem tego, co najważniejsze dzisiaj - w współczesnej sztuce początku trzeciego tysiąclecia. Wystawa główna Triennale 2021 zostanie otwarta w maju 2022 roku w zaprzyjaźnionej Galerii ARP Zamku w Krasiczynie. Mamy nadzieję, że jak zwykle odwiedzi nas w tym czasie wielu gości, artystów i przyjaciół, a Przemyśl przez kilka dni stanie się przyjaznym centrum współczesnej sztuki. Wystawy towarzyszące odbędą się tradycyjnie w Muzeum Narodowym Ziemi Przemyskiej, w Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu, a także w Galerii Przemyskiego Centrum Kultury i Nauki ZAMEK, gdzie zaprezentujemy gościnnie twórczość artystów z Płd. Tyrolu, przygotowaną przez znanego artystę Hannesa Eggera. Po raz kolejny Triennale eksponowane będzie w zaprzyjaźnionych galeriach w Rzeszowie i Kielcach, a w roku przyszłym u naszych zagranicznych partnerów. Pomysłodawcą, inicjatorem i głównym organizatorem Triennale jest od początku Galeria Sztuki Współczesnej w Przemyślu Instytucja Kultury Województwa Podkarpackiego. Janusz J. Cywicki Dyrektor Galerii / Koordynator Projektu

Preface

In 1994 we decided to organise an International Biennial, and then Triennial of Carpathian Region Painting, the Silver Quadrangle. Little did we expect then that we would ever be challenged by a dramatic situation that would force us to revise our plans. Because of the pandemic, we were faced with the necessity to move the organisation of the Triennial and all accompanying exhibitions to another date. The virus left us with no other choice. Furthermore, given the situation, we had to overcome additional, numerous and unexpected, bureaucratic barriers, regulations and obstacles. Today, after a year, we have high hopes that this time we will succeed in bringing the scheduled projects to their fortunate end… Still, our major goal is the will to follow, promote and, at the same time, document the works of artists, who, for decades, have been living behind a not-so-distant but tightly-shut border in several neighbouring countries of the region. At the beginning of the 1990s the situation in this part of Europe was extremely favourable, and we decided to try to change that... As it could have been expected, the beginnings were not easy. However, we did not lack enthusiasm and belief in our success… At the first stage, we organised four biennial editions the results of which encouraged us to continue our work. As of 2003, we decided to have it staged over a 3-year interval which is more doable in terms of organisation. In that period, we primarily managed to gradually break through the long-lasting prejudices or ambitions existing on many sides. Unfortunately, borders that were only partially opened did not help our endeavours. Through patient discussions, promotional activities and, mainly, owing to our private contacts, we nevertheless managed to create a place which, being at the same time an independent platform for exchanging experiences and artistic achievements, enabled us (as it seems) to become much acquainted with and, partly, verify modern issues and quests for artists from this part of Europe for whom the Carpathians, with their multi-threaded history and culture, have been and still are a point of reference, filled with profound values and meanings. Common history and co-existence of many national, religious and cultural groups have been shaped here through centuries within many dimensions. They were punctuated by tensions and truly dramatic events as much as by co-operation and mutual tolerance. We cannot change the past, but our common future is both an exceptional opportunity and a challenge and chance for all of us. The assumption behind the topic of the eleventh edition of Triennial 2021 Dziwny jest ten świat… (Strange Is This World…) was developed at the start of 2020 by its artistic curator, Peter Markovic, a historian and art critic from Slovakia, with whom we have been collaborating for many years. At that time not many of us heard about or were concerned with the pandemic and those tragic developments it brought to us all and what we experienced during its time… A strange, unintended, and glomladen prophecy… The project is addressed to artists living in the area marked by the Carpathian Euroregion, comprising: Podkarpackie Voivodeship and the area of local government units of the Carpathian Euroregion Association in Poland; Lviv Oblast, Zakarpatska Oblast, Ivano-Frankivsk Oblast and Chernivtsi Oblast in the Ukraine; Prešov Region and Košice Region, and the area of local government units being members of the „Carpathian Region” Association in Slovakia; Counties: Borsod-Abaúj-Zemplén, Hajdú-Bihar, Heves, Jász-Nagykun-Szolnok and Szabolcs-Szatmár-Bereg, and the towns of: Nyíregyháza, Miskolc, Debrecen, Eger in Hungary, and Counties: Satu Mare, Maramureş, Bihor, Suceava, Sălaj, Botosani and Harghita in Romania. Such information could be limited to naming just a handful but most important centres that bring together significant artistic circles, namely Lviv, Oradea, Košice, Debrecen, Miskolc, Prešov, Nyíregyháza, Rzeszów and Przemyśl, that guarantee interesting and diverse productions at a high artistic level. Today the International Painting Triennial, the Silver Quadrangle, undoubtedly is the largest international review of modern painting from that part of Europe, organised under the patronage of the President of the Republic of Poland, and supported by the Minister of Culture, National Heritage and Sport, the Marshall of the Podkarpackie Voivodeship, the Mayor of the City of Przemyśl, the National Museum of the Przemyśl Region and art galleries in Rzeszów, Przemyśl and Kielce. Since the beginning, we have been actively supported by our foreign partners: Cris Country Museum in Oradea, the East Slovak Gallery in Košice, later the Šariš Gallery in Prešov, the National Academy of Arts in Lviv, Deri Museum, MODEM in Debrecen, and today the Herman Ottó Múzeum and the Miskolc Gallery in Miskolc.

The presentation of modern works of Polish, Romanian, Slovak, Ukrainian and Hungarian artists is an exceptional opportunity to define one’s own place and identity in modern arts, especially in a situation related to the pandemic and everything that this unusual situation has brought about for all of us. Artists for whom 1 sq m of paper or canvass poses an intriguing challenge for free creation and search for their own expression in the form of an artistic experiment or a classic message are welcome to the project. We are waiting for works that testify to our times and current issues, being an independent voice of a generation, also a significant artistic manifestation and, at the same time, a commentary on what is most important in modern art at the beginning of the third millennium. The main exhibition of the Triennial 2021 will be opened in May 2022 in our befriended ARP Gallery in the Krasiczyn castle, Poland. We hope that, as usual, we will have many guests, artists and friends visiting us then and that the city of Przemyśl will have become a friendly centre of modern art for a few days. The accompanying exhibitions will be traditionally held in the National Museum of the Przemyśl Region, the Modern Art Gallery in Przemyśl and in the Gallery of the ZAMEK Centre of Culture and Science in Przemyśl, where we will host and present works of artists from Austria prepared by a known artist, Hannes Egger. Once again, the Triennial will be presented in our befriended galleries in Rzeszów and Kielce and, next year, by our foreign partners. Since the very beginning the Triennial has been conceived, initiated and organised by the Gallery of Contemporary Art in Przemyśl / a Cultural Institution of the Podkarpackie Voivodeship. Janusz J. Cywicki Gallery Director / Project Co-ordinator

Dziwny jest ten świat...

A Wszystko, co słyszymy, jest opinią, nie faktem. Wszystko, co widzimy, jest punktem widzenia, nie prawdą. Marek Aureliusz

Peter Markovič

Jak mogę czuć się szczęśliwy, gdy wokół siebie widzę płaczących ludzi... Tak słowami jednego z czołowych francuskich poetów XX. wieku zatytułował swoje dzieło jeden ze słowackich artystów. Kiedy zastanawiam się nad misją sztuki we współczesnym świecie, przepełniają mnie mroczne i ponure przeczucia. Przyglądając się kierunkowi i dostrzegając kontury tego, co jedynie będąc pełnym obaw, nazwać można przyszłością, przenika mnie deprymujące poczucie przemijania, które w tradycji kultury europejskiej zostało wyrażone w znanych słowach określających marność pragnień i tragizm życia. Vanitas vanitatum (Marność nad marnościami)1- tak brzmią słowa z okresu baroku, który naznaczony został wyniszczającymi wojnami i europejskim konfliktem rozgrywającym się w pierwszej połowie XVII w. Spowił on swym cieniem Europę i jej emocjonalność na wiele kolejnych lat. Nieraz nachodziła mnie myśl, jak w tak tragicznym okresie ludzie mogli myśleć o sztuce? Kto wtedy myślał o sztuce? Kiedy dochodzi do powstania prawdziwej sztuki godnej tego miana i uosabiającej najgłębsze idee humanistyczne, wyrażającej ludzkiego ducha i przynoszącej piękno dotkniętemu nieszczęściem światu? Jeśli spojrzymy wstecz, dostrzeżemy, że tragizm nieszczęśliwego okresu nie przeszkadzał w powstawaniu arcydzieł muzyki europejskiej i światowej ani dzieł sztuki. Jaki jest związek między tragizmem czasu, jego okropieństwami, opresją i rozpaczą emocjonalną, którą przynosi? Jakie jest nasze prawo do szczęścia? Czy przysługuje nam ono jak pożyczka? Ubiegły wiek pozostawił głębokie traumy i rany, które nie zabliźniły się do dziś. Nadal czujemy, że jeszcze nie wygasły dystopiczne obrazy tragicznej przeszłości, stanowiące newralgiczne punkty współczesności. Cywilizacja europejska została w potworny sposób doświadczona przez dwa konflikty wojenne, które do chwili obecnej promieniują swoją ciemną energią. Stulecie, które dotknięte zostało przez systemy totalitarne z charakterystycznym dla nich brakiem wolności, pod swój koniec otwarło się na nadzieję. Była jak świt, wymarzony przez pokolenia, którym los nie dał szansy na życie w wolnym świecie bez cenzury i wewnętrznej autocenzury, z możliwością wyrażania wolnej woli i równie istotną swobodą przemieszczania się i nieskrępowanej samorealizacji. Na początku lat 90., w przepełnionym euforią, elektryzującym okresie posttotalitarnej wolności, podobne rozważania nie miały oparcia w rzeczywistości. Zjednoczona Europa, nie dopuszczała żadnych wątpliwości co do globalnego kierunku, w jakim podążają państwa Europy Wschodniej – kraje, które po pięćdziesięciu latach totalitaryzmu brały dopiero głęboki oddech, zachłystując się gwałtownym zachwytem odkrywania. Demokratyczna koncepcja wspólnoty jawiła się jako niepodważalna, a rzeczywistość nie miała alternatywy. Na początku lat 90. miał nastąpić koniec historii. Na świecie zwyciężyła koncepcja liberalnej demokracji. W sensie metaforycznym miał definitywnie nastąpić okres stagnacji rozwojowej, stabilności społecznej i socjalnej, mieliśmy spodziewać się jedynie szarej przyszłości, „przyszłej historii” pozbawionej ryzyka turbulencji i właściwie skostniałej pod względem rozwoju. Świat miał zatrzymać się w swej finalnej fazie rozwojowej. W podobnym kontekście modelowana była wizja „końca historii” politologa Francisa Fukuyamy (której nie potwierdziła dzisiejsza globalna rzeczywistość). Postulowany obraz generalizował ideę jednolitego świata, spójnego pod względem powszechnych wartości charakteryzujących tzw. świat Zachodu. Ogłoszony Nowy Porządek Świata, koncepcja zjednoczonej Europy i przekształcenie istniejącego przez długie dziesięciolecia dwubiegunowego porządku w świat jednobiegunowy faktycznie sprawiały wrażenie, że spełnia wyimaginowany koniec historii... W krótkim momencie dziejów potencjalne obrazy mogły wywoływać odczucie, że nasza linearnie rozwijająca się przyszłość będzie niemal wyjałowioną przez pozbawienie rozbieżności pustynią, których istnienie do tej pory nadawało jej immanentną dynamikę.

Obrazy wczesnych lat 90. powoli przykrywa woal czasu. Świat nie podąża za politologicznymi rozważaniami i zmienia się według innych dyskursów. W ciągu ostatnich trzydziestu lat w swej dynamice zdecydowanie odrzucił skonstruowaną wizję konceptualnego „końca historii”. Co więcej lata te przyniosły obrazy klasycznego dramatu poprzedzającego kluczowy moment historii. Świat nie zaznaje pokoju, ale stał się płynny i całkowicie niepodobny do konceptualnej niezmienności utopijnie postulowanego „rozwoju”. Przeżywamy okres globalnego niepokoju i niekończących się turbulencji. Nigdy nie widziałem świata tak podzielonego bez wspólnego kierunku, bez wewnętrznej spójności i bez oczekiwanej ciągłości dnia teraźniejszego z nadchodzącym dniem. Świat jest globalnie podzielony, a podział ten doprowadza do upadku dotychczasowych paradygmatów. Mityczne Scylla i Charybda budziły niegdyś postrach. Pod koniec lat 80., wraz z upadkiem reżimów totalitarnych, runęła jedna ściana tego przesmyku... Niekończące się globalne niepokoje wyrosły z chimerycznej nadziei na nowe życie w wolności, świecie pozbawionym konfliktów. Odczuwana gorycz świadczy o tym, że zunifikowany świat przejawia wyraźną niestabilność i tendencje destrukcyjne. Poprzedni dwubiegunowy świat dysponował środkami odstraszającymi, którymi wymuszał równowagę. Jego fundamenty oparte na zwalczających się blokach trwały przez niemal 50 lat jak dwie granitowe skały. Dwie przeciwstawne koncepcje polityczne ścierały się z sobą w zastępczych wojnach. Destrukcyjne procesy współczesnego świata są jakby metaforycznym echem zawalenia się gotyckiego sklepienia, którego nie podpiera już druga połowa strzelistego łuku. Jednobiegunowy świat po krótkim okresie euforycznego przeżywania wolności stopniowo stał się dramatycznie niespokojny. Dotknęły go konflikty, jakich nie doświadczył on nawet w okresie zimnej wojny, kiedy to ścierały się dwa bloki. Niekończące się konflikty zbrojne wstrząsają krajami Środkowego i Bliskiego Wschodu. Zamieszczane aktualnie w mediach relacje z wojen i aktów terroru przypominają niegdysiejsze obrazy ataków terrorystycznych w Niemczech i Włoszech w niespokojnych latach 70. W warunkach gwałtownie zmieniającego się świata pojawia się mnóstwo nieznanych dotychczas zagrożeń. Niepewność ostatnich trzydziestu lat powoduje głębokie pęknięcia w obrazie rzeczywistości i w wyraźny sposób bezpowrotnie dzieli nasz świat. Na początku lat 90. wraz z ostatecznym zwycięstwem liberalnej demokracji miał nastąpić „koniec historii. Jednak okres „nudy” i szarej stagnacji nie nastąpił. Świat stał się zdecydowanie mniej stabilny i generuje katastrofalne zagrożenia. W szybko zmieniających się relacjach i obrazach medialnych śledzimy wizerunek świata jak w zbyt szybko obracanym się kalejdoskopie. Nieustannie generowany ciąg obrazów niejednokrotnie uniemożliwia ich odczytanie i dostrzeżenie ich istoty. Dzisiejszą epokę cyfrową, w której nowe narzędzia kształtują środowisko medialne, charakteryzuje ciąg obrazów, prawd i pytań pozostawionych bez odpowiedzi. Świat jest przepełniony informacjami, a nadmiar informacji zmienia się w szum. Przestrzeń medialna przechodzi w jakąś postfaktyczną mediokratyczną fazę, która nie oczekuje już na odpowiedź i sama kreuje osądy. Rośnie możliwość medialnej manipulacji, wojen informacyjnych, przy jednoczesnym ograniczaniu przestrzeni na myślenie krytyczne. Europa i jej tożsamość są w momencie kryzysowym. Społeczeństwo konsumpcyjne osiąga granice możliwości w sferze ekonomii, zasobów, ekologii i wartości. Europa przeżywa załamanie swej tożsamości pod sztandarem intelektualnego wyjałowienia i kryzysu świadomości. Materializm, który unicestwia religijność i duchowość, stanowi zwieńczenie procesów destrukcyjnych. Narody Europy toczy zapaść demograficzna, w której trudno dostrzec jakieś perspektywy; podobnie sytuacja przedstawia się w przypadku pojmowania rodziny i tożsamości seksualnej. Blizny współczesnego świata stanowią echo ponurego requiem i kryzysu ducha europejskiego. Czy istnieje i jak jest definiowane pojęcie tożsamości europejskiej? Czy istnieje coś takiego jak europejski duch? Jaka jest idea europejskości? Czy to tylko obszar geograficzny i środowisko przyjazne pod względem socjalnym? Czy stanie się miejscem dla każdego? Czy obserwujemy, przeżywamy i uczestniczymy w samozagładzie Europy? „Synu człowieczy, Ni rzec, ni odgadnąć nie zdołasz, albowiem wszystko, co znasz, To stos potłuczonych obrazów” wzdychał poeta Thomas Stearns Eliot2. Świat powoli ulega przeformatowaniu. Podlega niewyobrażalnym do tej pory metamorfozom. Na tle konfliktu cywilizacyjnego, rozwiązującego faktyczne błędy popełniane wobec środowiska naturalnego czy związane z nienasyconym konsumpcjonizmem,

przy rosnącej świadomości pojawiają się niejednokrotnie radykalne rozwiązania z dziedziny inżynierii społecznej. Agresywny aktywizm klimatyczny, forsowanie idei zielonej energii, promowanie ograniczenia konsumpcji, fetyszyzacja procesów cyfrowych i globalna cyfryzacja społeczeństwa, zaostrzające się próby ostracyzowania przemysłu i stosowania paliw kopalnych, ograniczanie przyszłości motoryzacji nieuargumentowaną wyraźnie mantrą ekologizmu - wszystkie te zjawiska kształtują niewesołą wizją przeobrażenia funkcjonowania społecznego w bliskiej europejskiej przyszłości. „Myślę, że jesteśmy w szczurzej alejce”, napisał poeta T.S. Eliot w swym przełomowym dziele poetyckim „Ziemia jałowa”3, kreśląc swój obraz, jałowego świata po apokalipsie I wojny światowej. Może faktycznie wędrujemy przywołaną w obrazie poetyckim ponurą uliczką, którą martwi usiali kośćmi? Tomas Stearns Eliot niemal sto lat temu zapisał swą poetycką wizję. Zaiste, nie przeżywamy prognozowanego w teorii politologicznej „końca historii”. Czy wersy starej rockandrollowej piosenki zespołu The Rolling Stones staną się tym obrazem, który przyniesie przyszłość? „No colors anymore, I want them to turn black...”4. Wbrew politologicznej wizji przyszłość nie zmieniła się w nudny proces ani w stan bezruchu. Wizję końca w strukturalnej i systemowej stagnacji zastąpił stan obecny, który znalazł się w nieprzewidywalnej dynamice procesów. Nigdy nie widziałem tak podzielonego świata. Czy czas frustrującego uczucia beznadziei stanie się momentem zwrotnym? Metaforyczne odczuwanie obrazu jałowości wywołuje pytanie: za nami jest pusta równina, a jaki obraz powstanie przed nami? Jaki aktualny obraz teraźniejszości i wizję koncepcyjną stworzy obecny czas pełen podobnych dławiących wątpliwości? Czy pojawi się wizja obrazu nadziei na nowy świt? Czy Piękno dzieła sztuki uratuje przyszłość? Czy też nadejdą tylko apokaliptyczne obrazy dokumentujące piekło, dzień sądu ostatecznego i wygnanie z raju? Czy naszą teraźniejszość i dzień jutrzejszy czekają obraz słonecznego dnia i błękitnego nieba, czy też „groźny koniec lub groza bez końca” podsycany przez media? Podzielony świat, tracąc jednolitość przekazu, traci zdolność do komunikacji. Czy będą to strzępy obrazów bez przekazu? Nigdy nie widziałem tak podzielonego świata. Czy czas beznadziei stanie się momentem zwrotnym? Trwający proces, budzący silne emocje i niezwykle intensywnie odczuwany, ma wymiar eschatologicznej idei. Proces ten przebiega równocześnie z postrzeganym niemal irracjonalnie kryzysem, jaki powstał i trwa w efekcie rujnowania europejskiej tradycji kulturalnej i wskutek obserwowanej ze smutkiem dehumanizacji. Owa refleksja stanowi odbicie obecnych „dziwnych czasów”, jakże z gruntu odmiennie zdeterminowanych niż prognozowany „koniec historii”, wspomniany we wstępie moich rozważań. W kontekście emocji pojawiających się przy obserwacji ponurego plątania się poszukiwanej drogi wyjścia z labiryntu dnia dzisiejszego, na której zgubiliśmy mityczną nić Ariadny, ze zdwojoną siłą brzmią słowa barda polskiej piosenki, Czesława Niemena5. Słowa te wyrażają głęboką wiarę w dobro, wbrew bolesnemu doświadczeniu, że ten świat jest dziwny, dziwaczny, niepojęty i że jest w nim wiele zła ... Wyśpiewane przez Niemena pełne ekspresji słowa wiary i nadziei rozbrzmiewają na tle smutnych tonów przeczuwanego tragicznego requiem jak wzniosły, głęboko humanistyczny akord. Z natarczywością przypominają, że w naszej tradycji duchowej zachował się naturalny humanitaryzm i wiara w Dobro, które należą do najgłębszych wartości i najświętszych motywacji naszego sumienia, zakorzenionych trwale w naszym dziedzictwie moralnym. Słowa piosenki przypominają nam, że świat nie zginie właśnie dzięki ludziom dobrej woli...

Księga Koheleta (Koh. 1,2), w: Biblia Tysiąclecia. Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu. T.S. Eliot, The Waste Land; Ziemia jałowa, przeł. A. Pomorski, „Kwartalnik Artystyczny: Kujawy i Pomorze” nr 2 (6), 1995, s.7. 3 T.S. Eliot, Ziemia jałowa, op.cit., s.11. 4 M. Jagger, K. Richards, Paint it black, The Rolling Stones, „Aftermath”, 1966 (LP). 5 Cz. Niemen, Dziwny jest ten świat, Niemen & Akwarele, „Dziwny jest ten świat”, 1967 (LP) 1 2

Dziwny jest ten świat, Gdzie jeszcze wciąż Mieści się wiele zła. I dziwne jest to, że od tylu lat Człowiekiem gardzi człowiek. Dziwny ten świat, świat ludzkich spraw, Czasem aż wstyd przyznać się. A jednak często jest, że ktoś słowem złym Zabija tak, jak nożem. Lecz ludzi dobrej woli jest więcej I mocno wierzę w to, że ten świat Nie zginie nigdy dzięki nim. Nie! Nie! Nie! Nie! Przyszedł już czas, Najwyższy czas, Nienawiść zniszczyć w sobie…

Strange is this world ...

Everything we hear is an opinion, not a fact. Everything we see is a perspective, not the truth. Marcus Aurelius

Peter Markovič

How can I feel happy when I see people crying around me... In the words of one of the leading French poets of the 20th century, a Slovak artist entitled his work. When I reflect on the mission of art in the modern world, I am overwhelmed with darkness and a gloomy premonition. Looking at the direction and noticing the contours of what can only be called the future, full of fear, I am penetrated by the depressing sense of passing, which in the tradition of European culture has been expressed in familiar words denoting the futility of desires and the tragedy of life. Vanitas vanitatum (Vanity over vanities)1 - these are the words characteristic for the Baroque period, which was marked by devastating wars and the European conflict that unfolded in the first half of the 17th century. It overshadowed Europe and its emotionality for many years to come. I have often wondered how, in such a tragic period, people could think about art. Who thought about art at that time? When does true art worthy of its name come into being, embodying the deepest humanistic ideas, expressing the human spirit and bringing beauty to a world affected by misfortune? Looking back, we see that the tragedy of this unfortunate period did not prevent the masterpieces of European and world music or works of art from being created. What is the connection between the tragedy of time, its horrors, its oppression and the emotional despair it brings? Do we have the right to be happy? Are we entitled to it, like to a loan? The previous century left deep traumas and wounds which have not healed to this day. We still feel that the dystopian images of the tragic past, which are the critical points of our times, have not yet died away. European civilisation has been horribly affected by two wars, which cast their darkness over us to this day. The century which was affected by totalitarian systems with their characteristic lack of freedom, in the end, opened to the hope and dawn which was dreamed of by generations whom fate did not give the chance to live in a free world without censorship and internal self-censorship, offering the possibility of expressing their will and the equally important possibility of free movement and self-accomplishment. In the early 1990s, in the euphoric and electrifying period of post-totalitarian freedom, such considerations had no basis in reality. A united Europe, a deep breath after 50 years of totalitarianism in an abrupt delight of discovery, allowed no doubts about the global direction in which the countries of Eastern Europe were heading. The democratic concept of community appeared to be irrefutable, and reality had no other alternatives. In the early 1990s, the „end of history” was about to come. The concept of liberal democracy prevailed in the world. In a metaphorical sense, a period of developmental stagnation as well as civil and social stability was supposed to definitely come, and we were only to expect a „gray” future, a history devoid of the risk of turbulence and virtually ossified in terms of development. The world was about to stop in its final developmental phase. In a similar context, the vision of the „end of history” by a political scientist Francis Fukuyama was modelled, which differed from the current global situation. The postulated image generalised the idea of a uniform world, consistent in terms of common values characterising the so-called Western world. The proclaimed New World Order, the concept of a united Europe and the transformation of a decades-long bipolar world order into a unipolar world did in fact give the impression of an imaginary end of history... In a brief moment in time, potential images could suggest that our linearly developing future would be an almost barren desert, devoid of immanent divergent dynamics. Yet, the images of the early 1990s are slowly being covered by the veil of time. The world does not follow the considerations of political science, but changes according to other discourses. Over the past thirty years, the world, in its dynamics, firmly

rejected the constructed vision of the conceptual „end of history”. What is more, these years brought pictures of a classic drama preceding a key moment in history. The world did not find peace; instead, it became fluid and completely unlike the conceptual invariability of the utopian „development”. We are going through a period of global anxiety and endless turbulence. I have never seen a world so divided - without a common direction, internal consistency and the expected continuity of the present and coming day. The world is globally divided, and this division is leading to the collapse of existing paradigms. Scylla and Charybdis used to arouse mythical terror. In the late 1980s, with the collapse of the totalitarian regimes, one wall of the cliff collapsed... Endless global unrest grew out of a chimerical hope for a new life in freedom and a conflict-free world. The perceived bitterness proves that the unified world shows marked instability and destructive tendencies. The previous bipolar world had its deterrents which were used to maintain a forced balance. Its foundations based on fighting blocks lasted for nearly 50 years, like two granite rocks. Two opposing political concepts clashed in proxy wars. The destructive processes of the modern world are like a metaphorical echo of the collapse of the Gothic vault, which is no longer supported by the other half of the soaring Gothic arch. After a short period of euphoric freedom, the unipolar world slowly became dramatically restless. It was affected by conflicts, even during the so-called Cold War, when two blocks clashed in proxy wars. Endless wars shake the countries of the Near and Middle East. Reports from wars and terrorist acts, currently published in the media, almost resemble the erstwhile images of terrorist attacks in Germany and Italy in the troubled 1970s. In the conditions of a rapidly changing world, there are many threats and precedents so far unknown. The uncertainty of the last thirty years caused deep cracks in the picture of reality, and clearly and irretrievably divided our world. In the early 1990s, with the final victory of liberal democracy, „the end of history” was about to come. However, a period of „boredom” and grey stagnation did not follow. The world became much less stable, generating catastrophic threats. In rapidly changing media relations and images, we see the world as if in a too quickly changing kaleidoscope. The continuously generated sequence of images often makes it impossible to read them and to see their essence. Today’s digital age, in which new tools are determined by the media environment, is characterised by a series of images, truths and unanswered questions. The world is overflowing with information, and the excess of information turns into noise. The media space goes into some post-factual mediocratic phase in which it no longer waits for an answer and creates judgements by itself. The possibility of media manipulation and information wars is growing, at the same time eradicating the space for critical thinking. Europe and its identity are in a crisis. The mass consumer society is reaching its limits in terms of economy, resources, ecology and values. Europe is experiencing an identity crisis under the banner of intellectual depletion and a crisis of consciousness. Materialism, which annihilates religiosity and spirituality, is the culmination of destructive processes. The nations of Europe are experiencing a demographic crisis, in which it is difficult to see any perspectives, and the situation is similar in the case of the concept of family and sexual identity. The scars of the modern world are an echo of a gloomy requiem and the crisis of the European spirit. Does the concept of European identity exist and how is it defined? Is there such a thing as a European spirit? What is the idea of being European? Is it just a geographic area and a socially friendly environment? Will it become a place for everyone? Do we observe, experience and attend the self-destruction of Europe? „Son of man, /You cannot say, or guess, for you know only / A heap of broken images”, sighed the poet Thomas Stearns Eliot2. The world is slowly reforming. It is subject to metamorphoses which so far have been unimaginable. In the context of the civilisation conflict that resolves the actual errors in the attitude to the natural environment, insatiable consumerism and the

awareness of the need to define the attitude towards harmonised consumption growth, radical solutions of social engineering often appear. Aggressive climate activism, forcing green energy, limiting consumption, fetishisation of digital processes and the global digitisation of society, increasing attempts to ostracise the industry and the use of fossil fuels, limiting the future of the automotive industry, a clearly insufficiently argued mantra of environmentalism and potential restrictions on personal consumption disastrously affect and form a helpless vision of reduction and reformatting natural forms of social functioning in the near European future. „I think we are in rats’ alley”3, wrote T.S. Eliot in his ground-breaking poem „The Waste Land”, creating his own image or vision of a barren world after the apocalypse of World War I. Maybe we are actually wandering the gloomy street referred to in the poem, where the dead men lost their bones? Nearly a hundred years ago, Thomas Stearns Eliot wrote down his poetic vision. Indeed, we are not experiencing the „end of history” anticipated in political science. Will the lines of an old rock’n’roll song by The Rolling Stones become the picture that the future holds? „No colours anymore, I want them to turn black...”4. Contrary to the vision of political science, the future did not turn into a boring process and a state of inertia. The vision of the end in structural and systemic stagnation was replaced by the current state, which found itself in the unpredictable dynamics of processes. I have never seen a world so divided. Will the time of the frustrating feeling of hopelessness become a turning point? The metaphorical perception of the image of drought raises the question: behind us is an empty plain - what will be ahead of us? What current picture of the present and what conceptual vision will be created by our times, full of similar stifling doubts? Will there be a vision of an image of hope for a new dawn? Will the beauty of the work of art save the future? Or will there be only apocalyptic images documenting hell, the doomsday and the expulsion from paradise? Will our present and tomorrow face an image of a sunny day and a blue sky, or will there be „a dangerous end or an endless horror” fuelled by media circles? A divided world, losing the uniformity of message, loses the ability to communicate. Will there be scraps of images with no message? I have never seen a world so divided. Will the time of hopelessness become a turning point? The eschatological ideas of the emotively and intensely felt process in the ongoing, almost irrationally perceived crisis resulting from the destruction of the European cultural tradition and the sadly observed dehumanisation reflect the „strange times” which are currently being experienced - so fundamentally different from those envisaged at the beginning of the considerations on the aforementioned and defined „end of history”. In the context of the emotions that arise when observing the gloomy tangling of the way we are looking for a way out of the labyrinth of today, on which we lost the mythical Ariadne’s thread, the words of a Polish bard, Czesław Niemen5, sound with redoubled power, deeply expressing the belief in goodness despite the painful experience that this world is strange, bizarre, incomprehensible, with a lot of evil... The expressive words of faith and hope sung by Niemen resound like a sublime, deeply humanistic chord against the background of the sad tones of a pre-conceived tragic requiem. They urgently remind us that our spiritual tradition preserves the natural humanitarianism and faith in the Goodness, which are among the deepest values and most sacred motivations of our conscience, and which are deeply rooted in our moral heritage. The lyrics of the song remind us that the world will not perish thanks to people of good will... 1 2

3 4 5

Ecclesiastes 1, 2. Thomas Stearns Eliot: The Waste Land, 1922. (Pustatina. Bratislava, Slovenský spisovateľ, 1966 - translation by Ján Buzássy in cooperation with Zuzana Bothova) Polish translation retrieved from: Thomas Stearns Eliot, The Waste Land, Art Quarterly 2 (6) 1995, Kuyavia and Pomerania, page 6 and 11, translation by Adam Pomorski. Ibidem. Mick Jagger / Keith Richards: Paint It Black. The Rolling Stone. “Aftermath”, 1966 (LP). Czesław Niemen: Strange Is This World. Czesław Niemen & Akwarele. “Strange Is This World”, 1967 (LP). Quote from the Ecclesiastes (Ecclesiastes, 1.2 Millennium Bible).

Oh, strange is this world Well, still it seems There’s far too much evil And strange it is That since long ago Man despises man Oh, strange this world Of human affairs Sometimes I’m ashamed to be in it Oh, so often a man can kill Through a bad word Just like a knife. But most people are of good will I - thanks to them - believe That this world Should never, never die No! No! No! No! And now, the time has come The final time for hatred, for hatred To destroy itself.

Wprowadzenie

Marcin Lachowski Obrazowe refleksje Triennale „Srebrny Czworokąt” organizowane przez Galerię Sztuki Współczesnej w Przemyślu prezentuje twórczość malarską jako ważny obszar sztuki aktualnej. Obecna edycja, zatytułowana Dziwny jest ten świat, oprócz poetyckich konotacji w sposób szczególny akcentuje autonomiczny świat wyobraźni jako nośnika malarskich znaczeń - zdziwienie jest artystyczną reakcją na zastaną rzeczywistość. Taki wątek podejmuje Peter Markovič w kuratorskim wprowadzeniu do wystawy. W swoim tekście ukazuje współczesność po symbolicznym „końcu historii”, a więc po organizacji świata według wielkich ideologicznych i politycznych narracji, konstruowanych na sposób totalitarny. Autor wskazuje jednak na współczesne zagrożenia, na ogrom nieprzewidywalnych i tragicznych losów wynikających z globalizacji - wstrząsów określających aktualne relacje społeczne, polityczne i stosunki obyczajowe. Nawiązując do piosenki Czesława Niemena, artystyczne zdziwienie to przede wszystkim niezgoda na zło. Może wyrażać się za pomocą różnych praktyk artystycznych, podejmujących uniwersalne i egzystencjalne przesłanie. Zdziwienie, olśnienie, wyobcowanie, zaskoczenie, niezwykłość stanowiły cechy artystycznych poszukiwa w dwudziestym wieku, określając surrealistyczny świat fantazji i społecznych utopii związanych z realizacjami futurystów i konstruktywistów, wyznaczały kręte ścieżki artystycznych narracji. W nadziejach awangardy przeglądała się sztuka drugiej połowy zeszłego stulecia, afirmując nowoczesne media, zarazem wskazywała na indywidualną wolność artystyczną czy wreszcie zawsze niekompletny, niepełny kształt dzieła jako wyraz rozproszonego świata, wobec którego postawiony jest odbiorca. Po doświadczeniach artystycznych drugiej połowy XX wieku, wpisanych w popkulturową zasadę reprezentacji, po doświadczeniach appropriation art eksponujących zespół klisz kulturowych, wreszcie po doświadczeniu hybrydycznych, złożonych instalacji, absorbujących widza alternatywną rzeczywistością, świat przedstawiony jawi się jako nieustannie mediowany, zapośredniczany. Wobec tych eksperymentów kontynuacje praktyk malarskich mogą wydawać się kłopotliwe, ze względu na tradycyjny warsztat i statyczną kompozycję. Współczesne poszukiwania malarskie uczytelniają jednak podstawowe motywacje twórczości artystycznej zawarte w fenomenie zdziwienia. Obecna edycja Triennale pokazuje ponad sto prac wykonanych przez ponad sześćdziesięciu artystów. Wystawa, prezentując ważne ośrodki Euroregionu Karpackiego nie ma charakteru lokalnego, pokazuje istotne tendencje w malarstwie współczesnym, nawiązujące do dwóch tradycji dwudziestowiecznych - malarstwa abstrakcyjnego i figuracji. Konkurs malarski „Srebrny Czworokąt” podejmuje dialog z takim rozumieniem sztuki, które stanowi niejasne, niewyraźne odbicie rzeczywiści, prezentowanej poprzez różne malarskie konwencje, w równym stopniu wyznaczając dystans wobec bezpośredniej imitacji natury, ale także wobec hermetycznego stosowania malarskiego znaku. Sięgając do wcześniejszych wzorów, akcentując indywidualny sposób kształtowania artystycznego wyrazu i interpretowania tradycji malarskiej, twórcy podkreślają zarazem suwerenny, autonomiczny status obrazowania. Pojęcie autonomii zostało rozpowszechnione w opisie sztuki modernistycznej, akcentując abstrakcyjny, niefiguratywny charakter: autonomia może być rozumiana jako konieczny rozwój form, niezależny od zewnętrznego kontekstu, jako swoista specjalizacja języka sztuki uniezależniona od opisywania rzeczywistości, kreuje własne estetyczne wartości, oferuje odpowiedź dla zmieniającego się świata. W tym sensie może przyjmować funkcje krytyczne: redukując opis, definiując odrębny obszar aktywności artystycznej, może być interpretowana jako nierzeczywistość, obszar niezależny i wolny od reguł i praw zastanej rzeczywistości. Autonomia może dotyczyć także doświadczenia odbiorcy, same jakości plastyczne zamknięte w formie intensyfikują przeżycie. Takie rozumienie może dotyczyć rozwoju całej sztuki, która istotne doświadczenie przynosi w rozwiązaniach kompozycyjnych, formalnych, dla których abstrakcja jest szczególną, radykalną formą. Bezinteresowność przeżycia jest estetycznie związana z obszarem sztuki, a nie z pragmatyką codzienności. Ten rodzaj przeżycia ma charakter intuicyjny, natychmiastowy, wynika z uporządkowanej i koniecznej struktury dzieła sztuki.

Prezentacja prac w ramach „Srebrnego Czworokąta” odwołuje się do różnych znaczeń autonomii sztuki, dokonując interpretacji wyobrażeń przetworzonych, wyjętych z obszaru masowej wizualności, po kompozycje działające walorami czysto plastycznymi. Warto przywołać kilka przykładów prac, nie tylko dla ich indywidualnych walorów, ale jako przykłady określonego stanowiska, reprezentujące aktualne wymiary refleksji towarzyszącej formułom malarskim. Do konwencji malarstwa fotorealistycznego nawiązują obrazy Andrzeja Rułki, ukazujące serie wizerunków twarzy, poddanych deformacji, pęczniejących, gubiących indywidualną tożsamość, stających się enigmatycznym zapisem. Ze względu na rygorystyczny układ, przypominają konwencję fotograficznego tableau, malarsko przekreślonego, poddanego gwałtownemu unieważnieniu. Innym zapisem przekształconej malarsko rzeczywistości są „małe narracje” Marcina Czarnopysia, trawestujące fotografię otworkową poprzez regularną strukturą malarskich detali, które prezentują fragmentaryczną zabudowę, pejzaże, portretowane postaci, podlegające fragmentaryzacji i monochromatycznie ujednolicone. Język fotografii stapia się ze swobodnym malarskim, opracowaniem. Figuracja stanowi także istotny element kształtujący twórczość Anety Panas, Barbary Porczyńskiej, Sylwestra Stabryły, Eszter Láng z Wegier czy Greti Adriene Papiu z Rumunii. Pokazując wizerunki postaci ludzkiej, przywołują ją w sposób fragmentaryczny, anonimowy, sylwetowy. Szczególnie w przypadku Barbary Porczyńskiej, tworzącej studium aktu, postać kobieca ujęta rekwizytami wyznaczającymi klaustrofobiczne przestrzenie pokazuje granice fizycznej cielesności i seksualności. Tradycja figuracji staje się nośnikiem egzystencjalnych doświadczeń, akcentujących ból, cierpienie lub przywodzi proces anonimizacji postaci, poddanej fragmentaryzacji lub multiplikacji na płaszczyźnie obrazu. Odmiennym wariantem malarskiego dialogu z nowoczesnością jest problem doświadczania natury wyrażonej malarskim znakiem. Proces abstrahowania, kształtowania suwerennej pozycji wobec rzeczywistości staje się materią malarskiej formy. W tym sensie Bramy Elżbiety Pióreckiej wyznaczają granicę przedstawienia i malarskiej przemiany przedmiotu w studium szlachetnej, statycznej, zgeometryzowanej formy. Uważna imitacja przedmiotu prowadzi do uwypuklenia abstrakcyjnej kompozycji obrazu, poprzez użycie malarskiego kadru, a także wydobycie intensywnego połysku i blasku prezentowanych detali. Studium przedmiotu poddanego uproszczeniu, geometryzacji, odsłaniającego precyzję technicznego rysunku określa prace Jarosława Sankowskiego, który przekształcająca codzienne wnętrza i urządzenia w szkicowo zaznaczoną malarską rzeczywistość. Artysta sprowadza rekwizyty do pryncypiów geometrycznej struktury. W tej kategorii mieszczą się także prace Katariny Balúnovej ze Słowacji oraz Mariyi Klymenko z Ukrainy, a także wysmakowane, zgeometryzowane studium martwej natury Darynny Skrynnyk Myski z Ukrainy, umiejętnie łączącej spuściznę kubistycznej syntezy ze zróżnicowaną fakturą malarstwa materii. Jeszcze innym wariantem abstrahowania jest wnikliwa obserwacja i trawestacja natury, wydobywanej za pomocą ekspresyjnej formuły malarskiej w twórczości Barbary Bogoty-Tomali i w kompozycjach Aleksandry Zuby-Benn oraz Zsuzsy Szász z Węgier. Ten efekt uogólniania i fragmentaryzacji określa cykl Magdaleny Cywickiej, zatytułowany Pamięć. Scala on rygorystycznie pomyślane kompozycje oparte na modułowych prostokątach, które kadrują osobne części pejzażu, układając się w kalejdoskopową mozaikę. Artystka łączy obserwację natury z próbą jej katalogowania w wizualnym tableau. Tytułowy aspekt „pamięci” odnosi widza do tematu naoczności i syntetycznego przetworzenia. Syntetyczne obrazy natury są także przedmiotem malarskich interpretacji Elżbiety Cieszyńskiej posługującej się dużymi płaszczyznami czystych, intensywnych barw, układających się w uporządkowane geometryczne układy, przypominające drogi ciągnące się w głąb uprawnych pól. Dokonując trawestacji widocznego po horyzont krajobrazu, pokazują abstrakcyjne pejzaże podlegające wizualnej syntezie i kondensacji. Autonomia malarska może uzyskiwać swój stan radykalny, zrywając więzi z przedstawieniem, akcentować logikę wiązania form na płaszczyźnie płótna, uzyskiwać status samodzielnych i niezależnych znaków. Takie rozumienie jest kanwą ekspresyjnych rysunków i linearnych struktur Volodymyra Stetsuli z Ukrainy czy geometrycznych struktur Diany Bohnstedt Gavrilas z Rumunii, opartych na regularności modułu i przypadkowym rozłożeniu wzoru planimetrycznych figur na płaszczyźnie płótna, przypominających wizualizację fraktali. Malarski znak znajduje swoje rozwinięcie w obrazach pisanych Magdaleny Uchman, łączącej elementy czytelnych geometrycznych podziałów siatki i przestrzennych brył ze swobodnym duktem pisma, określającego wyrazy, frazy, spontaniczne zapisy, przypominające miejskie murale bądź drapane sgraffita. Łączenie różnych malarskich form prowadzi zarazem do wytworzenia autonomicznego wyobrażenia, swobodnie łączącego i kontrastującego ze sobą style.

Wreszcie tryptyk Liudmily Davydenko odtwarza proces usamodzielniania materii malarskiej, ukazując zagęszczającą się linearną strukturę, w pierwszym kadrze skoncentrowaną wokół niewielkich ciemnych detali, regularnie rozmieszczonych na płótnie i przypominających pierwotne komórki, aż po gęstą sieć splatającą płaszczyznę obrazu, wydobywającą nową, pulsującą, dynamiczną przestrzeń obrazu. Cykl malarski układa się w proces wyłaniania abstrakcyjnej przestrzenności wizualnych elementów. Prezentowane prace, sygnalizowane jako przykłady współczesnych praktyk malarskich powiązanych kategorią „autonomii”, odnoszą się do różnych składni nowoczesnego obrazowania. Rozwijają, parafrazują, reagują na utrwalone malarskie konwencje. Akcentują autonomiczny wyraz malarstw, polegający na przetworzeniu obserwowanej rzeczywistości i poszukiwaniu nowych plastycznych kształtów. Nie stanowią jednak zapisu tylko własnego malarskiego idiomu, lecz wpisują się w kulturowy kontekst i społeczny wymiar. Na czym zatem polegałaby wierność formom malarskim, na czym polegałaby odpowiedź na katastroficzne rozumienie „dziwnego świata”? Może właśnie na poszukiwaniu integralnej formy, osłabiającej jednoznaczne więzy z rzeczywistością zapośredniczoną, szukającej osobowego dialogu między widzem i obrazem. Współczesne malarstwo może zrywać z katastroficznym oglądem współczesności, podpowiadając, że świat jest dziwny sugerując otwarcie się nań. Zarazem może kultywować różne tropy dwudziestowiecznej historii malarstwa jako wyrazu kreacji rzeczywistości spersonalizowanej i zindywidualizowanej.

Introduction

Marcin Lachowski Reflections on images Organised by the Gallery of Contemporary Art in Przemyśl, the “Silver Quadrangle” Triennale presents paintings as an important area of current art. Apart from poetic connotations, this edition entitled “Strange is this world” particularly stresses the autonomous world of imagination as a carrier of painting senses where astonishment is an artistic reaction to the encountered reality. This notion is taken up by Peter Markovič in the curator’s introduction to the exhibition. In his text, he shows the present after the symbolic “end of history,” that is the organisation of the world according to grand ideological and political narratives structured in a totalitarian fashion. The author depicts modern threats, the immensity of unpredictable and tragic fates arising from globalisation, tremors defining the current social, political and moral relations. With reference to Czesław Niemen’s song, the artistic astonishment is, first and foremost, disagreement with evil. It may be expressed with various artistic practices focusing on an universal and existential message. The astonishment, revelation, alienation, surprise and rarity were the features of artistic searches in the twentieth century. By defining the surreal world of fantasy and social utopias related to the works of futurists and constructivists they set the meandering paths of artistic narratives. The art of the second half of the twentieth century looked into the mirror of avantgarde hopes, affirmed modern media, and simultaneously pointed to individual artistic freedom or the everincomplete shape of the work as an expression of a diffused world that the beholder faced. After the artistic experiences of the second half of the twentieth century, embodied in the popular culture principle of representation, after the experiences of appropriation art exposing a set of cultural calques, and finally after the experiences of complex hybrid installations absorbing the viewer with their alternative reality, the depicted world is constantly mediated. In view of these experiments, the continuation of painting practices may seem problematic due to their traditional technique and static composition. Modern painting searches highlight the basic motivations of artistic works included in the phenomenon of astonishment. This edition of the Triennale presents more than one hundred works created by over sixty artists. By presenting important cultural centres in the Carpathian Euroregion, the exhibition is not subnational, as it presents vital tendencies in contemporary painting drawing upon two twentiethcentury traditions of abstract and figure painting. The “Silver Quadrangle” painting competition enters into a dialogue with such an understanding of art which is an ambiguous and unclear reflection of reality presented with various painting conventions, equally showing the distance to the direct imitation of nature and the hermetic use of a painted sign. By drawing on the patterns of the past, emphasising the individual method of shaping artistic expression and interpreting painting traditions, the artists also highlight the sovereign and autonomous status of representation. The notion of autonomy was popularised in the description of modernist art emphasising its abstract and nonfigurative character: autonomy can be understood as the necessary development of forms, regardless of the external context, as a kind of specialisation of the language of art, independent of the description of reality which creates its own aesthetic values and offers an answer to the changing world. In this sense, it may assume critical functions: reduce the description and define a separate area of artistic activity, it may be interpreted as unreality, an independent and free area in juxtaposition to the rules and laws of the encountered reality. Autonomy may also refer to the recipient’s experience, as the artistic qualities themselves intensity the sensation when enclosed in a form. Such understanding may apply to the development of art as a whole, which brings vital experiences in composition and formal solutions and for which abstraction is a particularly radical form. The disinterestedness of sensation is aesthetically related to the area of art and not the pragmatism of everyday life. This type of sensation is intuitive, immediate, and stems from the orderly and necessary structure of the work of art.

The presentation of works as part of the “Silver Quadrangle” refers to various meanings of the autonomy of art offering the interpretation of processed images taken out from the area of mass visuality up to works operating with purely artistic values. It is worth naming some examples of works: not only because of their individual values, but as examples of a certain position representing the current dimensions of reflection which accompanies painting formulas. The paintings of Andrzej Rułka refer to the convention of photorealistic painting and show a series of images of faces that are deformed, swell, lose their individual identity and become an enigmatic record. Due to their rigorous layout, they remind us of the convention of a photographic tableau crossed out by painting and subjected to violent cancellation. Another record of reality transformed by painting is seen in “little narratives” by Marcin Czarnopyś which travesty the pinhole camera with a regular structure of painting details, present fragmentary development, landscapes, portrayed figures that are subjected to fragmentation and standardised monochromatically. The language of photography merges with a free study in painting. Figure painting is also a vital element shaping the works of Aneta Panas, Barbara Porczyńska, Sylwester Stabryła, Eszter Láng from Hungary and Greti Adrien Papiu from Romania. By showing the images of human figures, they evoke them in a fragmentary, anonymous and silhouettelike fashion. Particularly, in the case of Barbara Porczyńska, who creates a study in the nude, the female figure is surrounded with props setting claustrophobic spaces and shows the limits of physical carnality and sexuality. The figure painting tradition becomes the carrier of existential experiences which emphasise pain and suffering, or brings to mind the process of the anonymisation of a character subject to fragmentation or multiplication at the surface of the painting. Another variant of a painting’s dialogue with modernity is the problem of experiencing nature expressed with in painted. The process of the abstraction and formation of a sovereign position towards reality becomes the matter of the painted form. In this sense The Gates by Elżbieta Piórecka has set the limits of depiction and painted transformation of the object in the study of noble, static and geometrified form. The cautious imitation of the object leads to highlighting the abstract painting composition by using a painting frame and exposing the intensive shine and radiance of the presented details. The study of the object subjected to simplification and geometrification and revealing the precision of technical drawing defines the works of Jarosław Sankowski, who transforms everyday interiors and devices into a sketchlike painted reality. The artist brings the props to the principles of geometric structure. This category also features the works of Katarina Balúnová from Slovakia and Mariya Klymenko from Ukraine, as well as the sophisticated and geometrified study of still life by Daryna Skrynnyk -Myska from Ukraine, who skilfully combines the heritage of cubist synthesis with the diversified textures of matter painting. Another abstraction variant is the thorough observation and travesty of nature achieved with an expressive painting formula in the works of Barbara BokotaTomala and the compositions of Aleksandra ZubaBenn and Zsuzsa Szász from Hungary. This effect of generalisation and fragmentation is conceptualised in Magdalena Cywicka’s series entitled Memory. It combines the rigorously thoughtthrough compositions based on module rectangles which frame separate parts of landscape to form a kaleidoscopic mosaic. The artist combines the observation of nature with the attempt to catalogue it in a visual tableau. The title aspect of “memory” refers the viewer to the theme of eye witnessing and synthetic processing. The synthetic images of nature are also the subject of the painting interpretations of Elżbieta Cieszyńska who uses large surfaces of pure intensive colours that form structured geometric layouts reminiscent of roads that lead deep into the cropland. Through the travesty of landscape leading up to the horizon, they show abstract landscapes subjected to visual synthesis and condensation. The painting autonomy may achieve its radical state by breaking the ties with depiction, emphasise the logic of combining forms on the canvas surface and gain the status of independent signs. Such understanding is the background for the expressive drawings and linear structures of Volodymyr Stetsula from Ukraine or geometric structures of Gabriela Diana Bohnstedt Gavrilas from Romania based on module regularity and the accidental distribution of the pattern of planimetric figures on the canvas surface that reminisce fractal visualisation. The painted sign is developed in the written paintings by Magdalena Uchman combining the elements of clear geometric grid divides and spatial forms with the free duct of writing which denotes words, phrases and spontaneous records reminiscent of city murals or scratched graffiti. The combination of various painting forms leads to the creation of autonomous painted images that freely combine and contrast the painting styles.

Finally, the triptych by Ludmiła Dawidenko recreates the process of the painting matter becoming independent, as she shows the denser and denser linear structure focused in the first frame on small dark details that are regularly scattered on the canvas and remind us of primary cells, right up to a dense net intertwining the painting surface and evoking a new, pulsating and dynamic space of the painting. The painting series forms a process of the revelation of the abstract spatiality of visual elements. Earmarked as examples of modern painting practices linked by the category of “autonomy,” the presented works refer to various syntaxes of modern representation. They develop, paraphrase and respond to the established painting conventions. They emphasise the autonomous expression of painting which involves the transformation of the observed reality and the search for new artistic shapes. Not only do they record their own painting idiom, but they also fit the cultural context and social dimension. What would the fidelity to painting forms entail and what would be the response of the catastrophic understanding of “strange world”? Maybe it is all about the search for integral form which breaks the clear ties with mediated reality and looks for personal dialogue between the viewer and the painting. Contemporary painting may depart from the catastrophic view of the present by saying that the world is strange and that we should be open to it. Thus, it may cultivate various traces of the history of painting in the twentieth century as a sign of the creation of personalised and individualised reality.

Nagrody Srebrny Czworokąt Awards of the Silver Quadrangle 1994 - 2018

1994

1996

1998

WOJCIECH KOZAK, PL Równorzędna Nagroda Pierwsza Equal First Prize

TIMUR SULEIMANOV, UA Grand Prix Wojewody Przemyskiego Grand Prix Voivode of Przemyśl Vivodship

MATEUSZ MARAJ, PL Grand Prix Wojewody Przemyskiego Grand Prix Voivode of Przemyśl

PIOTR WÓJTOWICZ, PL Nagroda Pierwsza Prezydenta Miasta Przemyśla First Prize of The Mayor of Przemyśl

HANA BACOVA, SK Nagroda Równorzędna Prezydenta Miasta Przemyśla Equal Prize sponsored by The Mayor of Przemyśl

TIBOR URBÁN, HU Równorzędna Nagroda Pierwsza Equal First Prize ÁDÁM SZENTPÉTERY, SK Równorzędna Nagroda Druga Equal Second Prize JANUSZ SZPYT, PL Równorzędna Nagroda Druga Equal Second Prize VLADIMIR BRONIŠEVSKÝ, SK Równorzędna Nagroda Trzecia Equal Third Prize MARIUSZ KOŚCIUK, PL Równorzędna Nagroda Trzecia Equal Third Prize PIOTR WÓJTOWICZ, PL Równorzędna Nagroda Trzecia Equal Third Prize ERZSÉBET PALOTAI, HU Nagroda Państwowej Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu Prize of National Gallery of Contemporary Art in Przemyśl JADWIGA SAWICKA, PL Nagroda Prezydenta Przemyśla Prize of The Mayor of Przemyśl IHOR GORIN, UA Nagroda Sekretarza Generalnego Euroregionu Karpackiego Prize of General Secretary of Carpathian Euroregion 1st Term

EMIL POLIT, PL Równorzędna Nagroda Druga Equal Second Prize ÁDÁM SZENTPÉTERY, SK Równorzędna Nagroda Druga Equal Second Prize GEJZA BARCZI, SK Równorzędna Nagroda Trzecia Equal Third Prize ADAM SYPEL, PL Równorzędna Nagroda Trzecia Equal Third Prize IVAN TVERDUN, UA Równorzędna Nagroda Trzecia Equal Third Prize KRZYSZTOF KONCEWICZ, PL Nagroda Państwowej Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu Prize of National Gallery of Contemporary Art in Przemyśl JERZY CEPIŃSKI, PL Nagroda Wojewody Rzeszowskiego Prize of The Voivode of Rzeszów

VLADIMIR BRONIŠEVSKÝ, SK Równorzędna Nagroda Regulaminowa Equal Regular Prize lSTVÁN BURAI, HU Równorzędna Nagroda Regulaminowa Equal Regular Prize VIKTOR KHADZHYNOV, UA Równorzędna Nagroda Regulaminowa Equal Regular Prize IHOR YANOWYCH, UA Równorzędna Nagroda Regulaminowa Equal Regular Prize SÁNDOR TOROK, HU Nagroda Fundowana Wojewody Rzeszowskiego Prize Sponsored by The Voivode of Rzeszów ERZSÉBET PALOTAI, HU Nagroda Fundowana Wojewody Krośnieńskiego Prize Sponsored by The Voivode of Krosno WITOLD PAZERA, PL Nagroda Państwowej Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu Prize of State Gallery of Contemporary Art in Przemyśl

2000

2003

MARYAN OLEKSIAK, UA Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Award of the Minister of Culture and National Heritage

TIBOR URBÁN, HU Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Award of the Minister of Culture and National Heritage Nagroda Specjalna Prezydenta Miasta Krosna Special Award of the Mayor of Krosno

ANTONI NIKIEL, PL Nagroda Równorzędna Marszałka Województwa Podkarpackiego Equal Prize Sponsored by The Marshal of Podkarpackie Voivodeship ZOLTÁN FÁTYOL, HU Równorzędna Nagroda Prezydenta Miasta Przemyśla Equal Prize Sponsored by The Mayor of Przemyśl ZBYNEK PROKOP, SK Nagroda Regulaminowa Prezydenta Miasta Rzeszowa Regular Prize Sponsored by The Mayor of Rzeszów ROMAN ROMANYSZYN, UA Nagroda Prezydenta Miasta Tarnowa Prize Sponsored by The Mayor of Tarnów ZBIGNIEW ŚWIĘCIŃSKI, PL Nagroda Fundowana Marka Kuchcińskiego Wicewojewody Podkarpackiego Prize Sponsored by Marek Kuchciński Vice-Voivode of Podkarpackie Voivodship IHOR SHUMSKYI, UA Nagroda Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu Prize of The Gallery of Contemporary Art in Przemyśl

WITOLD PAZERA, PL Nagroda Marszałka Województwa Podkarpackiego Prize Sponsored by The Marshal of Podkarpackie Voivodship Nagroda Specjalna Prezydenta Miasta Krosna Special Award of the Mayor of Krosno GEJZA BARCZI, SK Nagroda Prezydenta Miasta Przemyśla Equal Prize Sponsored by The Mayor of Przemyśl Nagroda Specjalna Prezydenta Miasta Krosna Special Award of the Mayor of Krosno

NATALIA PIŃCZUK, UA Rumuńska Nagroda Krajowa Romanian National Prize VIOARA BARA, RO Ukraińska Nagroda Krajowa Ukrainian National Prize IHOR ROMANKO, UA Słowacka Nagroda Krajowa Slovakian National Prize ANNA SIEMASZKO, PL Węgierska Nagroda Krajowa Hungarian National Prize ANDRZEJ CIESZYŃSKI, PL Nagroda - zakup Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej Prize - Purchase by the National Museum of Przemyśl District

AUREL ROŞU, RO Nagroda Prezydenta Miasta Tarnowa Prize Sponsored by The Mayor of Tarnów ZDENKA BŁOŃSKA, SK Nagroda Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu Prize of The Gallery of Contemporary Art in Przemyśl IHOR YANOWYCH, UA Nagroda Biura Wystaw Artystycznych w Tarnowie Prize Sponsored by The Office For Art Exhibitions in Tarnów

2006 ALEKSANDRA GRELA, HU Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP Grand Prix sponsored by Minister of Culture and National Heritage PIOTR RĘDZINIAK, PL Nagroda Marszałka Województwa Podkarpackiego Prize Sponsored by The Marshal of Podkarpackie Voivodship URSZULA CHROBAK, PL Nagroda Prezydenta Miasta Przemyśla Equal Prize Sponsored by The Mayor of The City of Przemyśl IHOR ROMANKO, UA Nagroda Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu Prize of The Gallery of Contemporary Art in Przemyśl VLADIMIR OSSIF, SK Rumuńska Nagroda Krajowa Romanian National Prize ROMAN ROMANYSHYN, UA Słowacka Nagroda Krajowa Slovakian National Prize PRZEMYSŁAW POKRYWKA, PL Ukraińska Nagroda Krajowa Ukrainian National Prize FLORIAN HEREDEA, RO Wegierska Nagroda Krajowa Hungarian National Prize IHOR YANOWYCH, UA Nagroda Specjalna Dyrektora Biura Wystaw Artystycznych w Rzeszowie Special Prize sponsored by The Director of BWA Gallery in Rzeszów

2009 ALEKSANDRA ZUBA-BENN, PL Nagroda Specjalna Prezydenta Miasta Tarnowa Special Prize sponsored by The Mayor of the City of Tarnów PIOTR WÓJTOWICZ, PL Nagroda Specialna Prezydenta Miasta Tarnowa i BWA Galerii Miejskiej w Tranowie Special Prize sponsored by The Mayor of The City of Tarnów and BWA Gallery in Tarnów

MARIAN WALDEMAR KUCZMA, PL Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Grand Prix sponosred by Minister of Culture and National Heritage TOMASZ MISTAK, PL Nagroda Wojewody Podkarpackiego Prize sponsored by The Podkarpackie Voivode ATTILA DUNCSÁK, SK Nagroda Marszałka Województwa Podkarpackiego Prize sponsored by The Marshal of Podkarpackie Voivodship JAN SZCZEPKOWSKI, PL Nagroda Prezydenta Miasta Przemyśla Prize sponsored by The Mayor of Przemyśl ANNA HAUSOVÁ, SK Nagroda Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu Prize sponsored by The National Museum of Przemyśl District AUREL ROŞU, RO Nagroda Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu Prize sponsored by The Gallery of Contemporary Art in Przemyśl Nagroda Specjalna Tomasza Poręby Special Prize sponsored by Tomasz Poręba OLEH DAWYDENKO, UA Rumuńska Nagroda Krajowa ufundowana przez Banca Comerciala Romana Romanian National Prize sponsored by Romanian Commercial Bank ROMAN ROMANYSHYN, UA Słowacka Nagroda Krajowa Slovakian National Prize

2012 ANTONI NIKIEL, PL Ukraińska Nagroda Krajowa ufundowana przez Gubernatora Obwodu Lwowskiego Ukrainian National Prize sponsored by Governor of Lviv Region URSZULA CHROBAK, PL Węgierska Nagroda Krajowa ufundowana przez Samorząd Komitatu Hajdu-Bihar Hungarian Nationa Prize sponsored by The Local Government of Hajdú-Bihar County ALEKSANDRA GRELA, HU Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of Triennial Jury IHOR YANOWYCH, UA Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury TADEUSZ BŁOŃSKI, SK Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury PÉTER LENKEY-TÓTH, HU Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury RENA WOTA, PL Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury

RENATA SZYSZLAK, PL Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Grand Prix sponosred by Minister of Culture and National Heritage EMÍLIA ZÁVACKÁ, SK Nagroda Marszałka Województwa Podkarpackiego Award of the Marshal of Podkarpackie Voivodship VOLODYMYR STETSULA, UA Nagroda Prezydenta Miasta Przemyśla Award of the Mayor of the City of Przemyśl ŁUKASZ WOJTANOWSKI, PL Nagroda Elektromontaż Przemyśl Award of Elektromontaz Przemysl BARBARA SZAL-PORCZYŃSKA, PL Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury

NINA ZIELIŃSKA-KRUDYSZ, PL Nagroda Biura Wystaw Artystycznych w Rzeszowie Award of the BWA Gallery in Rzeszów ISTVÁN BURAI, HU Nagroda Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu Award of the Gallery of Contemporary Art in Przemyśl BARBARA SZAL-PORCZYŃSKA, PL Nagroda Muzeum Sztuki w Miszkolcu, Węgry Award of the Muzeum of Art in Miskolc, Hungary ALICJA CZAJKOWSKA-MAGDZIAK, PL Nagroda Cris County Museum w Oradei, Rumunia Award of The Cris Country Muzeum in Oradea, Romania

ALICJA CZAJKOWSKA-MAGDZIAK, PL Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury VALENTIN ITU, RO Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury GABRIELA LUCIANA KIRÁLY, RO Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury ZOLTÁN FÁTYOL, HU Nagroda Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu Award of the National Museum of Przemyśl District

2015 VLADIMIR BRONIŠEVSKY, SK Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Grand Prix sponosred by Minister of Culture and National Heritage IHOR YANOWYCH, UA Nagroda Marszałka Województwa Podkarpackiego Award of the Marshal of Podkarpackie Voivodship MAREK HABA, PL Nagroda Prezydenta Miasta Przemyśla Award of the Mayor of the City of Przemyśl AUREL ROŞU, RO Nagroda Elektromontaż Przemyśl Award of Elektromontaż Przemysl ŁUKASZ CYWICKI / PL Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury VOLODYMIR LUTSYK, UA Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury ALEKSANDRA GRELA, HU Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury ZOLTÁN FÁTYOL, HU Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury TEOFIL IOAN ŞTIOP, RO Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury

2018 ANETA PANAS, PL Nagroda Specjalna Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu Special Award sponsored by the National Museum of Przemyśl District BARTOSZ NALEPA, PL Nagroda Specjalna Biura Wystaw Artystycznych w Rzeszowie Special Award, sponsored by BWA Gallery in Rzeszów ISTVÁN BURAI, HU Nagroda Specjalna Biura Wystaw Artystycznych w Kielcach Special Award sponsored by BWA Gallery in Kielce SYLWESTER STRABRYŁA, PL Nagroda Specjalna Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu Special Award, sponsored by the Gallery of Contemporary Art in Przemyśl NINA ROSTKOWSKA, PL Nagroda Specjalna Miasta Miszkolc, Węgry Special Award / sponsored by City of Miskolc, Hungary URSZULA CHROBAK / PL Nagroda Specjalna Cris Country Museum w Oradea, Rumunia Special Award sponsored by Cris Country Museum in Oradea, Romania

TEOFIL IOAN ŞTIOP, RO Nagroda Specjalna Triennale dla Wybitnej Osobowości Artystycznej Special Triennial Award for Outstanding Artistic Personality MAGDALENA CYWICKA, PL Grand Prix Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Grand Prix sponosred by Minister of Culture and National Heritage PÉTER LENKEY-TÓTH, HU Równorzędna Nagroda Marszałka Województwa Podkarpackiego Equal Prize of the Marshal of Podkarpackie Voivodship VOLODYMYR LUTSYK, UA Równorzędna Nagroda Prezydenta Miasta Przemyśla Equal Prize of the Mayor of the City of Przemyśl MARIYA KLYMENKO, UA Nagroda Fundowana Elektromontaż - Przemyśl Award of Elektromontaż Przemyśl HENRICH BRONIŠEVSKÝ, SK Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury ŁUKASZ CYWICKI, PL Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury ZOLTÁN GONDA, HU Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury NICOLAE SUCIU, RO Wyróżnienie Honorowe Jury Triennale Honourable Distinction of The Triennial Jury

GÁBOR LUKÁCS, HU Nagroda Specjalna Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu Special Award sponsored by the National Museum of Przemyśl District ALEKSANDRA ZUBA-BENN, PL Nagroda Specjalna Biura Wystaw Artystycznych w Rzeszowie Special Award sponsored by BWA Gallery in Rzeszów SZABINA GÓRE, HU Nagroda Specjalna Biura Wystaw Artystycznych w Kielcach Special Award sponsored by BWA Gallery in Kielce FRANTIŠEK TURCSÁNYI, SK Nagroda Specjalna Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu Special Award sponsored by the Gallery of Contemporary Art in Przemyśl

Nagrody Triennale - Srebrny Czworokąt Awards of the Triennial - Silver Quadrangle 2021

Ukraina / Ukraine

Grand Prix

Nagroda Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Award of the Minister of Culture and National Heritage

LIUDMILA DAVYDENKO

za zestaw prac for a set of works

Prawdopodobieństwo / Probability 2021 olej na płótnie / oil on canvas 100 x 100 cm Interwał / Interval 2018 olej na płótnie / oil on canvas 100 x 100 cm Rozproszenie 2 / Scatter 2 2020 olej na płótnie / oil on canvas 100 x 100 cm

Prawdopodobieństwo / Probability 2021 olej na płótnie / oil on canvas 100 x 100 cm

Interwał / Interval 2018 olej na płótnie / oil on canvas 100 x 100 cm

Rozproszenie 2 / Scatter 2 2020 olej na płótnie / oil on canvas 100 x 100 cm

Polska / Poland

Nagroda Marszałka Województwa Podkarpackiego Award sponsored by the Marshal of the Podkarpackie Region

ELŻBIETA CIESZYŃSKA

za zestaw prac for a set of works

KM - 1 2021 akryl, płótno / acrylic, canvas KM - 2 2021 akryl, płótno / acrylic, canvas

KM - 1 2021 akryl, płótno / acrylic, canvas

Rumunia / Romania

Nagroda Prezydenta Miasta Przemyśla Award sponsored by the Mayor of the City of Przemyśl

MIHAELA TĂTULESCU

Ludzie i wilki / People and Wolves 2019 akryl, płótno / acrylic, canvas

Polska / Poland

Nagroda Elektromontaż Przemyśl Award sponsored by Elektromontaż Przemyśl

MAGDALENA UCHMAN

za zestaw prac for a set of works

Współistnienie / Coexistence 2020 akryl, płótno / acrylic, canvas Nadzieja / Hope 2020 akryl, płótno / acrylic, canvas

Współistnienie / Coexistence 2020 akryl, płótno / acrylic, canvas

Ukraina / Ukraine

Nagroda Specjalna Muzeum Narodowego Ziemi Przemyskiej w Przemyślu Special Award sponsored by the National Museum of Przemyśl District

VOLODYMYR LUTSYK

Człowiek i ryba / Man and Fish 2020 akryl, płótno / acrylic, canvas

Polska / Poland

Nagroda Specjalna Biura Wystaw Artystycznych w Rzeszowie Special Award sponsored by BWA Gallery in Rzeszów

MAGDALENA CYWICKA

W pamięci III / In Memory III 2021 olej, płótno, kolaż / oil, canvas, collage

Polska / Poland

Nagroda Specjalna Biura Wystaw Artystycznych w Rzeszowie Special Award sponsored by BWA Gallery in Rzeszów

MAREK HABA

Twierdza 2 / Fortress 2 2021 akryl, papier / acrylic, paper

Węgry / Hungary

Nagroda Specjalna Biura Wystaw Artystycznych w Kielcach Special Award sponsored by BWA Gallery in Kielce

ZOLTÁN GONDA

Nowym krzyżem mojego kraju jest Europa The New Cross of My Country Is Europe 2021 akryl, papier / acrylic, paper

Polska / Poland

Nagroda Specjalna Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu Special Award sponsored by the Gallery of Contemporary Art in Przemyśl

BARTOSZ NALEPA

Hipnoza / Hypnosis 2020 olej, papier / oil, paper

Słowacja / Slovakia

Nagroda Specjalna Galerii Sztuki Współczesnej w Przemyślu Special Award sponsored by the Gallery of Contemporary Art in Przemyśl

HELMUT BISTIKA

Dziwny świat / Strange World 2019 akryl, płótno / acrylic, canvas

Polska / Poland