We dobberen maar een beetje op de golven. Ik vind dat een plezant gegeven om mee te spelen. Dat we toch telkens opnieuw in die val trappen, van alles zo goed mogelijk te plannen en dat de boel dan toch vaak vierkant draait. Of dat je automatisch zelf over je goede planning begint te twijfelen. There is no control! Ben je dan zelf in je dagdagelijkse leven ook zo’n chaoot? Ja! Zeker in mijn hoofd. Ik kan wel verlangen naar structuur, maar in de praktijk is die vaak ver zoek. Mijn werkruimte is op zolder. Draai daar 360° rond en ik denk niet dat je ergens een ‘net’ plekje zal vinden. Papiertjes en boeken en dvd’s en cd’s, een gitaar. Er staat zelfs een fiets! Als het te opgeruimd en netjes ligt, voel ik meestal gewoon een grote aandrang om een dutje te doen. (lacht) Hoe komt een voorstelling bij jou tot stand? Is dat een aaneenrijging van grappige vondsten of werk je rond een centraal thema waar je vervolgens de humor in gaat zoeken? Ik ga zeker niet bewust op zoek naar grappen. Ik vertrek vanuit wat mij bezighoudt, mij prikkelt. Enkel deze keer wilde ik een beetje af van dat bijna dwangmatige kristalliseren van wat ik heb geobserveerd, zodat ik het dan eindeloos zou kunnen herhalen. In deze voorstelling stel ik mij meer open om gebruik te maken van wat er op dat ogenblik gebeurt, wat ik op het moment denk of voel, hoe de sfeer is, wat iemand uit het publiek zegt of roept, om dan van daaruit te vertrekken en plezier te maken. Daar draait het vooral om, plezier hebben op het moment, veeleer dan een gepland verhaal of pointe te vertellen. In die zin komt de voorstelling dus elke avond opnieuw tot stand. De Britse stand-up comedian Stewart Lee noteert vaak een aantal kernwoorden op zijn handen, omdat hij ook zodanig chaotisch is dat hij zelf zijn draad zoek raakt. Gebruik jij ook dergelijke kapstokken? Ik had ze, maar ik heb ze afgeschaft, omdat ze remmend bleken te werken. Als er zo’n papier voor me ligt met een aantal thema’s waar ik het over wil hebben, dan focus ik daar te veel op. Stel dat ik dan over één onderwerp aan het uitweiden ben, en het publiek is niet helemaal mee, dan zou ik te snel overspringen op het volgende. Terwijl, als je gewoon verder doet, lost de spanning zich meestal vanzelf op. Trouwens, over een andere Brit gesproken: Ross Noble. Die gast komt op, iemand in het publiek roept bijvoorbeeld iets naar hem, en een kwartier later is hij daar nog ijzersterk op aan het improviseren. Fenomenaal, hoe hij dat doet, en zeker een grote inspirator.
08 > 10.11.2012
De Nieuwe Snaar
Koñec Het mooiste orkest van de wereld met een indrukwekkend instrumentarium geeft de laatste ronde. De ultieme keer droogkomisch muziekvariété vol absurdisme en visuele grappen. Het afscheid wordt gul en warm. 09.11.2012
Phantom Limb
Intrigerende hedendaagse countrysoul van deze groep uit Bristol met ongebruikelijke bandnaam. Marc Ford, ex-Black Crowes, is de producer van hun tweede album ‘The Pines’. Zangeres Yolanda Quartey heeft een indrukwekkende stem. Ze tourde in 2008 met Massive Attack en was ook achtergrondzangeres voor o.m. Adele en Dizzee Rascal. 10.11.2012
Dara Faizi
Gevaarlijke gedachten Het debuutprogramma van de 23-jarige Dara Faizi van Afghaanse komaf mag u niet missen. De bijzondere levensloop van Dara maakt dat hij razendsnel kan schakelen, van vriendelijk naar wantrouwend, van ideale schoonzoon naar rotjochie en van politiek beschouwer naar rascomedian. Altijd met rake grappen, zelfspot en onderkoeld venijn. 12.11.2012
Ontroerend Goed supports Charlotte De Bruyne en Nathalie Verbeke
XXXO Twee jonge vrouwen zitten aan een tafeltje achter hun Mac. Ze huilen intens. Minutenlang. Charlotte De Bruyne en Nathalie Verbeke, verdienden hun sporen al in het jeugdtheater en ook bij Ontroerend Goed. Ze schreven en regisseerden de voorstelling ‘XXXO’. 13.11.2012
Paul de Leeuw
Poephoofd. Over alle momenten dat het mis had kunnen gaan. Geen Nederlandse artiest is zo veelzijdig, controversieel en geliefd als Paul de Leeuw. Na meer dan 20 jaar keert hij terug naar het theater. Hij werd dit jaar ook 50 en maakte een nieuw album. De Leeuw is een fabuleuze verteller. In ‘Poephoofd’ boomt hij door over gemiste Strauss-Kahn-momentjes, Armani ondergoed, adoptiemaffia,… De liedjes zijn van o.a. Guus Meeuwis en Rufus Wainwright.
7