ριος
β νοέμ
’18
εκτός ύλης τεύχος 1ο
Περιπλάνηση στους δρόμους της μουσικής της τέχνης και της εκπαίδευσης Αναζητούμε τα βήματα της καρδιάς μας, μέσα από τις μνήμες, τα συναισθήματα, την αξιοπρέπεια, την αλληλεγγύη και τον πολιτισμό, την σχέση μας δηλαδή με το «άλλο» όπου κι αν βρίσκεται. Μια περιοδική απόπειρα ενημέρωσης και έκφρασης, με άποψη και λόγο, που βγαίνει «εκτός ύλης» από όσα μας διδάσκει η κανονικότητα.
Μας είπαν πως η μνήμη δεν είναι να γυρνάς το πρόσωπο και την καρδιά στο παρελθόν,
δεν είναι μια αποστειρωμένη ανάμνηση που μιλάει για γέλια ή δάκρυα.
Η μνήμη, μας είπαν, είναι ένας από τους εφτά οδηγούς που έχει η ανθρώπινη καρδιά για να κάνει τα βήματά της. Οι άλλοι έξι είναι η αλήθεια, η ντροπή, η συνέπεια, η ειλικρίνεια, ο σεβασμός προς τον εαυτό μας και προς τον άλλον και η αγάπη. σκίτσο από το έκδοση comic «SubComandante Marcos», εκδόσεις ΚΨΜ
Η μουσική των
σκλάβων
Τέλη 19ου αιώνα. Ο αμερικανικός εμφύλιος, που οφείλεται στη σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ των γαιοκτημόνων του Νότου και των μεγαλοβιομηχάνων του Βορρά, έχει τελειώσει ήδη από το 1865 και έχει αφήσει πίσω του πολλές χιλιάδες νεκρούς. Ο Λίνκολν έχει «καταργήσει» την δουλεία στις ενωμένες πλέον ΗΠΑ και οι βιομηχανίες των νικητών του Βορρά γεμίζουν με φτηνά εργατικά χέρια αφρικανών και ευρωπαίων μεταναστών. Η αυγή του προηγούμενου αιώνα βρίσκει τις ΗΠΑ εν μέσω βιομηχανικής επανάστασης και τις κάνει συνώνυμο του ονείρου για όλους τους μετανάστες, που φτάνουν εκεί κατά χιλιάδες από όλο τον κόσμο. Ένα όνειρο που περνάει από τα ανθρακορυχεία-νεκροταφεία του Ροκφέλερ στο Κολοράντο και τις ποτισμένες με αίμα μαύρων εργατών/τριών κοιλάδες του Νότου. Κάπου εκεί στο δέλτα του Μισισσιπή, στη Λουιζιάνα και στο αχανές Τέξας, η καταπίεση και η εκμετάλλευση αποκτούν το δικό τους soundtrack. Οι αξίνες βαράνε ρυθμικά την πέτρα και 2
εκτός ύλης \ νοέμβριος 2018
βροντερές φωνές μιλάνε για τον πόνο, τον έρωτα, τη θρησκεία, τη δυστυχία, το ρατσισμό, για τη ζωή του σκλάβου. Είναι η μουσική των καταπιεσμένων, είναι το νέγρικο μπλούζ που αντηχεί στα βαμβακοχώραφα και γεμίζει με μελωδίες τις φυλακές που φτιάξαν οι πλούσιοι λευκοί, για να έχει το όνειρο κάπου να φωλιάσει. Στον ήχο του δεν υπάρχει ίχνος αυτολύπησης, οι παίχτες και οι εμπνευστές του μπορεί να είναι παιδιά σκλάβων και να ανήκουν «ελεύθεροι» πλέον σε κάποιο αφεντικό, αλλά όλοι τους εξακολουθούν να έχουν το μπλούζ. Πρόκειται για μια ριζικά λαϊκή μουσική, παιδί των καταπιεσμένων ανδρών και γυναικών που γεννήθηκαν, έζησαν και πέθαναν βιώνοντάς την. Επίσης, οι στίχοι του δεν προτάσσουν άμεσα έναν εξεγερσιακό χαρακτήρα, περιγράφουν τα πάθη και την καθημερινότητα ολόκληρων γενιών σκλάβων. Αποτελούν παγκόσμια ιστορία γραμμένη από εργάτες και εργάτριες, που δεν έχουν τίποτα να χάσουν και αυτό είναι από μόνο του κάτι το επαναστατικό. Τα χρόνια περνούν, η αμερικανική οικονομία στηρίζεται περισσότερο στις βιομηχανίες και οι καιροί επιτάσσουν αστικοποίηση. Την δεκαετία του ΄30 και του ΄40, πολλοί μπλουζίστες καβαλάνε τραίνα από τον Νότο, ταξιδεύουν πάνω σε ράγες και δρόμους που αυτοί και οι πρόγονοι τους ανοίξαν με τις αξίνες τους και καταλήγουν σε πόλεις όπως το Σικάγο, το Μέμφις, το Ντιτρόιτ, για να αναζητήσουν την τύχη τους. Το μπλούζ αλλάζει, όπως οφείλει να κάνει, όντας μια ξεκάθαρα βιωματική μουσική, ο ήχος γίνεται ηλεκτρικός, παίζεται σε μαγάζια και στο ακροατήριο υπάρχουν λευκοί· η βάση όμως παραμένει η ίδια, πεντατονική και συναίσθημα.
Be my woman gal I’ll Be your Man in your hand Everydays Sunday dollar r hand In your hand lordy, in you in your hand Everydays Sunday dollar l that Stick to the promise gir You made me Won’t got married til’ uh I go free I go free lordy, I go free Won’t got married til’ uh I go free
νοέμβριος 2018 \ εκτός ύλης
3
Ένας διάλογος
καθ΄οδόν προς το σχολείο…
— Τι έγινε ρε; μας ήρθες τελικά; — Όχι ακόμα ρε φίλε. Είχα κάνει την ηλεκτρονική εγγραφή απ’ το σπίτι, αλλά δεν προλάβαν να πάνε οι δικοί μου στο σχολείο να την ολοκληρώσουν με χειρόγραφη αίτηση, έτσι τώρα συμπληρώθηκε ο αριθμός των μαθητών και μου λένε ότι μπορεί να μη με δεχτούν, γιατί δεν χωράω στα εγκεκριμένα τμήματα και μπορεί να αλλάξω σχολείο. — Ρε μην ανησυχείς, θα το παλέψουμε όλοι μαζί, θα βρεθεί λύση, μαζί μας θα είσαι. — Πωωω ρε φίλε, πάλι κάθε πρωί σχολείο…, βαριέμαι… γιατί δεν καταλαβαίνω και πολλά. Εντάξει, το νιώθω ότι είναι χρήσιμο και αναγκαίο αλλά βαριέμαι και δεν μπορώ να κάνω και πολλές απουσίες, γιατί μας λένε οι δάσκαλοι ότι φέτος οι απουσίες είναι αυστηρά 114 οπότε αν δεν προσέξουμε θα μείνουμε. — Έμαθες για τις αλλαγές που ετοιμάζουν στο Λύκειο; — Άκουσα ότι θα μειώσουν την ύλη, ότι θα δίνουμε εξετάσεις σε λιγότερα μαθήματα, και στην Τρίτη Λυκείου θα κάνουμε πολλές ώρες κατευθύνσεις για να μπαίνουμε στις σχολές που θέλουμε. — Από το 15μελές του διπλανού σχολείου μας ενημέρωσαν, ότι δεν είναι και τόσο αθώες αυτές οι αλλαγές. Ενώ λιγοστεύουν τις εξετάσεις και την ύλη στην 1η και τη 2α, τις σκληραίνουν στην 3η τάξη με τετραμηνιαία διαγωνίσματα, εργασίες και πανελλαδικού τύπου εξετάσεις για να παίρνουμε το εθνικό απολυτήριο ώστε να περνάμε σε όποια σχολή θέλουμε αν είναι χαμηλής ζήτησης, αλλιώς θα δίνουμε και πανελλήνιες. — Ναι αλλά θα περνάμε σε όποια σχολή θέλουμε. 4
εκτός ύλης \ νοέμβριος 2018
— Νομίζεις… Με μειωμένες απαιτήσεις στα μαθήματα γενικής παιδείας στις πρώτες τάξεις, με τα κενά και τις απορίες που έχουμε μαζέψει, πως θα περνάμε στην Τρίτη τόσες εξετάσεις; Πάλι οι λίγοι θα το καταφέρνουν που έχουν οι πατεράδες τους φράγκα, να πληρώνουν έξω για φροντιστήρια. — Μα είπανε ότι θα γίνουν οι κατευθύνσεις φροντιστήριο για να γλυτώνουμε χρόνο το απόγευμα και τα έξοδα οι δικοί μας. — Ναι; Και τι φροντιστήριο θα είναι αυτό με 27 άτομα στο τμήμα; Με 6 ώρες κατεύθυνση σε 4 μαθήματα, ποιος θα πρωτοβοηθηθεί; αυτοί που πάνε για το απολυτήριο ή όσοι θα δίνουν πανελλήνιες; Βλέπω τελικά οι περισσότεροι, ούτε το απολυτήριο δεν θα μπορέσουμε να πάρουμε. — Και τι θα κάνουμε ρε, να πάμε στο ΕΠΑΛ να μάθουμε μια τέχνη; Θα είναι καλύτερα; — Ρε φίλε και στην τεχνική εκπαίδευση το απολυτήριο, χρόνο το χρόνο υποβαθμίζεται, τα ξαδέλφια μου που έχουν τελειώσει τόσο καιρό, δουλειά δεν βρήκαν ακόμα, παιδεύονται σε κάτι δουλειές με τη μαθητεία και όλο τους κοροϊδεύουν ότι θα τους προσλάβουν, αλλά μόλις λήξει ο χρόνος, παίρνουν νέους μαθητευόμενους και έτσι μένουν χωρίς δουλειά όσοι τελειώνουν, ενώ τη βγάζουν φτηνά τα αφεντικά με τα ψίχουλα της μαθητείας. — Τώρα που είπες αυτό με τα πτυχία, θυμήθηκα ότι ο βαφτισιμιός της μάνας μου, που είναι στο Φυσικό μας έλεγε ότι έχουν κάνει κατάληψη οι φοιτητές, γιατί και το δικό τους πτυχίο υποβαθμίζεται και δεν θα έχουν όταν το πάρουν επαγγελματικά δικαιώματα, άρα θα παίρνουν μικρότερα μεροκάματα. — Καλααά τα δικαιώματα έχουν πάει περίπατο, ο πατέρας μου έμεινε χωρίς δουλειά γιατί έκλεισε η επιχείρηση που δούλευε και τους χρωστάει ο ιδιοκτήτης 8 μηνιάτικα, και φυσικά ούτε αποζημίωση πήρε. — Τι γίνεται τελικά ρε φίλε;;; Μας την έχουν στημένη από παντού;;; Τόσο οργανωμένοι είναι; τι θα κάνουμε στη ζωή μας;; έχουμε καμιά ελπίδα; — Ναι ρε, αλλά πρέπει να οργανωθούμε και εμείς, αλλιώς ρε φίλε την έχουμε άσχημα. Να ενημερώσουμε και τους άλλους και να δούμε πως μπορούμε να διαμαρτυρηθούμε, να αντιδράσουμε. — Και τι να κάνουμε Τι θα γίνει στο τέλος δηλαδή...;;; — Να, μπορούμε να...
“
της ιστορίας;;; Θα το συμπληρώσει ο καθένας μόνος του, , ή θα το γράψουμε συλλογικά ι ετα ρίν έτσι ώστε να ανταποκ στις ανάγκες μας;;;;
”
νοέμβριος 2018 \ εκτός ύλης
5
Τέχνη και η Ιστορία της
Η
υ από 15 Νοεμβρίο στο
Εισαγωγή στην Ιστορία των Εικαστικών Τεχνών στην Ευρώπη Τα ερωτήματα αυτά απασχολούσαν και θα απασχολούν για πολλά χρόνια όλους μας. Κάποτε ήταν οι άνθρωποι που πήραν χρωματιστό χώμα στα χέρια τους και σχεδίασαν στους τοίχους της σπηλιάς τους ένα βουβάλι, σήμερα κάποιοι άλλοι άνθρωποι αγοράζουν χρώματα και σχεδιάζουν αφίσες για τους τοίχους. Δεν έκαναν και δεν κάνουν μόνο αυτά, αλλά και ένα σωρό άλλα πράγματα. Οι λόγοι για τους οποίους μας αρέσει ένας πίνακας είναι υποκειμενικοί. Μπορεί να μας αρέσει η απεικόνιση ενός τοπίου επειδή θυμίζει τον τόπο μας, ή μια προσωπογραφία επειδή μας θυμίζει κάποιο αγαπημένο πρόσωπο. Το ότι οι αναμνήσεις μας βοηθούν να απολαύσουμε αυτό που βλέπουμε δεν είναι καθόλου ανησυχητικό. Όμως, όταν κάποια άσχετη ανάμνηση μας δημιουργεί προκαταλήψεις ή όταν από ένστικτο αποστρέφουμε το βλέμμα μας από ένα θαυμάσιο πίνακα, τότε, θα πρέπει να ψάξουμε να βρούμε το λόγο πού προκάλεσε την απώθηση και εμπόδισε τελικά την απόλαυση!
Τι είναι;
Τέχνη
Υπάρχει;
Ο κάθε καλλιτέχνης ζει στην εποχή του και εκφράζει, (ανάλογα με τις κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές συνθήκες), τις καλλιτεχνικές του ανησυχίες. Σε κάθε ιστορική περίοδο δημιουργείται και αναδεικνύεται κάποιο καλλιτεχνικό ρεύμα, όπως η «Αναγέννηση», ο «Κλασικισμός», ο «Ρομαντισμός», ο «Ιμπρεσιονισμός» κ.α. Ο καλλιτέχνης κάθε καλλιτεχνικού ρεύματος είναι βαθιά επηρεασμένος από τις κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικές εξελίξεις της εποχής του και μέσα από την τέχνη του θέλει να εκφράσει φόβους ανησυχίες και συναισθήματα. 6
εκτός ύλης \ νοέμβριος 2018
Οι άνθρωποι τις περισσότερες φορές, κι όχι άδικα, έχουν την τάση να διαχωρίζουν την ιστορία από την τέχνη. Η τέχνη, ως δημιούργημα του ανθρώπου, είτε υπηρετεί τη θρησκεία, τις πεποιθήσεις, τα ιδανικά είτε εξυπηρετεί πάθη, φιλοδοξίες, ελπίδες, την ανάγκη για επικοινωνία, αποτελεί μοναδική αισθητική εμπειρία. Συνδυάζει το μύθο με την ιστορία και την επιστήμη. Oι ιστορικές περιστάσεις της δημιουργίας ενός πίνακα, μπορούν να μας βοηθήσουν να καταλάβουμε ευκολότερα γιατί οι καλλιτέχνες δούλεψαν μ’ έναν ορισμένο τρόπο, ή γιατί προσπάθησαν να προκαλέσουν μια ορισμένη αίσθηση. Το πιο σημαντικό για να απολαύσουμε και να χαρούμε με ένα έργο τέχνης, με έναν πίνακα, είναι να έχουμε ένα «φρέσκο μυαλό», ένα μυαλό που είναι έτοιμο να συλλάβει κάθε νύξη και να ανταποκριθεί σε κάθε κρυμμένη αρμονία, σε ένα μυαλό που δεν είναι «παστωμένο» με ηχηρές λέξεις και στερεότυπες φράσεις. Είναι πολύ πιο δύσκολο, αλλά πιο ικανοποιητικό, να κοιτάξουμε έναν πίνακα με νέο μάτι και να ξανοιχτούμε σε ένα εξερευνητικό ταξίδι, από το οποίο κανείς δεν ξέρει τι μπορεί να αποκομίσει. Έτσι λοιπόν, θα ξεκινήσει και το δικό μας ταξίδι στον κόσμο της τέχνης, με την «Εισαγωγή στην Ιστορία των Εικαστικών Τεχνών στην Ευρώπη». Με ένα κύκλο σεμιναρίων, στο χώρο του «Αντίβαρου», όπου θα έχουν ως στόχο τον καθορισμό του πραγματικού πλαισίου δημιουργίας των εικαστικών έργων τέχνης. Οι εκπαιδευόμενοι από τα πρώτα, κιόλας, μαθήματα θα μπορούν να διακρίνουν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του κάθε καλλιτεχνικού ρεύματος, με το οποίο θα ασχοληθούμε και θα μπορούν να εκφράζουν την γνώμη τους και να ασκούν την κριτική τους σκέψη.
Η Ελευθερία οδηγεί το Λαό (La liberté guidant le peuple) είναι πίνακας του Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά εμπνευσμένο από την Ιουλιανή επανάσταση του 1830. Μια γυμνόστηθη κοπέλα, η προσωποποίηση της Ελευθερίας, καθοδηγεί τον εξεγερμένο λαό κραδαίνοντας την τρίχρωμη σημαία της Γαλλικής Επανάστασης νοέμβριος 2018 \ εκτός ύλης
7
2
›
ο
›
3
5
›
ξ ε λ ό ρ υ Στα
1› 4›
1
Τις γράφουμε κάθε καλοκαίρι για να περάσουμε την τάξη ή για να μπούμε στο πανεπιστήμιο. Το σχολείο μας ετοιμάζει όλο και περισσότερο για αυτές και μας παρέχει όλο και λιγότερες άλλες γνώσεις. Και αυτό γιατί η αγορά εργασίας μας θέλει ανταγωνιστικούς, χωρίς παιδεία.
2
Είναι η πιο άχρηστη συσκευή που έχουμε στο σπίτι μας. Συνηθίζει να προβάλει ανούσιες εκπομπές ή να τρομοκρατεί τον κόσμο. Ο βασικός της ρόλος είναι να μας κρατάει «κοιμισμένους» όσο είμαστε ξύπνιοι.
3
Είναι τα λεφτά που παίρνουμε κάθε μήνα για την εργασία που παρέχουμε σε ένα εργοδότη. Δεν είναι όσα λεφτά αξίζει η εργασία μας, αλλά όσα μας δίνει το αφεντικό μας.
4 5
Είναι τα υπόλοιπα λεφτά που αξίζει η εργασίας μας, τα οποία κρατάει το αφεντικό μας. Είναι η διαδικασία με την οποία βγάζουμε μέταλλα από το έδαφος, για διάφορες χρήσεις. Την αναλαμβάνουν συνήθως μεγάλες εταιρίες με βασικό στόχο το κέρδος τους. Κατά την διαδικασία αυτή, όπως συμβαίνει και στην Χαλκιδική, δεν υπάρχει κανένας σεβασμός προς το περιβάλλον ή την υγεία των ανθρώπων που ζούνε στην περιοχή. Απαντήσεις: 1. Εξετάσεις, 2. Τηλεόραση, 3. Μισθός, 4. Κέρδος, 5. Εξόρυξη
Μαθήματα χωρίς αντίτιμο στο Αντίβαρο Φωτογραφίας (Τετάρτη 6.00-7.00 μ.μ.) Photoshop (Τετάρτη 7.00-8.00 μ.μ.) Ιστορία της Τέχνης (Πέμπτη 8.00-9.00 μ.μ.) Φυσικής και Μαθηματικών (τάξεις Λυκείου) 8
εκτός ύλης \ νοέμβριος 2018
περιοδική έκδοση από το:
Βουλγαροκτόνου 18, Μενίδι | antivaro.menidi@gmail.com | | antivaro.espivblogs.net | | fb: Αντίβαρο Μενίδι |
ριος
υά ιανο
’19
εκτός ύλης τεύχος 2ο
Συνεχίζουμε τα «εκτός ύλης» ταξίδια, με οδηγό την καρδιά και το νου, το όραμα και τις ανάγκες μας. Εμπνεόμαστε από τη συλλογική μνήμη και δράση, ανιχνεύουμε και αποδεχόμαστε την «ταυτότητά» μας, προσδιορίζουμε τη σχέση μας με τη φύση και αναζητούμε την «χαμένη» Δικαιοσύνη, που κλείνει πονηρά το ματάκι μόνο στους «δυνατούς»...
Η δικαιοσύνη είναι σαν τα φίδια
Δαγκώνει μόνο τους ξυπόλυτους περιοδική έκδοση από το:
Βουλγαροκτόνου 18, Μενίδι antivaro.menidi@gmail.com | antivaro.espivblogs.net fb: Αντίβαρο Μενίδι
ο θησαυρός
Φαντάσου μια ανοιξιάτικη μέρα του Μαΐου, κλείνεις τα μάτια, ο νους σου βρίσκεται στην Κόνιτσα. Μπροστά σου, ορθώνεται επιβλητικά η χαράδρα του ποταμού Αωού πλημμυρίζοντας το κεφάλι σου με μια και μόνο επιθυμία, να την διασχίσεις. Ξεκινάς αντικρίζοντας το εντυπωσιακής αρχιτεκτονικής μονότοξο γεφύρι φτιαγμένο περίπου το 1870 απο τους καλφάδες κάποιου πρωτομάστορα της εποχής. Όσο βαδίζεις όλο και βαθύτερα στη καρδιά της χαράδρας, μοναδικά δάση οξιάς, ρόμπολας και άλλων δέντρων δένουν αρμονικά με ποταμούς ή καταρράκτες που κυλούν στους γκρεμούς συνθέτοντας ένα παζλ εικόνων βγαλμένο απο τα παραμύθια. Με ένα ανοιγόκλειμα των ματιών σου, νοητά μεταφέρεσαι νοτιότερα. Το σκηνικό αλλάζει, γίνεται αλπικό. Τα δέντρα δίνουν την θέση τους στη χαμηλή βλάστηση ενώ τα απόκρυμνα βράχια στέκουν περήφανα δίνοντας την εντύπωση πως ο χρόνος και τα καιρικά φαινόμενα τα αφήνουν ανεπηρέαστα. Ανάμεσα τους, βρίσκεται η δρακολίμνη της Τύμφης, ίσως απομεινάρι αρχαίων παγετώνων και οικοσύστημα μοναδικής αξίας, αποτελεί μοναδικό θέαμα για όποιον την επισκεφθεί. Ωστόσο, η φυσική ομορφιά βρίσκεται παντού. Δεν θα διστάσεις να διασχίσεις τη χαράδρα του Βίκου θαυμάζοντας το τεράστιο βάθος του ή τον Αχέρωντα ποταμό που όσο το παγωμένο νερό αναβλίζει δίπλα σου, εσύ βαδίζεις προς τις πηγές του, μαγεμένος απο αυτό που σου χαρίζει η φύση. Ούτε οι δύσκολοι δρόμοι θα σε αποτρέψουν να επισκεφθείς και να χαρείς τα πανέμορφα χωριά της Ορεινής Ναυπακτίας και των Αγράφων. Θα ζήσεις την εμπειρία να σε σκεπάζει ένα δάσος απο οξιές καθώς επισκέπτεσαι το καταφύγιο της αρκούδας και του λύκου στο Νυμφαίο ή τον φανταστικό υγροβιότοπο στις Πρέσπες.
που
αγνοούμε...
Τώρα άνοιξε τα μάτια, οπλίσου με θάρρος και αντιμετώπισε την πραγματικότητα. Ο θαυμαστός κόσμος που λέγεται Γη καταστρέφεται καθημερινά απο την ανθρώπινη παρέμβαση. Η κλιματική αλλαγή δεν είναι πλέον μια θεωρία αλλά τραγικό γεγονός. Το αντίκτυπο της το βιώνουμε όλο και συχνότερα με θανάσιμες συνέπειες για ανθρώπους και ζώα (πυρκαγιές, πλημμύρες, τυφώνες). Ο σύγχρονος τρόπος ζωής αντιπροσωπεύεται απο καταναλωτική μανία ενώ συνεχώς αυξάνει τις απαιτήσεις του σε ενέργεια. Με αυτούς τους ρυθμούς, εξαντλούμε ή καταστρέφουμε τους, ήδη υπερεκμεταλλευμένους, φυσικούς πόρους του πλανήτη. Παράλληλα, παράγουμε εκατομμύρια τόνους σκουπίδια και απόβλητα κάθε χρόνο ρυπαίνοντας τη γη, το νερό και τον αέρα με ανυπολόγιστες επιπτώσεις για το περιβάλλον και τον άνθρωπο. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί πως μένει ανεπηρέαστος. Χαρακτηριστικά, στην Ελλάδα σήμερα, η καναδικών συμφερόντων eldorado gold και η ελληνικών συμφερόντων ελληνικός 2
εκτός ύλης \ ιανουάριος 2019
Δρακολίμνη Τύμφης
χρυσός προκαλούν μια τεράστια οικολογική καταστροφή στις Σκουριές Χαλκιδικής με στόχο την εξόρυξη χρυσού. Μιά εξόρυξη που έως τώρα έχει αποψιλώσει χιλιάδες στρέμματα μοναδικού δάσους ενώ αν συνεχιστεί, θα απελευθερώνονται στην ατμόσφαιρα τόνοι καρκινογόνου αρσενικού και άλλα χημικά απόβλητα σε επικίνδυνες δεξαμενές με ότι αυτό συνεπάγεται για την υγεία των κατοίκων. Στο μεταξύ, έρευνες για κοιτάσματα πετρελαίου γίνονται σε Ήπειρο, Ιόνιο, Αιγαίο. Αν οι έρευνες προχωρήσουν σε εξορύξεις, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις θα είναι τεράστιες. Ας μην ξεχνάμε το ναυάγιο του Αγία Ζώνη ΙΙ και την μόλυνση που προκάλεσε στο Σαρωνικό κόλπο. Όσο εταιρίες, χέρι-χέρι με τις κυβερνήσεις, καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμα τους με σκοπό το οικονομικό κέρδος ενώ η απάθεια είναι μία στάση που μας διακατέχει, οδηγούμαστε σε δυσοίωνες καταστάσεις. Ο άνθρωπος είναι κομμάτι του περιβάλλοντος, οφείλει την ύπαρξη του στη φύση. Ως εκ τούτου, η αρμονική σχέση με το περιβάλλον πρέπει να επιδιώκεται για την επίτευξη της ζωής με αξιοπρεπείς όρους σε έναν βιώσιμο πλανήτη. Δεν υφίσταται να θεωρούμε τον κόσμο μας πολιτισμένο όταν ζούμε εις βάρος κάποιου άλλου είτε αυτό λέγεται άνθρωπος, ζώο ή φυσικός πλούτος. Πριν κοπεί το τελευταίο δέντρο στη ζούγκλα του Αμαζονίου, πριν λιώσει ο τελευταίος παγετώνας στους πόλους, πριν εξαφανιστεί ένα ακόμα είδος απο την παγκόσμια πανίδα, οφείλουμε να αλλάξουμε ρότα και να παραδώσουμε αυτόν τον κόσμο στις επόμενες γεννεές λίγο καλύτερο. Διότι θησαυρός δεν είναι το πετρέλαιο και ο χρυσός αλλά τα δάση, τα ποτάμια, και ο αέρας που αναπνέουμε. Το δάσος των Σκουριών
και η καταστροφή του
ιανουάριος 2019 \ εκτός ύλης
3
Μια χαρά είσαι Έπιασες το χέρι της/ου, την/ον αγκάλιασες σφιχτά και την/ον φίλησες. Ένα γέρικο ζευγάρι μουρμουράει κάτι για σατανικούς καιρούς και ήθη, ενώ ένας κοντοκουρεμένος σας κοιτάζει λοξά με όλη την ψευτοαντρίλα στα φρύδια του. Γνωρίζετε πως η αντίδραση αυτή οφείλεται στο γεγονός πως είστε άτομα του ίδιου φύλου. Τα γούστα σας θεωρούνται περίεργα και εσείς ανώμαλοι. Όχι. Ανώμαλη είναι η κοινωνία που ζούμε, που βασίζεται στις ανθρώπινες διακρίσεις, την εκμετάλλευση και την καταπίεση. Η φύση παρουσιάζει την ομοφυλοφιλία στα είδη της, αλλά εσύ θεωρείσαι αφύσικος/η. Είσαι άνθρωπος και αν διαφέρεις ενοχλείς, φυσικά τα δελφίνια δεν παρουσιάζουν το ίδιο πρόβλημα. Εμείς, ως κοινωνία, τα τελευταία μόλις χρόνια, έχουμε ορίσει πως φυσιολογικές είναι μόνο οι ετεροφυλοφιλικές σχέσεις. Σε αυτή την παραδοχή μας ώθησαν οι διάφορες θρησκείες που επινοήσαμε και το οικονομικό σύστημα που οικειοποιηθήκαμε και επιτάσσει διαχωρισμό και ανθρωποφαγία. Μπορεί να ακούσεις ακόμη από πολλούς «καθώς πρέπει» ανθρώπους, πως η ομοφυλοφιλία είναι σημείο των καιρών και πως τα παιδιά ό,τι βλέπουν κάνουν. 4
εκτός ύλης \ ιανουάριος 2019
Απάντα πως ως άνθρωποι κάνουμε έρωτα όχι μόνο για την διαιώνιση του είδους μας, αλλά και για την ικανοποίηση μιας ακόμη ανάγκης μας, πως η ομοφυλοφιλία είναι τόσο παλιά όσο και αυτή μας η ανάγκη. Όσο για την μίμηση, κανένα παιδί δεν θα διάλεγε να δέχεται εκφοβισμό και να είναι δακτυλοδεικτούμενο απλά και μόνο για να αναπαράγει κάτι που είδε στην τηλεόραση ή στον δρόμο. Άραγε το ξέρουν όλοι αυτοί οι «δικαστές», πως οι άνθρωποι στις πρώτες κοινωνίες τους ζούσαν πολυγαμικά, ομάδες πέντε ή έξι αντρών παντρεύονταν ίδιο αριθμό γυναικών, όπως έχουν δείξει μελέτες σε πληθυσμούς ινδιάνων της Αμερικής (Ιρόκ) και σε γηγενείς της Χαβάης; Πως η ομοφυλοφιλία εμφανίζεται σε όλη την έκταση της ιστορίας σε ανθρώπους και ζώα; Πως οι σεξουαλικές ορέξεις και επιθυμίες, από τη στιγμή που υπάρχει συναίνεση μεταξύ των ενήλικων συμμετεχόντων, δεν έχουν κανένα λόγο να περιορίζονται από φύλο, φυλή, ηλικία γιατί αυτές πυροδοτούν και απελευθερώνουν το μυαλό, το κορμί και το συναίσθημα του ανθρώπου; Τα ξέρουν όλα αυτά οι νοικοκυραίοι όταν χτυπούν τις γυναίκες τους και τις μεταχειρίζονται ως κατώτερες; Όταν δολοφονούν στην ψύχρα και θάβουν τις κόρες τους επειδή δεν εγκρίνουν το σύντροφό τους, όπως πρόσφατα έγινε στην Κέρκυρα; Τα αφεντικά όταν δεν προσλαμβάνουν γυναίκες επειδή μπορεί να μείνουν έγκυες, ή όταν τις απολύουν γιατί συνέβη αυτό; Οι νταβατζήδες όταν αναγκάζουν γυναίκες στην έκδοσή τους; Οι φασίστες όταν δέρνουν και σκοτώνουν τους γκέι; Οι παπάδες που διδάσκουν το μίσος; Που αν μπορούσαν θα έκαιγαν στην πυρά τους διαφορετικούς, τους ανώμαλους όπως λένε, όπως έκαναν κάποτε. Μάλλον δεν τα ξέρουν γιατί τότε οι εμπειρίες τους από τη ζωή και τη σεξουαλικοποίηση τους δεν θα άφηναν το μυαλό τους να γεμίσει με σκατά. Εσύ όμως γνώρισέ τα, διάβασε για την ιστορία των ανθρώπινων σχέσεων και μην γίνεις σαν αυτούς. Νιώσε ελεύθερα αυτό που είσαι και μην περιορίζεις τις διαθέσεις σου. Γιατί η μόνη ανωμαλία είναι η αλλοτρίωση και ο εξαναγκασμός που επιβάλλεται στα σώματα από τις εκάστοτε κοινωνίες. ιανουάριος 2019 \ εκτός ύλης
5
Παραμύθια... για
μεγάλους
Ένα από τα πιο ξεδιάντροπα και με αμέτρητες αναφορές σε αυτό είναι το παραμύθι της δικαιοσύνης και συγκεκριμένα της αστικής. Από το σχολείο μας την παρουσιάζουν ως αμερόληπτη, ουδέτερη, υπεράνω κάθε συμφέροντος. Σε κάθε ευκαιρία, πολιτικοί και επιχειρηματίες δηλώνουν την πίστη τους σε αυτή με εκφράσεις όπως η «δικαιοσύνη θα λάμψει», το δίκιο θα νικήσει και άλλα τέτοια. Προφανώς, αυτοί έχουν κάθε λόγο να το πιστεύουν, καθώς για εκείνους, ανέκαθεν, δίκαιο ήταν ο νόμος του ισχυρού, ο λόγος τους ενάντια στο λόγο του αδύναμου. Μπορεί κάποιος να ισχυριστεί το ίδιο από την πλευρά των εκμεταλλευόμενων; Σαφέστατα όχι... Συγκαλυμμένα, με το μανδύα του «δημόσιου συμφέροντος» και του «κοινού καλού» από τα ειρηνοδικεία μέχρι τα ανώτατα δικαστήρια λαμβάνονται αποφάσεις με την πλάστιγγα να γέρνει σχεδόν πάντα προς όφελος των ισχυρών. Οικονομικά σκάνδαλα, όπως λίστα Λαγκάρντ, Energa power, Siemens, εξοπλιστικά, τζογάρισμα των χρημάτων των ασφαλιστικών ταμείων στο χρηματιστήριο, προκάλεσαν δυσθεώρητες οικονομικές απώλειες για τα δημόσια ταμεία. Την ίδια στιγμή κάποιοι φυλακίζονται, ενώ άλλοι χάνουν τα σπίτια τους στους πλειστηριασμούς για χρέη μερικών χιλιάδων ευρώ. Εκατοντάδες εργατικά ατυχήματα-εγκλήματα με νεκρούς που θα μπορούσαν να είναι οι γονείς μας ή εμείς οι ίδιοι, κουκουλώθηκαν ή έμειναν ατιμώρητα. Τα τελευταία χρόνια μάλιστα, μνημονιακές απαιτήσεις για μειώσεις μισθών και συντάξεων που έχουν προκαλέσει φτώχεια και εξαθλίωση, περικοπές 6
εκτός ύλης \ ιανουάριος 2019
στις δαπάνες για την υγεία, την παιδεία, τις κοινωνικές παροχές, αλλά και πώληση του δημόσιου πλούτου, φέρουν την σφραγίδα «νομιμότητας» των ανώτατων δικαστηρίων. Ο μόνος κερδισμένος από την υποτιθέμενη προάσπιση του «δημοσίου συμφέροντος» είναι η κάστα των ολιγαρχών, ώστε να συνεχίσουν ανενόχλητοι να μας πίνουν το αίμα. Νομοθετική, εκτελεστική και δικαστική εξουσία είναι πάντα παρούσες ώστε να στοχοποιήσουν, να καταστείλουν και να καταδικάσουν αντίστοιχα οποιονδήποτε προσπαθεί να αμφισβητήσει την κυριαρχία τους επί των ζωών μας. Κοινωνικοί αγωνιστές κατηγορούνται με ή χωρίς αποδεικτικά στοιχεία, δικάζονται με συνοπτικές διαδικασίες και αρκετά συχνά φυλακίζονται ως τρομοκράτες σε ένα σύγχρονο κυνήγι μαγισσών. Παράλληλα, αν και υπάρχει πληθώρα από περιστατικά αστυνομικής βίας συνήθως οι υπόλογοι πέφτουν στα «μαλακά» ή απαλλάσσονται από τις βαριές κατηγορίες. Έτσι, προσπαθούν να κάνουν ξεκάθαρο με κάθε τρόπο πως έχουν το αποκλειστικό δικαίωμα στη βία. Η σχέση ανάμεσα στη δικαιοσύνη, τους επιχειρηματίες, τους εφοπλιστάδες και τα πολιτικά ανδρείκελά τους είναι τόσο στενή όσο τα αμοιβαία συμφέροντά τους και η ιδεολογική τους ταύτιση. Οποιεσδήποτε νίκες για εμάς τους από τα κάτω στο πεδίο αυτό δεν υπήρξαν τυχαία, αλλά επήλθαν υπό το βάρος της κοινωνικής πίεσης όσο και των δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν μέσα από τους αδιάκοπους αγώνες της τάξης μας. Τίποτα δεν μας χαρίστηκε. Αποτελεί, λοιπόν, τεράστια αυταπάτη η πίστη σε μία τυφλή δικαιοσύνη. Χρέος μας είναι η αμφισβήτηση του ρόλου της θεσμισμένης δικαιοσύνης, των προθέσεων της και της «νομιμότητας» που είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των ισχυρών.
ιανουάριος 2019 \ εκτός ύλης
7
3
ο
›
ξ ε λ ό ρ υ Στα
›
4
2›
›
5
1›
1
Το όπιο του λαού. Προάγει τον σκοταδισμό καταδικάζοντας την ελεύθερη σκέψη και την φαντασία. Δεν πρόκειται για ναρκωτικό, αλλά για ένα σύνολο από παραμύθια στα οποία δυστυχώς πιστεύει πολύς κόσμος και παθητικοποιείται, καθώς του δίνονται ελπίδες για μέλλουσα ζωή και δικαιοσύνη έξω από αυτόν τον κόσμο.
2
Είναι όργανο του κράτους. Ρόλος του είναι να καταστέλλει όσους διαφωνούν με την υπάρχουσα κατάσταση και αντιδρούν σ’ αυτήν, διαμορφώνοντας ταυτόχρονα ένα κλίμα φόβου και «τάξης». Υποτίθεται, ωστόσο, πως ρόλος του είναι να προστατεύει τους πολίτες.
3
Είναι μια θεωρία τελείως αβάσιμη και επικίνδυνη, η οποία χρησιμεύει στους εξουσιαστές για να δημιουργεί έχθρες μεταξύ των λαών και να ευνοεί τους πολέμους, την εκμετάλλευση και παλιότερα τη δουλεία. Πρόκειται για την αισχρή αντίληψη ότι κάποια φυλή είναι ανώτερη από κάποιες άλλες. Πρέπει να τη μαχόμαστε όπου εμφανίζεται.
4
Αποτελεί μέσο με το οποίο οι εργαζόμενοι διεκδικούν βασικά δικαιώματα, τα οποία στερούνται στους χώρους δουλειάς τους, καθώς και καλύτερες συνθήκες εργασίας και πιο αξιοπρεπείς μισθούς. Χάρη σ’ αυτό, και όχι στην καλή θέληση παλιών κυβερνήσεων, ζούμε ακόμα σε μια κοινωνία με δωρεάν υγεία, παιδεία και κάποια άλλα στοιχειώδη κοινωνικά αγαθά.
5
Το έχεις πριν γράψεις εξετάσεις, επειδή φοβάσαι μην αποτύχεις. Θα το ξαναέχεις και στο μέλλον όταν δεν είσαι τόσο παραγωγικός όσο σου ζητάνε ή όταν ενδέχεται να σε απολύσουν και να μείνεις άνεργος. Οπότε, πάντα θα πρέπει να κυνηγάς στόχους που σου επιβάλουν και να ζεις με αυτό. Δεν αναρωτιέσαι όμως, είναι όλη αυτή η κατάσταση φυσιολογική και καλή; 1. Θρησκεία, 2. Αστυνομία, 3. Ρατσισμός, 4. Aπεργία, 5. Άγχος
8
εκτός ύλης \ ιανουάριος 2019
τιος
μάρ
’19
εκτός ύλης τεύχος 3ο
Το hip-hop, από το μακρινό Bronx βάζει ρυθμό στη ζωή, κίνηση στο κορμί και προβληματισμό στη σκέψη
ένας άνεμος που ανακατεύει τη σκουριά στα μυαλά, αναδεικνύει υποτιμημένες πτυχές της επανάστασης του '21 και...
...αφουγκράζεται πως ένα σκουπιδάκι αναδεικνύει την σημαντικότητα του συλλογικού σε σχέση με την ιδιωτικότητα
Γιατί πετάς
το σκουπίδι στο προαύλιο;
Σίγουρα σου έχει τύχει πολλές φορές να πετάξεις ένα σκουπίδι που κρατάς στα χέρια σου στο προαύλιο του σχολείου, στο δρόμο ή σ’ ένα πάρκο ή να το κάνει κάποιος φίλος σου. Θα σου έχει τύχει επίσης τη στιγμή εκείνη να σε δει κάποιος καθηγητής, συμμαθητής ή περαστικός, ο οποίος, δίκαια ενοχλημένος, ήρθε να σε μαλώσει χρησιμοποιώντας την κλασική φράση «θα το έκανες αυτό στο σπίτι σου;». Κι εδώ αρχίζουν όλα τα κακά. Αφενός, εσύ σκέφτεσαι «σιγά μην το έκανα αυτό στο σπίτι μου, αλλά εδώ δεν είναι σπίτι μου οπότε τι με νοιάζει…». Αφετέρου, κι ο ευσυνείδητος άνθρωπος που σου έκανε την παρατήρηση αναγνωρίζει εμμέσως ότι εσύ –πιθανώς κι εκείνος– δίνεις μεγαλύτερη σημασία στο σπίτι σου επειδή είναι δικό σου παρά στο προαύλιο ή στο δρόμο που είναι κοινά και σου λέει να δράσεις όπως θα δρούσες αν ήταν δικά σου. Το ζήτημα είναι ότι αυτός ακριβώς ο σεβασμός μόνο στην ατομική ιδιοκτησία και στο ιδιωτικό συμφέρον οδηγεί στην υποτίμηση της κοινής ιδιοκτησίας και του κοινού συμφέροντος. Κι η αποστομωτική κατά τ’ άλλα ερώτηση «θα το έκανες σπίτι σου;» απλά επιβεβαιώνει αυτόν τον άνισο σεβασμό. Εκφράζει, επίσης, τη νοοτροπία ότι μπορούμε να κατασπαταλάμε οποιοδήποτε κοινό αγαθό χωρίς να αναλογιζόμαστε τις συνέπειες, εκτός κι αν το σκεφτούμε σαν δικό μας. Δηλαδή, έχουμε μάθει να αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο με όρους ατομικής ιδιοκτησίας και συμφέροντος. Υπάρχουν, ωστόσο, αγαθά που ήταν και είναι κοινά και δεν χρειάζεται ακόμη να τα αναλογιστούμε ως ατομική ιδιοκτησία μας για να αντιληφθούμε την αξία τους. Και 2
εκτός ύλης \ μάρτιος 2019
πάλι όμως υστερούμε στη διαχείρισή τους, επειδή δρούμε ανταγωνιστικά μεταξύ μας, όπως υπαγορεύεται από την επιδίωξη του ιδιωτικού συμφέροντος και έτσι δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε προς μια σωστή διαχείριση. Το πιο απλό παράδειγμα είναι το πλέον απαραίτητο αγαθό για την επιβίωσή μας, ο αέρας που αναπνέουμε, τον οποίο μολύνουμε. Σε παλιότερες κοινωνίες, αλλά και σε σύγχρονες κοινωνίες ιθαγενών –τους οποίους κάποιοι θεωρούν κατώτερους– τα κοινά αγαθά ήταν πολύ περισσότερα, μέχρι και όλα. Οι άνθρωποι είχαν, επιπλέον, εφεύρει μέσω της κοινωνικής τους οργάνωσης πολύ πιο έξυπνους, αποδοτικούς και αειφόρους τρόπους διαχείρισης των κοινών αγαθών από την ιδιωτικοποίησή τους. Αυτοί οι τρόποι βασίζονταν κυρίως στην συνεννόηση και στον αυτοπεριορισμό των ανθρώπων που αξιοποιούσαν το κοινό αγαθό, στην θέσμιση κανόνων σχετικά με τη διαχείριση του αγαθού από τους ίδιους και στη δυνατότητα απονομής άμεσης «λαϊκής» δικαιοσύνης σε περίπτωση παραβίασης των κανόνων. Αυτού του είδους τη διαχείριση κάποιες φορές τη λέμε αυτοδιαχείριση των πόρων. Το σύγχρονο πάθος μας για ατομική ιδιοκτησία και ιδιωτικό συμφέρον δεν μας επιτρέπει να εφαρμόσουμε τέτοια διαχείριση κι έτσι οδηγούμαστε σε σπουδαία αδιέξοδα και αντιφάσεις. Ένα απλό παράδειγμα είναι η αδυναμία να λύσουμε το πρόβλημα της υπερθέρμανσης του πλανήτη, το οποίο σχετίζεται με την κακή διαχείριση (και πάλι λόγω του ανταγωνισμού) του κοινού αγαθού που λέγεται ατμόσφαιρα. Ένα άλλο, που καταδεικνύει την αξία του να είναι κάποια αγαθά κοινά, είναι η ύπαρξη των αφεντικών που μας εκμεταλλεύονται και κερδοσκοπούν εις βάρος μας, επειδή δεν διαχειριζόμαστε ως κοινά αγαθά τον χώρο, τα μέσα και την διαδικασία της εργασίας. Γι’ αυτό, την επόμενη φορά που θα έχεις ένα σκουπίδι στα χέρια σου πήγαινε και πέταξέ το στο πάτωμα του σπιτιού σου και εξήγησε –με ηρεμία– στους γονείς και στους φίλους σου πως η ατομική ιδιοκτησία, την οποία σέβονται πάνω από κάθε άλλο, είναι πολύ κατώτερη, ως όρος για την ευημερία μιας κοινωνίας, από την κοινή ιδιοκτησία. μάρτιος 2019 \ εκτός ύλης
3
1821 Λίγη ιστορία
εκτός ύλης
— Την 25η Μαρτίου του 1821, στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας στα Καλάβρυτα, οι Έλληνες χριστιανοί ορθόδοξοι ξεκίνησαν την επανάσταση απέναντι στον αβάσταχτο τουρκικό ζυγό. Σαν γνήσιοι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου και του Μεγάλου Κωνσταντίνου δεν ανέχονταν τη σκλαβιά και έτσι προεστοί, αρματολοί και κληρικοί αντιτάχθηκαν στους τυράννους! — Μα κύριε, η επανάσταση δεν έγινε στον απόηχο της Γαλλικής Επανάστασης; Δεν στηρίχθηκε στην εξαθλίωση των κατοίκων του ελλαδικού χώρου από τους Τούρκους αφέντες, τους υπηρέτες τους –τους προεστούς που χαράτσωναν το λαό– τους ένοπλους φρουρούς τους –τους αρματωλούς– και τον ανώτερο κλήρο που ευλογούσε την καταπίεση των ραγιάδων; Έτσι κι αλλιώς δεν είχε ξεσπάσει πριν την 25η Μαρτίου σε διάφορες περιοχές της Πελοποννήσου και αλλού, με την υπόσχεση και την ελπίδα της βοήθειας της Τσαρικής Ρωσίας; — Κύριε, οι αρματολοί δεν ήταν ομάδες Ελλήνων που πληρώνονταν από τους Τούρκους για να διατηρούν την τάξη; Αυτοί δεν πουλούσαν προστασία και δεν ασκούσαν τοκογλυφία ή και απαγωγές εναντίον των Ελλήνων χωρικών; Μήπως δεν συμμετείχαν στις συγκρούσεις μόνο και μόνο για να ισχυροποιήσουν τη θέση τους; — Και οι Έλληνες προεστοί; Δεν ήταν οι διορισμένοι άρχοντες από τους Τούρκους; Δεν προσπαθούσαν να υπονομεύσουν την επανάσταση για να μη χάσουν τα προνόμιά τους και τελικά πήραν μέρος μόνο όταν δεν μπορούσαν να κάνουν διαφορετικά; Αφού και η εκκλησία το ίδιο έκανε. Είναι γνωστό πια ότι το κρυφό σχολειό δεν υπήρξε ποτέ και επινοήθηκε εκ των υστέρων για να κτιστεί το αφήγημα του ελληνορθόδοξου πολιτισμού. Ο τότε πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε΄, δεν αποκήρυξε δημόσια την επανάσταση; Κι όταν η επανάσταση τελείωσε οι φτωχοί αγρότες και ο απλός λαός, που έδωσαν τη ζωή τους για τον αγώνα, δεν συνέχισαν να καταπιέζονται; Απλά αυτή τη φορά από Έλληνες αντί για Τούρκους. — Είστε σίγουρος ότι ήταν απόγονοι των Αρχαίων Ελλήνων και των Βυζαντινών; Μα από τα Βυζαντινά χρόνια κάθε τι Ελληνικό ταυτίστηκε με την ειδωλολατρία, καταστράφηκε ενώ ο πληθυσμός σφαγιάστηκε. Η νέα θρησκεία της αυτοκρατορίας έπρεπε να είναι ο χριστιανισμός και οι υπήκοοι αυτοπροσδιορίζονταν ως Ρωμαίοι. Ακόμα, από τον 6ο αιώνα και μετά, οι Σλάβοι και οι Άβαροι λεηλατούσαν συστηματικά τον Ελλαδικό χώρο και εγκαταστάθηκαν σε πολλές περιοχές. Οι Λατίνοι και οι Φράγκοι 4
εκτός ύλης \ μάρτιος 2019
κρατούσαν για εκατοντάδες χρόνια τα περισσότερα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου πελάγους. Από τον 11ο αιώνα, και λόγω του μειωμένου ανδρικού πληθυσμού από τους πολέμους της Βυζαντινής περιόδου, άρχισαν μετακινήσεις εκατοντάδων χιλιάδων Αλβανών, τόσο που μέχρι και το 1821 η γλώσσα που χρησιμοποιούταν κυρίως στον Ελλαδικό χώρο ήταν τα Αρβανίτικα. Έτσι κι αλλιώς οι Οθωμανοί έζησαν 400 χρόνια σε αυτό τον τόπο. Πώς μπορούμε να μιλάμε για φυλετική καθαρότητα; Η ιδέα της συνέχειας του αρχαίου πολιτισμού, δεν ήρθε από την Ευρώπη μαζί με τον βασιλιά Όθωνα, και ήταν ένα φτιαχτό ιδεολόγημα απαραίτητο για την εγκαθίδρυση ενός Έθνους Κράτους όπως το επέβαλλαν οι νέες συνθήκες της οικονομίας, που οδήγησαν τις μεγάλες αυτοκρατορίες στην παρακμή; — Πού τα μάθατε όλα αυτά; Αυτά είναι εθνομηδενιστικά, αντεθνικά, αναρχικά ψέματα! Δεν είναι αλήθεια, δεν τα γράφουν τα βιβλία σας! Σήμερα όμως η ιστορία δε διαβάζεται μόνο από τα σχολικά βιβλία, που γράφουν τη μισή αλήθεια και κάμποσα ψέματα. Οι πληροφορίες διακινούνται ελεύθερα και όλοι έχουμε τη δυνατότητα και την υποχρέωση να αυτομορφωνόμαστε και να ανακαλύπτουμε την ιστορία που είναι εκτός ύλης. Αυτήν που διδάσκει ότι όλοι οι άνθρωποι του μόχθου και της δουλειάς είναι αδέρφια όποια γλώσσα και αν μιλάνε και μπορούν να ζήσουν ειρηνικά, ενώ αυτές οι έχθρες μεταξύ λαών είναι φτιαχτές. Να, κοιτάξτε πως το έλεγε ο Ξυλούρης στο τραγούδι του: «Και στον πόλεμο όλα για όλα κουβαλούσα πολυβόλα, να σκοτώνονται οι λαοί για τ’ αφέντη το φαΐ» Για εμάς κύριε όλοι οι πόλεμοι γίνονται για τα συμφέροντα των λίγων και οι επαναστάσεις από τους πολλούς ενάντια στα συμφέροντα των λίγων. Εμείς δε θέλουμε αφέντες κύριε, ούτε Τούρκους, ούτε Έλληνες ούτε κανέναν!
μάρτιος 2019 \ εκτός ύλης
5
Εμένα δεν μου το ‘μαθε το Mad το ...αυτός ο στίχος από τους Στίχοιμα ίσως είναι ο ιδανικότερος για να αναδείξει την αλλοίωση και την αφομοίωση που έχει υποστεί η hip-hop κουλτούρα από τον κόσμο του marketing και της ελεύθερης αγοράς. Η καταστροφική τους δύναμη είναι τόσο μεγάλη, που μπορούν με ευκολία να κλέψουν μια γνήσια και λαϊκή κουλτούρα με έντονη κοινωνική απήχηση, να τη ντύσουν με το μανδύα του εμπορεύματος ώστε να την πουλήσουν, προκαλώντας την κοινωνική της απονεύρωση και σταδιακά την αποκοπή από τις ρίζες της. Ωστόσο, υπάρχουν άτομα ή crew που προσπαθούν να το κρατήσουν ζωντανό κι αυθεντικό, και τελικά όντως τα καταφέρνουν. Ποιά είναι, όμως, αυτή η κουλτούρα κι από πού κρατάει η σκούφια της; Δεν προέρχεται από την Ελλάδα μα έχει κοινά στοιχεία με μια άλλη ελληνική κουλτούρα που θα αναφερθούμε παρακάτω. Γεννήθηκε στα σπλάχνα του Μπρόνξ της Νέας Υόρκης τη δεκαετία του ‘70 από παρέες αφροαμερικανών και λατινοαμερικανών που τραγουδούσαν και χόρευαν με κάπως διαφορετικό τρόπο υπό τον ήχο μιας μουσικής μελωδίας επηρεασμένης από την τζαζ και τη σόουλ. Εκτός όμως απο το αράδιασμα στίχων υπό τον ήχο μιας επαναλαμβανόμενης λούπας, το λεγόμενο ραπάρισμα, η κουλτούρα του hip-hop περιλαμβάνει το graffiti και το breakdancing. Το hip-hop, μέσα από τις διαφορετικές εκφάνσεις του καταφέρνει να δώσει φωνή στους εκπροσώπους του. Έτσι, οι ράπερς εκφράζονται ελεύθερα. Τραγουδούν για τη δική τους ελευθερία, τα καθημερινά τους βιώματα, τους έρωτες, τις παρέες και τις δυσκολίες μιας φτωχής ζωής όπως έκαναν οι ρεμπέτες στην Ελλάδα πριν το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μιλούν για θέματα τιμής αλλά και τις κοινωνικές σχέσεις, μα 6
εκτός ύλης \ μάρτιος 2019
κυρίως καταγγέλλουν την τεράστια κοινωνική ανισότητα και τον κοινωνικό αποκλεισμό. Οι γκραφιτάδες με τη σειρά τους, βάφουν τοίχους και τρένα γεμίζοντας με χρώμα το γκρίζο και καλλιτεχνικά αποστειρωμένο περιβάλλον των σύγχρονων μεγαλουπόλεων. Δημιουργούν την δική τους τέχνη. Μια τέχνη που δε χωράει σε μουσεία με χρηματικό αντίτιμο, αντίθετα, είναι ελεύθερη από και προς όλους. Κυρίως όμως, είναι μια τέχνη που αυτονομείται από τις κοινωνικές νόρμες και αυτοκαθορίζεται. Με παρόμοιο τρόπο, Mcs και Djs οργάνωναν τα δικά τους events πολύ συχνά στο δρόμο, μακριά από ακριβά μαγαζιά, παίζοντας, σκρατσάροντας και χορεύοντας breakdance. Στη σημερινή εποχή, η μόδα έχει συνδέσει το hip-hop με τη χλιδάτη ζωή, τα ακριβά αμάξια, τις καλλίγραμμες κοπέλες και την επιδίωξη του κέρδους μέσα από αυτό. Παράλληλα, ο στίχος των εμπορικών κομματιών στερείται φαντασίας και κοινωνικού ερείσματος ενώ ταυτόχρονα αναπαράγει σεξιστικά πρότυπα. Είναι ένα φαινόμενο που είναι αντιδιαμετρικά αντίθετο με τις καταβολές της hip-hop κουλτούρας και φυσικά πρέπει να απορριφθεί. Στην Ελλάδα, και όχι μόνο, υπάρχουν οι φωνές που τιμούν την ιστορία του και ενίοτε το εξελίσσουν παραμένοντας πιστοί στις βασικές αρχές του. Με καυστικό συνήθως τρόπο, περιγράφουν και ασκούν κριτική στη σύγχρονη κοινωνική πραγματικότητα η οποία δε διαφέρει σε πολλά με την τότε πραγματικότητα ειδικά όταν μιλάμε για τη φτώχεια, το μεροκάματο, τους κοινωνικούς αποκλεισμούς που προκαλούνται από την οικονομική ανισότητα όσο η ελεύθερη αγορά κυριαρχεί στις ζωές μας καθολικά. Γι’ αυτούς τους λόγους, είτε αγαπάς το hip-hop είτε σου είναι αδιάφορο, δεν πρέπει να ξεχνάς πως οι ράπερς φορούσαν τις αλυσίδες στο λαιμό για να συμβολίσουν τη σκλαβιά και όχι τα πλούτη, τα φαρδιά παντελόνια για να χωράνε τα σπρέι στην τσέπη ή για να μπορούν να χορεύουν άνετα και όχι για μόδα, γιατί....
....το hip-hop αναπνέει στο δρόμο και μόνο, πέρα από κόμματα, κωλομάγαζα και νόμο moy λεσ τι δε θα κανα ποτε μεσ στη ζωη μου διαφημιση για τραπεζα απαντω γαμω τη φυλακή μου, γιατι η τιμη μου δεν οριζει την τιμη μου και το χρημα δεν εξαγοραζει τη σιωπη μου Δε μασάμε, πάμε, αλήτικα αγαπάμε αλήτικα μισούμε γι’ αυτό δε μας αγαπάνε. Μάθαμε να ζούμε στης Ευρώπης τη φαβέλα και κάναμε αδερφό μας το φόβο και την τρέλα
μάρτιος 2019 \ εκτός ύλης
7
Παρουσίαση του βιβλίου του Σέσαρ Βαγιέχο
“ΠΑΚΟ ΓΙΟΥΝΚΕ” Κυριακή 7 Απριλίου στις 7.00 μ.μ. στο Αντίβαρο Μπούλινγκ στο Περού πριν από εκατό περίπου χρόνια… είναι δυνατόν; Ένα ιδιότυπο «παιδικό αφήγημα» που έγραψε o Σέσαρ Βαγιέχο το 1931. Σήμερα, το μάλλον επίκαιρο αυτό «παλαιό» αριστούργημα –μινιμαλιστικής έμπνευσης και λιτής γραφής– βρίσκεται στα σχολικά βιβλία του Περού· ξεσηκώνοντας, κατά καιρούς, πολεμικές, λόγω του γυμνού ρεαλισμού του
Ανήκεις σε κάποιο συγκρότημα; Ψήνεσαι να συμμετέχεις στο καλοκαιρινό Φεστιβάλ που θα πραγματοποιηθει στο Αντίβαρο;
Επικοινώνησε
μαζί μας
περιοδική έκδοση από το:
Βουλγαροκτόνου 18, Μενίδι antivaro.menidi@gmail.com | antivaro.espivblogs.net fb: Αντίβαρο Μενίδι 8
εκτός ύλης \ μάρτιος 2019
19
ος ’
μάι
εκτός ύλης
ια, κ ά ατ ς, μ θε λη s so ός ύ ες ρ 3 τ έ κ μ Με ρά ε ρές" ε η αθ "πον αι... τ σ ις ντ ο τ χ ρ για που έ
τεύχος 4ο
Σ' ακούω, με ακούς, σου μιλώ και μ' απαντάς. Έτσι επικοινωνούμε εμείς, ζεστά και ουσιαστικά, στους χώρους που ζούμε και εργαζόμαστε. Μαθαίνοντας για την Πρωτομαγιά των εργατών, αγωνιζόμενοι, εθελοντικά πάντα, για τα δίκια μας, για τις δικές μας ανάγκες. Οι πλόες μας, τολμηροί και απρόβλεπτοι, επιστρέφουν πάλι πολλά υποσχόμενοι, με τις πρώτες δροσιές...
. . . ς η τ α λ Μί ε κώμα. ― Μίλα της. , βρίσκεται σ ει ύσ κο α με ― Δεν θα το χέρι. ι, κράτα της ύε κο ενά… α ε Σ ― α βγάλει πουθ θ ε δ , ιο τα ― Είναι μά
ς πνευσμένο διάλογος εμ νική ταινία ς ό ικ ττ σ α πα Φαντ από την ισ con ella), able (H ς τη α ίλ Μ οδόβαρ Πέδρο Αλμ ία εσ θ νο σε σκη
Μπορεί να ακούσει ένας άνθρωπος ο οποίος δεν έχει επαφή με την πραγματικότητα; Μπορεί να ακούσει η συγκεκριμένη ασθενής, η οποία βρίσκεται σε κώμα; Υπάρχει, άραγε επικοινωνία ανάμεσα σε ανθρώπους που δεν ακούνε το συνομιλητή τους; Η έλλειψη επικοινω νίας, η μοναξιά, η φιλία, η αλλοτρίωση είναι φλέγοντα ζητήματα που έχουν απασχολήσει κατά καιρούς την κοινωνία μας. Η αποξένωση του ανθρώπου από τον ίδιο του τον εαυτό κλείνει μάτια και αυτιά σε ολόκληρη την κοινωνία! Η έλλειψη της ανθρώπινης επικοινωνίας είναι ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της εποχής μας. Ο φόβος της έκθεσης μας σε κάποιον άλλο, ο φόβος της απόρριψης και του χλευασμού από τον κοινωνικό μας περίγυρο είναι κατασταλτικοί παράγοντες της ανθρώπινης επικοινωνίας. Αν η επικοινωνία είναι τόσο σημαντική, τότε θα πρέπει να ξέρουμε τι είναι επικοινωνία. Ο καλύτερος τρόπος να την εκφράσουμε είναι η φόρμουλά της: «Αιτία, Απόσταση, Αποτέλεσμα με Πρόθεση και Προσοχή και τέλος μια Αποτύπωση (=πραγματικότητα ή συμφωνία) στο αποτέλεσμα». Η φόρμουλα αυτή σχηματίζει τον κύκλο μιας ολοκληρωμένης αληθινής επικοινωνίας. Δηλαδή, ένας άνθρωπος για να ξεκινήσει μια συνομιλία θα πρέπει να υπάρχει μια αιτία και να έχει την πρόθεση να μεταφέρει το μήνυμα στον συνομιλητή του. Ανάμεσά τους υπάρχει πάντα μια απόσταση την οποία θα διανύσει το μήνυμα μέχρι να φτάσει στον αποδέκτη της συνομιλίας, ο οποίος θα δώσει τη δέουσα προσοχή στον πομπό και θα ακούσει το μήνυμά του, δηλαδή θα υπάρξει μια αποτύπωση. 2
εκτός ύλης \ μάιος 2019
Υπάρχουν δύο είδη επικοινωνίας, η «εκρέουσα» επικοινωνία και η «εισρέουσα» επικοινωνία. Ένας άνθρωπος που μιλάει σε κάποιον άλλο –πομπός– επικοινωνεί (πιστεύουμε) μαζί του, και το άτομο στο οποίο μιλάει –δέκτης– δέχεται επικοινωνία απ’ αυτόν. Συνομιλία λοιπόν, είναι η εναλλαγή εισρέουσας και εκρέουσας επικοινωνίας, όταν ανατρέπεται η ισορροπία, τότε δημιουργείται η προβληματική επικοινωνία. Το άτομο που κάνει μόνο εκροή επικοινωνίας στην ουσία δεν επικοινωνεί καθόλου, αν πάρουμε τη λέξη με την πλήρη της έννοια. Γιατί, για να έχει πλήρη επικοινωνία, θα πρέπει να κάνει εισροή και εκροή. Το άτομο που κάνει μόνο εισροή επικοινωνίας, επίσης παραβιάζει τον παραπάνω κανόνα, διότι αν κάνει εισροή οφείλει να κάνει και εκροή. Όποια διαφωνία έχει κανείς στα πλαίσια των κοινωνικών και των ανθρώπινων σχέσεων, έχει τη ρίζα της, βασικά, σε αυτό τον κανόνα της επικοινωνίας (όταν αυτός παραβιάζεται). Εκείνος που μιλάει απογοητεύεται όταν δεν παίρνει απάντηση, εφόσον δεν χαρακτηρίζεται από παρορμητική ή μονομανή επικοινωνία. Με τον ίδιο τρόπο, εκείνος που ακούει μια επικοινωνία απογοητεύεται όταν δεν του δίνεται η ευκαιρία να απαντήσει. Κι αυτό είναι το βασικό πρόβλημα στις ανθρώπινες σχέσεις, το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων δεν ακούν το συνομιλητή τους, δεν δίνουν την απαραίτητη προσοχή, έτσι ώστε να υπάρξει κατανόηση και διάλογος, με αποτέλεσμα να απογοητεύονται από τις όποιες προσπάθειες κάνουν για επικοινωνία. Είτε η επικοινωνία επιχειρείται να γίνει μέσα στο πλαίσιο της φιλίας, της σχέσης, της πολιτικής ακόμα και της οικογένειας!! Έχοντας όλα αυτά τα δεδομένα στα χέρια μας μπορούμε να απαντήσουμε στα αρχικά ερωτήματα που τέθηκαν… Τα συμπεράσματα δικά σας!!
μάιος 2019 \ εκτός ύλης
3
? ? ? ε ρ ς Τι λε ― Έλα ρε. Παίζουμε ένα παιγνίδι; Θα λέω ημερομηνίες και εσύ θα σχολιάζεις. ― Άντε ξεκίνα... ― Πρωτοχρονιά... ― Γιορτάζουμε την αλλαγή του χρόνου. ― Πρωταπριλιά... ― Λέμε ψέματα στους άλλους. ― Πρωτομαγιά... ― Πιάνουμε το Μάη στην εξοχή. ― Ώπα ρε! η Πρωτομαγιά δεν είναι η γιορτή των λουλουδιών... Το 1886 στο Σικάγο 60.000 εργάτες, απέργησαν διεκδικώντας το 8ωρο εργασίας που μέχρι και σήμερα θεωρείται αυτονόητο. Μια νίκη του εργατικού κινήματος, που βάφτηκε όμως στο αίμα, καθώς πολλοί εργάτες έπεσαν νεκροί από τα πυρά της αστυνομίας και του στρατού, ενώ άλλοι οδηγήθηκαν στην κρεμάλα. Γι’ αυτό λέγεται Εργατική Πρωτομαγιά. Από τότε αυτή η μέρα συμβολίζει τους σκληρούς αιματηρούς αγώνες των εργαζομένων για τα εργατικά δικαιώματα, τις συνθήκες δουλειάς, το ωράριο και τους μισθούς. ― Γιατί τους λες το «αιματηρούς», ενοχλούν κανέναν οι αγώνες αυτοί; Κάτι είπες για την αστυνομία και το στρατό. Αυτοί γιατί ενοχλούνται από τους αγώνες; ― Ενοχλούν τ’ αφεντικά. Γιατί αν δεν υπάρχουν εργατικά δικαιώματα, βγάζουν τρελά φρά4
εκτός ύλης \ μάιος 2019
γκα στις πλάτες των εργατών τους. Ενοχλούνται λοιπόν όταν αυτοί αφυπνίζονται και διεκδικούν. Από την άλλη νομίζεις ότι ο ρόλος της αστυνομίας και του στρατού είναι να κυνηγάνε μόνο τους εγκληματίες ή τους εχθρούς; ― Εεε ναι ρε, τί άλλο; ― Μα φυσικά να χτυπάνε κάθε εργατική διεκδίκηση. Η Αστυνομία αλλά και ο Στρατός, λογοδοτούν στην Κυβέρνηση και αυτή με τη σειρά της στα μεγάλα αφεντικά και τις πολυεθνικές εντός και εκτός συνόρων. Οπότε όταν οι αγώνες των εργαζόμενων απειλούν τα κέρδη τους, χρησιμοποιούν την καταστολή. ― Όταν λες καταστολή εννοείς ΜΑΤ και δακρυγόνα; ― Όχι μόνο. Τότε και τώρα χρησιμοποιούσαν κάθε μέσο για να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους, ακόμη και πυροβολισμούς στο ψαχνό ενάντια σε άοπλους διαδηλωτές, για να διαλύουν τις οργανώσεις και τις συγκεντρώσεις τους. Όλη η Ιστορία του εργατικού κινήματος στη Ελλάδα και αλλού, είναι βαμμένη στο αίμα των εργατών. Δεν είναι τυχαίο που το σύμβολο της εργατικής τάξης είναι η κόκκινη σημαία, που προέκυψε από τα ματωμένα πουκάμισα των δολοφονημένων διαδηλωτών στο Σικάγο. ― Εκτός από το Σικάγο έγιναν και αλλού; Και στην Ελλάδα; ― Αμέ! Σε όλο τον 20ο αιώνα, όλες οι διεκδικήσεις των εργατών, συνοδεύτηκαν από διώξεις, φυλακίσεις, εξορίες βασανισμούς και δολοφονίες. Εργατικά σωματεία και κόμματα και απλοί αγωνιστές, κηρύσσονταν παράνομοι και διώκονταν, γιατί διεκδικούσαν την απελευθέρωση των εργαζόμενων από τα δεσμά της μισθωτής εργασίας. Για παράδειγμα, Πρωτομαγιά του 1929 στο Βερολίνο, 33 εργάτες έπεσαν νεκροί. Πρωτομαγιά του 1936 στη Θεσσαλονίκη 16 δολοφονημένοι διαδηλωτές καπνεργάτες. Την Πρωτομαγιά του 1944 στη Καισαριανή, εκτέλεστηκαν 200 Κομμουνιστές αντιστασιακοί από τους ναζί Γερμανούς. ― Τι λες ρε;;; Δεν έχω ξανακούσει τίποτα για αυτά!!! Όμως, σήμερα είναι αλλιώς τα πράγματα. Η Πρωτομαγιά είναι αργία για το κράτος, δεν διώκουν και δε δολοφονούν κανέναν πια. Εεε; ― Άλλαξαν πολλά, αλλά η ουσία παραμένει ίδια. Θέλουν οι εργαζόμενοι να είναι διασπασμένοι, να μην διεκδικούν μαχητικά και να μην τους απειλούν. Τα εργατικά σωματεία τα ελέγχουν με δοτούς συνδικαλιστές, είτε οι εργοδότες, είτε οι κυβερνήσεις με τα κόμματα εξουσίας. Δες τι γίνεται με τη ΓΣΕΕ. Έτσι, αν οι εργαζόμενοι ελέγχονται και δεν αντιδρούν, τότε δεν χρειάζεται και να τους διώκουν. Η καταστολή τους γίνεται μέσα στα ίδια τα σωματεία, από τους εργατοπατέρες. ― Βλέπω όμως στην Γαλλία, στην καρδιά της Ευρώπης, γίνεται χαμός με τα κίτρινα γιλέκα. ― Σωστά, οι Γάλλοι εργαζόμενοι, οργανωμένοι από τα κάτω, διεκδικούν πάλι, 7 μήνες τώρα, δυναμικά τα δίκια τους. Όταν η καταστολή δεν αποδίδει στα ξεπουλημένα σωματεία, τα αφεντικά επιστρατεύουν ξανά όπως παλιά, την αστυνομία και το στρατό για να καταπνίξουν τις αντιδράσεις. ― Τελικά συμβολίζει πολλά η εργατική Πρωτομαγιά... Τους αγώνες τόσα χρόνια και τα οράματα των εργαζόμενων για ψωμί και ελευθερία. Για παιγνίδι το ξεκινήσαμε και τελικά το σοβάρεψες… ― Όχι εγώ ρε, ήταν το θέμα σοβαρό! μάιος 2019 \ εκτός ύλης
5
Μ ΠΙΖΝΕΣ Κ αλα Ο ργανωμενεσ
Γίνε εθελοντής! ς ε κ ά λ Για μα ? ε τ ε ν χ ψά
Γιατί να γίνω εθελοντής; Έλα ρε αφού την ξέρεις την απάντηση, τόσες φορές σου τα χουν πει. Είναι καλό πράγμα να είσαι εθελοντής, θα βοηθάς τους γύρω σου, θα βοηθάς την πατρίδα, θα το βάλεις στο βιογραφικό σου, ταιριάζει και με την ηθική της θρησκείας μας, μπορεί να ’χεις και άφεση αμαρτιών ποτέ δεν ξέρεις…
Εντάξει οκ, αλλά μήπως εκμεταλλεύεται κανείς την δουλειά που θα προσφέρω; Ε, όπως θα ’χεις ακούσει περνάμε οικονομική κρίση. Αυτό σημαίνει πως όσα κοινωνικά αγαθά παρείχε παλιά το κράτος –παιδεία, υγεία, πάρκα, πλατείες– είναι απαξιωμένα και σε λίγο θα κοπούν τελείως. Οπότε, κάποιος πρέπει να τα καλύψει… τσάμπα! Τον υπέροχο αυτό ρόλο αναλαμβάνουν οι εθελοντές! Θα δουλεύεις δηλαδή τσάμπα για να σωθεί το χρεοκοπημένο μας σύστημα. Την ίδια στιγμή όσες κοινωνικές υπηρεσίες θεωρούταν παλιότερα Δημόσιες (πλήρωνε το κράτος) θα περάσουν αρχικά σε επιδοτούμενες εθελοντικές οργανώσεις και εν τέλει σε ιδιώτες με στόχο το κέρδος. Ναι, δεν υπάρχουν λεφτά καταλαβαίνω… Όλα τα κονδύλια απ’ την Ευρώπη όμως που πάνε; Μα εκεί που προβλέπουν οι νόμοι τους φυσικά, σε ΜΚΟ, ΑΜΚΕ, ΚΟΙΝΣΕΠ κλπ. Βλέπεις η Ευρώπη δεν εμπιστεύεται τα κονδύλια στα κράτη, όπου σε περίπτωση κακής διαχείρισής τους ο λαός μπορεί να ασκήσει έστω και ελάχιστη κριτική καταψηφίζοντας όποιον φταίει γι αυτό, αλλά σ’ όλες αυτές τις νέες μορφές εταιρειών τις οποίες κανείς δεν μπορεί να κρίνει. Αυτές οι εταιρείες, λοιπόν, διαχειρίζονται πλέον μεγάλα χρηματικά ποσά χωρίς να υπόκεινται σε 6
εκτός ύλης \ μάιος 2019
κανένα έλεγχο, ενώ βασίζονται στην εθελοντική εργασία ή στην επισφαλή και υπαμειβόμενη εργασία για την στελέχωση των δράσεών τους. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το προσφυγικό, όπου πολλοί εθελοντές δούλευαν τσάμπα στις παραλίες των νησιών για την διάσωση και την περίθαλψη των προσφύγων, πολλοί άλλοι άνθρωποι συνεισέφεραν υλικά ή χρηματικά για να βοηθήσουν και τελικά όλους αυτούς τους πόρους, μαζί με τα ευρωπαϊκά κονδύλια, τους διαχειρίστηκαν κυρίως ΜΚΟ. Οι πρόσφυγες επιβιώνουν ακόμη και σήμερα σε στρατόπεδα συγκέντρωσης σε άθλιες συνθήκες. Καταλαβαίνεις, λοιπόν, τι έγιναν όλα αυτά τα λεφτά κι η ανθρώπινη εργασία που προσφέρθηκε εθελοντικά και ποιος τελικά βγήκε κερδισμένος απ’ όλες τις διαφημίσεις των ΜΚΟ που έδειχναν πως η ΕΕ διαχειρίζεται άψογα την προσφυγική κρίση που η ίδια (μέσω των πολέμων) δημιούργησε. Δίκιο φαίνεται να χεις, πρέπει να στήθηκε μεγάλο φαγοπότι στις ΜΚΟ, το να βοηθάς όμως τους γύρω σου δεν είναι κακό Φυσικά, το να βοηθάς τους γύρω σου όχι απλώς δεν είναι κακό, είναι απαραίτητο! Απλώς αυτό δεν λέγεται εθελοντισμός, λέγεται Αλληλεγγύη, υπήρχε σ’ όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες κι είναι ο λόγος που ο άνθρωπος επιβίωσε σαν είδος κι έφτιαξε πολιτισμό. Η μόνη κουλτούρα που αντιβαίνει στην αλληλεγγύη είναι ο ατομισμός ο οποίος καλλιεργείται από τον καπιταλισμό, που ταυτοχρόνως χρησιμοποιεί τον εθελοντισμό για να καρπώνεται τα οφέλη της πηγαίας και ανιδιοτελούς βοήθειας του ανθρώπου προς τους συνανθρώπους του. Απέναντι σ’ αυτό εμείς προτάσσουμε την αλληλεγγύη μεταξύ των εκμεταλλευόμενων, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, χρώματος, εθνικότητας και σεξουαλικού προσανατολισμού, ως την μόνη ειλικρινή προσφορά από τον ένα άνθρωπο στον άλλο, με στόχο το ξεπέρασμα των δυσκολιών της ζωής μέσα σ αυτό το άδικο κοινωνικό σύστημα καθώς και την οριστική αλλαγή του. Για την δημιουργία μιας κοινωνίας όπου η αλληλεγγύη θα είναι αυθόρμητος κανόνας κι όχι μια εσκεμμένη καλή πράξη –με πιθανές απολαβές (ηθικές, θρησκευτικές, χρηματικές)– όπως ο εθελοντισμός, που δρα τελικά σαν παυσίπονο που σου προσφέρει ο βασανιστής σου.
η αλυσίδα της αλληλεγγύης να σπάσει την αλυσίδα της εκμετάλλευσης
μάιος 2019 \ εκτός ύλης
7
Σὲ περιμένω παντοῦ Τάσος Λειβαδίτης Κλεῖσε τὸ σπίτι. Δῶσε σὲ μιὰ γειτόνισσα τὸ κλειδὶ καὶ προχώρα. Ἐκεῖ ποὺ οἱ φαμίλιες μοιράζονται ἕνα ψωμὶ στὰ ὀκτώ, ἐκεῖ ποὺ κατρακυλάει ὁ μεγάλος ἴσκιος τῶν ντουφεκισμένων. Σ᾿ ὅποιο μέρος τῆς γῆς, σ᾿ ὅποια ὥρα, ἐκεῖ ποὺ πολεμᾶνε καὶ πεθαίνουν οἱ ἄνθρωποι γιὰ ἕνα καινούργιο κόσμο... ἐκεῖ θὰ σὲ περιμένω, ἀγάπη μου!
Ανήκεις σε κάποιο συγκρότημα; Ψήνεσαι να συμμετέχεις στο καλοκαιρινό Φεστιβάλ που θα πραγματοποιηθει στο Αντίβαρο;
Επικοινώνησε
μαζί μας
περιοδική έκδοση από το:
Βουλγαροκτόνου 18, Μενίδι antivaro.menidi@gmail.com | antivaro.espivblogs.net fb: Αντίβαρο Μενίδι 8
εκτός ύλης \ μάιος 2019
ιος
βρ oκτώ
’19
εκτός ύλης τεύχος 5ο
περιοδική έκδοση από το:
αυτοογρανωµένος εργατικός-κοινωνικός χώρος
antivaro.menidi@gmail.com | antivaro.espivblogs.net | fb: Αντίβαρο αυτοοργανωμένος εργατικός-κοινωνικός χώρος
Οι οσμές του φθινοπώρου δεν κουβαλούνε πια δροσιές και υγρασία, ανάπτυξη «μοσχοβρωμούν» και κέρδη για τους λίγους. Φτώχια, καταστολή για τους πολλούς και απατηλές φαμφάρες για «αρίστους». «Νόμος και τάξη» παντού! στρατιωτικού τύπου καταλήψεις γειτονιών, απαγορεύσεις απεργιών και συγκεντρώσεις ξυπόλητων πιτσιρικάδων σε κέντρα κράτησης, ξυπνούν 75 χρόνια μετά, τις εφιαλτικές αναμνήσεις της φασιστικής κατοχής του 40. Εκτός της ύλης τους, εμπιστευόμαστε, δεν «αξιολογούμε» τον συνάνθρωπο και αναζητούμε τη μεγαλειώδη απάντηση του αντάρτικου λαού μας.
σκίτσο από το comic «MotherFucker», εκδόσεις ΚΨΜ
ε τ έ λ ε μ α ν Αριστέα
όχι Αρίστη Γεια σας, είμαι η Αριστέα, μαθήτρια της Γ’ Λυκείου. Με φωνάζουν «Αρίστη», γιατί ήμουν πάντα πολύ διαβαστερή. Το «Αρίστη» μου το «κόλλησε» μια δασκάλα στο δημοτικό, γιατί ήμουν η «καλύτερη από όλους», όπως έλεγε. Μου τη δίνει να με λένε έτσι, γιατί με ξεχωρίζει, ενώ κάνει τους συμμαθητές μου, να αισθάνονται «δεύτεροι», να απογοητεύονται και να μην προσπαθούν άλλο. Πριν λίγο καιρό βγήκαν τα αποτελέσματα των πανελληνίων και αρκετοί φίλοι-ες μου πέρασαν στο πανεπιστήμιο. Χάρηκα πολύ για τα παιδιά αυτά, θα έχουν ελπίζω ένα καλύτερο μέλλον. Στενοχωρήθηκα από την άλλη για όσους-ες δεν τα κατάφεραν. Δεν σας κρύβω ότι με αγχώνουν και εμένα οι πανελλήνιες, καθότι είναι μια ψυχοφθόρα, ανταγωνιστική δοκιμασία και έρχεται η σειρά μου φέτος. Οι γονείς μου, συνέχεια λένε να σπουδάσω, να γίνω καλύτερος άνθρωπος. Οι περισσότεροι θέλουν τους καλυτέρους! Παντού! Κι εγώ μέχρι πρόσφατα, όταν πήγαινα στο γιατρό, ή στο σχολείο ή στο γυμναστήριο, τους καλυτέρους ήθελα, με τα καλυτέρα πτυχία. Κοιτάζοντας όμως στα προεκλογικά φυλλάδια τις σπουδές του σημερινού πρωθυπουργού και της υπουργού παιδείας, αλλά και των προηγούμενων, προβληματίστηκα. Πολύ καλά πτυχία, στα καλύτερα πανεπιστήμια του εξωτερικού και τα πιο ακριβά βεβαίως! Αλλά 2
εκτός ύλης \ οκτώβριος 2019
γιατί του εξωτερικού; αφού δεν ζούσαν εκεί, γιατί πήγαν εκεί να σπουδάσουν; Έδωσαν πανελλήνιες; Πέρασαν; γιατί δεν φοίτησαν στην Ελλάδα; Πως θα φτιάξουν την παιδεία στη χώρα μας, αν δεν την έχουν γνωρίσει; Μήπως δεν ήταν οι καλύτεροι; οι «άριστοι», αλλά απλά οι πλουσιότεροι;;;; Μήπως ήταν μέτριοι; Και πως τα καλά ιδιωτικά πανεπιστήμια μπορούν να κάνουν τους μέτριους «άριστους», αν έχουν φουσκωμένο πορτοφόλι; Τελικά πως καθορίζεται ο καλύτερος; ο άριστος; Μόνο μέσα από τη σκληρή προσπάθεια; Ή μέσα από ένα σκληρό ανταγωνιστικό αξιολογικό σύστημα που επηρεάζεται από τα φουσκωμένα πορτοφόλια και τις πολιτικές γνωριμίες; Μέσα από τα «χρυσά» πτυχία και βιογραφικά; Οι πιο σημαντικοί άνθρωποι που γνώρισα, αγαπούσαν αυτό που έκαναν κι ήταν καλοί, ας μην θεωρούνταν άριστοι. Θυμάμαι τη γιαγιά μου που έλεγε: «δεν κάνουν τα ράσα τον παπά»... Στην τελική τι χρειάζονται οι άριστοι; Σκέφτομαι και τα λόγια της φιλολόγου μου, που μας εξηγούσε ότι στην ιστορία της εξέλιξης του ανθρώπινου πολιτισμού, το σημαντικότερο ρόλο παίζει η συλλογική προσπάθεια της κοινωνίας μέσα από την οποία, αναδεικνύεται και η προσωπικότητα κάθε μέλους της. Σιγά σιγά πείθομαι, ότι δεν είναι ελκυστική μια κοινωνία που υποκλίνεται στην ελίτ των αρίστων, υποτιμώντας την μεγαλειώδη αφανή συνεισφορά των πολλών. Η υιοθέτηση της αριστείας, προϋποθέτει ως αυτονόητη, τη μη αξιοσύνη των ανθρώπων, άρα την ανάγκη της διαρκούς αξιολόγησής τους, με συνέπεια την κατηγοριοποίηση τους, νομιμοποιώντας έτσι τον διαχωρισμό τους σε «άριστους» και «άχρηστους». Σε εξουσιαστές τελικά και εξουσιαζόμενους. Αυτό διασπά το ενιαίο της ανθρώπινης κοινωνίας, διαιωνίζει την αδικία και καθυστερεί την συλλογική ευημερία και πρόοδο. Θέλω να γίνω καλή, πολύ καλή, σε όλα όσα μου αρέσει να κάνω και μου αρέσουν πολλά. Χρειάζομαι να μπορώ και να τ’ αλλάζω, όποτε αισθάνομαι την ανάγκη, σε αρμονία με τα ενδιαφέροντα μου και το κοινωνικό όφελος. Να γνωρίσω καλύτερα τον εαυτό μου, τα όριά μου, ποια είμαι, μέσα σε ποιο κόσμο ζω. Θα κοπιάσω πολύ να μείνω καλή. Σαν κομμάτι της κοινωνίας, ονειρεύομαι να συμβάλλω με όλες μου τις δυνάμεις, στην πρόοδο όλων, χωρίς διακρίσεις. Και θέλω από την κοινωνία να με στηρίζει με όλες της τις δυνάμεις, σε αυτή τη προσπάθεια. Με ενδιαφέρει να είμαι καλή, πολύ καλή, όχι όμως η καλύτερη, ούτε ή «άριστη». Για αυτό, κάντε μου τη χάρη: Αριστέα να με λέτε, όχι Αρίστη.
οκτώβριος 2019 \ εκτός ύλης
3
28η Οκτωβρίου Λίγη ιστορία
εκτός ύλης
Πρόσωπα και Οργανώσεις Ιωάννης Μεταξάς: Υπήρξε ηγέτης της στρατιωτικής δικτατορίας της 4ης Αυγούστου 1936 σε συνεργασία με τον βασιλιά Γεώργιο. Θαύμαζε τους Χίτλερ και Μουσολίνι. Η πραγματική αιτία που δεν δέχτηκε το ιταλικό τελεσίγραφο για την παράδοση της Ελλάδας το 1940, ήταν η οικονομική εξάρτηση από την Βρετανία. Ο ίδιος πολύ θα ήθελε να παραδώσει την Ελλάδα στους Ιταλούς φασίστες και δεν είπε ποτέ τη λέξη «ΟΧΙ». Στην πραγματικότητα διάβασε το τελεσίγραφο και είπε με βαριά καρδιά «Συνεπώς... πόλεμος». Πριν γίνει δικτάτορας ήταν αξιωματικός του Στρατού, με κύριο χαρακτηριστικό του τη δειλία. Είναι γνωστό το περιστατικό του 1897 (ελληνοτουρκικός πόλεμος) όταν ήταν ακόμα μικρός υπαξιωματικός. Τότε διαφαινόταν η ήττα του Ελληνικού Στρατού στη Λάρισα και ο ίδιος καβάλησε το άλογό του και όπου φύγει φύγει, ενώ ακόμα οι μάχες μαίνονταν! ΕΑΜ: Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο. Η οργάνωση που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του ΚΚΕ, ξεκίνησε και συντόνισε την εθνική αντίσταση και έφτασε να συσπειρώνει σχεδόν το ένα τρίτο του τότε πληθυσμού της χώρας ΕΛΑΣ: Εθνικός Λαϊκός Απελευθερωτικός Στρατός. Το ένοπλο κομμάτι του ΕΑΜ. Ενεπλάκη
σε σαμποτάζ απέναντι στους Γερμανούς Ναζί κατακτητές, με πιο γνωστή την επιχείρηση καταστροφής της γέφυρας του Γοργοποτάμου, και σε αρκετές μάχες. Κατόρθωσε να απελευθερώσει ένα σημαντικό, ορεινό κυρίως, κομμάτι της χώρας, δημιουργώντας την «ελεύθερη Ελλάδα», πριν την ήττα του άξονα, μέσα σε μια Ευρώπη που κυριαρχούσε το καθεστώς του Χίτλερ και του Μουσολίνι. Άρης Βελουχιώτης: Ιδρυτής του ΕΛΑΣ και ηγετική μορφή του αντάρτικου στην Ελλάδα. Προσπάθησε να αποφύγει την εμφύλια σύγκρουση και προέβλεψε την Βρετανική ηγεμονία στην Ελλάδα, που θα ακολουθούσε μετά το τέλος του πολέμου. Ομάδα Χ, Τάγματα Ασφαλείας: Μετά το τέλος του πολέμου το καθεστώς επιστράτευσε πολλούς πρώην συνεργάτες των Γερμανών, προδότες, ρουφιάνους, χαφιέδες και δοσίλογους, και μετέτρεψε σε παρακρατικές ομάδες (δούλευαν για το κράτος χωρίς να είναι επίσημα αναγνωρισμένες, όπως η αστυνομία) τα ένοπλα σώματα που μέχρι χθες δούλευαν για τους κατα4
εκτός ύλης \ οκτώβριος 2019
κτητές. Αυτές οι ομάδες είχαν ως στόχο να βασανίζουν και να δολοφονούν τους αγωνιστές του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ που απελευθέρωσαν την Ελλάδα, καθώς ο μεγαλύτερος φόβος των Βρετανών και της Ελληνικής κυβέρνησης που ήταν όργανό τους, ήταν η επικράτηση του κομουνισμού.
Ήξερες ότι ➠ Σ τις 12 Οκτώβρη του 1944, αποχώρησαν οριστικά από την Αθήνα οι Ναζιστικές δυνάμεις μετά από 3,5 χρόνια σκληρής κατοχής. Η ημέρα αυτή είναι η επίσημη ημέρα της Απελευθέρωσης, αλλά περνάει κάθε χρόνο εντελώς απαρατήρητη. Και η Ελλάδα, είναι η μόνη χώρα που αντί να γιορτάζει τη λήξη (12 Οκτώβρη), γιορτάζει τη αρχή του πολέμου (28 Οκτώβρη)!
➠ Ε νώ σε όλες τις χώρες της Ευρώπης οι συνεργάτες των Ναζί τιμωρήθηκαν αυστηρά μετά τον πόλεμο, στην Ελλάδα αντί να τιμωρηθούν ανήλθαν στην εξουσία και στελέχωσαν τον κρατικό μηχανισμό. Είναι αυτοί που προκάλεσαν τον εμφύλιο κατασφάζοντας δεκάδες Αντάρτες και αγωνιστές του ΕΑΜ που έκαναν Αντίσταση στους Ναζί κατακτητές.
➠ Κ ατά τη διάρκεια της κατοχής, οι Έλληνες πολιτικοί και ο Βασιλιάς είχαν φύγει από την
Μια εικόνα = 1000 λέξεις
Ελλάδα (όπου φύγει φύγει και αυτοί..) και επανήλθαν μόνο μετά την απελευθέρωση όταν το τοπίο ήταν ασφαλές. Έκαναν Αντίσταση στους Ναζί κατακτητές από.. απόσταση!
Οι Τσόρτσιλ (Μ. Βρετανία), Ρούσβελτ (ΗΠΑ) και Στάλιν (ΕΣΣΔ) μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και τη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων, χωρίζουν τον κόσμο. Λέγεται ότι το ποσοστό επιρροής των τριών μεγάλων δυνάμεων σε κάθε χώρα που απελευθερώθηκε σημειώθηκε πάνω σε μια χαρτοπετσέτα. Για την Ελλάδα ήταν: Μ. Βρετανία 90%, ΕΣΣΔ 10%. οκτώβριος 2019 \ εκτός ύλης
5
! no pasaran! “Δεν έχει σημασία αν τα χρώματα στις μάσκες τους είναι διαφορετικά, δεν έχει σημασία αν οι νέοι πολιτικοί τσαρλατάνοι θα επιχειρήσουν να σε πείσουν πως τα συμφέροντα που προωθούν ταυτίζονται με τα δικά σου, δεν έχει σημασία αν εξαπατήθηκες και πίστεψες παλαιότερα σε μεγάλα και κούφια λόγια. Σημασία έχει, να ανοίξεις τα μάτια σου και να δεις αυτό που συμβαίνει...” ...αυτό που συμβαίνει είναι πως κάθε φορά που έχουμε εκλογές, αλλάζει ο διαχειριστής του συστήματος και όχι το ίδιο το σύστημα. Συνεπώς, ο νέος διαχειριστής, με διαφορετικά τρικ, συνεχίζει το καταστροφικό έργο για την πλειονότητα της κοινωνίας, που δεν είναι άλλο από την βίαιη φτωχοποίηση της. Έτσι, η νέα κυβέρνηση της ΝΔ, το μόνο που μπορούσε να υποσχεθεί ήταν «ασφάλεια», «ανάπτυξη», αποδιοπομπαίους τράγους και προφανώς, ακόμα αγριό τερη καταστολή. Σε αυτό το εγχείρημα του δόγματος «νόμος και τάξη» δεν θα μπορούσε να λείπει η επιστράτευση της ελληνικής αστυνομίας. Πιστή στην προστασία των συμφερόντων των προνομιούχων και πάντα απέναντι στα μαχόμενα μέρη της κοινωνίας και τις διεκδικήσεις τους. Οι πρόσφατες, χολιγουντιανού τύπου, επιχειρήσεις της αστυνομίας στην περιοχή των Εξαρχείων με εκκενώσεις καταλήψεων στέγης μεταναστών και πολιτικών συλλογικοτήτων, εκτός από την απάνθρωπη εικόνα μανάδων με τα παιδιά τους αγκαλιά να στοιβάζονται σε κλούβες υπό το βλέμμα κουκουλοφόρων πάνοπλων μπάτσων, έχουν κι άλλες προεκτάσεις. Αφενός, το επικοινωνιακό παιχνίδι που στήνεται μέσα από τα media μιλάει για επιστροφή στη νομιμότητα και 6
εκτός ύλης \ οκτώβριος 2019
εκκαθάριση της περιοχής από το εμπόριο ναρκωτικών. Αφετέρου, τη συγκαλυμμένη επίθεση για την εξουδετέρωση της πολιτικής αμφισβήτησης του κυρίαρχου συστήματος που διαχρονικά εκφράζεται έντονα στην περιοχή των Εξαρχείων με παράλληλη μετατροπή της γειτονιάς σε μία εναλλακτικού τύπου τουριστική ατραξιόν. Για του λόγου το αληθές, η αστυνομία αφήνει ανενόχλητους του πρεζέμπορους που λυμαίνονται την πλατεία πνίγοντας ταυτόχρονα στα δακρυγόνα εκδηλώσεις πολιτιστικού περιεχομένου που οργανώνονται από κατοίκους και συλλογικότητες που επιδιώκουν τις γειτονιές τους καθαρές από ναρκωτικά και μαφίες. Η πολιτική της φίμωσης του κοινωνικού διαλόγου κλιμακώνεται με την επικείμενη κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. Συγκεκριμένα, στο νέο νομοσχέδιο εκτός των άλλων, προβλέπεται η είσοδος και επέμβαση της αστυνομίας εντός του χώρου των ΑΕΙ λόγω τέλεσης «αξιόποινων» πράξεων. Είναι σημαντικό να σημειωθεί σε αυτό το σημείο ότι για τη διάπραξη κακουργημάτων η παρέμβαση της αστυνομίας είναι ήδη αυτεπάγγελτη. Επομένως, σε αυτό το στάδιο πιστοποιείται το δικαίωμα κάποιων «αρμόδιων αρχών» να αποφασίζουν πότε θα επέμβουν στους χώρους των πανεπιστημίων με την προϋπόθεση να ασκούνται, έτσι γενικά και αόριστα, «αξιόποινες πράξεις», όπως πιθανώς θα μπορούσαν να είναι οι φωνές, οι μούντζες ή οι παραστάσεις διαμαρτυρίας. Όλα αυτά τη στιγμή που προβλέπεται ακόμα η προστασία της «ακαδημαϊκής ελευθερίας και ελεύθερης έκφρασης». Πώς θα διασφαλιστεί αυτή η ελευθερία, εφόσον αποσυνδέεται από το άσυλο; Πιθανότατα από σώματα καταστολής τα οποία θα βαφτίζονται και «προστάτες της ελευθερίας». Είναι παραπάνω από ξεκάθαρο ότι αυτό που ποινικοποιείται είναι η αντίδραση των φοιτητών μέσα στα πανεπιστήμια, που διαχρονικά αποτελούν πρωτοπόρο κομμάτι όλων των ανατρεπτικών κινημάτων και έχουν διαμορφώσει μέσα από τους αγώνες και τις διεκδικήσεις τους την ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο το γεγονός ότι η κατάργηση του ασύλου έρχεται μαζί με το νέο πολυνομοσχέδιο, που προσπαθεί να ποινικοποιήσει τον συνδικαλισμό και την συλλογική αντίδραση στους χώρους δουλειάς, επιχειρώντας μια συνολική ισοπέδωση των φοιτητικών και εργατικών κινημάτων, και τη συμμόρφωση με ένα καθεστώς νόμου και τάξης σε συνθήκες απόλυτης «ασφάλειας» (aka ανελευθερίας). Η νέα κυβέρνηση υποσχέθηκε να φέρει την ανάπτυξη. Όπως όλα δείχνουν σε αυτή την ανάπτυξη ο μέσος εργαζόμενος θα παίρνει τρις κι εξήντα, θα απολύεται οποιαδήποτε στιγμή χωρίς πρόσχημα, ενώ αν απεργεί και οργανώνεται θα έχει νομικές κυρώσεις. Οι φοιτητές πλέον θα κινδυνεύουν να τρώνε ξύλο και μέσα στα πανεπιστήμια αν πολιτικοποιούνται. Οι πρόσφυγες θα πετάγονται στο δρόμο ή θα στοιβάζονται σε στρατόπεδα μέχρι να απελαθούν πίσω στην πατρίδα τους για να γίνουν τροφή για τα κανόνια. Οι κοινωνικοί χώροι και η αλληλεγγύη θα διώκονται ποινικά και θα καταστέλλονται. Δε θα υπάρχει καμία ανοχή για όποιον δε συμμορφώνεται με το καθεστώς της ανάπτυξης! Και οι επιχειρήσεις θα πλουτίζουν! Μήπως δε θέλουμε τέτοια ανάπτυξη; οκτώβριος 2019 \ εκτός ύλης
7
3
ο
›
ξ ε λ ό ρ υ Στα
›
2
4› ›
5
1›
6› 1
Είναι ένα ιδεολόγημα που θεωρεί ότι ένα έθνος είναι ανώτερο από τα υπόλοιπα. Καλλιεργείται δυστυχώς ακόμη και στα σχολεία με τον εορτασμό εθνικών εορτών και μέσω της εθνοκεντρικής ανάγνωσης της ιστορίας, παρότι που είναι γνωστό ότι έχει προξενήσει τεράστιο κακό στην ανθρωπότητα διότι εντείνει το μίσος μεταξύ των λαών.
2
Είναι πολιτική ιδεολογία που βασίζεται στην προηγούμενη (1) και έχει ως στόχο την εγκαθίδρυση ολοκληρωτικών (ανελεύθερων) καθεστώτων. Παράγεται από τις «δημοκρατικές» αστικές κοινωνίες όταν βρίσκονται σε κρίση, με στόχο την καταστολή των ριζοσπαστικών κινημάτων και την διαχείριση της κρίσης προς όφελος των πλουσίων. Χαρακτηριστικοί του εκπρόσωποι ήταν ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ, αλλά δυστυχώς υπάρχουν και συνεχιστές τους…
3
Είναι η πιο καταστροφική μορφή αντιπαράθεσης μεταξύ ανθρώπων. Αποτέλεσμά του είναι ο μαζικός θάνατος, η μιζέρια και η ερήμωση. Γινόταν και γίνεται για ιδιωτικά συμφέροντα μιας χούφτας εξουσιαστών. Μόνο στην Ελλάδα γιορτάζεται η αρχή τέτοιων συρράξεων και όχι το τέλος τους.
4
Ήταν μεγάλο μέρος του λαού που ανέβηκε στα βουνά κατά την ναζιστική κατοχή και αντιστάθηκε στον κατακτητή. Αγωνίστηκαν για την ελευθερία και για μία καλύτερη κοινωνία. Μετά το τέλος του πολέμου κυνηγήθηκαν και βασανίστηκαν από τους «συμμάχους» και από Έλληνες ρουφιάνους με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στον Εμφύλιο.
5 6
Έτσι ονομάζονταν οι οπαδοί του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος του Χίτλερ. Αν διδασκόταν σωστά δεν θα ξαναεμφανίζονταν τύποι σαν αυτούς του προηγούμενου ερωτήματος (5), ούτε θα μάθαινες κάτι καινούργιο από αυτό το σταυρόλεξο. Δυστυχώς, αυτό το μάθημα δεν διδάσκεται σωστά, όχι γιατί φταίνε οι καθηγητές, αλλά γιατί η ύλη και η αφήγησή του καθορίζεται από το αστικό κράτος προς όφελος των κυρίαρχων τάξεων. Απαντήσεις: 1. Εθνικισμός, 2. Φασισμός, 3. Πόλεμος, 4. Αντάρτες, 5. Ναζί, 6. Ιστορία
8
εκτός ύλης \ οκτώβριος 2019
19
ιος ’
μβρ δεκέ
εκτός ύλης τεύχος 6ο
περιοδική έκδοση από το:
αυτοογρανωµένος εργατικός-κοινωνικός χώρος
antivaro.menidi@gmail.com | antivaro.espivblogs.net | fb: Αντίβαρο αυτοοργανωμένος εργατικός-κοινωνικός χώρος
Μην τα βουλώνεις τα αυτιά σου, άκου τριγύρω! τόσες κραυγές, τόσος πόνος. Με το συναίσθημα να ακούς, με την καρδιά σου. Το χέρι σου άπλωσε να ξεδιψάσεις τον κόσμο... Τόσοι ανθρωποφύλακες γύρω, δεν θα διστάσουν, ποτέ δεν δίστασαν, να σπαταλήσουν της ζωής το νερό, το κόκκινο, από τις κάνες των ισχυρών... Μην τα βουλώνεις τα αυτιά σου, άκου τον δίπλα σου, με ενσυναίσθηση να τον ακούς, με ψυχραιμία και κοινώνησε την αλήθεια, μη γίνουμε πάλι μπίλιες στο σπίτι...
ος
ής λ Κουμ υ ο ρό π Γρηγο ζάς υ λτε ύλο Κα λλοπο νε Κα
Θεατής
ή
αλληλέγγυος; 2
εκτός ύλης \ δεκέμβριος 2019
Παντού ακούς να πονάνε,
Μόνο λυπάται ο κόσμος,
απελπισμένα παιδάκια να κλαίνε,
στημένος μπροστά στην τι-βί του.
μανάδες με τρόμο σπαράζουν,
Εκφράζει αλήθεια την θλίψη του,
λαοί τριγύρω που σφάζονται,
πλημμυρίζει από αισθήματα οίκτου,
άλλοι αλλού βασανίζονται,
τονίζει ειλικρινά την οργή του.
φυλακίζονται, εκτελούνται.
Άδικο έχουν οι άδικοι,
Σπαραγμένη καρδιά όλη η γη,
πώς να γλιτώσουν οι αδικημένοι;
Βογκά, πονάει, ματώνει,
Καθησυχάζει τις ενοχές του,
γλεντά και πεθαίνει ταυτόχρονα,
κλείνει τον δέκτη της τηλεόρασης.
καλεί σε απελπισμένη βοήθεια.
Πω, πω τι γίνεται ρε παιδί μου!
Λίγοι οι αλληλέγγυοι που βοηθούν
Και ήσυχος πάει για ύπνο.
οι άλλοι σα να μη νοιάζονται. Οι στριγκλιές των άλλων θυμάτων, Ολόκληρος κόσμος τριγύρω μας,
δεν ξυπνούν το χοντρόπετσο κόσμο,
κράτη μεγάλα και πλούσια,
που διαρκώς κουφαίνεται πιότερο.
θρησκείες, μεσσίες, σωτήρες,
Ώσπου ο πόνος θα κτυπήσει κι εσένα,
τόσες φανταχτερές οργανώσεις,
τότε με αγωνία θα κράζεις και συ,
τόσοι σοφοί άνθρωποι,
θα γυρεύεις βοήθεια απ’ τους άλλους,
συμβούλια δυνατά, ανεξάρτητα,
όλους αυτούς που επίσης κοιμούνται,
αμέτρητοι λαμπροί επιστήμονες,
που ησυχάζουν με βουλωμένα τ’ αυτιά τους,
τόσοι καλοί φιλάνθρωποι,
στα μαλακά ζεστά τους κρεβάτια.
μεγαλόψυχοι κραταιοί ηγέτες,
Μέχρι νάρθει κι αυτών η σειρά,
μα ουδείς να μπορεί να βοηθήσει,
ολομόναχοι να χορέψουν μ’ απελπισία,
κανένα χέρι ικανό να προσφέρει,
στον φρικτό του χαμού τους ρυθμό.
τίποτα να στερέψει τον πόνο. δεκέμβριος 2019 \ εκτός ύλης
3
ή ασφαλείς θα είστε ή ελεύθεροι “Στα Εξάρχεια έχουμε χούντα ρε, το κατάλαβες;” .... αυτά ξεστόμισε ο ματατζής σε συλληφθέντα κατά τη διάρκεια ενός κρεσέντου βίας που επειδώθηκαν οι δυνάμεις καταστολής στις αρχές Νοεμβρίου, εν αναμονή της επετείου του Πολυτεχνείου. Αυτό το περιστατικό δεν αποτελεί εξαίρεση ούτε πρωτοτυπία. Είναι απλά, το κράτος χωρίς την προβιά του, είναι η αστυνομία η οποία απροκάλυπτα πλέον κατεβάζει το προσωπείο του προστάτη του κοινωνικού συνόλου και αναδικνύει το πραγματικό και βρώμικο ρόλο της που δεν είναι άλλος απο την σκληρή καταστολή. Οι μπάτσοι είναι εκεί για να κάνουν τη βρώμικη δουλειά. Να χτυπήσουν το διαφορετικό, να πνίξουν στα δακρυγόνα όποιον αντιστέκεται στη φτώχεια, την εξαθλίωση και την αδικία, που επιβάλλεται απο τους πολιτικούς προιστάμενούς τους. Είναι εκεί, πάντα σε αγαστή συνεργασία με τα ρουφιανο-ΜΜΕ στήνοντας σκευωρίες με πλαστές κατηγορίες, διασύρωντας και ενίοτε φυλακίζοντας όσους στέκονται έμπρακτα απέναντι στη λεηλασία της φύσης στο βωμό των υπερθνικών business, το ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, την συστηματική υποβάθμιση κάθε κοινωνικής παροχής. Είναι εκεί για να προστατέψουν σαν υπάκοα σκυλιά τους αφεντάδες τους, δηλαδή τους πλούσιους και το πολιτικό τους προσωπικό. Κατέχουν το μονοπώλιο στη βία και σε όποιον αρέσει, όπως επιδεικνύει στη δήλωσή του ο πρόεδρος των αστυνομικών υπαλλήλων μετά τη δολοφονική επίθεση μπάτσων και νοικοκυραίων στο Ζακ Κωστόπουλο. Η βία αυτή είναι “νόμιμη” όπως ανέφερε σε τηλεοπτικό πάνελ ο τσεκουροφόρος, υπουργός πλέον, Βορίδης. Οι απρόσωποι-ανώνυμοι-κρανοφόροι-κουκουλοφόροι “προστάτες” κυκλοφορούν εκεί έξω έτοιμοι να εγγυηθούν για την 4
εκτός ύλης \ δεκέμβριος 2019
“ασφάλεια” μας με τα γκλόπ και τα όπλα τους, μια ασφάλεια που βρωμάει αίμα και εκφράζεται με ανοιγμένα κεφάλια, άγριους βασανισμούς και δολοφονίες. Οι αστυνομικές δολοφονίες δεν είναι ούτε φανταστικές ούτε αποτελούν “προνόμιο” της Ελληνικής αστυνομίας. Ενδεικτικά θα αναφερθούμε σε ελάχιστα, εγχώρια και μη, περιστατικά καθώς η πλήρη καταγραφή τους θα χρειαζόταν εκατοντάδες σελίδες. Στις 16 Νοεμβρίου 1980 κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων για τον εορτασμό του Πολυτεχνείου, η εργάτρια απο το Περιστέρι Σταματίνα Κανελλοπούλου βρίσκεται νεκρή στην οδό Πανεπιστημιού όπου σύμφωνα με τον ιατροδικαστή υπέστη 18 χτυπήματα απο γκλόπ στο κεφάλι που προκάλεσαν βαριές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις και οδήγησαν στο θάνατό της. Την ίδια μέρα, ο Κύπριος φοιτητής Ιάκωβος Κουμής, μεταφέρεται στο νοσοκομείο κλινικά νεκρός απο πισώπλατο χτύπημα των “οργάνων της τάξης”. Οι ένοχοι και των δύο δολοφονιών δεν βρέθηκαν ποτέ. Πέντε χρόνια αργότερα, στις 17 Νοεμβρίου 1985 ο ματατζής Μελίστας πυροβολεί και δολοφονεί πισώπλατα με σφαίρα στο κεφάλι τον μαθητή Μιχάλη Καλτεζά. Ο Μελίστας αρχικά καταδικάστηκε για 2,5 χρόνια με αναστολή ενώ σε δεύτερο βαθμό αθωώθηκε. Στις 6 Δεκεμβρίου 2008 στα Εξάρχεια, ύστερα απο αποδοκιμασίες που δέχθηκε ένα διερχόμενο περιπολικό απο νεαρούς, ο ειδικός φρούρός Κορκονέας κατεβαίνει πεζός και πυροβολεί σε ευθεία βολή σκοτώνοντας ακαριαία τον 15χρονο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο. Σε πρώτο βαθμό ο Κορκονέας καταδικάστηκε σε ισόβια ενώ σε δεύτερο βαθμό σε 13 χρόνια φυλάκιση ενώ πλέον κυκλοφορεί ελεύθερος. Παρόμοιο περιστατικό συνέβη στη γειτονική Τουρκία. Κατά τη διάρκεια διαδηλώσεων ο 15χρονος Berkin Elvan χτυπήθηκε από δακρυγόνο στο κεφάλι βγαίνωντας απο το σπίτι του για να αγοράσει ψωμί. Έμεινε σε κώμα για 269 μέρες έως ότου κατέληξε. Για ακόμη μία φορά, οι ένοχοι δεν βρέθηκαν ποτέ. Το 2001 στη Γένοβα, στο πλαίσιο των διαδηλώσεων ενάντια στη σύνοδο των G8 (οι οκτώ ισχυρότερες οικονομίες στο κόσμο) ο ιταλός αναρχικός Κάρλο Τζουλιάνι 23 χρονών τότε, δολοφονείται εξ επαφής και ύστερα συνθλίβεται απο το όχημα των αστυνομικών δυνάμεων. Τόσο ο οδηγός όσο και ο εκτελεστής του Κάρλο κρίνονται αθώοι απο το δικαστήριο και αφήνονται ελεύθεροι. Όσο κι αν προσπαθούν με ξύλο, καταστολή και δολοφονίες να φιμώσουν το δίκαιο όσων εξεγείρονται, θα στεκόμαστε απέναντι τους με το λόγο, την πράξη και το σώμα μας. Η τρομοκρατία και ο φόβος που σπέρνουν, θερίζεται συλλογικά στον δρόμο απο όλους και όλες μας. Είμαστε περισσότεροι και έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, οι ανάγκες μας είναι ισχυρότερες απο τα όπλα τους και αυτό τους τρομάζει. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να συνηθίσει το θάνατο. Με τη συλλογική μνήμη ως οδηγό, βαδίζουμε το δρόμο προς την κοινωνία που ονειρευόμαστε, της ισότητας, της αλληλεγγύης, της ελευθερίας χωρίς να λησμονούμε αυτούς που αγώνιστηκαν κόντρα στο φόβο για αυτά τα ιδανικά. δεκέμβριος 2019 \ εκτός ύλης
5
Γίναμε πάλι μπίλιες στο σπίτι… Γίναμε πάλι μπίλιες στο σπίτι με τους γονείς μου και για το τίποτα κιόλας. Δηλαδή τι ζήτησα; Ήθελα να πάω στο πάρτι του Κ. και να είμαι επιτέλους ένα βράδυ μέχρι λίγο πιο αργά με «Το Μωρό μου» κι αυτοί πήγαν και κόλλησαν στο ότι δεν τους είπα πως θα είναι εκεί κι ο Χ. Και τι έγινε που θα ήταν εκεί; Ναι, παλαιότερα έκανα παρέα μαζί του, αλλά από τότε που έμαθα τι έκανε στην κοπέλα του, έχουμε ξεκόψει. Οι παρέες μας όμως είναι κοινές κι έτσι όταν βρισκόμαστε λέμε ένα «γεια». Εκείνοι όμως θεώρησαν ότι τους έλεγα ψέματα και μου είπαν ότι δεν θα με ξαναφήσουν να πάω σε πάρτι για τον επόμενο μήνα. Και πώς να τους αποκάλυπτα ότι θα ήταν κι εκείνος εκεί, αφού ήξερα ότι η απάντηση τους θα ήταν σίγουρα «ΌΧΙ». Κι αν ήταν να τους λέω κάθε φορά που βγαίνω ότι εκείνος είναι εκεί, εγώ δεν θα ξαναέβγαινα ποτέ από το σπίτι. Γιατί γι’ αυτούς δε μπορώ να με προστατεύσω, και θα είμαι για πάντα «Το Παιδί»... Γίναμε πάλι μπίλιες στο σπίτι με το παιδί. Μας είπε ψέματα. Ενώ επανειλημμένα έχουμε κάνει συστάσεις ότι δεν θέλουμε να έχει καμία συναναστροφή με τον Χ., προτίμησε να πει ψέματα, γιατί θα ήταν και «Το Αίσθημα» εκεί!! Μα είναι παράλογο να μην θέλουμε να έχει επαφές με τέτοιους ανθρώπους; Φαινόταν εδώ και χρόνια 6
εκτός ύλης \ δεκέμβριος 2019
σε τι θα εξελιχθεί ο τύπος. Ήταν ψευτόμαγκας και το έπαιζε αρχηγός. Κάποτε, αν δεν έκανες αυτό που ήθελε σε έβαζε στη μπούκα και έκανε τη ζωή σου δύσκολη, αλλά πια αν δεν κάνεις αυτό που θέλει, καταντάει βίαιος. Έτσι την πάτησε κι η κοπέλα του τον προηγούμενο μήνα που την έστειλε στο νοσοκομείο για ράμματα. Θα πρέπει λοιπόν να καταλάβει και το ίδιο ότι η συναναστροφή με τον Χ. μπορεί να του φέρει μπελάδες. Ελπίζουμε αφού δε θα πάει σε κανένα πάρτι αυτόν το μήνα, να βρει τον χρόνο να σκεφτεί το λάθος του. Αναγνωρίζω σφάλματα και στις δύο παραπάνω μαρτυρίες. Αν εσύ ταυτίστηκες με μια από τις δυο θέσεις, προσπάθησε σε παρακαλώ να μπεις και στην άλλη. Θα κάνω μια απόπειρα να αναλύσω την σκέψη μου. Το παιδί από την πλευρά του, χρησιμοποιεί το ψέμα για να πραγματοποιήσει την επιθυμία του. Από την άλλη ο γονιός, με αφετηρία τον φόβο του, είχε απαιτήσει να διακοπούν οι σχέσεις με τον Χ., πράγμα που σημαίνει απομάκρυνση από όλη την παρέα του. Όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί αν και οι δυο πλευρές είχαν μπει στη διαδικασία να επικοινωνήσουν. Τότε ο γονιός θα είχε κατανοήσει ότι το παιδί έχει ήδη κατακρίνει την παραπάνω βίαιη συμπεριφορά κι έχει περιορίσει τις επαφές μαζί του κι εκείνο δε θα χρειαζόταν να χρησιμοποιήσει το ψέμα. Το περιστατικό που αναφέρθηκε παραπάνω είναι ένα παράδειγμα. Ο κίνδυνος που ονομάζεται βίαιος Χ. μπορεί να πάρει πολλές μορφές. Είναι εύλογος ο φόβος του γονέα, είναι εύλογη κι η επιθυμία του παιδιού για ανεξαρτησία. Σωστή συνταγή δεν υπάρχει ποτέ γιατί κάθε ιστορία είναι διαφορετική. Βήματα για να βρεθεί η χρυσή τομή πρέπει πάντα να γίνονται από τι μία ή την άλλη πλευρά, κι αυτό γιατί κανείς άνθρωπος σε καμία ηλικία δεν έχει το αλάθητο. Κάθε φορά που διακρίνουμε ότι η κατάσταση δυναμιτίζεται, οφείλουμε να λειτουργήσουμε πυροσβεστικά με γνώμονα την ψυχραιμία και την συναίνεση, αποφεύγοντας την εύκολη και εγωιστική λύση (ένα ψέμα ή μια τιμωρία), που συνήθως οδηγεί σε παράλογες συμπεριφορές. Κλειδί σε κάθε ανθρώπινη σχέση είναι η ουσιαστική επικοινωνία, χωρίς αυτή οι παρεξηγήσεις είναι αναπόφευκτες. Για την επίτευξή της, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ειλικρίνεια και η ενσυναίσθηση.
δεκέμβριος 2019 \ εκτός ύλης
7
›
4
3
›
›
ξο ε λ ό ρ υ Στα 2 1›
5›
6› 1
«Επιστροφή στην ...». Αγαπημένη φράση της κυβέρνησης και των ΜΜΕ η οποία εκφράζει τη συντηρητική και οπισθοδρομική νοοτροπία που προωθούν.
2
Αστυνομική μονάδα με στόχο την καταστολή συγκεντρώσεων και απεργιών. Γνωστές πρακτικές της η χρήση βίας και ο εκφοβισμός.
3 4
Μέσο διαμαρτυρίας του λαού ενάντια σε αποφάσεις και νομοσχέδια της κυβέρνησης. Συνοικία στο κέντρο της Αθήνας που αποτέλεσε ανα τα χρόνια σημείο αναφοράς προοδευτικών ιδεών, συνεύρεσης καλλιτεχνών και εναλλακτικού τρόπου διασκέδασης. Παρά το γεγονός οτι το μεγαλύτερο πρόβλημα εκεί και στη γύρω περιοχή είναι η διακίνηση ναρκωτικών, η αστυνομία επιλέγει να ασκήσει βία στους κατοίκους της και γενικά σε όποιον τυχαίνει να βρισκεται κοντά.
5
«Δελτίο ...». Τηλεοπτικό πρόγραμμα που αν και θα έπρεπε να έχει αμερόληπτοκαι αντικειμενικό ενημερωτικό χαρακτήρα παραπληροφορεί και αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη.
6
Το τελευταίο διάστημα ακούγονται πολλά για αυτές. Πρόκειται μεταξύ άλλων για εγκαταλελειμμένα κτίρια τα οποία έχουν αποτελέσει χώρους αλληλεγγύης και στέγασης προσφύγων. Παρά τις δράσεις αυτές, έχουν κυριχθεί παράνομες και με γρήγορους ρυθμούς εκκενώνονται απο την αστυνομία με αποτέλεσμα οι άνθρωποι που μένουν σε αυτές να μεταφέρονται σε «μονάδες φιλοξενίας», δηλαδή σε στρατόπεδα συγέντρωσης νέας εποχής. Απαντήσεις: 1. Κανονικότητα 2. ΜΑΤ 3. Διαδήλωση 4. Εξάρχεια 5. Ειδήσεων 6. Καταλήψεις
Όλα τα προηγούμενα τεύχη του περιοδικού θα τα βρείτε στο: https://antivaro.espivblogs.net/ektos-ylis/ 8
εκτός ύλης \ δεκέμβριος 2019