Agatha Christie Bağdat'a Geldiler

"Onu görmek ister misiniz?"

Dakin kesin bir ifadeyle başını iki yana salladı.

"Hayır. Ona benden uzak durmasını söyle. Ne yazık ki sen, Carmichael'ın öldüğü geceki koşullar yüzünden kuşku altındasın. Ancak Edward'ın o olayla ya da benimle hiçbir ilişkisi yok - bu da pek değerli."

Victoria, "Size sormak istiyordum," dedi. "Carmichael'ı kim bıçakladı? Buraya kadar takip eden biri mi?" " Dakin ağır ağır, "Hayır," dedi. "Öyle olamaz."

"Olamaz mı?"

"Bir gufa'yla -o yerli teknelerden biriyle- geldi ve takip edilmiyordu. Bunu biliyoruz, çünkü nehre bir gözcü koymuştum."

"O halde otelden biri mi?"

"Evet, Victoria. Dahası, otelin belirli bir kanadından biri, çünkü merdivenleri de ben kendim gözetliyordum ve kimse yukarı çıkmadı."

Kızın şaşkın yüzüne bakıp yavaşça konuştu.

"Bu da geriye pek fazla isim bırakmıyor. Sen ve ben, Bayan Mardew Trench, Marcus ve kız kardeşleri. Yıllardır burada çalışan yaşlı bir çift. Kerkük'ten gelen ve aleyhinde hiçbir bilgimizin olmadığı Harrison isimli bir adam. Yahudi Hastanesi'nde çalışan bir hemşire. Herhangi biri olabilir ama yine de çok iyi bir nedenden dolayı hiçbiri de olası değil."

"Neymiş o?"

"Carmichael tetikteydi. Görevinin en önemli anının yaklaştığını biliyordu. Tehlikelere karşı çok keskin bir önsezisi vardı. O önsezi nasıl işine yaramadı?"

Victoria, "Gelen o polisler..." diye söze başladı.

"Ah, onlar sonra geldiler - sokaktan. Bir sinyal almışlardı sanırım. Ama onlar bıçaklamadılar. O işi Carmichael'ın iyi tanıdığı ve güvendiği biri yapmış olmalı ya da tam aksine, önemsiz kabul ettiği biri. Keşke bilseydim..."

"Başarı beraberinde heyecan sonrası durgunluğu da getirir. Bağdat'a gelmek, Edward'ı bulmak, Zeytin Dalı'nın gizemlerini öğrenmek. Bütün bunlar çok ilgi çekici bir program gibi görünmüştü. Victoria şimdi, amacına ulaştıktan sonra, kendini sorguladığı ender anlardan birinde, bazen ne yaptığını merak ediyordu!

Edward'la tekrar buluşmanın sevinci gelip geçmişti. O Edward’ı seviyor, Edward da onu seviyordu. Çoğu zaman