Wspomnienie o prof. Janie Białczyku (27 maja 1948 – 21 grudnia 2022)
Prof. Jan Białczyk
Stopień doktora nauk przyrodniczych uzyskał na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi w 1976 roku na podstawie pracy doktorskiej Fototaksja śluzowca Physarum nudum MacBride. W tym samym roku został zatrudniony na etacie adiunkta oraz wybrany na sekretarza naukowego Instytutu Biologii Molekularnej UJ. W latach 1982–1984 odbył długoterminowy staż naukowy w Max Planck Institute w Martinsried koło Monachium. Począwszy od 1989 roku, uzyskiwał liczne granty Adam Koprowski
opinii studentów i pracowników prof. Jan Białczyk był człowiekiem pogodnego usposobienia, niezwykłej serdeczności, wrażliwości, wysokiej kultury osobistej, pełnym szacunku dla każdego, zawsze chętnym do pomocy. Łatwo nawiązywał kontakty z ludźmi. Charakteryzował się dużą erudycją, prezentował postawę godną naśladowania. Pozostanie w naszej pamięci jako znakomity wykładowca, naukowiec z pasją i życzliwy mentor dla wielu pokoleń wychowanków. Do ostatnich chwil życia wywiązywał się ze swoich obowiązków na rzecz społeczności akademickiej UJ. Jego pasją były podróże, zwiedzanie zabytków oraz wędrówki po górach. Był miłośnikiem zwierząt, które zawsze były obecne w jego domu. Urodził się 27 maja 1948 roku w Targanicach koło Andrychowa. Tam ukończył szkołę podstawową, a następnie Liceum Ogólnokształcące w Andrychowie. Bezpośrednio po maturze rozpoczął studia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego, na kierunku biologia. Po uzyskaniu stopnia magistra biologii w 1973 roku został zatrudniony na stanowisku asystenta w Zakładzie Fizjologii Roślin Instytutu Biologii Molekularnej UJ. Od początku pracy w Zakładzie był włączony w proces badawczy, zajęcia dydaktyczne i obowiązki organizacyjne.
Archiwum prywatne
W
80
alma mater nr 245
na badania naukowe, finansowane przez Polską Akademię Nauk, Ministerstwo Szkolnictwa Wyższego, Komitet Badań Naukowych i projekty zlecone przez Miejskie Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji w Krakowie. W 1996 roku Rada Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego, po przeprowadzeniu przewodu habilitacyjnego, nadała mu stopień doktora habilitowanego nauk biologicznych w zakresie fizjologii roślin. W 2009 roku uzyskał tytuł naukowy profesora nauk biologicznych. Do głównego nurtu prowadzonych przez niego studiów należy zaliczyć: fizjologię ruchów roślin, poszukiwanie biotechnologicznych metod stymulacji podwyższania produktywności roślin oraz studia dotyczące warunków syntezy metabolitów wtórnych w roślinach i organizmach plechowych. Badania nad fizjologią ruchów roślin obejmowały różne typy ruchów indukowanych bodźcem świetlnym. W wielu pracach określił rodzaj fotoreceptora w danym rodzaju ruchu i znaczenie fotorecepcji w mechanizmie ruchu. W przypadku ruchów organów roślinnych wykazał rolę jonów K+, Cl- oraz jabłczanowych i ich przemieszczanie do opozycyjnych partii poduszeczek liściowych, warunkując przemienne zmiany turgoru w komórkach motorycznych w cyklu dobowym. Jeśli chodzi o poszukiwanie biotechnologicznych metod stymulacji podwyższania produktywności roślin, to wiele lat badań poświęcił na korzeniową absorpcję jonów HCO3- jako suplementarnego, oprócz atmosferycznego CO2, nieorganicznego źródła węgla. Zagadnienie to było słabo poznane, wiele prac opublikowanych przez Profesora z tego zakresu było pionierskimi i obejmowało mechanizm pobierania tych jonów z roztworu glebowego, formy transportu w organach rośliny, włączanie w procesy
Prof. Jan Białczyk podczas promocji doktorskich; aula Collegium Novum, 10 stycznia 2019