Józef Wróbel
(1975–1976), w której uczestniczyli, między innymi, Kazimierz Szczepanek i Bogdan Zemanek. Jej plonem były bogate zbiory żywych roślin, owoców i nasion oraz zielnik. Z okazji jubileuszu 200-lecia Ogrodu Botanicznego w 1983 roku urządzone zostało muzeum na parterze Collegium Śniadeckiego1. Z dużym zainteresowaniem środowiska spotkała się zorganizowana z tej okazji konferencja poświęcona roli ogrodów botanicznych w historii badań naukowych i popularyzacji wiedzy botanicznej. Przez 21 lat (1991–2012) dyrektorem był prof. Bogdan Zemanek – geograf roślin. Od 1 października 2012 kierownictwo sprawuje prof. UJ Józef Mitka – taksonom i ekolog roślin. W ostatnim dwudziestoleciu przeprowadzono wiele niezbędnych in-
Przyjęcie w Domu Pracy Twórczej UJ w Modlnicy w czasie uroczystości 200-lecia Ogrodu Botanicznego UJ, 26 maja 1983. Od prawej: Kazimiera Nowakowska, Małgorzata Stuchlik (Stuchlik-Marzec), Krystyna Płaneta, Alicja Zemanek, Barbara Baran, Alicja Banaś, Elżbieta Nowotarska, Małgorzata Matyjaszkiewicz, Lesław Przywara
na kartach Starego i Nowego Testamentu. Założono też ogródek wiejski, w którym rosną tradycyjne dla Polski, ginące już ro-
Uczestnicy wyprawy „Kilimandżaro 75” na równiku w Kenii. Drugi od lewej Kazimierz Szczepanek, trzeci od prawej Bogdan Zemanek
Pracownicy Ogrodu Botanicznego UJ na schodach Collegium Śniadeckiego; 2002
śliny ozdobne. Rozwinęła się działalność naukowa. Podjęto szeroką współpracę, między innymi, z parkami narodowymi: Bieszczadzkim i Magurskim, a także Andrzej Mróz
westycji, przede wszystkim natury konserwatorskiej. Do największych należała wymiana systemu ogrzewania w szklarniach w latach 90. XX wieku. Kotły węglowe zamieniono na olejowe, bardziej przyjazne środowisku. Obecnie trwa podłączanie oranżerii do systemu ogrzewania miejskiego, z zachowaniem kotłów olejowych jako awaryjnych. W latach 90. XX wieku trzeba było zrekonstruować najstarszy kompleks szklarniowy Victoria. Poddano generalnej renowacji dział systematyki roślin oraz staw i jego otoczenie, rozpoczęto też odnawianie ścieżek i obiektów małej architektury ogrodowej. Powstały nowe działy: roślin ginących i zagrożonych we florze Polski oraz roślin Biblii, gdzie prezentowane są gatunki użytkowe opisane
z ogrodami botanicznymi w Czechach, Holandii, na Słowacji i Ukrainie. Odbyło się tutaj wiele specjalistycznych konferencji naukowych i popularnonaukowych. Począwszy od 2001 roku, Ogród Botaniczny organizuje ogólnopolskie seminaria terenowe Sekcji Ogrodów Botanicznych i Arboretów Polskiego Towarzystwa Botanicznego. W 1994 roku wyodrębnione zostało Muzeum Ogrodu Botanicznego i Pracownia Historii Botaniki im. Jadwigi Dyakowskiej. W 2000 roku zainicjowano interdyscyplinarne konferencje „Przyroda – nauka – kultura”, które skupiły specjalistów z wielu dziedzin nauk przyrodniczych i humanistycznych. Dzięki podjęciu szerokiej współpracy, między innymi, z instytucjami kultury oraz systematycznemu urządzaniu imprez dostępnych dla szerokiej publiczności Ogród Botaniczny stał się miejscem mającym znaczenie nie tylko dla nauki, ale i kultury Krakowa. Działalność szczególnie zasłużonych osób upamiętniają trzy pomniki: Józefa Warszewicza (po 1866, dłuta Franciszka Wyspiańskiego), Mariana Raciborskiego (1947, na podstawie projektu Tadeusza Błotnickiego) oraz Władysława Szafera (1975, według projektu Antoniego Hajdeckiego). Śladami
alma mater nr 158
33