Οι τραπεζες στον κοσμο // Αμερικανικές τράπεζες
The American way Η άμεση αντίδραση του αμερικανικού υπουργείου Οικονομικών και της κεντρικής τράπεζας στην κρίση του 2009 οδήγησε σε σύντομο διάστημα στην ισχυροποίηση των τραπεζών και την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης. Σήμερα, σε κερδοφορία, αυξάνουν τις χορηγήσεις τους, ενισχυόμενες και από τη φθηνή ρευστότητα της κεντρικής τράπεζας, και στοχεύουν στην απαλλαγή τους από την κρατική συμμετοχή.
Π
ριν 3 χρόνια, το 2009, όταν η κρίση των ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων εξελισσόταν σε μεγάλη απειλή για το αμερικανικό τραπεζικό σύστημα, κυβέρνηση και κεντρική τράπεζα, η Fed, έδρασαν ταχύτατα. Υποχρέωσαν τις μεγάλες τράπεζες (19) να αυξήσουν τα κεφάλαιά τους από τους μετόχους τους, υπάρχοντες και νέους. Συγχρόνως, το υπουργείο Οικονομικών δεσμεύτηκε να καλύψει όποιο κενό δημιουργείτο, «αγοράζοντας» συμμετοχή σε όποια τράπεζα βρισκόταν σε αδυναμία να αντλήσει νέο μετοχικό κεφάλαιο. Το σύστημα έφερε άμεσα αποτελέσματα. Οι τράπεζες μπόρεσαν να αυξήσουν τα κεφάλαιά τους, σήμερα είναι κατά 400 δισ. δολ. υψηλότερα φθάνοντας τα 803 δισ. (+70%) και ο δείκτης κύριων κεφαλαίων (Core Tier I) διπλασιάστηκε στο 10% ενώ σταδιακά επαναγοράζουν μετοχές τους, μετά από έγκριση της Fed. Στα πρόσφατα τεστ αντοχής ιδιαίτερα δυσμενών συνθηκών της Fed μόνο τρεις (και από τις μεγαλύτερες η Citigroup) υποχώρησαν οριακά
70 ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ 2012
κάτω από το ελάχιστο όριο 5%. Το υπουργείο Οικονομικών δαπάνησε 245 δισ. δολ. για τη στήριξη των τραπεζών άμεσα. Από τις τοποθετήσεις του αποκόμισε κέρδη, καθώς οι τράπεζες ενισχυμένες από νέο μετοχικό κεφάλαιο, επανήλθαν σε κερδοφορία. Ένα μικρό κόστος υπάρχει ακόμη από το πρόγραμμα TARP και αυτό οφείλεται στην αγορά τίτλων ενυπόθηκων στεγαστικών δανείων για τη στήριξη της αγοράς ακινήτων. Η άμεση αντιμετώπιση του προβλήματος αποδείχθηκε πιο αποτελεσματική από την ευρωπαϊκή. Άλλωστε, το δήλωσε ο επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Τραπεζικής Αρχής, Αντρέα Ένρια, τονίζοντας ότι τα συνολικά κεφάλαια που έχουν εισρεύσει στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, αν συνυπολογισθεί η στήριξη των ελληνικών και των ισπανικών τραπεζών, θα φθάσει τα 200 δισ. ευρώ, ποσό λίγο μεγαλύτερο από του TARP. Με ένα ευρωπαϊκό TARP η εικόνα του τραπεζικού συστήματος θα ήταν πολύ καλύτερη σήμερα τονίζει, αναφερόμενος στην αποσπασμα-